چکیده: بر فرعونیان ملخ که یکی از نشانه‏ هاى آشکار بودد، فرستاد اما استکبار ورزیدند و مجرم بودند. کافران از گورها بیرون مى ‏آیند، گویی ملخ‌هاى پراکنده هستند.

[فرعونیان به موسی] گفتند: هر نشانه‌ای برای ما بیاوری که ما را با آن سحر کنى، ما به تو ایمان نخواهیم آورد پس بر آنان طوفان، ملخ، کنه ریز، قورباغه‌ها و خون را که نشانه‏ هایى آشکار بودند، فرستادیم پس استکبار ورزیدند و گروهى مجرم بودند. هنگامى که عذاب بر آنان واقع شد، گفتند: اى موسى، پروردگارت را به عهدى که نزد تو دارد براى ما بخوان که اگر این عذاب را از ما برطرف کنى، بی‌گمان به تو ایمان خواهیم آورد و بنى ‏اسرائیل را با تو خواهیم فرستاد. چون عذاب را تا سرآمدی که آنان به آن رسیدند، از آنها برداشتیم، باز هم پیمان‏ شکنى کردند (اعراف/۱۳۲-۱۳۶).

روزى که دعوت‌کننده به سوى امرى وحشتناک دعوت مى‏ کند، [کافران] در حالى‌که دیدگان خود را به زیر انداخته‌اند، از گورها بیرون مى‏ آیند، گویی ملخ‌هاى پراکنده هستند (قمر/۶-۷).

[آل فرعون] قَالُواْ [لموسی] مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِن آيَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ* فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَ الْجَرَادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفَادِعَ وَ الدَّمَ آيَاتٍ مُّفَصَّلاَتٍ فَاسْتَكْبَرُواْ وَ كَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ* وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُواْ يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ لَئِن كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ* فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ  (اعراف/۱۳۲-۱۳۶)

يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَيْءٍ نُّكُرٍ* خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ (الکافرین) يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ (قمر/۶-۷)