چکیده: خدا هر چه بخواهد، انجام می‌دهد. هرچه بخواهد، می‌آفریند و برمی‌گزیند. او هر چه را بخواهد، محو و یا ثابت می‌کند. هر چه را بخواهد، در آفرینش می‌افزاید. اگر می‌خواست از مخلوقاتش فرزندی برمی‌گزید. او انسان را به هر صورتی که خواست، ترکیب کرد. به هرکس بخواهد، دختر یا پسر یا هر دو را می‌دهد و هرکس را بخواهد، عقیم می‌کند. باران را به هر کس از بندگانش بخواهد، می‌رساند. هرکس را بخواهد به وسیله تگرگ گزند می‌رساند و از هرکس بخواهد، بازمی‌دارد. هر کس را بخواهد، با صاعقه‌ها، مورد اصابت قرار می‌دهد. اگر بخواهد، کشت‌ را خاشاک می‌کند. اگر بخواهد، آبی را که می‌نوشید، تلخ می‌کند. اگر می‌خواست، باد و سایه را ساکن قرار می‌داد. اگر می‌خواست شما را یک امّت واحد قرار می‌داد. هر کس را بخواهد، گمراه یا هدایت می‌کند و هر کس را بخواهد، در رحمت خود داخل می‌کند. به هر کس بخواهد، فرمانروایى می‌دهد یا باز می‌ستاند. هر کس را بخواهد، عزّت می‌بخشد یا خوار می‌گرداند. به هر کس بخواهد، روزی می‌دهد. برای هر کس بخواهد، روزی را فراخ یا تنگ می‌کند. آن‌چه را بخواهد، به اندازه فرو می‌فرستد. به هر کس بخواهد، فضل و حکمت می‌دهد. مردم به چیزی از علم او جز آن‌چه بخواهد، احاطه نمی‌یابند. از میان فرستادگانش هرکس را بخواهد، برمی‌گزیند. فرشتگان را با روح، به فرمان خود بر هر کس از بندگانش که بخواهد، فرو می‌فرستد. به اذن خدا، هر چه خدا بخواهد را به فرستاده‌ وحی می‌کند. تا خدا نخواهد، شما پند نمی‌گیرید. هر کس را بخواهد، یاری می‌کند. توبه هر کس را بخواهد، می‌پذیرد. هر کس را بخواهد، می‌آمرزد. هر کس را بخواهد، عذاب می‌کند یا رحم می‌کند. خدا به هر کس بخواهد و از او خشنود باشد، اجازه شفاعت می‌دهد. اگر بخواهد، شما را می‌برد و بعد از شما، آن‌چه بخواهد، جانشین می‌کند. اگر بخواهد، انسان را برمی‌انگیزد. اگر بخواهد، بر گردآوردن آسمان‌ها و زمین و آن‌چه از جنبنده میان آن دو است، توانا است. در مورد چیزی نگو، من فردا آن را انجام خواهم داد مگر آن‌که بگویی، اگر خدا بخواهد. تا خدا نخواهد، شما نخواهید خواست.

پروردگار تو هر چه بخواهد، می‌آفریند و برمی‌گزیند. آنها [حقّ] انتخابی ندارند. خدا منزّه است و از آن‌چه شریک می‌گیرند، برتر است (قصص/۶۸). خدا است که هر جنبنده‌ای را از آبی آفرید. پس برخی از آنها، بر روی شکم راه می‌روند و برخی از آنها بر روی دو پا و بعضی از آنها بر روی چهار [پا] راه می‌روند. خدا هر چه بخواهد، می‌آفریند. به‌راستی خدا بر هر چیزی توانا است (نور/۴۵). خدا آن کسی است که شما را از ناتوانی آفرید، آن‌گاه پس از ناتوانی، قوّت بخشید سپس بعد از قوّت، ناتوانی و پیری داد. هر چه بخواهد، می‌آفریند. او دانای توانا است (روم/۵۴). فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آنِ خدا است. هر چه بخواهد، می‌آفریند. به هر کس بخواهد دختر می‌دهد و به هر کس بخواهد پسر می‌دهد یا آنها را پسران و دختران، با هم می‌دهد. هر که را بخواهد، عقیم قرار می‌دهد. بی‌گمان او دانای توانا است (شوری/۴۹-۵۰). خدا آن‌چه را بخواهد، محو می‌کند و [یا] ثابت می‌دارد و اصل کتاب نزد او است (رعد/۳۹). سپاس از آنِ خدایی است که پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین است. فرشتگان را که دارای بال‌های دوگانه، سه‌گانه و چهارگانه هستند، فرستادگانی قرار داده است. در آفرینش، هر چه بخواهد، می‌افزاید. به‌راستی خدا بر هر چیزی توانا است (فاطر/۱).

اگر خدا اراده می‌کرد که فرزندی بگیرد، بی‌تردید از آن‌چه خلق می‌کرد، آن‌چه را می‌خواست، برمی‌گزید. او منزّه است. او خدای یگانه قهّار است (زمر/۴).

خدا همان کسی است که بادها را می‌فرستد و ابری برمی‌انگیزد و آن را در آسمان هرگونه بخواهد می‌گستراند و آن را به صورت پاره‌های به هم پیوسته می‌گرداند پس باران را می‌بینی که از لابه‌لای آن بیرون می‌آید. چون آن را به هر کس از بندگانش بخواهد برساند، به ناگاه آنها شادمانی می‌کنند (روم/۴۸). [خدا] از آسمان، از کوه‌هایی [از ابر] که در آنجا است، تگرگی فرو می‌فرستد و آن را به هر کس بخواهد می‌رساند و آن را از هر کس بخواهد، بازمی‌دارد (نور/۴۳). صاعقه‌ها را می‌فرستد و آن را به هر کس که بخواهد می‌رساند، در حالی‌که آنها درباره خدا مجادله می‌کنند. او سخت‌حیله است (رعد/۱۳). اگر [خدا] بخواهد، باد را ساکن می‌کند و [کشتی‌ها] بر پشت آن (آب) متوقّف می‌مانند. به‌راستی در این، برای هر شکیبای شکرگزاری نشانه‌هایی است یا به سبب آن‌چه [کشتى‏ نشینان] مرتکب شده ‏اند، هلاکشان کند ولی از بسیارى درمى ‏گذرد (شوری/۳۳-۳۴). آیا ندیده‌ای که پروردگارت چگونه سایه را گسترانیده است؟ اگر می‌خواست آن را ساکن قرار می‌داد، آن‌گاه خورشید را بر آن راهنما گردانیدیم (فرقان/۴۵). آیا آبى را که مى ‏نوشید، دیده ‏اید؟ … اگر بخواهیم آن را تلخ می‌کنیم پس چرا سپاس نمی‌گزارید (واقعه/۶۸-۷۰)؟ آیا آن‌چه را کشت می‌کنید، دیده‌اید؟ آیا شما آن را می‌رویانید یا ما رویاننده‌ایم؟ اگر بخواهیم، بدون تردید آن را خاشاک می‌کنیم، آن‌گاه حسرت‌زده می‌شوید [و می‌گویید:] ما بی‌تردید زیان‌زده‌ایم. بلکه ما محروم‌شدگان هستیم (واقعه/۶۳-۶۷).

[ای انسان، خدا]، تو را به هر صورتی که خواست، ترکیب کرد (انفطار/۸). او است که شما را آن‌گونه که می‌خواهد، در رحم‌ها صورتگری می‌کند. هیچ معبودی جز آن شکست‌ناپذیر حکیم نیست (آل‌عمران/۶). اى مردم، اگر درباره برانگیخته‌شدن در شک هستید پس [بدانید] ما شما را از خاک آفریده‌ایم سپس از نطفه آن‌گاه از خون بسته سپس از پاره‌گوشتی، دارای خلقتی کامل و خلقتی ناقص، تا برای شما روشن کنیم. آن‌چه را بخواهیم تا مدّتی معیّن در رحم‌ها قرار می‌دهیم، آن‌گاه شما را به صورت کودک بیرون مى ‏آوریم (حج/۵). [خدا] او را از نطفه‌ای خلق کرد و برای او اندازه مقرّر کرد سپس راه را برای او آسان کرد آن‌گاه او را میراند و او را در قبر نهاد سپس اگر بخواهد او را برمی‌انگیزد (عبس/۱۹-۲۲). از نشانه‌های او آفرینش آسمان‌ها و زمین و آن‌چه از جنبنده در میان آن دو پراکنده است، می‌باشد. او هر گاه بخواهد، بر گردآوردن آنها توانا است (شوری/۲۹).

ای مردم، اگر خدا بخواهد، شما را می‌برد و دیگران را می‌آورد. خدا بر این توانا است (نساء/۱۳۳). اگر بخواهد، شما را می‌برد و خلقی نو می‌آورد. این برای خدا دشوار نیست (فاطر/۱۶-۱۷). آیا ندیده‌ای که خدا آسمان‌ها و زمین را به حق آفریده است؟ اگر بخواهد، شما را می‌برد و خلقی نو می‌آورد (ابراهیم/۱۹). پروردگارت بی‌نیاز و صاحب رحمت است. اگر بخواهد، شما را می‌برد و بعد از شما آن‌چه بخواهد، جانشین می‌کند ‌چنان‌که شما را از نسلِ گروهی دیگر پدید آورده است (انعام/۱۳۳). ما آنان را آفریدیم و پیوند مفاصل آنها را استوار کردیم و هنگامی که بخواهیم آنها را به نظایرشان تبدیل می‌کنیم (انسان/۲۸). اگر بخواهیم آنان (کشتی‌نشستگان) را غرق می‌کنیم پس فریادرسی ندارند و نجات نمی‌یابند مگر رحمتی از جانب ما و بهره‌مندی تا مدّتی (یس/۴۳-۴۴).

اگر پروردگارت می‌خواست بی‌تردید همه مردم را امّت واحدی قرار می‌داد، در حالی‌که پیوسته در اختلاف هستند مگر کسانى که پروردگار تو به آنان رحم کرده و براى همین آنان را آفریده است (هود/۱۱۸-۱۱۹). اگر خدا می‌خواست شما را یک امّت واحد قرار می‌داد ولی [خواست] تا شما را در آن‌چه به شما داده است، بیازماید پس در کارهای نیک بر یکدیگر سبقت بگیرید (مائده/۴۸). اگر خدا می‌خواست بی‌تردید شما را امّتی واحد قرار می‌داد ولی هر کس را بخواهد، گمراه می‌کند و هر کس را بخواهد هدایت می‌کند و از آن‌چه انجام می‌دادید، به یقین سوال خواهید شد (نحل/۹۳). اگر خدا می‌خواست بی‌گمان آنها را امّتی واحد قرار می‌داد ولی هر کس را بخواهد در رحمت خود داخل می‌کند و ستمکاران سرپرست و یاوری ندارند (شوری/۸).

بگو، خدایا، ای دارنده فرمانروایى، هر کس را بخواهى فرمانروایى می‌دهی و از هر کس بخواهى فرمانروایى را باز می‌گیری. هر کس را بخواهى عزّت می‌دهی و هر کس را بخواهى خوار می‌گردانى. خیر به دست تو است. به یقین تو بر هر چیز توانا هستى. شب را به روز درمی‌آوری و روز را به شب درمی‌آوری. زنده را از مرده بیرون می‌آوری و مرده را از زنده خارج می‌کنی. هر کس را بخواهی بی‌حساب روزی می‌دهی (آل‌عمران/۲۶-۲۷).

خدا به بندگان خود مهربان است. هر کس را بخواهد، روزی می‌دهد. او نیرومند شکست‌ناپذیر است (شوری/۱۹). کلیدهای آسمان‌ها و زمین از آنِ او است. برای هر کس بخواهد روزی را گشاده یا تنگ می‌کند. بی‌گمان او به هر چیزی دانا است (شوری/۱۲). خدا روزی را برای هر کس بخواهد گشاده یا تنگ می‌کند (رعد/۲۶). خدا بر هر کس از بندگان خود که بخواهد روزی را گشاده یا برای او تنگ می‌گرداند. به‌راستی خدا بر هر چیزی دانا است (عنکبوت/۶۲). بی‌گمان پروردگارت روزی را برای هر کس بخواهد گشاده یا تنگ می‌کند. به راستی او به بندگان خود آگاه بینا است (اسراء/۳۰). بگو، پروردگار من  روزی را برای هر کس بخواهد گشاده یا تنگ می‌گرداند ولی بیشتر مردم نمی‌دانند (سبأ/۳۶). بگو، بی‌گمان پروردگار من روزی را برای هر کس از بندگان خود که بخواهد گشاده یا برای او تنگ می‌گرداند (سبأ/۳۹). مَثَل کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند، چون مَثَل دانه‌ای است که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه‌ای صد دانه باشد. خدا برای هر که بخواهد چند برابر می‌کند. خدا وسعت‌بخش دانا است (بقره/۲۶۱). مردانی که نه تجارت و نه دادوستدی آنها را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زکات، به خود مشغول نمی‌دارد، از روزی که دل‌ها و دیده‌ها در آن روز زیرورو می‌شوند، می‌ترسند تا خدا بهتر از آن‌چه انجام می‌دادند، به آنها جزا دهد و از فضل خود بر آنها بیفزاید. خدا هر کس را بخواهد، بی‌حساب روزی می‌دهد (نور/۳۷-۳۸). در روز قیامت کسانی که تقوا پیشه کردند، بالاتر از آنان (کافران) هستند. خدا هر کس را بخواهد، بی‌حساب روزی می‌دهد (بقره/۲۱۲). آیا ندیدند که خدا روزی را برای هر کس بخواهد گشاده یا تنگ می‌کند؟ به‌یقین در این برای مردمی که ایمان می‌آورند، نشانه‌هایی است (روم/۳۷). آیا ندانسته‌اند که خدا روزی را برای هر کس بخواهد گشاده یا تنگ می‌کند؟ به‌‌راستی در این برای مردمی که ایمان می‌آورند، نشانه‌هایی است (زمر/۵۲). اگر خدا روزی را بر بندگان خود گشاده کند، بی‌گمان در زمین طغیان می‌کنند ولی آن‌چه را بخواهد به اندازه فرو می‌فرستد. به‌راستی او به بندگان خود آگاه بینا است (شوری/۲۷).

[خدا] حکمت را به هر کس بخواهد، می‌دهد (بقره/۲۶۹). [مردم] به چیزی از علم او جز آن‌چه بخواهد، احاطه نمی‌یابند (بقره/۲۵۵).

خدا بر آن نیست که شما را از غیب آگاه کند ولی خدا از میان فرستادگانش هر کس را بخواهد برمی‌گزیند پس به خدا و پیامبران او ایمان آورید (آل‌عمران/۱۷۹). فرشتگان را با روح به فرمان خود بر هر کس از بندگانش که بخواهد فرو می‌فرستد تا بیم دهید که معبودی جز من نیست پس از من پروا کنید (نحل/۲). بالابرنده درجات، صاحب عرش، روح را از امر خود بر هر کس از بندگانش که بخواهد، القا می‌کند تا از روز ملاقات بیم دهد (غافر/۱۵). هیچ بشری را نسزد که خدا با او سخن گوید جز با وحی یا از فراسوی حجابی یا فرستاده‌ای می‌فرستد تا به اذن او آن‌چه [خدا] بخواهد را وحی کند. بی‌گمان او بلندمرتبه حکیم است (شوری/۵۱).

او کسی است که در میان درس ناخواندگان، فرستاده‌ای از خودشان برانگیخت تا آیات او را بر آنها بخواند. آنان را پاک گرداند و به آنان کتاب و حکمت بیاموزد، در حالی‌که آنان پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند و نیز گروه دیگری از آنان که هنوز به ایشان نپیوسته‌‌اند. او شکست ناپذیر حکیم است. این فضل خداست. آن را به هر کس بخواهد می‌دهد (جمعه/۲-۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید و به پیامبر او ایمان آورید تا از رحمت خود به شما دو بهره بدهد و برای شما نوری قرار دهد که با آن راه سپرید و شما را بیامرزد. خدا بسیار آمرزنده مهربان است تا اهل‌کتاب بدانند که بر هیچ چیز از فضل خدا توانایی ندارند. فضل، به دست خدا است. به هر کس بخواهد آن را می‌دهد. خدا دارای فضل عظیم است (حدید/۲۸-۲۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هر کس از شما از دین خود برگردد، به‌زودی خدا گروهی را می‌آورد که آنها را دوست دارد و آنها نیز او را دوست ‌دارند. [آنها] با مومنان فروتن و با کافران سختگیر هستند. در راه خدا جهاد می‌کنند و از ملامت هیچ ملامتگری نمی‌ترسند. این فضل خداست که به هر کس بخواهد، می‌دهد. خدا وسعت‌بخش دانا است (مائده/۵۴). به آمرزشی از پروردگارتان و بهشتی که پهنای آن چون پهنای آسمان و زمین است و برای کسانی آماده شده است که به خدا و پیامبرانش ایمان آورده‌اند، سبقت بگیرید. این فضل خدا است که به هر کس بخواهد، آن را می‌دهد. خدا دارای فضل عظیم است (حدید/۲۱).

خدا زیباترین سخن را به صورت کتابی [با آیات] مشابهِ یکدیگر و ناظر به یکدیگر نازل کرده است. آنان که از پرودگار خود می‌ترسند، پوستشان از آن جمع می‌شود سپس پوست و دل آنها به یاد خدا نرم می‌گردد. این هدایت خدا است. هر کس را بخواهد با آن هدایت می‌کند (زمر/۲۳). بی‌گمان این (سخن) یادآوری است پس هر کس بخواهد از آن متذکّر شود و متذکّر نمی‌شوند مگر این‌که خدا بخواهد. او اهل تقوی و اهل مغفرت است (مدّثّر/۵۴-۵۶). به‌راستی این (آیات) یادآوری است تا هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگار خود پیش گیرد و نمی‌خواهید مگر خدا بخواهد. بی‌گمان خدا دانای حکیم است. هر کس را بخواهد به رحمت خود درمی‌آورد و برای ستمکاران عذابی دردناک آماده کرده است (انسان/۲۹-۳۱). این (قرآن) جز یادآوری برای جهانیان نیست. برای هر کس از شما که بخواهد به راه راست رود و شما نمی‌خواهید مگر این‌که خدا، پروردگار جهانیان بخواهد (تکویر/۲۷-۲۹).

خدا کسانی که ایمان آورده‌اند را در زندگی دنیا و در آخرت با سخن  ثابت، استوار می‌دارد و خدا ستمکاران را گمراه می‌کند. خدا هر چه بخواهد انجام می‌دهد (ابراهیم/۲۷). هر کس را خدا خوار کند، گرامی‌دارنده‌ای ندارد. به‌راستی خدا هر چه بخواهد، انجام می‌دهد (حج/۱۸).

خدا به سرای سلامت دعوت می‌کند و هر کس را بخواهد به راه راست هدایت می‌کند (یونس/۲۵). خدا هر کس را بخواهد به راه راست هدایت می‌کند (نور/۴۶). خدا آنها را که ایمان آورده بودند، به اجازه خود به حقی که در آن اختلاف داشتند، هدایت کرد. خدا هر کس را بخواهد به راه راست هدایت می‌کند (بقره/۲۱۳). خدا هر کس را بخواهد با نور خود هدایت می‌کند (نور/۳۵). [هدایت به] راه راست بر عهده خدا است. برخی از آنها (راه‌ها) کژ است و اگر می‌خواست بی‌گمان همه شما را هدایت می‌کرد (نحل/۹). بگو، برهان رسا از آنِ خدا است و اگر می‌خواست همه شما را هدایت می‌کرد (انعام/۱۴۹). آیا کسانى که ایمان آورده ‏اند [از ایمان آوردن کافران] ناامید نشده‌اند [و ندانسته ‏اند] که اگر خدا مى ‏خواست بی‌گمان تمام مردم را هدایت می‌کرد (رعد/۳۱)؟ کسانى که آیات ما را تکذیب کردند، ناشنوایان و گنگان هستند و در تاریکی‌ها هستند. خدا هر کس را بخواهد، گمراهش مى‏ کند و هر کس را بخواهد، او را بر راه راست قرار مى ‏دهد (انعام/۳۹). اگر می‌خواستیم به هر کس هدایتش را می‌دادیم ولی سخن من محقّق شده است که بی‌تردید جهنّم را از همه [کافران] جن و انس، پر خواهم کرد (سجده/۱۳).

ما نگهبانان آتش را جز فرشتگان قرار ندادیم و شماره آنها را جز آزمایشی برای کسانی که کافر شده‌اند، قرار ندادیم تا کسانی که ‌کتاب به آنها داده شد، به یقین برسند و ایمانِ کسانی که ایمان آورده‌اند، زیاد شود و کسانی که کتاب به آنها داده شده و مومنان، به شک نیفتند و تا کسانی که در دل‌هایشان بیماری است و کافران بگویند خدا از این وصف‌کردن چه چیزی اراده کرده است. این‌گونه خدا هر کس را بخواهد، گمراه می‌کند و هر کس را بخواهد، هدایت می‌کند (مدّثّر/۳۱).

[خدا] هر کس را بخواهد یاری می‌کند. او شکست‌ناپذیر مهربان است (روم/۵). هر کس را بخواهد عذاب و به هر کس بخواهد رحم می‌کند (عنکبوت/۲۱). خدا توبه هر کس را بخواهد می‌پذیرد. خدا دانای حکیم است (توبه/۱۵). آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، از آنِ خدا است. هر کس را بخواهد می‌آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب می‌کند. خدا آمرزنده مهربان است (آل‌عمران/۱۲۹). فرمانروایی آسمان‌ها و زمین، از آنِ خدا است. هر کس را بخواهد می‌آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب می‌کند. خدا همواره آمرزنده مهربان است (فتح/۱۴). آیا ندانسته‌ای که خدا است که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آنِ او است؟ هر کس را بخواهد عذاب می‌کند و هر کس را بخواهد می‌آمرزد. خدا بر هر چیز توانا است (مائده/۴۰). آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، از آنِ خدا است و اگر آن‌چه در دل‌های خود دارید، آشکار یا پنهان کنید، خدا شما را به آن محاسبه می‌کند، آن‌گاه هر کس را بخواهد می‌آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب می‌کند. خدا بر هر چیزی توانا است (بقره/۲۸۴). بی‌تردید خدا این را ‌که به او شرک ورزیده شود، نمی‌آمرزد و پایین‌تر از آن را برای هر کس بخواهد، می‌آمرزد (نساء/۴۸، ۱۱۶). اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، هرگز هیچ کس از شما پاک نمی‌شد ولی خداست که هر کس را بخواهد پاک می‌کند. خدا شنوا و دانا است (نور/۲۱).

آیا [سرگذشت پیشینیان] برای کسانی که زمین را پس از ساکنان آن به ارث می‌برند، روشن نکرده است که اگر می‌خواستیم آنها را نیز به گناهانشان گرفتار می‌کنیم و بر دل‌های آنان مُهر می‌زدیم تا دیگر نشنوند (اعراف/۱۰۰)؟

چه بسیار فرشتگانی که در آسمان‌ها هستند و شفاعت آنها هیچ سودی نمی‌دهد مگر پس از آن‌که خدا به هر کس بخواهد و خشنود باشد، اجازه دهد (نجم/۲۶).

در صور دمیده می‌شود پس هر کس در آسمان‌ها و هر کس در زمین است، بی‌هوش می‌افتد مگر کسی که خدا بخواهد (زمر/۶۸). روزی که در صور دمیده می‌شود پس هر کس در آسمان‌ها و هر کس در زمین است، به هراس افتد مگر آن کس که خدا بخواهد و همگی با زبونی به سوی او می‌آیند (نمل/۸۷). هر کس دنیای زودگذر را بخواهد، به‌زودی هر کس را بخواهیم از آن می‌دهیم، آن‌گاه جهنّم را برای او مقرّر می‌کنیم که در آن نکوهیده و رانده داخل خواهد شد (اسراء/۱۸). کسانى که تیره‏ بخت ‏شده‏ اند، فریاد و ناله‏ اى در آتش دارند تا آسمان و زمین برپا است، در آن جاودانه خواهند بود مگر آن‌چه پروردگارت بخواهد. به‌راستی پروردگارت هر چه را اراده کند، انجام می‌دهد (هود/۱۰۶-۱۰۷). روزی که همه آنان را گرد آورد [می‌فرماید:] ای گروه جنّیان، از انسان‌ها [پیروان] فراوان یافتید. پیروان آنها از انسان‌ها، می‌گویند: پروردگارا، برخی از ما از برخی دیگر بهره‌مند شدیم و به سرآمدی ‌که برای ما معیّن کردی، رسیدیم. [خدا] می‌فرماید: جایگاه شما آتش است. در آن جاودانه هستید مگر آن‌چه را خدا بخواهد. بی‌گمان پروردگارت حکیم دانا است (انعام/۱۲۸).

کسانی که نیکبخت شده‌اند، تا آسمان‌ها و زمین برپا است، در بهشت جاودانه هستند مگر آن‌چه پروردگارت بخواهد. بخششی است که قطع‌شدنی نیست (هود/۱۰۸).

مشیت خدا- اقوام، اگر می‌خواستیم بی‌تردید در هر شهری هشداردهند‌ه‌ای برمی‌انگیختیم (فرقان/۵۱). ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم تا برای آنان به روشنی بیان کند پس خدا هر کس را بخواهد، گمراه می‌کند و هر کس را بخواهد، هدایت می‌کند. او شکست‌ناپذیر حکیم است (ابراهیم/۴). پیامبران آنان (اقوام پیشین) به آنها گفتند: ما جز بشری همانند شما نیستیم ولی خدا بر هر یک از بندگان خود که بخواهد، منّت می‌نهد، ما را نسزد که جز به اذن خدا برای شما حجّتی بیاوریم (ابراهیم/۱۱). هنگامی که فرستادگان [از ایمان‌آوردن مردم] ناامید شدند و [مردم] پنداشتند به آنها دروغ گفته شده، یاری ما به آنها رسید پس هر که را خواستیم، نجات یافت. عذاب ما از گروه مجرمان بازگردانده نمی‌شود (یوسف/۱۱۰). وعده [خود] را به آنها راست گردانیدیم. آنها و هر کس را که خواستیم، نجات دادیم و اسراف‌کاران را هلاک کردیم (انبیاء/۹).

چون فرستادگان از پیش رو و از پشت سر عاد و ثمود بر آنها آمدند، گفتند: جز خدا را نپرستید، گفتند: اگر پروردگار ما می‌خواست، بی‌تردید فرشتگانی می‌فرستاد پس ما به آن‌چه به آن فرستاده شده‌اید، کافر هستیم (فصّلت/۱۴).

اشراف قوم او (نوح) که کافر بودند، گفتند: این جز بشرى همانند شما نیست. مى‏ خواهد بر شما برترى جوید. اگر خدا مى‏ خواست قطعاً فرشتگانى مى‏ فرستاد. ما در میان پدران پیشین خود چنین چیزی نشنیده ‏ایم (مومنون/۲۴). [گفتند:] اگر راست می‌گویی آن‌چه را به ما وعده می‌دهی، بیاور. [نوح] گفت: تنها خداست که اگر بخواهد آن را براى شما مى ‏آورد و شما عاجز کننده [او] نخواهید بود (هود/۳۲-۳۳).

به او (ابراهیم)، اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را هدایت کردیم و نوح را از پیش هدایت کردیم و از نسل او داوود، سلیمان، ایوب، یوسف، موسى و هارون را [هدایت کردیم]. … این هدایت خدا است که هر کس از بندگان خود را بخواهد به آن هدایت می‌کند (انعام/۸۴-۸۸).

[ابراهیم به قوم خود] گفت: من از آن‌چه شریک او می‌گردانید، بیمی ندارم مگر آن‌که پروردگارم چیزی بخواهد (انعام/۸۰). چون شب او را فرا گرفت ستاره‌ای دید، گفت: این پروردگار من است. چون غروب کرد، گفت: من غروب‌کنندگان را دوست ندارم …  این، حجّت ما بود که به ابراهیم در برابر قومش دادیم. درجات هر کس را بخواهیم بالا می‌بریم. به‌راستی پروردگار تو حکیم است (انعام/۷۶-۸۳). هنگامی که [فرزند ابراهیم] با او به حدّ کار و تلاش رسید، [ابراهیم] گفت: ای پسرم، من در خواب می‌بینم که تو را سر می‌برم پس ببین چه به نظرت می‌آید؟ گفت: ای پدر، آن‌چه را فرمان یافته‌ای، انجام بده. اگر خدا بخواهد مرا از شکیبایان خواهی یافت (صافّات/۱۰۲).

این‌گونه یوسف را در آن سرزمین قدرت دادیم تا در هر جای آن که می‌خواست ‏سکونت می‌کرد. هر کس را بخواهیم به رحمت ‏خود مى‏رسانیم و اجر نیکوکاران را تباه نمى‏ کنیم (یوسف/۵۶). [یوسف به جستجوی] بارهای آنان (برادرانش) پیش از بار برادر خود پرداخت، آن‌گاه آن (جام) را از بار برادر خود بیرون آورد. این‌گونه به یوسف تدبیر آموختیم. او در آیین پادشاه نمی‌توانست برادر خود را بازداشت کند مگر این‌که خدا بخواهد. درجات هر کس را بخواهیم بالا می‌بریم. بالاتر از هر دانایی، داناتری هست (یوسف/۷۶). هنگامی که [پدر و مادر و برادران یوسف] بر او وارد شدند، پدر و مادر خود را در کنار خود جای داد و گفت: وارد مصر شوید که به خواست خدا در امان خواهید بود. پدر و مادر خود را بر تخت نشانید و همه در برابر او به سجده افتادند. (یوسف) گفت: ای پدر، این تعبیر خواب پیشین من است. به یقین پروردگارم آن را راست گردانید و به من نیکی کرد، آن‌گاه که من را از زندان خارج کرد و شما را از بیابان باز آورد بعد از آن که شیطان میان من و برادرانم را به هم زد. بی‌گمان پروردگار من به هر ‌چه بخواهد، دقیق است. بی‌گمان او دانای حکیم است (یوسف/۹۹-۱۰۰).

[شعیب به قوم خود گفت:] سزاوار نیست که ما به آن (آیین شما) بازگردیم مگر آن‌که خدا، پروردگار ما بخواهد (اعراف/۸۹). [شعیب به موسی گفت:] اگر خدا بخواهد من را از شایستگان خواهی یافت (قصص/۲۷).

موسی به قوم خود گفت: از خدا یاری جویید و صبر کنید که زمین از آنِ خدا است. آن را به هر کس از بندگان خود که بخواهد، میراث می‌دهد. عاقبت برای متقّین است (اعراف/۱۲۸). موسی از قوم خود، هفتاد مرد را برای میقات ما برگزید. چون زلزله آنها را فراگرفت، گفت: پروردگارا، اگر می‌خواستی آنان و مرا پیش از این، هلاک می‌کردی. آیا ما را به آن‌چه کم‌خردان ما انجام داده‌اند، هلاک می‌کنی؟ این جز آزمایش تو نیست. هر کس را بخواهی با آن گمراه و هر کس را بخواهی هدایت می‌کنی. تو سرور ما هستی پس ما را بیامرز و به ما رحم کن. تو بهترین آمرزندگان هستی. برای ما در دنیا و در آخرت، نیکی مقرّر کن. به‌راستی ما به سوی تو بازگشته‌ایم. فرمود: عذاب خود را به هر کس بخواهم می‌رسانم و رحمتم، همه چیز را فرا گرفته است (اعراف/۱۵۵-۱۵۶). [قوم موسی] گفتند: برای ما پروردگار خود را بخوان تا برای ما روشن کند که آن (گاو) چگونه است زیرا آن گاو بر ما مشتبه شده است. اگر خدا بخواهد ما به یقین هدایت می‌شویم (بقره/۷۰). [موسی به بنده ما که به او رحمت و علم داده بودیم]، گفت: اگر خدا بخواهد من را از شکیبایان خواهى یافت و در هیچ کارى از تو نافرمانى نخواهم کرد (کهف/۶۹).

قارون و خانه‌اش را در زمین فرو بردیم … کسانی که دیروز موقعیت او را آرزو می‌کردند، چنان شدند که گفتند: وای، گویی خدا روزی را بر هر کس از بندگان خود که بخواهد گشاده یا تنگ می‌گرداند (قصص/۸۱-۸۲).

پیامبر آنان (بنی‌اسرائیل پس از موسی) به آنها گفت: … به‌راستی خدا او (طالوت) را بر شما برتری داده و او را در دانش و جسم بر شما برتری بخشیده است. خدا فرمانروایی خود را به هر کس که بخواهد، می‌دهد. خدا گشایشگر دانا است (بقره/۲۴۷).

خدا به داوود فرمانروایی و حکمت داد و از آن‌چه می‌خواست، به او آموخت (بقره/۲۵۱).

[زکریّا] گفت: پروردگارا، چگونه مرا فرزندی باشد در حالی‌که پیری به من رسیده و زنم نازا است؟ [فرشته] گفت: چنین است، خدا هر چه بخواهد، انجام می‌دهد (آل‌عمران/۴۰).

هر گاه زکریّا در محراب بر او (مریم) وارد می‌شد، نزد او روزی می‌یافت. گفت: ای مریم، این از کجا برای تو [است]؟ گفت: این از جانب خدا است. بی‌گمان خدا به هر که بخواهد، بی‌حساب روزی می‌دهد (آل‌عمران/۳۷). [مریم] گفت: پروردگارا، چگونه من را فرزندی باشد با آن‌که دست بشری به من نرسیده است؟ گفت: چنین است. خدا هر چه بخواهد، می‌آفریند. چون به کاری فرمان دهد، فقط به آن می‌گوید: باش، پس می‌شود (آل‌عمران/۴۷). اگر خدا می‌خواست کسانی که پس از آنها (پیامبران پیشین) بودند بعد از آن که دلایل روشن برای آنها آمد، با یکدیگر جنگ نمی‌کردند ولی با هم اختلاف کردند پس بعضی از آنان کسانی بودند که ایمان آوردند و بعضی از آنها کسانی بودند که کفر ورزیدند. اگر خدا می‌خواست با یکدیگر نمی‌جنگیدند ولی خدا آن‌چه را می‌خواهد، انجام می‌دهد (بقره/۲۵۳). کسانى که گفتند: خدا همان مسیح، پسر مریم است، بی‌تردید کافر شده‏ اند. بگو، اگر [خدا] اراده کند که مسیح، پسر مریم و مادرش و هر که را که در زمین است همه را به هلاکت رساند، چه کسى در مقابل خدا اختیار چیزی را دارد؟ فرمانروایى آسمان‌ها و زمین و آن‌چه میان آن دو است از آنِ خداست. هر چه بخواهد مى ‏آفریند. خدا بر هر چیزى توانا است (مائده/۱۷). او (عیسی) جز بنده‌ای که به او نعمت دادیم و او را برای فرزندان اسرائیل مَثَلی قرار دادیم، نبود. بی‌گمان اگر می‌خواستیم به جای شما فرشتگانی قرار می‌دادیم که در زمین جانشین [شما] شوند (زخرف/۵۹-۶۰).

[دوست مرد باغدار به او گفت:] هنگامی‌که داخل باغت شدی، چرا نگفتی هر چه خدا بخواهد [همان می‌شود]، نیرویی جز به [قدرت] خدا نیست (کهف/۳۹)؟

در مورد چیزی نگو، من فردا آن را انجام خواهم داد مگر آن‌که [بگویی] اگر خدا بخواهد و چون فراموش کردی پروردگار خود را یاد کن و بگو، امید که پروردگارم من را به راهی که از این  به صواب نزدیک‌تر است، هدایت کند (کهف/۲۳-۲۴). این‌گونه روحی از امر خود را به تو وحی کردیم. تو نمی‌دانستی کتاب چیست و ایمان کدام است ولی آن را نوری قرار دادیم که هر کس از بندگان خود را بخواهیم با آن هدایت می‌کنیم (شوری/۵۲). ما به‌زودی [آیات] را بر تو می‌خوانیم تا فراموش نکنی جز آن‌چه خدا خواهد. او آن‌چه را آشکار و نهان است، می‌داند (اعلی/۶-۷). اگر ما بخواهیم به‌راستی آن‌چه را به تو وحی کرده‌ایم، می‌بریم آن‌گاه برای حفظ آن در برابر خود کارسازی نمی‌یابی مگر رحمتی از جانب پروردگارت زیرا فضل او بر تو همواره بسیار است (اسراء/۸۶-۸۷). اگر خدا بخواهد بر دلت مُهر می‌نهد (شوری/۲۴). اگر خدا به تو زیانى برساند، آن را برطرف‏ کننده ‏اى جز او نیست و اگر براى تو خیرى اراده کند، بخشش او را بازدارنده ‏اى نیست. آن را به هر کس از بندگان خود که بخواهد مى ‏رساند. او آمرزنده مهربان است (یونس/۱۰۷). بگو، من برای خود اختیار سود و زیانی ندارم جز آن‌چه خدا بخواهد (اعراف/۱۸۸؛ یونس/۴۹). بگو، اگر خدا می‌خواست آن (آیات) را برای شما نمی‌خواندم و [خدا] شما را به آن آگاه نمی‌کرد. به یقین پیش از آن، روزگاری در میان شما به سر برده‌ام. آیا نمی‌اندیشید (یونس/۱۶)؟ این‌گونه [که تو دشمنانی داری] برای هر پیامبری دشمنی از شیاطین انس و جن قرار دادیم. برخی از آنها بر برخی، برای فریب، سخنان آراسته القا می‌کنند. اگر پروردگار تو می‌خواست چنین نمی‌کردند پس آنها و آن‌چه را می‌بافند، واگذار (انعام/۱۱۲). اگر پروردگار تو می‌خواست بی‌گمان هر کس در زمین است، همه آنها یکسره ایمان می‌آوردند پس آیا تو مردم را وادار می‌کنی که ایمان بیاورند (یونس/۹۹)؟ بی‌گمان تو هر کس را دوست داری، نمی‌توانی هدایت کنی ولی خدا است که هر کس را بخواهد، هدایت می‌کند. او به هدایت‌یافتگان داناتر است (قصص/۵۶). زندگان و مردگان یکسان نیستند. بی‌تردید خدا هر که را بخواهد، شنوا می‌کند. تو کسانی که در گورها هستند را نمی‌توانی شنوا کنی (فاطر/۲۲). هدایت آنها بر تو نیست بلکه خدا هر کس را بخواهد، هدایت می‌کند (بقره/۲۷۲). کسانی که کافر شده‌اند، می‌گویند: چرا از جانب پروردگارش نشانه‌ای بر او نازل نشده است. بگو، به‌راستی خدا هر کس را بخواهد گمراه می‌کند و هر کس را بخواهد هدایت می‌کند و هر کس را که بازگردد، به سوی خود هدایت می‌کند (رعد/۲۷). آیا آن کس که زشتیِ کردارش برای او آراسته شده است و آن را زیبا می‌بیند، [مانند مومن نیکوکار است]؟ خدا هر کس را بخواهد گمراه می‌کند و هر کس را بخواهد هدایت می‌کند پس مبادا به سبب اندوه بر آنها جانت از دست برود. بی‌تردید خدا به آن‌چه می‌کنند، دانا است (فاطر/۸). پروردگارتان به شما داناتر است. اگر بخواهد به شما رحم می‌کند یا اگر بخواهد شما را عذاب می‌کند و تو را بر آنها وکیل نفرستادیم (اسراء/۵۴). بر مشرکان آن‌چه آنها را به سوی آن می‌خوانی، گران می‌آید. خدا هر کس را بخواهد به سوی خود برمی‌گزیند و هر کس را که بازگردد، به سوی خود هدایت می‌کند (شوری/۱۳). به‌زودی کم‌‌خردان از شما خواهند گفت: چه چیز آنها را از قبله‌ای که بر آن بودند، برگردانید؟ بگو، مشرق و مغرب از آنِ خدا است، هر کس را بخواهد، به راه راست، هدایت می‌کند (بقره/۱۴۲). اگر روی‌گرداندن آنان بر تو گران است، اگر می‌توانی نقبی در زمین یا نردبانی در آسمان بجوی تا نشانه‌ای برای آنها بیاوری. اگر خدا می‌خواست، بی‌تردید آنان را بر هدایت گرد می‌آورد پس از نادان نباش (انعام/۳۵). پربرکت است کسی که اگر بخواهد بهتر از این (آن‌چه مشرکان از تو می‌خواهند) را برای تو قرار می‌دهد، باغ‌هایی که رودها از زیر آن جاری است و برای تو کاخ‌ها پدید می‌آورد (فرقان/۱۰). اگر می‌خواستیم آنان (بیماردلان) را به تو نشان می‌دادیم پس آنها را از چهره‌هایشان می‌شناختی. تو آنان را از لحن سخن خواهی شناخت (محمّد/۳۰).

درباره یتیمان از تو می‌پرسند: بگو، اصلاح [کار] آنها برای شما بهتر است.  اگر با آنان همزیستی کنید، برادران شما هستند. خدا مفسد را از مصلح می‌شناسد. اگر خدا می‌خواست شما را به مشقّت می‌انداخت (بقره/۲۲۰). خبر آن کس را که آیات خود را به او داده بودیم و او از آنها عاری گشت، برای آنها بخوان. شیطان او را دنبال کرد پس از گمراهان شد. اگر می‌خواستیم قدرِ او را با آن (آیات) بالا می‌بردیم اما او به زمین گرایید و از هوای نفس خود پیروی کرد (اعراف/۱۷۵-۱۷۶).

به‌راستی در برخورد میان دو گروه [در جنگ بدر] براى شما نشانه ‏اى بود. گروهى در راه خدا مى‏ جنگیدند و گروه دیگر کافر بودند که آنان (مومنان) را به چشم، دو برابر خود مى ‏دیدند. خدا هر کس را بخواهد به یارى خود تأیید مى‏ کند. به‌یقین در این، براى صاحبان بینش، عبرتى است (آل‌عمران/۱۳). از مومنان مردانى‏ هستند که به آن‌چه با خدا عهد بستند، صادقانه وفا کردند پس برخى از آنان عهد خود را به پایان رساندند و برخى از آنها در انتظار هستند و هرگز [پیمان خود را] دگرگون نکردند تا خدا صادقان را به سبب صدقشان پاداش دهد و منافقان را اگر بخواهد عذاب کند یا بر آنان ببخشد. خدا همواره آمرزنده مهربان است (احزاب/۲۳-۲۴). آنها (مشرکان) کسانی بودند که کفر ورزیدند و شما را از مسجدالحرام بازداشتند و نگذاشتند قربانى که با خود نگاه داشته بودید، به جایگاهش برسد. اگر [در مکه] مردان و زنان باایمانى نبودند که [ممکن بود] بدون آن‌که آنان را بشناسید، پایمالشان کنید و ندانسته گزند و ناخوشی به شما می‌رسید، [فرمان حمله به مکه مى‏ دادیم] تا خدا هر کس را بخواهد در رحمت ‏خود داخل کند. اگر [کافر و مومن] از هم متمایز مى‏ شدند، بی‌تردید کافران را به عذاب دردناکى عذاب می‌کردیم (فتح/۲۵). آن‌چه را خدا از آنان (یهودیان) به پیامبر خود [به غنیمت] برگردانید، شما هیچ اسب یا شترى بر آن نتاختید ولى خدا فرستادگان خود را بر هر کس بخواهد چیره مى‏ کند. خدا بر هر چیزى توانا است (حشر/۶). به‌راستی خدا رؤیاى پیامبر خود را تحقّق بخشید. شما بدون شک به خواست ‏خدا در حالى‌که سر تراشیده و موى کوتاه کرده‏ اید، در امنیت کامل به مسجدالحرام وارد خواهید شد (فتح/۲۷). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به‌یقین مشرکان ناپاک هستند پس نباید از سال آینده به مسجدالحرام نزدیک شوند. اگر از فقر بیمناک هستید، به‌زودی خدا اگر بخواهد شما را با فضل خود بی‌نیاز می‌گرداند. خدا دانای حکیم است (توبه/۲۸). خدا بعد از این (جنگ حنین) توبه هر کس را بخواهد، می‌پذیرد. خدا آمرزنده مهربان است (توبه/۲۷). اگر [منافقان] روى برتافتند، هر کجا آنان را یافتید به اسارت بگیرید و بکشیدشان و از آنان ولیّ و یاورى براى خود نگیرید، مگر کسانى که به گروهى که میان شما و میان آنان پیمانى است، می‌پیوندند یا نزد شما بیایند در حالى‌که سینه آنان از جنگیدن با شما یا جنگیدن با قوم خود به تنگ آمده باشد. اگر خدا مى‏ خواست بی‌گمان آنان را بر شما چیره مى‏ کرد و  با شما مى‏ جنگیدند (نساء/۸۹-۹۰).

از مردم کسانی هستند که می‌گویند: به خدا و روز بازپسین ایمان آوردیم، در حالی‌که ایمان ندارند … اگر خدا بخواهد شنوایی و بینایی آنان را می‌برد. خدا بر همه چیز توانا است (بقره/۸-۲۰).

اگر خدا مى‏ خواست آنان شرک نمى‏ ورزیدند. ما تو را بر آنها نگهبان قرار نداده‌ایم و تو وکیل آنان نیستى (انعام/۱۰۷). اگر او بخواهد آن‌چه را برای آن دعا می‌کنید، برطرف می‌کند و آن‌چه را شریک مى‏ گردانید، فراموش مى‏ کنید (انعام/۴۱). این‌گونه براى بسیارى از مشرکان، شریکان آنها، کشتن فرزندانشان را آراستند تا آنان را هلاک کنند و دینشان را بر آنان مشتبه گردانند. اگر خدا مى‏ خواست چنین نمى‏ کردند (انعام/۱۳۷). اگر بخواهیم نشانه ‏اى از آسمان بر آنان فرود مى ‏آوریم تا در برابر آن، گردن‌هایشان خاضع گردد (شعراء/۴). اگر می‌خواستیم بدون شک چشمانشان را محو می‌کردیم تا در راه [راست] بر هم پیشى می‌گرفتند ولى کجا می‌بینند؟ اگر می‌خواستیم آنان را در جاى خود مسخ مى ‏کردیم، تا نه بتوانند پیش بروند و نه برگردند (یس/۶۶-۶۷). چون به آنان گفته شود، از آن‌چه خدا روزی شما کرده انفاق کنید، کسانى که کافر شده ‏اند به آنان که ایمان آورده ‏اند، مى‏ گویند: آیا کسى را بخورانیم که اگر خدا مى‏ خواست او را خوراک می‌داد؟ شما جز در گمراهى آشکارى نیستید (یس/۴۷). اگر ما فرشتگان را به سوى آنان مى‏ فرستادیم و مردگان هم با آنان با سخن می‌گفتند و هر چیزى را در برابر آنان گرد مى‏ آوردیم، باز هم ایمان نمى ‏آوردند جز این‌که خدا بخواهد ولى بیشتر آنان نادانى مى ‏کنند (انعام/۱۱۱).

کسانى که کفر ورزیدند، گفتند: آیا مردى را به شما نشان دهیم که شما را خبر مى‏ دهد که چون به طور کامل متلاشى شدید، باز در آفرینشى جدید خواهید بود؟ آیا بر خدا دروغى بسته یا جنونى در او است؟ [نه] بلکه آنان که به آخرت ایمان ندارند، در عذاب و گمراهى دوری هستند. آیا به آن‌چه از آسمان و زمین در دسترس آنها و پشت‏ سرشان است، ننگریسته ‏اند؟ اگر بخواهیم آنان را در زمین فرو مى ‏بریم یا پاره ‏سنگ‌هایى از آسمان بر سرشان مى‏ افکنیم. بی‌گمان در این، براى هر بنده بازگردنده‌ای نشانه‌ای است (سبأ/۷-۹). اگر خدا مى‏ خواست از آنها (کافران) انتقام مى ‏گرفت ولى [فرمان جنگ داد] تا برخى از شما را به وسیله برخى بیازماید (محمّد/۴).

کسانى که شرک ورزیدند، گفتند: اگر خدا مى ‏خواست، ما و پدرانمان چیزى غیر از او را نمى‏ پرستیدیم و بدون [حکم] او چیزى را حرام نمى‏ شمردیم. کسانی که پیش از آنان بودند نیز چنین کردند (نحل/۳۵). کسانى که شرک ورزیدند، به‌زودى خواهند گفت: اگر خدا مى‏ خواست نه ما و نه پدرانمان شرک نمی‌ورزیدیم و چیزى را حرام نمى‏ کردیم. کسانى هم که پیش از آنان بودند، این‌گونه تکذیب کردند تا عقوبت ما را چشیدند. بگو، آیا نزد شما دانشى هست که آن را براى ما آشکار می‌کنید. شما جز از گمان پیروى نمى ‏کنید. جز به گزاف نمى ‏گویید (انعام/۱۴۸). گفتند: اگر رحمان می‌خواست، آنها (فرشتگان) را نمی‌پرستیدیم. آنها به این، دانشی ندارند و جز گزاف نمی‌گویید (زخرف/۲۰).

آیا به کسانی که خود را پاک می‌شمرند، ننگریسته‌ای؟ بلکه خدا است که هر کس را بخواهد، پاک می‌گرداند و به اندازه نخ هسته خرمایی به آنها ستم نمی‌شود (نساء/۴۹).

یهودیان و مسیحیان گفتند: ما پسران خدا و دوستان او هستیم. بگو، پس چرا شما را به گناهانتان عذاب مى‏ کند؟ بلکه شما هم بشری هستید از کسانى که آفریده است. هر کس را بخواهد مى ‏آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب مى ‏کند. فرمانروایى آسمان‌ها، زمین و آن‌چه میان آن دو است، از آنِ خدا است و بازگشت به سوى او است (مائده/۱۸). یهود گفتند: دست ‏خدا بسته است. دست‌هاى خودشان بسته باد. به سبب آن‌چه گفتند، لعنت شدند. بلکه هر دو دست او گشاده است. هر گونه بخواهد انفاق می‌کند آن‌چه از سوی پروردگارت بر تو نازل می‌شود، بر سرکشی و کفر بسیاری از آنان می‌افزاید (مائده/۶۴). بد است آن‌چه [اهل کتاب]، خود را به آن فروختند که به آن‌چه خدا نازل کرده بود کفر ورزیدند، از روی حسد، بر این‌که [چرا] خدا از فضل خود بر هر کس از بندگانش که بخواهد، فرو مى‏ فرستد پس به خشمى بر خشم دیگر گرفتار آمدند. براى کافران عذابى خفّت ‏آور است (بقره/۹۰). [گروهی از اهل‌کتاب گفتند:] جز به کسی که دین شما را پیروی کند، ایمان نیاورید. بگو، هدایت، هدایت خدا است. مبادا به کسی نظیر آن‌چه به شما داده شده، داده شود یا در پیشگاه پروردگارتان با شما احتجاج کنند. بگو، فضل، به دست خدا است، آن را به هر کس بخواهد، می‌دهد. خدا دارای فضل عظیم است. رحمت خود را به هرکس بخواهد مخصوص می‌گرداند و خدا دارای بخشش عظیم است (آل‌عمران/۷۳-۷۴). کسانی از اهل‌کتاب که کافر شده‌اند و مشرکان، دوست نمی‌دارند خیری از پروردگارتان بر شما فرود آید، در حالی‌که خدا هر کس را بخواهد به رحمت خود مخصوص می‌گرداند. خدا دارای فضل بزرگ است (بقره/۱۰۵).

وَ رَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَ يَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ تَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (قصص/۶۸) وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِن مَّاء فَمِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى بَطْنِهِ وَ مِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى رِجْلَيْنِ وَ مِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى أَرْبَعٍ يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (نور/۴۵) اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَ شَيْبَةً يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَ هُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ (روم/۵۴) لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ يَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ إِنَاثًا وَ يَهَبُ لِمَن يَشَاءُ الذُّكُورَ* أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَ إِنَاثًا وَ يَجْعَلُ مَن يَشَاءُ عَقِيمًا إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ (شوری/۴۹-۵۰) يَمْحُو اللّهُ مَا يَشَاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ (رعد/۳۹) الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا أُولِي أَجْنِحَةٍ مَّثْنَى وَ ثُلَاثَ وَ رُبَاعَ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (فاطر/۱)

لَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفَى مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (زمر/۴)

اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاء كَيْفَ يَشَاءُ وَ يَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (روم/۴۸) وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ وَ يَصْرِفُهُ عَن مَّن يَشَاءُ (نور/۴۳) وَ يُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَن يَشَاءُ وَ هُمْ يُجَادِلُونَ فِي اللّهِ وَهُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ  (رعد/۱۳) إِن يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَى ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ * أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَن كَثِيرٍ  (شوری/۳۳-۳۴) أَلَمْ تَرَ إِلَى رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَ لَوْ شَاء لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا (فرقان/۴۵) أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ … لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (واقعه/۶۸-۷۰) أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ* أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ* لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ* إِنَّا لَمُغْرَمُونَ* بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (واقعه/۶۳-۶۷)

[یا ایها الانسان الله] فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ (انفطار/۸) هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَاءُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (آل‌عمران/۶) يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَ غَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَيِّنَ لَكُمْ وَ نُقِرُّ فِي الْأَرْحَامِ مَا نَشَاء إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا (حج/۵) مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ* ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ* ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ *ثُمَّ إِذَا شَاء أَنشَرَهُ (عبس/۱۹-۲۲) وَ مِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَابَّةٍ وَ هُوَ عَلَى جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَاءُ قَدِيرٌ (شوری/۲۹)

إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ وَ يَأْتِ بِآخَرِينَ وَ كَانَ اللّهُ عَلَى ذَلِكَ قَدِيرًا (نساء/۱۳۳) إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ* وَ مَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ (فاطر/۱۶-۱۷) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ بِالْحقِّ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ (ابراهيم/۱۹) وَ رَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِكُم مَّا يَشَاء كَمَآ أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ (انعام/۱۳۳) نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَ شَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَ إِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا (انسان/۲۸) وَ إِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَ لَا هُمْ يُنقَذُونَ* إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَ مَتَاعًا إِلَى حِينٍ (یس/۴۳-۴۴)

وَ لَوْ شَاء رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ لاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ* إِلاَّ مَن رَّحِمَ رَبُّكَ وَ لِذَلِكَ خَلَقَهُمْ (هود/۱۱۸-۱۱۹) وَ لَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ (مائده/۴۸) وَ لَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلكِن يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ وَ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (نحل/۹۳) وَ لَوْ شَاء اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِن يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِيٍّ وَ لَا نَصِيرٍ (شوری/۸)

قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَ تَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَ تُعِزُّ مَن تَشَاء وَ تُذِلُّ مَن تَشَاء بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ* تُولِجُ اللَّيْلَ فِي الْنَّهَارِ وَ تُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ تَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ (آل‌عمران/۲۶-۲۷)

اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ وَ هُوَ الْقَوِيُّ العَزِيزُ (شوری/۱۹) لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (شوری/۱۲) اللّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَ يَقَدِرُ (رعد/۲۶) اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (عنکبوت/۶۲) إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا (اسراء/۳۰) قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (سبأ/۳۶) قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ (سبأ/۳۹) مَّثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ وَ اللّهُ يُضَاعِفُ لِمَن يَشَاءُ وَ اللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (بقره/۲۶۱) رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَ لَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقَامِ الصَّلَاةِ وَ إِيتَاء الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصَارُ* لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَ يَزِيدَهُم مِّن فَضْلِهِ وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ (نور/۳۷-۳۸) وَ الَّذِينَ اتَّقَواْ فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ اللّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ (بقره/۲۱۲) أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (روم/۳۷) أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (زمر/۵۲) وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا يَشَاءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ (شوری/۲۷)

يُؤتِي (الله) الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ (بقره/۲۶۹) وَ لاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ (بقره/۲۵۵)

وَ مَا كَانَ اللّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَكِنَّ اللّهَ يَجْتَبِي مِن رُّسُلِهِ مَن يَشَاء فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ (آل‌عمران/۱۷۹) يُنَزِّلُ الْمَلآئِكَةَ بِالْرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُواْ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَاْ فَاتَّقُونِ (نحل/۲) رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ (غافر/۱۵) وَ مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَاء حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ (شوری/۵۱)

هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ* وَ آخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ* ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (جمعه/۲-۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَ يَجْعَل لَّكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ* لِئَلَّا يَعْلَمَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَلَّا يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍ مِّن فَضْلِ اللَّهِ وَ أَنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (حدید/۲۸-۲۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ لاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (مائده/۵۴) سَابِقُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاء وَ الْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ  (حدید/۲۱)

اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ ذَلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشَاءُ وَ مَن يُضْلِلْ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ (زمر/۲۳) إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ* فَمَن شَاء ذَكَرَهُ* وَ مَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ (مدّثّر/۵۴-۵۶). إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا* وَ مَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا* يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (انسان/۲۹-۳۱) إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ* لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ* وَ مَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ  (تکویر/۲۷-۲۹)

يُثَبِّتُ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ فِي الآخِرَةِ وَ يُضِلُّ اللّهُ الظَّالِمِينَ وَ يَفْعَلُ اللّهُ مَا يَشَاءُ (ابراهیم/۲۷) وَ مَن يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ  (حج/۱۸)

وَ اللّهُ يَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلاَمِ وَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (یونس/۲۵) يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (نور/۴۶) يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاءُ (نور/۳۵) وَ عَلَى اللّهِ قَصْدُ السَّبِيلِ وَ مِنْهَا جَآئِرٌ وَ لَوْ شَاء لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ (نحل/۹) قُلْ فَلِلّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ فَلَوْ شَاء لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ  (انعام/۱۴۹) أَفَلَمْ يَيْأَسِ الَّذِينَ آمَنُواْ أَن لَّوْ يَشَاءُ اللّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِيعًا (رعد/۳۱) وَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَ بُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ مَن يَشَإِ اللّهُ يُضْلِلْهُ وَ مَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (انعام/۳۹) وَ لَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ (سجده/۱۳)

وَ مَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَ مَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَ يَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَ لَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ لِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَ الْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ  (مدّثّر/۳۱)

يَنصُرُ مَن يَشَاءُ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (روم/۵) يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ يَرْحَمُ مَن يَشَاءُ (عنکبوت/۲۱) وَ  يَتُوبُ اللّهُ عَلَى مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (توبه/۱۵) وَ لِلّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (آل‌عمران/۱۲۹) وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ كَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (فتح/۱۴) أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (مائده/۴۰) لِّلَّهِ ما فِي السَّمَاواتِ وَ مَا فِي الأَرْضِ وَ إِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (بقره/۲۸۴) إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاءُ (نساء/۴۸، ۱۱۶) وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ مَا زَكَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ أَبَدًا وَلَكِنَّ اللَّهَ يُزَكِّي مَن يَشَاءُ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (نور/۲۱)

أَوَلَمْ يَهْدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ الأَرْضَ مِن بَعْدِ أَهْلِهَا أَن لَّوْ نَشَاء أَصَبْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَ نَطْبَعُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَسْمَعُونَ (اعراف/۱۰۰)

وَ كَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَ يَرْضَى (نجم/۲۶)

وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ (زمر/۶۸) وَ يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ وَ كُلٌّ أَتَوْهُ دَاخِرِينَ (نمل/۸۷) مَّن كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاء لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا (اسراء/۱۸) الَّذِينَ شَقُواْ فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَ شَهِيقٌ* خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ (هود/۱۰۶-۱۰۷) وَ يَوْمَ يِحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الإِنسِ وَ قَالَ أَوْلِيَآؤُهُم مِّنَ الإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِيَ أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَليمٌ (انعام/۱۲۸)

وَ أَمَّا الَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ عَطَاء غَيْرَ مَجْذُوذٍ (هود/۱۰۸)

مشیة الله- الاقوام، وَ لَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ نَذِيرًا (فرقان/۵۱) وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ فَيُضِلُّ اللّهُ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (ابراهیم/۴) قَالَتْ لَهُمْ (اقوام الاولین) رُسُلُهُمْ إِن نَّحْنُ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ وَلَكِنَّ اللّهَ يَمُنُّ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ مَا كَانَ لَنَا أَن نَّأْتِيَكُم بِسُلْطَانٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَ علَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (ابراهیم/۱۱) حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَ ظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاء وَ لاَ يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ (یوسف/۱۱۰) ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنجَيْنَاهُمْ وَ مَن نَّشَاء وَ أَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ (انبیاء/۹)

إِذْ جَاءتْهُمُ الرُّسُلُ مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ قَالُوا لَوْ شَاء رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ  (فصّلت/۱۴)

فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ (نوح) مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَ لَوْ شَاء اللَّهُ لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ (مومنون/۲۴)  [قالوا] فَأْتَنِا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ* قَالَ إِنَّمَا يَأْتِيكُم بِهِ اللّهُ إِن شَاء وَ مَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ (هود/۳۲-۳۳)

وَ وَهَبْنَا لَهُ (ابراهیم) إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ كُلاًّ هَدَيْنَا وَ نُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَ مِن ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَ سُلَيْمَانَ وَ أَيُّوبَ وَ يُوسُفَ وَ مُوسَى وَ هَارُونَ … ذَلِكَ هُدَى اللّهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ لَوْ أَشْرَكُواْ لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (انعام/۸۴-۸۸)

[قال ابراهیم لقومه] وَ لاَ أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ إِلاَّ أَن يَشَاءَ رَبِّي شَيْئًا (انعام/۸۰) فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَى كَوْكَبًا قَالَ هَذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لا أُحِبُّ الآفِلِينَ … وَ تِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَى قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاء إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (انعام/۷۶-۸۳) فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ  (صافّات/۱۰۲)

وَ كَذَلِكَ مَكَّنِّا لِيُوسُفَ فِي الأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاء وَ لاَ نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (یوسف/۵۶) فَبَدَأَ بِأَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاء أَخِيهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِن وِعَاء أَخِيهِ كَذَلِكَ كِدْنَا لِيُوسُفَ مَا كَانَ لِيَأْخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ الْمَلِكِ إِلاَّ أَن يَشَاءَ اللّهُ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مِّن نَّشَاء وَ فَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ (یوسف/۷۶) فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَى يُوسُفَ آوَى إِلَيْهِ أَبَوَيْهِ وَ قَالَ ادْخُلُواْ مِصْرَ إِن شَاء اللّهُ آمِنِينَ* وَ رَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَ خَرُّواْ لَهُ سُجَّدًا وَ قَالَ يَا أَبَتِ هَذَا تَأْوِيلُ رُؤْيَايَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّي حَقًّا وَ قَدْ أَحْسَنَ بَي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَ جَاء بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَ بَيْنَ إِخْوَتِي إِنَّ رَبِّي لَطِيفٌ لِّمَا يَشَاءُ إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ  (یوسف/۹۹-۱۰۰)

[قال شعیب لقومه] وَ مَا يَكُونُ لَنَا أَن نَّعُودَ فِيهَا إِلاَّ أَن يَشَاءَ اللّهُ رَبُّنَا (اعراف/۸۹) [قال شعیب لموسی] إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (قصص/۲۷)

قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللّهِ وَ اصْبِرُواْ إِنَّ الأَرْضَ لِلّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ (اعراف/۱۲۸) وَ اخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِّمِيقَاتِنَا فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُم مِّن قَبْلُ وَ إِيَّايَ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاء مِنَّا إِنْ هِيَ إِلاَّ فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَاء وَ تَهْدِي مَن تَشَاء أَنتَ وَلِيُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَ أَنتَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ* وَ اكْتُبْ لَنَا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاء وَ رَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ  (اعراف/۱۵۵-۱۵۶) قَالُواْ (قوم موسی) ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَ إِنَّ البَقَرَ تَشَابَهَ عَلَيْنَا وَ إِنَّا إِن شَاء اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ (بقره/۷۰) [موسی و عبدنا اتیناه رحمة و علما] قَالَ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ صَابِرًا وَ لَا أَعْصِي لَكَ أَمْرًا (کهف/۶۹)

فَخَسَفْنَا بِهِ (قارون) وَ بِدَارِهِ الْأَرْضَ … وَ أَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ يَقْدِرُ (قصص/۸۱-۸۲)

وَ قَالَ لَهُمْ (بنی‌اسرائیل بعد موسی) نَبِيُّهُمْ … إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاهُ (طالوت) عَلَيْكُمْ وَ زَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ وَ اللّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (بقره/۲۴۷)

وَ آتَاهُ (داوود) اللّهُ الْمُلْكَ وَ الْحِكْمَةَ وَ عَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ (بقره/۲۵۱)

قَالَ (زکریا) رَبِّ أَنَّىَ يَكُونُ لِي غُلاَمٌ وَ قَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَ امْرَأَتِي عَاقِرٌ قَالَ كَذَلِكَ اللّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ  (آل‌عمران/۴۰)

كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ (آل‌عمران/۳۷) قَالَتْ (مریم) رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَ لَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ قَالَ كَذَلِكِ اللّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (آل‌عمران/۴۷) وَ لَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم (الانبیاء الاولین) مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَ مِنْهُم مَّن كَفَرَ وَ لَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَكِنَّ اللّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ (بقره/۲۵۳) لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَآلُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ قُلْ فَمَن يَمْلِكُ مِنَ اللّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ أَن يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ أُمَّهُ وَ مَن فِي الأَرْضِ جَمِيعًا وَ لِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (مائده/۱۷) إِنْ هُوَ (عیسی) إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَيْهِ وَ جَعَلْنَاهُ مَثَلًا لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ* وَ لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَا مِنكُم مَّلَائِكَةً فِي الْأَرْضِ يَخْلُفُونَ (زخرف/۵۹-۶۰)

[قال صاحب رجل له الجنة] وَ لَوْلَا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَاء اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِن تُرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنكَ مَالًا وَ وَلَدًا (کهف/۳۹)

وَ لَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا* إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ وَ اذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَ قُلْ عَسَى أَن يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا (کهف/۲۳-۲۴) وَ كَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا مَا كُنتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَ لَا الْإِيمَانُ وَلَكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِي بِهِ مَنْ نَّشَاء مِنْ عِبَادِنَا وَ إِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (شوری/۵۲) سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى* إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ مَا يَخْفَى (اعلی/۶-۷) وَ لَئِن شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ ثُمَّ لاَ تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنَا وَكِيلًا* إِلاَّ رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّ فَضْلَهُ كَانَ عَلَيْكَ كَبِيرًا (اسراء/۸۶-۸۷) فَإِن يَشَأِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلَى قَلْبِكَ (شوری/۲۴) وَ إِن يَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَ إِن يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلاَ رَآدَّ لِفَضْلِهِ يُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ  (یونس/۱۰۷) قُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَ لاَ نَفْعًا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ (یونس/۴۹) قُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَ لاَ ضَرًّا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ  (اعراف/۱۸۸) قُل لَّوْ شَاء اللّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَ لاَ أَدْرَاكُم بِهِ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًا مِّن قَبْلِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ (یونس/۱۶) وَ كَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الإِنسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَ لَوْ شَاء رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ مَا يَفْتَرُونَ (انعام/۱۱۲) وَ لَوْ شَاء رَبُّكَ لآمَنَ مَن فِي الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ (یونس/۹۹) إِنَّكَ لَا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (قصص/۵۶) وَ مَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاء وَ لَا الْأَمْوَاتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَن يَشَاءُ وَ مَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِي الْقُبُورِ (فاطر/۲۲) لَّيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَكِنَّ اللّهَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ (بقره/۲۷۲) وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللّهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ (رعد/۲۷) أَفَمَن زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَرَاتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَصْنَعُونَ (فاطر/۸) رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ إِن يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِن يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ وَ مَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا (اسراء/۵۴) كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ (شوری/۱۳) سَيَقُولُ السُّفَهَاء مِنَ النَّاسِ مَا وَلاَّهُمْ عَن قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُواْ عَلَيْهَا قُل لِّلّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ يَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (بقره/۱۴۲) وَ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَاء فَتَأْتِيَهُم بِآيَةٍ وَ لَوْ شَاء اللّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَى فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ (انعام/۳۵) تَبَارَكَ الَّذِي إِن شَاء جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِّن ذَلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَ يَجْعَل لَّكَ قُصُورًا (فرقان/۱۰) وَ لَوْ نَشَاء لَأَرَيْنَاكَهُمْ (الذین فی قلوبهم مرض) فَلَعَرَفْتَهُم بِسِيمَاهُمْ وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمَالَكُمْ (محمّد/۳۰)

وَ يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَى قُلْ إِصْلاَحٌ لَّهُمْ خَيْرٌ وَ إِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ وَ اللّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَ لَوْ شَاء اللّهُ لأعْنَتَكُمْ (بقره/۲۲۰) وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِيَ آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ* وَ لَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَوَاهُ (اعراف/۱۷۵-۱۷۶)

قَدْ كَانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ أُخْرَى كَافِرَةٌ يَرَوْنَهُم مِّثْلَيْهِمْ رَأْيَ الْعَيْنِ وَ اللّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَن يَشَاءُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لَّأُوْلِي الأَبْصَارِ (آل‌عمران/۱۳) مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا* لِيَجْزِيَ اللَّهُ الصَّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ وَ يُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ إِن شَاء أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا (احزاب/۲۳-۲۴) هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ الْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَن يَبْلُغَ مَحِلَّهُ وَ لَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُونَ وَ نِسَاء مُّؤْمِنَاتٌ لَّمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَؤُوهُمْ فَتُصِيبَكُم مِّنْهُم مَّعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ لِيُدْخِلَ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا  (فتح/۲۵) وَ مَا أَفَاء اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَن يَشَاءُ وَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (حشر/۶) لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاء اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُؤُوسَكُمْ وَ مُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ (فتح/۲۷) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ يَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا وَ إِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (توبه/۲۸) يَتُوبُ اللّهُ مِن بَعْدِ (الحنین) ذَلِكَ عَلَى مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (توبه/۲۷) فَإِن [المنافقین] تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ وَ لاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِيًّا وَ لاَ نَصِيرًا* إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىَ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُم مِّيثَاقٌ أَوْ جَآؤُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَن يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُواْ قَوْمَهُمْ وَ لَوْ شَاء اللّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ (نساء/۸۹-۹۰)

وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَ مَا هُم بِمُؤْمِنِينَ … وَ لَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ  (بقره/۸-۲۰)

وَ لَوْ شَاء اللّهُ مَا أَشْرَكُواْ وَ مَا جَعَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا وَ مَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ (انعام/۱۰۷) بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شَاء وَ تَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ (انعام/۴۱) وَ كَذَلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلاَدِهِمْ شُرَكَآؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَ لِيَلْبِسُواْ عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ وَ لَوْ شَاء اللّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ مَا يَفْتَرُونَ (انعام/۱۳۷) إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (شعراء/۴) وَ لَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ* وَ لَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَ لَا يَرْجِعُونَ (یس/۶۶-۶۷) وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمْ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (یس/۴۷) وَ لَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلآئِكَةَ وَ كَلَّمَهُمُ الْمَوْتَى وَ حَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلًا مَّا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ إِلاَّ أَن يَشَاءَ اللّهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ (انعام/۱۱۱)

وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَى رَجُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ* أَفْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِ جِنَّةٌ بَلِ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِي الْعَذَابِ وَ الضَّلَالِ الْبَعِيدِ* أَفَلَمْ يَرَوْا إِلَى مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ مَا خَلْفَهُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِن نَّشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَيْهِمْ كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِّكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ (سبأ/۷-۹) وَ لَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَكِن لِّيَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ (محمّد/۴)

سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُواْ لَوْ شَاء اللّهُ مَا أَشْرَكْنَا وَ لاَ آبَاؤُنَا وَ لاَ حَرَّمْنَا مِن شَيْءٍ كَذَلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم حَتَّى ذَاقُواْ بَأْسَنَا قُلْ هَلْ عِندَكُم مِّنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا إِن تَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ أَنتُمْ إَلاَّ تَخْرُصُونَ (انعام/۱۴۸) وَ قَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُواْ لَوْ شَاء اللّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ نَّحْنُ وَ لا آبَاؤُنَا وَ لاَ حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ (نحل/۳۵) وَ قَالُوا لَوْ شَاء الرَّحْمَنُ مَا عَبَدْنَاهُم مَّا لَهُم بِذَلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (زخرف/۲۰)

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُزَكُّونَ أَنفُسَهُمْ بَلِ اللّهُ يُزَكِّي مَن يَشَاءُ وَ لاَ يُظْلَمُونَ فَتِيلًا (نساء/۴۹)

وَ قَالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاء اللّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُم بَلْ أَنتُم بَشَرٌ مِّمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ لِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ (مائده/۱۸) وَ قَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَ لُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ وَ لَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَ كُفْرًا (مائده/۶۴) بِئْسَمَا اشْتَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن يَكْفُرُواْ بِمَا أنَزَلَ اللّهُ بَغْيًا أَن يُنَزِّلُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ فَبَآؤُواْ بِغَضَبٍ عَلَى غَضَبٍ وَ لِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ (بقره/۹۰) وَ لاَ تُؤْمِنُواْ إِلاَّ لِمَن تَبِعَ دِينَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَى هُدَى اللّهِ أَن يُؤْتَى أَحَدٌ مِّثْلَ مَا أُوتِيتُمْ أَوْ يُحَآجُّوكُمْ عِندَ رَبِّكُمْ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ* يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (آل‌عمران/۷۳-۷۴) مَّا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَ لاَ الْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَ اللّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (بقره/۱۰۵)