مسخّر، رام کردن، این مفهوم از مادّه «س خ ر» ۲۷ بار، «ذ ل ل» ۶ بار و با آیاتی که این معنا را دارد، آمده است.
چکیده: خدا زمین و آنچه در آسمانها و زمین است را برای شما مسخّر کرد. شب، روز، خورشید و ماه را برای شما مسخّر کرد. خدا دریا، نهرها، کشتی و چهارپایان را برای شما مسخّر کرد. در ابر مسخّرشده، برای کسانی که میاندیشند، نشانه است. در پرندگان مسخرشده، برای گروهی که ایمان دارند، نشانه است. خدا کوهها و پرندگان را برای داوود مسخّر کرد و باد را برای سلیمان مسخّر کرد. او کسی است که زمین را برای شما رام گردانید پس در اطراف آن رهسپار شوید و از روزی او بخورید. برانگیخته شدن به سوی او است (ملک/۱۵). [خدا] آنچه را در آسمانها و آنچه در زمین است را برای شما مسخّر کرد که همه از او است. بهراستی در این برای گروهی که میاندیشند، نشانههایی است (جاثیه/۱۳). خدا کسی است که آسمانها را بدون ستونهایی که آن را ببینید برافراشت سپس بر عرش استیلا یافت و خورشید و ماه را مسخّر کرد. هر یک تا سرآمدی معیّن روان هستند. امر را تدبیر میکند و آیات را به تفصیل بیان میکند، باشد که شما به لقای پروردگار خود یقین پیدا کنید (رعد/۲). بیگمان پروردگار شما، خدایی است که … خورشید، ماه و ستارگان را که به فرمان او مسخّر شدهاند، [آفرید]. آگاه باشید که آفرینش و امر، از آنِ او است. پربرکت خدا است پروردگار جهانیان (اعراف/۵۴). خورشید و ماه را که پیوسته در حرکت هستند، برای شما مسخّر کرد. شب و روز را نیز برای شما مسخّر کرد (ابراهیم/۳۳). خورشید و ماه را مسخر کرد. هر یک تا سرآمدی معیّن روان هستند. آگاه باش که او شکست ناپذیر آمرزنده است (زمر/۵). شب و روز و خورشید و ماه را برای شما مسخر کرد. ستارگان مسخّر فرمان او هستند. بهراستی در این برای گروهی که میاندیشند، نشانههایی است (نحل/۱۲). شب را به روز درمیآورد و روز را به شب درمیآورد. خورشید و ماه را مسخّر کرده است. هر یک تا زمانی معیّن روان هستند. این است خدا، پروردگار شما. فرمانروایی از آن او است. کسانی را که غیر از او میخوانید، مالک پوست هسته خرمایی نیستند (فاطر/۱۳). آیا ندیدی خدا شب را به روز درمیآورد و روز را به شب درمیآورد و خورشید و ماه را مسخّر کرد؟ هر یک تا سرآمدی معیّن روان هستند. خدا به آنچه انجام میدهید، آگاه است؟ این به سبب آن است که خدا، حق و آنچه غیر از او میخوانید باطل است و اینکه او بلندمرتبه بزرگ است (لقمان/۲۹-۳۰). آیا ندیدید که خدا آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است را برای شما مسخّر کرد و نعمتهای آشکار و پنهان خود را بر شما فراوان کرده است؟ برخى از مردم درباره خدا بدون هیچ دانش، رهنمود و کتابى روشن، به مجادله برمى خیزند (لقمان/۲۰). اگر از آنان بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را آفرید و خورشید و ماه را مسخّر کرد، خواهند گفت: خدا. پس به کجا منحرف میشوند (عنکبوت/۶۱)؟ بهراستی در آفرینش آسمانها و زمین … و ابرِ مسخّر شده در میان آسمان و زمین برای گروهی که میاندیشند، نشانههایی است (بقره/۱۶۴). او کسی است که دریا را مسخّر کرد تا از آن گوشتی تازه بخورید و زیوری که آن را میپوشید، از آن بیرون آورید. کشتیها را در آن شکافنده میبینی و تا از بخشش او بجویید، باشد که سپاس گزارید (نحل/۱۴). خدا کسی است که دریا را برای شما مسخّر کرد تا کشتیها در آن به فرمان او روان شوند و تا از بخشش او بجویید، باشد که سپاس گزارید (جاثیه/۱۲). کشتی را برای شما مسخّر کرد تا به فرمان او در دریا روان گردند و نهرها را برای شما مسخّر گردانید (ابراهیم/۳۲). آیا ندیدی که خدا آنچه در زمین است و کشتیها را که در دریا به فرمان او روان هستند، برای شما مسخّر کرد و آسمان را نگاه داشت تا جز به فرمان او بر زمین نیفتند؟ بهراستی خدا نسبت به مردم بسیار رئوف مهربان است (حج/۶۵). آیا پرندگان را نمیبینند که در فضای آسمان مسخّر شدهاند؟ جز خدا کسی آنها را نگاه نمیدارد. بهراستی در این برای مردمی که ایمان میآورند، نشانههایی است (نحل/۷۹). پروردگار تو به زنبور عسل وحى کرد که از پاره اى کوهها و از درختان و از آنچه داربست مى کنند، خانه هایى براى خود درست کن سپس از همه میوه ها بخور و راههاى پروردگارت را رام [و فرمانبردارانه] بپیمای. از درون [شکم] آن شهدى که به رنگهاى گوناگون است بیرون مى آید. راستى در این براى مردمى که تفکر مى کنند، نشانهای است (نحل/۶۸-۶۹). آیا ندیده اند که ما با دستان خود براى آنان چهارپایانى آفریده ایم تا آنان مالک آنها باشند؟ آنان را برای آنان رام گردانیدیم که هم بر آنها سوار میشوند و هم از آنها میخورند؟ در آنها سودها و نوشیدنیها است پس آیا سپاس نمیگزارند (یس/۷۱-۷۳)؟ [خدا] کسی است که همه زوجها را آفرید و برای شما از کشتیها و چهارپایان قرار داد که بر آنها سوار میشوید تا بر پشت آنها قرار گیرید پس چون بر آنها قرار گرفتید، نعمت پروردگار خود را یاد کنید و بگویید، منزّه است کسی که این را برای ما مسخّر گردانید و ما بر آن توانا نبودیم (زخرف/۱۲-۱۳). نام خدا را [هنگام ذبح] بر شترها در حالیکه ایستادهاند، یاد و چون پهلوهاشان بر زمین افتاد [و جان دادند] از آنها بخورید و به فقیر خویشتندار و فقیر خواهنده بدهید. اینگونه آنها را برای شما مسخّر کردیم، باشد که سپاس گزارید. هرگز گوشت و خون آنها به خدا نمیرسد ولی تقوای شما به او میرسد. اینگونه آنها را برای شما مسخّر کرد تا خدا را به سبب آنکه شما را هدایت کرد به بزرگی یاد کنید (حج/۳۶-۳۷). آیا آنان (کافران) رحمت پروردگار تو را تقسیم میکنند؟ ما هستیم که معیشت آنان را در زندگی دنیا میانشان تقسیم میکنیم و برخی را بر برخی به درجاتی برتری دادیم تا برخی از آنان برخی دیگر را مسخّر کنند، (به خدمت گیرند) (زخرف/۳۲). [نیکان] در آن (بهشت) بر تختها تکیه زنند، در آنجا نه آفتابى بینند و نه سرمایی. سایه ها به آنان نزدیک است و میوه های آن به آسانی رام است (در دسترس است) (انسان/۱۳-۱۴). مسخّر- اقوام، عاد با تندبادی سرد و سخت هلاک شدند. [خدا] آن را هفت شب و هشت روز پیدرپی بر ضدّ آنان رام کرد پس آن قوم را در آن روزها بر زمین افتاده میدیدی، گویی تنههای بزرگ نخل فروافتاده بودند (حاقّه/۶-۷). [موسی] گفت: بهراستی او (خدا) میفرماید: آن گاوی است نه رام که زمین را شخم زند و نه کشت را آب دهد. سالم است و هیچ لکّهای در آن نیست (بقره/۷۱). بهراستی داوود را از نزد خود فضلی دادیم. [فرمودیم:] ای کوهها و ای پرندگان، با او، همآواز شوید. آهن را برای او نرم کردیم که زرههای فراخ بساز و در بافتن حلقههای آن اندازه نگاه دار (سبأ/۱۰-۱۱). کوهها و پرندگان را مسخّر کردیم که با داوود تسبیح میگفتند. ما کننده [این کار] بودیم. صنعت زرهسازی را که به سود شما بود، به او آموختیم تا شما را از سختی جنگ نگاه دارد. پس آیا شما سپاسگزار خواهید بود (انبیاء/۷۹-۸۰)؟ ما کوهها را مسخّر کردیم که شامگاهان و بامدادان با داوود، تسبیح میگفتند و پرندگان را گرد آوردیم که همه به سوی او باز میگشتند (ص/۱۸-۱۹). باد را برای سلیمان [مسخّر کردیم] که به فرمان او به سرزمینی که در آن برکت نهاده بودیم، روان میشد. ما به هر چیزی دانا هستیم (انبیاء/۸۱). باد را برای سلیمان مسخّر کردیم که به فرمان او هر جا میخواست به نرمی روان میشد و نیز شیاطین را که بنّا و غوّاص بودند و برخی دیگر را که با زنجیرها به هم بسته بودند [مسخّر او کردیم]. این بخشش بیحساب ما است پس ببخش یا دست نگاه دار (ص/۳۶-۳۹). باد را برای سلیمان [مسخر کردیم] که بامداد آن یک ماه و شامگاهش یک ماه [راه میپیمود]. چشمه مس گداخته را برای او روان کردیم. برخی از جنّیان به اذن پروردگارش در برابر او کار میکردند. از آنان هر کس از فرمان ما سرپیچی میکرد، از عذاب آتش افروخته به او میچشاندیم. برای او هر چه میخواست از معبدها، مجسّمهها و ظروف بزرگ مانند حوضچهها و دیگهای ثابت میساختند (سبأ/۱۲-۱۳). اطاعت، فرمان |
التسخیر
هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَ كُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَ إِلَيْهِ النُّشُورُ (ملک/۱۵) وَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِّنْهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لَّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (جاثیه/۱۳) اللّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لأَجَلٍ مُّسَمًّى يُدَبِّرُ الأَمْرَ يُفَصِّلُ الآيَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاء رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ (رعد/۲) إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي … الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَ الأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (اعراف/۵۴) وَ سَخَّر لَكُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دَآئِبَينَ وَ سَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ (ابراهیم/۳۳) وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلَا هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ (زمر/۵) وَ سَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَ الْنَّهَارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ الْنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (نحل/۱۲) يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَ يُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُّسَمًّى ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ وَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا يَمْلِكُونَ مِن قِطْمِيرٍ (فاطر/۱۳) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَ يُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى وَ أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ* ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الْبَاطِلُ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (لقمان/۲۹-۳۰) أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَ بَاطِنَةً وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لَا هُدًى وَ لَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ (لقمان/۲۰) وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ (عنکبوت/۶۱)
إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ… وَ السَّحَابِ الْمُسَخِّرِ بَيْنَ السَّمَاء وَ الأَرْضِ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (بقره/۱۶۴) وَ هُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُواْ مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَ تَسْتَخْرِجُواْ مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَ تَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَ لِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (نحل/۱۴) اللَّهُ الَّذِي سخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (جاثیه/۱۲) اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الأَنْهَارَ (ابراهیم/۳۲) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي الْأَرْضِ وَ الْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ يُمْسِكُ السَّمَاء أَن تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (حج/۶۵)
أَلَمْ يَرَوْاْ إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاء مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلاَّ اللّهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (نحل/۷۹) وَ أَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا يَعْرِشُونَ* ثُمَّ كُلِي مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا يَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاء لِلنَّاسِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (نحل/۶۸-۶۹)
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ* وَ ذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَ مِنْهَا يَأْكُلُونَ* فِيهَا مَنَافِعُ وَ مَشَارِبُ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (یس/۷۱-۷۳) وَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا وَ جَعَلَ لَكُم مِّنَ الْفُلْكِ وَ الْأَنْعَامِ مَا تَرْكَبُونَ* لِتَسْتَوُوا عَلَى ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَ تَقُولُوا سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ (زخرف/۱۲-۱۳) وَ الْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَ أَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَ الْمُعْتَرَّ كَذَلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ* لَن يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَ لَا دِمَاؤُهَا وَلَكِن يَنَالُهُ التَّقْوَى مِنكُمْ كَذَلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ (حج/۳۶-۳۷)
أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَةَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ رَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِيًّا وَ رَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ (زخرف/۳۲)
[الابرار] مُتَّكِئِينَ فِيهَا (الجنة) عَلَى الْأَرَائِكِ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَ لَا زَمْهَرِيرًا* وَ دَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَ ذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا (انسان/۱۳-۱۴) المسخّر- الاقوام، وَ أَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ* سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَ ثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ (حاقّه/۶-۷)
قَالَ (موسی) إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ ذَلُولٌ تُثِيرُ الأَرْضَ وَ لاَ تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لاَّ شِيَةَ فِيهَا قَالُواْ الآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوهَا وَ مَا كَادُواْ يَفْعَلُونَ (بقره/۷۱) وَ لَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَ الطَّيْرَ وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ* أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَ قَدِّرْ فِي السَّرْدِ (سبأ/۱۰-۱۱) وَ سَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَ الطَّيْرَ وَ كُنَّا فَاعِلِينَ* وَ عَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّكُمْ لِتُحْصِنَكُم مِّن بَأْسِكُمْ فَهَلْ أَنتُمْ شَاكِرُونَ (انبیاء/۷۹-۸۰) إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِشْرَاقِ* وَ الطَّيْرَ مَحْشُورَةً كُلٌّ لَّهُ أَوَّابٌ (ص/۱۸-۱۹)
وَ لِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ عَاصِفَةً تَجْرِي بِأَمْرِهِ إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا وَ كُنَّا بِكُلِّ شَيْءٍ عَالِمِينَ (انبیاء/۸۱) فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاء حَيْثُ أَصَابَ* وَ الشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّاء وَ غَوَّاصٍ* وَ آخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ* هَذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (ص/۳۶-۳۹) وَ لِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَ رَوَاحُهَا شَهْرٌ وَ أَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ وَ مِنَ الْجِنِّ مَن يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ مَن يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ* يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاءُ مِن مَّحَارِيبَ وَ تَمَاثِيلَ وَ جِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَ قُدُورٍ رَّاسِيَاتٍ (سبأ/۱۲-۱۳) |