مسجدالحرام، پیرامون کعبه، این مفهوم با عبارت «مسجدالحرام» ۱۵ بار آمده است.
چکیده: هنگام نماز روی خود را به سوی مسجدالحرام بگردانید. در کنار مسجدالحرام جنگ نکنید مگر اینکه در آنجا با شما بجنگند. بازداشتن مردم از مسجدالحرام گناهی بزرگتر از جنگ در ماههای حرام است. هر کس مردم را از مسجدالحرام بازدارد، عذابی دردناک دارد. کافران مردم را از مسجدالحرام باز میداشتند در حالیکه سرپرست آن نبودهاند. سرپرستی مسجدالحرام جز سزاوار متّقین نیست. دشمنی گروهی که شما را از مسجدالحرام بازداشتند، شما را به تعدّی وادار نکند. خدا بنده خود را از مسجدالحرام به مسجدالاقصی سیر داد. آبادکردن مسجدالحرام با کسی که ایمان آورده و جهاد کرده، یکسان نیست. منزّه است آن که بنده خود را شبی از مسجدالحرام به سوی مسجدالقصی که پیرامون آن را برکت دادیم سیر داد تا آیات خود را به او بنمایانیم. بیگمان او همان شنوای بینا است (اسراء/۱). ما گردانیدن رویت را به آسمان میبینیم. پس بیتردید تو را به جانب قبلهای که به آن خشنود شوی برمیگردانیم پس روی خود را به سوی مسجدالحرام بگردان و هر جا بودید، روی خود را به آن سوی بگردانید. به راستی کسانی که به آنان کتاب داده شده به خوبی میدانند که آن حق، از جانب پروردگارشان است. خدا از آنچه میکنند، غافل نیست اگر هر نشانهای براى کسانی که کتاب داده شدهاند، بیاورى، قبله تو را پیروى نمى کنند و تو نیز پیرو قبله آنان نیستى و خود آنان نیز پیرو قبله یکدیگر نیستند پس اگر پس از علمى که برای تو آمده است، از هوسهاى آنان پیروى کنى، در این صورت بیتردید از ستمکاران خواهى بود (بقره/۱۴۴-۱۴۵). از هر جا بیرون آمدی، [هنگام نماز] روی خود را به سوی مسجدالحرام بگردان. این به راستی حق، از جانب پروردگار تو است. خدا از آنچه میکنید، غافل نیست. از هر جا بیرون آمدی، [هنگام نماز] روی خود را به سوی مسجدالحرام بگردان. هر جا بودید، روی خود را به سوی آن کنید تا برای مردم بر ضدّ شما حجّتی نباشد مگر کسانی از آنان که ستم کردند. پس، از آنان نترسید و از من بترسید تا نعمت خود را بر شما کامل کنم و باشد که هدایت یابید (بقره/۱۴۹-۱۵۰). با آنان (مشرکان) در کنار مسجدالحرام جنگ نکنید مگر اینکه آنان در آنجا با شما بجنگند پس اگر با شما جنگیدند، آنان را بکشید که سزای کافران این است. اگر باز ایستادند، بیگمان خدا آمرزنده مهربان است (بقره/۱۹۱-۱۹۲). از تو درباره جنگ در ماه حرام میپرسند؟ بگو، جنگ در آن [گناهی] بزرگ است. امّا بازداشتن از راه خدا و کافرشدن به او و [بازداشتن] از مسجدالحرام و بیرونکردن ساکنانش از آن، نزد خدا بزرگتر است (بقره/۲۱۷). بیتردید کسانی که کافر شدند و [مردم] را از راه خدا و مسجدالحرام که آن را برای مردم، چه مقیم و چه مسافر در آن، یکسان قرار دادهایم، باز میدارند و نیز هر کس بخواهد در این سرزمین به ستم منحرف شود، به او از عذابی دردناک میچشانیم (حج/۲۵). چرا خدا آنان را عذاب نکند در حالیکه [مردم] را از مسجدالحرام باز میدارند؟ در حالیکه سرپرست آن نبودهاند. سرپرستان آن جز متّقین نباشند. ولی اکثر آنان نمیدانند. نمازشان در خانه (خانه خدا) جز سوتکشیدن و کفزدن نبود پس به سبب آنکه کفر مىورزیدید، عذاب را بچشید (انفال/۳۴-۳۵). آنان کسانی هستند که کفر ورزیدند و شما را از مسجدالحرام بازداشتند و نگذاشتند قربانی که با خود نگاه داشته بودید، به قربانگاه خود برسد (فتح/۲۵). بیگمان خدا رؤیای پیامبر خود را به حق، راست گردانید که شما بیتردید به خواست خدا در امنیت، سرتراشیده و موی سر کوتاه کرده، بدون هیچ ترسی به مسجدالحرام وارد خواهید شد پس او چیزی را میدانست که شما نمیدانستید (فتح/۲۷). ای کسانی که ایمان آوردهاید، حرمت شعائر خدا، ماه حرام، قربانیهای بینشان و نشاندار و زائران بیتالحرام را که جویای فضل و خشنودی از پروردگارشان هستند، نشکنید و چون از احرام بیرون آمدید، شکار کنید. نباید دشمنی گروهی که شما را از مسجدالحرام بازداشتند، شما را به تعدّی وادار کند (مائده/۲). آیا آب دادن به حاجیان و آبادکردن مسجدالحرام را، مانند کسی قرار دادهاید که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و در راه خدا جهاد کرده است؟ (این دو) نزد خدا یکسان نیستند. خدا گروه ستمکاران را هدایت نمیکند (توبه/۱۹). ای کسانی که ایمان آوردهاید، جز این نیست که مشرکان پلید هستند پس، از امسال (سال نهم هجری) نباید به مسجدالحرام نزدیک شوند. اگر از تنگدستی بیم دارید، اگر خدا بخواهد بهزودی از فضل خود شما را بینیاز میکند. به راستی خدا دانای حکیم است (توبه/۲۸). چگونه مشرکان را نزد خدا و رسول او عهدی است؟ جز کسانی که با آنان در کنار مسجدالحرام عهد بستهاید پس تا آنان بر سر عهد خود ایستادهاند، بر سر عهد خود بایستید. خدا متّقین را دوست دارد (توبه/۷). حج و عمره را برای خدا تمام کنید. اگر محاصره شدید، هر قربانی که میسّر است، [بکشید] و سرهای خود را نتراشید تا قربانی به قربانگاه خود برسد. پس هر کس از شما بیمار بود یا ناراحتی در سر داشت [و ناچار شد در احرام سر بتراشد] پس به کفّارهای دهد، روزهای یا صدقهای یا قربانی پس چون ایمن شدید، هر کس بعد از عمره به حج پرداخت، هر چه میسّر شود از قربانی [بکشد] و کسی که [قربانی] نیافت، سه روز در هنگام حج و هفت روز چون بازگشت، روزه بگیرد. این، ده روز تمام است. این برای کسی است که خانواده او ساکن مسجدالحرام نباشند. از خدا پروا کنید و بدانید خدا سختکیفر است (بقره/۱۹۶). خانه خدا، مکّه، مسجد |
مسجدالحرام
سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ (اسراء/۱)
قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاء فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ حَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوِهَكُمْ شَطْرَهُ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ* وَ لَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَّا تَبِعُواْ قِبْلَتَكَ وَ مَا أَنتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَ مَا بَعْضُهُم بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم مِّن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذَا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ (بقره/۱۴۴-۱۴۵) وَ مِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ إِنَّهُ لَلْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ* وَ مِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ حَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ إِلاَّ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنْهُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِي وَ لأُتِمَّ نِعْمَتِي عَلَيْكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (بقره/۱۴۹-۱۵۰)
وَ لاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى يُقَاتِلُوكُمْ فِيهِ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ* فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (بقره/۱۹۱-۱۹۲) يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ وَ صَدٌّ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ إِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِندَ اللّهِ (بقره/۲۱۷) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِي جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاء الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ وَ مَن يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (حج/۲۵) وَ مَا لَهُمْ أَلاَّ يُعَذِّبَهُمُ اللّهُ وَ هُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ مَا كَانُواْ أَوْلِيَاءهُ إِنْ أَوْلِيَآؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ* وَ مَا كَانَ صَلاَتُهُمْ عِندَ الْبَيْتِ إِلاَّ مُكَاء وَ تَصْدِيَةً فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (انفال/۳۴-۳۵) هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ الْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَن يَبْلُغَ مَحِلَّهُ (فتح/۲۵) لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاء اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُؤُوسَكُمْ وَ مُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا (فتح/۲۷) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُحِلُّواْ شَعَآئِرَ اللّهِ وَ لاَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَ لاَ الْهَدْيَ وَ لاَ الْقَلآئِدَ وَ لا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّن رَّبِّهِمْ وَ رِضْوَانًا وَ إِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُواْ وَ لاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَن صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَن تَعْتَدُواْ (مائده/۲)
أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَ عِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ وَ جَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ يَسْتَوُونَ عِندَ اللّهِ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (توبه/۱۹)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ يَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا وَ إِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (توبه/۲۸) كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِندَ اللّهِ وَ عِندَ رَسُولِهِ إِلاَّ الَّذِينَ عَاهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقَامُواْ لَكُمْ فَاسْتَقِيمُواْ لَهُمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ (توبه/۷)
وَ أَتِمُّواْ الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ وَ لاَ تَحْلِقُواْ رُؤُوسَكُمْ حَتَّى يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّهُ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِّن صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ فِي الْحَجِّ وَ سَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْكَ عَشَرَةٌ كَامِلَةٌ ذَلِكَ لِمَن لَّمْ يَكُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ اتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (بقره/۱۹۶) |