مستی

 

مستی، مقابل هوشیاری، این مفهوم از مادّه «س ک ر» ۶ بار و «ن ز ف» ۲ بار آمده است.

چکیده: از میوه‌های نخل‌ها و انگورها، شراب مستی‌بخش می‌گیرید. در حال مستی به نماز نزدیک نشوید. روز رستاخیز مردم را مست می‌بینی در حالی‌که مست نیستند. مخلَصین و مقرّبان در بهشت شرابی دارند که از آن مست نمی‌شوند.

از میوه‌های نخل‌ها و انگورها [به شما دادیم] که از آن، شراب مستی‌بخش و روزیی نیکو می‌گیرید. به‌راستی در این برای گروهی که می‌اندیشند، نشانه‌ای است (نحل/۶۷).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حالی‌که مست هستید، به نماز نزدیک نشوید تا بدانید چه می‌گویید (نساء/۴۳).

به جان تو سوگند که آنان (قوم لوط)، در مستی خود سرگشته بودند (حجر/۷۲).

مستی (بیهوشی) مرگ به حق فرا رسد، این همان است که از آن می‌گریختی (ق/۱۹). به‌راستی زلزله قیامت چیز بزرگی است. روزی که آن را ببینید … مردم را مست می‌بینی در حالی‌که مست نیستند، بلکه عذاب خدا شدید است (حج/۱-۲).

بر آنان (مخلَصین) در بهشت‌های پرنعمت، بر تخت‌هایی روبه‌روی هم، جامی از شرابی روان و گوارا می‌گردانند. شرابی سفید که برای نوشندگان لذّت‌بخش است که نه در آن تباهی و بی‌خردی است و نه از آن مست می‌شوند (صافّات/۴۳-۴۷). پسرانی همیشه جوان گرد آنان (مقرّبان)، می‌گردند با تنگ‌ها، کوزه‌ها و جامی از شرابی روان و گوارا که از آن سردرد نمی‌گیرند و مست نمی‌شوند (واقعه/۱۷-۱۹).

شراب

السکر

 

 

 

 

وَ مِن ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَ الأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَ رِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (نحل/۶۷)

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلاَةَ وَ أَنتُمْ سُكَارَى حَتَّىَ تَعْلَمُواْ مَا تَقُولُونَ (نساء/۴۳)

لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ (قوم لوط) لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ (حجر/۷۲)

 

وَ جَاءتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ (ق/۱۹) إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ* يَوْمَ تَرَوْنَهَا… تَرَى النَّاسَ سُكَارَى وَ مَا هُم بِسُكَارَى وَلَكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِيدٌ (حج/۱-۲)

 

فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ* عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ* يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِن مَّعِينٍ* بَيْضَاء لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ* لَا فِيهَا غَوْلٌ وَ لَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ (صافّات/۴۳-۴۷) يَطُوفُ عَلَيْهِمْ (المقربین) وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ* بِأَكْوَابٍ وَ أَبَارِيقَ وَ كَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ* لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَ لَا يُنزِفُونَ (واقعه/۱۷-۱۹)