مرجان

 

مرجان، یکی از گوهرها، این مفهوم با واژه «مرجان» ۲ بار آمده است.

چکیده: از دریا مرجان بیرون می‌آید. در بهشت دلبرانی هستند که گویی آنها یاقوت و مرجان هستند.

دو دریا را [به گونه‏ اى] روان کرد که با هم برخورد کنند. …  از آن دو دریا، مروارید و مرجان بیرون می‌آید. پس کدام یک از نعمت‌هاى پروردگارتان را تکذیب می‌کنید (رحمن/۱۹-۲۳)؟ در آن (دو بهشت)، دلبرانى فروهشته‏ نگاه هستند که پیش از آنان دست هیچ انس و جنّى به آنها نرسیده است. پس کدام یک از نعمت‌هاى پروردگارتان را تکذیب می‌کنید؟ گویى که آنها یاقوت و مرجان هستند. پس کدام یک از نعمت‌هاى پروردگارتان را تکذیب می‌کنید (رحمن/۵۶-۵۹)؟

زینت، مروارید

المرجان

 

 

 

مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ … يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجَانُ* فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (رحمن/۱۹-۲۳) فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَ لَا جَانٌّ* فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ* كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ* فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (رحمن/۵۶-۵۹)