مخفی کردن

 

مخفی کردن، این مفهوم از مادّه «خ ف ی» ۳۲ بار آمده است.

چکیده: خدا آن‌چه را مخفی است، می‌داند. هیچ چیز بر او مخفی نیست. خدا را مخفیانه بخوانید. اگر صدقه‌ها را مخفیانه بدهید برای شما بهتر است. خدا قیامت را مخفی کرده تا هر که به موجب آنچه انجام داده جزا یابد. در آن روز هر چه مخفی بوده بر مردم آشکار می‌گردد.

خدا آشکار و آن‌چه را مخفی است، می‌داند (اعلی/۷). بی‌تردید هیچ چیز در زمین و نه در آسمان بر خدا مخفی نیست (آل‌عمران/۵). اگر چیزی را آشکار کنید یا آن را مخفی کنید، بی‌تردید خدا به هر چیزی داناست (احزاب/۵۴). خدا خیانت چشم‌ها و آن‌چه را در سینه‌ها مخفی می‌کنند، می‌داند (غافر/۱۹). بگو، اگر آن‌چه در سینه‌های شماست، مخفی کنید یا آشکار کنید، خدا آن را می‌داند (آل‌عمران/۲۹). آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌‌چه در زمین است، از آن خداست. اگر آن‌چه در دل دارید، آشکار یا مخفی کنید، خدا شما را به آن محاسبه می‌کند (بقره/۲۸۴). اگر کار خیری را آشکار یا مخفی کنید، یا از بدی درگذرید، بی‌گمان خدا درگذرنده تواناست (نساء/۱۴۹). [برای او] یکسان است، هر کس از شما سخن را مخفی کند و هر کس آن را آشکار گرداند و کسی که خود را به شب مخفی کند و در روز آشکارا راه برود (رعد/۱۰). اگر سخن آشکارا بگویید [یا مخفی کنید]، او نهان و نهانتر را می‌داند (طه/۷). بی‌گمان کسانی که در آیات ما کژاندیشی می‌کنند، از ما مخفی نیستند (فصّلت/۴۰). (آنان که به خود خیانت می‌کنند، کارهای بد خود را] از مردم مخفی می‌کنند ولی از خدا نمی‌توانند مخفی کنند. چون شبانگاه سخنانی می‌گویند که او خشنود نیست او با آنان است. خدا به آن‌چه انجام می‌دهند، همواره احاطه دارد (نساء/۱۰۸).

پروردگار خود را با تضرّع و مخفیانه بخوانید زیرا او متجاوزان را دوست ندارد (اعراف/۵۵). بگو، چه کسی شما را از تاریکی‌های خشکی و دریا می‌رهاند در حالی که او را با تضرّع و مخفیانه می‌خوانید که اگر ما را از این [مهلکه] برهاند، بی‌تردید از سپاسگزاران خواهیم بود (انعام/۶۳)؟ اگر صدقه‌های خود را آشکار کنید، این کار خوبی است و اگر آن را مخفی کنید و به فقرا بدهید، برای شما بهتر است و برخی از گناهان شما را می‌زداید. خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، آگاه است (بقره/۲۷۱).

تنها کسانى به آیات ما ایمان می‌آورند که چون آن را به ایشان یادآورى کنند، سجده ‏کنان به روى مى‏ افتند و به ستایش پروردگارشان تسبیح مى ‏گویند و آنان تکبّر نمی‌ورزند. پهلوهایشان از خوابگاه‌ها جدا مى ‏گردد و پروردگار خود را از روى بیم و امید مى‏ خوانند و از آن‌چه روزیشان داده ‏ایم، انفاق مى ‏کنند. هیچ کس نمى‏ داند چه چیز از آن‌چه روشنى‏ دیدگان است به [پاداش] آن‌چه انجام مى ‏دادند، براى آنان مخفی کرده ‏ام (سجده/۱۵-۱۷).

مخفی کردن- اقوام، [ابراهیم گفت:] پروردگارا، تو آن‌چه را مخفی می‌کنیم و آن‌چه را آشکار می‌کنیم، تو می‌دانی. هیچ چیز در زمین و آسمان بر خدا مخفی نیست (ابراهیم/۳۸).

[زکریّا] پروردگار خود را مخفیانه ندا داد، گفت : … (مریم/۳-۴).

شیطان اعمال آنان (ملکه سبأ و قومش) را برایشان آراسته و آنان را از راه باز داشته بود پس هدایت نیافته بودند تا برای خدایی که نهان را در آسمان‌ها و زمین بیرون می‌آورد و آن‌چه را مخفی می‌کنید و آن‌چه را آشکار می‌کنید، می‌داند، سجده نکنند (نمل/۲۴-۲۵).

[ای پیامبر]، نوبت هر کدام از آن زن‌ها را که مى‏ خواهى به تأخیر انداز و هر کدام را که مى‏ خواهى پیش خود جاى ده. بر تو باکى نیست که هر کدام را که ترک کرده ‏اى، [دوباره] طلب کنى. این نزدیکتر است تا چشمانشان روشن گردد و دلتنگ نشوند و همگى‏ به آن‌چه به آنان داده ‏اى، خشنود گردند. آن‌چه در دل‌هاى شماست‏، خدا مى‏ داند (احزاب/۵۱). آن‌گاه که به کسى که خدا به او نعمت داده بود و تو نیز به او نعمت داده بودى، مى‏ گفتى همسرت را پیش خود نگاه دار و از خدا پروا بدار و آن‌چه را که خدا آشکارکننده آن بود، در دل خود مخفی مى‏ کردى و از مردم مى‏ ترسیدى با آن‌که خدا سزاوارتر بود که از او بترسى (احزاب/۳۷). اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، از غیر خودتان همراز نگیرید که از هیچ نابکارى در حق شما کوتاهى نمی‌کنند. آرزو دارند شما در رنج بیفتید. دشمنى از لحن و سخن آنها آشکار است و آن‌چه سینه‏ هایشان مخفی می‌کند، بزرگتر است (آل‌عمران/۱۱۸). اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى نگیرید [به طورى] که با آنها اظهار دوستى کنید و حال آن که بی‌تردید به آن حقیقت که براى شما آمده، کافر هستند [و] پیامبر و شما را [از مکه] بیرون مى ‏کنند که [چرا] به خدا، پروردگارتان ایمان آورده ‏اید. اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من بیرون آمده ‏اید، [شما] پنهانى با آنان رابطه دوستى برقرار مى‏ کنید در حالى که من به آن‌چه پنهان داشتید و آن‌چه آشکار نمودید داناترم و هر کس از شما چنین کند، بی‌تردید از راه درست منحرف گردیده است (ممتحنه/۱). [خدا] بعد از آن اندوه [در احد] آرامشى به صورت خوابی سبک بر شما فرو فرستاد که گروهى از شما را فرا گرفت و گروهى در فکر جان خود بودند و درباره خدا گمان‌هاى ناروا همچون گمان‌هاى جاهلیت مى ‏بردند، مى‏گفتند: آیا برای ما در این اختیارى هست؟ بگو، به‌راستی کارها همه به دست ‏خداست. آنان چیزى را در دل‌هایشان مخفی می‌کردند که براى تو آشکار نمى‏ کردند. مى‏ گفتند: اگر ما را در این کار اختیارى بود در اینجا کشته نمى‏ شدیم. بگو، اگر شما در خانه‏ هاى خود هم بودید، کسانى که کشته شدن بر آنان نوشته شده بی‌گمان به سوى قتلگاه‌هاى خود مى‏ رفتند و براى این است که خدا آن‌چه را در دل‌هاى شماست، بیازماید و آن‌چه را در قلب‌هاى شماست، پاک گرداند. خدا به راز سینه‏ ها آگاه است (آل‌عمران/۱۵۴).

آن گاه [یهودیان] گفتند: خدا چیزى بر بشرى نازل نکرده است. بزرگى خدا را چنان‌که باید نشناختند. بگو، چه کسى آن کتابى را که موسى آورده است، نازل کرده که براى مردم روشنایى و رهنمود است. آن را به صورت طومارها درمى ‏آورید [قسمتی] از آن را آشکار و بسیارى را پنهان مى‏ کنید. در صورتى که چیزى که نه شما مى ‏دانستید و نه پدرانتان [به وسیله آن] به شما آموخته شد (انعام/۹۱). ای اهل‌کتاب، فرستاده ما به سوی شما آمده است که بسیاری از چیزهایی از کتاب را که شما مخفی می‌کردید، برای شما بیان کند (مائده/۱۵).

در حقیقت قیامت آمدنی است. می‌خواهم آن را مخفی کنم تا هر کسی به آن‌چه می‌کوشد، جزا یابد (طه/۱۵). روزی که آنها ظاهر شوند، از آنها چیزی بر خدا مخفی نخواهد ماند (غافر/۱۶). در آن روز عرضه می‌شوید و هیچ مخفی شده‌ای از شما مخفی نخواهد ماند (حاقّه/۱۸). اى کاش [منکران را] هنگامى که بر آن (آتش) عرضه مى‏ شوند، مى‏ دیدى که مى‏ گویند: کاش بازگردانده مى ‏شدیم و آیات پروردگارمان را تکذیب نمى‏ کردیم و از مؤمنان مى‏ شدیم [چنین نیست] بلکه آن‌چه را پیش از این مخفی می‌کردند، براى آنان آشکار شده است (انعام/۲۷-۲۸). آنان (ستمگران) را می‌بینی که بر آتش عرضه می‌شوند در حالی که از ذلّت و زبونی فروتن شده‌اند و مخفیانه می‌نگرند (شوری/۴۵).

سرّ، غیب

الخفيات

 

 

 

 

إِنَّه يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَى (اعلی/۷) إِنَّ اللّهَ لاَ يَخْفَىَ عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء (آل‌عمران/۵) إِن تُبْدُوا شَيْئًا أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا (احزاب/۵۴) يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورُ (غافر/۱۹) قُلْ إِن تُخْفُواْ مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللّهُ (آل‌عمران/۲۹) لِّلَّهِ ما فِي السَّمَاواتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَإِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ (بقره/۲۸۴). إِن تُبْدُواْ خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُواْ عَن سُوَءٍ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا (نساء/۱۴۹) سَوَاء مِّنكُم مَّنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَن جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ (رعد/۱۰) وَإِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى (طه/۷) إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا (فصّلت/۴۰) [الذین یختانون انفسهم] يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلاَ يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لاَ يَرْضَى مِنَ الْقَوْلِ وَكَانَ اللّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطًا (نساء/۱۰۸)

 

 

 

 

 

ادْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ (اعراف/۵۵) قُلْ مَن يُنَجِّيكُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (انعام/۶۳) إِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاء فَهُوَ خَيْرٌ لُّكُمْ وَيُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَيِّئَاتِكُمْ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (بقره/۲۷۱)

 

إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ* تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ* فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (سجده/۱۵-۱۷)

 

 

الخفیات- الاقوام، رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَمَا نُعْلِنُ وَمَا يَخْفَى عَلَى اللّهِ مِن شَيْءٍ فَي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء (ابراهیم/۳۸)

 

إِذْ نَادَى رَبَّهُ نِدَاء خَفِيًّا* قال … (مریم/۳-۴)

زَيَّنَ لَهُمُ (امرأة من سبأ و قومه) الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ* أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ (نمل/۲۴-۲۵)

 

تُرْجِي مَن تَشَاء مِنْهُنَّ وَتُؤْوِي إِلَيْكَ مَن تَشَاء وَمَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَلَا يَحْزَنَّ وَيَرْضَيْنَ بِمَا آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمًا وَتَخْشَى النَّاسَ وَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَاهُ (احزاب/۵۱) وَإِذْ تَقُولُ لِلَّذِي أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَأَنْعَمْتَ عَلَيْهِ أَمْسِكْ عَلَيْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ اللَّهَ وَتُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ (احزاب/۳۷) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لاَ يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ (آل‌عمران/۱۱۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَابْتِغَاء مَرْضَاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ (ممتحنه/۱) ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا يَغْشَى طَآئِفَةً مِّنكُمْ وَطَآئِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَيْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يُخْفُونَ فِي أَنفُسِهِم مَّا لاَ يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَيْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِيَبْتَلِيَ اللّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيُمَحَّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (آل‌عمران/۱۵۴)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ مَا قَدَرُواْ اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُواْ مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى بَشَرٍ مِّن شَيْءٍ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاء بِهِ مُوسَى نُورًا وَهُدًى لِّلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا وَعُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُواْ أَنتُمْ وَلاَ آبَاؤُكُمْ (انعام/۹۱) يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيرًا مِّمَّا كُنتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتَابِ (مائده/۱۵)

 

 

إِنَّ السَّاعَةَ ءاَتِيَةٌ أَكَادُ أُخْفِيهَا لِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَى (طه/۱۵) يَوْمَ هُم بَارِزُونَ لَا يَخْفَى عَلَى اللَّهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ (غافر/۱۶) يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِيَةٌ (حاقّه/۱۸) وَلَوْ تَرَىَ إِذْ وُقِفُواْ عَلَى النَّارِ فَقَالُواْ يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلاَ نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ* بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُواْ يُخْفُونَ مِن قَبْلُ (انعام/۲۷-۲۸) وَتَرَاهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنظُرُونَ مِن طَرْفٍ خَفِيٍّ (شوری/۴۵)