محیی

 

محیی، زنده‌کننده، از صفات خدا، این مفهوم با واژه «محیی» ۲ بار آمده است.

چکیده: خدا زنده‌کننده مردگان است.

به آثار رحمت خدا بنگر که چگونه زمین را بعد از مرگ آن، زنده می‌کند. بی‌گمان همان [خدا] زنده‌کننده مردگان است. او بر هر چیزی توانا است (روم/۵۰). از نشانه‌های او آن است که زمین را پژمرده می‌بینی، پس آن‌گاه که آب را بر آن فرستیم، به جنبش درآید و بالا می‌آید. بدون تردید همان که آن را زنده کرد، زنده‌کننده مردگان است. به‌راستی او بر هر چیزی توانا است (فصّلت/۳۹).

المحیی

 

 

فَانظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِكَ لَمُحْيِ الْمَوْتَى وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (روم/۵۰) وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ إِنَّ الَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِ الْمَوْتَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (فصّلت/۳۹)