محصول

 

محصول، ثمره و میوه، این مفهوم از مادّه «ف ک ه» ۱۴ بار، «ث م ر» ۲۴ بار و «ا ک ل» ۷ بار و با واژه «قُطوف» ۱ بار، «صارمین» ۱ بار، «منضود» ۱ بار آمده است.

چکیده: خدا با آبی که از آسمان نازل کرد، انواع محصولات با رنگ‌هاى گوناگون را برای روزی شما بیرون آورد. باغ‌هایی از درختان خرما و انگور پدید آورد که در آن برای شما میوه‌های بسیار است و از آن می‌خورید. در زمین میوه رویاند که برای شما و چهارپایانتان متاعی باشد. به محصولات آن باغ‌ها، هنگامی که محصول می‌دهد، بنگرید و از محصولات آن بخورید و حقّ آن را بدهید و اسراف نکنید. در زمین باغ‌هایی از انگور و خرما و کشتزار قرار دادیم که با یک آب سیراب می‌شوند ولی برخی در میوه برتری دارند. از محصولاتِ درختان نخل و انگور، شراب مست‌کننده و روزی نیکو می‌گیرید. هیچ محصولی از غلاف خود جز به علم خدا، بیرون نمی‌آید. خدا شما را با محصولات می‌آزماید. خدا به زنبور عسل وحی کرد که از همه محصولات بخور و راه‌های پروردگارت را بپیمای. اهل بهشت، در بهشت میوه از هر نوع که دلخواه آنان است، دارند.

خدا کسی است که آسمان‌ها و زمین را آفرید و از آسمان آبی نازل کرد پس با آن از انواع محصولات برای شما روزی بیرون آورد (ابراهیم/۳۲). آیا ندیدى که خدا از آسمان آبى نازل کرد پس با آن محصولاتی که رنگ‌هاى آنها گوناگون است، بیرون آوردیم (فاطر/۲۷). او کسی است که زمین را گسترد و در آن کوه‌های استوار و نهرها قرار داد و از هر نوع محصولاتی، دو گونه در آن قرار داد. شب را به روز می‌پوشاند. به‌راستی در این برای گروهی که می‌اندیشند، نشانه‌هایی است (رعد/۳). او کسی است که از آسمان آبی نازل کرد پس با آن هر چیز روییدنی را بیرون آوردیم. از آن، جوانه سبزی بیرون آوردیم که از آن دانه‌هایی روی هم چیده بیرون می‌آوریم. از شکوفه درخت خرما، خوشه‌هایی نزدیک به هم و باغ‌هایی از انگور، زیتون و انارِ همانند و ناهمانند [بیرون آوردیم.] به محصول آن، آن‌گاه که محصول دهد و به رسیدن آن بنگرید. به‌راستی در اینها برای گروهی که ایمان می‌آورند، نشانه‌هایی است (انعام/۹۹). او کسی است که از آسمان برای شما آبی نازل کرد که از آن برای شما نوشیدنی است و  از آن گیاهی [می‌روید که چهارپایان خود را] در آن مى‏ چرانید و با آن برای شما زراعت، زیتون، درختان خرما و انگور و از همه محصولات می‌رویاند. به‌راستی در این برای گروهی که می‌اندیشند، نشانه‌ای است (نحل/۱۰-۱۱). او کسی است که باغ‌هایی با داربست و بدون داربست و درختان خرما و کشتزارها با میوه‌‌های گوناگون، زیتون و انار همانند و غیر همانند پدید آورد. از محصول آن هنگامی که محصول داد، بخورید و حق آن را روز چیدنش بدهید و اسراف نکنید که او اسرافکاران را دوست ندارد (انعام/۱۴۱). از آسمان آبی پربرکت نازل کردیم و با آن باغ‌ها و دانه‌های دروکردنی و درختان بلندِ خرما که شکوفه‌هایی برهم چیده دارند، رویاندیم تا روزی برای بندگان باشد، (ق/۹-۱۱). از آسمان آبی به اندازه نازل کردیم و آن را در زمین جای دادیم. به‌راستی ما بر بردن آن توانا هستیم پس با آن، برای شما باغ‌هایی از درختان خرما و انگور پدید آوردیم که در آنها برای شما میوه‌هایی بسیار است و از آنها می‌خورید (مومنون/۱۸-۱۹). [رحمان] زمین را برای مردم نهاد که در آن میوه‌ و درخت خرمای غلاف‌دار و نیز دانه پوسته‌دار و گیاه خوشبو است (رحمن/۱۰-۱۲). با آن (ابر)، آب نازل می‌کنیم و با آن از هر نوع محصولات بیرون می‌آوریم. این‌گونه مردگان را خارج می‌کنیم، باشد که شما یادآور شوید (اعراف/۵۷). در زمین باغ‌هایى از درختان خرما و انگور قرار دادیم و چشمه‏ ها در آن روان کردیم تا از میوه آن و از آن‌چه دستان شما به عمل آورده، بخورند. آیا سپاس نمى ‏گزارند (یس/۳۴-۳۵)؟ در زمین دانه، انگور، سبزی، زیتون، خرما، باغ‌های پردرخت، میوه و علف رویاندیم تا متاعی برای شما و چهارپایانتان باشد (عبس/۲۷-۳۲). در زمین قطعه‌هایی کنار یکدیگر و باغ‌هایی از انگور، کشتزار و درختان خرما که از یک ریشه‌ و غیر یک ریشه‌اند، است. همه از یک آب سیراب می‌شوند ولی برخی را بر برخی در میوه برتری می‌دهیم. به‌راستی در این برای گروهی که می‌اندیشند، نشانه‌هایی است (رعد/۴).

از محصولات درختان خرما و انگور، شراب مست‌کننده و روزی نیکو می‌گیرید. به‌راستی در این برای گروهی که می‌اندیشند، نشانه‌ای است. پروردگارت به زنبور عسل وحی کرد که از کوه‌ها، درختان و داربست‌هایی که [مردم] می‌سازند، خانه‌هایی برگیر. آن‌گاه از همه محصولات بخور سپس راه‌های پروردگارت را فرمانبردارانه بپیمای. از شکم‌های آنها شربتی به رنگ‌های مختلف که در آن برای مردم شفا است، بیرون می‌آید. به‌راستی در این برای گروهی که تفکر می‌کنند، نشانه‌ای است (نحل/۶۸-۶۹). هیچ محصولی از غلاف خود بیرون نمی‌آید و هیچ مادهّ‌ای باردار نمی‌شود و بار نمی‌گذارد مگر به علم او (فصّلت/۴۷). ای مردم، پروردگارتان را بپرستید … [او] کسی است که زمین را برای شما بستری و آسمان را بنایی گردانید و از آسمان آبی نازل کرد پس با آن برای شما از انواع محصولات روزی بیرون آورد پس برای خدا همتایی قرار ندهید در حالی‌که خود می‌دانید (بقره/۲۱-۲۲). بدون تردید شما را به چیزی از ترس، گرسنگی، کاهش در اموال، جان‌ها و محصولات می‌آزماییم و شکیبایان را بشارت بده. همان کسانى که چون مصیبتى به آنان برسد، مى ‏گویند: ما از آنِ خدا هستیم و به سوى او باز مى‏ گردیم. اینان هستند که درودها و رحمتى از پروردگارشان دارند و آنان هدایت‌یافته هستند (بقره/۱۵۵-۱۵۷).

آیا ندیدی خدا چگونه مَثَل زده است؟ سخن پاک، مانند درختی پاک است که ریشه آن [در زمین] ثابت و شاخه آن در آسمان است. میوه‌اش را هر زمان، به خواست پروردگار خود می‌دهد. خدا مَثَل‌ها را برای مردم می‌زند، باشد که آنان یادآور شوند (ابراهیم/۲۴-۲۵). مَثَل کسانی که اموال خود را برای طلب خشنودی خدا و استوار‌کردن خود انفاق می‌کنند، مانند مثل باغی، بر تپّه‌ای است که رگباری بر آن ببارد و میوه‌های خود را دوچندان بدهد، اگر هم رگباری به آن نرسد، باران سبکی [برای آن کافی است.] خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، بینا است. آیا کسى از شما دوست دارد، باغى از درختان خرما و انگور داشته باشد که از زیر آنها نهرها روان است‏ و براى او در آن (باغ‏) از هر گونه محصولات باشد، در حالى‌که به او پیرى رسیده و فرزندانى ضعیف دارد، گردبادى آتشین بر آن (باغ‏) بزند و آن را بسوزاند؟ این‌گونه‏، خدا آیات را براى شما بیان می‌کند، باشد که شما بیندیشید (بقره/۲۶۵-۲۶۶).

میوه- اقوام، [ابراهیم گفت:] پروردگارا، به‌راستی من برخی از فرزندان خود را در درّه‌ای بدون کشت، نزد خانه حرمت‌یافته تو سکونت دادم. پروردگارا، تا نماز را به پا دارند پس دل‌های گروهی از مردم را به سوی آنان متمایل کن و آنان را از انواع محصولات روزی بده، باشد که آنان سپاس گزارند (ابراهیم/۳۷). ابراهیم گفت: پروردگارا، این جا را شهری امن قرار بده و از اهل آن، هر کس را به خدا و روز بازپسین ایمان آورد، از محصولات، روزی ده. فرمود: هر کس کفر ورزد، او را اندکی بهره‌مند می‌کنم سپس او را به عذاب دوزخ گرفتار خواهم کرد. بد سرانجامی است (بقره/۱۲۶).

به‌راستی ما فرعونیان را به خشکسالی و کمبود محصولات گرفتار کردیم، باشد که آنان یادآور شوند پس هر گاه خوبی به آنان روی می‌آورد، می‌گفتند: این از ما است و اگر بدی به آنان می‌رسید، به موسی و کسانی که با او بودند، فال بد می‌زدند. آگاه باشید که فالِ بد آنان، تنها نزد خدا است ولی بیشتر آنان نمی‌دانند (اعراف/۱۳۰-۱۳۱).

به‌راستی براى [مردم] سبأ در مسکن‌های آنان نشانه‌ای بود. دو باغ از راست و چپ. [به آنان گفتیم:] از روزىِ پروردگار خود بخورید و او را سپاس گزارید. شهرى است‏ خوش و پروردگاری آمرزنده پس آنان روى گرداندند و بر آنان سیل عَرِم را فرستادیم و دو باغ آنها را به دو باغ با میوه ‏هاى تلخ و بد مزه و درختان شوره ‏گز و اندکی از درخت سدر، تبدیل کردیم. این‌چنین آنان را به سبب آن که کفر ورزیدند جزا دادیم. آیا جز ناسپاس را جزا می‌دهیم (سبأ/۱۵-۱۷)؟

برای آنان دو مرد را مَثَل بزن که به یکی از آنان، دو باغِ انگور دادیم و اطراف آن دو باغ را با درختان خرما پوشاندیم. میان آن دو باغ را کشتزاری قرار دادیم. هر یک از این دو باغ، میوه خود را می‌داد و چیزی از آن نمی‌کاست. میان آن دو باغ، نهری روان کردیم. برای او محصول [فراوان] بود پس در حالی‌که با دوست خود گفتگو می‌کرد، گفت: من نسبت به تو از نظر مال بیشتر و از نظر افراد نیرومندتر هستم. او در حالی‌که بر خود ستمکار بود، وارد باغش شد و گفت: گمان نمی‌کنم این، هرگز نابود شود. گمان نمی‌کنم رستاخیز برپا شود. اگر هم به سوی پروردگار خود بازگردانده شوم، بدون تردید جایگاهی بهتر از این خواهم یافت. دوست او در حالی‌که با وی گفتگو می‌کرد، گفت:  آیا به کسی که تو را از خاک سپس از نطفه آفرید، آن‌گاه تو را به صورت مردی بیاراست، کافر شدی؟ امّا من [می‌گویم:] او، خدا، پروردگار من است و هیچ کس را با پروردگار خود شریک نمی‌گردانم. چرا تو هنگامی که داخل باغ خود شدی، نگفتی هر چه خدا بخواهد، نیرویی، جز قدرت خدا نیست؟ اگر من را از نظر مال و فرزند کمتر از خود می‌بینی، امید است که پروردگار من، بهتر از باغ تو را به من بدهد و بر باغ تو آفتی از آسمان بفرستد تا زمینی هموار و بدون گیاه، شَود. یا آبِ آن به زمین فرو رود تا هرگز نتوانی آن را به دست آوری. سرانجام محصولات او نابود شد پس برای آن‌چه در آنجا هزینه کرده بود، دست‌های خود را بر هم می‌زد، در حالی‌که دیوارهای آن بر داربست‌ها فرو ریخته بود، می‌گفت: ای کاش، هیچ کس را با پروردگار خود شریک نمی‌گرفتم. برای او در برابر خدا گروهى نبود تا یاریش کنند و نتوانست خود را یارى کند. در آنجا [آشکار شد که] سرپرستی از آن خدا است. او بهترین پاداش و بهترین سرانجام است (کهف/۳۲-۴۴).

ما کافران را آزمودیم همان‌گونه که باغداران را آزمودیم. آن‌گاه که سوگند یاد کردند که صبح برخیزند و میوه آن را بچینند و استثنا نکردند پس در حالی‌که خوابیده بودند، از جانب پروردگارت بلایی بر آن (باغ) به گردش درآمد و آفت‌زده شد پس بامدادان یکدیگر را صدا زدند که اگر میوه می‌چینید، بامدادان به سوی کشت خود بروید، آن‌گاه به راه افتادند در حالی‌که آهسته با هم می‌گفتند: امروز نباید مستمندی بر شما وارد شود. آنان بامدادان در حالی‌که خود را بر [گردآوری آن] توانا می‌دیدند، به راه افتادند پس هنگامی که آن (باغ آفت‌زده) را دیدند، گفتند: به‌یقین ما راه را گم کرده‌ایم، بلکه ما محروم شده‌ایم. خردمندترین آنان گفت: آیا به شما نگفتم چرا خدا را تسبیح نمی‌گویید؟ گفتند: منزّه است پروردگارما، بی‌گمان ما ستمکار بودیم پس به یکدیگر روی کرده و یکدیگر را سرزنش می‌کردند. گفتند: اى واى بر ما. به‌راستی ما طغیانگر بودیم، امید است که پروردگار ما بهتر از آن را به ما عوض دهد. به‌راستی ما به سوی پروردگارمان راغب هستیم (قلم/۱۷-۳۲). [مشرکان] گفتند: اگر با تو از هدایت پیروی کنیم، از سرزمین خود ربوده می‌شویم. آیا برای آنان حرمی امن قرار ندادیم که محصولات هر چیزی که رزقی از نزد ما است به سوی آنان سرازیر می‌شود؟ ولی بیشتر آنان نمی‌دانند (قصص/۵۷).

[هرکس کارنامه او به دست راستش داده شود] در بهشتی برین است که میوه‌های آن نزدیک و در دسترس است. بخورید و بیاشامید، گوارا باد به پاداش آن‌چه در روزهای گذشته انجام می‌دادید (حاقّه/۲۲-۲۴). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند را بشارت ده. برای آنان بهشت‌هایی است که از زیر آن نهرها جاری است. هرگاه از آن باغ‌ها، میوه‌ای روزی آنان شود، گویند: این همان است که پیش از این، روزی ما شده است و [به آنان] همانند آن نیز داده شود (بقره/۲۵). [به کسانی که به آیات ما ایمان آوردند و تسلیم بودند، گفته شود:] این همان بهشتی است که به سبب آن‌چه انجام می‌دادید، آن را به ارث می‌برید. برای شما در آنجا، میوه فراوان است که از آن می‌خورید (زخرف/۷۲-۷۳). [در بهشت به مومنان] از میوه و گوشت از آن‌چه میل دارند، پیاپی می‌رسانیم (طور/۲۲). برای آنان ( اهل بهشت) در آن جا [هر گونه] میوه‌ای و هر چه بخواهند است (یس/۵۷).

مَثَل بهشتی که به متّقین وعده داده شده این است که از زیر آن نهرها جاری است و میوه و سایه آن دائمی است. این سرانجام کسانی است که تقوا پیشه کرده‌اند و سرانجام کافران آتش است (رعد/۳۵). مَثَل بهشتی که به متّقین وعده داده شده است، این است که … در آن جا از همه انواع محصولات و آمرزشی از سوی پروردگارشان دارند (محمّد/۱۵). به‌راستی متّقین در سایه‌ها و چشمه‌ساران هستند و میوه‌هایی از آن‌چه میل دارند. بخورید و بیاشامید گوارایتان باد به سبب آن‌چه انجام می‌دادید. ما نیکوکاران را این چنین پاداش می‎‌دهیم (مرسلات/۴۱-۴۴). در آنجا هر میوه‏اى را، آسوده خاطر مى‏ طلبند (دخان/۵۵). آنان در آنجا در حالی‌که تکیه زده‌اند، میوه‌های فراوان و انواع نوشیدنی را می‌خواهند (ص/۵۱).

[نیکان] در بهشت بر تخت‌ها تکیه می‌زنند. در آنجا نه [گرمای] خورشیدی ببینند و نه سرمایی. سایه‌های [درختان] آن به آنان نزدیک و میوه‌های آن به راحتی در دسترس است … به‌راستی این پاداش شما است و از تلاش شما سپاسگزاری خواهد شد (انسان/۱۳-۲۲).

بندگان خالص‌شده خدا در بهشت‌های پرنعمت هستند. آنان روزیِ معلوم و میوه‌ها دارند. آنان گرامی‌داشتگان هستند (صافّات/۴۱-۴۳).

[یاران دست راست] در زیر درختان سدرِ بدون خار و درختان موز با شکوفه‌های برهم چیده و سایه‌ای کشیده و آبی ریزان و میوه‌های فراوان هستند که نه قطع‌شدنی است و نه بازداشتنی (واقعه/۲۸-۳۳). برای هر کس که از مقام پروردگار خود بترسد، دو باغ است … در آن دو [باغ] از هر میوه‏اى دو گونه است پس کدام یک از نعمت‌هاى پروردگارتان را تکذیب می‌کنید …  غیر از آن دو باغ، دو باغ دیگر هم هست … در آن دو باغ میوه، خرما و انار است پس کدام یک از نعمت‌های پروردگار خود را تکذیب می‌کنید (رحمان/۴۶-۶۹)؟ [سبقت‌گیرندگان در بهشت] میوه از هر چه اختیار کنند، [دارند] (واقعه/۲۰).

روییدن، کشت، باغ

الثّمر

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

للّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ (ابراهیم/۳۲) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ ثَمَرَاتٍ مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهَا (فاطر/۲۷) وَ هُوَ الَّذِي مَدَّ الأَرْضَ وَ جَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ وَ أَنْهَارًا وَ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ جَعَلَ فِيهَا زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (رعد/۳) وَ هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَ مِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَ جَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَ غَيْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَ يَنْعِهِ إِنَّ فِي ذَلِكُمْ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (انعام/۹۹) هُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَّكُم مِّنْهُ شَرَابٌ وَ مِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ* يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَ الزَّيْتُونَ وَ النَّخِيلَ وَ الأَعْنَابَ وَ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (نحل/۱۰-۱۱) وَ هُوَ الَّذِي أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَ غَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَ النَّخْلَ وَ الزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَ غَيْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَ آتُواْ حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ وَ لاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (انعام/۱۴۱) وَ نَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَ حَبَّ الْحَصِيدِ* وَ النَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ* رِزْقًا لِّلْعِبَادِ  (ق/۹-۱۱) وَ أَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ وَ إِنَّا عَلَى ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ* فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَ أَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَ مِنْهَا تَأْكُلُونَ (مومنون/۱۸-۱۹) وَ الْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ*  فِيهَا فَاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ* وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّيْحَانُ (رحمن/۱۰-۱۲) فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ كَذَلِكَ نُخْرِجُ الْموْتَى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (اعراف/۵۷) وَ جَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِن نَّخِيلٍ وَ أَعْنَابٍ وَ فَجَّرْنَا فِيهَا مِنْ الْعُيُونِ* لِيَأْكُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَ مَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (یس/۳۴-۳۵) فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا* وَ عِنَبًا وَ قَضْبًا* وَ زَيْتُونًا وَ نَخْلًا* وَ حَدَائِقَ غُلْبًا* وَ فَاكِهَةً وَ أَبًّا* مَّتَاعًا لَّكُمْ وَ لِأَنْعَامِكُمْ (عبس/۲۷-۳۲) وَ فِي الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَ جَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَ غَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَى بِمَاء وَاحِدٍ وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ فِي الأُكُلِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (رعد/۴)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ مِن ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَ الأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَ رِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ* وَ أَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَ مِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا يَعْرِشُونَ* ثُمَّ كُلِي مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا يَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاء لِلنَّاسِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (نحل/۶۷-۶۹) وَ مَا تَخْرُجُ مِن ثَمَرَاتٍ مِّنْ أَكْمَامِهَا وَ مَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَ لَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ (فصّلت/۴۷) يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ … الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ فِرَاشًا وَ السَّمَاء بِنَاء وَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ فَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ (بقره/۲۱-۲۲) وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَ الأنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ* الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعونَ* أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ (بقره/۱۵۵-۱۵۷)

 

 

 

 

 

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فِي السَّمَاء* تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَ يَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (ابراهیم/۲۴-۲۵) وَ مَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَ تَثْبِيتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِن لَّمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَ اللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ* أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَن تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَ أَعْنَابٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَ أَصَابَهُ الْكِبَرُ وَ لَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاء فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمُ الآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (بقره/۲۶۵-۲۶۶)

 

 

 

الثّمر- الاقوام، [قال ابراهيم] رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَ ارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ (ابراهيم/۳۷)  وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هََذَا بَلَدًا آمِنًا وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ قَالَ وَ مَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (بقره/۱۲۶)

 

 

 

وَ لَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَونَ بِالسِّنِينَ وَ نَقْصٍ مِّن الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ* فَإِذَا جَاءتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَذِهِ وَ إِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُواْ بِمُوسَى وَ مَن مَّعَهُ أَلا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِندَ اللّهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ (اعراف/۱۳۰-۱۳۱)

لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٍ وَ شِمَالٍ كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَ اشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ* فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَى أُكُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَيْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِيلٍ* ذَلِكَ جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا وَ هَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ (سبأ/۱۵-۱۷)

 

 

وَ اضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا رَّجُلَيْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنَابٍ وَ حَفَفْنَاهُمَا بِنَخْلٍ وَ جَعَلْنَا بَيْنَهُمَا زَرْعًا* كِلْتَا الْجَنَّتَيْنِ آتَتْ أُكُلَهَا وَ لَمْ تَظْلِمْ مِنْهُ شَيْئًا وَ فَجَّرْنَا خِلَالَهُمَا نَهَرًا* وَ كَانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقَالَ لِصَاحِبِهِ وَ هُوَ يُحَاوِرُهُ أَنَا أَكْثَرُ مِنكَ مَالًا وَ أَعَزُّ نَفَرًا* وَ دَخَلَ جَنَّتَهُ وَ هُوَ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ قَالَ مَا أَظُنُّ أَن تَبِيدَ هَذِهِ أَبَدًا* وَ مَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَ لَئِن رُّدِدتُّ إِلَى رَبِّي لَأَجِدَنَّ خَيْرًا مِّنْهَا مُنقَلَبًا* قَالَ لَهُ صَاحِبُهُ وَ هُوَ يُحَاوِرُهُ أَكَفَرْتَ بِالَّذِي خَلَقَكَ مِن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ سَوَّاكَ رَجُلًا* لَّكِنَّا هُوَ اللَّهُ رَبِّي وَ لَا أُشْرِكُ بِرَبِّي أَحَدًا* وَ لَوْلَا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَاء اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِن تُرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنكَ مَالًا وَ وَلَدًا* فَعَسَى رَبِّي أَن يُؤْتِيَنِ خَيْرًا مِّن جَنَّتِكَ وَ يُرْسِلَ عَلَيْهَا حُسْبَانًا مِّنَ السَّمَاءِ فَتُصْبِحَ صَعِيدًا زَلَقًا* أَوْ يُصْبِحَ مَاؤُهَا غَوْرًا فَلَن تَسْتَطِيعَ لَهُ طَلَبًا* وَ أُحِيطَ بِثَمَرِهِ فَأَصْبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيْهِ عَلَى مَا أَنفَقَ فِيهَا وَ هِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُشْرِكْ بِرَبِّي أَحَدًا* وَ لَمْ تَكُن لَّهُ فِئَةٌ يَنصُرُونَهُ مِن دُونِ اللَّهِ وَ مَا كَانَ مُنتَصِرًا*  هُنَالِكَ الْوَلَايَةُ لِلَّهِ الْحَقِّ هُوَ خَيْرٌ ثَوَابًا وَ خَيْرٌ عُقْبًا (کهف/۳۲-۴۴)

 

 

 

 

 

 

 

 

إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ* وَ لَا يَسْتَثْنُونَ* فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَ هُمْ نَائِمُونَ* فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ* فَتَنَادَوا مُصْبِحِينَ* أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ* فَانطَلَقُوا وَ هُمْ يَتَخَافَتُونَ* أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ* وَ غَدَوْا عَلَى حَرْدٍ قَادِرِينَ * فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ*  بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ* قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ* قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ* فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ* قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ*  عَسَى رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ (قلم/۱۷-۳۲) وَ قَالُوا (المشركون) إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا أَوَلَمْ نُمَكِّن لَّهُمْ حَرَمًا آمِنًا يُجْبَى إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَيْءٍ رِزْقًا مِن لَّدُنَّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (قصص/۵۷)

 

 

 

 

 

[من اوتی کتابه بیمینه]  فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ* قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ* كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ (حاقّه/۲۲-۲۴) وَ بَشِّرِ الَّذِين آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا قَالُواْ هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَ أُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهًا (بقره/۲۵) [قيل للذين آمنوا بآياتنا و كانوا مسلمين] وَ تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ* لَكُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِنْهَا تَأْكُلُونَ (زخرف/۷۲-۷۳) [في‌‎الجنه] وَ أَمْدَدْنَاهُم (المومنان) بِفَاكِهَةٍ وَ لَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ (طور/۲۲) لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَ لَهُم مَّا يَدَّعُونَ (یس/۵۷)

 

 

 

 

مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ أُكُلُهَا دَآئِمٌ وِ ظِلُّهَا تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّ عُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ (رعد/۳۵) مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ … وَ لَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ (محمّد/۱۵) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَ عُيُونٍ* وَ فَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ* كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ* إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنينَ (مرسلات/۴۱-۴۴) يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ (دخان/۵۵) مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرَابٍ (ص/۵۱)

 

 

 

[الابرار] مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَ لَا زَمْهَرِيرًا* وَ دَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَ ذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا* … إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاء وَ كَانَ سَعْيُكُم مَّشْكُورًا (انسان/۱۳-۲۲)

 

أُوْلَئِكَ (عبادالله المخلصين) لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ* فَوَاكِهُ وَ هُم مُّكْرَمُونَ* فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (صافّات/۴۱-۴۳)

[الاصحاب الیمین] فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ* وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ* وَ ظِلٍّ مَّمْدُودٍ* وَ مَاء مَّسْكُوبٍ* وَ فَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ* لَّا مَقْطُوعَةٍ وَ لَا مَمْنُوعَةٍ (واقعه/۲۸-۳۳) وَ لِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ …  فِيهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ* فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ … فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ* فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (رحمن/۴۶-۶۹) [السابقون فی الجنه] وَ فَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ (واقعه/۲۰)