چکیده: خدا حق را تثبیت و باطل را نابود می‌کند، هر چند مجرمان خوش نداشته باشند. خدا آیات را به تفصیل بیان می‌کند تا راه مجرمان آشکار شود. کافران، ستمکاران و منافقان مجرم هستند. کسانی که در برابر پرستش خدای یکتا استکبار می‌ورزند و روز جزا را تکذیب می‌کنند، کسانی که آیات را تکذیب می‌کنند و در برابر آن استکبار می‌ورزند مجرم هستند و نیز کسانی که در دنیا از نمازگزاران نبودند، مسکینان را غذا نمی‌دادند و با یاوه‌گویان یاوه می‌گفتند و مومنان را مسخره می‌کردند و گمراه می‌پنداشتند، مجرم هستند. برای هر پیامبری دشمنی از مجرمان است. در زمین بگردید و بنگرید عاقبت مجرمان چگونه شد. خدا تسلیم‌شدگان را مانند مجرمان قرار نمی‌دهد. مجرمان رستگار نخواهند شد. هر کس از جرم خود بازخواست می‌شود. خدا از مجرمان انتقام می‌گیرد. مجرمان عذاب دنیا و آخرت را دارند و اعمال آنان روز قیامت تباه می‌شود و روز قیامت از چهره‌هایشان شناخته می‌شوند. آنان ناامید می‌شوند و برای آنان بشارت و شفیعی نخواهد بود. از مومنان جدا می‌شوند و تشنه به سوی جهنّم رانده می‌شوند. از آن گریزگاهی ندارند و عذاب آنان کاسته نمی‌شود. از پروردگار می‌خواهند بازگردند تا کار شایسته‌ای انجام دهند.

کیست ستمکارتر از آن که بر خدا دروغ ببافد یا آیات او را تکذیب کند؟ بدون تردید مجرمان رستگار نخواهند شد (یونس/۱۷). کیست ستمکارتر از آن که آیات پروردگارش به او یادآور شود، آن‌گاه از آن، روی بگرداند؟ بدون تردید ما از مجرمان انتقام می‌گیریم (سجده/۲۲).

آیا ما تسلیم‌شدگان را مانند مجرمان قرار می‌دهیم؟ شما را چه شده چگونه داورى مى‏ کنید؟ یا شما کتابی دارید که در آن فرا مى‏ گیرید که هر چه را برمى ‏گزینید براى شما در آن خواهد بود یا این‌که شما تا روز قیامت [از ما] سوگندهایى رسا گرفته ‏اید که هر چه حکم کنید، از آنِ شما باشد؟ از آنان بپرس کدامشان ضامن این [ادعا] است؟ یا شریکانى دارند؟ پس اگر راست مى‏ گویند، شریکانشان را بیاورند (قلم/۳۵-۴۱). بخورید و اندکی بهره‌مند شوید که شما مجرم هستید. در آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان. هنگامی که به آنان گفته ‌شود: رکوع کنید، رکوع نمی‌کنند. در آن روز وای بر تکذیب کنندگان پس به کدامین سخن بعد از آن (قرآن)، ایمان می‌آورند (مرسلات/۴۶-۵۰). بدون تردید کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و در برابر آن استکبار ورزیدند، درهای آسمان برای آنان گشوده نمی‌شود و به بهشت وارد نخواهند شد مگر این‌که طناب ضخیم کشتی [یا شتر] در سوراخ سوزن فرو رود. این‌گونه مجرمان را جزا خواهیم داد. برای آنان از جهنّم، بستر و از بالایشان، پوشش‌هایی [از آتش] است. این‌گونه ستمکاران را جزا می‌دهیم (اعراف/۴۰-۴۱). آیا ما پیشینیان را هلاک نکردیم سپس به دنبال آنان دیگران را هلاک کردیم؟ ما با مجرمان چنین می‌کنیم (مرسلات/۱۶-۱۸).

روزی که در صور دمیده می‌شود، مجرمان را در آن روز، کبود‌چشم (کور) محشور می‌کنیم. آنان میان خود آهسته با هم می‌گویند: شما جز ده روز [در دنیا] به سر نبرده‌اید. ما به آن‌چه می‌گویند، داناتر هستیم آن‌گاه که رهیافته‌ترین آنان می‌گوید: شما تنها یک روز مانده‌اید (طه/۱۰۲-۱۰۴). روزی که قیامت برپا شود، مجرمان سوگند یاد می‌کنند که جز ساعتی درنگ نکرده‌اند. [در دنیا نیز] این‌گونه منحرف می‌شدند. کسانی که دانش و ایمان یافته‌اند، می‌گویند: به‌راستی شما در کتاب خدا تا روز رستاخیز، درنگ کرده‌اید. این روز رستاخیز است ولی شما نمی‌دانستید [که آن حق است] (روم/۵۵-۵۶). روزی که قیامت برپا شود، مجرمان ناامید می‌شوند. برای آنان از شریکانشان، شفیعانی نخواهد بود و به شریکان خود کافر شوند (روم/۱۲-۱۳). روزی که فرشتگان را می‌بینند، در آن روز برای مجرمان بشارتی نخواهد بود. می‌گویند: ما را امان دهید و [از عذاب دور دارید]. به اعمالی که انجام داده‌اند می‌پردازیم و آن را غباری پراکنده می‌کنیم (فرقان/۲۲-۲۳). کارنامه‌ها نهاده  شود، آن‌گاه مجرمان را از آن‌چه در آن است، هراسان می‌بینی. می‌گویند: ای وای بر ما، این چه کارنامه‌ای است که هیچ کوچک و بزرگی را وانگذاشته مگر این‌که آن را برشمرده است. آنان آن‌چه انجام داده‌اند را حاضر می‌بینند. پروردگار تو به کسی ستم نمی‌کند (کهف/۴۹). گناهکاران را در آن روز مى ‏بینى که با هم در زنجیرها بسته شده‏ اند، تن‏پوش‌های آنان از مس گداخته است و چهره ‏های آنان را آتش مى ‏پوشاند تا خدا به هر کس آن‌چه به دست آورده است، جزا دهد. به‌راستی خدا در حسابرسی سریع است (ابراهیم/۴۹-۵۱). ای کاش، مجرمان را هنگامی که نزد پروردگارشان سرافکنده‌اند، می‌دیدی که می‌گویند: پروردگارا، دیدیم و شنیدیم پس ما را بازگردان تا کار شایسته انجام دهیم. به‌راستی ما به یقین رسیده‌ایم (سجده/۱۲).

[در قیامت ندا می‌آید] ای مجرمان، امروز [از مومنان] جدا شوید. ای فرزندان آدم، آیا با شما عهد نکردم که شیطان را نپرستید زیرا او دشمن آشکار شما است و این‌که من را بپرستید. این راه راست است. به‌راستی او گروهى بسیاری از شما را سخت گمراه کرد. آیا تعقّل نمى‏ کنید؟ این همان جهنّمى است که به شما وعده داده مى‏ شد. امروز به سبب آن که کفر می‌ورزیدید در آن وارد شوید. امروز بر دهان‌هاى آنان مُهر مى ‏نهیم و دستانشان با ما سخن مى‏ گوید و پاهای آنان، به آن‌چه کسب می‌کردند، گواهى مى‏ دهد. اگر می‌خواستیم دیدگانشان را محو می‌کردیم پس در راه بر هم پیشى جویند ولى کجا می‌بینند. اگر می‌خواستیم آنان را در جاى خود مسخ مى‏ کردیم که نه بتوانند بروند و نه بازگردند (یس/۵۹-۶۷). به کسانی که کفر ورزیدند [گفته می‌شود:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی‌شد و شما استکبار می‌ورزیدید و گروهی مجرم بودید؟ و هنگامی که گفته می‌شد وعده قیامت حق است و در قیامت شکی نیست، می‌گفتید: ما نمی‌دانیم قیامت چیست و آن را جز گمانی نمی‌دانیم و به آن یقین نداریم (جاثیه/۳۱-۳۲). کسانی که ستم کردند، همانندان آنان و آن‌چه غیر از خدا می‌پرستیدند را گرد آورید. آنان را به راه دوزخ هدایت کنید. آنان را نگاه دارید که بازخواست خواهند شد … به‌راستی آنان آن روز در عذاب مشترک هستند. ما با مجرمان چنین می‌کنیم.  به‌راستی آنان بودند که هرگاه به آنان گفته می‌شد معبودی جز خدا نیست، استکبار می‌ورزیدند و می‌گفتند: آیا ما معبودان خود را برای [سخن] شاعری دیوانه ترک کنیم؟ بلکه حق را آورد و فرستادگان [پیشین] را تصدیق کرد. بدون تردید شما عذاب دردناک را خواهید چشید و جز در برابر آنچه انجام می‌دادید، کیفر نخواهید شد مگر بندگان خالص‌شده خدا (صافّات/۲۲-۴۰).

[آن روز] مجرمان را تشنه‌ به سوی جهنّم می‌رانیم (مریم/۸۶). مجرمان آتش را می‌بینند و درمی‌یابند که بدون تردید در آن خواهند افتاد و از آن گریزگاهی نمی‌یابند (کهف/۵۳). [آن روز] مجرمان از چهره‌هایشان شناخته می‌شوند پس با موهای جلو سر و پاهای آنان گرفته شوند [و به دوزخ افکنده شوند.] … این همان جهنمی است که مجرمان آن را تکذیب می‌کردند. میان آن و میان آب جوشان و داغ می‌گردند (رحمن/۴۱-۴۴). به‌راستی مجرمان در گمراهی و آتشی افروخته هستند. روزی که بر صورت‌هایشان در آتش کشانیده می‌شوند، [گفته شود:] تماس [عذاب] دوزخ را بچشید (قمر/۴۷-۴۸). بدون تردید مجرمان در عذاب جهنّم جاودانه هستند. [عذاب] از آنان کاسته نمی‌شود و آنان در آن ناامید هستند. ما به آنان ستم نکردیم ولی خود ستمکار بودند (زخرف/۷۴-۷۶). [آن روز] مجرم آرزو می‌کند که ای کاش، [برای رهایی] از عذاب آن روز، پسران، همسر، برادر، اقوامش که او را پناه می‌دادند و هر کس در زمین است، همه را عوض داده سپس خود را نجات دهد. هرگز [نجاتی نیست] (معارج/۱۱-۱۵). [آن روز] آنان (آن‌چه غیر از خدا پرستیده می‌شد) و گمراهان و سپاهیان ابلیس همگی به حالت سرنگون در آتش افکنده می‌شوند. آنها در آنجا در حالی‌که با یکدیگر ستیزه می‌کنند، می‌گویند: سوگند به خدا که ما در گمراهی آشکاری بودیم، آن‌گاه که شما [معبودان] را با پروردگار جهانیان برابر می‌داشتیم. ما را جز مجرمان گمراه نکردند (شعراء/۹۴-۹۹). کسانی که استکبار می‌ورزیدند به کسانی که ضعیف شمرده شده‌اند، می‌گویند: آیا ما شما را از هدایت پس از آن‌که برای شما آمد، بازداشتیم؟ بلکه خود مجرم بودید (سبأ/۳۲).

یاران دست راست در بهشت‌هایی هستند، از مجرمان می‌پرسند، چه چیز شما را به دوزخ درآورد؟ گویند: ما از نمازگزاران نبودیم. مسکین را غذا نمی‌دادیم. با یاوه‌سرایان، یاوه می‌بافتیم و روز جزا را تکذیب می‌کردیم تا مرگ ما فرارسید پس شفاعت شفاعتگران به آنان سودی ندهد. آنان را چه شده است که از این تذکار روی‌گردان هستند؟ گویی آنان گورخرانی رمنده‌اند که از شیری گریخته‌اند بلکه هر فردی از آنان می‌خواهد که به او نامه‌ای سرگشاده بدهند. چنین نیست. بلکه آنان از آخرت نمی‌ترسند. چنین نیست (مدثّر/۳۹-۵۴). به‌راستی کسانی که مرتکب جرم شدند، [در دنیا] به کسانی که ایمان آوردند، می‌خندیدند. هنگامی که بر آنان می‌گذشتند، به یکدیگر چشمک می‌زدند و آن‌گاه که به سوی کسان خود بازمی‌گشتند، [از ریشخند خود] شادمان بودند. هنگامی که آنان را می‌دیدند، می‌گفتند: به‌راستی اینان گمراه هستند در حالی‌که  آنان به نگهبانی مومنان فرستاده نشده بودند پس امروز کسانی که ایمان آوردند به کافران می‌خندند (مطفّفین/۲۹-۳۴).

مجرم- اقوام، این چنین در هر شهری سران مجرم آن را قرار دادیم تا در آنجا مکر کنند. آنان جز به خود مکر نمی‌زنند در حالی‌که درنمی‌یابند. هنگامی که برای آنان نشانه‌ای بیاید، می‌گویند: هرگز ایمان نمی‌آوریم تا مانند آن‌چه به فرستادگان خدا داده‌ شده است، به ما نیز داده شود. خدا بهتر می‌داند رسالت خود را کجا قرار دهد. به‌زودی به کسانی که مرتکب جرم شدند، به سزای این که مکر می‌کردند، خواری از نزد خدا و عذابی شدید خواهد رسید (انعام/۱۲۳-۱۲۴). به‌راستی نسل‌های پیش از شما را هنگامی که ستم کردند، هلاک کردیم. پیامبرانشان برای آنان دلایل آشکار آوردند ولی آنان بر آن نبودند که ایمان بیاورند. این چنین گروه مجرم را جزا می‌دهیم (یونس/۱۳). هنگامی که فرستادگان [از ایمان آوردن مردم] ناامید شدند و [مردم] پنداشتند که به آنان دروغ گفته شده است، یاری ما به آنان رسید پس هر کس را خواستیم، نجات داده شد. عذاب ما از گروه مجرمان بازگردانده نمی‌شود (یوسف/۱۱۰). چرا در میان نسل‌های پیش از شما خیراندیشانی نبودند که از فساد در زمین نهی کنند جز اندکی از کسانی که آنان را نجات دادیم. کسانی که ستم کردند به دنبال آن‌چه در آن رفاه یافته بودند، رفتند در حالی‌که مجرم بودند (هود/۱۱۶).

[هود گفت:] ای قوم من، از پروردگار خود آمرزش بخواهید سپس به سوی او توبه کنید تا آسمان را بر شما پیاپی بارنده بفرستد و نیرویی بر نیروی شما بیفزاید و مجرمانه روی برنتابید (هود/۵۲). [قوم هود] چون آن (عذاب) را دیدند که به صورت ابری به طرف وادی‌های آنان روی آورده است، گفتند: این برای ما ابری باران‌زا است که بر ما خواهد بارید. [گفته شد:] بلکه این همان چیزی است که آن را به شتاب می‌خواستید. بادی است که در آن عذابی دردناک است. هر چیزی را به فرمان پروردگار خود، هلاک می‌کند پس چنان شدند که چیزی جز خانه‌های آنان دیده نمی‌شد. این‌چنین گروه مجرمان را جزا می‌دهیم. به آنان در چیزهایی تمکّن داده بودیم که به شما تمکّن نداده‌ایم. برای آنان شنوایی، دیدگان و دل‌هایی قرار داده بودیم ولی چون نشانه‌های خدا را انکار کردند پس شنوایی، دیدگان و دل‌هایشان چیزی را از آنان دفع نکرد و آن چه مسخره می‌کردند، آنان را فرا گرفت (احقاف/۲۴-۲۶).

[ابراهیم] گفت: ای فرستادگان، کار مهمّ شما چیست؟ گفتند: ما به سوی گروه مجرمان فرستاده شده‌ایم تا بر آنان [بارانی] از سنگ گِل بفرستیم که نزد پروردگارت برای اسرافکاران نشان‌گذاری‌شده است (ذاریات/۳۱-۳۴). [ابراهیم] گفت: ای فرستادگان کار مهمّ شما چیست؟ گفتند: ما به سوی گروه مجرمان فرستاده شده‌ایم. جز خاندان لوط که بی‌گمان ما همه آنان را نجات می‌دهیم جز همسر او را که مقرّر کرده‌ایم از بازماندگان [در عذاب] باشد (حجر/۵۷-۶۰).

لوط را [فرستادیم] آن‌گاه که به قوم خود گفت: آیا کار زشتی را انجام می‌دهید که پیش از شما هیچ یک از جهانیان انجام نداده است؟ شما از روی شهوت به جای زنان به سراغ مردان می‌روید بلکه شما گروهی اسرافکار هستید. جواب قوم او جز این نبود که گفتند: آنان را از شهر خود بیرون کنید زیرا آنان مردمی هستند که پاکی می‌ورزند پس او را با کسانش نجات دادیم جز همسر او را که از بازماندگان [در عذاب] بود. بر آنان باران [عذاب] باراندیم پس ببین عاقبت مجرمان چگونه شد (اعراف/۸۰-۸۴).

[موسی پس از کشتن آن مرد] گفت: پروردگارا، من به خود ستم کردم من را ببخش پس [خدا] او را بخشید. به‌راستی او آمرزنده مهربان است. [موسی] گفت: پروردگارا، به پاس نعمتی که به من دادی هرگز پشتیبان مجرمان نخواهم بود (قصص/۱۶-۱۷). بعد از آنان (نوح و پیامبران بعد از او) موسی و هارون را با نشانه‌های خود به سوی فرعون و سران او برانگیختیم پس آنان استکبار ورزیدند و گروهی مجرم بودند (یونس/۷۵). [موسی گفت:] بندگان خدا را به من بسپارید که من فرستاده‌ای امین هستم. بر خدا بزرگی نکنید که من برای شما دلیلی روشن آورده‌ام. من از این که مرا سنگسار کنید به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می‌برم. اگر به من ایمان نمی‌آورید پس از من کناره‌گیری کنید. [موسی] پروردگار خود را خواند که اینان گروهی مجرم هستند (دخان/۱۸-۲۲). گفتند: هر زمان که برای ما نشانه‌ای بیاوری تا ما را با آن سحر کنی، ما به تو ایمان نخواهیم آورد پس طوفان، ملخ، شپش، قورباغه و خون را که نشانه‌ها‌یی از هم جدا بودند، بر آنان فرستادیم پس استکبار ورزیدند و گروهی مجرم بودند. هنگامی که عذاب بر آنان واقع شد، گفتند: ای موسی، پروردگار خود را به عهدی که نزد تو است برای ما بخوان که اگر این عذاب را از ما برداری، به‌یقین به تو ایمان خواهیم آورد و بنی‌اسرائیل را با تو می‌فرستیم. اما هنگامی که عذاب را تا سرآمدی که باید به آن می‌رسیدند، از آنان برمی‌داشتیم، باز هم پیمان می‌شکستند پس از آنان انتقام گرفتیم و آنان را در دریا غرق کردیم زیرا نشانه‌های ما را تکذیب می‌کردند و از آن غفلت می‌ورزیدند (اعراف/۱۳۲-۱۳۶).

هنگامی که ساحران آمدند، موسی به آنان گفت: آن‌چه می‌افکنید، بیفکنید. آن‌گاه که افکندند، موسی گفت: آن‌چه آورده‌اید، سحر است و خدا به‌زودی آن را باطل می‌کند. به‌راستی خدا عمل فسادکاران را اصلاح نمی‌کند. خدا حق را با کلمات خود تثبیت می‌کند هر چند مجرمان خوش نداشته باشند (یونس/۸۰-۸۲). [ساحران به فرعون گفتند:] هر کس مجرم نزد پروردگار خود بیاید، بدون تردید جهنّم برای او است که در آن نه می‌میرد و نه زنده می‌ماند (طه/۷۴). [قارون] گفت: من اینها (اموال) را از روی علمی که نزد من است، یافته‌ام. آیا ندانست که خدا نسل‌هایى را پیش از او نابود کرد که از او نیرومندتر و مال‏ اندوزتر بودند؟ مجرمان از گناهانشان پرسیده نمی‌شوند (قصص/۷۸).

پیامبر گفت: پروردگارا، به‌راستی قوم من این قرآن را رها کردند. این‌گونه برای هر پیامبری دشمنی از مجرمان قرار دادیم. همین کافی است که پروردگار تو هدایت‌کننده و یاور باشد (فرقان/۳۰-۳۱). آیا می‌گویند: آن (قرآن) را بافته است؟ بگو، اگر آن را بافته باشم، جرم من بر عهده من است. من از جرمی که شما مرتکب می‌شوید، بیزار هستم (هود/۳۵). اگر آن (قرآن) را بر برخی از غیر عرب‌زبانان نازل می‌کردیم و آن را برای آنان می‌خواند، به آن ایمان نمی‌آوردند. این‌گونه آن را در قلب‌های مجرمان راه می‌دهیم. به آن ایمان نمی‌آورند تا زمانی که عذاب دردناک را ببینند که ناگهان برآنان بیاید در حالی‌که آگاه نباشند، آن‌گاه می‌گویند: آیا ما مهلت داده می‌شویم؟ آیا عذاب ما را به شتاب می‌خواهند؟ آیا دیدی، اگر آنان را سالیانی برخوردار کنیم سپس آن‌چه وعده داده می‌شوند، بر آنان بیاید، آن‌چه از آن برخوردار بودند، برای آنان سودی نخواهد داشت (شعراء/۱۹۸-۲۰۷). به‌راستی ما خود، این ذکر را نازل کردیم و به‌یقین خود نگاهدار آن هستیم. بی‌گمان پیش از تو در میان گروه‌های پیشینیان، [پیامبرانی] فرستادیم. هیچ پیامبری برای آنان نمی‌آمد جز این‌که او را مسخره می‌کردند. این‌گونه آن (قرآن) را در قلب‌های مجرمان راه می‌دهیم. به آن ایمان نمی‌آورند. روش پیشینیان نیز [بر این] رفته است. اگر دری از آسمان بر آنان می‌گشودیم که پیوسته در آن بالا می‌رفتند، بدون تردید می‌گفتند: جز این نیست که ما چشم‌بندی شده‌ایم بلکه ما گروهی سحر شده هستیم (حجر/۹-۱۵). بگو، کیست که شما را از آسمان‌ها و زمین روزى مى ‏دهد؟ بگو، خدا. بی‌گمان ‏یا ما یا شما بر هدایت ‏یا در گمراهى آشکاری هستیم. بگو، شما از جرمی که ما مرتکب شده‌ایم، بازخواست نمی‌شوید ما نیز از آن‌چه شما انجام می‌دهید، بازخواست نخواهیم شد. بگو، پروردگارمان ما و شما را جمع خواهد کرد سپس میان ما به حق داورى مى کند (سبأ/۲۴-۲۶). اگر تو را تکذیب کردند، بگو، پروردگار شما دارای رحمتی گسترده است و کیفر او از گروه مجرم بازگردانده نخواهد شد (انعام/۱۴۷). بگو، در زمین بگردید و بنگرید که عاقبت مجرمان چگونه شد (نمل/۶۹). به‌راستی پیش از تو فرستادگانی را به سوی قومشان فرستادیم پس برای آنان دلایل روشن آوردند پس از کسانی که مرتکب جرم شدند، انتقام گرفتیم و یاری مومنان، حقّی بر عهده ما است (روم/۴۷). بگو، به من خبر دهید اگر عذاب خدا شب یا روز به شما برسد [آیا می‌توانید آن را دفع کنید]؟ پس چرا مجرمان به آن عجله می‌کنند؟ پس آیا پس از آن که [عذاب] واقع شود، به آن ایمان می‌آوردید؟ در حالى‌که به [آمدن] آن شتاب مى‏ کردید (یونس/۵۰-۵۱). آیا اینان (کافران) بهتر هستند یا قوم تُبّع و کسانی که پیش از آنان بودند؟ ما آنان را هلاک کردیم بدون تردید آنان مجرم بودند (دخان/۳۷).

چون کسانی که به آیات ما ایمان دارند، نزد تو بیایند، بگو، سلام بر شما. پروردگارتان بر خود رحمت را مقرّر داشته است که هر کس از شما به نادانی کار بدی کند سپس بعد از آن توبه نماید و اصلاح کند، بی‌گمان او آمرزنده مهربان است. این چنین آیات را به تفصیل بیان می‌کنیم و تا راه مجرمان آشکار شود (انعام/۵۴-۵۵). [به یاد آورید] آن زمان را که خدا به شما وعده می‌داد که یکی از آن دو گروه (کاروان تجاری یا سپاه جنگی) برای شما خواهد بود. شما دوست داشتید کاروان بی‌سلاح برای شما باشد ولی خدا می‌خواست حق را با کلمات خود ثابت بدارد و ریشه کافران را براندازد تا حق را تثبیت کند و باطل را نابود نماید هر چند مجرمان خوش نداشته باشند (انفال/۷-۸).

[ای منافقان] عذر نیاورید. به‌راستی شما بعد از ایمان خود کافر شدید. اگر از گروهی از شما درگذریم، گروهی دیگر را عذاب خواهیم کرد، چرا که آنان مجرم بودند (توبه/۶۶).

گناه، کفر، نفاق، استکبار

فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ (یونس/۱۷) وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ (سجده/۲۲)

أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ* مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ* أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ* إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ* أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ* سَلْهُم أَيُّهُم بِذَلِكَ زَعِيمٌ* أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ (قلم/۳۵-۴۱) كُلُوا وَ تَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجْرِمُونَ* وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ* وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ* وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ* فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (مرسلات/۴۶-۵۰) إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَ اسْتَكْبَرُواْ عَنْهَا لاَ تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاء وَ لاَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ وَ كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ* لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَ مِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ وَ كَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ (اعراف/۴۰-۴۱) أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ* ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ* كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (مرسلات/۱۶-۱۸)

يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقًا* يَتَخَافَتُونَ بَيْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْرًا* نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذْ يَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِيقَةً إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا يَوْمًا (طه/۱۰۲-۱۰۴) وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَيْرَ سَاعَةٍ كَذَلِكَ كَانُوا يُؤْفَكُونَ* وَ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ الْإِيمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتَابِ اللَّهِ إِلَى يَوْمِ الْبَعْثِ فَهَذَا يَوْمُ الْبَعْثِ وَلَكِنَّكُمْ كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (روم/۵۵-۵۶) وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ* وَ لَمْ يَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاء وَ كَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ (روم/۱۲-۱۳) يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلَائِكَةَ لَا بُشْرَى يَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِينَ وَ يَقُولُونَ حِجْرًا مَّحْجُورًا* وَ قَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاء مَّنثُورًا (فرقان/۲۲-۲۳) وَ وُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَ يَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَ لَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَ وَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَ لَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا (کهف/۴۹) وَ تَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِينَ فِي الأَصْفَادِ* سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَ تَغْشَى وُجُوهَهُمْ النَّارُ* لِيَجْزِي اللّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ إِنَّ اللّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (ابراهیم/۴۹-۵۱) وَ لَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَ سَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ (سجده/۱۲)

وَ امْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ* أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ* وَ أَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ* وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ* هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ* اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ* الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ* وَ لَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ* وَ لَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَ لَا يَرْجِعُونَ (یس/۵۹-۶۷) وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَ كُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ* وَ إِذَا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ السَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَ مَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ (جاثیه/۳۱-۳۲)  احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ أَزْوَاجَهُمْ وَ مَا كَانُوا يَعْبُدُونَ* مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ* وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ … فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ* إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ* إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ* وَ يَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ* بَلْ جَاء بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ* إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ* وَ مَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ* إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (صافّات/۲۲-۴۰)

[یومئذ] نَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْدًا (مریم/۸۶) وَ رَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَ لَمْ يَجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا (کهف/۵۳) يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَ الْأَقْدَامِ … هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ* يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ (رحمن/۴۱-۴۴) إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَ سُعُرٍ* يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (قمر/۴۷-۴۸) إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ* لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَ هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ* وَ مَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِن كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ (زخرف/۷۴-۷۶) يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ* وَ صَاحِبَتِهِ وَ أَخِيهِ* وَ فَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ* وَ مَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ* كَلَّا (معارج/۱۱-۱۵) فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَ الْغَاوُونَ* وَ جُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ* قَالُوا وَ هُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ* تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ* إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ* وَ مَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (شعراء/۹۴-۹۹) قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا أَنَحْنُ صَدَدْنَاكُمْ عَنِ الْهُدَى بَعْدَ إِذْ جَاءكُم بَلْ كُنتُم مُّجْرِمِينَ (سبأ/۳۲)

أَصْحَابَ الْيَمِينِ* فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءلُونَ* عَنِ الْمُجْرِمِينَ* مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ* قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ* وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ* وَ كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ* وَ كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ* حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ* فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ* فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ* كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ* فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ* بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَى صُحُفًا مُّنَشَّرَةً* كَلَّا بَل لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ* كَلَّا (مدثّر/۳۹-۵۴) إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُواْ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ* وَ إِذَا مَرُّواْ بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ* وَ إِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَكِهِينَ* وَ إِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ* وَ مَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ* فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُواْ مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ (مطفّفین/۲۹-۳۴)

المجرم- الاقوام،  وَ كَذَلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجَرِمِيهَا لِيَمْكُرُواْ فِيهَا وَ مَا يَمْكُرُونَ إِلاَّ بِأَنفُسِهِمْ وَ مَا يَشْعُرُونَ* وَ إِذَا جَاءتْهُمْ آيَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ اللّهِ وَ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُواْ يَمْكُرُونَ (انعام/۱۲۳-۱۲۴) وَ لَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِن قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُواْ وَ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَ مَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ كَذَلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ (یونس/۱۳) حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَ ظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاء وَ لاَ يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ (یوسف/۱۱۰) فَلَوْلاَ كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُوْلُواْ بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الأَرْضِ إِلاَّ قَلِيلًا مِّمَّنْ أَنجَيْنَا مِنْهُمْ وَ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مَا أُتْرِفُواْ فِيهِ وَ كَانُواْ مُجْرِمِينَ (هود/۱۱۶)

[قال هود] وَ يَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاء عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَ يَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِكُمْ وَ لاَ تَتَوَلَّوْاْ مُجْرِمِينَ (هود/۵۲) [قوم هود] فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ* تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا يُرَى إِلَّا مَسَاكِنُهُمْ كَذَلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ* وَ لَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَا إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَ جَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَ أَبْصَارًا وَ أَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَ لَا أَبْصَارُهُمْ وَ لَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَيْءٍ إِذْ كَانُوا يَجْحَدُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَ حَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (احقاف/۲۴-۲۶)

قَالَ (ابراهیم) فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ* قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ* لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ*  مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (ذاریات/۳۱-۳۴) قَالَ (ابراهیم) فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ* قَالُواْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ* إِلاَّ آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ* إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ (حجر/۵۷-۶۰)

وَ لُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّن الْعَالَمِينَ* إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاء بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ* وَ مَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَن قَالُواْ أَخْرِجُوهُم مِّن قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ* فَأَنجَيْنَاهُ وَ أَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ* وَ أَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (اعراف/۸۰-۸۴)

قَالَ [موسی] رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ* قَالَ رَبِّ بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فَلَنْ أَكُونَ ظَهِيرًا لِّلْمُجْرِمِينَ (قصص/۱۶-۱۷) ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم (نوح و النبیین من بعده) مُّوسَى وَ هَارُونَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَ مَلَئِهِ بِآيَاتِنَا فَاسْتَكْبَرُواْ وَ كَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ (یونس/۷۵) [قال موسی] أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ* وَ أَنْ لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ* وَ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ* وَ إِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ* فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ (دخان/۱۸-۲۲) وَ قَالُواْ مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِن آيَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ* فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَ الْجَرَادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفَادِعَ وَ الدَّمَ آيَاتٍ مُّفَصَّلاَتٍ فَاسْتَكْبَرُواْ وَ كَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ* وَ لَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُواْ يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ لَئِن كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَ لَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ* فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ* فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَ كَانُواْ عَنْهَا غَافِلِينَ (اعراف/۱۳۲-۱۳۶)

فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُواْ مَا أَنتُم مُّلْقُونَ* فَلَمَّا أَلْقَواْ قَالَ مُوسَى مَا جِئْتُم بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللّهَ سَيُبْطِلُهُ إِنَّ اللّهَ لاَ يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ* وَ يُحِقُّ اللّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (یونس/۸۰-۸۲) [قال السحرة لفرعون] إِنَّهُ مَن يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَ لَا يَحْيى (طه/۷۴) قَالَ [قارون] إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَى عِلْمٍ عِندِي أَوَلَمْ يَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِن قَبْلِهِ مِنَ القُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَ أَكْثَرُ جَمْعًا وَ لَا يُسْأَلُ عَن ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ  (قصص/۷۸)

وَ قَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا* وَ كَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِينَ وَ كَفَى بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا (فرقان/۳۰-۳۱) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرَامِي وَ أَنَاْ بَرِيءٌ مِّمَّا تُجْرَمُونَ (هود/۳۵) وَ لَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ* فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ* كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ* لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ* فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ* فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ* أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ* أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ* ثُمَّ جَاءهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ* مَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ(شعراء/۱۹۸-۲۰۷) إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ* وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الأَوَّلِينَ* وَ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ* كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ* لاَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ قَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينَ* وَ لَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاءِ فَظَلُّواْ فِيهِ يَعْرُجُونَ* لَقَالُواْ إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ (حجر/۹-۱۵) قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ وَ إِنَّا أَوْ إِيَّاكُمْ لَعَلَى هُدًى أَوْ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ* قُل لَّا تُسْأَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنَا وَ لَا نُسْأَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ* قُلْ يَجْمَعُ بَيْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفْتَحُ بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَ هُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِيمُ (سبأ/۲۴-۲۶) فَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَ لاَ يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ (انعام/۱۴۷) قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (نمل/۶۹) وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ رُسُلًا إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَاؤُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَانتَقَمْنَا مِنَ الَّذِينَ أَجْرَمُوا وَ كَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ (روم/۴۷) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ* أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُم بِهِ ءَآلآنَ وَ قَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (یونس/۵۰-۵۱) أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ (دخان/۳۷)

وَ إِذَا جَاءكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَن عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ* وَ كَذَلِكَ نفَصِّلُ الآيَاتِ وَ لِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ (انعام/۵۴-۵۵) إِذْ يَعِدُكُمُ اللّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتِيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَ تَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَ يُرِيدُ اللّهُ أَن يُحِقَّ الحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَ يَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ* لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَ يُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (انفال/۷-۸)

لاَ تَعْتَذِرُواْ (المنافقون) قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُواْ مُجْرِمِينَ (توبه/۶۶)