مباهله

 

مباهله، یکدیگر را نفرین کردن، این مفهوم با واژه «نبتهل» ۱ بار آمده است.

چکیده: ای پیامبر، اگر در مورد عیسی با تو بحث و گفتگو کردند، از آنان بخواه که با شما مباهله کنند.

به‌راستی مَثَل عیسى نزد خدا، مانند مَثَل آدم است که او را از خاک آفرید، سپس به او گفت: باش، پس موجود شد. حق از جانب پروردگار تو است پس از تردیدکنندگان نباش، پس هر کس درباره آن [عیسی] پس از دانشى که برای تو آمده با تو بحث و گفتگو کند، بگو، بیایید پسرانمان و پسرانتان، زنانمان و زنانتان و خودمان و خودتان را بخوانیم سپس مباهله کنیم و لعنت‏ خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. به‌یقین این همان داستان درست [عیسی] است. هیچ معبودى جز خدا نیست. به‌راستی خدا همان شکست‏ناپذیر حکیم است پس اگر روی‌گرداندند، به‌راستی خدا به فسادکاران دانا است (آل‌عمران/۵۹-۶۳).

لعنت، نفرین

المباهله

 

 

 

إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِندَ اللّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثِمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ* الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُن مِّن الْمُمْتَرِينَ* فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَ أَبْنَاءكُمْ وَ نِسَاءنَا وَ نِسَاءكُمْ وَ أَنفُسَنَا و أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةَ اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ* إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَ مَا مِنْ إِلَهٍ إِلاَّ اللّهُ وَ إِنَّ اللّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ* فَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِالْمُفْسِدِينَ (آل‌عمران/۵۹-۶۳)