| لقب، اسمی غیر از اسم اصلی که کسی به آن شهرت پیدا کند، این مفهوم از مادّه «ل ق ب» ۱ بار آمده است.
چکیده: به یکدیگر لقب زشت ندهید. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، … به یکدیگر لقب‌های [زشت] ندهید. بد نامی است [لقب‌دادن به کفر و] نافرمانی پس از ایمان. هر کس توبه نکرد، آنان ستمکار هستند (حجرات/۱۱). |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا … وَ لَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَ مَن لَّمْ يَتُبْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (حجرات/۱۱) |