قیام، به پاخاستن، این مفهوم از مادّه «ق و م» ۵ بار آمده است.
چکیده: نوح گفت: اگر به پاخاستن و اندرزدادنِ من به آیات خدا بر شما گران آمده است، من بر خدا توکل کرده ام. قلبهای اصحاب کهف را آنگاه که بهپاخاستند، محکم کردیم. ای جامه بر سر کشیده، بهپا خیز و بترسان. بگو من تنها به شما یک پند میدهم که دوتا دوتا و تکتک برای خدا بهپا خیزید. برخی از اهل کتاب امّتی هستند که به اطاعت خدا به پا خاستهاند. برای آنان خبر نوح را بخوان هنگامی که به قوم خود گفت: اى قوم من، اگر به پاخاستن و اندرز دادن من به آیات خدا بر شما گران آمده است، من بر خدا توکل کرده ام پس [در] کارتان با شریکان خود همداستان شوید تا کارتان بر شما پوشیده نماند سپس درباره من تصمیم بگیرید و من را مهلت ندهید (یونس/۷۱). قلبهای آنان (اصحاب کهف) را محکم کردیم آنگاه که بهپاخاستند و گفتند: پروردگار ما، پروردگار آسمانها و زمین است. هرگز غیر از او، معبودی را نمیخوانیم که در این صورت ناحق گفتهایم. اینان قوم ما هستند که غیر از او معبودانی اختیار کردهاند که بر آنها دلیل روشنی نمیآورند پس کیست ستمکارتر از آن که بر خدا دروغ بندد (کهف/۱۴-۱۵)؟ بگو من تنها به شما یک پند میدهم که دوتا دوتا و تکتک برای خدا بهپا خیزید سپس بیندیشید که همنشین شما هیچ جنونی ندارد (سبأ/۴۶). ای جامه بر سر کشیده، بهپا خیز و بترسان و پروردگار خود را بزرگ دار و جامهات را پاکیزه بدار. از پلیدی دوری کن. منّت نگذار که زیادهخواهی کنی و برای پروردگارت شکیبا باش (مدثّر/۱-۷). آنان یکسان نیستند. برخی از اهلکتاب امّتی هستند که [به اطاعت خدا] بهپاخاستهاند. آیات خدا را دل شب تلاوت میکنند. آنان سجده میگذارند. به خدا و روز بازپسین ایمان دارند. به کارهای پسندیده امر میکنند. از کارهای ناپسند، نهی میکنند و در کارهای خیر شتاب میکنند. آنان از شایستگان هستند. هر کار نیکى انجام دهند، هرگز درباره آن ناسپاسى نبینند. خدا به متّقین دانا است (آلعمران/۱۱۳-۱۱۵). برپا داشتن، ایستادن |
القیام
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكُم مَّقَامِي وَ تَذْكِيرِي بِآيَاتِ اللّهِ فَعَلَى اللّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُواْ أَمْرَكُمْ وَ شُرَكَاءكُمْ ثُمَّ لاَ يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُواْ إِلَيَّ وَ لاَ تُنظِرُونِ (یونس/۷۱)
وَ رَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ (اصحابالکهف) إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَن نَّدْعُوَ مِن دُونِهِ إِلَهًا لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا* هَؤُلَاء قَوْمُنَا اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً لَّوْلَا يَأْتُونَ عَلَيْهِم بِسُلْطَانٍ بَيِّنٍ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا (کهف/۱۴-۱۵)
قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَ فُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ (سبأ/۴۶) يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ* قُمْ فَأَنذِرْ* وَ رَبَّكَ فَكَبِّرْ* وَ ثِيَابَكَ فَطَهِّرْ* وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ* وَ لَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ* وَ لِرَبِّكَ فَاصْبِرْ (مدثّر/۱-۷)
لَيْسُواْ سَوَاء مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَآئِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللّهِ آنَاء اللَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ* يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَ أُوْلَئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ* وَ مَا يَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَلَن يُكْفَرُوْهُ وَ اللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ (آلعمران/۱۱۳-۱۱۵) |