قیامت

 

قیامت، رستاخیز، این مفهوم با واژه «یوم» ۱۶۵بار، «یوم القیامه» ۷۰ بار، «الساعه» ۴۴ بار، «یومئذٍ» ۶۷ بار،  «یوم‌الدین» ۱۳ بار، «یوم عظیم» ۸ بار، «یوم یُبعثون» ۶ بار، «یوم‌الفصل» ۶ بار، «یوم‌الحساب» ۴ بار، «یوم یُنفَخ فی الصور» ۴ بار، «یوم أَلیم» ۲ بار، «یوم‌الخلود» ۲ بار، «یوم معلوم» ۲ بار، «یوم‌الجمع» ۲ بار، «یوم‌الازفه» ۱ بار، «یوم تبلی السرائر» ۱ بار «یوم‌التغابن» ۱ بار، «یوم‌التّلاق» ۱ بار، «یوم‌التّناد» ۱ بار، «یوم‌الحسره» ۱ بار، «یوم‌الخروج» ۱ بار، «یوم‌الفتح» ۱ بار، «یوم‌الوعید» ۱ بار، «یوم مشهود» ۱ بار، «یوم عقیم» ۱ بار «یوم عسیر» ۱ بار، «یوم کبیر» ۱ بار، «یوم محیط» ۱ بار، «یوم یقوم‌ الاشهاد» ۱ بار و از مادّه «ح ش ر» ۳۴ بار، «ب ع ث» ۲۷ بار، «ن ش ر» ۸ بار و آیاتی که این معنا را دارد، آمده است.

چکیده: سوگند به روز قیامت. رستاخیز، حق و آمدنی است ولی بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند. علم رستاخیز تنها نزد خدا است. قیامت، روز معلوم، روز بزرگ، روز وعده داده شده، روز سخت، روز تهدید، روز برانگیخته‌شدن، روز بیرون‌آمدن، روز جمع‌شدن، روز جزا، روز جدایی، روز آشکارشدن سرّها، روز حسرت، روز جاودانگی، روز ندا دهنده، روز ملاقات، روز پیروزی، روز قیام‌کردن شاهدان و روز خسارت و زیان است. هنگامى که مردم سرگرم جدال هستند، آنان را صیحه‌ای فرا می‌گیرد، آن‌گاه نه می‌توانند توصیه‌ای کنند و نه مى ‏توانند به سوى کسان خود برگردند. در صور دمیده می‌شود و  هر کس در آسمان‌ها و زمین است، می‌میرد مگر کسی که خدا بخواهد سپس در صور دمیده می‌شود، به ناگاه از گورها به سوی پروردگار خود می‌شتابند. در آن روز، زمین به غیر از این زمین و آسمان به غیر از این آسمان‌ها تبدیل می‌شوند. آسمان شکافته، گداخته و متلاشی و درهایی می‌گردد و مانند طومار، درهم پیچیده می‌شود. خورشید درهم پیچیده می‌شود. ماه تیره می‌گردد. خورشید و ماه جمع می‌شوند. ستارگان پراکنده، تیره و محو می‌شوند. زمین کشیده، گسترده و لرزانیده می‌شود و آن‌چه را در آن است را بیرون می‌افکند. دریاها می‌جوشند، شکافته می‌شوند و به هم می‌پیوندند. کوه‌ها از جا کنده، ریزریز و روان می‌شوند. در آن روز همه، تنها نزد خدا خواهند آمد. پراکنده هستند. دیدگان آنها فرو افتاده و ذلّت آنها را می‌گیرد. صداها در برابر رحمان خاشع می‌شود. چهره‌ها خاضع می‌گردند. در آن روز هر کسی به خود مشغول است. آدمی از نزدیکان می‌گریزد. در آن روز نه دوستی و نه داد و ستدی است. در آن روز، ایمان‌آوردن سودی ندارد. صدق صادقان، سود می‌دهد. در آن روز، چهره‌هایی سفید، درخشان و شاداب و چهره‌هایی سیاه و گرفته است. هر آبستنی بار خود را فرو می‌نهد. مردم را مست می‌بینی ولی مست نیستند. آن روز کودکان را پیر می‌کند. در آن روز زمین به نور پروردگارش روشن می‌شود، کتاب نهاده می‌شود. پیامبران و شاهدان را می‌آورند و در میان همه به حق داوری می‌شود و خدا آنها را به آن‌چه کرده‌اند، آگاه می‌کند. پاداش‌ها به تمامی داده می‌شود و به کسی ستم نمی‌شود. هر امّتی را با پیشوایش به سوی کارنامه خود فرا می‌خوانند. کارنامه هر انسانی به گردن او آویخته شده است. می‌گویند: کتابت را بخوان. کافی است که خود حسابرس خود باشی. هر کس کارنامه‌اش به دست راستش داده شود، با حسابی آسان محاسبه می‌شود و هر کس کارنامه‌اش به دست چپش داده شود، به آتشی شعله‌ور می‌سوزد. در آن روز هر کس میزانش سنگین باشد، رستگار است و هر کس میزان او سبک باشد، به خود زیان زده است. جایگاه او آتشی سوزنده است. همه شما به جهنّم وارد می‌شوید سپس کسانی را که تقوا پیشه کرده‌اند را نجات می‌دهند و ستمکاران را در آن رها می‌کنند. در آن روز از نعمت‌ها پرسیده می‌شود. هیچ کس جز به اجازه خدا سخن نخواهد گفت. روز قیامت شفاعت سود نمی‌بخشد مگر برای کسی که رحمان به او اجازه دهد. ای مردم از آن روز بترسید. مومنان، متقّیان و نیکان از آن روز در هراس هستند. آن روز بر کافران روز سختی است. کافران آن روز را دور می‌بینند. می‌گویند: ما نمی‌دانیم رستاخیز چیست. رستاخیز برای ما نخواهد آمد. ما برانگیخته نخواهیم شد. این جز افسانه‌های پیشینیان نیست ولی آن‌گاه که نزد پروردگارشان بازداشته می‌شوند، می‌گویند: سوگند به پروردگارمان که این حق است. آنها بازخواست می‌شوند. بر دهانهایشان مُهر می‌زنند و دست و پاهایشان به سخن می‌آیند و به آن‌چه می‌کردند، گواهی می‌دهند. جایگاه آنها جهنّم است و در آن جاودانه هستند. آن روز ستمکار می‌گوید: ای کاش، با پیامبر راهی پیش گرفته بودم. کاش فلانی را دوست خود نگرفته بودم. خدا به شیطان تا روزی که برانگیخته می‌شوند، مهلت داد. ابراهیم دعا کرد، روزی که حساب برپا می‌شود من و پدر و مادرم را ببخش. در روزی که برانگیخته می‌شوند من را خوار نکن.

سوگند به روز وعده داده‌شده و به گواهی‌دهنده و گواهى‌شده (بروج/۲-۳). سوگند می‌خورم به روز قیامت و سوگند می‌خورم به نفس سرزنشگر. آیا انسان می‌پندارد که هرگز استخوان‌های او را گرد نخواهیم آورد؟ بلکه توانا هستیم که سر انگشتان او را نیز درست کنیم (قیامت/۱-۴). در حقیقت او بر بازگرداندن انسان به خوبى توانا است. آن روز که رازها آشکار شود پس او نه نیرویى دارد و نه یارى (طارق/۸-۱۰). در حقیقت رستاخیز، آمدنی است و شکّی در آن نیست. بی‌تردید خدا هر که را در گورهاست، برمی‌انگیزد (حج/۷). رستاخیز، آمدنی است. می‌خواهم آن را پنهان کنم تا هر کسی به موجب آن‌چه می‌کوشد، جزا داده شود (طه/۱۵). در حقیقت رستاخیز، بی‌گمان آمدنی است. در آن شکی نیست ولی بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند (غافر/۵۹). آن‌چه به شما وعده داده می‌شود، بی‌تردید خواهد آمد. شما عاجزکننده [خدا] نخواهید بود (انعام/۱۳۴). آن واقعه چون وقوع یابد که در وقوع آن دروغی نیست، پایین‌آورنده و بالابرنده است (واقعه/۱-۳). سوگند به فرستادگان پى‏ در پى که سخت توفنده‏ هستند و سوگند به افشانندگان افشانگر که [میان حق و باطل] جداگرند و القاکننده ذکر هستند. خواه عذرى باشد یا هشدارى که آن‌چه وعده یافته ‏اید، بی‌تردید رخ خواهد داد (مرسلات/۱-۷). سوگند به پراکنده‌کنندگان پراکندنی و به حمل‌کنندگان بارهای سنگین و به روانان به آسانی و به تقسیم‌کنندگان امر که آن‌چه وعده داده می‌شوید، بی‌تردید راست است و به‌راستی جزا، واقع‌شدنی است (ذاریات/۱-۶). سوگند به برکَنندگانِ [جان کافران] به سختی و به بازگیرندگانِ [جان مومنان] به آسانی و به شناوران که شناورند پس به آن سبقت‌گیرندگان که سبقت‏ گیرنده ‏اند و به آن تدبیرکنندگان امر [که بی‌تردید قیامت آمدنی است] (نازعات/۱-۵).

خدا را چنان که باید بزرگ نشمردند حال آن‌که روز قیامت زمین یکسر در قبضه او و آسمان‌ها پیچیده‌شده به دست اوست. او منزّه و والاتر است از آن‌چه شریک می‌گردانند (زمر/۶۷). [خدا] بالابرنده درجاتِ صاحب عرش، به هر کس از بندگان خود که بخواهد آن روح را به فرمان خود می‌فرستد تا از روز ملاقات بیم دهد (غافر/۱۵). درحقیقت ما شما را از عذابی نزدیک بیم دادیم. روزی که آدمی به آن‌چه پیش فرستاده بنگرد و کافر گوید: ای کاش من خاک بودم (نبأ/۴۰).

قیامت- برانگیخته‌شدن، گردآوری و محشور‌شدن، [پس از مرگ] پیشِ روی آنان، برزخى است تا روزى که برانگیخته خواهند شد (مومنون/۱۰۰). شما روز قیامت برانگیخته می‌شوید (مومنون/۱۶). آفرینش و برانگیختن شما، جز مانند [آفرینش] یک تن نیست. بی‌تردید خدا شنوای داناست (لقمان/۲۸). خدا مردگان را بر می‌انگیزد سپس به سوی او بازگردانده می‌شوند (انعام/۳۶). ای مردم، اگر از برانگیخته‌شدن در شک هستید پس ما شما را از خاک آفریدیم سپس از نطفه سپس از علقه آن‌گاه از مضغه، دارای خلقت کامل و خلقت ناقص تا بر شما روشن گردانیم و آن‌چه را اراده کنیم تا مدّتی در رحم‌ها قرار می‌دهیم آن‌گاه شما را به صورت کودکی بیرون می‌آوریم سپس تا به رشدتان برسید. از شما کسی است که می‌میرد و از شما کسی است که به فروترین دوران عمر بازگردانده می‌شود به گونه‌ای که بعد از دانستن، چیزی نداند. زمین را خشکیده می‌بینی پس چون بر آن آب فرو می‌فرستیم، به جنبش در می‌آید و نمو می‌کند و از هر نوع گیاه بهجت‌انگیز می‌رویاند. این به آن سبب است که خدا خود حق است. و این‌که اوست که مردگان را زنده می‌کند. اوست که بر هر چیزی تواناست (حج/۵-۶). [شکست‌ناپذیر دانا] کسی است که از آسمان آبی به اندازه فرستاد پس با آن سرزمین مرده را زنده کردیم. این‌گونه [از گورها] بیرون آورده می‌شوید (زخرف/۱۱). خدا است که بادها را فرستاد که ابر را برمی‌انگیزد پس آن را به سوی سرزمین مرده راندیم و با آن زمین را پس از مرگش زنده کردیم. زنده‌‌شدن نیز چنین است (فاطر/۹). زنده‌شدن [مردگان] فقط به سوی اوست (ملک/۱۵). [خدا] انسان را از نطفه‌ای آفرید و او را موزون کرد سپس راه را بر او آسان کرد سپس او را میراند و در گور نهاد سپس هر گاه بخواهد او را زنده می‌کند (عبس/۱۹-۲۲).

خداست که جز او معبودی نیست. اوست که بی‌تردید شما را برای روز قیامت که شکّی در آن نیست، جمع خواهد کرد. راستگوتر از خدا در سخن کیست (نساء/۸۷)؟ بی‌تردید شما را برای روز قیامت که شکّی در آن نیست، جمع خواهد کرد. کسانی که به خود زیان زده‌اند، ایمان نمی‌آورند (انعام/۱۲). او کسی است که به سوی وى محشور می‌شوید (انعام/۷۲). به‌راستی به سوی او محشور خواهید شد (انفال/۲۴). او است که شما را در زمین پدید آورد و به سوی او محشور می‌شوید (مومنون/۷۹). از خدا پروا کنید و بدانید شما به سوى او محشور می‌شوید (بقره/۲۰۳). اگر بمیرید یا کشته شوید، بی‌تردید به سوی خدا محشور می‌شوید (آل‌عمران/۱۵۸). آن روزی است که مردم را  برای آن جمع می‌کنند و آن روزی است که حاضر می‌شوند. ما آن را جز تا سرآمدی برشمرده به تأخیر نمی‌اندازیم (هود/۱۰۳-۱۰۴). روز قیامت همه آنها تنها نزد او خواهند آمد (مریم/۹۵). آن روز، روز سوق‌دادن به سوی پروردگارت است (قیامت/۳۰). روزی که شما را برای روز گردآوری جمع می‌کند. آن روز، روز خسارت و زیان است (تغابن/۹).

انسان می‌خواهد در آینده فسادکاری کند. می‌پرسد، روز رستاخیز چه وقت است (قیامت/۵-۶)؟ علم رستاخیز نزد اوست و فقط به سوی او بازگردانده می‌شوید (زخرف/۸۵). به‌راستی خداست که علم رستاخیز، نزد اوست (لقمان/۳۴). علم رستاخیز فقط به خدا ارجاع داده می‌شود (فصّلت/۴۷). [خدا] به خوبی می‌داند آن‌چه را شما بر آن هستید و روزی را که به سوی او بازگردانده می‌شوند پس آنان را از آن‌چه کرده‌اند، باخبر می‌کند. خدا به هر چیزی دانا است (نور/۶۴). آن نزدیک‌شونده، نزدیک شد. جز خدا آن را آشکارکننده‌ای نیست. پس آیا از این سخن تعجّب می‌کنید، می‌خندید و گریه نمی‌‌کنید؟ شما غافل هستید پس خدا را سجده کنید و او را بپرستید (نجم/۵۷-۶۲).

کار قیامت جز مانند یک چشم ‌برهم‌زدن یا نزدیک‌تر از آن، نیست. بی‌تردید خدا بر هر چیزی تواناست (نحل/۷۷). درحقیقت یک روز [قیامت] نزد پروردگار تو مانند هزار سال است، از آن‌چه می‌شمرید (حج/۴۷). امر را از آسمان به سوی زمین تدبیر می‌کند سپس در روزی که مقدار آن، هزار سال است از آن‌چه می‌شمرید، به سوی او بالا می‌رود (سجده/۵). فرشتگان و روح در روزی‌ که مقدار آن پنجاه هزار سال است، به سوی او بالا می‌روند (معارج/۴).

قیامت– صیحه و صور، در انتظار روزى باش که آسمان دودى آشکار مى‏ آورد که مردم را فرو مى ‏گیرد. این است عذاب پردرد. [مى‏ گویند:] پروردگارا، این عذاب را از ما دفع کن که ما مومن هستیم (دخان/۱۰-۱۲). روزى که منادى از جایى نزدیک ندا مى ‏دهد، به گوش باش. روزى که صیحه [رستاخیز] را به حق مى‏ شنوند، آن، روز بیرون آمدن است. ما هستیم که خود زنده می‌کنیم و می‌میرانیم و بازگشت به سوى ماست. روزى که زمین به سرعت از آنان شکافته مى‏ شود. این حشرى است که بر ما آسان خواهد بود (ق/۴۱-۴۴). هنگامی که آن صیحه کر کننده فرا رسد، روزی که آدمی از برادرش، از مادرش، پدرش، همسرش و فرزندانش بگریزد، در آن روز هر کسی از آنان وضعی دارد که به خود مشغولش می‌کند (عبس/۳۳-۳۷).

ستایش از آن خداست که … مالک روز جزاست (حمد/۲-۴). روزی که در صور دمیده شود، فرمانروایی از آنِ اوست (انعام/۷۳). چون در شیپور دمیده شود پس آن روز، روزی سخت خواهد بود و بر کافران آسان نیست (مدّثّر/۸-۱۰). در صور دمیده مى‏ شود پس هر کس در آسمان‌ها و هر کس در زمین است، بی‌هوش شود مگر کسى که خدا بخواهد سپس بار دیگر در آن دمیده مى‏ شود و ناگاه آنان به پا خاسته، مى‏ نگرند (زمر/۶۸). بی‌تردید وعده‌گاه، روز جدایی است، روزی که در صور دمیده شود و گروه‌گروه بیایند (نبأ/۱۷-۱۸). بی‌تردید روز جدایی، وعده‌گاه همه آنهاست. همان روزی که هیچ دوستی از دوستی نمی‌تواند حمایت کند و آنان یاری نمی‌شوند (دخان/۴۰-۴۱). آنان جز یک صیحه را انتظار نمی‌برند که هنگامى که سرگرم جدال هستند، آنان را فرا گیرد، آن‌گاه نه می‌توانند توصیه‌ای کنند و نه مى ‏توانند به سوى کسان خود برگردند. در صور دمیده می‌شود و ناگاه آنها از گورها به سوی پروردگار خود می‌شتابند. می‌گویند: ای وای بر ما، چه کسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت؟ این است آن‌چه رحمان وعده داده بود و پیامبران راست گفتند. آن جز یک صیحه نیست که ناگهان همگی نزد ما حاضر می‌شوند (یس/۴۹-۵۳). در آن روز بعضی از آنان را رها می‌کنیم تا در بعضی دیگر موج زنند. در صور دمیده می‌شود پس همه آنها را یک جا جمع می‌کنیم (کهف/۹۹). روزی که در صور دمیده می‌شود، پس هر کس در آسمان‌ها و هر کس در زمین است، به هراس می‌افتد جز آن که خدا بخواهد و همه خاضعانه نزد او می‌آیند (نمل/۸۷). آن‌گاه که در صور دمیده شود، آن روز میان آنها نسبت ‏خویشاوندى وجود ندارد و از [حال] یکدیگر نمى ‏پرسند (مومنون/۱۰۱). در صور دمیده شود، این، روز وعده [عذاب] است (ق/۲۰). آن‌گاه که یک بار در صور دمیده شود، زمین و کوه‏ ها از جاى خود برداشته شوند و هر دو یکباره درهم کوبیده شوند پس آن روز است که واقعه وقوع یابد. آسمان از هم بشکافد و در آن روز است که آن از هم گسسته باشد. فرشتگان در اطراف  هستند و عرش پروردگارت را آن روز، هشت [فرشته] بر فراز آنان حمل می‌کنند (حاقّه/۱۳-۱۷).

قیامت– نشانه‌ها، قیامت نزدیک شد و ماه شکافت (قمر/۱). [آن روز] آسمان با آن (قیامت)، بشکافد. وعده او انجام‌شدنی است (مزّمّل/۱۸). آن‌گاه که آسمان شکافته شود و چون چرم سرخ، گلگون شود [رستاخیز فرا خواهد رسید] (الرّحمن/۳۷). آن‌گاه که آسمان شکافته شود و پروردگارش را فرمان برد و [چنین] سزد، آن‌گاه که زمین کشیده و گسترده شود و آن‌چه را در آن است، بیرون افکند و تهى شود و پروردگارش را فرمان برد و [چنین] سزد، اى انسان، به یقین تو به سوى پروردگار خود به سختى در تلاش هستی پس او را ملاقات خواهى کرد (انشقاق/۱-۶). روزی که آسمان با ابر بشکافد و فرشتگان چنان‌که باید فرستاده شوند، آن روز، فرمانروایی حق، از آن رحمان است و روزی است که بر کافران سخت خواهد بود (فرقان/۲۵-۲۶). آن‌گاه که ستارگان محو شوند، آن‌گاه که آسمان بشکافد و آن‌گاه که کوه ‏ها از جا کنده شوند، [براى چه روزى تعیین وقت ‏شده است؟ برای روز جدایی] (مرسلات/۸-۱۰). [روز جدایی] آسمان گشوده شود و درهایی گردد. کوه‌ها روان شوند پس سرابی شوند (نبأ/۱۹-۲۰). روزی که آسمان سخت در تب و تاب افتد، کوه‌ها به شتاب روان شوند پس در آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان (طور/۹-۱۱). ما آن روز را نزدیک می‌بینم. روزی که آسمان مانند فلز گداخته شود و کوه‌ها چون پشم‌ رنگین شوند (معارج/۷-۹). روزی که آسمان را چون درهم پیچیدنِ طومار نوشته‌ها، درهم می‌پیچیم همان‌طور که آفرینش نخستین را آغاز کردیم، آن را بازمی‌گردانیم. این وعده‌ای بر عهده ماست. ما بی‌گمان انجام‌دهنده آن هستیم (انبیاء/۱۰۴). آن‌گاه که آسمان از هم بشکافد، آن‌گاه که اختران پراکنده شوند، آن‌گاه که دریاها شکافته شوند و به هم می‌پیوندند، آن‌گاه که گورها زیر و رو شوند، هر نفسى آن‌چه را پیش فرستاده و بازپس گذاشته است، بداند (انفطار/۱-۵). آن‌گاه که خورشید درهم پیچیده شود، آن‌گاه که ستارگان تیره شوند، آن‌گاه که کو‌ه‌ها روان شوند، آن‌گاه که شتران آبستن رها شوند، آن‌گاه که حیوانات وحشی گرد آورده شوند، آن‌گاه که دریاها بجوشند، آن‌گاه که نفس‌ها جفت شوند، آن‌گاه که از دختر زنده ‌به گورشده پرسیده شود که به کدامین گناه کشته شده است؟ آن‌گاه که نامه‌ها گشوده شود و آن‌گاه که آسمان برکنده شود، [هر نفسی بداند چه حاضر کرده است] (تکویر/۱-۱۱). آن‌گاه که چشم خیره گردد، ماه تیره شود و خورشید و ماه جمع شوند، آن روز انسان می‌گوید: گریزگاه کجاست؟ هرگز پناهگاهی نیست. قرارگاه به سوی پروردگارت است (قیامت/۷-۱۲). [آن واقعه] پایین‌آورنده و بالا‌برنده است، آن‌گاه که زمین، با تکان سختی لرزانده شود و کوه‌ها ریزریز شوند و غباری پراکنده گردند (واقعه/۳-۶). آن‌گاه که زمین به لرزش خود لرزانیده شود و زمین بارهاى سنگین خود را بیرون افکند و انسان می‌گوید: آن را چه شده است؟ در آن روز [زمین] خبرهاى خود را باز گوید. به سبب آن‌که پروردگارت به آن وحى کرده است (زلزله/۱-۵). به‌یقین خدا شکست‌ناپذیر صاحب انتقام است، روزی که زمین به غیر این زمین و آسمان‌ها [به غیر این آسمان‌ها] مبدّل شوند و [مردم] در برابر خدای یگانه قهّار ظاهر شوند (ابراهیم/۴۷-۴۸).

[آن روز] بر شما شراره‌هایی از آتش، دود و مس گداخته فرستاده می‌شود که نمی‌توانید از خود دفاع کنید (رحمن/۳۵).

قیامت- حالات انسان، آن کوبنده، چیست آن کوبنده‌؟ تو چه می‌دانی آن کوبنده چیست. روزی است که مردم مانند پروانه‌های پراکنده باشند و کوه‌ها چون پشم رنگارنگِ زده‌شده شوند (قارعه/۱-۵). روزی که آن (زلزله رستاخیز) را ببینند، هر شیر‌دهنده‌ای، آن را که شیر می‌دهد، از یاد می‌برد و هر آبستنی، بار خود را فرو می‌نهد. مردم را مست می‌بینی در حالی‌که مست نیستند. ولی عذاب خدا شدید است (حج/۲). [یاد کن] روزی را که دعوت‌کننده [حق] به سوی چیزی ناخوشایند و وحشتناک دعوت می‌کند در حالی‌که دیدگانشان فرو افتاده، از گورها بیرون می‌آیند. گویی ملخ‌های پراکنده هستند. با شتاب به سوی آن دعوت‌کننده می‌روند. کافران می‌گویند: این روزی سخت است (قمر/۶-۸). هیچ دوستی از هیچ دوست صمیمی نمی‌پرسد در حالی‌که آنها به هم نشان داده می‌شوند (معارج/۱۰-۱۱). در آن روز مردم از پی داعی [حق] که هیچ انحرافی در او نیست، حرکت می‌کنند. صداها برای رحمان، خاشع می‌شود و جز صدایی آهسته نمی‌شنوی (طه/۱۰۸). روزی که از گورها شتابان بیرون می‌آیند گویی آنها به سوی نشانه‌های نصب‌شده، می‌دوند در حالی‌که دیدگان آنها فرو افتاده، ذلّت آنها را فرا گرفته است. این همان روزی است که وعده داده می‌شدند (معارج/۴۳-۴۴). روزی که لرزاننده بلرزاند و در پی آن لرزه‌ای رخ دهد. در آن روز دل‌هایی مضطرب هستند. دیدگان آنان فرو افتاده است (نازعات/۶-۹). [در آن روز] چهره‌ها برای زنده پاینده، خاضع شوند (طه/۱۱۱). چهره‌هایی در آن روز دارای نعمت هستند و از کوشش خود خشنود و در بهشت برین هستند (غاشیه/۸-۱۰). در آن روز چهره‌هایی درخشان، خندان و شادمان هستند (عبس/۳۸-۳۹). در آن روز چهره‌هایی، شاداب هستند و به پروردگار خود می‌نگرند. در آن روز چهره‌هایی، درهم هستند. می‌دانند که با آنان کاری کمرشکن خواهند کرد (قیامت/۲۲-۲۵). چهره‌هایی در آن روز، بر آنها، غبار نشسته است. تیرگی آنها را پوشانده است. آنان همان کافران بدکار هستند (عبس/۴۰-۴۲). اگر کافر شوید، چگونه از روزی که کودکان را پیر می‌کند، خود را حفظ می‌کنید (مزّمّل/۱۷)؟

آیا [انسان] نمی‌داند وقتی آن‌چه در گورهاست، بیرون ریخته شود و آن‌چه در سینه‌هاست فاش گردد، به ‌یقین در آن روز پروردگارشان بر آنها نیک آگاه است (عادیات/۹-۱۱)؟ آن روز که آنان ظاهر شوند، چیزی از آنها بر خدا پوشیده نمی‎‌ماند. امروز فرمانروایی از آنِ کیست؟ از آنِ خدای یگانه قهّار است (غافر/۱۶). آن روز انسان به آن‌چه پیش فرستاده و واپس نهاده، آگاهی داده می‌شود. بلکه انسان بر نفس خود بیناست هر چند عذرهای خود را پیش ‌آورد (قیامت/۱۳-۱۵). روزی که همه آنان را برمی‌انگیزد و به آن‌چه انجام داده‌اند آگاهشان می‌کند، خدا [اعمال آنها را] برشمرده است در حالی‌که آنها، آن را فراموش کرده‌اند. خدا بر هر چیزی گواه است. …. سپس روز قیامت آنان را به آن‌چه کرده‌اند، آگاه می‌کند. خدا به هر چیزی داناست (مجادله/۶-۷). آن‌گاه که آن هنگامه بزرگ فرا رسد، آن روز است که انسان آن‌چه کوشیده، به یاد می‌آورد و جهنّم برای هر کسی که می‌بیند، ظاهر می‌شود (نازعات/۳۴-۳۶). وقتی که زمین کوبیده شود، کوبیده‌شدنی سخت و [فرمان] پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف بیایند، در آن روز جهنّم را بیاورند. در آن زمان است که انسان به یاد می‌آورد و به یادآوردن او را چه سود دهد؟ می‌گوید: ای کاش، برای زندگی خود [چیزی] فرستاده بودم (فجر/۲۱-۲۴). آن روز مردم، گروه گروه باز می‌گردند تا کارهایشان به آنان نشان داده شود پس هر کس هم‌وزن ذرّه‏اى نیکى کند، آن را خواهد دید و هر کس هم‌وزن ذرّه‏اى بدى کند، آن را خواهد دید (زلزله/۶-۸). روزی که هر کس آن‌چه از خیر انجام داده و آن‌چه از بدی انجام داده را حاضر می‌یابد. آرزو می‌کند کاش میان او و آن (کار بد) فاصله‌‌ای دور بود (آل‌عمران/۳۰).

قیامت- داوری، در آن روز، فرمانروایی از آن خدا است. میان آنان داورى مى ‏کند (حج/۵۶). زمین به نور پروردگارش روشن گردد و کتاب نهاده شود و پیامبران و شاهدان را بیاورند و میانشان به حق داورى گردد و بر آنها ستم نشود. به هر کسى آن‌چه انجام داده است، به تمامی داده شود و او به آن‌چه انجام می‌دهند، داناتر است (زمر/۶۹-۷۰). روزى که کوه‌ها را به حرکت درمى ‏آوریم، زمین را آشکار مى ‏بینى و آنان را گرد مى ‏آوریم و هیچ یک از آنها را فروگذار نمى‏ کنیم. آنها به صف بر پروردگارت عرضه مى‏ شوند [و به آنها گفته می‌شود:] به‌راستى همان‌گونه که نخستین‌بار شما را آفریدیم به سوى ما آمدید بلکه پنداشتید هرگز براى شما موعدى قرار نخواهیم داد. کتاب نهاده مى‏ شود، آن‌گاه مجرمان را از آن‌چه در آن است، بیمناک مى‏ بینى. مى‏ گویند: اى واى بر ما، این چه کتابی است که هیچ کوچک و بزرگى را فرو نگذاشته جز این‌که همه را به حساب آورده است. آن‌چه را انجام داده‏ اند، حاضر می‌یابند و پروردگار تو به هیچ کس ستم نمی‌کند (کهف/۴۷-۴۹).

آن‌گاه که برای پیامبران تعیین وقت شود، براى چه روزى مهلت داده شده است؟ براى روز جدایی. تو چه می‌دانى روز جدایی چیست؟ آن روز واى بر تکذیب‏‌کنندگان (مرسلات/۱۱-۱۵). عملکرد هر انسانی را به گردن او بسته‌ایم و روز قیامت برای او کتابی که آن را گشاده دریافت می‌کند، بیرون می‌آوریم. [گفته می‌شود:] کتابت را بخوان. کافی است که امروز خودت حسابرس خود باشی (اسراء/۱۳-۱۴). هر امّتی را به زانو درآمده می‌بینی. هر امّتی به سوی کتاب خود خوانده می‌شود. امروز به آن‌چه می‌کردید، جزا داده می‌شوید. این کتاب ماست که بر ضدّ شما، به حق سخن می‌گوید. در حقیقت ما از آن‌چه می‌کردید، نسخه بر می‌داشتیم (جاثیه/۲۸-۲۹). روزی که هر گروهی را با پیشوایش فرا می‌خوانیم پس هر کس  که کتابش به دست راستش داده شود، آنان کتاب خود را می‌خوانند و به اندازه نخ هسته خرمایی به آنان ستم نمی‌شود (اسراء/۷۱). در آن روز شما [به پیشگاه خدا] عرضه مى‏ شوید. پوشیده‏ اى از شما پوشیده نمى‏ ماند. امّا کسى که کتابش به دست راستش داده شود، گوید: بیایید و کتابم را بخوانید. من یقین داشتم که حساب خود را خواهم دید پس او در یک زندگى خوش است. در بهشتى برین. میوه‌های آن در دسترس است. بخورید و بنوشید. گواراتان باد به سبب آن‌چه در روزهاى گذشته پیش فرستادید (حاقّه/۱۸-۲۴). هر کس کتابش به دست راستش داده شود، به‌زودی با حسابی آسان محاسبه می‌شود و شادمان به سوی اهل خود برمی‌گردد. امّا هر کس کتابش از پشت سرش به او داده شود، به‌زودی مرگ طلب خواهد کرد و به آتشی شعله‌ور می‌سوزد. او در میان اهل خود مسرور بود. می‌پنداشت که هرگز بازگشتی نخواهد داشت. آری، بی‌تردید پروردگارش به او بینا بود (انشقاق/۷-۱۵). اما کسى که کتابش به دست چپش داده شود، پس می‌گوید: اى کاش کتابم به من داده نمی‌شد و نمی‌دانستم حسابم چیست. اى کاش آن [مرگ] پایان‌دهنده کار بود. مال، من را بی‌نیاز نکرد. قدرت من از دستم رفت. [گویند:] او را بگیرید و در غلّ کشید. آن‌گاه به میان دوزخش اندازید پس او را در زنجیرى که طول آن هفتاد ذراع است، درآورید. بی‌تردید او به خداى بزرگ ایمان نمی‌آورد و به اطعام مسکین تشویق نمى ‏کرد پس امروز او را در اینجا حمایتگرى نباشد. خوراکى جز چرکابه ندارد که آن را جز خطاکاران نمى‏ خورند (حاقّه/۲۵-۳۷). بی‌تردید کارنامه بدکاران در سجّین است. تو چه دانى که سجّین چیست؟ کتابى است نوشته ‏شده (مطفّفین/۷-۹). در حقیقت کتاب نیکان در علّّیین است. تو چه می‌دانى علّیین چیست؟ کتابى است نوشته‌‏شده که مقرّبان آن را مشاهده می‌کنند. به‌راستى نیکان در نعمت خواهند بود (مطفّفین/۱۸-۲۲).

بی‌گمان آن روز از نعمت‌ها پرسیده خواهید شد (تکاثر/۸). در آن روز هیچ انس و جنّى از گناهش پرسیده نشود (الرّحمن/۳۹). روزی که چون فرا رسد، هیچ کس جز به اجازه او سخن نگوید آن‌گاه برخی از آنان تیره‌بخت و برخی سعادتمند هستند (هود/۱۰۵). روزی که روح و فرشتگان به صف می‌ایستند و سخن نگویند جز کسی که رحمان به او اجازه دهد و سخن درست گوید. آن روز، حق است پس هر کس بخواهد بازگشتی به سوی پروردگار خود پیش گیرد (نبأ/۳۸-۳۹). هر نفسی مى ‏آید در حالى‌که با او سوق‏ دهنده و گواهى‏ دهنده ‏اى است. [به او گفته شود:] بی‌تردید از این، سخت در غفلت بودى. ما پرده‏ ات را برداشتیم و دیده‏ ات امروز تیزبین است. [فرشته] همنشین او مى‏ گوید: این است آن‌چه پیش من آماده است (ق/۲۱-۲۳). آن‌گاه که جهنّم برافروخته شود و آن‌گاه که بهشت نزدیک آورده شود، هر نفسی بداند چه حاضر کرده است (تکویر/۱۲-۱۴). بی‌تردید نزد ما زنجیرها، جهنّم، طعامی گلوگیر و عذابی دردناک است، روزی که زمین و کوه‌ها به لرزه درآیند و کوه‌ها مانند ریگ روان شوند (مزّمّل/۱۲-۱۴).

قیامت- جزا، تو چه می‌دانى روز جزا چیست. باز تو چه می‌دانى که روز جزا چیست. روزى که کسى براى کسى چیزی مالک نیست و در آن روز، فرمان از آن خدا است (انفطار/۱۷-۱۹). بی‌تردید روز قیامت پاداش‌هایتان به تمامی داده می‌شود پس هر کس از آتش دور داشته و به بهشت داخل شود، بی‌تردید کامیاب شده است (آل‌عمران/۱۸۵). هر کس در آن روز [عذاب] او برگردانده شود، به یقین [خدا] به او رحم کرده است. این کامیابی آشکار است (انعام/۱۶). روز قیامت میزان‌های قسط را می‌نهیم پس به هیچ کس ستمی نخواهد شد و اگر [عمل] هم‌وزن دانه خردلی باشد، آن را می‌آوریم. کافی است ما حسابرس باشیم (انبیاء/۴۷). [یاد کن] روزی را که هر نفسی می‌آید در حالی که از خود دفاع می‌کند. به هر نفسی آن‌چه کرده، به تمامی داده شود و به آنان ستم نمی‌شود (نحل/۱۱۱). در آن روز به هیچ کس ستمی نخواهد شد و جز آن‌چه می‌کردید، جزا داده نمی‌شوید (یس/۵۴). امروز هر کس به آن‌چه کسب کرده است، جزا داده شود. امروز هیچ ستمی نیست. خدا در حسابرسی سریع است (غافر/۱۷). بی‌تردید روز قیامت آن‌چه را در آن اختلاف می‌کردید، برای شما بیان خواهد کرد (نحل/۹۲). خدا روز قیامت میان شما درباره آن‌چه در آن اختلاف می‌کردید، داوری خواهد کرد (حج/۶۹). آن روز شفاعت سود نمی‌بخشد مگر آن که رحمان به او اجازه دهد و از سخن او راضی باشد (طه/۱۰۹). روزی که متّقین را به سوی رحمان گروه‌گروه محشور می‌کنیم و مجرمان را تشنه‌ به سوی جهنّم می‌رانیم. آنها مالک شفاعت نیستند جز آن‌که از نزد رحمان پیمانی گرفته باشد (مریم/۸۵-۸۷). روز قیامت خویشان و فرزندان شما به شما سودی نمی‌رسانند. [خدا] میان شما جدایی می‌اندازد. خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، بیناست (ممتحنه/۳).

روزی که شما را فرا خواند، پس با ستایش او، اجابتش می‌کنید و می‌پندارید که جز اندکی درنگ نکرده‌اید (اسراء/۵۲). روزی که آن را ببینند، گویی جز شامگاه و بامدادی، درنگ نکرده‌اند (نازعات/۴۶). روزی که آنان را محشور می‌کند، گویی جز ساعتی از روز را درنگ نکرده‌اند. یکدیگر را می‌شناسند. در حقیقت کسانی که لقای خدا را دروغ شمردند، زیان کردند و هدایت‌ نیافته بودند (یونس/۴۵). [کافران] روزی که آن‌چه وعده داده می‌شوند ببینند، گویی جز ساعتی از روز را درنگ نکرده‌اند (احقاف/۳۵). روزى که در صور دمیده مى‏ شود و در آن روز مجرمان را کبودچشم، محشور می‌کنیم. میان خود آهسته به یکدیگر مى‏ گویند: شما [در دنیا] جز ده روز نمانده ‏اید. ما داناتریم به آن‌چه مى‏ گویند. آن‌گاه که بهترین آنها در رفتار مى‏ گوید: جز یک روز درنگ نکرده‌اید (طه/۱۰۲-۱۰۴). روزى که رستاخیز برپا شود، مجرمان سوگند یاد مى‏ کنند که جز ساعتى درنگ نکرده ‏اند. این‌گونه به انحراف کشانیده مى‏ شدند. کسانى که دانش و ایمان داده شده‌اند، مى‏ گویند: به‌یقین شما در کتاب خدا تا روز رستاخیز مانده‏ اید. این روز رستاخیز است ولى شما خود نمى ‏دانستید. در آن روز پوزش آنان که ستم کرده ‏اند، سود نمی‌دهد و از آنها خواسته نمی‌شود که خدا را خشنود کنند (روم/۵۵-۵۷). [خدا به کسانی که میزان آنها سبک باشد] مى‏ فرماید: چه مدّت به عدد سال‌ها در زمین درنگ ‌کرده‌اید؟ مى‏گویند: یک روز یا پاره‏اى از یک روز ماندیم از شمارگران بپرس. مى‏ فرماید: جز اندکى درنگ نکردید اگر به درستی مى‏ دانستید. آیا پنداشتید که شما را بیهوده آفریده‏ ایم و این‌که شما به سوى ما بازگردانیده نمى‏ شوید (مومنون/۱۱۲-۱۱۵)؟

روزی که رستاخیز برپا شود، آن روز [مردم] از هم پراکنده می‌شوند امّا کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، در بوستانی شادمان می‌شوند و اما کسانی که کافر شدند و آیات ما و دیدار آخرت را تکذیب کردند، پس آنها در عذاب، احضارشدگان هستند (روم/۱۴-۱۶). [در آن روز] شما سه دسته می‌شوید. یاران دست راست و کدامند یاران دست راست؟ و یاران دست چپ و کدامند یاران دست چپ؟ و سبقت‌گیرندگان که سبقت‌گیرنده‌اند. آنها همان مقرّبان هستند (واقعه/۷-۱۱).

در آن روز، سنجش حق است. پس هر کس میزان او سنگین باشد، آنان همان رستگاران هستند (اعراف/۸). هر کس میزان او سنگین باشد پس آنها همان رستگاران هستند (مومنون/۱۰۲). هر کس میزان او سنگین باشد، پس او در زندگی رضایت‌بخشی است (قارعه/۶-۷). هر کس کار شایسته ‌انجام داده در حالی‌که مومن باشد، نه از ستمی می‌هراسد و نه از پایمال شدن [حقی] (طه/۱۱۲). کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند پس پروردگارشان آنان را در رحمت‏ خود داخل مى ‏کند. این همان کامیابى آشکار است (جاثیه/۳۰). هر کس از مقام پروردگار خود ترسید و خود را از هوس‌ باز داشت پس [آن روز] در حقیقت بهشت جایگاه او است (نازعات/۴۰-۴۱). [کسانی که عرش را حمل می‌کنند و آنها که پیرامون آن هستند، می‌گویند:] هر کس را در آن روز از بدی‌ها نگاه داری به‌راستی بر او رحمت آورده‌ای. این همان کامیابی بزرگ است (غافر/۹).

[در آن روز] هر کس میزان او سبک باشد، آنان کسانی هستند که به خود زیان زده‌اند به سبب آن‌که به آیات ما ستم کردند (اعراف/۹). هر کس میزان او سبک باشد، پس جایگاه او هاویه است و تو چه می‌دانی هاویه چیست. آتشی سوزنده است (قارعه/۸-۱۱). [در آن روز] هر کس بار ستمی بر دوش دارد، ناامید می‌شود (طه/۱۱۱). هر کس میزان او سبک باشد پس آنان کسانی هستند که به خود زیان زده‌اند. در جهنّم جاودانه هستند. آتش چهره آنها را مى‏ سوزاند و آنان در آنجا زشت‌رو هستند. [گفته شود:] آیا آیات من بر شما تلاوت نمى‏ شد و آن را تکذیب می‌کردید؟ مى‏ گویند: پروردگارا، شقاوت ما، بر ما چیره شد و ما مردمى گمراه بودیم. پروردگارا، ما را از اینجا بیرون بیاور پس اگر [به بدى] برگشتیم پس به راستی ما ستمکار خواهیم بود. مى ‏فرماید: در آن (جهنّم) گم شوید و با من سخن نگویید. در حقیقت دست ه‏اى از بندگان من بودند که مى‏ گفتند: پروردگارا، ایمان آوردیم پس بر ما ببخشاى و به ما رحم کن. تو بهترین مهربانان هستی امّا شما آنان را به ریشخند گرفتید تا این‌که یاد مرا از خاطرتان بردند و شما بر آنان مى‏ خندیدید. من هم، امروز به سبب آن‌که صبر کردند، به آنان پاداش دادم. آنانند که کامیابان هستند (مومنون/۱۰۳-۱۱۱). هر کس سرکشی کرد و زندگی دنیا را برگزید پس درحقیقت [آن روز] جهنّم جایگاه او است (نازعات/۳۷-۳۹). آیا خبر آن فراگیر (قیامت) به تو رسیده است؟ چهره‌هایی در آن روز زبون هستند. عمل [بیهوده] انجام داده و رنج برده‌اند و با آتشی سوزان می‌سوزند. از چشمه‌ای داغ نوشانده می‌شوند. طعامی جز از خار تلخ ندارند که نه فربه می‌کند و نه از گرسنگی بی‌نیاز می‌کند (غاشیه/۱-۷). روزی که چهره‌هایی سفید و چهره‌هایی سیاه شود، اما به کسانی که چهره‌های آنان سیاه است، [گفته شود:] آیا پس از ایمانتان کفر ورزیدید؟ پس به سبب آن‌که کفر ورزیدید، عذاب را بچشید امّا کسانی که چهره‌های آنان سفید است پس آنها در رحمت خدا جاودانه هستند (آل‌عمران/۱۰۶-۱۰۷). آن روز جهنّم را چنان که باید بر کافران عرضه می‌کنیم (کهف/۱۰۰). [به آن دو فرشته گفته شود:] هر کفرپیشه ستیزه‌گر را در جهنّم بیفکنید. بازدارنده از خیر و متجاوز شکاک را (ق/۲۴-۲۵). به پروردگارت سوگند که بی‌تردید همه آنها را با شیاطین محشور می‌کنیم آن‌گاه همه را به ‌زانو‌ نشسته، پیرامون جهنّم حاضر می‌کنیم سپس از هر گروهی کسانی را که بر رحمان سرکش‌تر بودند، بیرون می‌کشیم آن‌گاه ما کسانی را که برای سوختن در آن سزاوارتر هستند، بهتر می‌شناسیم. هیچ کس از شما نیست مگر این‌که به آن وارد شود. این بر پروردگارت حتمی و قطعی است سپس کسانی را که تقوا پیشه کرده‌اند، نجات می‌دهیم و ستمکاران را به زانو درآمده در آن، رها می‌کنیم (مریم/۶۸- ۷۲). آن روز که به جهنّم می‌گوییم: آیا پر شدی؟ می‌گوید: آیا زیادتر هم هست (ق/۳۰)؟ در آن روز هیچ کس مانند عذاب کردن او عذاب نمی‌کند و هیچ کس مانند بندکشیدن او به بند نمی‌کشد. اى نفس مطمئنه، به سوى پروردگارت بازگرد. تو از او خشنودی و او از تو خشنود است. پس در میان بندگان من وارد شو و در بهشت من داخل شو (فجر/۲۵-۳۰).

آیا کسی که در آتش افکنده می‌شود، بهتر است یا کسی که روز قیامت ایمن می‌آید؟ هر چه می‌خواهید انجام دهید. او به آن‌چه انجام می‌دهید، بیناست (فصّلت/۴۰). آیا کسی که به او وعده نیکو داده‌ایم و او آن را خواهد دید، مانند کسی است که از متاع زندگی دنیا برخوردارش کرده‌ایم سپس او روز قیامت از احضارشدگان خواهد بود (قصص/۶۱)؟ آیا آن که روز قیامت با چهره خود، سختی عذاب را دفع می‌کند، [مانند کسی است که ایمان آورده است]؟ به ستمکاران گفته می‌شود: آن‌چه را به دست آورده‌اید، بچشید (زمر/۲۴).

قیامت- توصیه، از روزی که در آن به سوی خدا باز گردانده می‌شوید، پروا کنید سپس به هر کس آن‌چه به دست آورده، به تمامی داده می‌شود و به آنان ستم نمی‌شود (بقره۲۸۱). ای مردم، از پروردگارتان پروا کنید که زلزله رستاخیز چیز بزرگی است (حج/۱). ای مردم، از پروردگارتان پروا کنید و بترسید از روزی که نه پدری از فرزند خود دفع بلا کند و نه فرزندی از پدر خود چیزی را. به یقین وعده خدا حق است پس زندگی دنیا، شما را نفریبد و آن فریبکار شما را به خدا مغرور نکند (لقمان/۳۳). [ای کسانی که ایمان آورده‌اید] از خدایی که به سوی او محشور می‌شوید، پروا کنید (مجادله/۹؛ مائده/۹۶). پروردگارتان را اجابت کنید پیش از آن‌که روزی رسد که از جانب خدا بازگشتی برای آن نیست. آن روز برای شما نه پناهگاهی است و نه [جای] انکاری (شوری/۴۷). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از آن‌چه روزی شما کرده‌ایم، انفاق کنید پیش از آن‌که روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی است و نه دوستی و نه شفاعتی. کافران خود ستمکاران هستند (بقره/۲۵۴).  ای کسانی که ایمان آورده‌اید به سوی خدا توبه کنید، توبه‌ای خالصانه، باشد که پروردگارتان بدی‌هایتان را از شما بپوشاند و شما را به باغ‌هایی که از زیر آن نهرها جاری است، داخل کند در روزی که خدا، پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده بودند، خوار نمی‌کند. نورشان پیشاپیش آنان و سمت راستشان، روان است. می‌گویند: پروردگارا، نور ما را برای ما کامل گردان. بر ما ببخش. تو بر هر چیز توانا هستی (تحریم/۸).

قیامت- مومنان، مردانی که نه تجارت و نه داد و ستدی آنان را از یاد خدا، برپا داشتن نماز و دادن زکات غافل نمی‌کند، از روزی که دل‌ها و دیدگان در آن زیر و رو می‌شود، می‌ترسند تا خدا آنان را به بهترین کاری که کرده‌اند، پاداش دهد و از فضل خود برای آنان بیفزاید. خدا  هر کس را بخواهد، بی‌حساب روزی می‌دهد (نور/۳۷-۳۸).

[نیکان] به نذر خود وفا می‌کنند و از روزی که شرّ آن فراگیر است، می‌ترسند. طعام را با دوستى آن، به مستمند، یتیم و اسیر می‌خورانند. [می‌گویند:] ما براى خشنودى خداست که شما را طعام می‌دهیم. هیچ پاداش و سپاسى از شما نمى‏ خواهیم. ما از پروردگارمان از روزی گرفته، سخت و غم‌بار می‌ترسیم. پس خدا آنان را از شرّ آن روز نگاه داشت و شادابی و شادمانی را به آنان ارزانی داشت (انسان/۷-۱۱). هر کس نیکی بیاورد، بهتر از آن خواهد داشت. آنها از هراس آن روز، در امان هستند و هر کس بدى بیاورد، با چهره‌هایشان در آتش سرنگون می‌شوند. [به آنها گفته می‌شود:] آیا جز آن‌چه مى ‏کردید، جزا داده مى‏ شوید (نمل/۸۹-۹۰)؟

[راسخان در علم می‌گویند:] پروردگارا، به یقین تو در روزی که هیچ تردیدی در آن نیست، گردآورنده مردم هستی. بی‌تردید خدا وعده‌ را خلاف نمی‌کند (آل‌عمران/۹). [خردمندان می‌گویند:] پروردگارا، آن‌چه را با فرستادگانت به ما وعده داده‌ای، به ما بده و ما را روز قیامت رسوا نکن. بی‌تردید تو وعده‌ات را خلاف نمی‌کنی پس پروردگارشان دعاى آنان را اجابت کرد. [فرمود:] من عمل هیچ عمل‌کننده‌ای از شما را از مرد یا زن که همه از یکدیگر هستید، تباه نمى‏‌کنم (آل‌عمران/۱۹۴-۱۹۵).  [کسانی که به آنان علم داده شده است،] می‌گویند: منزّه است پروردگار ما، وعده پروردگارمان انجام‌شدنی است (اسراء/۱۰۸). [نمازگزاران] کسانى هستند که روز جزا را باور دارند (معارج/۲۶).

روزی که مردان و زنان مومن را می‌بینی که نورشان پیشاپیش آنان و سمت راستشان روان است، [به آنان گفته می‌شود:] امروز بر شما مژده باد به باغ‌هایی که از زیر آن رودها جاری است. در آنها جاودانه هستید. این همان کامیابی بزرگ است (حدید/۱۲). روزی که خدا را ملاقات کنند، درود آنان، سلام است و خدا پاداش ارزشمندی برای آنان آماده کرده است (احزاب/۴۴). امروز کسانی که ایمان آوردند به کافران می‌خندند. بر تخت‌ها [تکیه زده]، می‌نگرند که آیا کافران در برابر آن‌چه انجام می‌دادند، پاداش داده شدند (مطفّفین/۳۴-۳۶)؟ اصحاب دست راست در بهشت‌ها از مجرمان می‌پرسند: چه چیز شما را به سَقَر درآورد؟ می‌گویند: … ما روز جزا را دروغ می‌شمردیم تا مرگ ما رسید (مدّثّر/۳۹-۴۷).

[متّقین] کسانی هستند که از پروردگارشان در نهان می‌ترسند و از رستاخیز  هراسان هستند (انبیاء/۴۹). کسانی که تقوا پیشه کرده‌اند، در روز قیامت فوق آنان (کافران) هستند (بقره/۲۱۲). در آن روز دوستان، برخی دشمن برخی دیگر هستند جز متّقین. ای بندگان من، امروز ترسی بر شما نیست و شما غمگین نخواهید شد. کسانی که به آیات ما ایمان آوردند و تسلیم بودند. شما و همگنانتان شادمانه به بهشت داخل شوید (زخرف/۶۷-۷۰). [آن روز] بهشت برای متّقین، نزدیک آورده می‌شود، بی‌آن‌که دور باشد. [گفته می‌شود:] این است آن‌چه به شما وعده داده می‌شدید. برای هر رجوع‌کننده نگهدارِ [حدود خدا]. آن که در نهان از رحمان بترسد و با قلبی بازگردنده بیاید. به سلامت در آن وارد شوید. این روز جاودانگی است (ق/۳۱-۳۴). بی‌تردید برای متّقین سرانجامی نیکوست. بهشت‌های همیشگی که درهای آن به روی آنان باز است. در آنجا تکیه می‌زنند. میوه‌های فراوان و نوشیدنی در آن‌جا طلب می‌کنند. در کنار آنان [دلبرانی] هم‌سال است که فقط به همسران خود چشم می‌دوزند. این است آن‌چه برای روز حساب وعده داده می‌شوید (ص/۴۹-۵۳).

آن دلهره بزرگ آنان (کسانی که از قبل به آنان وعده نیکو داده شده) را غمگین نمی‌کند. فرشتگان از آنان استقبال می‌کنند. [و می‌گویند:] این همان روزی است که به شما وعده داده می‌شد (انبیاء/۱۰۳). در آن روز اهل بهشت، بهترین جایگاه و نیکوترین استراحتگاه را دارند (فرقان/۲۴). در حقیقت اهل بهشت امروز به خوشی سرگرم هستند (یس/۵۵). خدا می‌فرماید: امروز، روزی است که صدقِ صادقان، به آنان سود دهد. برای آنان باغ‌هایی است که از زیر آن نهرها جاری است. همیشه در آن جاودان هستند. خدا از آنها خشنود و آنها از خدا خشنود هستند. این کامیابی بزرگ است (مائده/۱۱۹).

قیامت- کافران، اگر از جانب خود رحمتى پس از زیانى که به انسان رسیده است بچشانیم، بی‌گمان خواهد گفت: من سزاوار آن هستم و گمان نمی‌کنم رستاخیز برپا شود. اگر  به سوى پروردگارم بازگردانده شوم، بی‌گمان نزد او برای من نیکوتر خواهد بود. پس بی‌تردید کسانى را که کافر شده‌اند به آن‌چه انجام داده‏ اند، آگاه خواهیم کرد و بی‌تردید از عذابى سخت به آنان می‌چشانیم (فصّلت/۵۰). آن که به پدر و مادر خود گفت: اُف بر شما، آیا به من وعده مى‏‌دهید که بیرون آورده می‌شوم حال آن‌که پیش از من نسل‌ها گذشتند؟ آن دو از خدا فریاد‌خواهی مى‏ کنند که واى بر تو، ایمان بیاور. وعده خدا حق است و پاسخ مى‏ دهد: اینها جز افسانه‏ هاى پیشینیان نیست. آنان کسانى‏ هستند که سخن [عذاب] در میان امّت‌هایى از جن و انس که پیش از آنان گذشتند، به حقیقت پیوست بى‏گمان آنان زیانکار بودند (احقاف/۱۷-۱۸). در حقیقت اینان دنیای زودگذر را دوست دارند و روزی، گران‌بار را پشت سر خود رها می‌کنند (انسان/۲۷). درحقیقت آنان (کافران) آن [روز] را دور می‌بینند و ما آن را نزدیک می‌بینیم (معارج/۶-۷). آیا جز این انتظار دارند که رستاخیز ناگاه بر آنان برسد؟ اینک نشانه‌های آن آمده است پس آن‌گاه که بر آنان بیاید، متذکّر شدن آنان چه سودی خواهد داشت (محمّد/۱۸)؟ موعد آنان (کافران) رستاخیز است. رستاخیز هولناک‌تر و تلخ‌تر است (قمر/۴۶). روزی که [کافران را] سخت فرو گیریم، به راستی ما انتقام‌گیرنده‌ هستیم (دخان/۱۶). کسانى که کفر ورزیدند به سوى دوزخ محشور می‌شوند (انفال/۳۶). به کسانی که کفر ورزیده‌اند، بگو، به‌زودی مغلوب خواهید شد و به سوی جهنّم محشور می‌شوید و بد بستری است (آل‌عمران/۱۲). آنان (کافران) را رها کن تا بیهوده بگویند و بازى کنند تا آن روزشان را که وعده داده می‌شوند، ملاقات کنند (معارج/۴۲؛ زخرف/۸۳). آنان را رها کن تا روز [عذابشان] را که در آن بی‌هوش می‌افتند، ملاقات کنند. روزی که نیرنگ آنان به کارشان نیاید و آنان یاری نشوند. بی‌تردید برای کسانی که ظلم کردند، عذابی قبل از آن است ولی بیشتر آنها نمی‌دانند (طور/۴۵-۴۷). وای بر کسانی که کفر ورزیده‌اند از آن روزشان که وعده داده می‌شوند (ذاریات/۶۰). می‌گویند: این وعده کی خواهد بود، اگر راست می‌گویید؟ کاش آنان که کافر شدند آن هنگام را مى ‏دانستند که نه از چهره‏ ها و نه از پشت خود، آتش را نمى‏ توانند بازدارند و یاری نمی‌شوند. بلکه [آتش] ناگاه بر آنان می‌رسد و آنها را مبهوت می‌کند. نه می‌توانند آن را برگردانند و نه به آنان مهلت داده می‌شود (انبیاء/۳۸-۴۰). می‌گویند: این وعده، کی خواهد بود، اگر راست می‌گویید؟ بگو، شاید برخی از آن‌چه را به شتاب می‌خواهید، در پی شما باشد (نمل/۷۱-۷۲). می‌گویند: این وعده، کی خواهد بود، اگر راست می‌گویید؟ بگو، برای شما وعده‌گاه روزی است که نه ساعتی از آن تأخیر می‌کنید و نه پیش می‌افتید (سبأ/۲۹-۳۰). می‌گویند: این وعده کی خواهد بود؟ اگر راست می‌گویید؟ بگو، علم آن تنها نزد خداست. من فقط هشدار‌دهنده‌ای آشکار هستم. چون آن را نزدیک ببینند، چهره کسانی که کفر ورزیدند، درهم می‌رود. [به آنان] گفته می‌شود: این است آن‌چه شما می‌خواستید (ملک/۲۵-۲۷). می‌گویند: این وعده، کی خواهد بود، اگر راست می‌گویید؟ اینان جز یک صیحه را انتظار نمی‌برند در حالی‌که ستیزه می‌کنند، آنان را فرا می‌گیرد پس نه می‌توانند وصیّتی کنند و نه می‌توانند به سوی خانواده خود برگردند (یس/۴۸-۵۰). اینان جز یک صیحه را انتظار نمی‌برند که آن را هیچ بازگشتی نیست. گفتند: پروردگارا، پیش از روز حساب، هر چه زودتر بهره ما را [از عذاب] به شتاب بده (ص/۱۵-۱۶).

کافران گفتند: رستاخیز برای ما نخواهد آمد. بگو، آری، سوگند به پروردگارم که دانای غیب است بی‌تردید برای شما خواهد آمد (سبأ/۳). اگر بگویی شما پس از مرگ برانگیخته خواهید شد، بی‌تردید کسانی که کافر شدند، می‌گویند: این جز سحری آشکار نیست. اگر عذاب را تا زمانی معدود از آنها به تأخیر افکنیم، بی‌تردید خواهند گفت: چه چیز آن را باز می‌دارد؟ آگاه باش، روزی که عذاب به آنان برسد، از آنان بازگردانده نمی‌شود و آن‌چه را مسخره می‌کردند، آنان را فرا خواهد گرفت (هود/۷-۸). گفتند: ما را حیاتی جز همین زندگی دنیای ما نیست و ما برانگیخته نمی‌شویم (انعام/۲۹). کسانی که کافر شدند، پنداشتند که هرگز برانگیخته نمی‌شوند. بگو، آری. سوگند به پروردگارم که بی‌تردید برانگیخته می‌شوید سپس از آن‌چه انجام داده‌اید بی‌تردید آگاه می‌شوید. این بر خدا آسان است (تغابن/۷). با سخت ‏ترین سوگندهای خود به خدا سوگند یاد کردند که خدا کسى را که مى ‏میرد، برنمی‌انگیزد. آرى. وعده حقی است بر او ولی بیشتر مردم نمى ‏دانند تا آن‌چه را در آن اختلاف دارند، براى آنان روشن کند و تا کسانى که کافر شده ‏اند، بدانند که آنها خود دروغگو بوده‌اند (نحل/۳۸-۳۹). کسانی که کافر شدند، گفتند: آیا وقتی ما و پدرانمان خاک شدیم، بیرون آورده می‌شویم (نمل/۶۷)؟ گفتند: آیا چون مردیم و خاک و استخوان‌ها شدیم، بی‌تردید برانگیخته می‌شویم (مومنون/۸۲)؟ بی‌گمان به ما و پدرانمان از پیش، این وعده داده شده است. اینها جز افسانه‌های پیشینیان نیست (مومنون/۸۳؛ نمل/۶۸). گفتند: آیا وقتی ما استخوان‌ها شدیم و از هم جدا شدیم به راستی در آفرینشی جدید برانگیخته می‌شویم؟ بگو، سنگ باشید یا آهن یا آفریده‌ای که در نظرتان بزرگ می‌نماید. پس خواهند گفت: چه کسی ما را بازمی‌گرداند؟ بگو، همان کسی که نخستین بار شما را آفرید. سرهای خود را به سوی تو می‌جنبانند و می‌گویند: آن، چه زمانی است؟ بگو، شاید نزدیک باشد (اسراء/۴۹-۵۱). می‌گویند: آیا ما به حال نخست، بازگردانده می‌شویم؟ آیا وقتی استخوان‌های پوسیده‌ای شدیم؟ گفتند: در این صورت آن، بازگشتی زیان‌بار است. در حقیقت آن، تنها یک فریاد است پس ناگاه ایشان بر عرصه [محشر] هستند (نازعات/۱۰-۱۴). [گفتند:] آیا چون مردیم و خاک و استخوان‌هایی شدیم، بی‌تردید برانگیخته می‌شویم یا پدران پیشین ما؟ بگو، آری، در حالی‌که شما خوار هستید و آن، تنها یک فریاد است و بس. پس ناگاه آنان می‌نگرند و می‌گویند: ای وای بر ما. این روز جزا است (صافّات/۱۶-۲۰). بی‌تردید اینان (کافران) می‌گویند: آن (سرانجام) جز همین مرگ نخستین ما نیست و ما هرگز زنده‌شدنی نیستیم پس پدران ما را [که مرده‌اند] بیاورید اگر راست می‌گویید (دخان/۳۴-۳۶). [به آنان گفته می‌شود:] این همان روز جدایی است که آن را تکذیب می‌کردید. [گفته می‌شود:] کسانی را که ستم کرده‌اند با همگنانشان و آن‌چه غیر از خدا می‌پرستیدند، گرد آورید و آنها را به راه جهنّم هدایت کنید. آنان را نگاه دارید. که بی‌تردید آنان بازخواست خواهند شد (صافّات/۲۱-۲۴). بی‌تردید آنان بارهای [دیگران] را با بارهای خود به دوش می‌کشد و بی‌تردید روز قیامت از آن‌چه افترا می‌بستند، بازخواست خواهند شد (عنکبوت/۱۳). اگر می‌دیدی آن‌گاه که آنان در نزد پروردگارشان بازداشته می‌شوند. می‌‌فرماید: آیا این حق نیست؟ می‌گویند: آری، سوگند به پروردگارمان. [خدا] می‌فرماید: پس به سبب آن‌که کفر می‌ورزیدید، عذاب را بچشید (انعام/۳۰). روزی که از هر امّتی گواهی برمی‌انگیزیم سپس به کسانی که کافر شده‌اند، نه اجازه [عذرخواهی] داده می‌شود و نه از آنها خواسته می‌شود که [خدا را] خشنود کنند (نحل/۸۴). آن روز کسانی که کافر شدند و پیامبر را نافرمانی کردند، آرزو می‌کنند کاش با خاک یکسان می‌شدند و هیچ سخنی را نمی‌توانند از خدا پوشیده دارند (نساء/۴۲). کسانى که کافر شدند [در آن روز به آنها گفته می‌شود:] پس مگر آیات من بر شما خوانده نمى ‏شد پس استکبار کردید و گروهی مجرم بودید (جاثیه/۳۱)؟ چون به آنان (کسانی که به آخرت ایمان ندارند) گفته شود: پروردگارتان چه چیز نازل کرده است؟ مى‏ گویند: افسانه‏ هاى پیشینیان تا روز قیامت بار گناهان خود را تمام بردارند و نیز بخشى از بار گناهان کسانى را که بدون علم آنان را گمراه مى ‏کنند. آگاه باشید بد بارى مى‏کشند. پیش از آنان کسانى بودند که مکر کردند و خدا بنیانشان را از پایه ویران کرد پس از بالاى سرشان سقف بر آنان فرو ریخت و از جایی که نمی‌فهمیدند، عذاب برای آنها آمد سپس روز قیامت آنان را رسوا مى‏ کند و مى‏ گوید: کجا هستند آن شریکان من که درباره آنها ستیزه مى‏‌کردید؟ کسانى که به آنان علم داده شده است، مى ‏گویند: در حقیقت امروز رسوایى و خوارى بر کافران است … پس از درهای جهنّم وارد شوید. در آن جاودانه هستید. جایگاه متکبّران چه بد است (نحل/۲۴-۲۹). کسانى که در آتش هستنند به نگهبانان جهنم مى‏ گویند: پروردگارتان را بخوانید تا یک روز از این عذاب را به ما تخفیف دهد (غافر/۴۹). کسانى که کافر شده‏اند، گروه‌گروه به سوى جهنم رانده می‌شوند تا چون به آن برسند درهاى آن گشوده می‌شود و نگهبانانش به آنان می‌گویند: آیا فرستادگانى از خودتان برای شما نیامدند که آیات پروردگارتان را بر شما بخوانند و شما را از ملاقات این روزتان هشدار دهند؟ می‌گویند: آری. ولى سخن عذاب بر کافران به حقیقت پیوسته است (زمر/۷۱). آنها کسانی هستند که به رو درافتاده به سوی جهنّم محشور می‌شوند، آنها بدترین جایگاه را دارند و از راه گمراه‌تر هستند (فرقان/۳۴). هر کس را خدا هدایت کند، پس او هدایت‌یافته است و هر کس را گمراه کند، برای آنان جز او هرگز اولیایی نمی‌یابى و روز قیامت آنها را کور، لال و کر،‏ بر چهره‌هایشان محشور می‌کنیم. جایگاه آنان جهنّم است. هر بار که آتش آن، فرو نشیند، شراره‏اى برای آنها مى ‏افزاییم. جزاى آنها این است به سبب آن‌که آنها به آیات ما کافر شدند و گفتند: آیا وقتى ما استخوان‌ها شدیم و از هم جدا شدیم، به‌راستی در آفرینشى جدید برانگیخته خواهیم شد؟ آیا ندیده‌اند که خدایى که آسمان‌ها و زمین را آفریده، تواناست که مانند آنان را بیافریند و برای آنها زمانى مقرّر کرده که در آن شکى نیست؟ ستمکاران سر باز زدند و جز کفر [را نپذیرفتند] (اسراء/۹۷-۹۹).

[گفته می‌شود:] شما را چه شده که یکدیگر را یاری نمی‌کنید؟ بلکه آنان امروز تسلیم هستند. بعضی از آنان به بعضی دیگر روی می‌کنند و از هم می‌پرسند، می‌گویند: این شما بودید که از راه راستی به سوی ما می‌آمدید. می‌گویند: بلکه خود مومن نبودید. ما هیچ تسلّطی بر شما نداشتیم بلکه خود گروهی طغیانگر بودید. پس سخن پروردگارمان بر ما تحقّق یافت که ما چشندگان [عذاب] هستیم. پس شما را گمراه کردیم، زیرا خود گمراه بودیم. بی‌تردید آنان در آن روز در عذاب شریک خواهند بود. ما با مجرمان چنین می‌کنیم (صافّات/۲۵-۳۴). بی‌تردید، جهنّم بر کافران احاطه دارد، آن روز که عذاب از بالای سر و از زیر پایشان آنان را فرو می‌پوشاند و [خدا] می‌فرماید: بچشید آن‌چه را انجام می‌دادید (عنکبوت/۵۴-۵۵). روزی که کافران بر آتش عرضه می‌شوند، [گفته می‌شود:] چیزهای خوشایند خود را در زندگی دنیایتان [به پایان] بردید و از آن بهره‌مند شدید، پس امروز به سبب آن‌که در زمین به ناحق استکبار می‌ورزیدید و به سبب آن‌که نافرمانی می‌کردید، به عذاب خفّت‌بار جزا داده می‌شوید (احقاف/۲۰). روزی که کافران بر آتش عرضه می‌شوند، [گفته می‌شود:] آیا این حق نیست؟ می‌گویند: آری، سوگند به پروردگارمان [که حق است]. به سبب آن‌که کفر می‌ورزیدید، عذاب را بچشید … روزی که آن‌چه وعده داده می‌شوند ببینند، گویی جز ساعتی از یک روز [در دنیا] درنگ نکرده‌اند. [این] ابلاغی است پس آیا جز مردم نافرمان هلاک می‌شوند (احقاف/۳۴-۳۵). روزى که چهره ‏های آنها (کافران) را در آتش زیرورو مى‏ کنند مى‏ گویند: اى کاش، ما از خدا اطاعت می‌کردیم و از پیامبر اطاعت مى‏ کردیم. مى‏گویند: پروردگارا، ما رؤسا و بزرگان خود را اطاعت کردیم و آنها ما را گمراه کردند. پروردگارا، آنان را دو چندان از این عذاب بده و آنها را لعنت کن، لعنتى بزرگ (احزاب/۶۶-۶۸). به کسانی که کافر شدند [گفته شود:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی‌شد و شما استکبار می‌ورزیدید و گروهی مجرم بودید؟ چون گفته شد، وعده خدا راست است و در رستاخیز شکّی نیست، می‌گفتید: ما نمی‌دانیم رستاخیز چیست. [آن را] جز گمانی نمی‌پنداریم. ما به یقین نرسیده‌ایم. بدی‌هایی که کرده‌اند، برای آنان ظاهر می‌شود و آن‌چه به آن ریشخند می‌کردند، آنان را فرا می‌گیرد. به آنان گفته شود: امروز شما را فراموش می‌کنیم همان‌گونه که شما دیدار امروزتان را فراموش کردید. جایگاه شما آتش است و برای شما هیچ یاوری نیست. این به سبب آن است که شما آیات خدا را به ریشخند می‌گرفتید و زندگی دنیا شما را فریب داد. پس امروز نه از این [آتش] بیرون آورده می‌شوند و نه از آنها خواسته می‌شود که خدا را خشنود کنند (جاثیه/۳۱-۳۵). مجرمان را در آن روز می‌بینی که در زنجیرها به هم بسته شده‌اند. تن‌پوش‌های آنان از قطران (قیر مانند) است و چهره‌هایشان را آتش می‌پوشاند تا خدا به هر کس، هر چه به دست آورده است، جزا دهد. خدا زودحساب است (ابراهیم/۴۹-۵۱). ای کاش، مجرمان را وقتی که نزد پروردگارشان سرهایشان را به زیر افکنده‌اند، می‌دیدی [که می‌گویند:] پروردگارا، دیدیم و شنیدیم ما را بازگردان تا شایسته‌ای انجام بدهیم. به راستی ما یقین داریم …  پس به سزاى آن‌که دیدار امروزتان را فراموش کردید، [عذاب را] بچشید. ما نیز شما را فراموش کردیم و به سبب آن‌چه انجام مى‏ دادید، عذاب جاودانه را بچشید (سجده/۱۲-۱۴). بی‌تردید مجرمان در گمراهی و شعله‌های آتش هستند، روزی که در آتش بر صورت کشیده می‌شوند، [به آنان گفته شود:] تماس لهیب آتش را بچشید (قمر/۴۷-۴۸). [گفته شود:] ای مجرمان، امروز جدا شوید. ای فرزندان آدم، آیا با شما عهد نکرده بودم که شیطان را نپرستید؟ به‌راستی او دشمن آشکار شماست و این‌که من را بپرستید، این است راه راست. او تعداد زیادی از شما را گمرا کرد، آیا تعقّل نمی‌کردید؟ این است جهنّمی که به شما وعده داده می‌شد. به سبب آن‌که کفر می‌ورزیدید، امروز در آن وارد شوید. امروز بر دهان‌های آنها مهر می‌زنیم و دست‌هایشان با ما سخن می‌گویند و پاهایشان به آن‌چه کسب می‌کردند، گواهی می‌دهند (یس/۵۹-۶۵). ای کسانی که کافر شده‌اید، امروز عذر نیاورید. فقط به آن‌چه می‌کردید، کیفر می‌یابید (تحریم/۷). وقتی خوشگذرانان آنان را به عذاب گرفتیم، ناگاه ناله و فریاد می‌کنند. امروز ناله و فریاد نکنید که بی‌تردید شما از جانب ما یاری نخواهید شد (مومنون/۶۴-۶۵). اهل آتش، اهل بهشت را ندا می‌دهند که از آن آب یا از آن‌چه خدا به شما روزی داده است، بر ما فرو ریزید. می‌گویند: خدا آنها را بر کافران حرام کرده است. آنان که دین خود را به سرگرمى و بازى گرفتند و زندگى دنیا آنها را فریب داد پس همان‌گونه که آنان دیدار امروزشان را فراموش کردند و آیات ما را انکار مى ‏کردند، ما هم امروز آنان را فراموش می‌کنیم (اعراف/۵۰-۵۱). درحقیقت کسانی که کافر شدند، اگر تمام آن‌چه روی زمین است و همانند آن را داشتند و همه آن را برای نجات از عذاب روز قیامت بدهند، از آنان پذیرفته نخواهد شد و عذاب دردناکی خواهند داشت. می‌خواهند از آتش بیرون بیایند ولی از آن خارج‌شدنی نیستند. برای آنان عذابی پایدار خواهد بود (مائده/۳۶-۳۷). مجرم آرزو می‌کند کاش، برای رهایی از عذاب آن روز، پسران، همسر، برادر، اقوام خود را که به او پناه می‌دادند و هر کس را که روی زمین است، همه را عوض می‌داد و سپس خود را نجات می‌داد. نه هرگز (معارج/۱۱-۱۵).

قیامت- تکذیب‌کنندگان، اى انسان، چه چیز تو را درباره پروردگار بزرگوارت مغرور کرده است؟ همان که تو را آفرید و تو را درست کرد و تو را سامان بخشید و به هر صورتى که خواست، تو را ترکیب کرد. چنین نیست بلکه شما جزا را تکذیب می‌کنید (انفطار/۶-۹). مرگ بر دروغ‌پردازان. همانان که در گردابی فرو رفته و غافل هستند. می‌پرسند: روز جزا کى خواهد بود؟ همان روز که آنان بر آتش عقوبت می‌شوند (ذاریات/۱۰-۱۳). آیا کسى را که جزا را تکذیب می‌کرد، دیدى؟ پس آن کسی است که یتیم را به سختى مى‏ راند. به خوراک‏ دادن بینوا ترغیب نمى‏ کند پس واى بر این نمازگزاران. آنان که از نماز خود غافل هستند. آنان که ریا ‌می‌کنند و از رفع نیاز دیگران خودداری می‌کنند (ماعون/۱-۷). در آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان (مرسلات/۱۹، ۲۴، ۴۵، ۴۷، ۴۹).  در آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان، آنان که به بیهوده‌گویی سرگرم هستند. روزی که به سختی به سوی آتش جهنّم رانده می‌شوند. [گفته می‌شود:] این آتشی است که آن را تکذیب می‌کردید. پس آیا سحر است یا شما نمی‌بینید؟ داخل آن شوید پس چه صبر کنید یا صبر نکنید، بر شما یکسان است. جز این نیست که به آن‌چه انجام می‌دادید، جزا داده می‌شوید (طور/۱۱-۱۶). واى بر تکذیب‏کنندگان در آن روز، آنان که روز جزا را تکذیب می‌کنند و جز هر متجاوز گناه‌پیشه آن را تکذیب نمی‌کند. چون آیات ما بر او خوانده شود، می‌گوید: افسانه ‏هاى پیشینیان است. چنین نیست بلکه آن‌چه به دست آورده‌اند، زنگاری بر دل‌هایشان شده است. چنین نیست. آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند. آن‌گاه به یقین آنان به جهنّم داخل می‌شوند سپس گفته می‌شود: این همان است که آن را تکذیب می‌کردید (مطفّفین/۱۰-۱۸). در آن روز وای بر تکذیب کنندگان. این روزی است که سخن نمی‌گویند و به آنها اجازه داده نمی شود تا عذر بخواهند. در آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان. این روز جدایی است که شما و پیشینیان را گرد می‌آوریم پس اگر نیرنگی دارید، در برابر من به کار گیرید. در آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان (مرسلات/۳۴-۴۰). [کافران] رستاخیز را تکذیب کردند. براى هر کس که رستاخیز را تکذیب کند، آتش سوزان آماده کرده ‏ایم. چون از فاصله ‏اى دور آنان را ببیند، خشم و خروشى از آن مى ‏شنوند. چون آنان را در جای تنگی از آن، زنجیرشده بیندازند، در آنجا هلاکت را می‌خواهند. امروز یک بار هلاکت را نخواهید و بسیار هلاکت را بخواهید (فرقان/۱۱-۱۴). آن روز واى بر تکذیب‏‌کنندگان. بروید به سوى همان چیزى که آن را تکذیب مى ‏کردید. بروید به سوى دودی سه شاخه که نه سایبان است و نه از شراره آتش باز می‌دارد. به‌راستی آن (جهنّم) چون کاخ، شراره‌هایی مى‏افکند. گویى شترانى زرد رنگ هستند (مرسلات/۲۸-۳۳). به‌راستی شما اى گمراهان تکذیب‌کننده، بی‌گمان از درختى که از زقّوم است، ‏خواهید خورد. از آن شکم‌ها را پر خواهید کرد و روى آن از آب جوشان مى‏نوشید. پس می‌نوشید مانند نوشیدن شتران تشنه. این است پذیرایى آنان در روز جزا (واقعه/۵۱-۵۶). کسانى که لقاى خدا را تکذیب کردند، بی‌گمان زیان دیدند تا آن‌گاه که قیامت ناگاه بر آنان فرارسد، مى‏ گویند: اى دریغ بر ما، بر آن‌چه در آن کوتاهى کردیم. آنان بار سنگین گناهانشان را به دوش مى ‏کشند. چه بد است آن‌چه مى ‏کشند (انعام/۳۱). آن روز که از هر امّتى گروهى از کسانى را که آیات ما را تکذیب کرده ‏اند، محشور می‌کنیم پس آنان نگاه داشته مى‏ شوند تا چون بیایند، [خدا] مى ‏فرماید: آیا آیات مرا تکذیب کردید در حالی‌که به آن احاطه علمی نداشتید یا چه کاری انجام می‌دادید؟ به سبب آن‌که ستم کردند، حکم [عذاب] بر آنان واقع می‌شود پس آنان سخنی نمی‌گویند (نمل/۸۳-۸۵).

قیامت- مشرکان، آیا برای شما (مشرکان) تا روز قیامت سوگندهای رسا بر ما است که آن‌چه حکم می‌کنید، به سود شما باشد (قلم/۳۹)؟ آیا [مشرکان] ایمن هستند که عذاب فراگیر خدا به آنان برسد یا رستاخیز بر آنها بیاید در حالی‌که بی‌خبر هستند (یوسف/۱۰۷)؟ روزی که کار سخت و دشوار شود و آنها به سجده فرا خوانده شوند پس آنها نمی‌توانند. دیدگان آنان به زیرافتاده و ذلّت آنها را  فرا گرفته است. به سجده دعوت می‌شدند در حالی‌که تندرست بودند [ولی ابا می‌کردند] (قلم/۴۲-۴۳).

جز او معبودانی برای خود گرفتند که چیزی نمی‌آفرینند و خود آفریده می‌شوند و برای خود سود و زیانی را مالک نیستند و مرگ، زندگی و زنده‌شدن را مالک نیستند (فرقان/۳). آیا برای خود معبودانی از زمین گرفته‌اند که آنها [مردگان] را زنده می‌کنند (انبیاء/۲۱)؟ [معبودهایی که غیر از خدا می‌خوانند،] مردگانی هستند و زنده نیستند و نمی‌فهمند چه زمانی برانگیخته می‌شوند (نحل/۲۱). آنها روز قیامت به شرک شما، کافر می‌شوند (فاطر/۱۴). روزی که همه آنان را گرد می‌آوریم، آن‌گاه به کسانی که شرک ورزیدند، می‌گوییم: کجایند شریکان شما که می‌پنداشتید؟ سپس عذر آنان جز این نیست که می‌گویند: سوگند به خدا، پروردگارمان که ما مشرک نبودیم (انعام/۲۲-۲۳). روزی که آنها را ندا می‌دهد که شریکان من کجا هستند؟ می‌گویند: به تو اعلام کردیم که از ما هیچ کس گواه نیست. آن‌چه پیش از این می‌خواندند، از آنها گم می‌شود و می‌دانند که آنها راه فراری ندارند (فصّلت/۴۷-۴۸). روزی که آنان را ندا می‌دهد، پس می‌فرماید: آن شریکانی که برای من، می‌پنداشتید، کجا هستند (قصص/۶۲، ۷۴)؟ روز قیامت آنان را رسوا می‌کند و می‌فرماید: کجا هستند آن شریکان که درباره آنها مخالفت می‌کردید؟ کسانی که به آنان علم داده شده می‌گویند: در حقیقت امروز رسوایی و بدی بر کافران است (نحل/۲۷). از هر امّتی گواهی را بیرون می‌کشیم و می‌گوییم: برهان خود را بیاورید، آن‌گاه بدانند که حق، از آن خداست و آن‌چه به دروغ می‌بستند، از آنان گم شد (قصص/۷۵). روزی که همه آنان را گرد می‌آوریم، آن‌گاه به کسانی که شرک ورزیده‌اند، می‌گوییم: شما و شریکانتان بر جای خود باشید پس میان آنان جدایی می‌افکنیم. شریکان آنان می‌گویند: در حقیقت شما، ما را نمی‌پرستیدید. کافی است که خدا میان ما و شما گواه باشد. به‌راستی ما از عبادت شما بی‌خبر بودیم. آن‌جاست که هر کس آن‌چه را پیش فرستاده، می‌آزماید. به سوی خدا، مولای حقیقی خود، بازگردانده می‌شوند و آن‌چه به دروغ برمی‌بافتند، از آنان گم می‌شود (یونس/۲۸-۳۰). آنان که حکم عذاب بر آنان محقّق شده است، می‌گویند: پروردگارا، اینان کسانی هستند که گمراهشان کردیم. آنان را گمراه کردیم چنان که خود گمراه شدیم. به سوی تو [از آنان] بیزاری می‌جوییم. ما را نمی‌پرستیدند. گفته شود: شریکان خود را بخوانید پس آنها را می‌خوانند ولی پاسخ آنان را نمی‌دهند. عذاب را می‌بینند [آرزو می‌کنند] کاش هدایت‌یافته بودند (قصص/۶۳-۶۴). روزی که می‌فرماید: آنهایی که می‌پنداشتید، شریکان من هستند را ندا دهید، پس آنها را می‌خوانند ولی آنان را اجابت نمی‌کنند و میان آنان جایگاه هلاکت قرار داده‌ایم. مجرمان آتش را مى‏ بینند و درمى ‏یابند که در آن، خواهند افتاد و از آن راه گریزى نیابند (کهف/۵۲-۵۳). روزی که آنان را با آن‌چه غیر از خدا می‌پرستند، محشور می‌کند پس [به معبودان] می‌گویند: آیا شما این بندگان من را گمراه کردید یا خود راه را گم کرده‌اند؟ می‌گویند: منزّهی تو. ما را نسزد که به غیر از تو اولیایی بگیریم. ولی تو، اینان و پدران آنان را برخوردار کردی تا این‌که یاد تو را فراموش کردند و قومی هلاک‌شده، گشتند. بی‌تردید [معبودانتان] سخن شما را تکذیب کردند پس نه می‌توانید [عذاب را از خود] بگردانید و نه خود را یاری کنید. هر کس از شما ستم کند، عذابی بزرگ به او می‌چشانیم (فرقان/۱۷-۱۹). چون کسانی که شرک می‌ورزیدند، شریکان خود را ببینند، می‌گویند: پروردگارا، این‎ها شریکان ما هستند که ما غیر از تو می‌خواندیم. سخن آنان را به خودشان برمی‌گردانند که شما بی‌تردید دروغگو هستید. در آن روز در برابر خدا تسلیم می‌شوند و آن‌چه برمی‌بافتند از آنها گم می‌شود. کسانی که کفر ورزیدند و از راه خدا بازداشتند، به سبب آن‌که فساد می‌کردند، عذابی بر عذاب آنان می‌افزاییم (نحل/۸۶-۸۸). کیست گمراه‌تر از آن که غیر از خدا کسی را می‌خواند که تا روز قیامت پاسخ او را نمی‌دهد و آنان از خواندنشان بی‌خبر هستند؟ هنگامی که مردم محشور شوند، دشمنان آنها باشند و به عبادت آنان کفر می‌ورزند (احقاف/۵-۶). روزى که قیامت برپا شود، مجرمان ناامید مى ‏شوند. براى آنان از شریکانشان، شفیعانى نیست و خود منکر شریکان خود مى‏ شوند (روم/۱۲-۱۳). روزی که همه آنان را گرد می‌آورد سپس به فرشتگان می‌فرماید: آیا اینان شما را می‌پرستیدند؟ می‌گویند: منزّهی تو. سرپرست ما تو هستی، نه آنان. بلکه جنیّان را می‌پرستیدند. بیشترشان به آنها ایمان داشتند. پس امروز بعضی از شما برای بعضی، سود و زیانی را مالک نیستند و ما به کسانی که ستم کرده‌اند، می‌گوییم: بچشید عذاب آتشی که آن را تکذیب می‌کردید (سبأ/۴۰-۴۲). روزی که خدا آنان را (مشرکان) ندا می‌دهد، می‌گوید: فرستادگان را چه پاسخ دادید؟ پس در آن روز خبرها برای آنان پوشیده بماند پس از یکدیگر نمی‌پرسند (قصص/۶۵-۶۶).

قیامت- گروه‌های دیگر، بی‌تردید گناهکاران در دوزخ هستند. روز جزا به آن خواهند سوخت. از آن دور نخواهند بود (انفطار/۱۴-۱۶). خدا را از آن‌چه ستمکاران انجام می‌دهند، غافل نپندار. جز این نیست که آنان را برای روزی که چشم‌ها در آن خیره می‌شود، به تأخیر می‌اندازد. شتابان سر برداشته، چشم بر هم می‌زنند و دل‌های آنان تهی است (ابراهیم/۴۲-۴۳). چون کسانی که ستم کردند عذاب را ببینند، [عذاب] آنها کاسته نمی‌شود و مهلت نمی‌یابند (نحل/۸۵). [آن روز] روزی است که ستمکار دست‌های خود را می‌گزد و می‌گوید: ای کاش، با پیامبر راهی پیش می‌گرفتم. ای وای بر من، کاش فلانی را دوست خود نگرفته بودم. در حقیقت من را از قرآن، پس از آن‌که برای من آمده بود، دور کرد (فرقان/۲۷-۲۹). آنان (ستمکاران) را می‌بینی که بر آن (آتش) عرضه می‌شوند در حالی‌که از زبونی، فروتن شده‌اند و زیرچشمی می‌نگرند و کسانی که ایمان آورده‌اند، می‌گویند: در حقیقت زیان‌کاران کسانی هستند که روز قیامت به خود و کسان خود زیان زده‌اند. آگاه باش که ستمکاران در عذاب پایدار خواهند بود. غیر خدا برای آنان اولیایی نیست که آنها را یاری کنند (شوری/۴۵-۴۶). اگر آن‌چه در زمین است و مانند آن برای ستمکاران بود، بی‌گمان آن را برای رهایی خود از عذاب روز قیامت عوض می‌دادند. از خدا برای آنان چیزهایی آشکار می‌شود که حساب آن را نمی‌کردند (زمر/۴۷).

روزى که [کسانی که به لقای ما ایمان ندارند] فرشتگان را ببینند، آن روز براى مجرمان، بشارتى نیست و مى ‏گویند: دور و ممنوع [از رحمت ‏خدا]. به هر کارى که کرده‏ اند، مى‏ پردازیم و آن را گردى پراکنده مى‏ کنیم (فرقان/۲۲-۲۳). آنان (زیانکارترین مردم) کسانی هستند که به آیات پروردگار خود و لقای او کافر شدند پس اعمال آنها نابود شد و روز قیامت بر آنان میزانی برپا نمی‌کنیم (کهف/۱۰۵). بگو، در حقیقت زیانکاران کسانى‏ هستند که به خود و کسانشان در روز قیامت، زیان زده‌اند. آگاه باش این همان خسران آشکار است. آنها از بالاى سرشان سایبان‌هایی از آتش و از زیر پایشان، سایبان‌هایى [آتشین] خواهند داشت. اى بندگان من، از من بترسید (زمر/۱۵-۱۶). روزی که رستاخیز برپا شود، در چنین روزی باطل‌اندیشان زیان می‌کنند (جاثیه/۲۷).

هر کس از پرستش او (خدا) امتناع ورزد و تکبّر کند، به‌زودی همه آنان را به سوی خود محشور می‌کند. امّا کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، اجرشان را به تمامی به آنان داده می‌دهد و [خدا] از فضل خود به آنان می‌افزاید. امّا کسانی را که امتناع کردند و استکبار ورزیدند، به عذابی دردناک عذاب می‌کند و جز خدا ولیّ و یاوری نخواهند یافت (نساء/۱۷۲-۱۷۳). هر کس از یاد من روی بگرداند، بی‌شک زندگی سختی خواهد داشت و روز قیامت او را نابینا محشور می‌کنیم. می‌گوید: پروردگارا، چرا مرا نابینا محشور کردی با آن‌که بینا بودم؟ می‌فرماید: همان‌گونه که آیات ما برای تو آمد و تو آنها را فراموش کردی، این‌چنین فراموش می‌شوی (طه/۱۲۴-۱۲۶). هر کس از یاد رحمان دل بگرداند، بر او شیطانى مى ‏گماریم تا براى او هم‌نشینی باشد. به‌یقین آنها (شیاطین)، ایشان را از راه باز می‌دارند و مى ‏پندارند که هدایت‌یافتگان هستند تا آن‌گاه که او به حضور ما آید، [به شیطان هم‌نشین خود] می‌گوید: اى کاش، میان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود. چه بد هم‌نشینی هستی. امروز هرگز براى شما سود نمى ‏بخشد. چون ستم کردید، بی‌تردید ‏شما در عذاب، مشترک خواهید بود (زخرف/۳۶-۳۹).

[عبادالرحمان] کسانی هستند که با خدا، معبود دیگری نمی‌خوانند و نفسی را که خدا، حرام کرده جز به حق نمی‌کشند و زنا نمی‌کنند. هر کس اینها را انجام دهد، به کیفری سخت خواهد رسید. روز قیامت برای او عذاب، دوچندان می‌شود و به خواری همیشه در آن می‌ماند مگر کسانی که توبه کنند و ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند پس آنها هستند که خدا بدی‌های آنان را به خوبی‌ها تبدیل می‌کند (فرقان/۶۸-۷۰).

از مردم کسى است که درباره خدا بی‌هیچ دانش، رهنمود و کتاب روشنى مجادله مى‏ کند آن هم از سر نخوت تا از راه خدا گمراه کند. در این دنیا براى او خواری است و در روز قیامت به او عذاب آتش سوزان مى‏ چشانیم. این به سزاى چیزهایى است که دست‌هاى تو پیش فرستاده است. خدا به بندگان خود ستمکار نیست (حج/۸-۱۰).

کسانی که به دروغ بر خدا افترا می‌بندند، روز قیامت چه گمان دارند؟ در حقیقت خدا بر مردم دارای فضل است ولی بیشتر آنها سپاسگزاری نمی‌کنند (یونس/۶۰). روز قیامت چهره‌های کسانی که بر خدا دروغ بستند را سیاه می‌بینی. آیا برای متکبّران جایگاهی در جهنّم نیست (زمر/۶۰)؟

درحقیقت کسانى که آن‌چه را خدا از کتاب نازل کرده، کتمان می‌کنند و با آن بهاى ناچیزى به دست مى‏آورند، آنان جز آتش در شکم‌هاى خود فرو نمی‌برند. خدا روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید. پاکشان نمی‌کند و عذابى دردناک خواهند داشت (بقره/۱۷۴). کسانی که عهد خدا و سوگندهای خود را به بهایی ناچیز می‌فروشند، آنها در آخرت بهره‌ای ندارند. خدا روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید. به آنها نمی‌نگرد. پاکشان نمی‌کند و عذابی دردناک دارند (آل‌عمران/۷۷).

کسانی که زر و سیم را گنجینه می‌کنند و آن را در راه خدا هزینه نمی‌کنند، آنها را از عذابی دردناک بشارت ده. روزی که آن را در آتش جهنّم بگدازند و پیشانی‌ها، پهلو‌ها و پشت‌های‌شان را با آنها داغ می‌کنند. [می‌گویند:] این است آن‌چه برای خود اندوخته بودید پس بچشید آن‌چه می‌اندوختید (توبه/۳۴-۳۵). به‌زودی آن‌چه به آن بخل ورزیده‌اند، روز قیامت طوق گردن آنها می‌شود (آل‌عمران/۱۸۰).

هر کس خیانت ورزد، روز قیامت، آن‌چه در آن خیانت کرده را بیاورد آن‌گاه به هر کس آن‌چه کسب کرده، به تمامی داده شود و به آنها ستم نمی‌شود (آل‌عمران/۱۶۱).

واى بر کم ‏فروشان. آنان که چون از مردم پیمانه بگیرند، تمام بگیرند و چون براى آنان پیمانه یا وزن کنند، کم می‌دهند. آیا آنان گمان نمى‏ کنند که برانگیخته خواهند شد در روزى بزرگ، روزى که مردم در برابر پروردگار جهانیان به پاى ایستند؟ چنین نیست (مطفّفین/۱-۷).

روزى که همه آنان را گرد مى‏ آورد، [مى‏ فرماید:] اى گروه جنیان، از آدمیان [پیروان] فراوان یافتید و سرپرستان آنها از آدمیان مى‏ گویند: پروردگارا، برخى از ما از برخى دیگر بهره گرفت و به پایانى که براى ما معین کردى، رسیدیم. [خدا] مى ‏فرماید: جایگاه شما آتش است. در آن جاودانه خواهید بود مگر آن‌چه را خدا بخواهد. پروردگار تو حکیم داناست. این‌گونه برخى از ستمکاران را به سبب آن‌چه به دست مى ‏آوردند، سرپرست برخى دیگر مى‏ گردانیم. اى گروه جن و انس، آیا فرستادگانى از خودتان براى شما نیامدند که آیات مرا بر شما بخوانند و از دیدار این روزتان به شما هشدار دهند؟ گفتند: ما به زیان خود گواهى می‌دهیم. زندگى دنیا فریبشان داد و بر ضدّ خود گواهى دادند که آنان کافر بوده‏‌اند (انعام/۱۲۸-۱۳۰). روزى که دشمنان خدا به سوى آتش گرد آورده و بازداشت مى ‏شوند تا چون به آن رسند، گوش و دیدگان و پوستشان به آن‌چه مى‏ کرده‏ اند، بر ضدّشان گواهى دهند. به پوست خود مى‏ گویند: چرا بر ضدّ ما شهادت دادید؟ مى‏ گویند: همان خدایى که هر چیزى را گویا کرده، ما را به سخن درآورده است. او نخستین ‌بار شما را آفرید و به سوى او برگردانیده مى‏‌شوید. شما از این‌که مبادا گوش، دیدگان و پوستتان بر ضدّ شما گواهى دهند، [گناهانتان را] پوشیده نمى‏ داشتید ولی گمان می‌کردید که خدا بسیارى از آن‌چه را که عمل مى‏ کنید، نمى‏ داند (فصّلت/۱۹-۲۲). بى‏ گمان کسانى که به زنان پاکدامن بى‏ خبر و باایمان نسبت زنا مى‏ دهند، در دنیا و آخرت لعنت ‏شده ‏اند و براى آنها عذابى بزرگ‏ خواهد بود، روزى که زبان‌ها، دست‌ها و پاهایشان بر ضدّ آنان براى آن‌چه انجام مى ‏دادند، شهادت مى‏ دهند. آن روز، خدا جزاى شایسته آنان را به طور کامل مى‏ دهد و خواهند دانست که خدا همان حقیقت آشکار است (نور/۲۳-۲۵).

قیامت– اقوام، پرودگار تو از پشت فرزندان آدم، ذریه  آنان را برگرفت و آنان را بر خودشان گواه گرفت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: آری، گواهی دادیم تا این‌که روز قیامت نگویید ما از آن غافل بودیم یا بگویید: در حقیقت پدران ما پیش از این شرک آوردند و ما نسلی بعد از آنان بودیم. آیا ما را به سبب کاری که باطل‌اندیشان کرده‌اند، هلاک می‌کنی (اعراف/۱۷۲-۱۷۳)؟ هیچ شهری نیست مگر این‌که ما آن را پیش از روز قیامت هلاک می‌کنیم یا آن را سخت عذاب می‌کنیم. این در کتاب، نوشته شده است (اسراء/۵۸). در حقیقت ما فرستادگان خود و کسانی را که ایمان آورده‌اند، در زندگی دنیا و روزی که شاهدان برپا می‌ایستند، یاری می‌کنیم. روزی که ستمکاران را معذرتشان سودی نمی‌دهد. برای آنان لعنت است و برای آنها بدفرجامی آن سرای است (غافر/۵۱-۵۲). روزی که خدا همه فرستادگان را جمع کند، می‌فرماید: چه پاسخی به شما داده شد؟ می‌گویند: ما هیچ علمی نداریم. در حقیقت تو خود دانای غیب هستی (مائده/۱۰۹).

[پروردگار به ابلیس فرمود:] تا روز جزا لعنت من بر تو باد (حجر/۳۵؛ ص/۷۸) [ابلیس] گفت: پروردگارا، تا روزی که برانگیخته می‌شوند، مرا مهلت بده (اعراف/۱۴؛ حجر/۳۶؛ ص/۷۹). اگر تا روز قیامت مرا مهلت دهی، بی‌گمان فرزندان او (آدم) را جز اندکی ریشه‌کن خواهم کرد (اسراء/۶۲). فرمود: تو تا روز وقت معلوم، از مهلت‌یافتگان هستی (حجر/۳۷-۳۸؛ ص/۸۰-۸۱).

[هود به قوم خود گفت:] به‌راستی من از عذاب روزی بزرگ بر شما بیم دارم (شعراء/۱۳۵؛ احقاف/۲۱). آنها در این دنیا و روز قیامت لعنتی به دنبال خواهند داشت (هود/۶۰).

چون فرمان ما فرا رسید، صالح و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمتی از خود [از عذاب] و از رسوایی آن روز نجات دادیم (هود/۶۶).

[نوح به قوم خود گفت:] من از عذاب روزی بزرگ بر شما بیم دارم (اعراف/۵۹). جز خدا را نپرستید و به‌راستی من از عذاب روزى دردناک بر شما می‌ترسم (هود/۲۶).

[اشراف کافرِ قومِ پس از نوح، درباره پیامبر خود گفتند:] آیا به شما وعده می‌دهد که وقتی مردید و خاک و استخوان شدید، باز شما بیرون آورده می‌شوید؟ دور است دور، آن‌چه وعده داده می‌شوید. جز این زندگانى دنیاى ما چیزى نیست. مى‏ میریم و زندگى مى‏ کنیم و برانگیخته نخواهیم شد (مومنون/۳۵-۳۷).

[ابراهیم به پدر و قوم خود گفت:] همه آنها (معبودان) دشمن من هستند جز پروردگار جهانیان … آن کس که امید دارم روز جزا گناهم را بر من ببخشاید (شعراء/۷۷-۸۲). گفت: جز این نیست که شما برای دوستی میان خود در زندگی دنیا غیر از خدا، بت‌هایی را گرفته‌اید آن‌گاه روز قیامت بعضى از شما، بعضى دیگر را انکار و برخى از شما برخى دیگر را لعنت مى‏کنید و جایگاهتان آتش است و براى شما یاورانى نخواهد بود (عنکبوت/۲۵). [ابراهیم گفت:] پروردگارا، روزی که حساب برپا می‌شود من، پدر و مادرم و مومنان را بیامرز (ابراهیم/۴۱). روزی که برانگیخته می‌شوند، مرا خوار نکن. روزی که مال و فرزند، سودی نمی‌دهد مگر کسی که قلبی پاک، نزد خدا بیاورد. آن روز بهشت برای متّقین، نزدیک آورده می‌شود و جهنّم برای گمراهان آشکار می‌گردد (شعراء/۸۷-۹۱).

[شعیب به قوم خود گفت:] من از عذاب روزی فراگیر بر شما بیمناک هستم (هود/۸۴).

موسی گفت: من از هر متکبّری که به روز حساب ایمان نمی‌آورد، به پروردگار خود و پروردگار شما پناه برده‌ام (غافر/۲۷). آنان (فرعون و سپاهیان او را) پیشوایانی قرار دادیم که به سوی آتش می‌خواندند و روز رستاخیز یاری نمی‌شوند. در این دنیا لعنتی به دنبال آنان روانه کردیم. روز قیامت آنها از زشت‌رویان هستند (قصص/۴۱-۴۲). روزی که رستاخیز برپا شود، [گفته شود:] فرعونیان را در سخت‌ترین عذاب، داخل کنید (غافر/۴۶). روز قیامت [فرعون] پیشاپیش قوم خود می‌رود و آنان را به آتش داخل می‌کند و چه ورودگاه بدی که به آن وارد می‌شوند. در این [دنیا] و روز قیامت، لعنتی به دنبال دارند و چه بد بخششی است آن بخشش (هود/۹۸-۹۹). [مومنی از خاندان فرعون گفت:] ای قوم من، من بر شما از روزی که مردم یکدیگر را ندا می‌دهند، بیم دارم. روزی که پشت‌کنان بازمی‌گردید، برای شما از [عذاب] خدا هیچ حمایتگری نیست (غافر/۳۲-۳۳).

[ای بنی‌اسرائیل،] آیا به بخشی از کتاب ایمان می‌آورید و بخشی را انکار می‌کنید؟ پس سزای کسی از شما که چنین کند، جز خواری در زندگی دنیا نیست و روز قیامت به سخت‌ترین عذاب بازگردانده می‌شوند (بقره/۸۵). بترسید از روزی که کسی از دیگری چیزی را دفع نکند و از او شفاعتی پذیرفته نمی‌شود. از او بدلی گرفته نمی‌شود و نه یاری شوند (بقره/۴۸). بترسید از روزی که کسی از دیگری چیزی دفع نکند. عوضی پذیرفته نمی‌شود. شفاعتی به او سود نمی‌دهد و یاری نمی‌شوند (بقره/۱۲۳). بی‌تردید پروردگار تو روز قیامت میان آنها در آن‌چه درباره آن اختلاف می‌کردند، داوری خواهد کرد (یونس/۹۳؛ جاثیه/۱۷؛ سجده/۲۵).

[یهودیان گفتند:] آتش جز چند روزی به ما نمی‌رسد (بقره/۸۰). آیا داستان کسانى را که بهره ‏اى از کتاب یافته ‏اند، ندیده‌ای که چون به سوى کتاب خدا فرا خوانده مى‏ شوند تا میان آنان حکم کند، آن‌گاه گروهى از آنان به حال اعراض روى برمى ‏تابند؟ این به آن سبب است که گفتند: هرگز آتش جز چند روزی به ما نمی‌رسد. بربافته‌هایشان آنان را در دینشان فریفته است پس چگونه خواهند بود آن‌گاه که آنان را در روزی که هیچ شکی در آن نیست، گرد می‌آوریم و به هر کس آن‌چه کسب کرده، تمام داده می‌شود و به آنها ستم نمی‌شود (آل‌عمران/۲۳-۲۵)؟ بی‌گمان تا روز قیامت میان آنها (یهود) دشمنی و کینه افکندیم (مائده/۶۴). پروردگارت اعلام کرد که تا روز قیامت بر آنان (یهودیان) کسی را خواهد گماشت که به آنها عذاب بدی را بچشاند (اعراف/۱۶۷). خدا روز قیامت میان آنها (یهودیان و مسیحیان) در آن‌چه اختلاف می‌کردند، داوری خواهد کرد (بقره/۱۱۳). بی‌تردید پروردگار تو روز قیامت میان آنها (اصحاب سبت) در آن‌چه درباره آن اختلاف می‌کردند، داوری خواهد کرد (نحل/۱۲۴).

ای داوود، … کسانی که از راه خدا گمراه می‌شوند، به سبب آن‌که روز حساب را از یاد بردند، عذابی شدید خواهند داشت (ص/۲۶).

اگر او (یونس) از تسبیح‌گویان نبود، بی‌گمان تا روزی که برانگیخته می‌شوند، در شکم آن (ماهی) می‌ماند (صافّات/۱۴۳-۱۴۴).

سلام بر او (یحیی) روزى که زاده شد و روزى که مى‏ میرد و روزى که زنده، برانگیخته مى‏ شود (مریم/۱۵).

به‌راستی عیسی (نشانه ‏اى) براى دانستن رستاخیز است پس در آن تردید نکنید و از من پیروى کنید. این است راه راست (زخرف/۶۱). [عیسی در گهواره گفت:] درود بر من، روزی که زاده شدم و روزی که می‌میرم و روزی که زنده برانگیخته می‌شوم (مریم/۳۳). خدا فرمود: ای عیسی، … کسانی را که از تو پیروی کرده‌اند، تا روز رستاخیز فوق کسانی که کافر شده‌اند، قرار خواهم داد، آن‌گاه بازگشت شما به سوی من است پس در آن‌چه در آن اختلاف می‌کردید، میان شما داوری خواهم کرد (آل‌عمران/۵۵). هیچ کس از اهل کتاب نیست مگر آن‌که پیش از مرگ بی‌تردید به او ایمان می‌آورد و روز قیامت بر آنان گواه خواهد بود (نساء/۱۵۹). از کسانى که گفتند: ما مسیحی هستیم، از ایشان نیز پیمان گرفتیم ولی بخشى از آن‌چه را به آن متذکّر شده بودند را فراموش کردند و ما هم تا روز قیامت میان آنان دشمنى و کینه افکندیم. به‌زودى خدا آنان را از آن‌چه مى‏ کرده ‏اند، خبر مى‏ دهد (مائده/۱۴). گروه‌هایی از آنها [درباره عیسی] اختلاف کردند پس وای بر کسانی که کافر شدند از مشاهده روزی بزرگ. روزی که پیش ما بیایند، چه شنوا و چه بینا می‌شوند ولی ستمکاران امروز در گمراهی آشکاری هستند (مریم/۳۷-۳۸). آن گروه‌ها میان خود اختلاف کردند. وای بر کسانی که ستم کردند از عذاب روزی دردناک. آیا جز رستاخیز را انتظار می‌برند که ناگهان در حالی‌که در نمی‌یابند، بر آنها فرا رسد (زخرف/۶۵-۶۶)؟ در حقیقت کسانی که ایمان آوردند و کسانی که یهودی شدند، صابئیان، مسیحیان، زرتشتیان و کسانی که شرک ورزیدند، بی‌تردید خدا روز قیامت میان آنها داوری خواهد کرد. بی‌تردید خدا به هر چیزی گواه است  (حج/۱۷).

[مردم را] بر آنها (اصحاب کهف) آگاه کردیم تا بدانند وعده خدا راست است و این‌که رستاخیز در آن تردیدی نیست (کهف/۲۱).

[مرد باغدار کافر گفت:] گمان نمی‌کنم قیامت برپا شود. اگر به نزد پروردگارم بازگردانده شوم، بی‌تردید بازگشتگاهی، بهتر از این بیابم … [سرانجام] میوه‌هایش نابود شد پس صبحگاه دو دست خود را بر آن‌چه در آن هزینه کرده بود، به هم می‌سایید در حالی که داربست‌های آن فرو ریخته بود و می‌گفت: ای کاش با پروردگارم کسی را شریک نمی‌گرفتم (کهف/۳۶-۴۲).

قیامت- پیامبر، قرآنی عربی را به سوی تو وحی کردیم تا [اهل] مکّه و هر کس را که پیرامون آن است، بیم دهی و از روز گرد آمدن که تردیدی در آن نیست، بیم دهی که گروهی در بهشت و گروهی در آتشِ شعله‌ور، هستند (شوری/۷). با آن (قرآن) کسانی را که می‌ترسند، به سوی پروردگار خود محشور شوند، هشدار بده در حالی‌که غیر از او، نه یار و نه شفیعی دارند، شاید که تقوا پیشه کنند (انعام/۵۱). ما در این کتاب از چیزی فروگذار نکرده‌ایم. آن‌گاه به سوی پروردگارشان محشور می‌شوند (انعام/۳۸). هر کس از آن (قرآن) روی برتابد، روز قیامت بار سنگینی بر دوش می‌کشد. پیوسته در آن حال می‌مانند و بد باری در روز قیامت خواهند داشت (طه/۱۰۰-۱۰۱). کسانی که کافر شدند، همواره از آن (قرآن) تردید دارند تا آن‌که رستاخیز به ناگاه بر آنان بیاید یا عذاب روزی بی‌دنباله بر آنان بیاید (حج/۵۵). آیا آنان جز در انتظار تأویل آن هستند؟ روزی که تأویل آن بیاید، کسانی که پیش‌تر آن را فراموش کردند، می‌گویند: در حقیقت فرستادگانِ پروردگارمان، حق را آوردند پس آیا برای ما شفیعانی هست که ما را شفاعت کنند یا بازگردانده شویم تا غیر از آن‌چه می‌کردیم، انجام دهیم؟ آنان به خود زیان زدند و آن‌چه به دروغ می‌بافتند، از آنان گم شد (اعراف/۵۳). سوگند به خدا که به سوی امّت‌های پیش از تو [رسولانی] فرستادیم پس شیطان اعمال آنها را برایشان آراست و امروز هم سرپرست آنان است و برای آنها عذابی دردناک است (نحل/۶۳).

روی خود را به سوی این دین پایدار، بگردان، پیش از آن‌که روزی فرارسد، که از جانب خدا برگشتی ندارد. در آن روز [مردم] به گروه‌هایی تقسیم می‌شوند (روم/۴۳). [یادکن] روزی که از هر امّتی گواهی از خودشان بر آنها برمی‌انگیزیم و تو را بر این [امّت] گواه آوریم (نحل/۸۹).

بگو، خداست که شما را زنده می‌کند و سپس می‌میراند، آن گاه در روز قیامت که در آن تردیدی نیست، گرد می‌آورد. ولی بیشتر مردم نمی‌دانند (جاثیه/۲۶). بگو، بی‌تردید اوّلین و آخرین، همگی برای وعده‌گاه روزی معلوم، گرد آورده می‌شوند (واقعه/۴۹-۵۰). بگو، اوست که شما را در زمین پراکنده کرد و به سوی او محشور می‌شوید (ملک/۲۴). بی‌تردید پروردگارت، خود، آنان را محشور می‌کند. بی‌گمان او حکیم دانا است (حجر/۲۵). خدا است که کتاب و ترازو را به حق نازل کرد. تو چه می‌دانی، شاید قیامت نزدیک باشد. کسانی که به آن ایمان ندارند، آن را از تو به شتاب می‌خواهند و کسانی که ایمان آورده‌اند، از آن، در هراس هستند. و می‌دانند که آن حق است. آگاه باش کسانی که درباره رستاخیز جدال می‌کنند، سخت در گمراهی دوری هستند (شوری/۱۷-۱۸). از تو درباره رستاخیز می‌پرسند که هنگام آمدن آن، چه وقت است؟ تو را با سخن گفتن در آن چه کار؟ پایان آن به سوی پروردگار توست. تو فقط بیم‌دهنده کسی هستی که از آن بترسد (نازعات/۴۲-۴۵). مردم از تو درباره رستاخیز می‌پرسند، بگو، علم آن فقط نزد خداست و تو چه می‌دانی شاید رستاخیز نزدیک باشد (احزاب/۶۳). از تو درباره رستاخیز می‌پرسند که هنگام آمدن آن، چه وقت است؟ بگو، علم آن تنها نزد پروردگار من است. جز او، آن را در وقتش، آشکار نمی‌کند. [وقوع آن] در آسمان‌ها و زمین سنگین است. جز ناگهان به شما نمی‌رسد. از تو چنان می‌پرسند که گویی از آن خبر داری. بگو، علم آن تنها نزد خداست ولی بیشتر مردم نمی‌دانند (اعراف/۱۸۷). بگو، جز خدا کسی در آسمان‌ها و زمین، غیب نمی‌داند و نمی‌دانند کی برانگیخته می‌شوند بلکه علم آنها درباره آخرت به پایان رسید بلکه آنها در آن تردید دارند بلکه آنها در آن کوردلان هستند (نمل/۶۵-۶۶). در حقیقت قیامت، آمدنی است پس با گذشتی نیکو درگذر (حجر/۸۵). به بندگانم که ایمان آورده‌اند، بگو، نماز برپا دارند و از آن‌چه به آنان روزی داده‌ایم، پنهان و آشکار، انفاق کنند پیش از آن‌که روزی رسد که در آن نه دادوستدی باشد و نه دوستی (ابراهیم/۳۱). بگو، اگر پروردگارم را نافرمانی کنم، به‌راستی از عذاب روزی بزرگ می‌ترسم (انعام/۱۵؛ یونس/۱۵؛ زمر/۱۳). اگر [از پرستش خدا] رویگردان شوید من از عذاب روزی بزرگ بر شما، می‌ترسم (هود/۳). اگر روی برتافتند، بگو، به همه شما به طور یکسان اعلام کردم. من نمی‌دانم آیا آن‌چه وعده داده می‌شوید، نزدیک است یا دور (انبیاء/۱۰۹)؟ آنان را از روز حسرت، آن‌گاه که کار به پایان برسد، بترسان در حالی‌که غافل هستند و آنها ایمان نمی‌آورند (مریم/۳۹). آنان را از روز نزدیک‌شونده بترسان آن‌گاه که جان‌ها به گلوگاه می‌رسد، در حالی‌که اندوه خود را فرو می‌خورند. برای ستمکاران نه یاری هست و نه شفیعی که سخنش پذیرفته شود (غافر/۱۸). مردم را از روزی که عذاب بر آنان می‌آید بترسان پس آنان که ستم کرده‌اند، می‌گویند: پروردگارا، به ما تا چندی مهلت بده تا دعوت تو را اجابت کنیم و از فرستادگان پیروی کنیم. [گفته شود:] آیا شما پیش از این سوگند نمی‌خوردید که شما را فنایی نیست (ابراهیم/۴۴). بی‌تردید [کافران] بر شهری که باران بر آن بارانده شده است، گذر کردند. آیا آن را نمی‌دیدند؟ ولی آنها به زنده‌شدن [مردگان] امید نداشتند (فرقان/۴۰). بگو، روز فتح، ایمان کسانی که کافر شدند، سودی نمی‌دهد و مهلت داده نمی‌شوند (سجده/۲۹). روزی که برخی از آیات پروردگارت بیاید، برای کسی که از پیش ایمان نیاورده یا در ایمان خود خیری به دست نیاورده، ایمان آوردنشان سودی ندارد. بگو، منتظر باشید ما نیز منتظر هستیم (انعام/۱۵۸). هر کس خدا و فرستاده او را نافرمانی کند پس بی‌تردید برای او آتش جهنّم است. برای همیشه در آن جاودانه است. تا آن‌گاه که آن‌چه به آنها وعده داده می‌شوند، ببینند پس به‌زودی خواهند دانست چه کسی را  یارانی ناتوان‌تر و به شمار کمتر است. بگو، نمی‌دانم آن‌چه وعده داده می‌شوید، نزدیک است یا پروردگارم برای آن مدّتی قرار می‌دهد (جن/۲۳-۲۵). بگو، هر کس در گمراهی باشد، رحمان او را تا زمانی مهلت می‌دهد تا وقتی‌که آن‌چه به آنان وعده داده می‌شود، یا عذاب یا رستاخیز را ببینند پس به‌زودی خواهند دانست جایگاه چه کسی بدتر و سپاه او ناتوان‌تر است (مریم/۷۵). بگو، چه می‌پندارید، اگر خدا، شب را تا روز قیامت بر شما ادامه دهد، جز خدا، کدامین معبود برای شما روشنایی می‌آورد؟ آیا نمی‌شنوید؟ بگو، چه می‌پندارید اگر خدا روز را تا روز قیامت بر شما ادامه دهد، جز خدا کدامین معبود برای شما شبی می‌آورد تا در آن آرام بگیرید؟ آیا نمی‌بینید (قصص/۷۱-۷۲)؟ بگو، اگر راست می‌گویید، به من بگویید، اگر عذاب خدا برای شما بیاید یا رستاخیز برای شما برسد، آیا غیر از او را می‌خوانید؟ بلکه تنها او را می‌خوانید و آن‌چه را درخواست می‌کنید، برطرف می‌کند و آن‌چه شریک او می‌کردید، فراموش می‌کنید (انعام/۴۰-۴۱). بگو، زیورهایى را که خدا براى بندگان خود پدید آورده و روزی‌هاى پاکیزه را چه کسى حرام کرده است؟ بگو، این در زندگى دنیا براى کسانى است که ایمان آورده ‏اند و روز قیامت خاصّ آنان مى ‏باشد. این‌گونه آیات را براى گروهى که مى‏ دانند به تفصیل بیان مى ‏کنیم (اعراف/۳۲).

اگر پاره‌ای از آن‌چه به آنان وعده می‌دهیم، به تو نشان دهیم یا تو را بمیرانیم پس بازگشت آنان به سوی ما است سپس خدا بر آن‎چه می‌کنند، گواه است (یونس/۴۶). بی‌تردید تو خواهی مرد و آنان نیز خواهند مرد سپس شما روز قیامت نزد پروردگارتان نزاع می‌کنید (زمر/۳۰-۳۱).

بی‌تردید خدا همه منافقان و کافران را در جهنّم گرد می‌آورد. همان کسانی که در انتظار [گرفتاری] شما هستند پس اگر برای شما از جانب خدا فتحی بود، می‌گویند: آیا ما با شما نبودیم؟ اگر برای کافران بهره‌ای بود، می‌گویند: آیا ما مراقب شما نبودیم و از مومنان بازتان نداشتیم؟ پس خدا روز قیامت میان شما داوری می‌کند. خدا هرگز برای کافران راهی [برای تسلّط] بر مومنان قرار نداده است (نساء/۱۴۰-۱۴۱). از آنان کسانی هستند که با خدا عهد کردند که اگر از فضل خود به ما بدهد، بی‌تردید صدقه خواهیم داد و به‌راستی از شایستگان خواهیم شد پس چون از فضل خود به آنان دادیم، به آن بخل ورزیدند و به حال اعراض، روی برتافتند. پس به سزای آن‌که با خدا خلف وعده کردند و به سبب آن‌که دروغ می‌گفتند: نفاق را در دل‌های آنان تا روزی که او را دیدار می‌کنند، باقی گذاشت (توبه/۷۵-۷۷). [آیا ندیدی کسانی را که قومی را که خدا بر آنها خشم گرفته است، به دوستی گرفتند؟] روزی که خدا همه آنان را برمی‌انگیزد، برای خدا سوگند می‌خورند همان‌گونه که برای شما سوگند می‌خوردند و می‌پندارند که بر چیزی هستند. آگاه باشید که آنها خود دروغگویان هستند (مجادله/۱۸). روزی که مردان و زنان منافق به کسانی که ایمان آورده‌اند، می‌گویند: به ما بنگرید تا از نور شما بگیریم، گفته شود: به پشت سرتان بازگردید و نوری درخواست کنید. آن‌گاه میان آنان دیواری زده شود که برای آن، دری است. باطن آن، در آن رحمت است و بیرون آن، رو به عذاب دارد. [منافقان] آنان را ندا مى‏ دهند: آیا ما با شما نبودیم؟ مى‏ گویند: آری ولى شما خودتان را در بلا افکندید و در انتظار نشستید و تردید کردید. آرزوها شما را فریب داد تا فرمان خدا آمد. آن فریبکار (شیطان) شما را به خدا فریفت پس امروز نه از شما و نه از کسانى که کافر شده ‏اند، عوضى پذیرفته نمى‏ شود. جایگاه شما آتش است. آن سرپرست شما است و چه بد بازگشتگاهی است (حدید/۱۳-۱۵).

هان شما (مومنان) کسانی هستید که در زندگى دنیا [در دفاع] از آنها (خیانتکاران گناه‌پیشه) ستیزه می‌کردید. پس کیست که روز رستاخیز [در دفاع] از آنان با خدا ستیزه ‌کند یا کیست که کارساز آنها ‌باشد (نساء/۱۰۹)؟

آخرت، برانگیخته‌شدن، محشورشدن، بهشت، جهنّم

 

القیامة

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ الْيَوْمِ الْمَوْعُودِ* وَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ (بروج/۲-۳) لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ* وَ لَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ* أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَجْمَعَ عِظَامَهُ* بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ (قیامت/۱-۴) إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ* يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ* فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَ لَا نَاصِرٍ (طارق/۸-۱۰) وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَ أَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَن فِي الْقُبُورِ (حج/۷) إِنَّ السَّاعَةَ ءاَتِيَةٌ أَكَادُ أُخْفِيهَا لِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَى (طه/۱۵) إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَ لَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ (غافر/۵۹) إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لآتٍ وَ مَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ (انعام/۱۳۴) إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ*  لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ* خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ (واقعه/۱-۳) وَ الْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا* فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا* وَ النَّاشِرَاتِ نَشْرًا* فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا* فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا* عُذْرًا أَوْ نُذْرًا* إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ (مرسلات/۱-۷) وَ الذَّارِيَاتِ ذَرْوًا* فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا* فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا* فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا* إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ* وَ إِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (ذاریات/۱-۶) وَ النَّازِعَاتِ غَرْقًا* وَ النَّاشِطَاتِ نَشْطًا* وَ السَّابِحَاتِ سَبْحًا* فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا* فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (نازعات/۱-۵)

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ مَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَ الْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ السَّماوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (زمر/۶۷) [الله] رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ (غافر/۱۵) إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَ يَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا (نبأ/۴۰)

 

القیامة- البعث، الجمع و الحشر، [بعد الموت] مِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ (مومنون/۱۰۰) إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ (مومنون/۱۶) مَّا خَلْقُكُمْ وَ لَا بَعْثُكُمْ إِلَّا كَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (لقمان/۲۸) وَ الْمَوْتَى يَبْعَثُهُمُ اللّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ (انعام/۳۶) يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَ غَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَيِّنَ لَكُمْ وَ نُقِرُّ فِي الْأَرْحَامِ مَا نَشَاء إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ وَ مِنكُم مَّن يُتَوَفَّى وَ مِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلَا يَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَيْئًا وَ تَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ* ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ يُحْيِي الْمَوْتَى وَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (حج/۵-۶) [العزیر العلیم] الَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ (زخرف/۱۱) وَ اللَّهُ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَحْيَيْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا كَذَلِكَ النُّشُورُ (فاطر/۹) وَ إِلَيْهِ النُّشُورُ (ملک/۱۵) [الله] مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ (انسان) فَقَدَّرَهُ* ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ* ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ* ثُمَّ إِذَا شَاء أَنشَرَهُ (عبس/۱۹-۲۲)

 

 

 

 

 

 

 

 

اللّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لاَ رَيْبَ فِيهِ وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ حَدِيثًا (نساء/۸۷) لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لاَ رَيْبَ فِيهِ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (انعام/۱۲) وَ هُوَ الَّذِيَ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (انعام/۷۲) وَ أَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (انفال/۲۴) وَ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ  (مومنون/۷۹) وَ اتَّقُواْ اللّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (بقره/۲۰۳) وَ لَئِن مُّتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لإِلَى الله تُحْشَرُونَ (آل‌عمران/۱۵۸)  ذَلِكَ يَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَ ذَلِكَ يَوْمٌ مَّشْهُودٌ* وَ مَا نُؤَخِّرُهُ إِلاَّ لِأَجَلٍ مَّعْدُودٍ (هود/۱۰۳-۱۰۴) وَ كُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (مریم/۹۵) إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (قیامت/۳۰) يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ (تغابن/۹)

 

 

 

بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ* يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ (قیامت/۵-۶) وَ عِندَهُ عِلمُ السَّاعَةِ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (زخرف/۸۵)  إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ (لقمان/۳۴) إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ  (فصّلت/۴۷) قَدْ يَعْلَمُ [الله] مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ وَ يَوْمَ يُرْجَعُونَ إِلَيْهِ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (نور/۶۴) أَزِفَتْ الْآزِفَةُ*  لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ* أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ* وَ تَضْحَكُونَ وَ لَا تَبْكُونَ* وَ أَنتُمْ سَامِدُونَ* فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَ اعْبُدُوا (نجم/۵۷-۶۲)

 

 

 

وَ مَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلاَّ كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (نحل/۷۷) وَ إِنَّ يَوْمًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ (حج/۴۷) يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ (سجده/۵) تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ (معارج/۴)

 

القیامة – الصیحه و الصور، فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ* يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ* رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (دخان/۱۰-۱۲) وَ اسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ* يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ* إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَ نُمِيتُ وَ إِلَيْنَا الْمَصِيرُ* يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ (ق/۴۱-۴۴)  فَإِذَا جَاءتِ الصَّاخَّةُ* يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ* وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ* وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ* لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ (عبس/۳۳-۳۷)

 

 

 

الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ* … مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (حمد/۲-۴) وَ لَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّوَرِ  (انعام/۷۳) فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ* فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ* عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ (مدّثّر/۸-۱۰) وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُم قِيَامٌ يَنظُرُونَ (زمر/۶۸) إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا* يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (نبأ/۱۷-۱۸) إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ* يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَ لَا هُمْ يُنصَرُونَ (دخان/۴۰-۴۱) مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ يَخِصِّمُونَ* فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَ لَا إِلَى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ* وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ* قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ* إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (یس/۴۹-۵۳) وَ تَرَكْنَا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا (کهف/۹۹) وَ يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ وَ كُلٌّ أَتَوْهُ دَاخِرِينَ (نمل/۸۷) فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَ لَا يَتَسَاءلُونَ  (مومنون/۱۰۱) وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ ذَلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ (ق/۲۰) فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ* وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً* فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ* وَ انشَقَّتِ السَّمَاء فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ* وَ الْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ (حاقّه/۱۳-۱۷)

 

 

 

 

 

 

 

 

القیامة– الایات، اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انشَقَّ الْقَمَرُ (قمر/۱) [یومئذ] السَّمَاء مُنفَطِرٌ بِهِ (قیامة) كَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا (مزّمّل/۱۸) فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاء فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ (الرّحمن/۳۷) إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ* وَ أَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَ حُقَّتْ*  وَ إِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ* وَ أَلْقَتْ مَا فِيهَا وَ تَخَلَّتْ* وَ أَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَ حُقَّتْ* يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ (انشقاق/۱-۶) وَ يَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاء بِالْغَمَامِ وَ نُزِّلَ الْمَلَائِكَةُ تَنزِيلًا* الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَنِ وَكَانَ يَوْمًا عَلَى الْكَافِرِينَ عَسِيرًا (فرقان/۲۵-۲۶) فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ* وَ إِذَا السَّمَاء فُرِجَتْ* وَ إِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ (مرسلات/۸-۱۰) و [یوم الفصل] فُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا* وَ سُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (نبأ/۱۹-۲۰) يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاء مَوْرًا* وَ تَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا* فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (طور/۹-۱۱) وَ نَرَاهُ قَرِيبًا* يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ* وَ تَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ (معارج/۷-۹) يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاء كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ (انبیاء/۱۰۴) إِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ* وَ إِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ* وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ* وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ* عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ (انفطار/۱-۵) إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ* وَ إِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ* وَ إِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ* وَ إِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ* وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ* وَ إِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ*  وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ* وَ إِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ* بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ* وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ* وَ إِذَا السَّمَاء كُشِطَتْ (تکویر/۱-۱۱) فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ* وَ خَسَفَ الْقَمَرُ* وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَر* يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ* كَلَّا لَا وَزَرَ* إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (قیامت/۷-۱۲) [الواقعة] خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ* إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا* وَ بُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا* فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا (واقعه/۳-۶) إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ* وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا* وَ قَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا* يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا* بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا  (زلزله/۱-۵) إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ* يَوْمَ تُبَدَّلُ الأَرْضُ غَيْرَ الأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتُ وَ بَرَزُواْ لله الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ (ابراهیم/۴۷-۴۸)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[یومئذ] يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ  (الرّحمن/۳۵)

القیامة- احوال الانسان، الْقَارِعَةُ* مَا الْقَارِعَةُ* وَ مَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ* يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ* وَ تَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ  (قارعه/۱-۵) يَوْمَ تَرَوْنَهَا [زلزلة الساعة] تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَ تَرَى النَّاسَ سُكَارَى وَ مَا هُم بِسُكَارَى وَ لَكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِيدٌ (حج/۲) يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَيْءٍ نُّكُرٍ* خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ* مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَذَا يَوْمٌ عَسِرٌ (قمر/۶-۸) وَ لَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا* يُبَصَّرُونَهُمْ (معارج/۱۰-۱۱) يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُ وَ خَشَعَت الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا (طه/۱۰۸) يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ* خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (معارج/۴۳-۴۴) يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ* تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ* قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ* أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ (نازعات/۶-۹) وَ [یومئذ] عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّومِ (طه/۱۱۱) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ* لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ* فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (غاشیه/۸-۱۰) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ* ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ (عبس/۳۸-۳۹) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ* إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ* وَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ* تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (قیامة/۲۲-۲۵) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ* تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ* أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ (عبس/۴۰-۴۲) فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا (مزّمّل/۱۷)

 

 

 

 

 

 

 

 

أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ* وَ حُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ* إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ (عادیات/۹-۱۱) يَوْمَ هُم بَارِزُونَ لَا يَخْفَى عَلَى اللَّهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ لِّمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ (غافر/۱۶) يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَ أَخَّرَ* بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ* وَ لَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ (قیامت/۱۳-۱۵) يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا أَحْصَاهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ وَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ* … ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (مجادله/۶-۷) فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى* يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى* وَ بُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَى (نازعات/۳۴-۳۶) إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا* وَ جَاء رَبُّكَ وَ الْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا* وَ جِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَ أَنَّى لَهُ الذِّكْرَى* يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (فجر/۲۱-۲۴) يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ* فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ* وَ مَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (زلزله/۶-۸) يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَ مَا عَمِلَتْ مِن سُوَءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَ بَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا (آل‌عمران/۳۰)

 

 

 

 

 

 

القیامة – الحکم، الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ (حج/۵۶) وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَ وُضِعَ الْكِتَابُ وَ جِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَ الشُّهَدَاء وَ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ* وَ وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ (زمر/۶۹-۷۰) وَ يَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبَالَ وَ تَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَ حَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا* وَ عُرِضُوا عَلَى رَبِّكَ صَفًّا لَّقَدْ جِئْتُمُونَا كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّن نَّجْعَلَ لَكُم مَّوْعِدًا* وَ وُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَ يَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَ لَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَ وَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَ لَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا (کهف/۴۷-۴۹)

 

 

 

 

 

وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ* لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ* لِيَوْمِ الْفَصْلِ*  وَ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ* وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (مرسلات/۱۱-۱۵) وَ كُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَآئِرَهُ فِي عُنُقِهِ وَ نُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنشُورًا* اقْرَأْ كَتَابَكَ كَفَى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا  (اسراء/۱۳-۱۴) وَ تَرَى كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِيَةً كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَى إِلَى كِتَابِهَا الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ* هَذَا كِتَابُنَا يَنطِقُ عَلَيْكُم بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (جاثیه/۲۸-۲۹) يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُوْلَئِكَ يَقْرَؤُونَ كِتَابَهُمْ وَ لاَ يُظْلَمُونَ فَتِيلًا (اسراء/۷۱) يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِيَةٌ* فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ * إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ* فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ* فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ* قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ* كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ (حاقّه/۱۸-۲۴) مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ* فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا* وَ يَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا* وَ أَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ* فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا* وَ يَصْلَى سَعِيرًا* إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا* إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ* بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا (انشقاق/۷-۱۵) وَ أَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ* وَ لَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيهْ* يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ* مَا أَغْنَى عَنِّي مَالِيهْ* هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيهْ* خُذُوهُ فَغُلُّوهُ* ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ* ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ* إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ* وَ لَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ* فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ* وَ لَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ* لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ  (حاقّه/۲۵-۳۷) إِنَّ كِتَابَ الفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ* وَ مَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ* كِتَابٌ مَّرْقُومٌ (مطفّفین/۷-۹) إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ* وَ مَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ* كِتَابٌ مَّرْقُومٌ* يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ* إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (مطفّفین/۱۸-۲۲)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ (تکاثر/۸) فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَ لَا جَانٌّ (الرّحمن/۳۹) يَوْمَ يَأْتِ لاَ تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَ سَعِيدٌ (هود/۱۰۵) يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَ قَالَ صَوَابًا* ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا (نبأ/۳۸-۳۹) وَ جَاءتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَ شَهِيدٌ* لَقَدْ كُنتَ فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَاءكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ* وَ قَالَ قَرِينُهُ هَذَا مَا لَدَيَّ عَتِيدٌ (ق/۲۱-۲۳) وَ إِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ* وَ إِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ* عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (تکویر/۱۲-۱۴) إِنَّ لَدَيْنَا أَنكَالًا وَ جَحِيمًا* وَ طَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَ عَذَابًا أَلِيمًا* يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبَالُ وَ كَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَّهِيلًا  (مزّمّل/۱۲-۱۴)

 

 

 

 

القیامة – الجزا، وَ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ* ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ* يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا وَ الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (انفطار/۱۷-۱۹) وَ إِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَ ما الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ مَتَاعُ الْغُرُورِ (آل‌عمران/۱۸۵) مَّن يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ (انعام/۱۶) وَ نَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَ إِن كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنَا بِهَا وَ كَفَى بِنَا حَاسِبِينَ (انبیاء/۴۷) يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَن نَّفْسِهَا وَ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَ هُمْ لاَ يُظْلَمُونَ (نحل/۱۱۱) فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَ لَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (یس/۵۴) ‏الْيَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ لَا ظُلْمَ الْيَوْمَ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (غافر/۱۷) وَ لَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (نحل/۹۲) اللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (حج/۶۹) يَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَ رَضِيَ لَهُ قَوْلًا (طه/۱۰۹) يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْدًا* وَ نَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْدًا* لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا (مریم/۸۵-۸۷) لَن تَنفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَ لَا أَوْلَادُكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (ممتحنه/۳)

 

 

 

 

 

 

يَوْمَ يَدْعُوكُمْ فَتَسْتَجِيبُونَ بِحَمْدِهِ وَ تَظُنُّونَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلاَّ قَلِيلًا (اسراء/۵۲) كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا (نازعات/۴۶) وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَن لَّمْ يَلْبَثُواْ إِلاَّ سَاعَةً مِّنَ النَّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيْنَهُمْ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَاء اللّهِ وَ مَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ (یونس/۴۵) يَوْمَ يَرَوْنَ [الکافرین] مَا يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ  (احقاف/۳۵) يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقًا* يَتَخَافَتُونَ بَيْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْرًا* نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذْ يَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِيقَةً إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا يَوْمًا  (طه/۱۰۲-۱۰۴) وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَيْرَ سَاعَةٍ كَذَلِكَ كَانُوا يُؤْفَكُونَ* وَ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ الْإِيمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتَابِ اللَّهِ إِلَى يَوْمِ الْبَعْثِ فَهَذَا يَوْمُ الْبَعْثِ وَ لَكِنَّكُمْ كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ* فَيَوْمَئِذٍ لَّا يَنفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (روم/۵۵-۵۷) قَالَ [الله لمن خفت موازینه] كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ* قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلْ الْعَادِّينَ* قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ* أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ (مومنون/۱۱۲-۱۱۵)

 

 

 

 

 

وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَتَفَرَّقُونَ* فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ* وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَ لِقَاء الْآخِرَةِ فَأُوْلَئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ (روم/۱۴-۱۶) [یومئذٍ] كُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً* فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ* وَ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَة* وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ* أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ (واقعه/۷-۱۱)

 

 

وَ الْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (اعراف/۸) فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (مومنون/۱۰۲) فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ* فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ (قارعه/۶-۷) وَ مَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا يَخَافُ ظُلْمًا وَ لَا هَضْمًا (طه/۱۱۲) فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِي رَحْمَتِهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ (جاثیه/۳۰) وَ أَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى* [یومئذٍ] فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى (نازعات/۴۰-۴۱) وَ قِهِمُ السَّيِّئَاتِ وَ مَن تَقِ السَّيِّئَاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (غافر/۹)

 

 

 

 

وَ مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُم بِمَا كَانُواْ بِآيَاتِنَا يِظْلِمُونَ (اعراف/۹) وَ أَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ* فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ* وَ مَا أَدْرَاكَ مَاهِيَهْ* نَارٌ حَامِيَةٌ (قارعه/۸-۱۱) [یومئذٍ] قَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا (طه/۱۱۱) وَ مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ* تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَ هُمْ فِيهَا كَالِحُونَ* أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ* قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَ كُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ* رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ* قَالَ اخْسَؤُوا فِيهَا وَ لَا تُكَلِّمُونِ* إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَ أَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ* فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّى أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَ كُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ* إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ (مومنون/۱۰۳-۱۱۱) فَأَمَّا مَن طَغَى* وَ آثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا* فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى (نازعات/۳۷-۳۹) هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ* وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ* عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ* تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً* تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ* لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ* لَا يُسْمِنُ وَ لَا يُغْنِي مِن جُوعٍ (غاشیه/۱-۷) يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكْفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ* وَ أَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَةِ اللّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (آل‌عمران/۱۰۶-۱۰۷) وَ عَرَضْنَا جَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ لِّلْكَافِرِينَ عَرْضًا (کهف/۱۰۰)  [قیل للملکین] أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ* مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ (ق/۲۴-۲۵) فَوَ رَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا* ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَنِ عِتِيًّا* ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَى بِهَا صِلِيًّا* وَ إِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا* ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوا وَّ نَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا (مریم/۶۸- ۷۲) يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِن مَّزِيدٍ (ق/۳۰) فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ* وَ لَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ* يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً* فَادْخُلِي فِي عِبَادِي* وَ ادْخُلِي جَنَّتِي (فجر/۲۵-۳۰)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

أَفَمَن يُلْقَى فِي النَّارِ خَيْرٌ أَم مَّن يَأْتِي آمِنًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (فصّلت/۴۰) أَفَمَن وَعَدْنَاهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لَاقِيهِ كَمَن مَّتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (قصص/۶۱) أَفَمَن يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ قِيلَ لِلظَّالِمِينَ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ  (زمر/۲۴)

 

 

القیامة – التوصیة، وَ اتَّقُواْ يَوْمًا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللّهِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَ هُمْ لاَ يُظْلَمُونَ (بقره/۲۸۱) يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ (حج/۱) يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَ اخْشَوْا يَوْمًا لَّا يَجْزِي وَالِدٌ عَن وَلَدِهِ وَ لَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِ شَيْئًا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ لَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ (لقمان/۳۳) [یا ایها الذین امنوا] وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (مجادله/۹؛ مائده/۹۶) اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ مَا لَكُم مِّن مَّلْجَأٍ يَوْمَئِذٍ وَ مَا لَكُم مِّن نَّكِيرٍ (شوری/۴۷) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَ لاَ خُلَّةٌ وَ لاَ شَفَاعَةٌ وَ الْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (بقره/۲۵۴) یَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (تحریم/۸)

 

 

 

 

 

القیامة – المومنون، رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَ لَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقَامِ الصَّلَاةِ وَ إِيتَاء الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصَارُ* لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَ يَزِيدَهُم مِّن فَضْلِهِ وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ (نور/۳۷-۳۸)

 

يُوفُونَ [الابرار] بِالنَّذْرِ وَ يَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا* وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَ يَتِيمًا وَ أَسِيرًا* إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاء وَ لَا شُكُورًا* إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا* فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُورًا (انسان/۷-۱۱) مَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِّنْهَا وَ هُم مِّن فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ* وَ مَن جَاء بِالسَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ  (نمل/۸۹-۹۰)

 

 

 

[یقول الراسخون فی العلم] رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لاَّ رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ (آل‌عمران/۹) [یقول اولوالالباب] رَبَّنَا وَ آتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِكَ وَ لاَ تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَادَ* فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لاَ أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنكُم مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ (آل‌عمران/۱۹۴-۱۹۵) [الذین اوتواالعلم] يَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا (اسراء/۱۰۸) [المصلون] الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ  (معارج/۲۶)

 

 

 

يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ يَسْعَى نُورُهُم بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَانِهِم بُشْرَاكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (حدید/۱۲) تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِيمًا (احزاب/۴۴) فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُواْ مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ* عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ* هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (مطفّفین/۳۴-۳۶) أَصْحَابَ الْيَمِينِ* فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءلُونَ* عَنِ الْمُجْرِمِينَ* مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ* قَالُوا … وَ كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ* حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ (مدّثّر/۳۹-۴۷)

 

 

[المتّقون] الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ وَ هُم مِّنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ (انبیاء/۴۹) وَ الَّذِينَ اتَّقَواْ فَوْقَهُمْ [الکافرین] يَوْمَ الْقِيَامَةِ (بقره/۲۱۲) الْأَخِلَّاء يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ* يَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَ لَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ* الَّذِينَ آمَنُوا بِآيَاتِنَا وَ كَانُوا مُسْلِمِينَ* ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَ أَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ (زخرف/۶۷-۷۰) وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ* هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ* مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ وَجَاء بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ* ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ (ق/۳۱-۳۴) وَ إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ* جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْأَبْوَابُ* مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرَابٍ* وَ عِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ* هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ (ص/۴۹-۵۳)

 

 

 

 

 

لَا يَحْزُنُهُمُ [الذین سبقت لهم منا الحسنی] الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ هَذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ (انبیاء/۱۰۳) أَصْحَابُ الْجَنَّةِ يَوْمَئِذٍ خَيْرٌ مُّسْتَقَرًّا وَ أَحْسَنُ مَقِيلًا (فرقان/۲۴) إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ (یس/۵۵) قَالَ اللّهُ هَذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (مائده/۱۱۹)

 

 

القیامة – الکافرون، وَ لَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِّنَّا مِن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَذَا لِي وَ مَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَ لَئِن رُّجِعْتُ إِلَى رَبِّي إِنَّ لِي عِندَهُ لَلْحُسْنَى فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَ لَنُذِيقَنَّهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ (فصّلت/۵۰) وَ الَّذِي قَالَ لِوَالِدَيْهِ أُفٍّ لَّكُمَا أَتَعِدَانِنِي أَنْ أُخْرَجَ وَ قَدْ خَلَتْ الْقُرُونُ مِن قَبْلِي وَ هُمَا يَسْتَغِيثَانِ اللَّهَ وَيْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقُولُ مَا هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ* أُوْلَئِكَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَ الْإِنسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ  (احقاف/۱۷-۱۸) إِنَّ هَؤُلَاء يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَ يَذَرُونَ وَرَاءهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا (انسان/۲۷) إِنَّهُمْ (الکافرین) يَرَوْنَهُ (یوم) بَعِيدًا* وَ نَرَاهُ قَرِيبًا (معارج/۶-۷) فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاء أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ (محمّد/۱۸) بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَ السَّاعَةُ أَدْهَى وَ أَمَرُّ (قمر/۴۶) يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنتَقِمُونَ (دخان/۱۶) وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِلَى جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ (انفال/۳۶) قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمِهَادُ (آل‌عمران/۱۲) فَذَرْهُمْ (الکافرین) يَخُوضُوا وَ يَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (معارج/۴۲؛ زخرف/۸۳) فَذَرْهُمْ حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ* يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَ لَا هُمْ يُنصَرُونَ* وَ إِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (طور/۴۵-۴۷) فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (ذاریات/۶۰) وَ يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَ لَا عَن ظُهُورِهِمْ وَ لَا هُمْ يُنصَرُونَ* بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَ لَا هُمْ يُنظَرُونَ (انبیاء/۳۸-۴۰) وَ يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* قُلْ عَسَى أَن يَكُونَ رَدِفَ لَكُم بَعْضُ الَّذِي تَسْتَعْجِلُونَ (نمل/۷۱-۷۲) وَ يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوْمٍ لَّا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ (سبأ/۲۹-۳۰) وَ يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَ إِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ* فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ قِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ  (ملک/۲۵-۲۷) وَ يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ يَخِصِّمُونَ* فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَ لَا إِلَى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ (یس/۴۸-۵۰) وَ مَا يَنظُرُ هَؤُلَاء إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ* وَ قَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ (ص/۱۵-۱۶)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَأْتِينَا السَّاعَةُ قُلْ بَلَى وَرَبِّي لَتَأْتِيَنَّكُمْ (سبأ/۳) وَ لَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ* وَ لَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ أَلاَ يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَ حَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (هود/۷-۸) وَ قَالُواْ إِنْ هِيَ إِلاَّ حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَ مَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (انعام/۲۹) زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَن لَّن يُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَ رَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (تغابن/۷) وَ أَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لاَ يَبْعَثُ اللّهُ مَن يَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ* لِيُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي يَخْتَلِفُونَ فِيهِ وَ لِيَعْلَمَ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَاذِبِينَ (نحل/۳۸-۳۹) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَئِذَا كُنَّا تُرَابًا وَ آبَاؤُنَا أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ (نمل/۶۷) قَالُوا أَئِذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَابًا وَ عِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (مومنون/۸۲) لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَ آبَاؤُنَا هَذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (مومنون/۸۳( لَقَدْ وُعِدْنَا هَذَا نَحْنُ وَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (نمل/۶۸) قَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَ رُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا* قُل كُونُواْ حِجَارَةً أَوْ حَدِيدًا* أَوْ خَلْقًا مِّمَّا يَكْبُرُ فِي صُدُورِكُمْ فَسَيَقُولُونَ مَن يُعِيدُنَا قُلِ الَّذِي فَطَرَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَسَيُنْغِضُونَ إِلَيْكَ رُؤُوسَهُمْ وَ يَقُولُونَ مَتَى هُوَ قُلْ عَسَى أَن يَكُونَ قَرِيبًا (اسراء/۴۹-۵۱) يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ* أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً* قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ* فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ* فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ (نازعات/۱۰-۱۴) أَئِذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَابًا وَ عِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ* أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ* قُلْ نَعَمْ وَ أَنتُمْ دَاخِرُونَ* فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ* وَ قَالُوا يَا وَيْلَنَا هَذَا يَوْمُ الدِّينِ (صافّات/۱۶-۲۰) إِنَّ هَؤُلَاء (الکافرین) لَيَقُولُونَ* إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَ مَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ* فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (دخان/۳۴-۳۶) هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ* احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ أَزْوَاجَهُمْ وَ مَا كَانُوا يَعْبُدُونَ* مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ* وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ (صافّات/۲۱-۲۴) وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَ أَثْقَالًا مَّعَ أَثْقَالِهِمْ وَ لَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (عنکبوت/۱۳) وَ لَوْ تَرَى إِذْ وُقِفُواْ عَلَى رَبِّهِمْ قَالَ أَلَيْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُواْ بَلَى وَ رَبِّنَا قَالَ فَذُوقُواْ العَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (انعام/۳۰) وَ يَوْمَ نَبْعَثُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لاَ يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ وَ لاَ هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (نحل/۸۴) يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ عَصَوُاْ الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الأَرْضُ وَ لاَ يَكْتُمُونَ اللّهَ حَدِيثًا (نساء/۴۲) وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَ كُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ (جاثیه/۳۱) وَ إِذَا قِيلَ لَهُم (الذین لایومنون بالاخرة) مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ قَالُواْ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ* لِيَحْمِلُواْ أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلاَ سَاء مَا يَزِرُونَ* قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللّهُ بُنْيَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَ أَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَشْعُرُونَ* ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَ يَقُولُ أَيْنَ شُرَكَآئِيَ الَّذِينَ كُنتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ قَالَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ الْسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ* … فَادْخُلُواْ أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ  (نحل/۲۴-۲۹) وَ قَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ (غافر/۴۹) وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَ قَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَ يُنذِرُونَكُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا قَالُوا بَلَى وَ لَكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ (زمر/۷۱) الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلَى وُجُوهِهِمْ إِلَى جَهَنَّمَ أُوْلَئِكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَ أَضَلُّ سَبِيلًا (فرقان/۳۴) وَ مَن يَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاء مِن دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَ بُكْمًا وَ صُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا* ذَلِكَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِآيَاتِنَا وَ قَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَ رُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا* أَوَلَمْ يَرَوْاْ أَنَّ اللّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَ جَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لاَّ رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إَلاَّ كُفُورًا (اسراء/۹۷-۹۹)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ* بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ* وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ* قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ* قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ* وَ مَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ* فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ* فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ* فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ* إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (صافّات/۲۵-۳۴) وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ* يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَ مِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَ يَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (عنکبوت/۵۴-۵۵) وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَ اسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِمَا كُنتُمْ تَفْسُقُونَ (احقاف/۲۰) وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَلَيْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُوا بَلَى وَ رَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ* فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُوْلُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ لَا تَسْتَعْجِل لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مَا يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ بَلَاغٌ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ (احقاف/۳۴-۳۵) يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ (الکافرین) فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَ أَطَعْنَا الرَّسُولَا* وَ قَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَ كُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا* رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا (احزاب/۶۶-۶۸) وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَ كُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ* وَ إِذَا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ السَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَ مَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ* وَ بَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَ حَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون* وَ قِيلَ الْيَوْمَ نَنسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا وَ مَأْوَاكُمْ النَّارُ وَ مَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ* ذَلِكُم بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَ غَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَ لَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (جاثیه/۳۱-۳۵) وَ تَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِينَ فِي الأَصْفَادِ* سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَ تَغْشَى وُجُوهَهُمْ النَّارُ* لِيَجْزِي اللّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ إِنَّ اللّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (ابراهیم/۴۹-۵۱) وَ لَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَ سَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ* وَ لَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَ لَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ* فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ وَ ذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (سجده/۱۲-۱۴) إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَ سُعُرٍ* يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (قمر/۴۷-۴۸) وَ امْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ* أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ* وَ أَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ* وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ* هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ* اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ* الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (یس/۵۹-۶۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (تحریم/۷) حَتَّى إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ* لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ (مومنون/۶۴-۶۵) وَ نَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ* الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَهْوًا وَ لَعِبًا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُواْ لِقَاء يَوْمِهِمْ هَذَا وَ مَا كَانُواْ بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (اعراف/۵۰-۵۱) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُواْ بِهِ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* يُرِيدُونَ أَن يَخْرُجُواْ مِنَ النَّارِ وَ مَا هُم بِخَارِجِينَ مِنْهَا وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (مائده/۳۶-۳۷) يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ* وَ صَاحِبَتِهِ وَ أَخِيهِ* وَ فَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ* وَ مَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ* كَلَّا (معارج/۱۱-۱۵)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

القیامة – المکذّبون، يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ* الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ* فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ* كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (انفطار/۶-۹) قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ* الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ* يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ* يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ (ذاریات/۱۰-۱۳) أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ* فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ* وَ لَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ* فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ* الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ* الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ* وَ يَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ (ماعون/۱-۷) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (مرسلات/۱۹، ۲۴، ۴۵، ۴۷، ۴۹) فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ* الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ* يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا* هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ* أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنتُمْ لَا تُبْصِرُونَ* اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاء عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (طور/۱۱-۱۶) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ* الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ* وَ مَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ* إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ* كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ* كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ* ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِيمِ* ثُمَّ يُقَالُ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (مطفّفین/۱۰-۱۸) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ* هَذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ* وَ لَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ* وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ* هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَ الْأَوَّلِينَ* فَإِن كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ* وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (مرسلات/۳۴-۴۰) كَذَّبُوا (الکافرون) بِالسَّاعَةِ وَ أَعْتَدْنَا لِمَن كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِيرًا* إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَ زَفِيرًا* وَ إِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا* لَا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَ ادْعُوا ثُبُورًا كَثِيرًا (فرقان/۱۱-۱۴) وَيْلٌ يوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ* انطَلِقُوا إِلَى مَا كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ* انطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ* لَا ظَلِيلٍ وَ لَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ* إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ*كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (مرسلات/۲۸-۳۳) ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ* لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ* فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ* فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ* فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ* هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (واقعه/۵۱-۵۶) قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَاء اللّهِ حَتَّى إِذَا جَاءتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُواْ يَا حَسْرَتَنَا عَلَى مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَ هُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَى ظُهُورِهِمْ أَلاَ سَاء مَا يَزِرُونَ (انعام/۳۱) وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ* حَتَّى إِذَا جَاؤُوا قَالَ أَكَذَّبْتُم بِآيَاتِي وَ لَمْ تُحِيطُوا بِهَا عِلْمًا أَمَّاذَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ* وَ وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِم بِمَا ظَلَمُوا فَهُمْ لَا يَنطِقُونَ (نمل/۸۳-۸۵)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

القیامة – المشرکون، أَمْ لَكُمْ (المشرکین) أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ (قلم/۳۹) أَفَأَمِنُواْ أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَ هُمْ لاَ يَشْعُرُونَ (یوسف/۱۰۷) يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَ يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ* خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَ قَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَ هُمْ سَالِمُون (قلم/۴۲-۴۳)

 

 

وَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً لَّا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَ هُمْ يُخْلَقُونَ وَ لَا يَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ ضَرًّا وَ لَا نَفْعًا وَ لَا يَمْلِكُونَ مَوْتًا وَ لَا حَيَاةً وَ لَا نُشُورًا (فرقان/۳) أَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِّنَ الْأَرْضِ هُمْ يُنشِرُونَ (انبیاء/۲۱) [الذین یدعون من دون الله] أَمْواتٌ غَيْرُ أَحْيَاء وَ مَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (نحل/۲۱) وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ (فاطر/۱۴) وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ أَيْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ* ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ وَ اللّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ (انعام/۲۲-۲۳) وَ يَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَائِي قَالُوا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِن شَهِيدٍ* وَ ضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَدْعُونَ مِن قَبْلُ وَ ظَنُّوا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٍ (فصّلت/۴۷-۴۸) وَ يَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ (قصص/۶۲، ۷۴) ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَ يَقُولُ أَيْنَ شُرَكَآئِيَ الَّذِينَ كُنتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ قَالَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ الْسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ (نحل/۲۷) وَ نَزَعْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَ ضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (قصص/۷۵) وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَ شُرَكَآؤُكُمْ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ وَ قَالَ شُرَكَآؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ* فَكَفَى بِاللّهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ* هُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ وَ رُدُّواْ إِلَى اللّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ وَ ضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ (یونس/۲۸-۳۰) قَالَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَؤُلَاء الَّذِينَ أَغْوَيْنَا أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ* وَ قِيلَ ادْعُوا شُرَكَاءكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَ رَأَوُا الْعَذَابَ لَوْ أَنَّهُمْ كَانُوا يَهْتَدُونَ (قصص/۶۳-۶۴) وَ يَوْمَ يَقُولُ نَادُوا شُرَكَائِيَ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَ جَعَلْنَا بَيْنَهُم مَّوْبِقًا* وَ رَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَ لَمْ يَجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا  (کهف/۵۲-۵۳) وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَ مَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَؤُلَاء أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ* قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاء وَ لَكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَ آبَاءهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَ كَانُوا قَوْمًا بُورًا* فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا وَ مَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا (فرقان/۱۷-۱۹) وَ إِذَا رَأى الَّذِينَ أَشْرَكُواْ شُرَكَاءهُمْ قَالُواْ رَبَّنَا هَؤُلاء شُرَكَآؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُوْ مِن دُونِكَ فَألْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ* وَ أَلْقَوْاْ إِلَى اللّهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ وَ ضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ* الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يُفْسِدُونَ (نحل/۸۶-۸۸) وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَومِ الْقِيَامَةِ وَ هُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ* وَ إِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَ كَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ (احقاف/۵-۶) وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ* وَ لَمْ يَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاء وَ كَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ (روم/۱۲-۱۳) وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَؤُلَاء إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ* قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ* فَالْيَوْمَ لَا يَمْلِكُ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ نَّفْعًا وَ لَا ضَرًّا وَ نَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (سبأ/۴۰-۴۲) وَ يَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ مَاذَا أَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِينَ* فَعَمِيَتْ عَلَيْهِمُ الْأَنبَاء يَوْمَئِذٍ فَهُمْ لَا يَتَسَاءلُونَ (قصص/۶۵-۶۶)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

القیامة – الفرق الاخری، وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ* يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ* وَ مَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ  (انفطار/۱۴-۱۶) وَ لاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الأَبْصَارُ* مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُءُوسِهِمْ لاَ يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَ أَفْئِدَتُهُمْ هَوَاء (ابراهیم/۴۲-۴۳) وَ إِذَا رَأى الَّذِينَ ظَلَمُواْ الْعَذَابَ فَلاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَ لاَ هُمْ يُنظَرُونَ (نحل/۸۵) وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا* يَا وَيْلَتَى لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا* لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِي (فرقان/۲۷-۲۹) وَ تَرَاهُمْ (الظالمین) يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا (النار) خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنظُرُونَ مِن طَرْفٍ خَفِيٍّ وَ قَالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُّقِيمٍ* وَ مَا كَانَ لَهُم مِّنْ أَوْلِيَاء يَنصُرُونَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ (شوری/۴۵-۴۶) وَ لَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِن سُوءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ بَدَا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ (زمر/۴۷)

 

 

 

 

يَوْمَ يَرَوْنَ [الذین لایومنون لقائنا] الْمَلَائِكَةَ لَا بُشْرَى يَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِينَ وَ يَقُولُونَ حِجْرًا مَّحْجُورًا* وَ قَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاء مَّنثُورًا (فرقان/۲۲-۲۳) أُولَئِكَ (اخسر الناس) الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَ لِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا (کهف/۱۰۵) قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ* لَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَ مِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذَلِكَ يُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ يَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ (زمر/۱۵-۱۶) وَ يَومَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ (جاثیه/۲۷)

 

 

وَ مَن يَسْتَنكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ (الله) وَ يَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيهِ جَمِيعًا* فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزيدُهُم مِّن فَضْلِهِ وَ أَمَّا الَّذِينَ اسْتَنكَفُواْ وَ اسْتَكْبَرُواْ فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلُيمًا وَ لاَ يَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللّهِ وَلِيًّا وَ لاَ نَصِيرًا (نساء/۱۷۲-۱۷۳) وَ مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى* قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَ قَدْ كُنتُ بَصِيرًا* قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَ كَذَلِكَ الْيَوْمَ تُنسَى (طه/۱۲۴-۱۲۶) وَ مَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ* وَ إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ* حَتَّى إِذَا جَاءنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ* وَ لَن يَنفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذ ظَّلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ  (زخرف/۳۶-۳۹)

 

 

 

 

[عبادالرّحمن] الَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَ لَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لَا يَزْنُونَ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ يَلْقَ أَثَامًا* يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يَخْلُدْ فِيهِ مُهَانًا* إِلَّا مَن تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَ كَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (فرقان/۶۸-۷۰)

 

وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لَا هُدًى وَ لَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ* ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَ نُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ* ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ يَدَاكَ وَ أَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ (حج/۸-۱۰)

 

وَ مَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَشْكُرُونَ (یونس/۶۰) وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِينَ (زمر/۶۰)

 

إنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَ لاَ يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لاَ يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (بقره/۱۷۴) إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَ أَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُوْلَئِكَ لاَ خَلاَقَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ وَ لاَ يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ وَ لاَ يَنظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لاَ يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ  (آل‌عمران/۷۷)

 

 

وَ الَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لاَ يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَ جُنوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لأَنفُسِكُمْ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ (توبه/۳۴-۳۵) سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُواْ بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ (آل‌عمران/۱۸۰)

 

وَ مَن يَغْلُلْ يَأْتِ بِمَا غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَ هُمْ لاَ يُظْلَمُونَ (آل‌عمران/۱۶۱)

 

وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ* الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُواْ عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ* وَ إِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ* أَلَا يَظُنُّ أُولَئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ* لِيَوْمٍ عَظِيمٍ* يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ* كَلَّا (مطفّفین/۱-۷)

 

وَ يَوْمَ يِحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الإِنسِ وَ قَالَ أَوْلِيَآؤُهُم مِّنَ الإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِيَ أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَليمٌ* وَ كَذَلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضًا بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ* يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَ يُنذِرُونَكُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا قَالُواْ شَهِدْنَا عَلَى أَنفُسِنَا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ شَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِينَ (انعام/۱۲۸-۱۳۰) وَ يَوْمَ يُحْشَرُ أَعْدَاء اللَّهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ* حَتَّى إِذَا مَا جَاؤُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصَارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ* وَ قَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَيْنَا قَالُوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ* وَ مَا كُنتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَ لَا أَبْصَارُكُمْ وَ لَا جُلُودُكُمْ وَ لَكِن ظَنَنتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِّمَّا تَعْمَلُونَ (فصّلت/۱۹-۲۲) إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ* يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ* يَوْمَئِذٍ يُوَفِّيهِمُ اللَّهُ دِينَهُمُ الْحَقَّ وَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ (نور/۲۳-۲۵)

 

 

 

 

 

 

القیامة – الاقوام، وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتَ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ* أَوْ تَقُولُواْ إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَ كُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ (اعراف/۱۷۲-۱۷۳) وَ إِن مَّن قَرْيَةٍ إِلاَّ نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَلِك فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (اسراء/۵۸) إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ* يَوْمَ لَا يَنفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (غافر/۵۱-۵۲) يَوْمَ يَجْمَعُ اللّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ قَالُواْ لاَ عِلْمَ لَنَا إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ (مائده/۱۰۹)

 

 

 

 

[قال رب لابلیس] وَ إِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ (حجر/۳۵) وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلَى يَوْمِ الدِّينِ (ص/۷۸) قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ (حجر/۳۶؛ ص/۷۹). قَالَ أَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ (اعراف/۱۴) لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إَلاَّ قَلِيلًا (اسراء/۶۲) قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ* إِلَى يَومِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (حجر/۳۷-۳۸؛ ص/۸۰-۸۱)

 

[قال هود لقومه] إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (شعراء/۱۳۵؛ احقاف/۲۱) وَ أُتْبِعُواْ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ (هود/۶۰)

 

فَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَ الَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَ مِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ  (هود/۶۶)

 

[قال نوح لقومه] إِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (اعراف/۵۹) أَن لاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ  (هود/۲۶)

 

[قال الملا الذین کفروا من قوم بعد نوح لرسوله] أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَ كُنتُمْ تُرَابًا وَ عِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ* هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ* إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَ نَحْيَا وَ مَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (مومنون/۳۵-۳۷)

 

[قال ابراهیم لابیه و قومه] فَإِنَّهُمْ (ماتعبدون) عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ … وَ الَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (شعراء/۷۷-۸۲) وَ قَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُم بِبَعْضٍ وَ يَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضًا وَ مَأْوَاكُمُ النَّارُ وَ مَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ (عنکبوت/۲۵) [قال ابراهیم] رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَ لِوَالِدَيَّ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ (ابراهیم/۴۱) وَ لَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ* يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَ لَا بَنُونَ* إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ* وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ* وَ بُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (شعراء/ ۸۷-۹۱)

 

 

 

[قال شعیب لقومه] َإِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُّحِيطٍ (هود/۸۴)

 

وَ قَالَ مُوسَى إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ (غافر/۲۷) وَ جَعَلْنَاهُمْ [فرعون و جنوده] أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنصَرُونَ* وَ أَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ هُم مِّنَ الْمَقْبُوحِينَ (قصص/۴۱-۴۲) وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ (غافر/۴۶) يَقْدُمُ [الفرعون] قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ* وَ أُتْبِعُواْ فِي هَذِهِ لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ (هود/۹۸-۹۹) [قال رجل مومن من آل فرعون] وَ يَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنَادِ* يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ مَا لَكُم مِّنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ (غافر/۳۲-۳۳)

 

 

 

[یا بنی‌اسرائیل] أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ (بقره/۸۵) وَ اتَّقُواْ يَوْمًا لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَ لاَ يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَ لاَ يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَ لاَ هُمْ يُنصَرُونَ (بقره/۴۸) وَ اتَّقُواْ يَوْمًا لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَ لاَ يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَ لاَ تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَ لاَ هُمْ يُنصَرُونَ  (بقره/۱۲۳) إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (یونس/۹۳؛ جاثیه/۱۷) إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (سجده/۲۵)

 

وَ [قال الیهود] لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّامًا مَّعْدُودَةً (بقره/۸۰) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوْتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِّنْهُمْ وَ هُم مُّعْرِضُونَ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ وَ غَرَّهُمْ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ* فَكَيْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِيَوْمٍ لاَّ رَيْبَ فِيهِ وَ وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَ هُمْ لاَ يُظْلَمُونَ (آل‌عمران/۲۳-۲۵) وَ أَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ (الیهود) الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاء إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ (مائده/۶۴) وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَن يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ (اعراف/۱۶۷) فَاللّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ (الیهود و النصاری) يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ  (بقره/۱۱۳) إنَّ رَبَّكَ لَيَحْكُمُ بَيْنَهُمْ (اصحاب السبت) يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (نحل/۱۲۴)

 

 

 

يَا دَاوُودُ … إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ (ص/۲۶)

فَلَوْلَا أَنَّهُ (یونس) كَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِينَ* لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ (الحوت) إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ (صافّات/۱۴۳-۱۴۴)

وَ سَلَامٌ عَلَيْهِ (یحیی) يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا (مریم/۱۵)

 

وَ إِنَّهُ (عیسی) لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَ اتَّبِعُونِ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ (زخرف/۶۱) [قال عیسی فی المهد] وَ السَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا (مریم/۳۳) إِذْ قَالَ اللّهُ … وَ جَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (آل‌عمران/۵۵) وَ إِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا  (نساء/۱۵۹) وَ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّا نَصَارَى أَخَذْنَا مِيثَاقَهُمْ فَنَسُواْ حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِ فَأَغْرَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاء إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ سَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللّهُ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ (مائده/۱۴) فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ [فی عیسی] مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ* أَسْمِعْ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنَا لَكِنِ الظَّالِمُونَ الْيَوْمَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (مریم/۳۷-۳۸) فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ عَذَابِ يَوْمٍ أَلِيمٍ* هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ (زخرف/۶۵-۶۶) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هَادُوا وَ الصَّابِئِينَ وَ النَّصَارَى وَ الْمَجُوسَ وَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (حج/۱۷)

 

 

 

 

 

 

أَعْثَرْنَا [الناس] عَلَيْهِمْ (اصحاب الکهف) لِيَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ أَنَّ السَّاعَةَ لَا رَيْبَ فِيهَا (کهف/۲۱).

[قال رجل کافر له الجنة] وَ مَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَ لَئِن رُّدِدتُّ إِلَى رَبِّي لَأَجِدَنَّ خَيْرًا مِّنْهَا مُنقَلَبًا … وَ أُحِيطَ بِثَمَرِهِ فَأَصْبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيْهِ عَلَى مَا أَنفَقَ فِيهَا وَ هِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُشْرِكْ بِرَبِّي أَحَدًا (کهف/۳۶-۴۲)

 

القیامة – النبی، وَ كَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ تُنذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَ فَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ (شوری/۷) وَ أَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُواْ إِلَى رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَ لاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (انعام/۵۱) مَّا فَرَّطْنَا فِي الكِتَابِ مِن شَيْءٍ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ (انعام/۳۸) مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وِزْرًا* خَالِدِينَ فِيهِ وَ سَاء لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حِمْلًا (طه/۱۰۰-۱۰۱) وَ لَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ (القرآن) حَتَّى تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ  (حج/۵۵) هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَيَشْفَعُواْ لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ (اعراف/۵۳) تَاللّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ  (نحل/۶۳)

 

 

 

 

 

فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ الْقَيِّمِ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ (روم/۴۳) وَ يَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَ جِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَى هَؤُلاء (نحل/۸۹)

 

 

قُلِ اللَّهُ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يَجْمَعُكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيبَ فِيهِ وَ لَكِنَّ أَكَثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (جاثیه/۲۶) قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ* لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (واقعه/۴۹-۵۰) قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (ملک/۲۴) وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (حجر/۲۵) اللَّهُ الَّذِي أَنزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِيزَانَ وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ* يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَ الَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (شوری/۱۷-۱۸) يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا* فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا* إِلَى رَبِّكَ مُنتَهَاهَا* إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا (نازعات/۴۲-۴۵) يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا (احزاب/۶۳) يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللّهِ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ (اعراف/۱۸۷) قُل لَّا يَعْلَمُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ وَ مَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ* بَلِ ادَّارَكَ عِلْمُهُمْ فِي الْآخِرَةِ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِّنْهَا بَلْ هُم مِّنْهَا عَمِونَ (نمل/۶۵-۶۶) وَ إِنَّ السَّاعَةَ لآتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ (حجر/۸۵) قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ يُقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَ يُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَ لاَ خِلاَلٌ (ابراهیم/۳۱) قُلْ إِنِّيَ أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (انعام/۱۵؛ زمر/۱۳). إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ) یونس/۱۵( وَ إِن تَوَلَّوْاْ فَإِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (هود/۳) فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنتُكُمْ عَلَى سَوَاء وَ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ أَم بَعِيدٌ مَّا تُوعَدُونَ (انبیاء/۱۰۹) وَ أَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ وَ هُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (مریم/۳۹) وَ أَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِينَ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَ لَا شَفِيعٍ يُطَاعُ (غافر/۱۸) وَ أَنذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَلَمْ تَكُونُواْ أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ (ابراهیم/۴۴) وَ لَقَدْ أَتَوْا (الکافرون) عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ أَفَلَمْ يَكُونُوا يَرَوْنَهَا بَلْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ نُشُورًا  (فرقان/۴۰) قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَ لَا هُمْ يُنظَرُونَ (سجده/۲۹) يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ (انعام/۱۵۸) مَن يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا* حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَ أَقَلُّ عَدَدًا* قُلْ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَدًا (جن/۲۳-۲۵) قُلْ مَن كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَنُ مَدًّا حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَ إِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّكَانًا وَ أَضْعَفُ جُندًا (مریم/۷۵) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَدًا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِضِيَاء أَفَلَا تَسْمَعُونَ* قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (قصص/۷۱-۷۲) قُلْ أَرَأَيْتُكُم إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شَاء وَ تَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ  (انعام/۴۰-۴۱) قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللّهِ الَّتِيَ أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَ الْطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِي لِلَّذِينَ آمَنُواْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (اعراف/۳۲)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ إِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللّهُ شَهِيدٌ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ  (یونس/۴۶) إِنَّكَ مَيِّتٌ وَ إِنَّهُم مَّيِّتُونَ* ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِندَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ (زمر/۳۰-۳۱)

 

إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَ الْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا* الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّهِ قَالُواْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَ إِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُواْ أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَ نَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ فَاللّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لَن يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا (نساء/۱۴۰-۱۴۱) وَ مِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللّهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَ لَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ* فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَ تَوَلَّواْ وَّ هُم مُّعْرِضُونَ* فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَى يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُواْ اللّهَ مَا وَعَدُوهُ وَ بِمَا كَانُواْ يَكْذِبُونَ (توبه/۷۵-۷۷) [الم تر الی الذین تولوا قوما غضب الله علیهم] يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَمَا يَحْلِفُونَ لَكُمْ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَى شَيْءٍ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْكَاذِبُونَ (مجادله/۱۸) يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِن نُّورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَيْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَ ظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ* يُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ قَالُوا بَلَى وَ لَكِنَّكُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَكُمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَ ارْتَبْتُمْ وَ غَرَّتْكُمُ الْأَمَانِيُّ حَتَّى جَاء أَمْرُ اللَّهِ وَ غَرَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ* فَالْيَوْمَ لَا يُؤْخَذُ مِنكُمْ فِدْيَةٌ وَ لَا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مَأْوَاكُمُ النَّارُ هِيَ مَوْلَاكُمْ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (حدید/۱۳-۱۵)

 

 

 

 

 

 

 

 

هَاأَنتُمْ هَؤُلاء جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ (خوّان اثیم) فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَمَن يُجَادِلُ اللّهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَم مَّن يَكُونُ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا (نساء/۱۰۹)