چکیده: به نام پروردگارت بخوان و بخوان که پروردگار تو کریم‌تر است. خدا پیامبر را به قرآن خوانا کرد. جمع‌آوری و خواندن قرآن با خدا است. قرآن را بخش‌بخش نازل کرد تا پیامبر آن را برای مردم به آرامی بخواند. هنگامی که قرآن خوانده شود به آن گوش دهید تا مورد رحمت قرار گیرید. آن‌چه از قرآن میسّر می‌شود، بخوانید. هنگام خواندن قرآن از شیطان به خدا پناه ببر. روز قیامت گفته شود: نامه خود را بخوان.

بخوان به نام پرردگارت که آفرید. انسان را از علق آفرید. بخوان و پرودگار تو کریم‌تر است (علق/۱-۳). به زودی تو را [به قرآن] خوانا می‌کنیم پس آن را فراموش نخواهی کرد مگر آن‌چه را خدا بخواهد (اعلی/۶-۷). زبانت را به آن (خواندن قرآن) حرکت نده تا در آن شتاب کنی، به‌راستی  گردآوری آن و خواندن آن با ما است. پس چون آن را بخوانیم، از خواندن آن پیروی کن (قیامت/۱۶-۱۸). قرآنی که آن را بخش‌بخش کرده‌ایم تا آن را بر مردم به آرامی بخوانی (اسراء/۱۰۶). هنگامی که قرآن می‌خوانی، از شیطان رانده شده به خدا پناه ببر (نحل/۹۸). هنگامی که قرآن خوانده ‌شود، به آن گوش دهید و خاموش باشید، باشد که بر شما رحم شود (اعراف/۲۰۴). اگر از آن‌چه به سوی تو فرستادیم در شک هستی، پس از کسانی که پیش از تو کتاب را می‌خواندند، بپرس. به‌راستی حق از سوی پروردگارت، برای تو آمده است پس هرگز از تردید‌کنندگان نباش (یونس/۹۴). بی‌تردید پروردگار تو مى ‏داند که تو و گروهى از کسانى که با تو هستند، نزدیک به دو‌سوم از شب یا نصف آن یا یک‌سوم آن را بر مى‏ خیزید. خدا است که شب و روز را اندازه‏ گیرى مى‏ کند. مى‏ داند که [شما] هرگز نمی‌توانید آن را برشمارید پس بر شما بخشید پس هر چه از قرآن میسّر می‌شود، بخوانید. [خدا] مى‏ داند که برخی از شما بیمارانى خواهند بود و برخی در زمین سفر مى‏ کنند و از فضل خدا می‌جویند و برخی در راه خدا جنگ می‌کنند پس آن‌چه میسّر است، از آن (قرآن) بخوانید. نماز برپا دارید. زکات دهید و به خدا قرض دهید، قرض نیکو. هر چه براى خود از پیش می‌فرستید، آن را نزد خدا بهتر و با پاداشى بزرگتر خواهید یافت. از خدا طلب آمرزش کنید. به‌راستی خدا آمرزنده مهربان است (مزمّل/۲۰).

آنان را چه شده که ایمان نمی‌آورند و چون قرآن بر آنان خوانده شود، سجده نمی‌کنند؟ بلکه آنان که کفر ورزیده‌اند [آن را] تکذیب می‌کنند. خدا به آن‌چه در سینه‌ها حفظ می‌کنند، داناتر است پس آنان را به عذابی دردناک بشارت بده (انشقاق/۲۰-۲۴). چون قرآن بخوانی، میان تو و آنان که به آخرت ایمان ندارند، پرده‌ای پوشیده قرار می‌دهیم و بر قلب‌های آنان پوشش‌ها و در گوش‌های آنان سنگینی قرار می‌دهیم تا آن را درنیابند. هنگامی که در قرآن، پروردگارت را به یگانگی یاد کنی، با نفرت پشتشان را برمی‌گردانند (اسراء/۴۵-۴۶). می‌گویند: ما هرگز ایمان نمی‌آوریم تا برای ما از زمین چشمه‌ای بجوشانی … یا به آسمان بالا روی و به بالا‌رفتن تو هم ایمان نمی‌آوریم تا نوشته‌ای بیاوری که آن را بخوانیم. بگو، پروردگار من منزّه است. آیا من جز بشری، فرستاده هستم (اسراء/۹۰-۹۳)؟ اگر قرآن را بر غیر عرب‌زبان نازل می‌کردیم و او آن را برایشان می‌خواند، به آن ایمان نمی‌آوردند (شعراء/۱۹۸-۱۹۹).

روز قیامت برای انسان نامه‌ای که آن را گشوده می‌بیند، بیرون می‌آوریم. [گفته می‌شود:] نامه خود را بخوان. کافی است که امروز بر خودت حسابرس باشی (اسراء/۱۳-۱۴). هر کس نامه او به دست راستش داده شود پس آنان نامه خود را می‌خوانند و [به اندازه] نخ هسته خرمایی به آنها ستم نمی‌شود (اسراء/۷۱). می‌گوید: بیایید نامه من را بخوانید. بی‌گمان من می‌دانستم که با حساب خود روبه‌رو می‌شوم (حاقّه/۱۹-۲۰).

تلاوت

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ* خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ* اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ (علق/۱-۳) سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى* إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ (اعلی/۶-۷) لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ* إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ* فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (قیامت/۱۶-۱۸) وَ قُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَى مُكْثٍ (اسراء/۱۰۶) فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ (نحل/۹۸) وَ إِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (اعراف/۲۰۴) فَإِن كُنتَ فِي شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَؤُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ لَقَدْ جَاءكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (یونس/۹۴) إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِن ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَ اللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرْضَى وَ آخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِن فَضْلِ اللَّهِ وَ آخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَ آتُوا الزَّكَاةَ وَ أَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَ مَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَ أَعْظَمَ أَجْرًا وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (مزمّل/۲۰)

فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ* وَ إِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ* بَلِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ* وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ* فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (انشقاق/۲۰-۲۴) وَ إِذَا قَرَأْتَ الْقُرآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُورًا* وَ جَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرًا وَ إِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْاْ عَلَى أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا (اسراء/۴۵-۴۶) وَ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الأَرْضِ يَنبُوعًا  … أَوْ تَرْقَى فِي السَّمَاء وَ لَن نُّؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَيْنَا كِتَابًا نَّقْرَؤُهُ قُلْ سُبْحَانَ رَبِّي هَلْ كُنتُ إَلاَّ بَشَرًا رَّسُولًا (اسراء/۹۰-۹۳) وَ لَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ* فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (شعراء/۱۹۸-۱۹۹)

وَ نُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنشُورًا* اقْرَأْ كَتَابَكَ كَفَى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا (اسراء/۱۳-۱۴) فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُوْلَئِكَ يَقْرَؤُونَ كِتَابَهُمْ وَ لاَ يُظْلَمُونَ فَتِيلًا (اسراء/۷۱) فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ* إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ (حاقّه/۱۹-۲۰)