فسق، خروج از حق، این مفهوم از مادّه «ف س ق» ۵۴ بار آمده است.
چکیده: بسیاری از مردم فاسق هستند. کافران، منافقان، بیشتر مشرکان، تکذیبکنندگان آیات، بیشتر اقوام گذشته، و بیشتر اهلکتاب فاسق هستند. کسانی که خدا را فراموش کردند، کسانی که به آنچه خدا نازل کرده حکم نکنند و کسانی که به زنان پاکدامن نسبت زنا میدهند و شاهدی نمیآورند، فاسق هستند. آنچه نام خدا بر آن برده نشده و خوردنیهایی که بر شما حرام شده، فسق هستند و خوردن آنها نیز فسق است. ابلیس از فرمان پروردگار فسق ورزید. خدا فسق را برای شما ناخوشایند کرد. نامگذاری به فسق بعد از ایمان، بد است. اگر فاسقی خبری برای شما آورد، بررسی کنید. فاسقان ایمان نمیآورند و به آیات کفر میورزند. خدا از فاسقان خشنود نمیشود و آنان را هدایت نمیکند. مومنان و فاسقان یکسان نیستند. فاسقان عذاب دارند و جایگاه آنها آتش است. خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و عمل شایسته انجام دادهاند، وعده داده است که بدون تردید آنان را در زمین جانشین کند، همانگونه که کسانی را که قبل از آنان بودند، جانشین کرد و دینشان را که برای آنان پسندیده است، پابرجا کند و بعد از بیمشان، به ایمنی مبدّل نماید. آنان من را عبادت میکنند و چیزی را با من شریک نمیگردانند. هر کس بعد از آن کفر ورزد، آنان همان فاسقان هستند (نور/۵۵). چگونه [برای مشرکان نزد خدا و پیامبر او عهدی است] در حالیکه اگر بر شما پیروز شوند، درباره شما نه خویشاوندی را مراعات میکنند و نه پیمانی را؟ شما را با دهانهای خود راضی میکنند در حالیکه قلبهایشان اِبا میکند. بیشتر آنان فاسق هستند (توبه/۸). مردان و زنان منافق همه از یکدیگر هستند. به منکر امر میکنند و از معروف نهی میکنند. دستهای خود را [از انفاق] میبندند. خدا را فراموش کردند پس [خدا] هم آنان را فراموش کرد. بهراستی منافقان همان فاسقان هستند (توبه/۶۷). [ای کسانی که ایمان آوردهاید،] مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند پس [خدا نیز] خودشان را نیز فراموششان گردانید. آنان همان فاسقان هستند (حشر/۱۹). آیا برای کسانی که ایمان آوردهاند، وقت آن نرسیده که قلبهایشان برای یاد خدا و آنچه از حق نازل شد، خاشع گردد و مانند کسانی نباشند که از پیش به آنان کتاب داده شد پس زمان بر آنان طولانی گردید و قلبهایشان سخت شد. بسیاری از آنان فاسق بودند (حدید/۱۶)؟ کسانی که به زنان پاکدامن نسبت [زنا] میدهند سپس چهار گواه نمیآورند، را هشتاد تازیانه بزنید و هیچگاه شهادتی، را از آنان نپذیرید. آنان خود فاسق هستند مگر کسانی که بعد از آن توبه کنند و اصلاح نمایند. پس بهراستی خدا آمرزنده مهربان است (نور/۴-۵). از آنچه نام خدا بر آن یاد نشده است، نخورید. بدون تردید آن فسق است. بیگمان شیاطین به دوستان خود القاء میکنند تا با شما مجادله کنند. اگر از آنان اطاعت کنید، بدون تردید شما هم مشرک هستید (انعام/۱۲۱). مردار، خون، گوشت خوک، آنچه بر آن [هنگام ذبح] نام غیر خدا برده شده، حیوان خفهشده، حیوانی که با زدن، مرده، با سقوط از بلندی مرده، با شاخ حیوان دیگری مرده، آنچه درنده از آن خورده باشد مگر آنچه را [زنده یافته و] ذبح کنید، آنچه برای بتان ذبح شده و اینکه با تیرهای قرعه قسمت کنید، بر شما حرام شده است. اینها فسق است. امروز کسانی که کفر ورزیدند، از دین شما ناامید شدند پس، از آنان نترسید و از من بترسید. امروز دین شما را بر شما کامل کردم، نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را برای شما به عنوان دین پسندیدم. پس هر کس در گرسنگی شدید، بدون آنکه به گناه متمایل باشد، [به خوردن] ناچار شود، بدون تردید خدا آمرزنده مهربان است (مائده/۳). ای کسانی که ایمان آوردهاید، قومی، قوم دیگر را مسخره نکند، شاید آنان از اینان بهتر باشند و زنانی زنان دیگر را [مسخره نکنند]، شاید آنان از اینان بهتر باشند. از یکدیگر عیبجویی نکنید. به یکدیگر لقبهای [زشت]، ندهید. نامگذاری به فسق بعد از ایمان آوردن، بد است. هر کس توبه نکند پس آنان خود ستمکاران هستند (حجرات/۱۱). هرگاه دادوستد کنید، شاهد بگیرید. هیچ نویسندهای و نه شاهدی نباید زیان ببیند. اگر چنین کنید پس بدون تردید از فسق شما است (بقره/۲۸۲). حج در ماههای معینی است پس هر کس در این ماهها حج را [بر خود] واجب گردانید پس در حج آمیزش، فسق و مجادله [روا] نیست (بقره/۱۹۷). ای کسانی که ایمان آوردهاید، اگر فاسقی برای شما خبری بیاورد پس بررسی کنید [مبادا] گروهی را به نادانی آسیب برسانید و سپس بر آنچه انجام دادهاید، پشیمان شوید. بدانید که پیامبر خدا در میان شما است. اگر در بسیاری از کارها از شما اطاعت کند، بدون تردید به زحمت میافتید ولی خدا، ایمان را برای شما دوستداشتنی کرد و آن را در قلبهای شما آراست و کفر، فسق و سرکشی را برای شما ناخوشایند کرد. آنان همان رشدیافتگان هستند (حجرات/۶-۷). اى کسانى که ایمان آورده اید، هنگامى که یکى از شما را [نشانه هاى] مرگ رسید، شهادت میان شما هنگام وصیّت، [گواهیِ] دو عادل از شما است یا اگر در سفر بودید و مصیبت مرگ شما را فرا رسید [و شاهد مسلمان نبود] دو تن از غیر [هم کیشان] خود را [به شهادت بطلبید] و اگر [در آنان] شک کردید پس از نماز، آن دو را نگاه مى دارید پس به خدا سوگند یاد مى کنند که ما این [حق] را به هیچ قیمتى نمى فروشیم هر چند خویشاوند باشد و شهادت الهى را کتمان نمى کنیم که در این صورت از گناهکاران خواهیم بود. اگر معلوم شد که آن دو [شاهد هنگام وصیت] مرتکب گناه شدند، دو تن دیگر از کسانی که بر آنان [ستم] رفته است و [به میت] نزدیکتر هستند به جای آن دو [شاهد قبلی] قیام کنند پس به خدا سوگند یاد کنند که شهادت ما بدون تردید از شهادت آن دو درستتر است و [از حق] تجاوز نکردهایم که بیگمان در این صورت از ستمکاران خواهیم بود. این نزدیکتر است به اینکه باید شهادت دهند یا بترسند که بعد از سوگند یاد کردنشان، سوگندهایی [به وارثان میت] برگردانده شود. از خدا پروا کنید و بشنوید. خدا گروه فاسقان را هدایت نمیکند (مائده/۱۰۶-۱۰۸). اینگونه سخن پروردگارت بر کسانی که فسق ورزیدند، محقّق شد که آنان ایمان نمیآورند (یونس/۳۳). آیا کسی که مومن است، مانند کسی است که فاسق است؟ [اینان] یکسان نیستند. امّا کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادهاند به سبب آنچه انجام میدادند در باغهایی که در آن جایگزین میشوند، پذیرایی میشوند. امّا کسانی که فسق ورزیدند پس جایگاهشان آتش است. هر بار بخواهند از آن بیرون بیایند، در آن بازگردانیده میشوند. به آنان گفته میشود: بچشید عذاب آتشی که آن را تکذیب میکردید (سجده/۱۸-۲۰). کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، به سبب آنکه فسق ورزیدند، عذاب به آنان خواهد رسید (انعام/۴۹). آن روز کسانی را که کفر ورزیدند، بر آتش عرضه میکنند. [گفته شود:] پاکیزههای خود را در زندگی دنیایتان [به پایان] بردید و از آن بهرهمند شدید پس امروز به سبب آنکه در زمین به ناحق استکبار کردید و به سبب آنکه فسق ورزیدید به عذاب خفّتبار جزا داده میشوید (احقاف/۲۰). بدون تردید خدا از اینکه به پشهای یا فراتر آن مَثَل بزند، حیا نمیکند پس امّا کسانی که ایمان آوردهاند، میدانند که آن، از جانب پروردگارشان حق است ولی کسانی که کفر ورزیدند، میگویند: خدا از این مَثَل چه اراده کرده است؟ [خدا] بسیاری را با آن گمراه میکند و بسیاری را با آن هدایت میکند و جز فاسقان را با آن گمراه نمیکند (بقره/۲۶). فسق- اقوام، خدا از پیامبران، پیمان گرفت که هر گاه آنچه به شما از کتاب و حکمت دادم سپس برای شما فرستادهای آمد که آنچه را با شما است، تصدیق کرد، بدون تردید به او ایمان آورید و بدون شک او را یاری کنید. فرمود: آیا اقرار کردید و پیمانم را بر این امر پذیرفتید؟ گفتند: اقرار کردیم. گفت: پس گواه باشید و من با شما از گواهان هستم پس کسانی که بعد از این، روی برتابند، آنان همان فاسقان هستند (آلعمران/۸۱-۸۲). در بیشتر آنها (اقوام تکذیبکننده) عهدی نیافتیم. بهراستی بیشتر آنان را فاسق یافتیم (اعراف/۱۰۲). اگر بخواهیم شهری را هلاک کنیم، خوشگذرانان آن را امر میکنیم تا در آن فسق ورزند پس بر آن، سخن [عذاب] محقّق میشود سپس آن را یکسره درهم میکوبیم (اسراء/۱۶). به فرشتگان گفتیم: به آدم سجده کنید پس سجده کردند جز ابلیس که از جنّ بود پس، از امر پروردگارش فسق ورزید. آیا او و نسل او را به جای من اولیاء میگیرید، در حالیکه آنان دشمن شما هستند. بد جایگزینی برای ستمکاران است (کهف/۵۰). قوم نوح نیز از قبلِ [قوم عاد، ثمود و فرعونیان،] هلاک شدند. بهراستی آنان گروهی فاسق بودند (ذاریات/۴۶). بهیقین نوح و ابراهیم را فرستادیم و در نسل آن دو، نبوّت و کتاب قرار دادیم پس برخی از آنان هدایت یافتند و بسیاری از آنان فاسق شدند. سپس به دنبال آنان فرستادگان خود را پیدرپی آوردیم و عیسی، پسر مریم را در پیِ آنها آوردیم و به او انجیل دادیم و در قلبهای کسانی که از او پیروی کردند، رأفت و رحمت نهادیم و ترک دنیایی که از خود ابداع کردند، ما آن را برایشان مقرّر نکردیم. آنان جز برای طلب خشنودی خدا [این کار را نکردند] ولی آن را چنان که حق رعایتش بود، رعایت نکردند پس کسانی از آنها را که ایمان آورده بودند، اجرشان دادیم و بسیاری از آنان، فاسقان هستند (حدید/۲۶-۲۷). [فرستادگان به لوط گفتند:] بهراستی ما بر اهل این شهر (شهر قوم لوط) به سبب آنکه فسق میورزیدند، عذابی از آسمان فرو میفرستیم (عنکبوت/۳۴). او را از شهری که کارهای پلید میکردند، نجات دادیم. بهراستی آنان گروهی بد و فاسق بودند (انبیاء/۷۴). فرعون، قوم خود را به سبکمغزی کشانید پس او را اطاعت کردند. بهراستی آنان گروهی فاسق بودند (زخرف/۵۴). [خدا به موسی فرمود:] بهراستی آنان (فرعون و سرانش) همواره گروهی فاسق هستند (قصص/۳۲). بهراستی آنان (فرعون و قوم او) همواره گروهی فاسق هستند (نمل/۱۲). موسی به قوم خود گفت: ای قوم من، چرا من را آزار میدهید، در حالیکه میدانید من بدون تردید فرستاده خدا به سوی شما هستم؟ پس چون [از حق] منحرف شدند، خدا قلبهای آنان را منحرف کرد. خدا گروه فاسقان را هدایت نمیکند (صف/۵). [به قوم موسی] گفتیم: به این شهر داخل شوید و از هر کجای آن خواستید، فراوان بخورید و سجدهکنان از این در داخل شوید و بگویید: گناهان ما را بریز تا خطاهای شما را بیامرزم. نیکوکاران را خواهم افزود. امّا کسانی که ستم کردند، [آن سخن را] به سخنی غیر از آنچه به آنان گفته شده بود، تبدیل کردند پس بر کسانی که ستم کردند به سبب آنکه فسق ورزیدند، عذابی از آسمان نازل کردیم (بقره/۵۸-۵۹). [موسی] گفت: پروردگارا، بدون تردید من جز اختیار خود و برادرم را ندارم پس میان ما و این قوم فاسق جدایی بینداز. پس بدون تردید آن (سرزمین) چهل سال برای آنان حرام شد. آنان در این سرزمین سرگردان خواهند بود پس تو بر این قوم فاسق اندوه نخور (مائده/۲۵-۲۶). برای او در الواح از هر چیزی پندی و تفصیلی نوشتیم پس [فرمودیم:] آن را با قوّت بگیر و به قوم خود، امر کن تا نیکوترین آن را بگیرند. بهزودی سرای فاسقان را به شما نشان میدهم (اعراف/۱۴۵). از آنان درباره شهری که کنار دریا بود بپرس، هنگامی که در روز شنبه تجاوز میکردند. آنگاه که روز شنبه آنان، ماهیهایشان به سوی آنان روی آب میآمدند و روزی که شنبه محسوب نبود به سوی آنان نمیآمدند. ما آنان را به سبب آنکه فسق میورزیدند، آزمایش کردیم … هنگامی که آنچه را به آن تذکر داده شده بودند، از یاد بردند، کسانی که از بدی نهی میکردند را نجات دادیم و کسانی را که ستم کردند به سبب آنکه فسق میورزیدند، به عذابی شدید گرفتیم (اعراف/۱۶۳-۱۶۵). سپس به دنبال آنان (نوح، ابراهیم و نسل آن دو) فرستادگان خود را پیدرپی آوردیم و عیسی، پسر مریم را در پی آنان آوردیم و به او انجیل دادیم و در قلبهای کسانی که از او پیروی کردند، رأفت و رحمت نهادیم و ترک دنیایی که از خود ساختند، ما آن را برایشان مقرّر نکردیم. آنان جز برای طلب خشنودی خدا [این کار را نکردند] ولی آن را چنانکه حق رعایتش بود، رعایت نکردند پس کسانی از آنان که ایمان آورده بودند، اجرشان را دادیم و بسیاری از آنان، فاسقان هستند (حدید/۲۷). بهیقین بر تو آیاتی روشن نازل کردیم و جز فاسقان به آن کفر نمیورزند (بقره/۹۹). صبر کن همانگونه که فرستادگان اولوالعزم صبر کردند و برای [عذاب] آنان شتاب نکن. روزی که آنچه وعده داده میشوند، ببینند، گویی جز ساعتی از یک روز [در دنیا] نماندهاند. [این] ابلاغی است پس آیا جز گروه فاسقان هلاک میشوند (احقاف/۳۵)؟ بگو، اگر پدران، پسران، برادران، همسران و قبیله شما و اموالی که آن را گرد آوردهاید و تجارتی که از کساد آن بیم دارید و سراهایی که به آن خشنود هستید، نزد شما از خدا و پیامبر او و جهاد در راه او دوستداشتنیتر است پس منتظر باشید تا خدا فرمان خود را بیاورد. خدا گروه فاسقان را هدایت نمیکند (توبه/۲۴). بگو، در آنچه به من وحی شده است، [چیزی] که خوردن آن بر خورندهای حرام باشد، نمییابم مگر اینکه مردار، خون ریخته یا گوشت خوک باشد که بدون تردید پلید هستند یا فسقی (حیوانی) که نام غیر خدا برای [ذبح] آن برده شده است پس کسی که بدون ستم و زیادهخواهی [به خوردن] ناچار شود، بدون تردید پروردگار تو آمرزنده مهربان است (انعام/۱۴۵). آنچه از درخت خرما که [در جنگ با یهود] قطع کردید یا بر ریشههایش ایستاده، برجای گذاشتید به اذن خدا بود و تا فاسقان را خوار کند (حشر/۵). [کسانی که از تو برای ترک جهاد اجازه میخواهند] برای شما سوگند میخورند تا از آنان خشنود شوید پس اگر از آنان خشنود گردید، بدون تردید خدا از گروه فاسقان خشنود نمیشود (توبه/۹۶). چون به منافقان گفته شود: بیایید تا پیامبر خدا برای شما آمرزش بخواهد، سرهای خود را برمیگردانند. آنان را میبینی در حالیکه استکبار میورزند، روی برمیتابند. برای آنان یکسان است، برایشان آمرزش بخواهی یا آمرزش نخواهی، خدا هرگز آنان را نمیآمرزد. بهراستی خدا گروه فاسقان را هدایت نمیکند (منافقون/۵-۶). برای آنان آمرزش بخواهی یا آمرزش نخواهی [یکسان است.] اگر هفتاد بار برای آنها آمرزش بخواهی، هرگز خدا آنان را نمیآمرزد. این به آن سبب است که آنان به خدا و فرستاده او کفر ورزیدند. خدا گروه فاسقان را هدایت نمیکند (توبه/۸۰). هرگز بر هیچ مردهای از آنان، نماز نگذار و بر قبر او نایست. بهراستی آنان به خدا و فرستاده او، کفر ورزیدند و در حالیکه آنان فاسق بودند، مردند (توبه/۸۴). بگو، [اگر] با رغبت یا با اکراه انفاق کنید، از شما پذیرفته نمیشود. بدون تردید شما قومی فاسق هستید. هیچ چیز مانع پذیرفتهشدن انفاقهای آنان نشد جز اینکه به خدا و پیامبرش کفر ورزیدند. جز با کسالت نماز بهجا نمیآورند و جز با کراهت انفاق نمیکنند (توبه/۵۳-۵۴). اگر اهلکتاب ایمان آورده بودند، بدون تردید برای آنان بهتر بود. برخی از آنان مومن و بیشتر آنان فاسق هستند (آلعمران/۱۱۰). بسیاری از آنان را میبینی که با کسانی که کفر ورزیدهاند، دوستی میکنند. بهراستی بد است آنچه برای خودشان پیش فرستادهاند. خدا بر آنان خشم گرفت و در عذاب، جاودانه هستند. اگر به خدا و پیامبر و آنچه به سوی او نازل شده، ایمان میآوردند، آنان را اولیاء نمیگرفتند ولی بسیاری از آنان فاسق هستند (مائده/۸۰-۸۱). بگو، ای اهلکتاب، آیا بر ما عیب میگیرید جز اینکه ما به خدا و آنچه به سوی ما نازل شده و آنچه از قبل نازل شده، ایمان آوردهایم؟ بدون تردید بیشتر شما فاسق هستید (مائده/۵۹). اهلِانجیل باید به آنچه خدا در آن نازل کرده، حکم کنند. کسانی که به آنچه خدا نازل کرده، حکم نکنند، پس آنان همان فاسقان هستند (مائده/۴۷). میان آنان به موجب آنچه خدا نازل کرده است، حکم کن و از هوسهای آنان پیروی نکن و از آنان برحذر باش. مبادا تو را در برخی از آنچه خدا به سوی تو نازل کرده، به فتنه اندازند پس اگر پشت کردند، بدان که خدا میخواهد آنان را به [سزای] برخی گناهانشان برساند. بهراستی بسیاری از مردم فاسق هستند. آیا حکم جاهلیت را میجویند؟ برای گروهی که یقین دارند، چه کسی در داوری از خدا بهتر است (مائده/۴۹-۵۰)؟ |
الفسق
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَ مَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (نور/۵۵) كَيْفَ وَ إِن يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لاَ يَرْقُبُواْ فِيكُمْ إِلاًّ وَ لاَ ذِمَّةً يُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَ تَأْبَى قُلُوبُهُمْ وَ أَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ (توبه/۸) الْمُنَافِقُونَ وَ الْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَ يَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (توبه/۶۷) [يا أيّها الذين آمنوا] وَ لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (حشر/۱۹) أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَ مَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَ لَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (حديد/۱۶)
وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَ لَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ* إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَ أَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (نور/۴-۵) وَ لاَ تَأْكُلُواْ مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ وَ إِنَّهُ لَفِسْقٌ وَ إِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَ إِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ (انعام/۱۲۱) حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَ الْدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَ مَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُتَرَدِّيَةُ وَ النَّطِيحَةُ وَ مَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ وَ مَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَ أَن تَسْتَقْسِمُواْ بِالأَزْلاَمِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (مائده/۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَومٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن يَكُونُوا خَيْرًا مِّنْهُمْ وَ لَا نِسَاء مِّن نِّسَاء عَسَى أَن يَكُنَّ خَيْرًا مِّنْهُنَّ وَ لَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَ لَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَ مَن لَّمْ يَتُبْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (حجرات/۱۱) وَ أَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَايَعْتُمْ وَ لاَ يُضَآرَّ كَاتِبٌ وَ لاَ شَهِيدٌ وَ إِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ (بقره/۲۸۲) الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَ لاَ فُسُوقَ وَ لاَ جِدَالَ فِي الْحَجِّ (بقره/۱۹۷) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَيَّنُوا أَن تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ* وَ اعْلَمُوا أَنَّ فِيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ يُطِيعُكُمْ فِي كَثِيرٍ مِّنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيَانَ أُوْلَئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ (حجرات/۶-۷) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَأَصَابَتْكُم مُّصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ الصَّلاَةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لاَ نَشْتَرِي بِهِ ثَمَنًا وَ لَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَ لاَ نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللّهِ إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الآثِمِينَ* فَإِنْ عُثِرَ عَلَى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ يِقُومَانُ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الأَوْلَيَانِ فَيُقْسِمَانِ بِاللّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِن شَهَادَتِهِمَا وَ مَا اعْتَدَيْنَا إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ* ذَلِكَ أَدْنَى أَن يَأْتُواْ بِالشَّهَادَةِ عَلَى وَجْهِهَا أَوْ يَخَافُواْ أَن تُرَدَّ أَيْمَانٌ بَعْدَ أَيْمَانِهِمْ وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ اسْمَعُواْ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (مائده/۱۰۶-۱۰۸) كَذَلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُواْ أَنَّهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (يونس/۳۳) أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا يَسْتَوُونَ* أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ* وَ أَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَ قِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (سجده/۱۸-۲۰) وَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ (انعام/۴۹) وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَ اسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِمَا كُنتُمْ تَفْسُقُونَ (احقاف/۲۰) إِنَّ اللَّهَ لاَ يَسْتَحْيِي أَن يَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُواْ فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَ يَهْدِي بِهِ كَثِيرًا وَ مَا يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفَاسِقِينَ (بقره/۲۶)
الفسق- الاقوام، وَ إِذْ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّيْنَ لَمَا آتَيْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنصُرُنَّهُ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِي قَالُواْ أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُواْ وَ أَنَاْ مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ* فَمَن تَوَلَّى بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (آلعمران/۸۱-۸۲) وَ مَا وَجَدْنَا لأَكْثَرِهِم (اقوام المكذِّبين) مِّنْ عَهْدٍ وَ إِن وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ (اعراف/۱۰۲) وَ إِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا (اسراء/۱۶)
وَ إِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاء مِن دُونِي وَ هُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلًا (كهف/۵۰)
وَ قَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ [قوم عاد، ثمود و آلفرعون] إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (ذاريات/۴۶) وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا وَ إِبْرَاهِيمَ وَ جَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَ الْكِتَابَ فَمِنْهُم مُّهْتَدٍ وَ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ* ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِم بِرُسُلِنَا وَ قَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ آتَيْنَاهُ الْإِنجِيلَ وَ جَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً وَ رَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاء رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (حدید/۲۶-۲۷)
[قالوا المرسلون لوط] إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (عنكبوت/۳۴)وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَت تَّعْمَلُ الْخَبَائِثَ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِينَ (انبياء/۷۴) فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (زخرف/۵۴) [قال الله لموسی] إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (قصص/۳۲) إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (نمل/۱۲) وَ إِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَ قَد تَّعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَ اللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (صف/۵) وَ إِذْ قُلْنَا [لقوم موسي] ادْخُلُواْ هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُواْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَ ادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَ قُولُواْ حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ وَ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ* فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ (بقره/۵۸-۵۹) قَالَ [موسي] رَبِّ إِنِّي لا أَمْلِكُ إِلاَّ نَفْسِي وَ أَخِي فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ* قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يَتِيهُونَ فِي الأَرْضِ فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ (مائده/۲۵-۲۶) وَ كَتَبْنَا لَهُ فِي الأَلْوَاحِ مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْعِظَةً وَ تَفْصِيلًا لِّكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُواْ بِأَحْسَنِهَا سَأُرِيكُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ (اعراف/۱۴۵)
و اَسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَ يَوْمَ لاَ يَسْبِتُونَ لاَ تَأْتِيهِمْ كَذَلِكَ نَبْلُوهُم بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ … فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ أَنجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أَخَذْنَا الَّذِينَ ظَلَمُواْ بِعَذَابٍ بَئِيسٍ بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ (اعراف/۱۶۳-۱۶۵)
ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِم بِرُسُلِنَا وَ قَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ آتَيْنَاهُ الْإِنجِيلَ وَ جَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً وَ رَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاء رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (حديد/۲۷)
وَ لَقَدْ أَنزَلْنَآ إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَ مَا يَكْفُرُ بِهَا إِلاَّ الْفَاسِقُونَ (بقره/۹۹) فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُوْلُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ لَا تَسْتَعْجِل لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مَا يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ بَلَاغٌ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ (احقاف/۳۵) قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَ أَبْنَآؤُكُمْ وَ إِخْوَانُكُمْ وَ أَزْوَاجُكُمْ وَ عَشِيرَتُكُمْ وَ أَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَ تِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَ مَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (توبه/۲۴) قُل لاَّ أَجِدُ فِي مَا أُوْحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَى طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَ لاَ عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (انعام/۱۴۵) مَا قَطَعْتُم [في القتل مع اليهود] مِّن لِّينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَى أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَ لِيُخْزِيَ الْفَاسِقِينَ (حشر/۵) [الذين استأذنوكَ] يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِن تَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يَرْضَى عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ (توبه/۹۶)
وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ (المنافقین) تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُوسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُم مُّسْتَكْبِرُونَ* سَوَاء عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (منافقون/۵-۶) اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لاَ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (توبه/۸۰) وَ لاَ تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَ لاَ تَقُمْ عَلَىَ قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ فَاسِقُونَ (توبه/۸۴) قُلْ أَنفِقُواْ طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ* وَ مَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لاَ يَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَ هُمْ كُسَالَى وَ لاَ يُنفِقُونَ إِلاَّ وَ هُمْ كَارِهُونَ (توبه/۵۳-۵۴)
وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ (آلعمران/۱۱۰) تَرَى كَثِيرًا مِّنْهُمْ (بنياسرائيل) يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنفُسُهُمْ أَن سَخِطَ اللّهُ عَلَيْهِمْ وَ فِي الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ* وَ لَوْ كَانُوا يُؤْمِنُونَ بِالله و النَّبِيِّ وَ مَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِيَاء وَلَكِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (مائده/۸۰-۸۱) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِاللّهِ وَ مَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلُ وَ أَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ (مائده/۵۹) وَ لْيَحْكُمْ أَهْلُ الإِنجِيلِ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فِيهِ وَ مَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (مائده/۴۷) وَ أَنِ احْكُم بَيْنَهُم بِمَآ أَنزَلَ اللّهُ وَ لاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَن يَفْتِنُوكَ عَن بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللّهُ إِلَيْكَ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ أَن يُصِيبَهُم بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ* أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ (مائده/۴۹-۵۰) |