چکیده: زندگی دنیا جز کالای فریب نیست. مبادا شما را بفریبد و مبادا آن فریبکار (شیطان) شما را بفریبد. شیطان و ستمکاران جز فریب وعده نمی‌دهند. زندگی دنیا کافران را فریب داد. آرزوها منافقان را فریب داد. چه چیز انسان را در برابر پروردگار بزرگوارش فریب داد؟

ای انسان، چه چیز تو را در برابر پروردگار بزرگوارت فریب داد (انفطار/۶)؟ بدانید که بدون تردید زندگی دنیا، بازی، سرگرمی، آرایش، فخرفروشی شما بین خودتان، فزون‌جویی در اموال و فرزندان است. مانند مثل بارانی است که گیاه آن، کشاورزان را به شگفت آورد سپس خشک شود و آن را زرد ببینی. آنگاه خاشاک شود. در آخرت عذابی سخت است و از جانب خدا آمرزش و خشنودی است. زندگی دنیا جز کالای فریب نیست (حدید/۲۰). هر نفسی چشنده مرگ است. جز این نیست که روز قیامت پاداش‌های شما به تمامی داده می‌شود پس هر کس از آتش دور داشته شود و به بهشت داخل شود، به‌راستی رستگار شده است. زندگی دنیا جز کالای فریب نیست (آل‌عمران/۱۸۵). ای مردم، به‎راستی وعده خدا حق است پس زندگی دنیا شما را فریب ندهد و آن فریبکار (شیطان) شما را درباره خدا نفریبد (فاطر/۵؛ لقمان/۳۳)

ای فرزندان آدم، مبادا شیطان به شما حیله بزند چنان‌که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون کرد در حالی‌که لباسشان را از آنان برکند تا عورت‌هایشان را به آنان نشان دهد. به‌راستی او و قبیله‌اش شما را از آنجا که آنان را نمی‌بینید، می‌بینند. ما شیاطین را اولیاء کسانی قرار داده‌ایم که ایمان نمی‌آورند (اعراف/۲۷). [خدا به ابلیس فرمود:] از آنان (بندگان) هر کس را توانستی، با آواز خود تحریک کن و با سواران و پیادگانت بر آنان بتاز. با آنان در اموال و اولاد شرکت کن و به آنان وعده بده. شیطان جز فریب به آنان وعده نمی‌دهد (اسراء/۶۴). [شیطان] به آنان وعده می‌دهد و آنان را به آرزوها می‌افکند. شیطان به آنان جز فریب وعده نمی‌دهد (نساء/۱۲۰).

مانند آن زنى نباشید که رشته خود را پس از محکم بافتن از هم مى‏ گسست که سوگندهاى خود را وسیله نیرنگ میان خود بگیرید که گروهى از گروه دیگر افزون‌تر هستند. جز این نیست که خدا شما را با آن مى‏آزماید و  بی‌گمان روز قیامت آن‌چه را در  اختلاف مى ‏کردید، براى شما بیان خواهد کرد … سوگندهای خود را وسیله نیرنگ میان خود نگیرید تا گامی بعد از استواری‌اش بلغزد و شما به سبب آن‌که [مردم را] از راه خدا بازداشتید، بدی را بچشید و برای شما عذابی بزرگ باشد (نحل/۹۲-۹۴).

روزی که همه آنان را محشور می‌کند، [می‌گوید:] … ای گروه جن و انس، آیا فرستادگانی از خودتان برای شما نیامدند که آیات من را بر شما حکایت می‌کردند و شما را از دیدار این روزتان بیم می‌دادند؟ می‌گویند: بر ضدّ خود گواهی می‌دهیم. زندگی دنیا آنان را فریب داد و بر ضدّ خودشان گواهی دادند که آنان کافر بودند (انعام/۱۲۸-۱۳۰). [به کافران] گفته می‌شود: امروز شما را فراموش می‌کنیم چنان‌که شما دیدار این روز خود را فراموش کردید. جایگاه شما آتش است و شما یاری‌کننده‌ای ندارید. این به سبب آن است که شما آیات خدا را به ریشخند گرفتید و زندگی دنیا، شما را فریب داد پس امروز نه از آن بیرون آورده شوند و نه از آنان خواسته شود که [خدا را] خشنود کنند (جاثیه/۳۴-۳۵). [آن روز منافقان] مومنان را ندا دهند: آیا ما با شما نبودیم؟ می‌گویند: آری. ولی شما خود را به فتنه افکندید و در انتظار بودید و تردید کردید و آرزوها شما را فریب داد تا اینکه امر خدا آمد و آن فریبکار(شیطان) شما را درباره خدا فریب داد. پس امروز نه از شما و نه از کسانی که کافر شده‌اند، عوضی پذیرفته نمی‌شود. جایگاه شما آتش است. آن ولیّ شما است و بد بازگشتگاهی است (حدید/۱۴-۱۵). [آن روز] اصحاب آتش، اصحاب بهشت را ندا می‌دهند که از آن آب یا از آن‌چه خدا روزی شما کرده است، بر ما فرو ریزید. می‌گویند: به‌راستی خدا آن را بر کافران حرام کرده است، همان کسانی که دین خود را به سرگرمی و بازی گرفتند و زندگی دنیا آنان را فریب داد پس همان‌گونه که آنان دیدار امروز خود را فراموش کرده و آیات ما را انکار کردند، ما هم امروز آنان را فراموش می‌کنیم (اعراف/۵۰-۵۱).

فریب- اقوام، شیطان آن دو (آدم و همسر او) را وسوسه کرد تا آن‌چه را از عورت‌هایشان برای آنان پوشیده مانده بود، برای آنان نمایان کند. گفت: پروردگارتان شما را از این درخت منع نکرد جز برای آن‌که مبادا دو فرشته شوید یا از جاودانان گردید. برای آن دو، سوگند یاد کرد که به‌راستی من برای شما از خیرخواهان هستم. آن دو را با فریب به سقوط کشانید پس چون آن دو از آن درخت چشیدند، عورت‌هایشان بر آنان آشکار شد و شروع کردند برگ‌های بهشت را بر خود بچسبانند. پروردگارشان آنها را ندا داد که آیا شما را از آن درخت منع نکردم و به شما نگفتم که بی‌گمان شیطان دشمنی آشکار برای شما است (اعراف/۲۰-۲۲)؟

[برادردان یوسف] گفتند: ای پدر، تو را چه شده که ما را بر یوسف امین نمی‌شماری؟ به‌یقین ما خیرخواه او هستیم. فردا او را با ما بفرست تا بگردد و بازی کند. بی‌گمان ما نگهبان او هستیم. گفت: بدون تردید این‌که او را ببرید، من را اندوهگین می‌کند. می‌ترسم گرگ او را بخورد و شما از او غافل باشید. گفتند: اگر گرگ او را بخورد، در حالی‌که گروهی نیرومند هستیم، در این صورت به‌راستی ما زیانکار هستیم پس چون او را بردند و هم‌داستان شدند تا او را در نهانخانه چاه افکنند، ما به او وحی کردیم که بدون تردید آنان را از این کارشان خبر خواهی داد در حالی‌که آنان نمی‌دانند. شبانگاه گریه‌کنان نزد پدر خود آمدند و گفتند: ای پدر، ما رفتیم مسابقه بدهیم و یوسف را نزد کالای خود گذاشتیم پس گرگ او را خورد. تو به ما ایمان نداری هر چند راستگو باشیم. [آنان] خونی دروغین را بر پیراهن یوسف آوردند. [یعقوب] گفت: بلکه نفس شما، کاری را برای شما آراسته است. پس صبر زیبا است. خدا است که باید بر آن‌چه توصیف می‌کنید، از او یاری خواست (یوسف/۱۱-۱۸).

این‌گونه [مانند تو] برای هر پیامبری دشمنی از شیطان‌های انس و جن قرار دادیم. برخی از آنان به برخی دیگر برای فریبکاری سخنان آراسته می‌‌افکنند. اگر پروردگار تو می‌خواست، چنین نمی‌کردند پس آنان را با آن‌چه برمی‌بافند، واگذار (انعام/۱۱۲). آمدوشد کسانی که کفر ورزیدند، در شهرها تو را فریب ندهد (آل‌عمران/۱۹۶). درباره آیات خدا جز کسانی که کفر ورزیدند، ستیزه نمی‌کنند پس آمدوشد آنان در شهرها تو را فریب ندهد (غافر/۴). کسانی که دین خود را به بازی و سرگرمی گرفته‌اند و زندگی دنیا آنان را فریب داده است، واگذار و با آن (قرآن) یادآوری کن تا مبادا کسی به سبب آن‌چه کسب کرده، گرفتار شود که او جز خدا ولیّ و شفاعتگری ندارد و اگر هر گونه عوضی بدهد، از او نگیرند. آنان کسانی هستند که به سبب آن‌چه کسب کردند، گرفتار شدند و به سزای آن‌که کفر ورزیدند، نوشیدنی از آب جوشان و عذابی دردناک دارند (انعام/۷۰). کیست آن‌که او، سپاه شما است که شما را در برابر رحمان یاری کند؟ کافران جز در فریب نیستند (ملک/۲۰). بگو، از شریکان خود که به جای خدا می‌خوانید، به من خبر دهید. به من نشان دهید که چه چیزی از زمین را آفریده‌اند؟ یا آنان در [آفرینش] آسمان‌ها شرکت داشته‌اند یا به آنان کتابی داده‌ایم که آنان از آن بر دلیلی روشن هستند؟ بلکه ستمکاران جز فریب به یکدیگر وعده نمی‌دهند (فاطر/۴۰). آیا کسانی را که بهره‌ای از کتاب داده شده‌اند، ندیدی که چون به سوی کتاب خدا خوانده می‌شوند تا میان آنان حکم کند، سپس گروهی از آنان در حالی‌که روی می‌گردانند، پشت می‌کنند؟ این به سبب آن است که آنان گفتند: هرگز آتش جز چند روزی به ما نخواهد رسید و دروغ‌هایی که می‌ساختند، آنان را در دینشان فریب داد (آل‌عمران/۲۳-۲۴). منافقان و کسانی که در قلب‌هایشان بیماری است، می‌گفتند: اینان (مومنان) را دینشان فریب داده است. هر کس بر خدا توکّل کند، به‌راستی خدا شکست‌ناپذیر حکیم است (انفال/۴۹). منافقان و کسانی که در دل‌های آنان بیماری بود [در جنگ]، می‌گفتند: خدا و فرستاده او به ما جز  فریب وعده‌ای ندادند (احزاب/۱۲).

يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (انفطار/۶) اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا وَ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانٌ وَ مَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (حدید/۲۰) كُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ وَ إِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَ ما الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ مَتَاعُ الْغُرُورِ (آل‌عمران/۱۸۵)  يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا و َلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ (فاطر/۵) يَا أَيُّهَا النَّاسُ … إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ لَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ (لقمان/۳۳)

يَا بَنِي آدَمَ لاَ يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْءَاتِهِمَا إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَ قَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لاَ تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاء لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ (اعراف/۲۷) [قال الله لابلیس] وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَ أَجْلِبْ عَلَيْهِم بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ وَ شَارِكْهُمْ فِي الأَمْوَالِ وَ الأَوْلادِ وَعِدْهُمْ وَ مَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا (اسراء/۶۴) يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ وَ مَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا (نساء/۱۲۰)

وَ لاَ تَكُونُواْ كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِن بَعْدِ قُوَّةٍ أَنكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَى مِنْ أُمَّةٍ إِنَّمَا يَبْلُوكُمُ اللّهُ بِهِ وَ لَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ … وَ لاَ تَتَّخِذُواْ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِهَا وَ تَذُوقُواْ الْسُّوءَ بِمَا صَدَدتُّمْ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَ لَكُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (نحل/۹۲-۹۴)

وَ يَوْمَ يِحْشُرُهُمْ جَمِيعًا [یقول] … يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَ يُنذِرُونَكُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا قَالُواْ شَهِدْنَا عَلَى أَنفُسِنَا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ شَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِينَ (انعام/۱۲۸-۱۳۰) وَ قِيلَ [الکافرین] الْيَوْمَ نَنسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا وَ مَأْوَاكُمْ النَّارُ وَ مَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ* ذَلِكُم بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَ غَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَ لَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (جاثیه/۳۴-۳۵) [الیوم المنافقون] يُنَادُونَهُمْ (المومنین) أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ قَالُوا بَلَى وَلَكِنَّكُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَكُمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَ ارْتَبْتُمْ وَ غَرَّتْكُمُ الْأَمَانِيُّ حَتَّى جَاء أَمْرُ اللَّهِ وَ غَرَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ* فَالْيَوْمَ لَا يُؤْخَذُ مِنكُمْ فِدْيَةٌ وَ لَا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مَأْوَاكُمُ النَّارُ هِيَ مَوْلَاكُمْ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (حدید/۱۴-۱۵) وَ [الیوم] نَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ* الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَهْوًا وَ لَعِبًا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُواْ لِقَاء يَوْمِهِمْ هَذَا وَ مَا كَانُواْ بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (اعراف/۵۰-۵۱)

الغرور- الاقوام، فَوَسْوَسَ لَهُمَا (آدم و زوجه) الشَّيْطَانُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُورِيَ عَنْهُمَا مِن سَوْءَاتِهِمَا وَ قَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَن تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِينَ* وَ قَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ* فَدَلاَّهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْءَاتُهُمَا وَ طَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ نَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَن تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَ أَقُل لَّكُمَا إِنَّ الشَّيْطَآنَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُّبِينٌ (اعراف/۲۰-۲۲)

قَالُواْ (اخوة یوسف) يَا أَبَانَا مَا لَكَ لاَ تَأْمَنَّا عَلَى يُوسُفَ وَ إِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ* أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ* قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَن تَذْهَبُواْ بِهِ وَ أَخَافُ أَن يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَ أَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ* قَالُواْ لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَ نَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَّخَاسِرُونَ* فَلَمَّا ذَهَبُواْ بِهِ وَ أَجْمَعُواْ أَن يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَةِ الْجُبِّ وَ أَوْحَيْنَآ إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَذَا وَ هُمْ لاَ يَشْعُرُونَ* وَ جَاؤُواْ أَبَاهُمْ عِشَاء يَبْكُونَ* قَالُواْ يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَ تَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَ مَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لِّنَا وَ لَوْ كُنَّا صَادِقِينَ* وَ جَآؤُوا عَلَى قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَ اللّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ (یوسف/۱۱-۱۸)

وَ كَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الإِنسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَ لَوْ شَاء رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ مَا يَفْتَرُونَ (انعام/۱۱۲) لاَ يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُواْ فِي الْبِلاَدِ (آل‌عمران/۱۹۶) مَا يُجَادِلُ فِي آيَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلَادِ (غافر/۴) وَ ذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَعِبًا وَ لَهْوًا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ ذَكِّرْ بِهِ (القرآن) أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللّهِ وَلِيٌّ وَ لاَ شَفِيعٌ وَ إِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لاَّ يُؤْخَذْ مِنْهَا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ (انعام/۷۰) أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ (ملک/۲۰) قُلْ أَرَأَيْتُمْ شُرَكَاءكُمُ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا فَهُمْ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّنْهُ بَلْ إِن يَعِدُ الظَّالِمُونَ بَعْضُهُم بَعْضًا إِلَّا غُرُورًا (فاطر/۴۰) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوْتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِّنْهُمْ وَ هُم مُّعْرِضُونَ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ وَ غَرَّهُمْ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ (آل‌عمران/۲۳-۲۴) إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ غَرَّ هَؤُلاء دِينُهُمْ وَ مَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ فَإِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (انفال/۴۹) وَ إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا (احزاب/۱۲)