فرش، هر چه گسترده باشد، این مفهوم از مادّه «ف ر ش» ۴ بار و با واژه «زرابیّ» ۱ بار و «عبقری» ۱ بار آمده است.
چکیده: خدا زمین را برای شما فرشی قرار داد. در بهشت فرشهایی گرانبها، نفیس و بلندمرتبه است. ای مردم، پروردگار خود که شما و کسانی که قبل از شما بودند را آفرید، بپرستید، باشد که تقوا، پیشه کنید. همان که زمین را برای شما فرشی و آسمان را بنایی قرار داد … پس در حالیکه میدانید، برای خدا همتایانی قرار ندهید (بقره/۲۱-۲۲). آسمان را با دستان [قدرت خود] برافراشتیم. بهراستی ما وسعتدهندگان هستیم و زمین را گستراندیم. چه نیکو آماده کنندگانی [هستیم] (ذاریات/۴۷-۴۸). [خدا] از چهارپایان، بارکش و فرش (غیر بارکش) [آفریده است]. از آنچه خدا روزی شما کرده است، بخورید و از گامهای شیطان پیروی نکنید. بدون تردید او برای شما دشمنی آشکار است (انعام/۱۴۲). چهرههایی در آن روز، شاداب هستند. از سعی خود خشنودند. در بهشتی والا هستند. در آنجا سخن بیهودهای نمیشنوند. در آنجا … فرشهایی نفیس گسترده شده است (غاشیه/۸-۱۶). برای هرکس که از مقام پروردگار خود بترسد، دو باغ است … در حالیکه بر فرشهایی که آستر آن از حریر ضخیم است، تکیه زدهاند و میوه آن دو باغ، در دسترس است (الرّحمن/۴۶-۵۴). به غیر از آن دو [باغ]، دو باغ دیگر هم هست … در حالیکه بر بالشهایی سبز و فرشهای گرانبهای نیکو، تکیه زدهاند (الرّحمن/۶۲-۷۶) در بهشت فرشهایی (همخوابگانی) بلندمرتبه است. آنان را پدید آوردیم، پدیدآوردنی. آنان را دوشیزه قرار دادیم. شوهردوستانی همسال، برای یاران دست راست (واقعه/۳۴-۳۸). |
الفرش
يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ* الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ فِرَاشًا وَ السَّمَاء بِنَاء وَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ فَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ (بقره/۲۱-۲۲) وَ السَّمَاء بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ* وَ الْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (ذاريات/۴۷-۴۸) وَ مِنَ الأَنْعَامِ حَمُولَةً وَ فَرْشًا كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ وَ لاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (انعام/۱۴۲)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ* لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ* فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ* لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً* فِيهَا … وَ زَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (غاشيه/۸-۱۶) وَ لِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ … مُتَّكِئِينَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ (الرّحمن/۴۶-۵۴) وَ مِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ … مُتَّكِئِينَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَ عَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ (الرّحمن/۶۲-۷۶) وَ فُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ* إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء* فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا* عُرُبًا أَتْرَابًا* لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ (واقعه/۳۴-۳۸) |