فرزند

 

فرزند، اولاد، این مفهوم از مادّه «و ل د» ۶۳ بار آمده است.

چکیده: خدا فرزند کسی نیست و فرزندی نیاورده است. مشرکان گفتند: خدا فرزندی گرفته، منزّه است او. او را نسزد که فرزندی بگیرد. زندگی دنیا افزون‌جویی در اموال و فرزندان است. اموال و فرزندانتان برای شما آزمایش هستند. اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نکند که هر کس چنین کند، زیانکار است. اموال و فرزندان چیزی نیست که شما را نزد پروردگار مقرّب گرداند جز مومنان که کارهای شایسته کرده‌اند. برخی از اموال و فرزندانتان دشمن شما هستند، از آنان برحذر باشید. فرزندان خود را از بیم تنگدستی نکشید، خدا آنان و شما را روزی می‌دهد. کسانی که فرزندان خود را از روی سفاهت کشتند، سخت زیان کردند. هیچ مادر و پدری نباید به سبب فرزندش زیان ببیند. خوراک و پوشاک به عهده صاحب فرزند است. مادران، فرزندان خود را دو سال تمام شیر بدهند. خدا به شما درباره ارث فرزندانتان سفارش می‌کند. روز قیامت خویشان و فرزندان سودی نمی‌رسانند و نه پدری به جای فرزندش جزا داده می‌شود و نه فرزند به جای پدرش.    

[خدا] فرزند نیاورده و فرزند کسی نیست (اخلاص/۳). خدا را نسزد که هیچ فرزندی بگیرد. او منزّه است (مریم/۳۵). [او] هیچ فرزندی نگرفته است و در فرمانروایی شریکی نداشته است (فرقان/۲). خدا فرزندی نگرفته است و با او هیچ معبودی نیست. [اگر جز این بود] در آن صورت بدون تردید هر معبودی آن‌چه خلق کرده بود، می‌برد و بی‌گمان برخی از آنان بر برخی دیگر برتری می‌جستند. منزّه است خدا از آن‌چه وصف می‌کنند (مومنون/۹۱). اگر خدا می‌خواست فرزندی بگیرد، بدون تردید از آن‌چه خلق می‌کند، آن‌چه بخواهد بر می‌گزیند. او منزّه است. او خدای یگانه قهّار است (زمر/۴).

گفتند: خدا فرزندی گرفته است. او منزّه است. بلکه هر آنچه در آسمان‌ها و زمین است، از آن او است و همه برای او مطیعِ خاضع هستند (بقره/۱۱۶). گفتند: خدا فرزندی گرفته است. او منزّه است. او بی‌نیاز است. آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، از آن او است. نزد شما بر این [ادّعا] هیچ حجّتی نیست. آیا چیزی را که نمی‌دانید بر خدا می‌گویید؟ بگو، بی‌گمان کسانى که بر خدا دروغ مى‏بندند، رستگار نمى‏شوند (یونس/۶۸-۶۹). گفتند: رحمان فرزندی گرفته است. او منزّه است بلکه [فرشتگان] بندگانی ارجمند هستند (انبیاء/۲۶). گفتند: رحمان فرزندی گرفته است. بدون تردید چیز زشتی [بر زبان] آوردید. چیزی نمانده است که آسمان‌ها از این [سخن] بشکافد و زمین پاره‌پاره شود و کوه‌ها به شدّت فرو ریزند، از این‌که برای رحمان فرزندی خواندند. رحمان را نسزد که فرزندی بگیرد (مریم/۸۸-۹۲). برای خدا از جنیّان شریکانی قرار دادند، در حالی‌که [خدا] آنان را آفریده است. بدون هیچ دانشی برای او پسران و دختران تراشیدند. او منزّه و برتر است از آن‌چه وصف می‌کنند. [خدا] پدید‌آورنده آسمان‌ها و زمین است. چگونه برای او فرزندی باشد در صورتی که برای او همسری نبوده و هر چیزی را آفریده است؟ او است که بر هر چیزی دانا است (انعام/۱۰۰-۱۰۱). آگاه باش به‌راستی آنان از دروغ‌پردازیشان خواهند گفت: خدا فرزند آورده است در حالی‌که آنان بدون تردید دروغگویان هستند. آیا [خدا] دختران را بر پسران برگزیده است؟ شما را چه شده؟ چگونه داوری می‌کنید؟ آیا متذکّر نمی‌شوید؟ یا دلیلی روشن دارید؟ پس اگر راست می‌گویید کتاب خود را بیاورید (صافّات/۱۵۱-۱۵۷). بگو، اگر برای رحمان فرزندی بود پس من اوّلین پرستندگان بودم (زخرف/۸۱).

سوگند به پدر و فرزندی که آورد (بلد/۳). بدانید جز این نیست که بدون تردید زندگی دنیا، بازی، سرگرمی، زینت و فخرفروشی بین شما و افزون‌جویی در اموال و فرزندان است (حدید/۲۰). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اموال شما و فرزندانتان، شما را از یاد خدا غافل نکند. هر کس چنین کند، آنان همان زیانکاران هستند (منافقون/۹). بدانید جز این نیست که اموال شما و فرزندان شما، آزمایش هستند. بدون تردید خدا است که نزد او اجری عظیم است (انفال/۲۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به‌راستی برخی از همسران شما و فرزندانتان برای شما دشمن هستند پس، از آنان برحذر باشید. اگر ببخشایید، چشم‌پوشی کنید و بیامرزید، پس به‌راستی خدا آمرزنده مهربان است. جز این نیست که اموال شما و فرزندانتان آزمایش هستند. خدا است که نزد او اجری عظیم است (تغابن/۱۴-۱۵).

کسانی که فرزندان خود را از روی سفاهت، بدون علم کشتند و آن‌چه را خدا روزی آنان کرده بود، از روی افترا به خدا حرام شمردند، سخت زیان کردند. به‌راستی آنان گمراه شدند و هدایت نیافته بودند (انعام/۱۴۰). فرزندان خود را از بیم تنگدستی نکشید. ما آنان و شما را روزی می‌دهیم. بدون تردید کشتن آنان خطایی بزرگ است … همه اینها بدش نزد پروردگارت ناپسند است. اینها حکمت‌هایی است از آن‌چه پروردگارت به تو وحی کرده است (اسراء/۳۱-۳۹).

مادران، فرزندان خود را دو سال تمام شیر می‌دهند. [این] برای کسی است که بخواهد شیر دادن را کامل کند. خوراک و پوشاک آنان به طور شایسته بر عهده صاحب فرزند است. هیچ کس جز به قدر توانش تکلیف نمی‌شود. هیچ مادری نباید به سبب فرزند خود زیان ببیند و نه صاحب فرزندی (پدر) به سبب فرزند خود. مانند این [حکم] بر عهده وارث است پس اگر آن دو [پدر و مادر] بخواهند با رضایت و مشورت یکدیگر [فرزند را] از شیر بگیرند، گناهی بر آن دو نیست. اگر خواستید برای فرزندان خود دایه بگیرید، بر شما گناهی نیست، در صورتی که آن‌چه را می‌دهید، به شایستگی بپردازید و از خدا پروا کنید. بدانید که بدون تردید خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، بینا است (بقره/۲۳۳). خدا به شما درباره فرزندانتان سفارش می‌کند: برای پسر مانند سهم دو دختر است پس اگر [وارثان] دخترانی بیش از دو تن بودند، دوسوّم آن‌چه بر جای مانده، از آنِ آنان است و اگر یک دختر باشد، نیمی [از آن‌چه بر جای مانده] از آنِ او است. برای هر یک از پدر و مادر او (متوفّی) یک‌ششم آن‌چه برجای مانده، می‌باشد. این در صورتی است که او (متوفی) فرزند داشته باشد پس اگر فرزندی نداشته باشد و پدر و مادرش از او ارث ببرند، برای مادر او یک‌سوّم است و اگر او برادرانی داشته باشد، برای مادرش یک‌ششم است. [این تقسیم] بعد از [انجام] وصیتی است که به آن سفارش کرده است یا [پس از پرداخت] بدهی است. شما درنمی‌یابید، پدرانتان و پسرانتان کدام یک از آنان برای شما سودمندتر هستند. [این] حکمی از جانب خدا است. به‌راستی خدا دانای حکیم است. نیمی از آن‌چه همسرانتان بر جای گذاشته‌اند، از آنِ شما است، اگر آنان فرزندی نداشته باشند و اگر آنان فرزندی داشته باشند، یک‌چهارم آن‌چه بر جای گذاشته‌اند، از آنِ شما است. بعد از [انجام] وصیتی که به آن سفارش شده یا [پس از پرداخت] بدهی. یک‌چهارم آن‌چه شما بر جای گذاشته‌اید، از آن آنان است، اگر شما فرزندی نداشته باشید و اگر فرزندی داشته باشید، یک‌هشتم از آن‌چه شما بر جای گذاشته‌اید، برای آنان است. بعد از انجام وصیتی که به آن سفارش کرده‌اید یا [پس از پرداخت] بدهی. اگر مرد یا زنی که از او ارث برده می‌شود، کلاله باشد (بی‌فرزند و بی‌پدر و مادر) و برای او برادر یا خواهری باشد پس برای هر یک از آن دو یک‌ششم است. اگر آنان بیش از این باشند پس آنان در یک‌سوّم [آن‌چه بر جای مانده] شریک هستند، بعد از وصیّتی که به آن سفارش شده یا [استثناء] بدهی که زیان‌آور نباشد. [این] سفارشی از جانب خدا است. خدا دانای بردبار است. اینها حدود خدا است. هر کس از خدا و فرستاده او اطاعت کند، او را به باغ‌هایی که از زیر آن نهرها جاری است، داخل می‌کند در حالی‌که در آن جاودانه هستند. این همان کامیابی عظیم است (نساء/۱۱-۱۳). از تو فتوا می‌خواهند، بگو، خدا درباره کلاله به شما فتوا می‌دهد. اگر مردی بمیرد و فرزندی نداشته باشد و خواهری داشته باشد، نصف آن‌چه بر جای گذاشته، از آن او است و آن [مرد نیز] از او (خواهر) ارث می‌برد، اگر برای او فرزندی نباشد. اگر [ورثه] دو خواهر باشند، دوسوم آن‌چه بر جای گذاشته، برای آن دو [خواهر] است و اگر چند برادر و خواهر بودند، برای هر مرد، دو برابر سهم زن است. خدا برای شما بیان می‌کند تا گمراه نشوید. خدا به همه چیز دانا است (نساء/۱۷۶).

ای مردم، از پروردگار خود پروا کنید و بترسید از روزی که پدری به جای فرزند خود جزا نمی‌بیند و نه فرزندی به جای پدرش جزا می‌بیند. به‌راستی وعده خدا حق است پس زندگی دنیا شما را فریب ندهد و آن فریبکار شما را به خدا فریب ندهد (لقمان/۳۳). روز قیامت هرگز خویشان شما و نه فرزندانتان به شما سود نمی‌رسانند. [خدا] بین شما جدایی می‌افکند. خدا به آن‌چه عمل می‌کنید، بینا است (ممتحنه/۳). به‌راستی کسانی که کفر ورزیدند، هرگز اموالشان و فرزندانشان چیزی از [عذابِ] خدا را از آنان دفع نمی‌کند. آنان خود هیزم آتش هستند (آل‌عمران/۱۰). به‌راستی کسانی که کفر ورزیدند، هرگز اموالشان و نه فرزندانشان چیزی از [عذاب] خدا را از آنان دفع نمی‌کنند. آنان اهل آتش هستند و در آن جاودانه‌اند (آل‌عمران/۱۱۶). [کسانی که قومی را که مورد خشم خدا هستند، به دوستی گرفته‌اند]، هرگز در برابر خدا، نه اموال آنان و نه فرزندانشان چیزی از [عذاب] خدا را از آنان دفع نمی‌کنند. آنان اهل آتش هستند و در آن جاودانه‌اند (مجادله/۱۷).

فرزند- اقوام، [خدا به ابلیس] فرمود: برو پس هر کس از آنان، تو را پیروی کند، بدون تردید جهنّم جزایتان است که جزایی تمام است. از ایشان هر کس را توانستی با صدای خود بلغزان. با سواران و پیادگانت بر آنان بتاز. با آنان در اموال و فرزندان شریک شو. به آنان وعده بده. شیطان جز فریب به آنان وعده نمی‌دهد (اسراء/۶۳-۶۴).

نوح گفت: پروردگارا، به‌راستی آنان از من سرپیچی کردند و از کسی پیروی کردند که مال و فرزندش جز بر زیان او نیفزود (نوح/۲۱). نوح گفت: پروردگارا، هیچ کس از این کافران را روی زمین باقی نگذار. به‌راستی اگر تو آنان را باقی بگذاری، بندگانت را گمراه می‌کنند و جز فرزند بدکار ناسپاس نمی‌آورد (نوح/۲۶-۲۷).

[همسر ابراهیم] گفت: ای وای بر من، آیا فرزند آورم در حالی‌که من پیرزن هستم و این شوهرم، پیرمرد است؟ به‌راستی این چیزی عجیب است. گفتند: آیا از کار خدا تعجب مى‏ کنى؟ رحمت ‏خدا و برکات او بر شما خاندان باد. بى‏ گمان او ستوده ‏اى بزرگوار است (هود/۷۲-۷۳).

آن کس که یوسف را از مصر خریده بود، به همسر خود گفت: جایگاه او را گرامی بدار شاید که به ما سود دهد یا او را به فرزندی بگیریم (یوسف/۲۱).

همسر فرعون گفت: [این کودک] نور چشم من و تو است. او را نکشید، شاید برای ما سودمند باشد یا او را به فرزندی بگیریم در حالی‌که آنان درنمی‌یافتند (قصص/۹).

[مریم] گفت: پروردگارا، چگونه برای من فرزندی باشد در حالی‌که بشری به من دست نزده است؟ گفت: چنین است. خدا آن‌چه بخواهد، می‌آفریند. چون کاری را فرمان کند، فقط به آن می‌گوید: باش پس می‌شود (آل‌عمران/۴۷).

[صاحب باغ به رفیق خود گفت:] چون داخل باغ خود شدی، چرا نگفتی: هر چه خدا بخواهد، نیرویی جز به [قدرت] خدا نیست؟ اگر من را از نظر مال و فرزند کمتر از خودت می‌بینی، امید است که پروردگارم به من بهتر از باغ تو، بدهد و از آسمان بر آن (باغ) آفتی بفرستد تا به زمین بایر و بی‌گیاه تبدیل شود (کهف/۳۹-۴۰).

بگو، ستایش از آن خدایی است که نه فرزندی گرفته و نه در فرمانروایی شریکی دارد و نه از روی خواری ولی داشته است. او را چنان‌که باید بزرگ دار (اسراء/۱۱۱). بگو، به من وحی شده است که تنی از جنّیان شنیدند و گفتند: … به‌راستی برتر است بزرگی پروردگار ما، نه همسری گرفته و نه فرزندی (جن/۳). ستایش از آنِ خدایی است که بر بنده خود، کتاب را نازل کرد و هیچ‌گونه انحرافی در آن قرار نداد. [کتابی،] راست و درست … تا کسانی را که گفتند خدا فرزندی گرفته است، هشدار دهد (کهف/۱-۴).

بگو، بیایید تا آن‌چه را پروردگارتان بر شما حرام کرده برای شما بخوانم: چیزی را با او شریک قرار ندهید، به پدر و مادر احسان کنید، فرزندان خود را از بیم تنگدستی نکشید. ما شما و آنان را روزی می‌دهیم، به کار زشت چه آشکار آن و چه پنهان نزدیک نشوید و نفسی را که خدا [کشتن آن را] حرام کرده، جز به حق نکشید. اینها است که [خدا] شما را به آن سفارش کرده است، باشد که بیندیشید (انعام/۱۵۱). ای پیامبر، چون زنان باایمان نزد تو بیایند که با تو بیعت کنند، به شرط آن‌که چیزی را با خدا شریک نگردانند، دزدی و زنا نکنند، فرزندان خود را نکشند، بهتانی (فرزندی) پیش دست و پای خود نیاورند که به دروغ [به شوهران خود] ببندند و در معروف از تو سرپیچی نکنند، با آنان بیعت کن و از خدا برای آنان آمرزش بخواه. به‌راستی خدا آمرزنده مهربان است (ممتحنه/۱۲). گفتند: اموال و فرزندان ما بیشتر است و ما عذاب نخواهیم شد. بگو، به‌راستی پروردگار من، روزی را برای هر کس بخواهد گشاده یا تنگ می‌کند ولی بیشتر مردم نمی‌دانند. نه اموال و نه فرزندان شما چیزی نیست که شما را نزد ما به جایگاه مقرّب گرداند جز کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادند پس برای آنان دو برابر آن‌چه انجام داده‌اند، پاداش است و آنان در غرفه‌های [بهشتی]، ایمن هستند (سبأ/۳۵-۳۷).

برای بسیاری از مشرکان، شریکانشان، کشتنِ فرزندانشان را آراستند تا آنان را هلاک کند و تا دینشان را برای آنان مشتبه گرداند. اگر خدا می‌خواست، چنین نمی‌کردند پس آنان را با آن‌چه می‌بافند، رها کن (انعام/۱۳۷).

اموال و فرزندان آنان (منافقان) تو را به شگفت نیندازد. جز این نیست که خدا می‌خواهد، آنان را در زندگی دنیا به آنها عذاب کند و جانشان در حالی‌که کافر هستند، برآورد (توبه/۵۵). اموال و فرزندان آنان تو را به شگفت نیندازد. جز این نیست که خدا می‌خواهد آنان را در این دنیا به وسیله آن عذاب کند و در حالی‌که کافر هستند، جانشان درآید (توبه/۸۵). [شما منافقان] مانند کسانی هستید که پیش از شما بودند. آنان از شما نیرومندتر و [دارای] اموال و فرزندان بیشتر بودند. از نصیب خود برخوردار شدید  همان‌گونه که کسانی که قبل از شما بودند، از نصیب خود برخوردار شدند. شما [در باطل] فرو رفتید همان‌گونه که آنان فرو رفتند. آنان اعمالشان در دنیا و آخرت به هدر رفت و آنان همان زیانکاران هستند (توبه/۶۹).

آیا دیدی کسی را که به آیات ما کفر ورزید و گفت: به‌راستی به من مال و فرزند داده خواهد شد؟ آیا بر غیب آگاه شده یا از نزد رحمان عهدی گرفته است؟ چنین نیست. به‌زودی آن‌چه را می‌گوید، می‌نویسیم و عذاب را بر آن خواهیم افزود. آن‌چه را می‌گوید، از او به ارث می‌بریم و تنها به سوی ما خواهد آمد (مریم/۷۷-۸۰). ای اهل‌کتاب، در دین خود غلوّ نکنید و بر خدا جز حق نگویید. مسیح، پسر مریم فقط پیامبر خدا و کلمه او است که آن را به سوی مریم افکند و روحی از جانب او است پس به خدا و پیامبران او ایمان بیاورید و نگویید [خدا] سه‌گانه است. بازایستید که برای شما بهتر است. جز این نیست که خدا معبودی یگانه است. منزّه است که برای او فرزندی باشد. آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است از آن او است و کافی است که خدا وکیل باشد (نساء/۱۷۱).

الولد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[الله] لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ (اخلاص/۳) مَا كَانَ لِلَّهِ أَن يَتَّخِذَ مِن وَلَدٍ سُبْحَانَهُ (مريم/۳۵) وَ لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَ لَمْ يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ (فرقان/۲) مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَ مَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَهٍ بِمَا خَلَقَ وَ لَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (مومنون/۹۱) لَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفَى مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (زمر/۴)

 

 

وَ قَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَل لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ (بقره/۱۱۶) قَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ هُوَ الْغَنِيُّ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَ مَا فِي الأَرْضِ إِنْ عِندَكُم مِّن سُلْطَانٍ بِهَذَا أَتقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ* قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ لاَ يُفْلِحُونَ  (يونس/۶۸-۶۹) وَ قَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ (انبياء/۲۶) وَ قَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا* لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا* تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنشَقُّ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا* أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَنِ وَلَدًا* وَ مَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا (مريم/۸۸-۹۲) وَ جَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء الْجِنَّ وَ خَلَقَهُمْ وَ خَرَقُواْ لَهُ بَنِينَ وَ بَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى عَمَّا يَصِفُونَ* بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ أَنَّى يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَ لَمْ تَكُن لَّهُ صَاحِبَةٌ وَ خَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ و هُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (انعام/۱۰۰-۱۰۱) أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ* وَلَدَ اللَّهُ وَ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ* أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ* مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ* أَفَلَا تَذَكَّرُونَ* أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ* فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* (صافّات/۱۵۱-۱۵۷) قُلْ إِن كَانَ لِلرَّحْمَنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ (زخرف/۸۱)

 

 

 

 

 

 

 

وَ وَالِدٍ وَ مَا وَلَدَ (بلد/۳) اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَادِ (حديد/۲۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَ لَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (منافقون/۹) وَ اعْلَمُواْ أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَ أَوْلاَدُكُمْ فِتْنَةٌ وَ أَنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ (انفال/۲۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَ أَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَّكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَ إِن تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ* إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَ أَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَ اللَّهُ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ (تغابن/۱۴-۱۵)

 

 

قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُواْ أَوْلاَدَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ حَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ اللّهُ افْتِرَاء عَلَى اللّهِ قَدْ ضَلُّواْ وَ مَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ (انعام/۱۴۰) وَ لاَ تَقْتُلُواْ أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِيَّاكُم إنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْءًا كَبِيرًا … كُلُّ ذَلِكَ كَانَ سَيٍّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهًا* ذَلِكَ مِمَّا أَوْحَى إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ (اسراء/۳۱-۳۹)

 

 

وَ الْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَ علَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ كِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا لاَ تُضَآرَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَ لاَ مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِكَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَ تَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا وَ إِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَكُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ آتَيْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَ اتَّقُواْ اللّهَ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (بقره/۲۳۳) يُوصِيكُمُ اللّهُ فِي أَوْلاَدِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ فَإِن كُنَّ نِسَاء فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ وَ إِن كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَ لأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِن كَانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِن لَّمْ يَكُن لَّهُ وَلَدٌ وَ وَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِن كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلأُمِّهِ السُّدُسُ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ آبَآؤُكُمْ وَ أَبناؤُكُمْ لاَ تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيما حَكِيمًا* وَ لَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِن لَّمْ يَكُن لَّهُنَّ وَلَدٌ فَإِن كَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِينَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ وَ لَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِن لَّمْ يَكُن لَّكُمْ وَلَدٌ فَإِن كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُم مِّن بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ وَ إِن كَانَ رَجُلٌ يُورَثُ كَلاَلَةً أَو امْرَأَةٌ وَ لَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ فَإِن كَانُوَاْ أَكْثَرَ مِن ذَلِكَ فَهُمْ شُرَكَاء فِي الثُّلُثِ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصَى بِهَآ أَوْ دَيْنٍ غَيْرَ مُضَآرٍّ وَصِيَّةً مِّنَ اللّهِ وَ اللّهُ عَلِيمٌ حَلِيمٌ* تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ وَ مَن يُطِعِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (نساء/۱۱-۱۳) يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللّهُ يُفْتِيكُمْ فِي الْكَلاَلَةِ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ وَلَهُ أُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ وَ هُوَ يَرِثُهَآ إِن لَّمْ يَكُن لَّهَا وَلَدٌ فَإِن كَانَتَا اثْنَتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثَانِ مِمَّا تَرَكَ وَ إِن كَانُواْ إِخْوَةً رِّجَالًا وَ نِسَاء فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ أَن تَضِلُّواْ وَ اللّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (نساء/۱۷۶)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَ اخْشَوْا يَوْمًا لَّا يَجْزِي وَالِدٌ عَن وَلَدِهِ وَ لَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِ شَيْئًا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ لَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ (لقمان/۳۳) لَن تَنفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَ لَا أَوْلَادُكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (ممتحنه/۳) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَ لاَ أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَيْئًا وَ أُولَئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ (آل‌عمران/۱۰) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَ لاَ أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَيْئًا وَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ  (آل‌عمران/۱۱۶) [الذين تولوا قوما غضب اللَّه عليهم] لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَ لَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّهِ شَيْئًا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (مجادله/۱۷)

 

 

 

الولد- الاقوام، قَالَ [الله إبلیس] اذْهَبْ فَمَن تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَآؤُكُمْ جَزَاء مَّوْفُورًا* وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَ أَجْلِبْ عَلَيْهِم بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ وَ شَارِكْهُمْ فِي الأَمْوَالِ وَ الأَوْلادِ وَعِدْهُمْ وَ مَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا (اسراء/۶۳-۶۴)

قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَ اتَّبَعُوا مَن لَّمْ يَزِدْهُ مَالُهُ وَ وَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا (نوح/۲۱) وَ قَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا* إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَ لَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا (نوح/۲۶-۲۷)

 

 

قَالَتْ (إمراة ابراهیم) يَا وَيْلَتَى أَأَلِدُ وَ أَنَاْ عَجُوزٌ وَ هَذَا بَعْلِي شَيْخًا إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ* قَالُواْ أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ رَحْمَتُ اللّهِ وَ بَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَّجِيدٌ  (هود/۷۲-۷۳)

 

وَ قَالَ الَّذِي اشْتَرَاهُ مِن مِّصْرَ لاِمْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوَاهُ عَسَى أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا (یوسف/۲۱)

وَ قَالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ  قُرَّتُ عَيْنٍ لِّي وَ لَكَ لَا تَقْتُلُوهُ عَسَى أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ (قصص/۹)

 

قَالَتْ [مریم] رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَ لَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ قَالَ كَذَلِكِ اللّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (آل‌عمران/۴۷)

 

 

[قال رجل له جنتين لصاحبه] وَ لَوْلَا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَاء اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِن تُرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنكَ مَالًا وَ وَلَدًا* فَعَسَى رَبِّي أَن يُؤْتِيَنِ خَيْرًا مِّن جَنَّتِكَ وَ يُرْسِلَ عَلَيْهَا حُسْبَانًا مِّنَ السَّمَاءِ فَتُصْبِحَ صَعِيدًا زَلَقًا (كهف/۳۹-۴۰)

 

وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَ لَم يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلَّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيرًا (اسراء/۱۱۱) قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا … أَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَدًا (جن/۳) الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَ لَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجَا* قَيِّمًا … وَ يُنذِرَ الَّذِينَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا (كهف/۱-۴)

 

 

قُلْ تَعَالَوْاْ أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُواْ بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَ لاَ تَقْتُلُواْ أَوْلاَدَكُم مِّنْ إمْلاَقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِيَّاهُمْ وَ لاَ تَقْرَبُواْ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ مَا بَطَنَ وَ لاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (انعام/۱۵۱) يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَى أَن لَّا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَ لَا يَسْرِقْنَ وَ لَا يَزْنِينَ وَ لَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَ لَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَ لَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ فَبَايِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (ممتحنه/۱۲) وَ قَالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَالًا وَ أَوْلَادًا وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ* قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ* وَ مَا أَمْوَالُكُمْ وَ لَا أَوْلَادُكُم بِالَّتِي تُقَرِّبُكُمْ عِندَنَا زُلْفَى إِلَّا مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ لَهُمْ جَزَاء الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَ هُمْ فِي الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ (سبأ/۳۵-۳۷)

 

 

 

 

وَ كَذَلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلاَدِهِمْ شُرَكَآؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَ لِيَلْبِسُواْ عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ وَ لَوْ شَاء اللّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ مَا يَفْتَرُونَ (انعام/۱۳۷)

 

فَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ (المنافقین) وَ لاَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ تَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَ هُمْ كَافِرُونَ (توبه/۵۵) وَ لاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الدُّنْيَا وَ تَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَ هُمْ كَافِرُونَ (توبه/۸۵) [يا أيّها المنافقون انتم] كَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ كَانُواْ أَشَدَّ مِنكُمْ قُوَّةً وَ أَكْثَرَ أَمْوَالًا وَ أَوْلاَدًا فَاسْتَمْتَعُواْ بِخَلاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلاَقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ بِخَلاَقِهِمْ وَ خُضْتُمْ كَالَّذِي خَاضُواْ أُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الُّدنْيَا وَ الآخِرَةِ وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (توبه/۶۹)

 

 

 

أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَ قَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَ وَلَدًا* أَاطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا*  كَلَّا سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَ نَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا* وَ نَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَ يَأْتِينَا فَرْدًا (مریم/۷۷-۸۰) يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ وَ لاَ تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقِّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللّهِ وَ كَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَ رُوحٌ مِّنْهُ فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لاَ تَقُولُواْ ثَلاَثَةٌ انتَهُواْ خَيْرًا لَّكُمْ إِنَّمَا اللّهُ إِلَهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَ مَا فِي الأَرْضِ وَ كَفَى بِاللّهِ وَكِيلًا (نساء/۱۷۱)