چکیده: کسی نمی‌داند فردا چه به دست می‌آورد. هر کسی باید بنگرد که برای فردا چه پیش فرستاده است. هرگز در هیچ کاری نگو، من فردا انجام‌دهنده آن خواهم بود، مگر آن‌که بگویی اگر خدا بخواهد.

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید. هر کسی باید بنگرد که برای فردا چه پیش فرستاده است. از خدا پروا کنید. بی‌گمان خدا به آن‌چه می‌کنید، آگاه است (حشر/۱۸).

به‌راستی خدا است که علم قیامت، نزد او است. باران را فرو می‌فرستد. آن‌چه در رحم‌ها است، می‌داند. کسی نمی‌داند فردا چه به دست می‌آورد. کسی نمی‌داند در کدام سرزمین می‌میرد. بدون تردید خدا دانای آگاه است (لقمان/۳۴).

در هیچ کاری نگو، من فردا انجام‌دهنده آن خواهم بود مگر آن‌که [بگویی: اگر] خدا بخواهد. چون فراموش کردی، پروردگار خود را یاد کن و بگو، امید است که پروردگارم من را به چیزی که به صواب نزدیک‌تر از این باشد، هدایت کند (کهف/۲۳-۲۴).

[ثمود گفتند:] او (صالح) دروغگویی خودپسند است. فردا خواهند دانست که دروغ‌گویِ خودپسند کیست (قمر/۲۵-۲۶).

[برادران یوسف گفتند:] فردا یوسف را با ما بفرست تا بخورد و بازی کند. ما نگهبان او خواهیم بود (یوسف/۱۲).

زمان

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ لْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (حشر/۱۸)

إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ يَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَامِ وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ مَّاذَا تَكْسِبُ غَدًا وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ (لقمان/۳۴)

وَ لَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا* إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ وَ اذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَ قُلْ عَسَى أَن يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا (كهف/۲۳-۲۴)

[قال ثمود] هُوَ (صالح) كَذَّابٌ أَشِرٌ* سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ (قمر/۲۵-۲۶)

[قالوا اخوة يوسف] أَرْسِلْهُ (يوسف) مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (يوسف/۱۲)