چکیده: خدا بی‌نیاز است. او بی‌نیازِ ستوده و بی‌نیاز بردبار است. پروردگار بی‌نیاز بزرگوار و بی‌نیاز صاحبِ رحمت است.

آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، از آنِ خدا است. بدون تردید خدا خود بی‌نیازِ ستوده است (حج۶۴). آن‌چه در آسمان‌ها و زمین است، از آن خدا است. بی‌گمان خدا همان بی‌نیاز ستوده است (لقمان/۲۶).

ای مردم، شما نیازمندان به خدا هستید و خدا همان بی‌نیاز ستوده است (فاطر/۱۵). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از آن‌چه به دست آورده‌اید و از آن‌چه برای شما از زمین برمی‌آوریم، انفاق کنید و قصد نکنید از [چیزهای] پلید که خودتان جز با چشم‌پوشی نمی‌پذیرید، انفاق کنید. بدانید که خدا بی‌نیازِ ستوده است (بقره/۲۶۷). خدا هیچ خودپسندِ فخرفروشی را دوست ندارد. همان کسانی که بخل می‌ورزند و مردم را به بخل فرمان می‌دهند. هر کس روی بگرداند، پس به‌راستی خدا است که بی‌نیازِ ستوده است (حدید/۲۳-۲۴). این شما هستید که دعوت می‌شوید تا در راه خدا انفاق کنید. پس، از شما کسی هست که بخل می‌ورزد. هر کس بخل ورزد، جز این نیست که به زیان خود بخل می‌ورزد. خدا بی‌نیاز است و شما نیازمند هستید. (محمّد/۳۸). سخن پسندیده و گذشت، از صدقه‌ای که آزاری به دنبال داشته باشد، بهتر است. خدا بی‌نیاز بردبار است (بقره/۲۶۳). اگر ناسپاسی کنید پس بی‌گمان خدا از شما بی‌نیاز است و ناسپاسی را برای بندگان خود نمی‌پسندد و اگر سپاس گزارید، آن را برای شما ‌می‌پسندد (زمر/۷). هر کس تلاش کند، جز این نیست که به سود خود تلاش می‌کند. بی‌گمان خدا از جهانیان بی‌نیاز است (عنکبوت/۶).

حج این خانه برای خدا، بر مردمی است که بتوانند به آن راه یابند. هر کس ناسپاسی کند، پس بدون تردید خدا از جهانیان بی‌نیاز است (آل‌عمران/۹۷).

موسی گفت: اگر شما و هر کس در زمین است، همگی کفر ورزید، پس به‌یقین خدا بی‌نیازِ ستوده است (ابراهیم/۸).

[سلیمان گفت:] هر کس سپاس گزارد، جز این نیست که به سود خود سپاس می‌گزارد و هر کس ناسپاسی کند پس بدون تردید پروردگار من بی‌نیاز بزرگوار است (نمل/۴۰).

بی‌گمان به لقمان حکمت دادیم که خدا را سپاس گزار. هر کس خدا را سپاس گزارد، به سود خود سپاس گزارده است و هر کس ناسپاسی کند، پس بدون تردید خدا بی‌نیاز ستوده است (لقمان/۱۲).

پروردگار تو بی‌نیاز صاحب رحمت است. اگر بخواهد شما را می‌برد و پس از شما هر کس را بخواهد جانشین می‌کند، همان‌گونه که شما را از نسل گروهی دیگر پدید آورد (انعام/۱۳۳). آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، برای خدا است. به‌راستی به کسانی که پیش از شما کتاب داده شده‌اند و به شما سفارش کردیم که از خدا پروا کنید. اگر کفر ورزید پس آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، از آن خدا است. خدا همواره بی‌نیازِ ستوده است (نساء/۱۳۱). آیا خبر کسانی که پیش از این کافر شدند، برای شما نیامده است؟ سرانجامِ بدِ کار خود را چشیدند و عذاب دردناکی دارند. این به سبب آن است که پیامبران آنان با دلایل روشن برایشان می‌آمدند و آنان می‌گفتند: آیا بشری ما را هدایت می‌کند؟ پس کافر شدند و برگشتند و خدا [از ایمان آنان] بی‌نیازی نمود. خدا بی‌نیازِ ستوده است (تغابن/۵-۶). بدون تردید برای شما در آنان (ابراهیم و کسانی که با او هستند)، سرمشقی نیکو است. برای کسانی که به خدا و روز بازپسین امید داشته باشد. هر کس روی برتابد، پس به‌راستی خدا خود بی‌نیازِ ستوده است (ممتحنه/۶).

[مشرکان] گفتند: خدا فرزندی گرفته است. او منزّه است. او بی‌نیاز است. آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، از آن او است (یونس/۶۸).

بی‌نیازی، فقر