غفلت، بیتوجهی و بیخبری، این مفهوم از مادّه « غ ف ل» ۳۵ بار و واژه « ساهون» ۲ بار و «سامد» ۱ بار آمده است.
چکیده: خدا از آفرینش غافل نیست و از آنچه انجام میدهید، غافل نیست. پروردگار، فرزندان آدم را بر پروردگاری خود گواه گرفت تا روز قیامت نگویند ما از این غافل بودیم. بسیاری از جن و انس، کافران و کسانی را که در زمین تکبّر میورزند، غافل هستند. بیشتر مردم از آخرت و قیامت، غافل هستند. کسانی که از آیات خدا غافل هستند، جایگاه آنان آتش است. وای بر نمازگزارانی که از نماز خود غافل هستند. بهراستی بر فراز شما هفت راه آفریدیم و از آفرینش غافل نبودهایم (مومنون/۱۷). پروردگارت از پشت فرزندان آدم، نسل آنان را برگرفت و آنان را بر خودشان شاهد گرفت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: آری. گواهی دادیم تا مبادا روز قیامت بگویید ما از این غافل بودیم (اعراف/۱۷۲). بهیقین بسیاری از جن و انس را برای جهنّم آفریدهایم [زیرا] قلبهایی دارند که با آن نمیفهمند و چشمهایی دارند که با آن نمیبینند و گوشهایی دارند که با آن نمیشنوند. آنان همانند چهارپایان بلکه گمراهترند. آنان همان غافلان هستند (اعراف/۱۷۹). مردم را حسابشان نزدیک شده است و آنان در غفلت، رویگردان هستند (انبیاء/۱). [بیشتر مردم] از زندگی دنیا ظاهری را میدانند در حالیکه با آنان از آخرت غافل هستند (روم/۷). آنان (کافران) کسانی هستند که خدا بر قلبها، گوشها و دیدگانشان مُهر نهاده است. آنان خود غافلان هستند (نحل/۱۰۸). بهزودی کسانی را که در زمین به ناحق تکبّر میورزند، از آیات خود رویگردان میکنم. اگر هر نشانهای ببینند، به آن ایمان نمیآورند. اگر راه رشد را ببینند، آن راه را برنگزینند. اگر راه گمراهی را ببینند، آن راه را پیش میگیرند. این بدان سبب است که آنان آیات ما را تکذیب کردند و از آن غافل بودند (اعراف/۱۴۶). بهراستی کسانی که به دیدار ما امید ندارند و به زندگی دنیا راضی شدهاند و به آن اطمینان یافتهاند و کسانی که از آیات ما غافل هستند، آنان به سبب آنچه کسب کردهاند، جایگاهشان آتش است (یونس/۷-۸). وای بر نمازگزاران، آنان که به نماز خود بیتوجه هستند. کسانی که ریا میکنند و از رفع نیاز دیگران خودداری میکنند (ماعون/۴-۷). آن نزدیکشونده، نزدیک است. کسی جز خدا برطرفکننده آن نیست. پس آیا از این سخن تعجّب میکنید؟ میخندیدید و گریه نمیکنید و شما سر به هوا هستید؟ پس خدا را سجده کنید و عبادت کنید (نجم/۵۷-۶۲). وعده حق نزدیک شد، ناگهان دیدگان کسانی که کفر ورزیدند، خیره شد. [میگویند:] ای وای بر ما، از این، در غفلت بودیم بلکه ما ستمکار بودیم (انبیاء/۹۷). [روز قیامت] هر کسی میآید در حالیکه با او سوقدهنده و گواهیدهندهای است. [گفته شود:] بهراستی از این [روز]، سخت در غفلت بودی. ما پردهات را برداشتیم و دیدهات امروز تیزبین است (ق/۲۱-۲۲). روزی که همه آنان را محشور میکنیم، آنگاه به کسانی که شرک ورزیدند، میگوییم: شما و شریکانتان بر جای خود باشید پس میان آنان جدایی میافکنیم. شریکان آنان میگویند: شما ما را نمیپرستیدید. گواهی خدا میان ما و میان شما کافی است. بهراستی ما از پرستش شما غافل بودیم (یونس/۲۸-۲۹). [روزی که همه آنان را محشور میکند، میفرماید:] ای گروه جن و انس، آیا در میان شما فرستادگانی برای شما نیامدند که آیات من را برای شما بخوانند و از دیدار این روزتان به شما هشدار دهند؟ … این (اتمام حجّت) به آن سبب است که پروردگار تو هیچگاه شهرها را به ستم هلاککننده نبوده است، در حالیکه اهل آن غافل باشند (انعام/۱۳۰-۱۳۱). کیست گمراهتر از آن که به جای خدا کسی را میخواند که تا روز قیامت او را اجابت نمیکند و آنها از دعایشان غافل هستند؟ هنگامی که مردم محشور میشوند، دشمن آنان میشوند و عبادت آنها را انکار میکنند (احقاف/۵-۶). مرگ بر کسانی که از روی گمان و تخمین سخن میگویند. آنان که در گمراهی بیتوجّه هستند. میپرسند: روز جزا چه موقع خواهد بود (ذاریات/۱۰-۱۲)؟ بهراستی کسانی که به زنان پاکدامن غافل باایمان نسبت زنا میدهند، در دنیا و آخرت لعنت شدهاند و عذابی عظیم دارند (نور/۲۳). غفلت- اقوام، [موسی] در هنگام غفلت اهل شهر، به شهر داخل شد پس در آنجا دو مرد را یافت که زد و خورد میکنند. یکی از پیروان او و دیگری از دشمنانش بود. آن کس که از پیروان او بود، بر ضدّ کسی که دشمن او بود، از او یاری خواست پس موسی مشتی به او زد و [کار] او را تمام کرد (قصص/۱۵). از آنان (فرعونیان) انتقام گرفتیم و آنان را در دریا غرق کردیم. بهراستی آنان آیات ما را تکذیب کردند و از آن غافل بودند (اعراف/۱۳۶). [به فرعون گفته شد:] امروز تو را با بدن [بیجان] تو، نجات میدهیم تا برای کسانی که در پی تو هستند، نشانهای باشد. بهراستی بسیاری از مردم از آیات ما غافل هستند (یونس/۹۲). [ای بنیاسرائیل،] شما هستید که یکدیگر را میکشید و گروهی از خودتان را از دیارشان بیرون میکنید و به گناه و دشمنی بر ضدّ آنان همپشتی میکنید، اگر به اسارت پیش شما بیایند با فدیه آنان را آزاد میکنید در حالیکه بیرونکردن آنان بر شما حرام بوده است. آیا به بخشی از کتاب ایمان میآورید و به بخشی کفر میورزید پس جزای کسی از شما که چنین کند جز خواری در زندگی دنیا نیست و روز قیامت به سختترین عذاب بازگردانده میشوند. خدا از آنچه میکنید، غافل نیست (بقره/۸۵). بعد از آن (ماجرای گاو) قلبهای شما سخت شد، مانند سنگها یا سختتر از آن … خدا از آنچه میکنید، غافل نیست (بقره/۷۴). [یعقوب به پسران خود گفت:] بهراستی اینکه او (یوسف) را ببرید، سخت من را اندوهگین میکند و میترسم در حالیکه از او غافل هستید، گرگ او را بخورد (یوسف/۱۳). [قرآن] نازلشده آن شکستناپذیر مهربان است تا قومی را که پدرانشان بیم داده نشدهاند و از این رو غافل بودند، بیم دهی (یس/۵-۶). این کتابی است پربرکت که ما آن را نازل کردیم پس، از آن پیروی کنید و تقوا پیشه کنید، باشد که شما مورد رحمت قرار گیرید تا نگویید کتاب فقط بر دو طایفه پیش از ما نازل شده و ما از آموختن آنان، غافل بودیم (انعام/۱۵۵-۱۵۶). ما نیکوترین سرگذشت (سرگذشت یوسف) را به سبب این قرآن که به تو وحی کردیم، بر تو حکایت میکنیم. تو بدون تردید قبل از آن از غافلان بودی (یوسف/۳). آنان را از روز حسرت بیم بده آنگاه که کار به پایان رسد، در حالیکه آنها در غفلت هستند و ایمان نمیآورند (مریم/۳۹). غیب آسمانها و زمین از آن خدا است و تمام کارها به سوی او برگردانده میشود پس او را پرستش کن و بر او توکل کن. پروردگار تو از آنچه میکنید، غافل نیست (هود/۱۲۳). بگو، ستایش از آن خدا است بهزودی آیاتش را به شما نشان خواهد داد و آن را خواهید شناخت. پروردگار تو از آنچه میکنید، غافل نیست (نمل/۹۳). بگو، ای اهل کتاب، چرا کسی را که ایمان آورده است، از راه خدا باز میدارید و آن را کج میشمارید، در حالیکه شما گواه هستید؟ خدا از آنچه میکنید، غافل نیست (آلعمران/۹۹). بگو، آیا با ما درباره خدا محاجّه میکنید؟ در حالی که پروردگار ما و پروردگار شما است. اعمال ما برای ما و اعمال شما برای شما است و ما برای او اخلاص میورزیم. یا میگویید: ابراهیم، اسحاق، اسماعیل، یعقوب و نوادگان [او]، یهودی یا مسیحی بودند؟ بگو، آیا شما بهتر میدانید یا خدا؟ کیست ستمکارتر از آن کسی که شهادتی را که از خدا نزد او است، پنهان کند. خدا از آنچه میکنید، غافل نیست (بقره/۱۳۹-۱۴۰). در نفس خود، پروردگارت را بامدادان و شامگاهان با تضرّع و ترس، بدون صدای بلند یاد کن و از غافلان نباش (اعراف/۲۰۵). ما گرداندن رویت به آسمان را میبینیم پس بهراستی تو را به قبلهای که به آن خشنود شوی، برمیگردانیم پس روی خود را به سوی مسجدالحرام بگردان و هر جا بودید روی خود را به سوی آن بگردانید. بهراستی کسانی که به آنان کتاب داده شد، به خوبی میدانند که این (تغییر قبله) از جانب پروردگارشان، حق است. خدا از آنچه میکنند، غافل نیست (بقره/۱۴۴). [هنگام نماز] از هر جا بیرون آمدی، روی خود را به سوی مسجدالحرام بگردان. بهراستی این حق و از جانب پروردگارت است. خدا از آنچه میکنید، غافل نیست (بقره/۱۴۹). با کسانی که صبح و شام پروردگار خود را میخوانند و خشنودی او را میجویند، شکیبایی کن و دیدگانت از آنان برنگردد که زینت زندگی دنیا را بخواهی. از کسی که قلبش را از یادمان غافل کردهایم و از هوس خود پیروی کرده و کارش بر زیادهروی است، اطاعت نکن (کهف/۲۸). خدا را از آنچه ستمکاران میکنند، غافل نپندار. جز این نیست که آنان را برای روزی به تأخیر میاندازد که چشمها در آن خیره میشود (ابراهیم/۴۲). هر گاه [در جنگ] در میان آنان بودی و برای آنان نماز برپا داشتی پس باید گروهی از آنان با تو [به نماز] بایستند و باید سلاحهای خود را برگیرند … کافران آرزو میکنند که شما از سلاحهای خود و ساز و برگتان غافل شوید تا یکباره بر شما بتازند (نساء/۱۰۲). فراموشی، توجّه |
الغفلة
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَ مَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ (مومنون/۱۷) وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتَ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ (اعراف/۱۷۲) وَ لَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَ الإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ يَفْقَهُونَ بِهَا وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لاَّ يُبْصِرُونَ بِهَا وَ لَهُمْ آذَانٌ لاَّ يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ (اعراف/۱۷۹) اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ مَّعْرِضُونَ (انبياء/۱) يَعْلَمُونَ (كثير من الناس) ظَاهِرًا مِّنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ هُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ (روم/۷) أُولَئِكَ الَّذِينَ (الكافرون) طَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ وَ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ (نحل/۱۰۸) سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ إِن يَرَوْاْ كُلَّ آيَةٍ لاَّ يُؤْمِنُواْ بِهَا وَ إِن يَرَوْاْ سَبِيلَ الرُّشْدِ لاَ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَ إِن يَرَوْاْ سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَ كَانُواْ عَنْهَا غَافِلِينَ (اعراف/۱۴۶)
إَنَّ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا وَ رَضُواْ بِالْحَياةِ الدُّنْيَا وَ اطْمَأَنُّواْ بِهَا وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ* أُوْلَئِكَ مَأْوَاهُمُ النُّارُ بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ (يونس/۷-۸) فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ* الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ* الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ* وَ يَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ (ماعون/۴-۷)
أَزِفَتْ الْآزِفَةُ* لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ* أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ* وَ تَضْحَكُونَ وَ لَا تَبْكُونَ* وَ أَنتُمْ سَامِدُونَ* فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَ اعْبُدُوا (نجم/۵۷-۶۲) وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يَا وَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِينَ (انبياء/۹۷) وَ جَاءتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَ شَهِيدٌ* لَقَدْ كُنتَ فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَاءكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ (ق/۲۱-۲۲) وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَ شُرَكَآؤُكُمْ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ وَ قَالَ شُرَكَآؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ* فَكَفَى بِاللّهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ (يونس/۲۸-۲۹) يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَ يُنذِرُونَكُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا … ذَلِكَ أَن لَّمْ يَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَ أَهْلُهَا غَافِلُونَ (انعام/۱۳۰-۱۳۱) وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَومِ الْقِيَامَةِ وَ هُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ* وَ إِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَ كَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ (احقاف/۵-۶) قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ* الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ* يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ (ذاريات/۱۰-۱۲)
إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (نور/۲۳) الغفلة- الاقوام، وَ دَخَلَ (موسي) الْمَدِينَةَ عَلَى حِينِ غَفْلَةٍ مِّنْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلَانِ هَذَا مِن شِيعَتِهِ وَ هَذَا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِن شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ فَوَكَزَهُ مُوسَى فَقَضَى عَلَيْهِ (قصص/۱۵) فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ (آل فرعون) فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَ كَانُواْ عَنْهَا غَافِلِينَ (اعراف/۱۳۶) [قيل لفرعون] فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً وَ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ (يونس/۹۲) [يا بنياسرائيل] ثُمَّ أَنتُمْ هَؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَ تُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِّنكُم مِّن دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِم بِالإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ إِن يَأتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (بقره/۸۵) قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ (قصة البقرة) فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً … مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (بقره/۷۴)
قَالَ (يعقوب لبنيه) إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَن تَذْهَبُواْ بِهِ (يوسف) وَ أَخَافُ أَن يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَ أَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ (يوسف/۱۳) [قرآن] تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ* لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (يس/۵-۶) وَ هَذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَ اتَّقُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ* أَن تَقُولُواْ إِنَّمَا أُنزِلَ الْكِتَابُ عَلَى طَآئِفَتَيْنِ مِن قَبْلِنَا وَ إِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ (انعام/۱۵۵-۱۵۶) نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَذَا الْقُرْآنَ وَ إِن كُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ (يوسف/۳) وَ أَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ وَ هُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (مريم/۳۹) وَ لِلّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُ الأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَ مَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (هود/۱۲۳) وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا وَ مَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (نمل/۹۳) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَ أَنتُمْ شُهَدَاء وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (آلعمران/۹۹) قُلْ أَتُحَآجُّونَنَا فِي اللّهِ وَ هُوَ رَبُّنَا وَ رَبُّكُمْ وَ لَنَا أَعْمَالُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ* أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الأسْبَاطَ كَانُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى قُلْ أَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللّهُ وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَةً عِندَهُ مِنَ اللّهِ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (بقره/۱۳۹-۱۴۰) وَ اذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَ خِيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الآصَالِ وَ لاَ تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ (اعراف/۲۰۵) قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاء فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ حَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوِهَكُمْ شَطْرَهُ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ (بقره/۱۴۴) وَ مِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ إِنَّهُ لَلْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (بقره/۱۴۹) وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَ الْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَ اتَّبَعَ هَوَاهُ وَ كَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا (كهف/۲۸) وَ لاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الأَبْصَارُ (ابراهيم/۴۲) وَ إِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاَةَ فَلْتَقُمْ طَآئِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَ لْيَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ … وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً (نساء/۱۰۲) |