چکیده: ای‌ کسانی که ایمان آورده‌اید، به قراردادها وفا کنید. تا عدّه وفات زنان پایان نیافته است، با آنان قرارداد ازدواج نبندید. خدا شما را به خاطر سوگندی که از روی قرارداد (از روی قصد) می‌خورید و می‌شکنید، مواخذه می‌کند.

ای ‌کسانی که ایمان آورده‌اید، به قراردادها وفا کنید (مائده/۱). درباره آن‌چه به طور سربسته از زنان [در عدّه]، خواستگاری کرده یا در دل پوشیده داشته‌اید، بر شما گناهی نیست. خدا می‌دانست که شما آنان را یاد خواهید کرد ولی با آنان، وعده پنهانی نگذارید. جز این‌که سخنی پسندیده بگویید. با آنان قرارداد ازدواج نبندید تا زمان مکتوب به آخر رسد. بدانید خدا آن‌چه در دل‌های شما است را می‌داند. پس، از او پروا کنید و بدانید خدا آمرزنده بردبار است (بقره/۲۳۵). اگر زنان را پیش از آمیزش، طلاق دادید، و مَهریه‌ای برای آنان تعیین کرده‌اید، نصف آن‌چه مقرّر داشته‌اید، [به آنها بدهید] مگر این‌که آنان ببخشند یا کسی که قرارداد ازدواج به دست او است،  ببخشد. بخشیدن به تقوا نزدیکتر است. فضل (بزرگواری) را در بین خود فراموش نکنید. خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، بینا است (بقره/۲۳۷). خدا شما را به خاطر سوگندهای بیهوده‌تان مؤاخذه نمی‌کند ولی به خاطر سوگندهایی که از روی قرارداد (از روی قصد) می‌خورید [و می‌شکنید] مؤاخذه می‌کند. پس کفّاره آن، غذا دادن به ده مسکین است، از غذاهای متوسطی که به اهل خود می‌خورانید یا پوشاندن آنان یا آزادکردن بنده‌ای. هر کس [اینها] را نیابد، سه روز، روزه بگیرد. این کفّاره سوگندهای شما است، وقتی که سوگند می‌خورید [و می‌شکنید]. سوگندهای خود را حفظ کنید. این‌گونه خدا آیات خود را برای شما بیان می‌کند، باشد که سپاسگزاری کنید (مائده/۸۹). برای هر کسی از آن‌چه پدر، مادر، نزدیکان و کسانی که پیمان‌های خود را با آنها قرارداد بسته‌اید برجای گذاشته‌اند، وارثانی قرار داده‌ایم. پس بهره‌شان را به آنها بدهید. بدون تردید خدا بر هر چیزی گواه است (نساء/۳۳).

عهد، میثاق

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعُقُودِ (مائده/۱) وَ لاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاء أَوْ أَكْنَنتُمْ فِي أَنفُسِكُمْ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ سَتَذْكُرُونَهُنَّ وَلَكِن لاَّ تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلاَّ أَن تَقُولُواْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا وَ لاَ تَعْزِمُواْ عُقْدَةَ النِّكَاحِ حَتَّىَ يَبْلُغَ الْكِتَابُ أَجَلَهُ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ مَا فِي أَنفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ (بقره/۲۳۵) وَ إِن طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَ قَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِيضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إَلاَّ أَن يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَ الَّذِي بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكَاحِ وَ أَن تَعْفُواْ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَ لاَ تَنسَوُاْ الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (بقره/۲۳۷) لاَ يُؤَاخِذُكُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الأَيْمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَ احْفَظُواْ أَيْمَانَكُمْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (مائده/۸۹) لِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَ الأَقْرَبُونَ وَ الَّذِينَ عَقَدَتْ أَيْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِيبَهُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا (نساء/۳۳)