چکیده: کسانی که امکانات زناشویی نمی‌یابند، باید عفّت ورزند تا خدا از فضل خود آنها را بی‌نیاز کند. زنان از کارافتاده می‌توانند پوشش خود را کنار گذارند اما عفّت‌ورزیدن برای آنان بهتر است. کسانی که توانگر هستند، باید از گرفتن حق‌الزحمه از اموال یتیمان، عفت ورزند. بخشی از صدقات برای نیازمندانی است که به خاطر عفّتی که دارند افراد ناآگاه آنها را توانگر می‌دانند.

کسانی که [امکان] زناشویی نمی‌یابند، باید عفّت پیشه کنند تا خدا از فضل خود آنان را بی‌نیاز کند (نور/۳۳). زنان از کارافتاده‌ای که امید زناشویی ندارند، بر آنان گناهی نیست که پوشش‌های خود را فرو نهند بدون آن‌که زینتی آشکار کنند. عفّت‌ورزیدن برای آنها بهتر است. خدا شنوای دانا است (نور/۶۰).

اگر در یتیمان رشدی یافتید، اموال آنها را به آنان برگردانید و اموال آنها را [از بیم این] که مبادا بزرگ شوند [و پس بگیرند] به اسراف و شتاب نخورید. هر کس توانگر باشد، عفّت ورزد و هر کس نیازمند باشد، به طور پسندیده، بخورد و چون اموال آنها را به آنان دادید، بر آنها گواه بگیرید. خدا برای حسابرسی کافی است (نساء/۶).

[صدقات] برای نیازمندانی است که در راه خدا به تنگنا افتاده‌اند و نمی‌توانند در زمین سفر کنند. به خاطر عفّتی که دارند، ناآگاه، آنان را توانگر می‌پندارد. آنها را از چهره‌هایشان می‌شناسی. از مردم چیزی به اصرار نمی‌خواهند (بقره/۲۷۳).

حیا، ازدواج، روابط جنسی

وَ لْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّى يُغْنِيَهُمْ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ (نور/۳۳) وَ الْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاء اللَّاتِي لَا يَرْجُونَ نِكَاحًا فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعْنَ ثِيَابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِينَةٍ وَ أَن يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَّهُنَّ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (نور/۶۰)

وَ ابْتَلُواْ الْيَتَامَى حَتَّىَ إِذَا بَلَغُواْ النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُواْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ وَ لاَ تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَ بِدَارًا أَن يَكْبَرُواْ وَ مَن كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ وَ مَن كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُواْ عَلَيْهِمْ وَ كَفَى بِاللّهِ حَسِيبًا (نساء/۶)

[الصدقات] لِلْفُقَرَاء الَّذِينَ أُحصِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَاهُمْ لاَ يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا (بقره/۲۷۳)