| عسل، شهد، این مفهوم با واژه «عسل» ۱ بار و با آیه‌ای که بر این معنا مشهور است، آمده است.
چکیده: از شکم زنبور عسل، شربتی رنگارنگ بیرون می‌آید که در آن شفایی برای مردم است. در بهشت نهرهایی از عسل مصفا است. پروردگارت به زنبور عسل وحی (الهام) کرد که از کوه‌ها و درخت و از آن‌چه [مردم] بر می‌افرازند، خانه‌هایی بگیر سپس از همه میوه‌ها بخور و راه‌های پروردگار خود را مطیعانه طی کن. از شکم آن، شربتی با رنگ‌های گوناگون بیرون می‌آید که در آن، شفایی برای مردم است. به‌راستی در این، برای مردمی که تفکّر می‌کنند، نشانه‌ای است (نحل/۶۸-۶۹). ای پیامبر، چرا برای به دست‌آوردن خشنودی همسران خود، آن‌چه را خدا برای تو حلال کرده است (عسل)، حرام می‌کنی؟ خدا آمرزنده مهربان است. بدون تردید خدا برای شما [راه] شکستن سوگندهایتان را معیّن کرده است. خدا مولای شما است. او دانای حکیم است (تحریم/۱-۲). مَثَل بهشتی که به متّقین وعده داده شده است [این است که] در آن نهرهایی است از آبی که نگندد و نهرهایی از شیری که مزه آن تغییر نکند و نهرهایی از شرابی که برای نوشندگان لذّتی است و نهرهایی از عسل مصفا است. در آنجا، هر میوه‌ای [که بخواهند] برای آنان هست و [از همه بالاتر] آمرزشی از پروردگارشان است. [آیا چنین کسی] مانند کسی است که جاودانه در آتش است و آبی جوشان به آنان نوشانده می‌شود پس روده‌های آنان از هم می‌پاشد (محمّد/۱۵). |
العسل
وَ أَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا يَعْرِشُونَ* ثُمَّ كُلِي مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا يَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاء لِلنَّاسِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (نحل/۶۸-۶۹)
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ* قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمَانِكُمْ وَ اللَّهُ مَوْلَاكُمْ وَ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (تحریم/۱-۲)
مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاء غَيْرِ آسِنٍ وَ أَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَ أَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَ لَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَ سُقُوا مَاء حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ (محمّد/۱۵) |