عذاب

 

عذاب، رنج، این مفهوم از مادّه «ع ذ ب» ۳۷۱ بار، «ر ج ز» ۸ بار و «ر ج س» ۱ بار آمده است.

چکیده: عذاب پرودگار واقع‌شدنی است. خدا هر کس را بخواهد عذاب می‌کند. بسیاری عذاب بر آنان محقّق شده است. خدا تا فرستاده‌ای برنینگیزد، عذاب نمی‌کند. خدا انسان را از عذاب نزدیک، بیم می‌دهد. در آخرت عذابی سخت و دردناک است. آن روز عذاب خدا شدید است. عذاب آخرت بزرگتر است. پروردگار، مومنان، متّقین و مخلَصین را از عذاب دوزخ نگاه داشته است. متّقین، خردمندان و بندگان رحمان دعا می‌کنند که پروردگارا، ما را از عذاب آتش نگاه دار. کسانی که عرش خدا را حمل می‌کنند، برای مومنان دعا می‌کنند که آنان را از عذاب آتش نگاه دارد. نمازگزاران از عذاب پروردگار بیمناک هستند. ای بندگان، پیش از آن‌که به شما عذاب برسد، به سوی پروردگارتان برگردید و برای او تسلیم شوید. ای مومنان، اگر شکر کنید و ایمان بیاورید، خدا می‌خواهد با عذاب شما چه کند؟ اگر به خدا و فرستاده او ایمان آورید و در راه خدا جهاد کنید، خدا شما را از عذاب دردناک نجات می‌دهد. اگر در راه خدا بسیج نشوید، عذابی دردرناک دارید. خدا کافران را در دنیا و آخرت به عذابی شدید، عذاب می‌کند. کافران در عذاب حاضر هستند و عذابی سخت، بزرگ، شدید، دردناک، خفّت‌آور، پایدار و عذاب جهنّم را دارند و عذاب از آنان کاسته نمی‌شود. مشرکان و منافقان عذاب دارد. ستمکاران عذابی دردناک و بزرگ دارند. مجرمان چشنده عذاب دردناک هستند و در عذاب جهنّم جاودانه هستند. هر کس از حدود خدا تجاوز کند، برای او عذاب دردناک خواهد بود. کسانی که اموال مردم را به ناروا می‌خورند و از راه خدا باز می‌دارند و طلا و نقره می‌اندوزند و در راه خدا انفاق نمی‌کنند، عذاب دردناک دارند. هر کس بر خدا دروغ بندد، از یاد پروردگار روی بگرداند، از پرستش او امتناع کند و استکبار بورزد، هر کس از خدا و فرستاده او روی برتابد و از فرمان او سرپیچی کند، هر کس فرستاده او را آزار دهد و  با او مخالفت کند، عذاب دارد. کسانی که مردم را از راه خدا گمراه می‌کنند، کسانی که با خدا معبود دیگری می‌خوانند، قتل و زنا می‌کنند، عذاب دارند. کسانی که به آخرت ایمان ندارند، کسانی که کتاب خدا را پنهان می‌کنند و آن را به بهای کمی می‌فروشند، کسانی که پیمان خدا و سوگندهای خود را می‌فروشند، کسانی که مردان و زنان مومن را آزار می‌دهند و هر کس مومنی را از روی عمد بکشد و دروغزن گناه‌پیشه، عذاب دارند. کسانی که نیرنگ‌های بد می‌زنند، کسانی که از قصاص تجاوز می‌کنند، کسانی که جرم مرتکب می‌شوند، کسانی که دوست دارند کارهای زشت شیوع پیدا کند، عذاب دارند. کسانی که از مومنان صدقه‌دهنده عیب می‌گیرند و آنان را مسخره می‌کنند، عذاب دارند. قوم نوح، عاد، ثمود، اصحاب رسّ و نسل‌های بسیاری از آنان، قوم شعیب، فرعون و قوم او و یهودیان عذاب شدند. گروه‌هایی که درباره عیسی اختلاف کردند، عذاب دارند. برای شیاطین عذاب آماده شده است. برخی انسان‌ها همدیگر را عذاب می‌کنند. کسانی که فحشا انجام می‌دهند، باید به فرمان خدا عذاب شوند.

سوگند به طور، سوگند به کتابی نگاشته‌شده در طوماری گسترده، سوگند به آن خانه آباد، سوگند به بام بلند و سوگند به آن دریای سرشار، که عذاب پروردگارت واقع‌شدنی است. آن را هیچ بازدارنده‌ای نیست (طور/۱-۸). آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، از آنِ خدا است. هر کس را بخواهد می‌آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب می‌کند. خدا آمرزنده مهربان است (آل‌عمران/۱۲۹). آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، از آنِ خدا است. اگر آن‌چه در خود دارید، آشکار یا پنهان کنید، خدا شما را به آن محاسبه می‌کند آن‌گاه هر کس را بخواهد می‌آمرزد و هر کس را بخواهد، عذاب می‌کند. خدا بر هر چیزی توانا است (بقره/۲۸۴). فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آنِ خدا است. هر کس را بخواهد می‌آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب می‌کند. خدا همواره آمرزنده مهربان است (فتح/۱۴). آیا ندانسته‌ای که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آن خدا است؟ هر کس را بخواهد، عذاب می‌کند و هر کس را بخواهد، می‌آمرزد. خدا بر هر چیزی توانا است (مائده/۴۰). خدا بر هر چیزی توانا است. هر کس را بخواهد، عذاب و هر کس را بخواهد، رحم می‌کند و به سوی او بازگردانده می‌شوید (عنکبوت/۲۰-۲۱). پروردگار شما به شما داناتر است. اگر بخواهد بر شما رحم می‌کند یا اگر بخواهد، شما را عذاب می‌کند و تو را بر آنها وکیل نفرستادیم (اسراء/۵۴). آیا ندانسته‌ای که خدا است که هر کس در آسمان‌ها و هر کس در زمین است، خورشید، ماه، ستارگان، کوه‌‍‌ها، درختان، جنبندگان و بسیاری از مردم، برای او سجده می‌کنند و بسیاری هستند که عذاب بر آنها محقّق شده است؟ هر کس را خدا خوار کند، برای او گرامی‌دارنده‌ای نیست. بدون‌تردید خدا هر چه را بخواهد، انجام می‌دهد (حج/۱۸). تا فرستاده‌ای برنیانگیزیم، عذا‌ب‌کننده نخواهیم بود (اسراء/۱۵). اگر شکر کنید و ایمان بیاورید، خدا می‌خواهد با عذاب شما چه کند؟ خدا همواره شکرگزار دانا است (نساء/۱۴۷). بر شیطان مقرّر شده است که هر کس او را به سرپرستی بگیرد به‌راستی او، وی را گمراه می‌کند و او را به عذاب آتش فروزان هدایت می‌کند (حج/۴).

در آخرت عذابی سخت، آمرزشی از جانب خدا و خشنودی است و زندگانی دنیا جز کالای فریب‌دهنده نیست (حدید/۲۰). در آن روز هیچ کس [مانند] عذاب‌ کردن او، عذاب نمی‌کند (فجر/۲۵). به‌راستی ما شما را از عذابی نزدیک، بیم دادیم. روزی که آدمی آن‌چه را با دستان خود پیش فرستاده است، بنگرد و کافر می‌گوید: ای کاش، من خاک بودم (نبأ/۴۰). به‌راستی نزد ما زنجیرها، دوزخ، غذایی گلوگیر و عذابی دردناک است، روزی که زمین و کوه‌ها به لرزه درآیند و کوه‌ها ریگ روان شوند (مزّمّل/۱۲-۱۴) روزی که رستاخیز را ببینند هر شیردهنده‌ای شیرخوارش را از یاد می‌برد و هر آبستنی بار خود را می‌نهد. مردم را مست می‌بینی، در حالی‌که مست نیستند ولی عذاب خدا، شدید است (حج/۲). آن روز کسی که [عذاب] از او برگردانده شود، بدون تردید [خدا] بر او رحم کرده است (انعام/۱۶). [در بهشت، مومنان] می‌گویند: به‌راستی ما پیش‌تر در میان خانواده خود بیمناک بودیم پس خدا بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب سوزان نگاه داشت. به‌راستی ما پیش‌تر او را می‌خواندیم. بدون‌تردید او نیکوکار مهربان است (طور/۲۶-۲۸). بدون تردید متّقین در باغ‌ها و نعمت‌ها هستند. به آن‌چه پروردگارشان به آنها داده است، شاد هستند. پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ، نگاه می‌دارد (طور/۱۷-۱۸). در آنجا جز مرگ نخستین، مرگی نخواهند چشید و [خدا] آنان را از عذاب دوزخ نگاه می‌دارد. بخششی است از پروردگارت. این همان کامیابی بزرگ است (دخان/۵۶-۵۷). [یکی از مخلَصین در بهشت می‌گوید:] آیا ما عذاب نخواهیم شد؟ به‌راستی این همان کامیابی بزرگ است (صافّات/۵۹-۶۰). آن روز، مردان و زنان منافق به کسانی که ایمان آورده‌اند، می‌گویند: به ما نگاه کنید تا از نور شما برگیریم. گفته شود: به پشت سرتان برگردید و نوری درخواست کنید. آن‌گاه بین آنها دیواری زده می‌شود که دری دارد که باطنش در آن، رحمت است و ظاهر آن رو به عذاب است (حدید/۱۳).

ما امانت را بر آسمان‌ها، زمین و کوه‌ها عرضه کردیم پس، از برداشتن آن سر باز زدند و از آن، هراسناک شدند ولی انسان آن را برداشت. به‌راستی او ستمکاری نادان بود تا خدا مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را عذاب کند و توبه مردان و زنان مومن را بپذیرد. خدا همواره آمرزنده مهربان است (احزاب/۷۲-۷۳). او کسی است که آرامش را بر قلب‌های مومنان فرو فرستاد … تا مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را که به خدا گمان بد برده‌اند، عذاب کند. بدِ زمانه بر آنان باد. خدا بر آنان خشم گرفت. آنان را لعنت کرد و جهنّم را برای آنها آماده گردانید. بد سرانجامی است (فتح/۴-۶). از مومنان مردانی هستند که به آن‌چه با خدا عهد بستند، صادق بودند پس برخی از آنان کسانی هستند که پیمان خود را به انجام رساندند و از آنان کسانی هستند که منتظر هستند و [پیمان خود را] به هیچ وجه تبدیل نکردند تا خدا صادقان را به سبب صدقشان جزا دهد و منافقان را اگر بخواهد، عذاب کند یا بر آنها بازگردد. به‌راستی خدا همواره آمرزنده مهربان است (احزاب/۲۳-۲۴).

کسانی که عرش [خدا] را حمل می‌کنند و کسانی که اطراف آن هستند با ستایش پروردگار خود تسبیح می‌گویند و به او ایمان دارند و برای کسانی که ایمان آورد‌ه‌اند طلب آمرزش می‌کنند: پروردگارا، رحمت و علم تو بر هر چیزی احاطه دارد پس کسانی که توبه کرده و راه تو را دنبال نمودند، بیامرز و آنان را از عذاب دوزخ نگاه دار (غافر/۷). برخی از مردم می‌گویند: پروردگارا، به ما در دنیا نیکی بده و در آخرت نیکی [بده]. ما را از عذاب آتش نگاه دار. اینان هستند که از آن‌چه کسب کرده‌اند، نصیبی دارند و خدا در حسابرسی سریع است (بقره/۲۰۱-۲۰۲). [متّقین] کسانی هستند که می‌گویند: پروردگارا، ما ایمان آوردیم پس گناهان ما را بیامرز و ما را از عذاب آتش نگاه دار. [اینان] صابران، راستگویان، فروتنان فرمانبردار، انفاق‌کنندگان و آمرزش‌خواهان در سحرگاهان هستند (آل‌عمران/۱۶-۱۷). [بندگان رحمان] کسانی هستند که می‌گویند: پروردگارا، عذاب جهنّم را از ما برگردان که عذاب آن، پیوسته و دائمی است (فرقان/۶۵). [خردمندان] کسانی هستند که خدا را ایستاده، نشسته و به پهلو آرمیده، یاد می‌کنند و در آفرینش آسمان‌ها و زمین می‌اندیشند که پروردگارا، اینها را به باطل نیافریده‌ای. منزّهی تو، پس ما را از عذاب آتش نگاه دار (آل‌عمران/۱۹۱). [نمازگزاران] از عذاب پروردگارشان بیمناک هستند. به‌راستی عذاب پروردگارشان ایمنی‌ناپذیر است (معارج/۲۷-۲۸).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، آیا شما را بر تجارتی راه نمایم که شما را از عذابی دردناک نجات می‌دهد؟ به خدا و فرستاده او ایمان بیاورید و در راه خدا، با مال و جان‌هایتان جهاد کنید. این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید (صف/۱۰-۱۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شما را چه شده که چون به شما گفته ‌شود: در راه خدا بسیج شوید، به زمین می‌چسبید؟ آیا به جای آخرت به زندگی دنیا، راضی شده‌اید؟ متاع زندگی دنیا در برابر آخرت جز اندکی نیست. اگر بسیج نشوید، [خدا] شما را به عذابی دردناک، عذاب می‌کند و گروهی دیگر به جای شما می‌آورد و به او هیچ زیانی نخواهید رسانید. خدا بر هر چیزی توانا است (توبه/۳۸-۳۹). [ای کسانی که ایمان آورده‌اید،] مانند کسانی نباشید که پس از آن‌که دلایل روشن برای آنها آمد، پراکنده شدند و اختلاف کردند. آنان هستند که عذابی دردناک دارند (آل‌عمران/۱۰۵). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به‌راستی بسیاری از دانشمندان یهود و راهبان، اموال مردم را به ناروا می‌خورند و از راه خدا باز می‌دارند و کسانی که طلا و نقره می‌اندوزند و آن را در راه خدا انفاق نمی‌کنند آنان را به عذابی دردناک بشارت بده. روزی که آن را در آتش جهنّم بگدازند و پیشانی، پهلو و پشت آنها را با آن داغ کنند، [ به آنان می‌گویند:] این است آن‌چه برای خود می‌اندوختید پس بچشید، آن‌چه را می‌اندوختید (توبه/۳۴-۳۵). سوگندهای خود را دستاویز تقلّب میان خود نگیرید تا گامی بعد از استواریش بلغزد و شما به سبب آن‌که [مردم را] از راه خدا باز داشته‌اید، بدی را بچشید و برای شما عذابی بزرگ باشد (نحل/۹۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بدون تردید خدا شما را به چیزی از شکار که دست‌های شما و نیزه‌های شما به آن می‌رسد، خواهد آزمود تا خدا معلوم کند چه کسی در نهان از او می‌ترسد پس هر کس بعد از آن، تجاوز کند، برای او عذابی دردناک خواهد بود (مائده/۹۴).

عذاب- کافران، آیا [کافران] عذاب ما را به عجله می‌خواهند؟پس وقتی [عذاب ما] به آستانه آنها فرود آید، صبح‌گاه بیم‌داده‌شدگان بد خواهد بود (صافّات/۱۷۶-۱۷۷). اگر عذاب را تا مدّتی از کافران به تأخیر اندازیم، بدون تردید خواهند گفت: چه چیز آن را باز می‌دارد؟ آگاه باش روزی که [عذاب] به آنها می‌رسد، از آنان بازگشتنی نیست و آن‌چه را مسخره می‌کردند، آنان را فرو خواهد گرفت (هود/۸). هنگامی که [کافران] عذاب را می‌بینند به‌زودی خواهند دانست چه کسی از راه گمراه‌تر است (فرقان/۴۲). آنان را اندکی برخوردار می‌کنیم سپس آنان را به سوی عذابی سخت می‌کشانیم (لقمان/۲۴). کسی که روی بگرداند و کفر ورزد پس خدا او را به عذابی بزرگتر عذاب می‌کند (غاشیه/۲۳-۲۴). کسانی که کفر ورزیدند در زندگی دنیا، عذابی دارند و بدون تردید عذاب آخرت، دشوارتر است و در برابر خدا هیچ نگهدارنده‌ای ندارند (رعد/۳۴). کسانی که کفر ورزیدند، آنان را در دنیا و آخرت به عذابی شدید، عذاب می‌کنم و هیچ یاوری نخواهند داشت (آل‌عمران/۵۶). کسانی که کفر ورزیدند، عذابی شدید دارند (فاطر/۷). کافران عذابی شدید دارند (شوری/۲۶). به‌راستی کسانی که به آیات خدا کفر ورزیدند، عذابی شدید دارند و خدا شکست‌ناپذیر صاحب انتقام است (آل‌عمران/۴). وای بر کافران، از عذابی سخت. همان کسانی که زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح می‌دهند و از راه خدا باز می‌دارند و آن را کج می‌خواهند. آنان هستند که در گمراهی دوری هستند (ابراهیم/۲-۳). اگر پس از زیانی که به انسان رسیده است از جانب خود رحمتی به او بچشانیم، خواهد گفت: این، از آن من است و گمان نمی‌کنم رستاخیز برپا شود و اگر هم به سوی پروردگارم برگردانده شوم، بدون تردید برای من نزد او نیکوترین است پس به‌یقین کسانی را که کفر ورزیدند از آن‌چه کرده‌اند باخبر می‌کنم و بدون تردید از عذابی شدید به آنان خواهیم چشانید (فصّلت/۵۰). [کسانی که بر خدا دروغ می‌بندند،] به سبب آن‌که کفر می‌ورزیدند، عذابی سخت را [روز قیامت] به آنها می‌چشانیم (یونس/۷۰). خدا بر دل‌های کافران و بر شنوایی آنان مُهر نهاده است و بر دیدگانشان پرده‌ای است. آنها عذابی بزرگ دارند (بقره/۷). هر کس بعد از ایمان آوردنش به خدا کافر شود، جز آن کس که مجبور شده و قلب او به ایمان، اطمینان داشته باشد ولی هر کس به کفر سینه بگشاید، خشم خدا بر آنها است و عذابی بزرگ دارند. این به آن سبب است که آنها، زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح دادند. به‌راستی خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند (نحل/۱۰۶-۱۰۷).

آیا خبر کسانی که از قبل کفر ورزیدند و کیفر زشت کار خود را چشیدند و عذابی دردناک خواهند داشت، به شما نرسیده است؟ این بدان سبب است که پیامبران آنان دلایل روشن آوردند پس گفتند: آیا بشری ما را هدایت می‌کند پس کفر ورزیدند و روی گرداندند و خدا بی‌نیازی نمود. خدا بی‌نیاز ستوده است (تغابن/۵-۶). پیش از آنان کسانی بودند که مکر کردند و خدا از پایه، بر بنیانشان زد پس سقف از بالای سرشان بر آنان فرو ریخت و از آنجا که نمی‌فهمند،  عذاب برای آنان آمد سپس روز قیامت، آنان را رسوا می‌کند و می‌گوید: کجا هستند آن شریکان من که درباره آن ستیزه می‌کردید (نحل/۲۶-۲۷). آیا مشرکان ایمن هستند از این‌که عذابی فراگیر از خدا به آنان برسد یا رستاخیز به ناگاه بر آنان بیاید در حالی‌که آنان نمی‌فهمند (یوسف/۱۰۷)؟ آن کسانی که آنان می‌خوانند، به سوی پروردگار خود وسیله می‌جویند [تا بدانند] کدام یک از آنان [به او] نزدیکتر هستند و به رحمت او امیدوار هستند و از عذاب او می‌ترسند. به‌راستی عذاب پروردگارت حذرکردنی است (اسراء/۵۷). به‌راستی کسانی که به آیات خدا کفر می‌ورزند و پیامبران را به ناحق می‌کشند و کسانی از مردم را که به قسط فرمان می‌دهند، [می‌کشند]، آنان را به عذابی دردناک بشارت بده (آل‌عمران/۲۱). کسانی که به آیات خدا و دیدار او کفر ورزیدند، آنها از رحمت من ناامید هستند و آنان عذابی دردناک دارند (عنکبوت/۲۳). بازگشت همه به سوی او است. وعده خدا حق است. به‌راستی او است که آفرینش را آغاز می‌کند سپس آن را برمی‌گرداند تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند به قسط پاداش دهد و کسانی که کفر ورزیده‌اند به سبب آن‌که کفر می‌ورزیدند، شرابی از آب جوشان و عذابی دردناک دارند (یونس/۴). بدون تردید کسانی که کفر ورزیدند و در حال کفر مردند، اگر چه زمین پر از طلا را فدیه دهند از هیچ یک از آنان پذیرفته نمی‌شود. آنان عذابی دردناک دارند و هیچ یاوری برای آنان نخواهد بود (آل‌عمران/۹۱). توبه برای کسانی که کارهای بد انجام می‌دهند تا این‌که مرگ یکی از آنان برسد و بگوید: اکنون توبه کردم، نیست و نه برای کسانی که می‌میرند در حالی‌که کافر هستند. آنان هستند که برایشان، عذابی دردناک آماده کرده‌ایم (نساء/۱۸). کسانی که گفتند: خدا سومین از سه است به‌راستی کافر شدند در حالی‌که جز خدای یکتا، معبودی نیست و اگر از آن‌چه می‌گویند، بازنایستند به کسانی از آنان که کفر ورزیدند، عذابی دردناک خواهد رسید (مائده/۷۳). کسانی که زنان خود را ظهار می‌کنند سپس از آن‌چه گفتند، برمی‌گردند باید پیش از آمیزش، بنده‌ای را آزاد کنند. این است که به آن پند داده می‌شوید و خدا به آن‌چه می‌کنید، آگاه است پس هر کس [بنده] نیافت پیش از آن‌که با هم آمیزش کنند دو ماه پیاپی روزه بگیرد. هر کس نتوانست [روزه بگیرد] به شصت تهیدست طعام دهد. این برای آن است که به خدا و فرستاده او ایمان بیاورید. اینها حدود خدا است و کافران عذابی دردناک دارند (مجادله/۳-۴). بی‌گمان کسانی که کفر ورزیدند و از راه خدا و مسجدالحرام، که آن را برای مردم، چه مقیم در آن و چه بادیه‌نشین، یکسان قرار داده‌ایم، باز می‌دارند و نیز هر کس بخواهد در آنجا به ستم کجروی کند به او از عذابی دردناک می‌چشانیم (حج/۲۵). بدون شک کسانی را که با خدا و فرستاده او ستیزه می‌کنند، خوار می‌شوند، چنان‌که پیشینیان آنان خوار شدند. بدون تردید ما آیات روشن را فرستادیم و کافران عذابی خفّت‌آور دارند (مجادله/۵). به‌راستی کسانی که به خدا و فرستادگان او کفر می‌ورزند و می‌خواهند میان خدا و فرستادگان او جدایی بیندازند و می‌گویند: به برخی ایمان داریم و به برخی کافر هستیم و می‌خواهند بین این دو، راهی بگیرند، آنان در حقیقت کافر هستند و ما برای کافران، عذابی خفّت‌آور آماده کرده‌ایم (نساء/۱۵۰-۱۵۱). کسانی که کفر ورزیدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنان عذابی خفّت‌آور دارند (حج/۵۷). کسانی که کفر ورزیدند، آرزو دارند شما از سلاح‌های خود و ساز و برگ خود غافل شوید تا یکباره بر شما بتازند. اگر از باران در آزار هستید یا بیمارید، مانعی بر شما نیست که سلاح‌های خود را بر زمین گزارید ولی مواظب خودتان باشید. به‌راستی خدا برای کافران عذابی خفّت‌آور آماده کرده است (نساء/۱۰۲). به‌راستی خدا کسی را که متکبّر فخر فروش است، دوست ندارد. همان کسانی که بخل می‌ورزند و مردم را به بخل فرمان می‌دهند و آن‌چه را خدا از فضل خود به آنان داده است، می‌پوشانند. برای کافران عذابی خفّت‌آور آماده کرده‌ایم. همانان که اموال خود را برای نمایاندن به مردم انفاق می‌کنند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارند و کسی که شیطان هم‌نشین او باشد، بد هم‌نشینی است (نساء/۳۶-۳۸). کسانی که کفر ورزیدند و از راه خدا بازداشتند به سبب آن‌که آنان فساد می‌کردند عذابی بر بالای عذابشان می‌افزاییم (نحل/۸۸).

کسانی که کفر ورزیدند و آیات ما و دیدار آخرت را تکذیب کردند پس آنها در عذاب حاضر هستند (روم/۱۶). خدا به زنان و مردان منافق و کافران، آتش جهنّم را وعده داده است که در آن جاودانه هستند. آن برایشان کافی است. خدا آنان را لعنت کرده است و عذابی پایدار دارند (توبه/۶۸). کسانی که به پروردگار خود کفر ورزیدند، عذاب جهنّم را دارند. بد سرانجامی است (ملک/۶). کسانی که کفر ورزیدند، آتش جهنّم دارند. نه بر آنان حکم می‌شود تا بمیرند و نه عذاب آن، از آنها کاسته می‌شود. این‌چنین هر کفرپیشه‌ای را جزا می‌دهیم (فاطر/۳۶). کسانی که کفر ورزیدند و در حال کفر مردند بر آنان لعنت خدا، فرشتگان و همگی مردم است. در آن جاودانه هستند. نه عذاب از آنان کاسته می‌شود و نه مهلت می‌یابند (بقره/۱۶۱-۱۶۲). اگر شمه‌ای از عذاب پروردگارت به آنان (کافران) برسد، بدون تردید می‌گویند: ای وای بر ما، به‌راستی ما ستمکار بودیم (انبیاء/۴۶). اگر ببینی آن‌گاه که فرشتگان جان کسانی که کافر شده‌اند را می‌گیرند، بر چهره و پشت آنان می‌زنند و [می‌گویند:] عذاب سوزان را بچشید. این است به سبب آن‌چه با دستانتان پیش فرستادید (انفال/۵۰-۵۱). روزی که چهره‌هایی سفید و چهره‌هایی سیاه شود، امّا سیاه‌رویان [به آنان گفته می‌شود:] آیا پس از ایمانتان کافر شدید؟ پس به سبب آن‌که کفر ورزیدید، عذاب را بچشید (آل‌عمران/۱۰۶). به‌راستی کسانی را که به آیات ما کفر ورزیدند، به‌زودی در آتشی می‌سوزانیم که هر بار پوست آنان بریان شود آنها را به پوست‌های دیگری تبدیل می‌کنیم تا عذاب را بچشند (نساء/۵۶). اگر ببینی آن‌گاه که در برابر پروردگار خود بازداشته می‌شوند، [خدا] می‌فرماید: آیا این (برانگیخته‌شدن) حق نیست؟ می‌گویند: آری، سوگند به پروردگارمان [که حق است]. می‌فرماید: پس به سبب آن‌که کفر می‌ورزیدید، عذاب را بچشید (انعام/۳۰). روزی که کسانی که کفر ورزیدند، بر آتش عرضه می‌شوند، [از آنان می‌پرسند:] آیا این حق نیست؟ می‌گویند: سوگند به پروردگارمان، آری. می‌فرماید: پس به سبب آن‌چه کفر ورزیدید، عذاب را بچشید (احقاف/۳۴). روزی که کسانی را که کفر ورزیدند، بر آتش عرضه می‌کنند، [به آنان می‌گویند:] پاکیزه‌های خود را در زندگی دنیای خود صرف کردید و از آن برخوردار شدید پس به سبب آن‌که در زمین، به ناحق استکبار می‌ورزیدید و به سبب آن‌که نافرمانی می‌کردید، امروز به عذاب خفّت‌آور جزا داده می‌شوید (احقاف/۲۰). کسانی که کفر ورزیدند، گروه‌گروه به سوی جهنّم رانده می‌شوند تا چون به آن رسند، درهای آن گشوده می‌شود و نگهبانانش به آنان می‌گویند: آیا فرستادگانی از خودتان بر شما نیامدند که آیات پروردگارتان را برای شما بخوانند و به دیدار این روزتان شما را هشدار دهند؟ می‌گویند: آری. ولی فرمان عذاب بر کافران محقّق شده است. [به آنان] گفته می‌شود: از درهای جهنّم داخل شوید. در آن جاودانه هستید. جایگاه متکبّران بد است (زمر/۷۱-۷۲). [به دو فرشته سوق‌دهنده و شهادت‌دهنده گفته شود:] هر کافر سرسختی را در جهنّم فرو افکنید. هر بازدارنده از خیری و هر متجاوز شکاکی را. کسی که با خدا معبودی دیگر قرار داد. او را در عذاب سخت، فرو افکنید (ق/۲۴-۲۶). [گفته شود:] گناه‌پیشه را بگیرید و او را در میان دوزخ بکشانید آن‌گاه از عذاب آب جوشان بر بالای سر او فرو ریزید (دخان/۴۷-۴۸). جهنّم پیش روی او (زورگوی لجوج) است و [به او] از آبی چرکین نوشانده می‌شود. آن را جرعه جرعه می‌نوشد. نمی‌تواند آن را فرو برد و مرگ از هر مکانی به سوی او می‌آید، ولی نمی‌میرد و پیش روی او، عذابی سنگین است (ابراهیم/۱۶-۱۷). [مستضعفان و مستکبران] هنگامی که عذاب خدا را ببینند، پشیمانی خود را آشکار می‌کنند و در گردن‌های کسانی که کفر ورزیدند، غلّ‌ها قرار می‌دهیم. آیا جز به سبب آن‌چه انجام می‌دادند، جزا داده می‌شوند (سبأ/۳۳)؟ به‌راستی کسانی که کفر ورزیدند، اگر تمام آن‎‌چه در زمین است و مثل آن را با هم داشته باشند تا با آن خود را از عذاب روز قیامت بازخرند، از آنان پذیرفته نمی‌شود و عذابی دردناک دارند. می‌خواهند از آتش بیرون بیایند در حالی‌که از آن، بیرون‌آمدنی نیستند و عذابی پایدار دارند (مائده/۳۶-۳۷). هر بار بخواهند از [شدّت] غم، از آن (عذاب) بیرون روند، در آن بازگردانیده می‌شوند که عذاب آتش سوزان را بچشید (حج/۲۲). کسانی که در آتش هستند، به نگهبانان جهنّم می‌گویند: پروردگارتان را بخوانید تا یک روز از این عذاب را به ما تخفیف دهد. می‌گویند: آیا فرستادگانتان برای شما دلایل روشن نیاوردند؟ می‌گویند: آری. می‌گویند: پس بخوانید ولی خواندن کافران جز در گمراهی نیست (غافر/۴۹-۵۰). [در آن روز کافران] می‌گویند: پروردگارا، ما رؤسا و بزرگان خود را اطاعت کردیم و آنان ما را از راه، گمراه کردند. پروردگارا، آنان را دوچندان عذاب بده و آنان را لعنت کن، لعنتی بزرگ (احزاب/۶۷-۶۸). [پیروان سران کافر] می‌گویند: پروردگارا، هر کس این [عذاب] را برای ما پیش فرستاده است، عذاب او را در آتش، دوچندان زیاد کن (ص/۶۱). آن روز عذاب از بالای آنان و از زیر پاهایشان، آنان را فرو می‌گیرد. [خدا] می‌فرماید: آن‌چه را انجام می‌دادید، بچشید (عنکبوت/۵۵). همگی در برابر خدا، ظاهر می‌شوند پس ضعیفان به کسانی که استکبار ورزیدند، می‌گویند: ما پیرو شما بودیم پس آیا شما چیزی از عذاب خدا را، از ما دور می‌کنید؟ می‌گویند: اگر خدا ما را هدایت کرده بود بدون شک شما را هدایت می‌کردیم. چه بی‌تابی کنیم چه صبر نماییم برای ما یکسان است. ما راه گریزی نداریم (ابراهیم/۲۱).

عذاب- ستمکاران، [خدا] برای ستمکاران، عذابی دردناک آماده کرده است (انسان/۳۱). آیا برای آنان (کسانی که به قیامت ایمان ندارند) شریکانی است که در آن‌چه خدا اجازه نداده است برای آنان از دین تشریع می‌کنند؟ اگر سخن فیصله‌دهنده، [درباره تأخیر عذاب،] نبود، بدون تردید در میان آنان داوری می‌شد. به‌راستی ستمکاران، عذابی دردناک دارند (شوری/۲۱). این نیست راه [نکوهش] بر کسانی است که به مردم، ستم کردند و به ناحق در زمین، ستم می‌کنند. آنان عذابی دردناک دارند (شوری/۴۲). کیست ستمکارتر از کسی که مانع شود در مساجدِ خدا نام او ذکر شود و در خرابی آنها بکوشد. سزاوار نیست آنان داخل آن جا شوند، جز با ترس. در این دنیا، خواری برای آنان است و در آخرت، عذابی بزرگ دارند (بقره/۱۱۴). کیست ستمکارتر از کسی که آیات خدا را تکذیب کند و از آن روی بگرداند؟ به‌زودی کسانی را که از آیات ما روی می‌گردانند، به سبب روی‌گردانی آنان به عذاب بدی، جزا می‌دهیم (انعام/۱۵۷). کافران را بگذار تا روزشان را که در آن بیهوش می‌افتند، ملاقات کنند. روزی که نیرنگشان هیچ سودی برای آنان ندارد و یاری نمی‌شوند. به‌راستی برای کسانی که ستم کردند، عذابی غیر از آن (عذاب قیامت) است ولی بیشتر آنان نمی‌دانند (طور/۴۵-۴۷). کیست ستمکارتر از کسی که بر خدا دروغ بافته است؟ اینان را بر پروردگارشان عرضه می‌کنند و شاهدان می‌گویند: اینان کسانی هستند که بر پروردگار خود دروغ بافتند. آگاه باش، لعنت خدا بر ستمکاران باد. همان کسانی که از راه خدا بازمی‌دارند و آن را کج می‌خواهند و خود به آخرت کافر هستند. اینان در زمین درمانده کننده [خدا] نیستند و جز خدا اولیایی برای آنان نیست. عذاب برای آنان دوچندان می‌شود. آنها توان شنیدن [حق را] نداشتند و نمی‌دیدند (هود/۱۸-۲۰). کیست ستمکارتر از کسی که بر خدا دروغ بافته است یا بگوید: به من وحی می‌شود در حالی‌که چیزی به او وحی نشده است و کسی که بگوید به‌زودی مانند آن‌چه خدا نازل کرده است، نازل می‌کنم؟  کاش ستمکاران را در گرداب‎های آتش می‌دیدی که فرشتگان، دست‌های خود را گشوده‌اند و [می‌گویند:] جان‌های خود را بیرون دهید. امروز به سبب آن‌چه به ناحق بر خدا دروغ بستید و در برابر آیات او تکبّر می‌ورزیدید، به عذاب خوارکننده جزا داده می‌شوید (انعام/۹۳). هنگامی که کار از کار گذشت، شیطان می‌گوید: به‌راستی‏خدا به شما وعده داد، وعده حق و من به شما وعده دادم و با شما خلاف کردم. من بر شما هیچ تسلّطى نداشتم جز این‌که شما را دعوت کردم و شما من را اجابت نمودید پس مرا ملامت نکنید و خود را ملامت کنید. من فریادرس شما نیستم و شما هم فریادرس من نیستید. من به آن‌چه پیش از این، من را [در کار خدا] شریک مى‏دانستید، کافر هستم. به‌راستی ستمکاران، عذابی دردناک دارند (ابراهیم/۲۲). [هنگام عذاب] به کسانی که ستم کردند، گفته می‌شود: عذاب جاودانه را بچشید. آیا جز به سبب آن‌چه به دست‌آورده‌اید، جزا داده می‌شوید (یونس/۵۲)؟ [امروز] به کسانی که ستم کرده‌اند، می‌گوییم: بچشید عذاب آتشی را که آن را تکذیب می‌کردید (سبأ/۴۲). هر کس را خدا گمراه کند بعد از او ولیّی نخواهد داشت. ستمکاران را می‌بینی که چون عذاب را ببینند، می‌گویند: آیا راهی برای برگشتن هست؟ آنان را می‌بینی که بر آن عرضه می‌شوند و از زبونی، فروتن شده‌اند. زیرچشمی می‌نگرند و کسانی که ایمان آورده‌اند، می‌گویند: به‌راستی زیانکاران کسانی هستند که روز قیامت به خود و کسان خود، زیان زده‌اند. آگاه باشید به‌راستی ستمکاران در عذابی پایدارتر هستند. برای آنها اولیایی نخواهد بود که آنان را در برابر خدا یاری کند. هر کس را خدا گمراه کند هیچ راهی ندارد (شوری/۴۴-۴۶). هنگامی که کسانی که ستم کردند. عذاب را ببینند، [عذاب] از آنان کاسته نمی‌شود و آنان مهلت نمی‌یابند (نحل/۸۵). جزای ستمکاران این است که لعنت خدا، فرشتگان و مردم، همگی بر آنان است. جاودانه در آن هستند. عذاب از آنان کاسته نمی‌شود و مهلت نمی‌یابند مگر کسانی که پس از آن توبه کنند و اصلاح کنند. بدون تردید خدا آمرزنده مهربان است (آل‌عمران/۸۷-۸۹). اگر آن‌چه در زمین است یکسره برای کسانی که ستم کرده‌اند، باشد و نظیر آن هم با آن باشد، بدون تردید آن را برای رهایی خود از سختی عذاب روز قیامت، می‌دهند و آن‌چه گمان نمی‌کنند، از جانب خدا برای آنان آشکار می‌شد (زمر/۴۷). اگر به‌راستی برای هر کسی که ستم کرده‌است، آن‌چه در زمین است بود، بدون تردید آن را فدیه می‌داد و چون عذاب را ببینند، پشیمانی خود را پنهان می‌کنند و میان آنان، به قسط داوری می‌شود و به آنان ستم نمی‌شود (یونس/۵۴). کسانی را که ستم کردند و همگنانشان و آن‌چه غیر از خدا می‌پرستیدند، گرد آورید پس آنان را به سوی راه جهنّم هدایت کنید … برخی رو به برخی دیگر می‌کنند [و] از یکدیگر می‌پرسند [و] می‌گویند: … سخن پروردگارمان، بر ما محقّق شد و اکنون باید [عذاب را] بچشیم. شما را گمراه کردیم به‌راستی ما خود گمراه بودیم. بدون تردید آنان در آن روز، در عذاب، مشترک هستند. به‌راستی ما با مجرمان چنین می‌کنیم (صافّات/۲۲-۳۴). به‌راستی [روز قیامت، آن‌چه غیر از خدا می‌پرستید] در آن‌چه می‌گویید، شما را تکذیب می‌کنند پس نه می‌توانید [عذاب را] دفع کنید و نه [خود را] یاری کنید. هر کس از شما ستم کند، عذابی بزرگ به او می‌چشانیم (فرقان/۱۹). [آن روز] گفته می‌شود: شریکان خود را بخوانید پس آنان را می‌خوانند پس آنها را پاسخ نمی‌دهند و عذاب را می‌بینند [و آرزو می‌کنند که] ای کاش، آنان هدایت‌یافته بودند (قصص/۶۴). کیست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغ ‌بندد یا آیات او را تکذیب کند؟ … پیروان آنان [در آتش] درباره پیشوایان خود، می‌گویند: پروردگارا، اینان ما را گمراه کردند پس به آنان دو چندان عذاب آتش بده. [خدا] می‌فرماید: برای هر کدام [عذاب]، دو چندان است ولی شما نمی‌دانید. پیشوایان آنان به پیروانشان می‌گویند: شما بر ما امتیازی ندارید پس به سبب آن‌چه به دست می‌آوردید، عذاب را بچشید (اعراف/۳۷-۳۹). برخی از مردم، همتایانی غیر از خدا می‌گیرند و آنان را مانند دوست‌داشتن خدا، دوست می‌دارند. ولی کسانی که ایمان آورده‌اند، محبّت بیشتری به خدا دارند. ای کاش، کسانی که ستم کردند، زمانی را که عذاب را می‌بینند، می‌دیدند. [آن‌گاه درمی‌یافتند] که تمام نیرو، از آن خدا است و  عذاب خدا شدید است. آن‌گاه که پیشوایان از پیروان، بیزاری می‌جویند و عذاب را مشاهده می‌کنند و میان آنان پیوندها بریده می‌شود (بقره/۱۶۵-۱۶۶). آیا کسی که روز قیامت با چهره خود، بدی عذاب را دفع می‌کند [مانند کسی است که از عذاب ایمن است]؟ به ستمکاران گفته می‌شود: بچشید آن‌چه را به دست می‌آوردید. کسانی که پیش از آنان بودند، تکذیب کردند پس از آنجا که نمی‌دانستند، عذاب برای آنها آمد پس خدا، در زندگی دنیا رسوایی را به آنان چشانید. اگر می‌دانستند بدون تردید عذاب آخرت بزرگتر است (زمر/۲۴-۲۶).

عذاب- گروه‌های مختلف، اگر ببینی هنگامی را که مجرمان نزد پروردگارشان سرهایشان را به زیر افکنده‌اند، [می‌گویند:] پروردگارا، دیدیم و شنیدیم پس ما را بازگردان تا کار شایسته انجام دهیم. به‌راستی ما به یقین رسیده‌ایم … [گفته می‌شود:] به سبب آن‌که دیدار این روزتان را فراموش کردید [عذاب را] بچشید. به‌راستی ما هم شما را فراموش کردیم و به سبب آن‌چه انجام می‌دادید، عذاب جاودانه را بچشید (سجده/۱۲-۱۴). بدون تردید شما (مجرمان) چشنده عذاب دردناک هستید و جز آن‌چه می‌کردید، جزا نمی‌بینید مگر بندگان مخلص خدا (صافّات/۳۸-۴۰). به‌راستی مجرمان در عذاب جهنّم، جاودانه هستند. [عذاب] از آنان کاسته نمی‌شود. آنان در آنجا ناامید هستند. ما بر آنان ستم نکردیم ولی خودشان ستمکار بودند. ندا می‌دهند: ای مالک، [بگو،] پروردگارت بر ما [مرگ را] حکم کند. می‌گوید: بدون تردید شما ماندگار هستید. بی‌گمان ما حق را برای شما آوردیم ولی بیشتر شما از حق کراهت داشتید (زخرف/۷۴-۷۸). [آن روز] مجرم آرزو می‌کند، ای‌کاش [برای رهایی] از عذاب آن روز، پسران ، همسر، برادر و قبیله خود را، که به او پناه می‌دهد و هر کس را که در روی زمین است، همه را برای رهایی [خود] بدهد آن‌گاه خودش را نجات می‌داد. چنین نیست. به‌راستی آن [آتش] زبانه می‌کشد. برکننده پوست سر [یا همه بدن] است. هر کس را که پشت کرده، روی برتافته، گردآورده و انباشته است، را فرا می‌خواند (معارج/۱۱-۱۸). [جهنّم] برای سرکشان بازگشتگاهی است. روزگاری دراز در آن درنگ می‌کنند. در آنجا نه خنکی  بچشند و نه شربتی، جز آب جوشان و چرکابه‌ای، کیفری است مناسب. به‌راستی آنان بودند که به حساب، امید نداشتند و آیات ما را سخت تکذیب می‌کردند، در حالی‌که هر چیزی را به صورت کتاب شمرده‌ایم. پس بچشید که جز عذاب هرگز بر شما نمی‌افزاییم (نبأ/۲۲-۳۰).

کسانی که [از پرستش خدا] امتناع کرده و استکبار ورزیدند، آنان را به عذابی دردناک، عذاب می‌کند و در برابر خدا برای خود، ولی و یاوری نمی‌یابند (نساء/۱۷۳). کسانی که درباره خدا پس از اجابت او محاجّه می‌کنند، حجّت آنان نزد پروردگارشان، تباه و خشم برای آنان است و عذابی سخت دارند (شوری/۱۶). درباره آن‌چه زبانتان به دروغ توصیف می‌کند، نگویید این حلال است و آن حرام تا بر خدا دروغ بسته باشید. به‌راستی کسانی که بر خدا دروغ می‌بندند، رستگار نمی‌شوند. [برای آنان] بهره‌ای اندک است و عذابی دردناک دارند (نحل/۱۱۶-۱۱۷). هر کس از یاد پروردگارش روی بگرداند او را به عذابی بسیار دشوار درآورد (جن/۱۷). امروز بدون تردید مشترک بودن شما (کسانی که از یاد رحمان دل می‌گردانند و شیطان هم‌نشین او)  در عذاب، چون ستم کردید به شما سودی نمی‌دهد (زخرف/۳۹). هر کس [از خدا و فرستاده او] روی برتابد، او را به عذابی دردناک، عذاب می‌کند (فتح/۱۷). هر کس از خدا و فرستاده او سرپیچی کند و از حدود او، تجاوز نماید او را به آتشی داخل می‌کند که در آن جاودانه هستند و عذابی خفّت‌آور دارند (نساء/۱۴). به‌راستی کسانی که خدا و فرستاده او را آزار می‌دهند، خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت کرده و برای آنان عذابی خفّت‌آور آماده کرده است (احزاب/۵۷). جزای کسانی که با خدا و فرستاده او می‌جنگند و در زمین به فساد می‌کوشند، جز این نیست که کشته شوند یا بر دار زده شوند یا دست و پاهای آنان بر خلاف [یکدیگر] بریده شود یا از آن سرزمین تبعید شوند. این رسوایی آنان در دنیا است و در آخرت عذابی بزرگ دارند جز کسانی که پیش از آن‌که بر آنان دست یابید، توبه کرده باشند پس بدانید خدا آمرزنده مهربان است (مائده/۳۳-۳۴). کسانی که با فرمان فرستاده، مخالفت می‌کنند پس باید بترسند از این‌که بلایی به آنان برسد یا عذابی دردناک به آنان را برسد (نور/۶۳). کسانی که نافرمانی کردند پس جایگاه آنان آتش است. هر بار بخواهند از آن بیرون بیایند در آن بازگردانیده می‌شوند و به آنان گفته می‌شود: عذاب آتشی را که آن را تکذیب می‌کردید، بچشید. بدون شک غیر از آن عذاب بزرگتر، از عذاب نزدیکتر (دنیا) به آنان می‌چشانیم، باشد که بازگردند (سجده/۲۰-۲۱).

از مردم کسانی هستند که درباره خدا بدون دانش و نه هدایت و نه کتابی روشنگر، مجادله می‌کنند و چون به آنان گفته شود: آن‌چه را خدا نازل کرده پیروی کنید، می‌گویند: بلکه آن‌چه را پدرانمان را بر آن یافته‌ایم، پیروی می‌کنیم. آیا هر چند شیطان آنان را به سوی عذاب فروزان دعوت کند (لقمان/۲۰-۲۱)؟ از مردم کسی است که درباره خدا بدون هیچ دانش و نه هدایت و نه کتابی روشنگری مجادله می‌کند. پهلوی خود را می‌پیچاند تا از راه خدا، گمراه کند. در دنیا برای او رسوایی است و روز قیامت، به او از عذاب سوزان می‌چشانیم. این به سبب چیزهایی است که دست‌های تو پیش فرستاده است. بدون تردید خدا به بندگان خود ستمکار نیست (حج/۸-۱۰). از مردم کسانی هستند که می‌گویند: ما به خدا و روز بازپسین ایمان آورده‌ایم در حالی‌که آنان مومن نیستند. به خدا و کسانی که ایمان آورده‌اند، نیرنگ می‌زنند ولی جز به خود نیرنگ نمی‌زنند و نمی‌فهمند. در دل‌های آنان مرضی است و خدا بر مرض آنان افزود و به سبب آن‌چه دروغ می‌گفتند، عذابی دردناک دارند (بقره/۸-۱۰). از مردم کسانی هستند که می‌‌گویند: به خدا ایمان آورده‌ایم و چون در [راه] خدا آزار کشند، آزمایش مردم را مانند عذاب خدا قرار می‌دهند و اگر از جانب پروردگارت یاری رسد، بدون شک خواهند گفت: ما با شما بودیم (عنکبوت/۱۰). از مردم کسانی هستند که سخن بیهوده را می‌خرند تا بدون دانش، از راه خدا گمراه کنند و آن را به ریشخند بگیرند. آنان عذابی خوارکننده دارند. هنگامی که آیات ما بر او خوانده شود، مستکبرانه روی می‌گرداند چنان‌که آن را نشنیده است. گویی در گوش‌هایش سنگینی است پس او را به عذابی دردناک بشارت بده (لقمان/۶-۷). [بندگان رحمان] کسانی هستند که با خدا معبود دیگری نمی‌خوانند و کسی را که خدا حرام کرده است جز به حق نمی‌کشند و زنا نمی‌کنند. هر کس این‌ها را انجام دهد، [سزای] گناه خود را خواهد دید. روز قیامت، برای او عذاب، دوچندان می‌شود و در آن  جاودانه، خوار است جز کسی که توبه کند، ایمان آورد و کار شایسته انجام دهد پس اینان هستند که خدا بدی‌های آنان را به نیکی‌ها تبدیل می‌کند (فرقان/۶۸-۷۰).

کسانی که آیات ما را تکذیب کردند به سبب آن‌که نافرمانی نمودند، عذاب به آنان خواهد رسید (انعام/۴۹). کسانی که در آیات ما می‌کوشند که عاجزکننده [خدا] باشند، برای آنان عذابی دردناک از [بدترین] عذاب خواهد بود (سبأ/۵). کسانی که در آیات ما می‌کوشند که عاجزکننده [خدا] باشند، آنان احضارشوندگان در عذاب هستند (سبأ/۳۸). به‌راستی کسانی که به آیات خدا ایمان نمی‌آورند، خدا آنان را هدایت نمی‌کند و عذابی دردناک دارند (نحل/۱۰۴). هر کس اسراف کند و به آیات پروردگار خود ایمان نیاورد، جزا می‌دهیم. بدون تردید عذاب آخرت، شدیدتر‌تر و پایدارتر است (طه/۱۲۷). وای بر هر دروغزنِ گناه‌پیشه که آیات خدا را که بر او تلاوت می‌شود، می‌شنود سپس از روی استکبار، اصرار می‌ورزد، گویی آن را نشنیده است پس او را به عذابی دردناک بشارت بده. چون از نشانه‌های ما چیزی بداند، آن را به ریشخند می‌گیرد. آنها عذابی خفّت‌آور خواهند داشت. پیشاپیش آنان جهنّم است. نه آن‌‎چه را کسب کرده‌اند و نه آن‌چه را غیر از او اولیاء گرفته‌اند، آنان را از چیزی بی‌نیاز نمی‌کند و عذابی بزرگ دارند. این هدایتی است. کسانی که به آیات پروردگارشان کفر ورزیدند، عذابی دردناک از [بدترین] عذاب دارند (جاثیه/۷-۱۱). به‌راستی کسانی که آن‌چه را خدا از کتاب نازل کرده، پنهان می‌کنند و آن را به بهای کمی می‌فروشند آنان جز آتش در شکم‌های خود فرو نمی‌برند. خدا روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید. آنان را پاک نمی‌کند. آنان عذابی دردناک دارند. آنان کسانی هستند که گمراهی را به هدایت و عذاب را به آمرزش خریدند پس آنان بر آتش چه صبور هستند. این به آن سبب است که خدا کتاب [تورات] را به حق نازل کرده است و کسانی که درباره کتاب اختلاف کردند، در ستیزه‌ای دور هستند (بقره/۱۷۴-۱۷۶).

به‌راستی کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند، از راه [راست] منحرف هستند. اگر به آنان رحم کنیم و زیانی را که به آنان رسیده برطرف کنیم، سرگردان در سرکشی خود، اصرار می‌ورزند. بدون تردید آنان را به عذاب گرفتیم پس برای پروردگار خود فروتنی نکردند و تضرّع نمی‌کنند (مومنون/۷۴-۷۶). کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند در عذاب و گمراهی دوری هستند (سبأ/۸). آنان کسانی هستند که عذاب بدی دارند و آنان در آخرت، همان زیانکاران هستند (نمل/۵). بدون تردید برای کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند، عذابی دردناک آماده کرده‌ایم (اسراء/۱۰).

به‌راستی کسانی که پیمان خدا و سوگندهای خود را به بهای کمی می‌فروشند، آنان در آخرت بهره‌ای ندارند. خدا روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید. به آنها نگاه نمی‌کند و پاکشان  نمی‌سازد و عذابی دردناک دارند (آل‌عمران/۷۷). به‌راستی کسانی که مردان و زنان مومن را آزار دادند سپس توبه نکرده‌اند، عذاب جهنّم را دارند و برای آنها عذاب سوزان است (بروج/۱۰). بی‌گمان کسانی که به زنان پاکدامن بی‌خبر و با ایمان، نسبت زنا می‌دهند، در دنیا و آخرت لعنت شده‌اند و عذابی بزرگ دارند (نور/۲۳). هر کس مومنی را از روی عمد بکشد، پس جزای او جهنّم است و در آن جاودانه‌اند. خدا بر او خشم می‌گیرد و او را لعنت می‌کند و عذابی بزرگ برای او آماده کرده است (نساء/۹۳). هر کس از سوی برادرش چیزی [از قصاص] بر او بخشیده شود، پس باید به شایستگی پیروی کند و [خون‌بها را] با نیکی به او ادا کند. این، تخفیف و رحمتی از جانب پروردگارتان است پس هر کس پس از آن تجاوز کند، عذابی دردناک خواهد داشت (بقره/۱۷۸). کسانی که نیرنگ‌های بد می‌زنند، عذابی شدید دارند و نیرنگ آنها خود، تباه می‌شود (فاطر/۱۰). آیا کسانی که نیرنگ‌های بد می‌زنند، ایمن شدند از این‌که خدا آنان را در زمین فرو ببرد یا از جایی که حدس نمی‌زنند، عذاب برای آنان بیاید یا آنان را در حال رفت و آمدشان بگیرد و آنان عاجز باشند یا در حالی‌که ترسان هستند، آنان را بگیرد؟ بدون تردید پروردگار شما رئوف مهربان است (نحل/۴۵-۴۷). به‌زودی کسانی که مرتکب جرم شدند، به سبب آن‌که مکر کردند نزد خدا به آنان خواری و عذابی شدید خواهد رسید (انعام/۱۲۴). به‌راستی کسانی که دوست دارند در میان کسانی که ایمان آورده‌اند، کارهای زشت، شیوع پیدا کند آنان در دنیا و آخرت، عذابی دردناک دارند. خدا می‌داند و شما نمی‌دانید (نور/۱۹). کسانی که از مومنانی که با رغبت صدقه می‌دهند و نیز از کسانی که جز به اندازه توانشان نمی‌یابند [که صدقه دهند]، عیب می‌گیرند و آنان را مسخره می‌کنند، خدا آنان را مسخره می‌کند و عذابی دردناک دارند (توبه/۷۹).

برای شیاطین عذابِ آتش سوزان، آماده کرده‌ایم (ملک/۵). شیاطین سرکش نمی‌توانند [به سخنان فرشتگان] عالم بالا گوش دهند و از هر سو پرتاب می‌شوند تا به عقب رانده شوند. آنان عذابی پیوسته دارند مگر کسی که یکباره برباید که شهابی شکافنده، او را دنبال می‌کند (صافّات/۸-۱۰).

عذاب- اقوام، چیزی مانع مردم نشد که وقتی هدایت به سوی آنان آمد، ایمان بیاورند و از پروردگار خود آمرزش بخواهند جز این‌که سنت [خدا بر] پیشینیان به آنان نیز برسد یا عذاب رویاروی آنان بیاید (کهف/۵۵). چون بخواهیم شهری را هلاک کنیم، خوشگذرانان آن را امر می‌کنیم تا در آن نافرمانی کنند تا بر آنان سخن [عذاب] محقق شود پس آن را به شدّت زیرورو می‌کنیم (اسراء/۱۶). در هیچ شهری، هشداردهنده‌ای نفرستادیم جز این‌که خوشگذرانان آن گفتند: ما به آن‌چه شما به آن فرستاده شده‌اید، کافر هستیم. گفتند: اموال و اولاد ما بیشتر است و ما عذاب نخواهیم شد (سبأ/۳۴-۳۵). هیچ شهری نیست جز این‌که ما آن را قبل از روز قیامت، هلاک می‌کنیم یا آن را به عذابی شدید، عذاب کنیم. این در کتابی، نوشته شده است (اسراء/۵۸). چه بسیار شهرها که از فرمان پروردگار خود و فرستادگان او سرپیچی کردند پس از آنان حسابی شدید کشیدیم و آنها را به عذابی ناشناخته، عذاب کردیم پس کیفر کار خود را چشیدند و پایان کار آنان زیان بود. خدا برای آنان، عذابی شدید ، آماده کرده است پس ای خردمندانی که ایمان آورده‌اید، از خدا بترسید. به‌راستی خدا به سوی شما ذکری فرستاده است (طلاق/۸-۱۰). این‌گونه است گرفتن پروردگارت، وقتی شهرها را در حالی‌که ستمکار هستند، می‌گیرد. بدون تردید گرفتن او دردناک و شدید است. به‌راستی در این برای کسی که از عذاب آخرت می‌ترسد، نشانه‌ای است (هود/۱۰۲-۱۰۳).

به‌راستی، نوح را به سوی قومش فرستادیم که قوم خود را پیش از آن‌که عذابی دردناک به آنان برسد، هشدار بده (نوح/۱). [نوح به قوم خود گفت:] به‌راستی من از عذاب روزی دردناک بر شما می‌ترسم (هود/۲۶). من از عذاب روزی بزرگ بر شما می‌ترسم (اعراف/۵۹). [نوح به اشراف قوم خود گفت:] به‌زودی خواهید دانست چه کسی را عذاب خوارکننده می‌رسد و برای او عذابی پایدار فرود می‌آید (هود/۳۹). گفته شد: ای نوح، با درودی از ما و برکت‌هایی بر تو و بر امّت‌هایی از کسانی که با تو هستند، فرود آی. امّت‌هایی هستند که به‌زودی آنان را برخوردار می‌کنیم سپس از جانب ما عذابی دردناک به آنان می‌رسد. این از خبرهای غیبی است که بر تو وحی می‌کنیم پیش از این نه تو آن را می‌دانستی و نه قوم تو (هود/۴۸-۴۹). قوم نوح را هنگامی که فرستادگان را تکذیب کردند، غرقشان کردیم. آنان را برای مردم، نشانه‌ای قرار دادیم. برای ستمکاران، عذابی پردرد آماده کرده‌ایم و نیز عاد، ثمود، اصحاب رسّ و نسل‌های بسیاری را که بین اینها بودند [هلاک کردیم]. برای همه آنان مَثَل‌ها زدیم و همه را به طور کامل نابود کردیم (فرقان/۳۷-۳۹). به‌راستی آن (کشتی نوح) را نشانه‌ای بر جای نهادیم پس آیا پندگیرنده‌ای هست؟ پس چگونه بود عذاب و هشدارهای من (قمر/۱۵-۱۶)؟

[هود به قوم خود گفت:] من از عذاب روزی بزرگ بر شما می‌ترسم (شعراء/۱۳۵). جز خدا را نپرستید. به‌راستی من برای شما، از عذاب روزی بزرگ می‌ترسم. گفتند: آیا آمده‌ای که ما را از معبودان خود برگردانی پس اگر راست می‌گویی، آن‌چه به ما وعده می‌دهی برای ما بیاور (احقاف/۲۱-۲۲). [قوم عاد به هود] گفتند: آیا [به سوی] ما آمده‌ای که خدای یکتا را بپرستیم و آن‌چه را پدرانمان می‌پرستیدند، واگذاریم؟ اگر راست می‌گویی آن‌چه را به ما وعده می‌دهی برای ما بیاور. گفت: به‌راستی عذاب و خشمی از پروردگارتان بر شما واقع شده است … پس منتظرباشید که من هم با شما از منتظران هستم (اعراف/۷۰-۷۱). [قوم او گفتند:] ما عذاب نخواهیم شد (شعراء/۱۳۸). چون آن [عذاب] را به صورت ابری روی‌آورنده، به‌سوی وادی‌های خود دیدند، گفتند: این ابری است که بر ما خواهد بارید. [گفته شد:] بلکه این همان چیزی است که آن را به شتاب می‌خواستید، بادی است که در آن عذابی دردناک است. همه چیز را به فرمان پروردگار خود، ریشه‌کن می‌کند. پس چنان شدند که چیزی جز خانه‌های آنان، دیده نمی‌شد. این‌چنین گروه مجرمان را جزا می‌دهیم (احقاف/۲۴-۲۵). عادیان به ناحقّ در زمین استکبار ورزیدند و گفتند: چه کسی از ما نیرومندتر است؟ آیا ندانسته‌اند همان خدایی که آنان را خلق کرده، خود از آنها نیرومندتر است؟ نشانه‌های ما را انکار می‌کردند پس بر آنان بادی سخت و سرد، در روزهایی شوم فرستادیم تا در زندگی دنیا، عذاب رسوایی را به آنان بچشانیم. به‌راستی عذاب آخرت رسواکننده‌تر است و آنان یاری نمی‌شوند (فصّلت/۱۵-۱۶). عاد تکذیب کرد پس چگونه بود عذاب و هشدارهای من؟ ما بر آنان بادی سخت و سرد در روزی پیوسته شوم فرستادیم که مردم را از جای می‌کند. گویی آنان تنه‌های نخلی بودند که ریشه‌کن شده بودند پس چگونه بود عذاب و هشدارهای من (قمر/۱۸-۲۱). چون فرمان ما رسید، هود و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمتی از جانب خود، نجات دادیم و آنان را از عذابی سنگین نجات دادیم. این عاد بودند که آیات پروردگار خود را انکار کردند و از فرستادگان او سرپیچی کردند و از فرمان هر زورگوی لجوج پیروی نمودند. در این دنیا و روز قیامت، لعنتی به دنبال خواهند داشت. آگاه باشید که عاد به پروردگارشان کفر ورزیدند. دوری [از رحمت خدا] بر عاد، قوم هود، باد (هود/۵۸-۶۰).

[صالح به قوم خود گفت:] آن (مادّه شتر) را بگذارید تا در زمین خدا بخورد و به او بدی نرسانید تا [مبادا] شما را عذابی دردناک فراگیرد (اعراف/۷۳). به آن بدی نرسانید که شما را عذابی زودرس فراگیرد (هود/۶۴). به مادّه شتر بدی نرسانید که عذاب روزی بزرگ، شما را می‌گیرد پس آن را پی کردند و پشیمان شدند. آن‌گاه عذاب آنان را فرا گرفت. بدون تردید در این، نشانه‌ای است ولی بیشتر آنان مومن نبودند (شعراء/۱۵۶-۱۵۸). رفیق خود را ندا دادند و او [شمشیر] کشید و [شتر را] پی کرد پس چگونه بود عذاب و هشدارهای من؟ ما بر آنان یک فریاد فرستادیم پس مانند گیاه خشکیده، ریزریز شدند (قمر/۲۹-۳۱). ثمود را هدایت کردیم پس کوری را بر هدایت برگزیدند پس به سبب آن‌چه مرتکب شدند، صاعقه عذاب خفّت‌آور آنها را گرفت (فصّلت/۱۷).

[ابراهیم گفت:] ای پدر من، به‌راستی من می‌ترسم از رحمان، عذابی به تو برسد و تو یار شیطان باشی (مریم/۴۵). [خدا به ابراهیم] فرمود: هر کس کفر ورزد، اندکی او را برخوردار می‌کنم سپس او را به سوی عذاب آتش می‌کشانم و بد سرانجامی است (بقره/۱۲۶).

[لوط به قوم خود گفت:] آیا شما با مردها می‌آمیزید و راه [نسل] را قطع می‌کنید و این کار ناپسند را در محافل خود انجام می‌دهید؟ پاسخ قوم لوط جز این نبود که گفتند: اگر از راستگویان هستی، عذاب خدا را برای ما بیاور (عنکبوت/۲۹). به‌راستی، [قوم لوط] از او خواستند که مهمانانش را برای کام‌جویی در اختیار آنان بگذارد  پس ما چشمان آنان را محو کردیم پس [گفتیم:] عذاب و هشدارهای من را بچشید. به‌راستی بامداد، عذابی پایدار برای آنان آمد. پس عذاب و هشدارهای من را بچشید (قمر/۳۷-۳۹). ما بر اهل این شهر به سبب آن‌که نافرمانی می‌کردند، عذابی از آسمان خواهیم فرستاد (عنکبوت/۳۴). ابراهیم درباره [عذاب‌کردن] قوم لوط با ما مجادله می‌کرد. به‌راستی ابراهیم، بردبار، دلسوز و رجوع‌کننده بود. [گفتیم:] ای ابراهیم، از این [مجادله] روی برتاب. بدون تردید فرمان پروردگار تو آمده است و به آنان عذابی برگشت‌ناپذیر خواهد آمد (هود/۷۴-۷۶). در آن (شهر لوط) و نیز در موسی  …، در عاد …، ثمود … و قوم نوح … برای کسانی که از عذاب دردناک می‌ترسند، نشانه‌ای بر جای گذاشتیم (ذاریات/۳۷-۴۶).

[شعیب] گفت: ای قوم من، خدا را بپرستید که برای شما جز او معبودی نیست. پیمانه و ترازو را نکاهید. من شما را در رفاه می‌بینم. من از عذاب روزی فراگیر بر شما می‌ترسم (هود/۸۴). ای قوم من، بر حسب امکانات خود عمل کنید. به‌راستی من نیز عمل می‌کنم. به‌زودی خواهید دانست که عذاب بر چه کسی می‌آید که او را رسوا می‌کند و چه کسی دروغگو است. منتظر بمانید که من با شما منتظر هستم. هنگامی که فرمان ما آمد، شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند به رحمت خود نجات دادیم و کسانی را که ستم کردند، صیحه گرفت و در خانه‌های خود در جای مُردند گویی هرگز در آنجا نبوده‌اند. آگاه باش دوری [از رحمت خدا] بر اهل مدین باد همان‌گونه که ثمود دور شدند (هود/۹۳-۹۵). [قوم شعیب] او را تکذیب کردند و عذاب روز ابر [آتش‌بار] آنان را فرا گرفت. به‌راستی آن، عذاب روزی بزرگ بود. بدون تردید در این نشانه‌ای است و بیشتر آنان مومن نبودند (شعراء/۱۸۹-۱۹۰).

[خدا به موسی و هارون فرمود:] به سوی فرعون بروید و بگویید: به‌راستی ما دو فرستاده پروردگار تو هستیم پس بنی‌اسرائیل را با ما بفرست و آنان را عذاب نکن … بدون تردید به سوی ما وحی آمده است که عذاب بر کسی است که تکذیب ‌کند و روی ‌گرداند (طه/۴۷-۴۸). هنگامى که عذاب بر آنان (فرعونیان) واقع می‌شد، می‌گفتند: اى موسى پروردگار خود را به عهدى که نزد تو دارد براى ما بخوان که اگر این عذاب را از ما برطرف کنى به‌یقین به تو ایمان خواهیم آورد و بنى ‏اسرائیل را با تو خواهیم فرستاد. هنگامی که عذاب را تا سررسیدى که آنان به آن می‌رسیدند از آنها برمی‌داشتیم، باز هم پیمان‏شکنى می‌کردند (اعراف/۱۳۴-۱۳۵) موسی به ساحران گفت: وای بر شما، به خدا دروغ نبندید که شما را به عذابی، هلاک می‌کند. هر کس دروغ بندد، ناامید می‌شود (طه/۶۱). [فرعون به ساحران گفت:] آیا قبل از این‌که به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید؟ به‌راستی او بزرگ شما است که به شما سحر آموخته است. بدون تردید، دست‌ها  و پاهای شما را از بر خلاف، قطع می‌کنم و شما را به تنه‌های نخل  دار می‌زنم تا بدون شک بدانید که عذاب کدام یک از ما سخت‌تر و پایدارتر است (طه/۷۱). موسی گفت: پروردگارا، بدون تردید تو به فرعون و سران او در زندگی دنیا، زینت و اموال داده‌ای، پروردگارا، تا از راه تو گمراه کنند. پروردگارا، اموال آنان را نابود کن. قلب‌های آنها را سخت گردان تا ایمان نیاورند تا عذاب دردناک را ببینند (یونس/۸۸). در این دنیا و در آخرت برای ما نیکی بنویس ما به سوی تو هدایت یافته‌ایم. فرمود: عذاب خود را به هر کس بخواهم می‌رسانم و رحمت من همه چیز را فرا گرفته است (اعراف/۱۵۶). [موسی به قوم خود گفت:] پروردگار شما اعلام کرد که اگر سپاسگزار باشید، [نعمت] شما را زیاد می‌کنم و اگر ناسپاسی کنید، بدون شک، عذاب من سخت است (ابراهیم/۷).

 

گفتیم: به این شهر داخل شوید و از هر جا از آن که خواستید فراوان بخورید و سجده ‏کنان از این در داخل شوید و بگویید: [خدایا،] گناهان ما را بریز تا خطاهاى شما را ببخشیم و نیکوکاران را خواهیم افزود. اما کسانى که ستم کردند [آن را] به سخنى دیگر غیر از آنچه به آنان گفته شده بود، تبدیل کردند پس به سبب این که نافرمانى کرده بودند، بر آنان که ستم کردند عذابى از آسمان فرو فرستادیم (بقره/۵۸-۵۹) به آنان گفته شد: در این شهر سکونت گزینید و از هر جای آن که خواستید بخورید و بگویید: [خدایا،] گناهان ما را بریز و سجده ‏کنان از دروازه [شهر] درآیید تا گناهانتان را بر شما ببخشیم. به‌زودى بر نیکوکاران می‌افزاییم پس کسانى از آنان که ستم کردند [آن را] به سخنى غیر از آن‌چه به آنان گفته شده بود، تبدیل کردند پس به سبب آن‌که ستم مى‏ کردند عذابى از آسمان بر آنان فرو فرستادیم ﴿اعراف/۱۶۱-۱۶۲) و چون از شما (بنی‌اسرائیل) پیمان محکم گرفتیم که خون یکدیگر را نریزید و یکدیگر را از سرزمین خود بیرون نکنید سپس اقرار کردید در حالی‌که خود شاهد هستید پس شما هستید که یکدیگر را می‌کشید و گروهی از خودتان را از دیارشان بیرون می‌کنید و به گناه و تجاوز بر ضدّ آنان همکاری می‌کنید. اگر به اسارت پیش شما بیایند با فدیه آنان را آزاد می‌کنید در حالی‌که بیرون کردن آنان بر شما حرام است. آیا به برخی از کتاب ایمان می‌آورید و به برخی دیگر کفر می‌ورزید پس جزای هر کس از شما که آن را انجام دهد جز خواری در زندگی دنیا نیست و روز قیامت آنها را به سخت‌ترین عذاب برمی‌گردانند. خدا از آن‌چه می‌کنید، غافل نیست. آنان کسانی هستند که زندگی دنیا را به آخرت خریدند پس عذاب از آنان کاسته نمی‌شود و آنان یاری نمی‌شوند (بقره/۸۴-۸۶). فرعونیان را عذاب بد فرا گرفت. آتش که هر صبح و شام بر آن عرضه می‌شوند. روزی که رستاخیز برپا می‌شود، [گفته می‌شود:] فرعونیان را در سخت‌ترین عذاب داخل کنید (غافر/۴۵-۴۶). [آیا ندیدی پروردگارت چه کرد با] فرعونِ صاحب میخ‌ها؟ همانان که در شهرها طغیان می‌کردند و در آنها بسیار فساد می‌کردند پس پروردگارت بر آنان، تازیانه عذاب را فرو ریخت؟ به‌راستی پروردگارت سخت در کمین است (فجر/۱۰-۱۴).

گروهی از آنان (شهری که در کنار دریا بود) گفتند: چرا قومی را که خدا هلاک‌کننده آنان است یا آنان را به عذابی شدید، عذاب خواهد کرد (اصحاب شنبه)، پند می‌دهید؟ گفتند: تا معذرتی نزد پروردگار آنها باشد و شاید آنان تقوا پیشه کنند پس هنگامی که آن‌چه را به آن تذکّر داده شده بودند از یاد بردند، کسانی را که از [کار] بد، بازمی‌داشتند، نجات دادیم و کسانی که ستم کردند، را به سبب آن‌که نافرمانی می‌کرند، به عذابی بد گرفتیم. چون از آن‌چه نهی شده بودند، سرپیچی کردند، به آنان گفتیم: بوزینگانی رانده‌شده باشید (اعراف/۱۶۴-۱۶۶).

[ای داوود،] به‌راستی، کسانی که از راه خدا گمراه می‌شوند، به سبب آن‌که روز حساب را فراموش کرده‌اند، عذابی شدید دارند (ص/۲۶).

برخی از جنّیان به فرمان پروردگار خود پیش روی سلیمان کار می‌کردند. هر کس از آنان که از دستور ما سرپیچی می‌کرد، از عذاب آتش فرزان به او می‌چشانیم (سبأ/۱۲).

چرا هیچ شهری نبود که ایمان بیاورد و ایمانش به او سود بخشد مگر قوم یونس، که وقتی ایمان آوردند، عذاب رسوایی را در زندگی دنیا از آنان برطرف کردیم و تا چندی آنان را برخوردار کردیم (یونس/۹۸).

گفتیم: ای ذوالقرنین، یا این‌که عذاب می‌کنی و یا در میان آنان، [روش] نیکویی را می‌گیری. گفت: هر کس ستم کند، به‌زودی او را عذاب می‌کنم سپس به سوی پروردگارش بازگردانده می‌شود. آن‌گاه او را به عذابی ناشناخته، عذاب خواهد کرد (کهف/۸۶-۸۷).

عیسی، پسر مریم، گفت: خدایا، ای پروردگار ما، از آسمان برای ما، مائده‌ای بفرست … خدا  فرمود: من آن را برای شما فرو خواهم فرستاد. هر کس از شما پس از آن کفر ورزد، او را عذاب می‌کنم، عذابی که هیچ یک از جهانیان را عذاب نکرده باشم. آن‌گاه که خدا فرمود: ای عیسی، پسر مریم، آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را به غیر از خدا، دو معبود بگیرید؟ [عیسی] گفت: منزّهی تو. برای من سزاوار نیست که آن‌چه حقّ من نیست، بگویم. اگر من آن را گفته بودم بدون شک تو آن را می‌دانستی. آن‌چه در نفس من است تو می‌دانی و آن‌چه در نفس تو است، نمی‌دانم. به‌راستی تو خود بسیار داننده غیب‌ها هستی. من به آنان نگفتم جز آن‌چه به من فرمان دادی که خدا را که پروردگار من و پروردگار شما است، بپرستید. تا وقتی در میان آنان بودم بر آنان شاهد بودم پس هنگامی که من را برگرفتی تو بر آنان مراقب بودی. تو بر هر چیز شاهد هستی. اگر آنان را عذاب کنی، بندگان تو هستند و اگر آنان را بیامرزی، پس تو خود شکست‌ناپذیر حکیم هستی (مائده/۱۱۴-۱۱۸). هنگامی که عیسی دلایل روشن آورد، گفت: بدون تردید برای شما حکمت آوردم تا برخی از آن‌چه را در آن اختلاف می‌کنید، برای شما بیان کنم پس از خدا بترسید و از من اطاعت کنید. به‌راستی خدا، همان پروردگار من و شما است پس او را بپرستید. این راه مستقیم است سپس گروه‌ها از بین خودشان اختلاف کردند پس وای بر کسانی که ستم کردند از عذاب روز دردناک (زخرف/۶۳-۶۵).

خدا شهری را مَثَل زده است که امن و امان بود، رزقش از هر طرف به آنان می‌رسید پس به نعمت‌های آن کفر ورزیدند … به یقین فرستاده‌ای از خود آنان برایشان آمد، امّا او را تکذیب کردند پس در حالی‌که ستم کردند، عذاب آنان را گرفت (نحل/۱۱۲-۱۱۳).

ما آنان (کافران) را آزمودیم، همان گونه که صاحبان باغ را آزمودیم. آن‌گاه که سوگند خوردند، [میوه‌های] آن را بچینند و چیزی از آن را باقی نگذارند. پس بلایی از جانب پروردگارت بر آن [باغ] به گردش درآمد، در حالی‌که آنان خواب بودند. پس [آن باغ] مانند شب، [سیاه] شد … این‌چنین است، عذاب [دنیا] و بدون تردید عذاب آخرت، بزرگتر است، اگر می‌دانستند (قلم/۱۷-۳۳).

سوگند به خدا که به سوی امّت‌های پیش از تو [فرستادگانی] فرستادیم پس شیطان برای آنان، اعمالشان را آراست. امروز او ولی آنان است و عذابی دردناک دارند (نحل/۶۳). از پیامبران، پیمانشان را گرفتیم و از تو، از نوح، ابراهیم، موسی و عیسی پسر مریم و از [همه] آنان پیمانی استوار گرفتیم تا [خدا] راستان را از راستی‌شان سوال کند و برای کافران عذابی دردناک آماده کرده است (احزاب/۷-۸). با خدا معبود دیگری نخوان که از عذاب‌شدگان خواهی شد (شعراء/۲۱۳). بگو، به‌راستی اگر من از پروردگارم سرپیچی کنم از عذاب روزی بزرگ، می‌ترسم (انعام/۱۵؛ یونس/۱۵؛ زمر/۱۳). جز خدا را نپرستید. بدون تردید من از جانب او بیم‌دهنده و بشارت‌دهنده هستم و این‌که از پروردگارتان آمرزش بخواهید سپس به سوی او توبه کنید تا شما را با متاعی نیکو تا زمانی معین برخوردار کند و به هر صاحب فضلی، فضل خود را بدهد. اگر رویگردان شوید من از عذاب روزی بزرگ بر شما می‌ترسم (هود/۲-۳). بگو، من فقط به شما یک اندرز می‌دهم که دو دو و به تنهایی برای خدا به پا خیزید سپس بیندیشید که هم‌نشین شما، جنونی ندارد. او  از عذابی سخت که در پیش است برای شما جز بیم‌دهنده‌ای نیست (سبأ/۴۶). به بندگان من خبر بده که بدون تردید من آمرزنده مهربان هستم و به‌راستی عذاب من، همان، عذابی دردناک است (حجر/۴۹-۵۰). بگو، ای بندگان من که بر خود اسراف کرده‌اید، از رحمت خدا ناامید نشوید … پیش از آن‌که به شما عذاب برسد سپس یاری نشوید به سوی پروردگارتان بازگردید و برای او تسلیم شوید و پیش از آن‌که به طور ناگهانی و در حالی‌که حدس نمی‌زنید به شما عذاب برسد، نیکوترین آن‌چه را از جانب پروردگارتان به سوی شما نازل شده است، پیروی کنید تا آن‌که مبادا کسی بگوید: افسوس بر من بر آن‌چه در حضور خدا، کوتاهی کردم. بدون تردید من از مسخره‌کنندگان بودم یا بگوید: اگر خدا من را هدایت کرده بود از متّقین بودم یا چون عذاب را ببیند، بگوید: ای کاش، برای من بازگشتی بود تا از نیکوکاران می‌شدم. آری به‌راستی آیات من بر تو آمد پس آنها را تکذیب کردی و استکبار ورزیدی و از کافران بودی (زمر/۵۳-۵۹). از تو، عذاب را با عجله می‌خواهند در حالی‌که خدا وعده خود را خلاف نمی‌کند (حج/۴۷). از تو عذاب را با عجله می‌خواهند و اگر سرآمد معینی نبود به‌راستی عذاب بر آنان می‌آمد و به ناگاه در حالی‌که نمی‌فهمند به آنان می‌رسید. از تو عذاب را با عجله می‌خواهند در حالی‌که جهنّم بدون شک بر کافران احاطه دارد (عنکبوت/۵۳-۵۴). پروردگارت آمرزنده صاحب رحمت است. اگر آنان را به سبب آن‌چه کسب کرده‌اند مؤاخذه می‌کرد، بدون شک در عذاب آنان عجله می‌کرد بلکه برای آن وعده‌گاهی است که هرگز در برابر آن راه گریزی نمی‌یابند (کهف/۵۸). بگو، به نظر شما اگر عذاب او، شب یا روز به شما برسد، مجرمان چه چیز را از او به عجله می‌خواهند؟ آیا پس از آن‌که [عذاب بر شما] واقع شد، به آن ایمان آوردید؟ آیا اکنون در حالی‌که آن را به عجله می‌خواستید (یونس/۵۰-۵۱)؟ بگو، به نظر شما اگر عذاب خدا ناگهان یا آشکارا به شما برسد، آیا جز گروه ستمکاران هلاک خواهند شد (انعام/۴۷)؟ بگو، به نظر شما اگر عذاب خدا به شما برسد یا رستاخیز شما را دریابد، اگر راست می‌گویید آیا غیر از خدا را می‌خوانید؟ بلکه تنها او را می‌خوانید و اگر بخواهد آن‌چه را از او می‌خواهید، برطرف می‌کند و آن‌چه را شریک او می‌گیرید، فراموش می‌کنید (انعام/۴۰-۴۱). بگو، او توانا است که از بالای شما یا از زیر پاهایتان برای شما برانگیزد یا شما را گروه‌گروه به هم اندازد و سختی بعضی از شما را به بعضی [دیگر] بچشاند. بنگر چگونه آیات را گوناگون بیان می‌کنیم باشد که آنان بفهمند (انعام/۶۵). بگو، به نظر شما اگر خدا من و هر کسی را که با من است، هلاک کند یا  به ما رحم کند چه کسی کافران را از عذابی دردناک پناه خواهد داد (ملک/۲۸)؟ [بگو،] ای قوم من، شما بر حسب امکانات خود عمل کنید، من نیز عمل می‌کنم پس به‌زودی خواهید دانست برای چه کسی عذابی خواهد آمد که او را رسوا می‌کند و عذابی پایدار، بر او فرود می‌آید (زمر/۳۹-۴۰). بگو، هر کس در گمراهی باشد باید رحمان به او تا زمانی مهلت بدهد تا آن‌گاه که آن‌چه را به آنان وعده داده می‌شود، ببیند یا عذاب یا قیامت را. [آن روز] خواهند دانست چه کسی بدتر است از نظر جایگاه و ناتوان‌تر است از نظر سپاه (مریم/۷۵). مردم را از روزی که عذاب برای آنان می‌آید، بترسان پس کسانی که ستم کرده‌اند، می‌گویند: پروردگارا، [اجل] ما را تا مدّتی به تأخیر بینداز تا دعوت تو را پاسخ گوییم و از فرستادگان پیروی کنیم. [به آنان گفته شود:] آیا شما نبودید که پیش‌تر سوگند می‌خوردید که شما را فنایی نیست و در سراهای کسانی که به خود ستم کردند، ساکن شدید در حالی‌که برای شما روشن شده بود که با آنان چه کردیم و برای شما مَثَل‌ها زدیم (ابراهیم/۴۴-۴۵). در انتظار روزی باش که آسمان دودی آشکار می‌آورد که مردم را فرا می‌گیرد. این عذاب دردناک است. [می‌گویند:] پروردگارا، این عذاب را از ما دفع کن که ما مومن هستیم. آنان را کجا جای پندگرفتن است؟ چگونه برای آنان پندگرفتن باشد در حالی‌که فرستاده‌ای آشکار برای آنان آمد سپس از او روی گرداندند و گفتند: تعلیم‌یافته‌ای دیوانه است. به‌راستی ما این عذاب را اندکی از شما برطرف می‌کنیم ولی شما برمی‌گردید (دخان/۱۰-۱۵). به‌راستی کسانی که سخن پروردگارت بر آنان تحقّق یافته، ایمان نمی‌آورند هر چند هر نشانه‌ای برای آنان بیاید تا وقتی عذاب دردناک را ببینند (یونس/۹۶-۹۷). آیا کسی که فرمان عذاب بر او محقّق شده است [می‌تواند از آن رهایی یابد]؟ آیا تو کسی را که در آتش است، می‌رهانی (زمر/۱۹)؟

کسانی که کفر ورزیدند، گفتند: به این قرآن گوش ندهید و در آن لغو بیفکنید باشد که شما پیروز شوید. به‌راستی به کسانی که کفر‌ ورزیدند، عذابی شدید می‌چشانیم و بی‌گمان آنان را به بدتر از آن‌چه می‌کردند، جزا می‌دهیم. این است جزای دشمنان خدا، آتش که در آن، منزلِ همیشگی دارند. جزایی است به سبب آن‌چه آیات ما را انکار می‌کردند (فصّلت/۲۶-۲۸). دل‌های آنان (کافران) از این (فهم قرآن) در غفلت است. آنان اعمالی غیر از این [گناهان] دارند که آن را انجام می‌دهند. تا وقتی خوشگذرانان آنان را به عذاب بگیریم به ناگاه آنان زاری می‌کنند. امروز زاری نکنید. بدون تردید شما از جانب ما یاری نخواهید شد. به‌راستی آیات من بر شما خوانده می‌شد و شما به گذشته خود برمی‌گشتید در حالی‌که استکبار می‌ورزیدید و در شب‌نشینی خود [از آن] بدگویی می‌کردید (مومنون/۶۳-۶۷). کسانی که کفر ورزیدند همواره از آن (قرآن) در تردید هستند تا به ناگاه رستاخیز بر آنان بیاید یا عذاب روزی عقیم بر آنها بیاید (حج/۵۵). [بزرگان آنها ‌گفتند:] آیا از میان ما، ذکر (قرآن) بر او نازل شده است؟ بلکه آنها از ذکر من در شک هستند بلکه هنوز عذاب من را نچشیده‌اند (ص/۸). اگر ما آنان را قبل از آن (قرآن) به عذابی هلاک می‌کردیم، بدون تردید می‌گفتند: پروردگارا، چرا به سوی ما فرستاده‌ای نفرستادی تا پیش از این‌که خوار و رسوا شویم از آیات تو پیروی کنیم (طه/۱۳۴). [کافران] گفتند: خدایا اگر این (کتاب) همان حق از جانب تو است پس بر ما از آسمان سنگ‌هایی بباران یا عذابی دردناک بر ما بیاور. تا تو در میان آنان هستی خدا بر آن نیست که آنها را عذاب کند و تا آنها طلب آمرزش می‌کنند خدا عذاب‌کننده آنان نخواهد بود (انفال/۳۲-۳۳). اگر آن را بر برخی از غیر عرب‌زبانان نازل می‌کردیم و [او] آن را بر آنان می‌خواند، به آن ایمان نمی‌آوردند. این‌گونه آن را در دل مجرمان راه می‌دهیم. به آن ایمان نمی‌آورند تا عذاب دردناک را ببینند که ناگهان در حالی‌که نمی‌فهمند به آنها برسد پس بگویند: آیا به ما مهلت داده می‌شود؟ پس آیا عذاب ما را به عجله می‌خواهند؟ آیا نمی‌دانی که اگر سال‌ها آنان را برخوردار کنیم سپس آن‌چه به آنان وعده داده می‌شود به آنها برسد، آن‌چه از آن برخوردار می‌شدند، آنها را بی‌نیاز نمی‌کند (شعراء/۱۹۸-۲۰۷)؟ آنان را چه شده است که ایمان نمی‌آورند؟ چون قرآن بر آنان خوانده می‌شود، سجده نمی‌کنند؟ بلکه کسانی که کفر ورزیدند تکذیب می‌کنند و خدا داناتر است به آن‌چه در سینه دارند پس آنان را به عذابی دردناک بشارت بده جز کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند که آنها پاداشی بی‌منّت دارند (انشقاق/۲۰-۲۵). کسانی که دین خود را به بازی و سرگرمی گرفته و زندگی دنیا آنان را فریب داده است، رها کن و با آن (قرآن) یادآوری کن تا [مبادا] کسی به سبب آن‌چه کسب کرده است، گرفتار شود که غیر از خدا ولی و شفیعی برای او نیست و هر گونه عوضی بدهد، از او نگیرند. آنان کسانی هستند که به سبب آن‌چه کسب کرده‌اند، گرفتار شده‌اند و به سبب این‌که کفر می‌ورزیدند، شرابی از آب جوشان و عذابی دردناک دارند (انعام/۷۰).

ای پیامبر، کسانی که در کفر می‌شتابند، تو را اندوهگین نکنند [چه] از کسانی که با دهان‌های خود گفتند: ایمان آوردیم در حالی‌که قلب‌های آنان ایمان نیاورده بود و [چه] از کسانی که یهودی شدند. برای تکذیب [تو، به سخنانت] گوش می‌کنند. برای گروهی دیگر که نزد تو نیامده‌اند، گوش می‌کنند. کلمات را بعد از [جای گرفتن در] جاهای خود دگرگون می‌کنند. می‌گویند: اگر این [حکم به شما] داده شد، آن را بپذیرید و اگر آن، داده نشد پس دوری کنید. کسی که خدا هلاک او را بخواهد تو هرگز نمی‌توانی چیزی [از عذاب] خدا را از او برطرف کنی. آنان کسانی هستند که خدا نمی‌خواهد قلب‌هایشان را پاک کند. در دنیا برای آنان رسوایی و در آخرت عذابی بزرگ دارند. برای تکذیب [تو] گوش می‌کنند و بسیار مال حرام می‌خورند (مائده/۴۱-۴۲). کسانی که در کفر می‌شتابند تو را اندوهگین نکنند. بدون تردید آنان هرگز به خدا هیچ زیانی نمی‌رسانند. خدا می‌خواهد در آخرت، برای آنان بهره‌ای قرار ندهد و عذابی بزرگ دارند. به‌راستی کسانی که کفر را به [بهای] ایمان خریدند هرگز به خدا زیانی نمی‌رسانند و عذابی دردناک دارند. کسانی که کفر ورزیدند، نپندارند این‌که به آنان مهلت می‌دهیم، برای آنها خوب است. ما فقط به آنان مهلت می‌دهیم که بر گناه خود بیفزایند. آنان عذابی خفّت‌آور خواهند داشت (آل‌عمران/۱۷۶-۱۷۸). پروردگار تو به فرشتگان وحی کرد که من با شما هستم پس کسانی را که ایمان آورده‌اند ثابت‌قدم دارید. به‌زودی در دل‌های کسانی که کفر ورزیدند وحشت خواهم افکند پس فراز گردن‌ها را بزنید و همه سر انگشتانشان را بزنید. این به آن سبب آست که آنان با خدا و فرستاده او ستیزه کردند و هر کس با خدا و فرستاده او ستیزه کند. به‌راستی خدا سخت‌کیفر است. این [کیفر دنیا] است پس آن را بچشید و بدون تردید برای کافران عذاب آتش خواهد بود (انفال/۱۲-۱۴). هیچ یک از این کارها (شکست و پیروزی) در اختیار تو نیست یا خدا به کافران بازمی‌گردد یا آنان را عذاب می‌کند. به‌راستی آنان ستمکار هستند (آل‌عمران/۱۲۸). آنها (اهل مکه) کسانی بودند که کفر ورزیدند و شما را از مسجدالحرام بازداشتند و نگذاشتند قربانی که بازداشته شده بود به محلّش برسد. اگر [در مکه] مردان و زنان باایمانی نبودند که [ممکن بود] بدون ‌آن‌که آنها را بشناسید و ندانسته آنها را پایمال کنید و تاوانشان بر شما بماند [فرمان حمله به مکه می‌دادیم] تا خدا هر کس را بخواهد در رحمت خود داخل کند. اگر [کافر و مومن] از هم متمایز می‌شدند، بدون تردید کسانی از آنان که کافر شدند را به عذابی دردناک عذاب می‌کردیم (فتح/۲۵). چرا خدا کافران را عذاب نکند در حالی‌که آنان [مردم را] از مسجدالحرام باز می‌دارند و آنان اولیاء آن نیستند؟ … نماز آنان در خانه [خدا] جز سوت‌کشیدن و کف‌زدن نبود پس به سبب آن‌که کفر می‌ورزیدید، این عذاب را بچشید (انفال/۳۴-۳۵). [در جنگ حُنَین] خدا آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مومنان فرود آورد و سپاهیانی فرو فرستاد که آنان را نمی‌دیدید و کسانی را که کفر ورزیدند، عذاب کرد. این جزای کافران است (توبه/۲۶). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، نگویید: «راعنا» (خبیث ما) و بگویید: اُنظرنا (به ما توجّه کن) و گوش دهید. کافران عذابی دردناک دارند (بقره/۱۰۴). پرسش‌کننده‌ای از عذاب واقع‌شونده پرسید که برای کافران است و برای آن بازدارنده‌ای نیست (معارج/۱-۳). [این آیات] اعلامی از خدا و فرستاده او به مردم، در روز حجّ اکبر است که خدا و فرستاده او از مشرکان بیزار هستند پس اگر توبه کنید، همان برای شما بهتر است و اگر روی برتابید، بدانید که شما عاجز‌کننده خدا نیستید. کسانی که کفر ورزیدند را به عذابی دردناک بشارت بده مگر کسانی از مشرکان که با آنان پیمان بسته‌اید سپس چیزی از [پیمان] شما را نکاسته‌اند و با هیچ کس بر ضدّ شما همدست نشده‌اند پس پیمان آنان را تا پایان مدّتشان تمام کنید. به‌راستی خدا متّقین را دوست دارد (توبه/۳-۴). آیا دیدی آن کس را که به آیات ما کفر ورزید و گفت: بدون تردید به من مال و فرزند داده خواهد شد. آیا بر غیب آگاه شده یا از رحمان عهدی گرفته است؟ چنین نیست به‌زودی آن‌چه را می‌گوید، می‌نویسیم و عذاب را برای او چنان‌که باید خواهیم افزود (مریم/۷۷-۷۹). کافران و منافقان به خدا سوگند می‌خورند که [سخن ناروا] نگفته‌اند در حالی‌که بدون تردید سخن کفر گفته‌اند و پس از اسلام آوردنشان کفر ورزیدند و به آن‌چه موفّق نشدند، همّت گماشتند و به عیب جویی برنخاستند جز [بعد از] آن‌که خدا و فرستاده او از فضل خود، آنان را بی‌نیاز کردند پس اگر توبه کنند برای آنان بهتر است و اگر روی برتابند خدا آنها را در دنیا و آخرت به عذابی دردناک، عذاب می‌کند و در روی زمین ولی و یاوری نخواهند داشت (توبه/۷۴).

عذرخواهان بادیه‌نشین آمدند تا به آنها [ترک جهاد] اجازه داده شود و کسانی که به خدا و فرستاده او دروغ گفتند، [در خانه] نشستند. به‌زودی کسانی از آنان که کفر ورزیدند عذابی دردناک به آنان خواهد رسید (توبه/۹۰). برخی از بادیه‌نشینان اطراف شما، منافق هستند و برخی از اهل مدینه نیز بر نفاق خو گرفته‌اند. تو آنان را نمی‌شناسی. ما آنان را می‌شناسیم. به‌زودی آنان را دو بار عذاب می‌کنیم سپس به سوی عذابی بزرگ، بازگردانیده می‌شوند (توبه/۱۰۱). عدّه‌ای دیگر [از بادیه‌نشینان و اهل‌مدینه] هستند که به فرمان خدا واگذار شده‌اند یا آنان را عذاب می‌کند یا توبه آنها را می‌پذیرد. خدا دانای حکیم است (توبه/۱۰۶). به برجای‌ماندگان بادیه‌نشین بگو، به‌زودی به سوی قومی سخت زورمند دعوت خواهید شد که با آنان بجنگید یا اسلام آورند پس اگر اطاعت کنید، خدا به شما پاداش نیک می‌دهد و اگر روی گردانید، همان‌گونه که از قبل روی گرداندید، شما را به عذابی دردناک، عذاب می‌کند (فتح/۱۶). [به کسانی که از تو اجازه می‌خواهند که به جهاد نروند] بگو، آیا برای ما جز یکی از این دو نیکی را انتظار می‌برید در حالی‌که ما انتظار می‌کشیم که خدا از جانب خود یا به دست ما عذابی به شما برساند. پس انتظار بکشید که ما هم با شما در انتظار هستیم (توبه/۵۲). به منافقان بشارت بده که عذابی دردناک خواهند داشت، همان کسانی که کافران را غیر از مومنان، اولیاء می‌گیرند (نساء/۱۳۸- ۱۳۹). آنان را متّحد می‌پنداری در حالی‌که دل‌های آنان پراکنده است. این به سبب آن است ‌که به‌راستی آنان گروهی هستند که نمی‌اندیشند. مانند کسانی که چندی پیش، قبل از آنها، کیفر کار خود را چشیدند و آنان عذابی دردناک دارند (حشر/۱۴-۱۵).  [ای منافقان،] عذر نیاورید شما بعد از ایمانتان کافر شده‌اید. اگر از طایفه‌ای از شما درگذریم، طایفه‌ای [دیگر] را عذاب خواهیم کرد. به سبب این‌که به‌راستی آنان مجرم بودند (توبه/۶۶). اموال و فرزندان آنان (منافقان) تو را به شگفت نیندازند جز این نیست که خدا می‌خواهد آنان را در زندگی دنیا با آن عذاب کند و جانشان در حالی‌که کافر هستند، بیرون برود (توبه/۵۵، ۸۵). آیا کسانی را که از نجوا منع شده بودند، ندیدی که باز به آن‌چه از آن منع شده‌اند، برمی‌گردند و به گناه و تعدّی و معصیت فرستاده، نجوا می‌کنند؟ چون به نزد تو بیایند، به آن‌چه خدا با آن، تحیت نگفته است به تو تحیت می‌گویند و در دل‌های خود می‌گویند: چرا به آن‌چه می‌گوییم خدا ما را عذاب نمی‌کند؟ جهنّم برای آنان کافی است. در آن وارد می‌شوند پس بد سرانجامی است (مجادله/۸).

خدا از کسانی که به آنان کتاب داده شده، پیمان گرفت که بدون تردید باید آن را برای مردم بیان کنید و آن را پنهان نکنید پس آن را پشت سر خود انداختند و در برابر آن بهایی اندک خریدند. بد است آن‌چه خریدند. گمان نبر کسانی که به آن‌چه کرده‌اند، شادمانی می‌کنند و دوست دارند به آن‌چه نکرده‌اند، ستایش شوند، بدون تردید گمان نبر که برای آنان نجاتی از عذاب است که عذابی دردناک دارند (آل‌عمران/۱۸۷-۱۸۸). یهودیان و مسیحیان گفتند: ما پسران خدا و دوستان او هستیم. بگو، پس برای چه شما را به گناهانتان عذاب می‌کند؟ بلکه شما بشری هستید از آن‌چه آفریده است. هر کس را بخواهد می‌آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب می‌کند. فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آن‌چه میان آن دو است از آن خداست و بازگشت فقط به سوی او است (مائده/۱۸). به‌راستی خدا سخن کسانی را که گفتند: خدا فقیر است و ما توانگر هستیم را شنید. به زودی آن‌چه را گفتند و به ناحق کشتن آنان، پیامبران را خواهیم نوشت و می‌گوییم: بچشید عذاب سوزان را. این به سبب آن‌چه است که دستان شما پیش فرستاده ‌است. به‌راستی خدا به بندگان خود ستمکار نیست (آل‌عمران/۱۸۱-۱۸۲). [یهود] گفتند: دل‌های ما در غلاف است. بلکه خدا آنان را به سبب کفرشان لعنت کرده است پس کم ایمان می‌آورند. هنگامی که از جانب خدا کتابی برای آنان آمد که آن‌چه را با آنان است، تصدیق می‌کرد و از پیش [با آن] بر کسانی که کفر ورزیدند پیروزی می‌جستند وقتی آن‌چه می‌شناختند برای آنان آمد، به آن کفر ورزیدند پس لعنت خدا بر کافران باد. بد است آن‌چه خودشان را به آن فروختند که به آن‌چه خدا نازل کرده است از روی ستم کفر ورزیدند که [چرا] خدا از فضل خود بر هر کس از بندگانش که بخواهد [وحی یا آیات را] فرو می‌فرستد پس به خشمی بر خشم دیگر گرفتار شدند. کافران عذابی خفّت‌آور دارند. هنگامی که به آنان گفته شد: به آن‌چه خدا نازل کرده است، ایمان بیاورید، می‌گفتند: به آن‌چه بر ما نازل شده است، ایمان می‌آوریم و به غیر آن کفر می‌ورزند در حالی‌که آن حق است و آن‌چه با آنان است، تصدیق می‌کند. بگو، اگر شما مومن هستید پس چرا پیامبران خدا را می‌کشتید؟ به‌راستی موسی با دلایل روشن به سوی شما آمد و شما بعد از آن گوساله را به پرستش گرفتید در حالی‌که ستمکار بودید (بقره/۸۸-۹۲). به سبب پیمان‌شکنی آنان و کفر آنان به آیات خدا  و … پس به سبب ستمی که از یهود سر زد چیزهای پاکیزه‌ای که بر آنان حلال بود، حرام کردیم و به سبب بازداشتنشان بسیاری را از راه خدا، و به خاطر ربا گرفتنشان در حالی‌که  از آن نهی شده بودند و خوردن مال مردم به باطل و ما برای کافرانشان عذابی دردناک آماده کرده‌ایم (نساء/۱۵۵-۱۶۱). هر یک از آنان (اهل‌کتاب) آرزو دارد، که کاش هزار سال عمر می‌کرد در حالی‌که اگر [چنین] عمری کند او را از عذاب دور نمی‌کند. خدا به آن‌چه می‌کنند، بینا است (بقره/۹۶). آیا ندیده‌ای کسانی را که قومی را که خدا بر آنان خشم گرفته است را به دوستی گرفته‌اند؟ آنان نه از شما هستند و نه از آنها. به دروغ سوگند می‌خورند در حالی‌که خودشان می‌دانند. خدا برای آنان عذابی سخت آماده کرده است. به‌راستی آنان بد است آن‌چه انجام می‌دادند. سوگندهای خود را سپری قرار داده بودند و [مردم را] از راه باز می‌داشتند پس برای آنها عذاب خفّت‌آور است (مجادله/۱۴-۱۷). بسیاری از آنها (کافران بنی‌اسرائیل) را می‌بینی که کسانی را که کفر ورزیده‌اند، اولیاء می‌گیرند. بد است آن‌چه برای خود پیش فرستادند. خدا بر آنان خشم گرفت. آنان در عذاب جاودانه هستند (مائده/۸۰). اگر خدا این آوراگی را بر آنها (کافران بنی‌نضیر) ننوشته بود بدون تردید آنان را در دنیا عذاب می‌کرد و در آخرت عذاب آتش داشتند (حشر/۳).

ای زنان پیامبر، هر کس از شما کار زشت آشکاری بیاورد او عذاب دوچندان دارد و این همواره بر خدا آسان است (احزاب/۳۰).

بدون تردید کسانی که آن تهمت را آوردند، دسته‌ای از شما (مومنان) بودند. آن را شرّی برای خود نپندارید بلکه برای شما خیر است. برای هر یک از آنان آن‌چه از گناه کسب کرده، می‌باشد. هر کس از آنان قسمت بزرگ آن را بر عهده گرفته است، عذابی بزرگ دارد (نور/۱۱). اگر فضل خدا و رحمت او در دنیا و آخرت بر شما نبود بدون تردید در آن‌چه به دخالت پرداختید، به شما عذابی بزرگ می‌رسید (نور/۱۴). هیچ پیامبری را سزاوار نیست اسیرانی داشته باشد تا این‌که [دشمن را] در زمین از توان بیندازد … اگر از جانب خدا نوشته‌ای پیشی نگرفته بود، بدون تردید در آن‌چه [در جنگ] گرفته‌اید به شما عذابی بزرگ می‌رسید (انفال/۶۷-۶۸).

[بعضی از جنیان گفتند:] ای قوم ما، دعوت‌کننده خدا را اجابت کنید و به او ایمان آورید تا [خدا] برخی از گناهانتان را بیامرزد و شما را از عذابی دردناک پناه دهد (احقاف/۳۱).

عذاب افراد- نسبت به هم، زن [عزیز] گفت: کیفر کسی که بر خانواده تو بدی خواسته چیست جز این‌که زندانی یا عذابی دردناک شود (یوسف/۲۵)؟

[سلیمان گفت:] بدون تردید هدهد را به عذابی شدید، عذاب می‌کنم یا  سر او را می‌بُرم یا این‌که برای من حجّتی آشکار بیاورد (نمل/۲۱). هنگامی که [جسد سلیمان] فرو افتاد، برای جنّیان آشکار شد که اگر غیب می‌دانستند، در آن عذاب خفّت‌بار، نمی‌ماندند (سبأ/۱۴).

ما به آنان (فرعون و قوم او) هیچ نشانه‌ای نشان ندادیم جز این‌که از مشابه آن بزرگتر بود و آنان را به عذاب گرفتیم، باشد که برگردند. گفتند: ای ساحر، پروردگار خود را به آن‌چه با تو عهد کرده است، برای ما بخوان به‌راستی ما هدایت‌پذیر هستیم. هنگامی که عذاب را از آنان برداشتیم به ناگاه، آنان پیمان‌شکنی کردند (زخرف/۴۸-۵۰). به‌راستی بنی‌اسرائیل را از عذاب خفّت‌آور نجات دادیم، از فرعون که او برتری‌جویی از اسرافکاران بود (دخان/۳۰-۳۱). موسی به قوم خود گفت: نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آن‌گاه که شما را از فرعونیان نجات داد که شما  را به عذابی بد، شکنجه می‌کردند. پسران شما را سر می‌بریدند و زنان شما را زنده می‌گذاشتند. در این برای شما از پروردگارتان، آزمایشی بزرگ بود. (ابراهیم/۶). شما را از فرعونیان نجات دادیم. آنان شما را به عذابی بد، شکنجه می‌کردند. پسران شما را سر می‌بریدند و زنانتان را زنده می‌گذاشتند. در آن آزمایشی بزرگ از جانب پروردگارتان است (بقره/۴۹). شما (بنی‌اسرائیل) را از فرعونیان نجات دادیم. شما را به عذابی بد، شکنجه می‌کردند. پسران شما را می‌کشتند و زنان شما را زنده می‌گذاشتند. در این برای شما آزمایشی بزرگ، از جانب پروردگارتان بود (اعراف/۱۴۱). پروردگارت اعلام کرد که تا روز قیامت بر آنان (یهود) کسانی را برمی‌انگیزیم که آنها را به عذابی بد، شکنجه کنند (اعراف/۱۶۷).

بنده ما ایوب را به یاد آور، آن‌گاه که پروردگار خود را ندا داد که شیطان من را به رنج و عذاب رسانده است (ص/۴۱).

[اصحاب قریه به فرستادگان] گفتند: ما به شما فال بد می‌زنیم. اگر بازنایستید، بدون‌تردید شما را سنگسار می‌کنیم و بی‌گمان، عذابی دردناک از ما به شما خواهد رسید (یس/۱۸).

چرا با گروهی که سوگندهای خود را شکستند و به بیرون کردن فرستاده [خدا] همّت گماشتند و آنان بودندکه اوّلین بار [جنگ را] با شما آغاز کردند، نمی‌جنگید؟ … با آنان بجنگید تا خدا آنها را به دست شما عذاب کند و آنان را رسوا کند و شما را بر آنان یاری دهد و دل‌های گروه مومنان را خنک کند (توبه/۱۳-۱۴). [کنیزان مومن] وقتی شوهردار شدند اگر مرتکب فحشا شدند، بر آنان نیمی از عذاب زنان آزاد است  (نساء/۲۵). زن زناکار و مرد زناکار، به هر یک از آن دو، صد تازیانه بزنید و اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید، در [کار] دین خدا نسبت به آن دو، دلسوزى نکنید و باید گروهى از مومنان در عذاب آن دو، حضور یابند (نور/۲). کسانی که به همسران خود نسبت زنا می‌دهند و غیر از خود شاهدانی ندارند، شهادت یکی از آنان، چهار بار شهادت با سوگند به خدا است [که بگوید:] بدون تردید او از راستگویان است و بار پنجم [بگوید:] بدون تردید لعنت خدا بر او، اگر از دروغگویان باشد. [از زن] عذاب برداشته می‌شود در صورتی که چهار بار به خدا سوگند یاد کند که به راستی [شوهر] او از دروغگویان است و بار پنجم [بگوید:] خشم خدا بر او باد اگر شوهرش از راستگویان باشد (نور/۶-۹).

جهنّم، آتش

العذاب

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ الطُّورِ* وَ كِتَابٍ مَّسْطُورٍ* فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ* وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ* وَ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ* وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ* إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ* مَا لَهُ مِن دَافِعٍ (طور/۱-۸) وَ لِلّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (آل‌عمران/۱۲۹) لِّلَّهِ ما فِي السَّمَاواتِ وَ مَا فِي الأَرْضِ وَ إِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (بقره/۲۸۴) وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ كَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (فتح/۱۴) أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (مائده/۴۰) إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ* يُعَذِّبُُ مَن يَشَاءُ وَ يَرْحَمُ مَن يَشَاءُ وَ إِلَيْهِ تُقْلَبُونَ (عنكبوت/۲۰-۲۱) رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ إِن يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِن يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ وَ مَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا (اسراء/۵۴) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَن فِي الْأَرْضِ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْجِبَالُ وَ الشَّجَرُ وَ الدَّوَابُّ وَ كَثِيرٌ مِّنَ النَّاسِ وَ كَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ وَ مَن يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ (حج/۱۸) وَ مَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا (اسراء/۱۵) مَّا يَفْعَلُ اللّهُ بِعَذَابِكُمْ إِن شَكَرْتُمْ وَ آمَنتُمْ وَ كَانَ اللّهُ شَاكِرًا عَلِيمًا (نساء/۱۴۷) كُتِبَ عَلَيْهِ (الشيطان) أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَ يَهْدِيهِ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ (حج/۴)

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانٌ وَ مَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (حديد/۲۰) فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (فجر/۲۵) إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَ يَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا (نبأ/۴۰) إِنَّ لَدَيْنَا أَنكَالًا وَ جَحِيمًا* وَ طَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَ عَذَابًا أَلِيمًا* يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبَالُ وَ كَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَّهِيلًا (مزّمّل/۱۲-۱۴) يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَ تَرَى النَّاسَ سُكَارَى وَ مَا هُم بِسُكَارَى وَلَكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِيدٌ (حج/۲) مَّن يُصْرَفْ عَنْهُ [العذاب] يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ (انعام/۱۶) [في الجنة]  قَالُوا (المومنون) إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ* فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَ وَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ* إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ (طور/۲۶-۲۸) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَعِيمٍ* فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَ وَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (طور/۱۷-۱۸) لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَ وَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ* فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (دخان/۵۶-۵۷) [قال قائل من المخلَصين في‌ الجنة أفَ] مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ* إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(صافّات/۵۹-۶۰) يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِن نُّورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَيْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَ ظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ (حديد/۱۳)

 

 

 

 

 

 

 

إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَ أَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا* لِيُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَ الْمُنَافِقَاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكَاتِ وَ يَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ كَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (احزاب/۷۲-۷۳) هُوَ الَّذِي أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ …  وَ يُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَ الْمُنَافِقَاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ سَاءتْ مَصِيرًا (فتح/۴-۶) مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا* لِيَجْزِيَ اللَّهُ الصَّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ وَ يُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ إِن شَاء أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا (احزاب/۲۳-۲۴)

 

 

 

الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَ عِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (غافر/۷) وِ مِنْهُم (الناس) مَّن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ* أُولَئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِّمَّا كَسَبُواْ وَ اللّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ (بقره/۲۰۱-۲۰۲) [المتّقون] الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ* الصَّابِرِينَ وَ الصَّادِقِينَ وَ الْقَانِتِينَ وَ الْمُنفِقِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالأَسْحَارِ (آل‌عمران/۱۶-۱۷) [عبادالرّحمن] الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا (فرقان/۶۵) [اولوالالباب] الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللّهَ قِيَامًا وَ قُعُودًا وَ عَلَىَ جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (آل‌عمران/۱۹۱) [المصّلّون] الَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ* إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (معارج/۲۷-۲۸)

 

 

 

 

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِيكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ* تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَ أَنفُسِكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (صف/۱۰-۱۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِيلٌ* إِلاَّ تَنفِرُواْ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَ يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَ لاَ تَضُرُّوهُ شَيْئًا وَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (توبه/۳۸-۳۹) وَ لاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ تَفَرَّقُواْ وَ اخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (آل‌عمران/۱۰۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الأَحْبَارِ وَ الرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَ الَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لاَ يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَ جُنوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لأَنفُسِكُمْ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ (توبه/۳۴-۳۵) وَ لاَ تَتَّخِذُواْ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِهَا وَ تَذُوقُواْ الْسُّوءَ بِمَا صَدَدتُّمْ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَ لَكُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (نحل/۹۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللّهُ بِشَيْءٍ مِّنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ أَيْدِيكُمْ وَ رِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللّهُ مَن يَخَافُهُ بِالْغَيْبِ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ (مائده/۹۴)

 

 

 

 

 

 

العذاب-الكافرون، أَفَبِعَذَابِنَا [الكافرین] يَسْتَعْجِلُونَ* فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ (صافّات/۱۷۶-۱۷۷) وَ لَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ أَلاَ يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَ حَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (هود/۸) وَ سَوْفَ يَعْلَمُونَ حِينَ يَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِيلًا (فرقان/۴۲) نُمَتِّعُهُمْ قَلِيلًا ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ إِلَى عَذَابٍ غَلِيظٍ (لقمان/۲۴)  مَن تَوَلَّى وَ كَفَرَ* فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ (غاشيه/۲۳-۲۴) [الّذین کفروا] لَّهُمْ عَذَابٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَابُ الآخِرَةِ أَشَقُّ وَ مَا لَهُم مِّنَ اللّهِ مِن وَاقٍ (رعد/۳۴) فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُواْ فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا فِي الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ وَ مَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ (آل‌عمران/۵۶) لِلَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (فاطر/۷) وَ الْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (شوري/۲۶) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِآيَاتِ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَ اللّهُ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ (آل‌عمران/۴) وَ وَيْلٌ لِّلْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ* الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَ يَبْغُونَهَا عِوَجًا أُوْلَئِكَ فِي ضَلاَلٍ بَعِيدٍ (ابراهيم/۲-۳) وَ لَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِّنَّا مِن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَذَا لِي وَ مَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَ لَئِن رُّجِعْتُ إِلَى رَبِّي إِنَّ لِي عِندَهُ لَلْحُسْنَى فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَ لَنُذِيقَنَّهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ  (فصّلت/۵۰) [الّذين يفترون علي الله الكذب] نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِيدَ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ (يونس/۷۰) خَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ (الذين كفروا) وَ عَلَى سَمْعِهِمْ وَ عَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عظِيمٌ (بقره/۷) مَن كَفَرَ بِاللّهِ مِن بَعْدِ إيمَانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالإِيمَانِ وَلَكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللّهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّواْ الْحَيَاةَ الْدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَ أَنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ (نحل/۱۰۶-۱۰۷)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* ذَلِكَ بِأَنَّهُ كَانَت تَّأْتِيهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ يَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَ تَوَلَّوا وَّ اسْتَغْنَى اللَّهُ وَ اللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (تغابن/۵-۶) قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللّهُ بُنْيَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَ أَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَشْعُرُونَ* ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَ يَقُولُ أَيْنَ شُرَكَآئِيَ الَّذِينَ كُنتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ (نحل/۲۶-۲۷) أَفَأَمِنُواْ (المشركون) أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَ هُمْ لاَ يَشْعُرُونَ (يوسف/۱۰۷) أُولَئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَ يَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا (اسراء/۵۷) إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ يَقْتُلُونَ الِّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (آل‌عمران/۲۱) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَ لِقَائِهِ أُوْلَئِكَ يَئِسُوا مِن رَّحْمَتِي وَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (عنكبوت/۲۳) إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ (يونس/۴) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَن يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ الأرْضِ ذَهَبًا وَ لَوِ افْتَدَى بِهِ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ وَ مَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ (آل‌عمران/۹۱) وَ لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الآنَ وَ لاَ الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَ هُمْ كُفَّارٌ أُوْلَئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (نساء/۱۸) لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ ثَالِثُ ثَلاَثَةٍ وَ مَا مِنْ إِلَهٍ إِلاَّ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَ إِن لَّمْ يَنتَهُواْ عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (مائده/۷۳) وَ الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِن نِّسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِّن قَبْلِ أَن يَتَمَاسَّا ذَلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ* فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِن قَبْلِ أَن يَتَمَاسَّا فَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِينًا ذَلِكَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَ لِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (مجادله/۳-۴) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِي جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاء الْعَاكِفُ فِيهِ وَ الْبَادِ وَ مَن يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (حج/۲۵) إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ كُبِتُوا كَمَا كُبِتَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَقَدْ أَنزَلْنَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَ لِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ (مجادله/۵) إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُرِيدُونَ أَن يُفَرِّقُواْ بَيْنَ اللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُواْ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا* أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (نساء/۱۵۰-۱۵۱) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ (حج/۵۷) وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً وَ لاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَى أَن تَضَعُواْ أَسْلِحَتَكُمْ وَ خُذُواْ حِذْرَكُمْ إِنَّ اللّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (نساء/۱۰۲) إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا* الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ يَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا* وَ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاء النَّاسِ وَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ لاَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَ مَن يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاء قِرِينًا (نساء/۳۶-۳۸) الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يُفْسِدُونَ (نحل/۸۸)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَ لِقَاء الْآخِرَةِ فَأُوْلَئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ (روم/۱۶) وَعَدَ الله الْمُنَافِقِينَ وَ الْمُنَافِقَاتِ وَ الْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (توبه/۶۸) وَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (ملك/۶) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقْضَى عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَ لَا يُخَفَّفُ عَنْهُم مِّنْ عَذَابِهَا كَذَلِكَ نَجْزِي كُلَّ كَفُورٍ (فاطر/۳۶) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ مَاتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ الْمَلآئِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ* خَالِدِينَ فِيهَا لاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لاَ هُمْ يُنظَرُونَ (بقره/۱۶۱-۱۶۲) وَ لَئِن مَّسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِّنْ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (انبياء/۴۶) وَ لَوْ تَرَى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُواْ الْمَلآئِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبَارَهُمْ وَ ذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِيقِ* ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ (انفال/۵۰-۵۱) يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكْفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (آل‌عمران/۱۰۶) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُواْ الْعَذَابَ (نساء/۵۶) وَ لَوْ تَرَى إِذْ وُقِفُواْ عَلَى رَبِّهِمْ قَالَ أَلَيْسَ هَذَا (البعث) بِالْحَقِّ قَالُواْ بَلَى وَ رَبِّنَا قَالَ فَذُوقُواْ العَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (انعام/۳۰) وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَلَيْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُوا بَلَى وَ رَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (احقاف/۳۴) وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَ اسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِمَا كُنتُمْ تَفْسُقُونَ (احقاف/۲۰) وَ سِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَ قَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَ يُنذِرُونَكُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا قَالُوا بَلَى وَلَكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ* قِيلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (زمر/۷۱-۷۲) [قيل لسائق و شهيد] أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ* مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ* الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ (ق/۲۴-۲۶) خُذُوهُ (الاثیم) فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاء الْجَحِيمِ* ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ (دخان/۴۷-۴۸) مِّن وَرَآئِهِ (جبّار عنید) جَهَنَّمُ وَ يُسْقَى مِن مَّاء صَدِيدٍ* يَتَجَرَّعُهُ وَ لاَ يَكَادُ يُسِيغُهُ وَ يَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَ مَا هُوَ بِمَيِّتٍ وَ مِن وَرَآئِهِ عَذَابٌ غَلِيظٌ (ابراهيم/۱۶-۱۷) [الذين استضعفوا و الذين استكبروا] وَ أَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَ جَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِي أَعْنَاقِ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (سبأ/۳۳) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُواْ بِهِ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* يُرِيدُونَ أَن يَخْرُجُواْ مِنَ النَّارِ وَ مَا هُم بِخَارِجِينَ مِنْهَا وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (مائده/۳۶-۳۷) كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَ ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (حج/۲۲) وَ قَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ* قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَ مَا دُعَاء الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (غافر/۴۹-۵۰) وَ [يومئذٍ] قَالُوا (الكافرون) رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَ كُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا* رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا (احزاب/۶۸-۶۹) قَالُوا [الذین اتبعوا ملأ الکفّار] رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ (ص/۶۱) يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَ مِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَ يَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (عنكبوت/۵۵) وَ بَرَزُواْ لِلّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاء لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللّهِ مِن شَيْءٍ قَالُواْ لَوْ هَدَانَا اللّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ سَوَاء عَلَيْنَآ أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ (ابراهيم/۲۱)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

العذاب- الظالمون، وَ الظَّالِمِينَ أَعَدَّ [الله] لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (انسان/۳۱) أَمْ لَهُمْ (الذين لايومنون بالاخرة) شُرَكَاء شَرَعُوا لَهُم مِّنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَن بِهِ اللَّهُ وَ لَوْ لَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (شوري/۲۱) إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُوْلَئِكَ لَهُم عَذَابٌ أَلِيمٌ (شوري/۴۲) وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَ سَعَى فِي خَرَابِهَا أُوْلَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَآئِفِينَ لهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (بقره/۱۱۴) فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِآيَاتِ اللّهِ وَ صَدَفَ عَنْهَا سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آيَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يَصْدِفُونَ (انعام/۱۵۷) فَذَرْهُمْ (الكافرين) حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ* يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَ لَا هُمْ يُنصَرُونَ*  وَ إِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (طور/۴۵-۴۷) وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أُوْلَئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الأَشْهَادُ هَؤُلاء الَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلاَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ* الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَ يَبْغُونَهَا عِوَجًا وَ هُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ* أُولَئِكَ لَمْ يَكُونُواْ مُعْجِزِينَ فِي الأَرْضِ وَ مَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ مَا كَانُواْ يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَ مَا كَانُواْ يُبْصِرُونَ (هود/۱۸-۲۰) وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوْحِيَ إِلَيَّ وَ لَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ وَ مَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثْلَ مَا أَنَزلَ اللّهُ وَ لَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ فِي غَمَرَاتِ الْمَوْتِ وَ الْمَلآئِكَةُ بَاسِطُواْ أَيْدِيهِمْ أَخْرِجُواْ أَنفُسَكُمُ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَ كُنتُمْ عَنْ آيَاتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ (انعام/۹۳) وَ قَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الأَمْرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَ مَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي فَلاَ تَلُومُونِي وَ لُومُواْ أَنفُسَكُم مَّا أَنَاْ بِمُصْرِخِكُمْ وَ مَا أَنتُمْ بِمُصْرِخِيَّ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (ابراهيم/۲۲) قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ [حین العذاب] ذُوقُواْ عَذَابَ الْخُلْدِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلاَّ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ (يونس/۵۲) [اليوم]َ نَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (سبأ/۴۲) وَ مَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن وَلِيٍّ مِّن بَعْدِهِ وَ تَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَى مَرَدٍّ مِّن سَبِيلٍ* وَ تَرَاهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنظُرُونَ مِن طَرْفٍ خَفِيٍّ وَ قَالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُّقِيمٍ* وَ مَا كَانَ لَهُم مِّنْ أَوْلِيَاء يَنصُرُونَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ وَ مَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن سَبِيلٍ (شوري/۴۴-۴۶) وَ إِذَا رَأى الَّذِينَ ظَلَمُواْ الْعَذَابَ فَلاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَ لاَ هُمْ يُنظَرُونَ (نحل/۸۵) أُوْلَئِكَ جَزَآؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللّهِ وَ الْمَلآئِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ* خَالِدِينَ فِيهَا لاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لاَ هُمْ يُنظَرُونَ* إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَ أَصْلَحُواْ فَإِنَّ الله غَفُورٌ رَّحِيمٌ (آل‌عمران/۸۷-۸۹) وَ لَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِن سُوءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ بَدَا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ (زمر/۴۷) وَ لَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي الأَرْضِ لاَفْتَدَتْ بِهِ وَ أَسَرُّواْ النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ الْعَذَابَ وَ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لاَ يُظْلَمُونَ (يونس/۵۴) احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ أَزْوَاجَهُمْ وَ مَا كَانُوا يَعْبُدُونَ* مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ* … وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ* قَالُوا … فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ* فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ* فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ* إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (صافّات/۲۲-۳۴) [يوم القيامة ما تعبدون من دون الله] فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَ لَا نَصْرًا وَ مَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا (فرقان/۱۹) وَ قِيلَ ادْعُوا شُرَكَاءكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَ رَأَوُا الْعَذَابَ لَوْ أَنَّهُمْ كَانُوا يَهْتَدُونَ (قصص/۶۴) فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ … قَالَتْ أُخْرَاهُمْ [في النّار] لأُولاَهُمْ رَبَّنَا هَؤُلاء أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِّنَ النَّارِ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَكِن لاَّ تَعْلَمُونَ* وَ قَالَتْ أُولاَهُمْ لأُخْرَاهُمْ فَمَا كَانَ لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ (اعراف/۳۷-۳۹) وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّهِ وَ الَّذِينَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ وَ لَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلّهِ جَمِيعًا وَ أَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ* إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُواْ مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُواْ وَ رَأَوُاْ الْعَذَابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الأَسْبَابُ (بقره/۱۶۵-۱۶۶) أَفَمَن يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ قِيلَ لِلظَّالِمِينَ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ* كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمْ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ* فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (زمر/۲۴-۲۶)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

العذاب- فِرَق المختلفة، وَ لَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَ سَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ …  فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ وَ ذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (سجده/۱۲-۱۴) إِنَّكُمْ لَذَائِقُوا الْعَذَابِ الْأَلِيمِ* وَ مَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ* إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (صافّات/۳۸-۴۰) إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ* لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَ هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ* وَ مَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِن كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ* وَ نَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ قَالَ إِنَّكُم مَّاكِثُونَ* لَقَدْ جِئْنَاكُم بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (زخرف/۷۴-۷۸) يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ* وَ صَاحِبَتِهِ وَ أَخِيهِ* وَ فَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ* وَ مَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ* كَلَّا إِنَّهَا لَظَى* نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى* تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّى* وَ جَمَعَ فَأَوْعَى (معارج/۱۱-۱۸) [جهنّم] لِلْطَّاغِينَ مَآبًا* لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا* لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَ لَا شَرَابًا* إِلَّا حَمِيمًا وَ غَسَّاقًا* جَزَاء وِفَاقًا* إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا* وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا* وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا* فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (نبأ/۲۲-۳۰)

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ أَمَّا الَّذِينَ اسْتَنكَفُواْ وَاسْتَكْبَرُواْ فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلُيمًا وَ لاَ يَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللّهِ وَلِيًّا وَ لاَ نَصِيرًا (نساء/۱۷۳) وَ الَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِن بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَ عَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (شوري/۱۶) وَ لاَ تَقُولُواْ لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَذَا حَلاَلٌ وَ هَذَا حَرَامٌ لِّتَفْتَرُواْ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ لاَ يُفْلِحُونَ* مَتَاعٌ قَلِيلٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (نحل/۱۱۶-۱۱۷) وَمَن يُعْرِضْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا (جن/۱۷) وَ لَن يَنفَعَكُمُ (من يعش عن ذكر الرّحمن و شيطان قرينه) الْيَوْمَ إِذ ظَّلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (زخرف/۳۹) وَ مَن يَتَوَلَّ [من الله و رسوله]  يُعَذِّبْهُ عَذَابًا أَلِيمًا (فتح/۱۷) وَ مَن يَعْصِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَ لَهُ عَذَابٌ مُّهِينٌ (نساء/۱۴) إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا (احزاب/۵۷) إِنَّمَا جَزَاء الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُواْ أَوْ يُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ يُنفَوْاْ مِنَ الأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا وَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ* إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ مِن قَبْلِ أَن تَقْدِرُواْ عَلَيْهِمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (مائده/۳۳-۳۴) فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ (الرّسول) أَن تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (نور/۶۳) وَ أَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَ قِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ* وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (سجده/۲۰-۲۱)

 

 

 

 

 

 

وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لَا هُدًى وَ لَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ* وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ (لقمان/۲۰-۲۱) وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لَا هُدًى وَ لَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ* ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَ نُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ* ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ يَدَاكَ وَ أَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ (حج/۸-۱۰) وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَ مَا هُم بِمُؤْمِنِينَ* يُخَادِعُونَ اللّهَ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ مَا يَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُم وَ مَا يَشْعُرُونَ* فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضًا وَ لَهُم عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ (بقره/۸-۱۰) وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَ لَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ (عنكبوت/۱۰) وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ* وَ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا وَلَّى مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا كَأَنَّ فِي أُذُنَيْهِ وَقْرًا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (لقمان/۶-۷) [عبادالرّحمن] وَ الَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَ لَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لَا يَزْنُونَ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ يَلْقَ أَثَامًا* يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يَخْلُدْ فِيهِ مُهَانًا* إِلَّا مَن تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ (فرقان/۶۸-۷۰)

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ (انعام/۴۹) وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ (سبأ/۵) وَ الَّذِينَ يَسْعَوْنَ فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُوْلَئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ (سبأ/۳۸) إِنَّ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللّهِ لاَ يَهْدِيهِمُ اللّهُ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (نحل/۱۰۴) نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَ لَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ رَبِّهِ وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَ أَبْقَى (طه/۱۲۷) وَيْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ* يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَى عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* وَ إِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ* مِن وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ وَ لَا يُغْنِي عَنْهُم مَّا كَسَبُوا شَيْئًا وَ لَا مَا اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاء وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ* هَذَا هُدًى وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مَّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ (جاثيه/۷-۱۱) إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَ لاَ يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لاَ يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى وَ الْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَمَآ أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ* ذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ [توراة] بِالْحَقِّ وَ إِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُواْ فِي الْكِتَابِ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (بقره/۱۷۴-۱۷۶)

 

 

 

 

 

 

 

وَ إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ* وَ لَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَ كَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ* وَ لَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَ مَا يَتَضَرَّعُونَ (مومنون/۷۴-۷۶) الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِي الْعَذَابِ وَ الضَّلَالِ الْبَعِيدِ (سبأ/۸) أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَهُمْ سُوءُ الْعَذَابِ وَ هُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ (نمل/۵) و أَنَّ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (اسراء/۱۰)

 

 

إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَ أَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُوْلَئِكَ لاَ خَلاَقَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ وَ لاَ يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ وَ لاَ يَنظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لاَ يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (آل‌عمران/۷۷) إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ (بروج/۱۰) إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (نور/۲۳) وَ مَن يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَ غَضِبَ اللّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا (نساء/۹۳) فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ شَيْءٌ [مِن القصاص] فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَدَاء إِلَيْهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِكَ تَخْفِيفٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَ رَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ (بقره/۱۷۸) وَ الَّذِينَ يَمْكُرُونَ السَّيِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَ مَكْرُ أُوْلَئِكَ هُوَ يَبُورُ (فاطر/۱۰) أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُواْ السَّيِّئَاتِ أَن يَخْسِفَ اللّهُ بِهِمُ الأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَشْعُرُونَ* أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ* أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَى تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرؤُوفٌ رَّحِيمٌ (نحل/۴۵-۴۷) وَ إِذَا جَاءتْهُمْ آيَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ اللّهِ وَ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُواْ يَمْكُرُونَ (انعام/۱۲۴) إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (نور/۱۹) الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَ الَّذِينَ لاَ يَجِدُونَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللّهُ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (توبه/۷۹)

 

 

 

 

 

وَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ (الشياطين) عَذَابَ السَّعِيرِ (ملك/۵) لَا يَسَّمَّعُونَ (شيطان مارد) إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَ يُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ* دُحُورًا وَ لَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ* إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (صافّات/۸-۱۰)

 

 

العذاب- الاقوام، وَ مَا مَنَعَ النَّاسَ أَن يُؤْمِنُوا إِذْ جَاءهُمُ الْهُدَى وَ يَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّا أَن تَأْتِيَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلًا (كهف/۵۵) وَ إِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا (اسراء/۱۶) وَ مَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ* وَ قَالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَالًا وَ أَوْلَادًا وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (سبأ/۳۴-۳۵) وَ إِن مِن قَرْيَةٍ إِلاَّ نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَلِك فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (اسراء/۵۸) وَ كَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَ رُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِيدًا وَ عَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُّكْرًا* فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَ كَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا* أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُوْلِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا قَدْ أَنزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا (طلاق/۸-۱۰) وَ كَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَ هِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ* إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الآخِرَةِ (هود/۱۰۲-۱۰۳)

 

 

 

 

 

إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَكَ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (نوح/۱) [قال نوح لقومه] إِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ (هود/۲۶) إِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (اعراف/۵۹) [قال نوح لملأ مِن قومه] فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَ يَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (هود/۳۹) قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلاَمٍ مِّنَّا وَ بَركَاتٍ عَلَيْكَ وَ عَلَى أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ وَ أُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ* تِلْكَ مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَ لاَ قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ (هود/۴۸-۴۹) وَ قَوْمَ نُوحٍ لَّمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَ جَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً وَ أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ عَذَابًا أَلِيمًا* وَ عَادًا وَ ثَمُودَ وَ أَصْحَابَ الرَّسِّ وَ قُرُونًا بَيْنَ ذَلِكَ كَثِيرًا* وَ كُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ وَ كُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِيرًا (فرقان/۳۷-۳۹) وَ لَقَد تَّرَكْنَاهَا (سفينة نوح) آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ* فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَ نُذُرِ (قمر/۱۵-۱۶)

 

 

 

 

 

[قال هود لقومه] إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (شعراء/۱۳۵) أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ* قَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَأْفِكَنَا عَنْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (احقاف/۲۱-۲۲) قَالُواْ (قوم عاد لهود) أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللّهَ وَحْدَهُ وَ نَذَرَ مَا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ* قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَ غَضَبٌ … فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ (اعراف/۷۰-۷۱) [قالوا قومه] وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (شعراء/۱۳۸) فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ* تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا يُرَى إِلَّا مَسَاكِنُهُمْ كَذَلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ (احقاف/۲۴-۲۵) فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ قَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ* فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي أَيَّامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَى وَ هُمْ لَا يُنصَرُونَ (فصّلت/۱۵-۱۶) كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَ نُذُرِ* إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ* تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ* فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَ نُذُرِ (قمر/۱۸-۲۱) وَ لَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَ الَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَ نَجَّيْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ* وَ تِلْكَ عَادٌ جَحَدُواْ بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَ عَصَوْاْ رُسُلَهُ وَ اتَّبَعُواْ أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ* وَ أُتْبِعُواْ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلا إِنَّ عَادًا كَفَرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ (هود/۵۸-۶۰)

 

 

 

 

 

 

 

 

[قال صالح لقومه] فَذَرُوهَا (ناقة) تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللّهِ وَ لاَ تَمَسُّوهَا بِسُوَءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (اعراف/۷۳) وَ لاَ تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ (هود/۶۴) وَ لَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ* فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ* فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَ مَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (شعراء/۱۵۶-۱۵۸) فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَى فَعَقَرَ* فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَ نُذُرِ* إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ (قمر/۲۹-۳۱) ثَمُودُ فَهَدَيْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَى عَلَى الْهُدَى فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (فصّلت/۱۷)

 

 

 

[قال ابراهيم] يَا أَبَتِ إِنِّي أَخَافُ أَن يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَن فَتَكُونَ لِلشَّيْطَانِ وَلِيًّا (مريم/۴۵) قَالَ [الله لابراهيم] وَ مَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (بقره/۱۲۶)

 

[قال لوط لقومه] أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَ تَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَ تَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنكَرَ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (عنكبوت/۲۹) وَ لَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَ نُذُرِ* وَ لَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ* فَذُوقُوا عَذَابِي وَ نُذُرِ (قمر/۳۷-۳۹) إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (عنکبوت/۳۴) [ابراهيم] يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ* إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيب* يَا إِبْرَاهِيمُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا إِنَّهُ قَدْ جَاء أَمْرُ رَبِّكَ وَ إِنَّهُمْ آتِيهِمْ عَذَابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ (هود/۷۴-۷۶) وَ تَرَكْنَا فِيهَا (قریه لوط) آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ* وَ فِي مُوسَى … وَ فِي عَادٍ … وَ فِي ثَمُودَ … وَ قَوْمَ نُوحٍ (ذاريات/۳۷-۴۶)

 

 

 

 

قَالَ [شعيب] يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ وَ لاَ تَنقُصُواْ الْمِكْيَالَ وَ الْمِيزَانَ إِنِّيَ أَرَاكُم بِخَيْرٍ وَ إِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُّحِيطٍ (هود/۸۴) وَ يَا قَوْمِ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَ مَنْ هُوَ كَاذِبٌ وَ ارْتَقِبُواْ إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ* وَ لَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَ الَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مَّنَّا وَ أَخَذَتِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ* كَأَن لَّمْ يَغْنَوْاْ فِيهَا أَلاَ بُعْدًا لِّمَدْيَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ (هود/۹۳-۹۵) فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ* إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَ مَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (شعراء/۱۸۹-۱۹۰)

 

 

 

 

[قال الله لموسي و هارون] فَأْتِيَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ لَا تُعَذِّبْهُمْ … إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَى مَن كَذَّبَ وَ تَوَلَّى (طه/۴۷-۴۸) وَل َمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُواْ يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ لَئِن كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَ لَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ* فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ (اعراف/۱۳۴-۱۳۵) قَالَ لَهُم (السحرة) مُّوسَى وَيْلَكُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَيُسْحِتَكُمْ بِعَذَابٍ وَ قَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى (طه/۶۱) قَالَ [فرعون لسّحرة] آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَ أَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَ لَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَ أَبْقَى (طه/۷۱) وَ قَالَ مُوسَى رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَ مَلأهُ زِينَةً وَ أَمْوَالًا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِكَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَى أَمْوَالِهِمْ وَ اشْدُدْ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُواْ حَتَّى يَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِيمَ (يونس/۸۸) وَ اكْتُبْ لَنَا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاء وَ رَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ (اعراف/۱۵۶) [قال موسي لقومه] تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَ لَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ (ابراهيم/۷)

 

 

 

 

 

 

 

وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُواْ هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُواْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَ ادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَ قُولُواْ حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ وَ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ* فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ (بقره/۵۸-۵۹) وَ إِذْ قِيلَ لَهُمُ اسْكُنُواْ هَذِهِ الْقَرْيَةَ وَ كُلُواْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ وَ قُولُواْ حِطَّةٌ وَ ادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطِيئَاتِكُمْ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ* فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنْهُمْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُواْ يَظْلِمُونَ (اعراف/۱۶۱-۱۶۲) وَ إِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لاَ تَسْفِكُونَ دِمَاءكُمْ وَ لاَ تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَ أَنتُمْ تَشْهَدُونَ* ثُمَّ أَنتُمْ هَؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَ تُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِّنكُم مِّن دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِم بِالإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ إِن يَأتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ* أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالآَخِرَةِ فَلاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لاَ هُمْ يُنصَرُونَ (بقره/۸۴-۸۶) فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا وَ حَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ* النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَ عَشِيًّا وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ (غافر/۴۵-۴۶) [الم تر كيف فعل ربک بِ] فِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ* الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ* فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ* فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ* إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (فجر/۱۰-۱۴)

 

 

 

 

 

 

 

 

قَالَتْ أُمَّةٌ مِّنْهُمْ (قریه الّتی کانت حاضره البحر) لِمَ تَعِظُونَ قَوْمًا اللّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا قَالُواْ مَعْذِرَةً إِلَى رَبِّكُمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ* فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ أَنجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أَخَذْنَا الَّذِينَ ظَلَمُواْ بِعَذَابٍ بَئِيسٍ بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ* فَلَمَّا عَتَوْاْ عَن مَّا نُهُواْ عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِينَ (اعراف/۱۶۴-۱۶۶)

 

 

 

[يا داوود] إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ (ص/۲۶)

وَ مِنَ الْجِنِّ مَن يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ (سلیمان) وَ مَن يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ (سبأ/۱۲)

 

فَلَوْلاَ كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلاَّ قَوْمَ يُونُسَ لَمَّآ آمَنُواْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الخِزْيِ فِي الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَ مَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ (يونس/۹۸)

 

قُلْنَا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِمَّا أَن تُعَذِّبَ وَ إِمَّا أَن تَتَّخِذَ فِيهِمْ حُسْنًا* قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُّكْرًا (كهف/۸۶-۸۷)

 

قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ … قَالَ اللّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ فَمَن يَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لاَّ أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِينَ* وَ إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَ أُمِّيَ إِلَهَيْنِ مِن دُونِ اللّهِ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَ لاَ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ* مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ وَ كُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ* إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ وَ إِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (مائده/۱۱۴-۱۱۸) وَ لَمَّا جَاء عِيسَى بِالْبَيِّنَاتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُم بِالْحِكْمَةِ وَ لِأُبَيِّنَ لَكُم بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ* إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ* فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ عَذَابِ يَوْمٍ أَلِيمٍ (زخرف/۶۳-۶۵)

 

 

 

 

 

 

وَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ … وَ لَقَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مِّنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَ هُمْ ظَالِمُونَ (نحل/۱۱۲-۱۱۳)

 

إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ* وَ لَا يَسْتَثْنُونَ* فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَ هُمْ نَائِمُونَ* فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ … كَذَلِكَ الْعَذَابُ وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْكَانُوا يَعْلَمُونَ (قلم/۱۷-۳۳)

 

تَاللّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (نحل/۶۳) أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَ مِنكَ وَ مِن نُّوحٍ وَ إِبْرَاهِيمَ وَ مُوسَى وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ أَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا* لِيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَن صِدْقِهِمْ وَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا أَلِيمًا (احزاب/۷-۸) فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (شعراء/۲۱۳) قُلْ إِنِّيَ أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (انعام/۱۵؛ يونس/۱۵؛ زمر/۱۳) أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنَّنِي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ وَ بَشِيرٌ* وَ أَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى وَ يُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ وَ إِن تَوَلَّوْاْ فَإِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (هود/۲-۳) قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَ فُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَّكُم بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ (سبأ/۴۶) نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ* وَ أَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الأَلِيمَ (حجر/۴۹-۵۰) قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ* وَ أَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ* وَ اتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ العَذَابُ بَغْتَةً وَ أَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ* أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَ إِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ* أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ* أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ* بَلَى قَدْ جَاءتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَ اسْتَكْبَرْتَ وَ كُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (زمر/۵۳-۵۹) وَ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَ لَن يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ (حج/۴۷) وَ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَ لَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَجَاءهُمُ الْعَذَابُ وَ لَيَأْتِيَنَّهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ* يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ (عنكبوت/۵۳-۵۴) وَ رَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ بَل لَّهُم مَّوْعِدٌ لَّن يَجِدُوا مِن دُونِهِ مَوْئِلًا (كهف/۵۸) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ* أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُم بِهِ آلآنَ وَ قَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (يونس/۵۰-۵۱) قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (انعام/۴۷) قُلْ أَرَأَيْتُكُم إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شَاء وَ تَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ (انعام/۴۰-۴۱) قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَى أَن يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِّن فَوْقِكُمْ أَوْ مِن تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَ يُذِيقَ بَعْضَكُم بَأْسَ بَعْضٍ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ (انعام/۶۵) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَ مَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (ملك/۲۸) قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ* مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَ يَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (زمر/۳۹-۴۰) قُلْ مَن كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَنُ مَدًّا حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَ إِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّكَانًا وَ أَضْعَفُ جُندًا (مريم/۷۵) وَ أَنذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَلَمْ تَكُونُواْ أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ*  وَ سَكَنتُمْ فِي مَسَاكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ وَ تَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَ ضَرَبْنَا لَكُمُ الأَمْثَالَ (ابراهيم/۴۴-۴۵) فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ* يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ* رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ* أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَ قَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ*ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ* إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (دخان/۱۰-۱۵) إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ* وَ لَوْ جَاءتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّى يَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِيمَ (یونس/۹۶-۹۷) أَفَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِي النَّارِ (زمر/۱۹)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ* فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذَابًا شَدِيدًا وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ* ذَلِكَ جَزَاء أَعْدَاء اللَّهِ النَّارُ لَهُمْ فِيهَا دَارُ الْخُلْدِ جَزَاء بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (فصّلت/۲۶-۲۸) قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِّنْ هَذَا (فهم القرآن) وَ لَهُمْ أَعْمَالٌ مِن دُونِ ذَلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ* حَتَّى إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ* لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ* قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ* مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ (مومنون/۶۳-۶۷) وَ لَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ (قرآن) حَتَّى تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ (حج/۵۵) [قالوا الملأهم] أَأُنزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِّن ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (ص/۸) وَ لَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَ نَخْزَى (طه/۱۳۴) وَ إِذْ قَالُواْ اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* وَ مَا كَانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنتَ فِيهِمْ وَ مَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (انفال/۳۲-۳۴) وَ لَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ* فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ* كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ* لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ* فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ* فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ* أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ* أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ* ثُمَّ جَاءهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ* مَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ (شعراء/۱۹۸-۲۰۷) فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ* وَ إِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ* بَلِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ* وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ* فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* إِلَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (انشقاق/۲۰-۲۵) وَ ذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَعِبًا وَ لَهْوًا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ ذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللّهِ وَلِيٌّ وَ لاَ شَفِيعٌ وَ إِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لاَّ يُؤْخَذْ مِنْهَا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ (انعام/۷۰)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَ لَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ هِادُواْ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَذَا فَخُذُوهُ وَ إِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواْ وَ مَن يُرِدِ اللّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللّهِ شَيْئًا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ* سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ (مائده/۴۱-۴۲) وَ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَن يَضُرُّواْ اللّهَ شَيْئًا يُرِيدُ اللّهُ أَلاَّ يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ* إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ لَن يَضُرُّواْ اللّهَ شَيْئًا وَ لهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* وَ لاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْمًا وَ لَهْمُ عَذَابٌ مُّهِينٌ (آل‌عمران/۱۷۶-۱۷۸) يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلآئِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُواْ الرَّعْبَ فَاضْرِبُواْ فَوْقَ الأَعْنَاقِ وَ اضْرِبُواْ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَآقُّواْ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ مَن يُشَاقِقِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ* ذَلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَ أَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ (انفال/۱۲-۱۴) لَيْسَ لَكَ مِنَ الأَمْرِ( هزیمة و فتح) شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذَّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ (آل‌عمران/۱۲۸) هُمُ (اهل مكّه) الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ الْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَن يَبْلُغَ مَحِلَّهُ وَ لَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُونَ وَ نِسَاء مُّؤْمِنَاتٌ لَّمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَؤُوهُمْ فَتُصِيبَكُم مِّنْهُم مَّعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ لِيُدْخِلَ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (فتح/۲۵) وَ مَا لَهُمْ أَلاَّ يُعَذِّبَهُمُ اللّهُ وَ هُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ مَا كَانُواْ أَوْلِيَاءهُ … وَ مَا كَانَ صَلاَتُهُمْ عِندَ الْبَيْتِ إِلاَّ مُكَاء وَ تَصْدِيَةً فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ(انفال/۳۴-۳۵) [فی الحُنَین] أَنَزلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَ عذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ ذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ (توبه/۲۶) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَ قُولُواْ انظُرْنَا وَ اسْمَعُوا ْ وَ لِلكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (بقره/۱۰۴) سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ* لِّلْكَافِرينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ* مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (معارج/۱-۳) [هذا الآيات] وَ أَذَانٌ مِّنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الأَكْبَرِ أَنَّ اللّهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ وَ رَسُولُهُ فَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَ إِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللّهِ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* إِلاَّ الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنقُصُوكُمْ شَيْئًا وَ لَمْ يُظَاهِرُواْ عَلَيْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّواْ إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ (توبه/۳-۴) أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَ قَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَ وَلَدًا* أَاطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا* كَلَّا سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَ نَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا (مريم/۷۷-۷۹) يَحْلِفُونَ (الکافرون و المنافقون) بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَ لَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَ هَمُّواْ بِمَا لَمْ يَنَالُواْ وَ مَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ وَ إِن يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ وَ مَا لَهُمْ فِي الأَرْضِ مِن وَلِيٍّ وَ لاَ نَصِيرٍ (توبه/۷۴)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ جَاء الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الأَعْرَابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَ قَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُواْ اللّهَ وَ رَسُولَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (توبه/۹۰) وَ مِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى النِّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِيمٍ (توبه/۱۰۱) وَ آخَرُونَ [الاعراب و اهل‌المدينة] مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَ إِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَ اللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (توبه/۱۰۶) قُل لِّلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَى قَوْمٍ أُوْلِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ فَإِن تُطِيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْرًا حَسَنًا وَ إِن تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّيْتُم مِّن قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (فتح/۱۶) قُلْ [للذین يستأذنُک فی الجهاد] هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُواْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ (توبه/۵۲) بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا* الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ (نساء/۱۳۸-۱۳۹) تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَ قُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ* كَمَثَلِ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (حشر/۱۴-۱۵) لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُواْ مُجْرِمِينَ (توبه/۶۶) فَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَ لاَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ تَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَ هُمْ كَافِرُونَ (توبه/۵۵) وَ لاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الدُّنْيَا وَ تَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَ هُمْ كَافِرُونَ (توبه/۸۵) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَى ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَ يَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ مَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَ إِذَا جَاؤُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَ يَقُولُونَ فِي أَنفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِيرُ (مجادله/۸)

 

 

 

 

 

 

 

 

أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لاَ تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاء ظُهُورِهِمْ وَ اشْتَرَوْاْ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ* لاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَواْ وَّ يُحِبُّونَ أَن يُحْمَدُواْ بِمَا لَمْ يَفْعَلُواْ فَلاَ تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِّنَ الْعَذَابِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (آل‌عمران/۱۸۷-۱۸۸) وَ قَالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاء اللّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُم بَلْ أَنتُم بَشَرٌ مِّمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ لِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ (مائده/۱۸) لَّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِيَاء سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ وَ قَتْلَهُمُ الأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ نَقُولُ ذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِيقِ* ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَ أَنَّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِيدِ (آل‌عمران/۱۸۱-۱۸۲) وَ قَالُواْ (اليهود) قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّه بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا مَّا يُؤْمِنُونَ* وَ لَمَّا جَاءهُمْ كِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَ كَانُواْ مِن قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَمَّا جَاءهُم مَّا عَرَفُواْ كَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّه عَلَى الْكَافِرِينَ* بِئْسَمَا اشْتَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن يَكْفُرُواْ بِمَا أنَزَلَ اللّهُ بَغْيًا أَن يُنَزِّلُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ فَبَآؤُواْ بِغَضَبٍ عَلَى غَضَبٍ وَ لِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ* وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ نُؤْمِنُ بِمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَ يَكْفُرونَ بِمَا وَرَاءهُ وَ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِيَاءَ اللّهِ مِن قَبْلُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ* وَ لَقَدْ جَاءكُم مُّوسَى بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَ أَنتُمْ ظَالِمُونَ (بقره/۸۸-۹۲) فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ وَ كُفْرِهِم بَآيَاتِ اللّهِ وَ … فَبِظُلْمٍ مِّنَ الَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدِّهِمْ عَن سَبِيلِ اللّهِ كَثِيرًا* وَ أَخْذِهِمُ الرِّبَا وَ قَدْ نُهُواْ عَنْهُ وَ أَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (نساء/۱۵۵-۱۶۱) يَوَدُّ أَحَدُهُمْ (اهل‌الكتاب) لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَ مَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَن يُعَمَّرَ وَ اللّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ (بقره/۹۶) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِم مَّا هُم مِّنكُمْ وَ لَا مِنْهُمْ وَ يَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ* أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ* اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ (مجادله/۱۴-۱۷) تَرَى كَثِيرًا مِّنْهُمْ (الّذين كفروا مِن بني‌اسرائيل) يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنفُسُهُمْ أَن سَخِطَ اللّهُ عَلَيْهِمْ وَ فِي الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ (مائده/۸۰) وَ لَوْلَا أَن كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاء لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ (حشر/۳)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

يَا نِسَاء النَّبِيِّ مَن يَأْتِ مِنكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ وَ كَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا (احزاب/۳۰)

إِنَّ الَّذِينَ جَاؤُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِّنكُمْ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَّكُم بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُم مَّا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَ الَّذِي تَوَلَّى كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ (نور/۱۱) وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ لَمَسَّكُمْ فِي مَا أَفَضْتُمْ فِيهِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (نور/۱۴) مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُ أَسْرَى حَتَّى يُثْخِنَ فِي الأَرْضِ … لَّوْلاَ كِتَابٌ مِّنَ اللّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيمَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (انفال/۶۷-۶۸)

 

 

 

[قالوا من الجن] يَا قَوْمَنَا أَجِيبُوا دَاعِيَ اللَّهِ وَ آمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَ يُجِرْكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (احقاف/۳۱)

 

العذاب الافراد- فیهم، قَالَتْ [امرأة العزيز] مَا جَزَاء مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوَءًا إِلاَّ أَن يُسْجَنَ أَوْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (يوسف/۲۵)

 

[قال سليمان] لَأُعَذِّبَنَّهُ (هدهد) عَذَابًا شَدِيدًا أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَيَأْتِيَنِّي بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (نمل/۲۱) فَلَمَّا خَرَّ [جسد سليمان] تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ (سبأ/۱۴)

 

وَ مَا نُرِيهِم (فرعون و قومه) مِّنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا وَ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ* وَ قَالُوا يَا أَيُّهَا السَّاحِرُ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ* فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ (زخرف/۴۸-۵۰) وَ لَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ* مِن فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ (دخان/۳۰-۳۱) قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ أَنجَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ وَ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَ فِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ (ابراهيم/۶) نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَ فِي ذَلِكُم بَلاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ (بقره/۴۹) أَنجَيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَونَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبْنَاءكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَ فِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ (اعراف/۱۴) تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَن يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ (اعراف/۱۶۷)

 

 

 

 

وَ اذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَ عَذَابٍ (ص/۴۱)

قَالُوا [اصحاب القرية للمرسلين] إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَ لَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (يس/۱۸)

 

أَلاَ تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُواْ أَيْمَانَهُمْ وَ هَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَ هُم بَدَؤُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ … قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَ يُخْزِهِمْ وَ يَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَ يَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ (توبه/۱۳-۱۴) [ما ملکت ایمانکم من فتیاتکم المومنات] فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ (نساء/۲۵) الزَّانِيَةُ وَ الزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَ لَا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ (نور/۲) وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَ لَمْ يَكُن لَّهُمْ شُهَدَاء إِلَّا أَنفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ* وَ الْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِن كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ وَ يَدْرَأُ* عَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ* وَ الْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيْهَا إِن كَانَ مِنَ الصَّادِقِينَ (نور/۶-۹)