چکیده: خدا با ابراهیم و اسماعیل عهد کرد که خانه او را برای طواف‌کنندگان پاکیزه کنند و در میان مردم ندا دهند تا مردم بر گِرد آن خانه کهن، طواف کنند.

آن‌گاه که این خانه (کعبه) را برای مردم جای بازگشت و امن قرار دادیم و [گفتیم:] مقام ابراهیم را محلّ نماز قرار دهید. با ابراهیم و اسماعیل عهد کردیم که خانه من را برای طواف‌کنندگان، معتکفان، رکوع‌کنندگان و سجودکنندگان پاکیزه کنید (بقره/۱۲۵). هنگامی که برای ابراهیم جای خانه را مشخّص کردیم، [به او گفتیم:] چیزی را با من شریک نگردان و خانه‌ام را برای طواف‌کنندگان، قیام کنندگان و رکوع و سجود کنندگان پاکیزه کن. در میان مردم برای حج بانگ بردار تا پیاده و بر هر شتر لاغری، از هر راه دوری به سوی تو بیایند تا شاهد منافع خود باشند و نام خدا را در روزهای معلومی بر آن‌چه از چهارپایان زبان بسته‌ای که روزی آنان کرده است، ببَرند پس از آنها بخورید و به درمانده مستمند بخورانید سپس باید آلودگی خود را بزدایند و به نذرهای خود وفا کنند و بر گِرد آن خانه کهن، طواف کنند. این است [آن‌چه مقرّر شده است]. هر کس مقرّرات خدا را بزرگ دارد، برای او نزد پروردگارش، بهتر است (حج/۲۶-۳۰).

حج

وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَ أَمْنًا وَ اتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى وَ عَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَ الْعَاكِفِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ (بقره/۱۲۵) وَ إِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَن لَّا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَ طَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَ الْقَائِمِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ* وَ أَذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَ عَلَى كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ* لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَ يَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِي أَيَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَكُلُوا مِنْهَا وَ أَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِيرَ* ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَ لْيُوفُوا نُذُورَهُمْ وَ لْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ* ذَلِكَ وَ مَن يُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللَّهِ فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ عِندَ رَبِّهِ وَ أُحِلَّتْ لَكُمُ الْأَنْعَامُ إِلَّا مَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَ اجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ(حج/۲۶-۳۰)