چکیده: سران بنی‌اسرائیل بعد از موسی، از پیامبر خود خواستند تا فرمانروایی برای آنان بگمارد تا با کسانی که آنان را از دیارشان بیرون کرده‌اند، جنگ کنند. خدا برای آنان طالوت را معین کرد امّا آنان گفتند: طالوت، مالی ندارد. پیامبر آنان گفت: خدا او را از نظر دانش و نیروى بدنى بر شما برتری داده است. نشانه فرمان‌روایی او این است که آن صندوق آرامش‌بخش که فرشتگان آن را حمل مى‏ کنند، به سوى شما خواهد آمد. طالوت و سپاه او، جالوت و سپاه او را به اذن خدا شکست دادند و داوود جالوت را کشت.

آیا سرانی از بنى‌اسرائیل پس از موسى را ندیدی، آن‌گاه که به پیامبر خود گفتند: فرمانروایی براى ما بگمار تا در راه خدا جنگ کنیم؟ [آن پیامبر] گفت: آیا گمان نمی‌کنید که اگر جنگ بر شما مقرّر شود، جنگ نکنید؟ گفتند: چرا در راه خدا نجنگیم در حالی‌که از دیارمان و از نزد فرزندانمان بیرون رانده شده ‏ایم؟ پس هنگامى که جنگ بر آنان مقرّر شد، جز اندکی از آنان، پشت کردند. خدا به ستمکاران دانا است. پیامبرشان به آنان گفت: به‌راستی خدا طالوت را بر شما به فرمانروایی برانگیخته است. گفتند: چگونه او را بر ما فرمان‌روایی باشد در حالی‌که ما به فرمان‌روایی، از او سزاوارتر هستیم و به او گشایش مالى داده نشده است؟ [پیامبر آنها] گفت: بی‌گمان‏، خدا او را بر شما برگزیده است و او را در دانش و جسم بر شما فزونی داده است. خدا فرمانروایی خود را به هر که بخواهد مى‏ دهد. خدا گشایشگر دانا است. پیامبرشان به آنان گفت: در حقیقت نشانه فرمانروایی او این است که آن صندوق که در آن آرامشی از جانب پروردگارتان و بازمانده ‏اى از آن‌چه خاندان موسى و خاندان هارون [در آن] بر جاى نهاده ‏اند، در حالى‌که فرشتگان آن را حمل مى‏ کنند، به سوى شما خواهد آمد. بدون‌تردید، اگر مومن باشید، براى شما در این نشانه ‏اى است. چون طالوت سپاهیان [خود] را حرکت داد، گفت: ‏به راستی خدا شما را به رودخانه‏ اى می‌آزماید پس هر کس از آن بنوشد، از من نیست و هر کس از آن نخورد جز کسى که به اندازه کف دستی بردارد، او از من است پس، جز اندکی از آنان، [همه] از آن نوشیدند. هنگامى که او (طالوت) و کسانى که همراه او ایمان آورده بودند، از آن گذشتند، [نافرمانان] گفتند: امروز ما را یاراى [مقابله با] جالوت و سپاهیان او نیست. کسانى که می‌دانستند خدا را ملاقات خواهند کرد، گفتند: چه بسیار گروهى اندک، که به خواست خدا، بر گروهى بسیار پیروز شدند. خدا با صابران است. هنگامى که با جالوت و سپاهیان او روبرو شدند، گفتند: پروردگارا، بر ما شکیبایى فرو ریز و گام‌هاى ما را استوار دار و ما را بر گروه کافران پیروز کن. پس آنان را به اذن خدا شکست دادند و داوود، جالوت را کشت. خدا به او فرمانروایی و حکمت داد و از آن‌چه می‌خواست به او آموخت. اگر خدا برخى از مردم را به وسیله برخى دیگر دفع نمى ‏کرد بدون‌تردید، زمین تباه می‌شد ولى خدا بر جهانیان صاحب فضل است (بقره/۲۴۶-۲۵۱).

أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِيٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُواْ قَالُواْ وَ مَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ قَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَارِنَا وَ أَبْنَآئِنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلاَّ قَلِيلًا مِّنْهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ* وَ قَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا قَالُوَاْ أَنَّى يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنَا وَ نَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَ لَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِّنَ الْمَالِ قَالَ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَ زَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ وَ اللّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَن يَشَاءُ و َاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ *وَ قَالَ لَهُمْ نِبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَن يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَ بَقِيَّةٌ مِّمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَ آلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلآئِكَةُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ* فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِيكُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَ مَن لَّمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِيلًا مِّنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَ الَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَ جُنودِهِ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو اللّهِ كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَ اللّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ* وَ لَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَ جُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَ انصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ* فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللّهِ وَ قَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ وَ الْحِكْمَةَ وَ عَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ وَ لَوْلاَ دَفْعُ اللّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الأَرْضُ وَ لَكِنَّ اللّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ (بقره/۲۴۶-۲۵۱)