چکیده: پروردگارا، آن‌چه طاقت آن را نداریم، بر ما نگذار. بر کسانی که روزه، طاقت‌فرسا است، عوضِ آن طعام‌دادن به مسکین است.

خدا هیچ کس را جز به اندازه وسعش تکلیف نمی‌کند. آن‌چه [از خوبی] به دست آورده، به سود او است و آن‌چه [از بدی] به دست آورده، به زیان او است. پروردگارا، اگر فراموش کردیم یا خطا کردیم، بر ما نگیر. پروردگارا، بر ما تکلیف سنگین نگذار چنان‌که بر آنان که پیش از ما بودند، گذاشتی. پروردگارا، آن‌چه را طاقتِ آن را نداریم، بر ما نگذار. از ما درگذر. ما را بیامرز و بر ما رحم کن که تو مولای ما هستی پس ما را بر گروه کافران یاری کن (بقره/۲۸۶).

بر کسانی که آن (روزه)، طاقت‌فرسا است، عوضِ [آن] طعام‌دادن به مسکین است. هر کس با میل خیری انجام دهد، آن برایش بهتر است و روزه‌گرفتن برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید (بقره/۱۸۴).

هنگامی که طالوت با سپاهیان بیرون شد، گفت‏: به‌راستی خدا شما را به وسیله رودخانه ‏اى خواهد آزمود پس هر کس از آن بنوشد، از من نیست و هر کس از آن نخورد، بی‌تردید او از من است مگر کسى که با دستش، کفى برگیرد پس جز اندکى از آنها، از آن نوشیدند و هنگامى که با کسانى که همراه او ایمان آورده بودند، از آن گذشتند، گفتند: امروز ما را طاقت مقابله با جالوت و سپاهیان او نیست. کسانی که می‌دانستند خدا را ملاقات خواهند کرد، گفتند: چه بسا گروهی اندک به اذن خدا بر گروهی بسیار غلبه یافته و خدا با شکیبایان است. چون با جالوت و سپاه او روبه‌رو شدند، گفتند: پروردگارا، بر ما شکیبایی فرو ریز. گام‌هایمان را استوار بدار و ما را بر گروه کافران یاری بده (بقره/۲۴۹-۲۵۰).

وسع، قادر، استطاعت

لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَ عَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَ لاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَ لاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (بقره/۲۸۶)

وَ عَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَ أَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (بقره/۱۸۴)

فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِيكُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَمَن لَّمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِيلًا مِّنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَ الَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَ  جُنودِهِ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو اللّهِ كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَ اللّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ*  وَ  لَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَ  جُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَ انصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (بقره/۲۴۹-۲۵۰)