چکیده: خدا صالحان را سرپرستی و یاوری می‌کند. او کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دادند را در زمره صالحان داخل می‌کند. کسانی که خدا و فرستاده او را اطاعت کنند، با صالحان خواهند بود. زمین را بندگان صالح به ارث می‌برند. خردمندان با پدران، همسران و فرزندان صالح خود به بهشت وارد می‌شوند. حاملان عرش و کسانی که اطراف آن هستند، برای مومنان دعا می‌کنند که آنها را با هر صالحی از پدران، همسران و فرزندان آنها داخل بهشت کن. پیامبران از صالحان هستند. اگر صالح باشید، خدا برای بازگشت‌کنندگان آمرزنده است.

کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادند، بی‌تردید آنها را در زمره صالحان داخل می‌کنیم (عنکبوت/۹). هر کس از خدا و فرستاده، اطاعت کند پس آنها با کسانی [خواهند بود] که خدا به آنها نعمت داده، از پیامبران، راستان، شهدا و صالحان. آنها نیکو یاورانی هستند (نساء/۶۹). او است که شما را از نفس واحدی آفرید و جفت وی را از او قرار داد تا به او آرام گیرد پس چون با او بیامیخت، باری سبک گرفت پس با آن [مدّتی] را گذرانید و چون سنگین شد، هر دو، پروردگار خود را خواندند که اگر صالحی به ما بدهی، بی‌گمان از شکرگزاران خواهیم بود پس هنگامی که به آن دو صالحی داد، برای او در آن‌چه به آنها داده بود، شریکانی قرار دادند پس خدا از آن‌چه شریک می‌کنند، والاتر است (اعراف/۱۸۹-۱۹۰).

بی‌گمان در زبور پس از ذکر (تورات) نوشتیم که زمین را بندگان صالح به ارث خواهند برد (انبیاء/۱۰۵). تنها خردمندان متذکّر می‌شوند … آنان عاقبت آن سرای را دارند. بهشت‌های همیشگی که آنها و هر یک از پدران، همسران و فرزندان صالح آنان، در آن داخل می‌شوند. فرشتگان از هر دری، بر آنها وارد می‌شوند [و می‌گویند:] سلام بر شما به سبب آن‌چه صبر کردید پس چه نیک است عاقبت این سرای (رعد/۱۹-۲۴). کسانی که عرش را حمل می‌کنند و کسانی که اطراف آن هستند با حمد پروردگارشان، تسبیح می‌گویند و به او ایمان می‌آورند و برای کسانی که ایمان آورده‌اند، آمرزش می‌خواهند که پروردگارا، رحمت و علم تو همه چیز را فرا گرفته ‌‌است پس کسانی را که توبه کرده و راه تو را پیروی کردند، ببخش و آنها را از عذاب دوزخ نگاه دار. پروردگارا، آنها و هر یک از پدران، همسران و فرزندان صالح آنان را به بهشت‌های همیشگی که بر آنها وعده داده‌ای، داخل کن. به‌راستی تو خود شکست‌ناپذیر حکیم هستی. آنها را از بدی‌ها نگاه دار. هر کس را در آن روز از بدی‌ها نگاه داری، بی‌گمان او را رحمت کرده‌ای. این همان کامیابی بزرگ است (غافر/۷-۹).

پروردگارت مقرر کرده که جز او را نپرستید، به پدر و مادر نیکی کنید … پروردگارتان به آن‌چه در درون شما است، داناتر است. اگر صالح باشید بی‌تردید او برای بسیار بازگشت‌کنندگان، آمرزنده است (اسراء/۲۳-۲۵). از آن‌چه روزی شما کرده‌ایم، انفاق کنید پیش از آن‌که مرگ یکی از شما فرا رسد پس بگوید: پروردگارا، چرا [مرگ] من را تا مدّتی نزدیک، به تأخیر نینداختی تا صدقه دهم و از صالحان شوم (منافقون/۱۰)؟ مردان و زنان بی‌همسر و غلامان و کنیزان صالح خود را همسر دهید. اگر تنگدست باشند، خدا آنها را از فضل خود بی‌نیاز می‌کند. خدا گشایشگر دانا است (نور/۳۲). مردان سرپرستان زنان هستند. به سبب این‌که خدا برخی از آنها را بر برخی برتری داده است و به سبب آن‌که از اموال خود خرج می‌کنند پس، زنان صالح، فرمانبرداران فروتن هستند و در غیابِ [همسر، حقوق او را] حفظ می‌کنند به سبب آن‌چه خدا [حقوق آنها را] حفظ کرده است (نساء/۳۴).

صالحان- اقوام، [ابراهیم گفت:] پروردگارا، به من حکمتی ببخش و من را به صالحان ملحق کن (شعراء/۸۳). بی‌تردید ابراهیم در آخرت از صالحان است (عنکبوت/۲۷؛ نحل/۱۲۲). [ابراهیم گفت:] پروردگارا، به من [فرزندی] از صالحان ببخش پس به او  پسری بردبار، مژده دادیم (صافّات/۱۰۰-۱۰۱). او را به اسحاق، پیامبری از صالحان بشارت دادیم (صافّات/۱۱۲). او (ابراهیم) و لوط را به سوى آن سرزمینى که براى جهانیان در آن برکت نهاده بودیم، نجات دادیم. به او اسحاق و افزون [بر او]، یعقوب را بخشیدیم و همه را صالح قرار دادیم. آنان را پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما هدایت مى ‏کردند و به آنها، انجام دادن کارهاى نیک و برپاداشتن نماز و دادن زکات را وحى کردیم و آنان پرستنده ما بودند (انبیاء/۷۱-۷۳). چه کسی از آیین ابراهیم، روی می‌گرداند جز کسی که خود را به سبک‌مغزی کشانده است، در حالی‌که ما او را در دنیا برگزیدیم و بی‌گمان او در آخرت از صالحان است (بقره/۱۳۰)؟

آنها (نوح، داوود، سلیمان، ایّوب، اسماعیل، ادریس و ذوالکفل) را در رحمت خود داخل کردیم. به‌راستی آنها از صالحان بودند (انبیاء/۸۶). همه آنها (ابراهیم، اسحاق، یعقوب، نوح، داوود، سلیمان، ایّوب، یوسف، موسی، هارون، زکریّا، یحیی، عیسی، الیاس) از صالحان بودند. اسماعیل، یسع، یونس و لوط، همگی را بر جهانیان برتری دادیم و از پدران، فرزندان و برادران آنها [نیز برتری دادیم و از صالحان بودند] (انعام/۸۵-۸۷). لوط را در رحمت خود داخل کردیم. به‌راستی او از صالحان بود (انبیاء/۷۵).

خدا برای کسانی که کفر ورزیده‌اند، همسر نوح و همسر لوط را مَثَل زده است که هر دو زیر [فرمان] دو بنده از بندگان صالح ما بودند پس به آن دو خیانت کردند و آن دو [پیامبر] در برابر خدا هیچ سودی برای آن دو [زن] نداشتند. [به آن دو زن] گفته شد: با داخل‌شوندگان، داخل آتش شوید (تحریم/۱۰).

[یکى از برادران یوسف گفت:] یوسف را بکشید یا او را به سرزمینى بیندازید تا توجّه پدرتان معطوف شما گردد و پس از او مردمى صالح باشید (یوسف/۹). [یوسف گفت: پروردگارا،] من را مسلمان بمیران و به صالحان ملحق کن (یوسف/۱۰۱).

[شعیب به موسی] گفت: در حقیقت من می‌خواهم یکی از این دو دختر خود را به همسری تو درآورم به این [شرط] که هشت سال برای من کار کنی و اگر ده سال را تمام کردی، [اختیار آن] از جانب تو است. نمی‌خواهم بر تو سخت بگیرم. اگر خدا بخواهد، من را از صالحان خواهی یافت (قصص/۲۷).

[بنده‌ای از بندگان ما که به او از جانب خود رحمت داده بودیم و از نزد خود به او علم آموخته بودیم، به موسی گفت:] آن دیوار، از آنِ دو پسر بچه یتیم در آن شهر بود و زیر آن گنجی برای آنها بود و پدرشان صالح بود پس پروردگار تو خواست که آن دو یتیم به رشد خود برسند و گنج خود را خارج کنند که رحمتی از پروردگار تو بود و من، آن را از پیش خود انجام ندادم. این بود تأویل آن‌چه نتوانستی بر آن صبر کنی (کهف/۸۲).

[سلیمان] از سخن مورچه تبسّمی کرد. خندید و گفت: پروردگارا، به من توفیق بده تا نعمت خود را که به من و پدر و مادرم داده‌ای، شکر کنم و این که [عملِ] صالحی که می‌پسندی، انجام دهم و من را به رحمت خود در میان بندگان صالحِ خود داخل کن (نمل/۱۹).

فرشتگان او (زکریّا) را در حالی‌که در محراب به نماز ایستاده بود، ندا دادند که خدا تو را به یحیی که تصدیق‌کننده کلمه‌ای از خدا است و مهتر، خویشتندار و پیامبری از صالحان است، مژده می‌دهد (آل‌عمران/۳۹).

پروردگار یونس، او را برگزید و او را از صالحان قرار داد (قلم/۵۰).

فرشتگان گفتند: ای مریم، بی‌تردید خدا تو را به کلمه‌ای از جانب خود که نام او مسیح، عیسی، پسر مریم است، مژده می‌دهد… و از صالحان است (آل‌عمران/۴۵-۴۶).

آنها (یهود) را در زمین امّت‌هایی پراکنده کردیم. برخی از آنها صالحان و برخی جز آن هستند. آنها را به نیکی‌ها و بدی‌ها آزمودیم، باشد که بازگردند (اعراف/۱۶۸).

بی‌تردید سرپرست و یاور من خدایی است که این کتاب را نازل کرد و او صالحان را سرپرستی و یاوری می‌کند (اعراف/۱۹۶).

[اهل‌کتاب] یکسان نیستند. برخی از اهل‌کتاب، امّتی هستند که [به اطاعت خدا] ایستاده‌اند، آیات خدا را در دل شب تلاوت می‌کنند، در حالی‌که سجده می‌کنند. به خدا و روز بازپسین ایمان می‌آورند. به کار پسندیده فرمان می‌دهند. از کار ناپسند باز می‌دارند و در خیرات می‌شتابند. آنها از صالحان هستند (آل‌عمران/۱۱۳-۱۱۴). [برخی از مسیحیان] چون آن‌چه بر فرستاده نازل شده است، بشنوند، می‌بینی که به سبب آن‌چه از حق شناخته‌اند، چشمانشان از اشک لبریز می‌شود. می‌گویند: پروردگارا، ایمان آوردیم پس ما را با شهادت‌دهندگان بنویس. ما را چیست که به خدا و آن‌چه از حق به سوی ما آمده است، ایمان نیاوریم، در حالی‌که امید داریم پروردگارمان ما را با قوم صالحان داخل کند؟ پس خدا به سبب آن‌چه گفتند، به آنها بهشت‌هایی پاداش داد که از زیر آن نهرها جاری است و در آن جاودانه هستند. این جزای نیکوکاران است (مائده/۸۳-۸۵).

اگر [شما دو زنِ پیامبر] به سوی خدا توبه کنید [به نفع شما است، زیرا] بی‌گمان دل‌های شما برگشته است و اگر بر ضدّ او (پیامبر) هم‌پشتی کنید، بی‌تردید خدا، خود مولای او است و نیز جبرئیل و صالح مومنان و پس از آن، فرشتگان پشتیبان هستند (تحریم/۴).

[گروهی از جنّیان بعد از شنیدن قرآن گفتند:] به‌راستی برخی از ما صالح و برخی از ما جز آن هستند. ما گروه‌هایی در راه‌های گوناگونی بودیم (جنّ/۱۱).

برخی از آنها (منافقان) کسانی هستند که با خدا عهد بستند که اگر از فضل خود به ما بدهد، بی‌تردید صدقه خواهیم داد و از صالحان خواهیم شد امّا هنگامی که از فضل خود به آنها داد، به آن بخل ورزیدند. پشت کرده، روی گردانیدند (توبه/۷۵-۷۶).

باقیات‌الصالحات، عمل صالح

وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ (عنکبوت/۹) وَ مَن يُطِعِ اللّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُوْلَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَدَاء وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا (نساء/۶۹) هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَّنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ* فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحًا جَعَلاَ لَهُ شُرَكَاء فِيمَا آتَاهُمَا فَتَعَالَى اللّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ (اعراف/۱۸۹-۱۹۰).

وَ لَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ (انبیاء/۱۰۵) إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ* … أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ* جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ المَلاَئِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ* سَلاَمٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ (رعد/۱۹-۲۴) الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَ عِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ* ‏رَبَّنَا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدتَّهُم وَ مَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ* وَ قِهِمُ السَّيِّئَاتِ وَ مَن تَقِ السَّيِّئَاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (غافر/۷-۹).

وَ قَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَ بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا …* رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ إِن تَكُونُواْ صَالِحِينَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلأَوَّابِينَ غَفُورًا  (اسراء/۲۳-۲۵) وَأَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَ أَكُن مِّنَ الصَّالِحِينَ  (منافقون/۱۰) وَ أَنكِحُوا الْأَيَامَى مِنكُمْ وَ الصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَ إِمَائِكُمْ إِن يَكُونُوا فُقَرَاء يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَ اللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (نور/۳۲) الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَ بِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ (نساء/۳۴).

صالحان- اقوام، [قال ابراهیم] رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (شعراء/۸۳) و َإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (عنکبوت/۲۷؛ نحل/۱۲۲) [قال ابراهیم] رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ* فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (صافّات/۱۰۰-۱۰۱) وَ بَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ (صافّات/۱۱۲) وَ نَجَّيْنَاهُ (ابراهیم) وَ لُوطًا إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا لِلْعَالَمِينَ* وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ نَافِلَةً وَ كُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ* وَ جَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَ أَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَ إِقَامَ الصَّلَاةِ وَ إِيتَاء الزَّكَاةِ وَ كَانُوا لَنَا عَابِدِينَ (انبیاء/۷۱-۷۳) وَ مَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلاَّ مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَ لَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا وَ إِنَّهُ فِي الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (بقره/۱۳۰)؟

وَ أَدْخَلْنَاهُمْ (نوح، داوود، سلیمان، ایّوب، اسماعیل، ادریس و ذوالکفل) فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُم مِّنَ الصَّالِحِينَ (انبیاء/۸۶)  كُلٌّ (ابراهیم، اسحاق، یعقوب، نوح، داوود، سلیمان، ایّوب، یوسف، موسی، هارون، زکریّا، یحیی، عیسی، الیاس) مِّنَ الصَّالِحِينَ* وَ إِسْمَاعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ يُونُسَ وَ لُوطًا وَ كُلاًّ فضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ* وَ مِنْ آبَائِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ إِخْوَانِهِمْ (انعام/۸۵-۸۷) وَ أَدْخَلْنَاهُ (لوط) فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (انبیاء/۷۵).

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِينَ كَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَ اِمْرَأَةَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَ قِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ (تحریم/۱۰).

[قال احد من اخوه یوسف] اقْتُلُواْ يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضًا يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَ تَكُونُواْ مِن بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِينَ (یوسف/۹) [قال یوسف رب] تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (یوسف/۱۰۱).

[شعیب لموسی] قَالَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنكِحَكَ إِحْدَى ابْنَتَيَّ هَاتَيْنِ عَلَى أَن تَأْجُرَنِي ثَمَانِيَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِندِكَ وَ مَا أُرِيدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَيْكَ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (قصص/۲۷).

[قال عبدا من عبادنا اتیناه رحمه و علما من لدنا لموسی] وَ أَمَّا الْجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَامَيْنِ يَتِيمَيْنِ فِي الْمَدِينَةِ وَ كَانَ تَحْتَهُ كَنزٌ لَّهُمَا وَ كَانَ أَبُوهُمَا صَالِحًا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَنْ يَبْلُغَا أَشُدَّهُمَا وَ يَسْتَخْرِجَا كَنزَهُمَا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ وَ مَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِي ذَلِكَ تَأْوِيلُ مَا لَمْ تَسْطِع عَّلَيْهِ صَبْرًا  (کهف/۸۲).

فَتَبَسَّمَ [سلیمان] ضَاحِكًا مِّن قَوْلِهَا (نمل) وَ قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلَى وَالِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَ أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ  (نمل/۱۹).

فَنَادَتْهُ (زکریّا) الْمَلآئِكَةُ وَ هُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَى مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَ سَيِّدًا وَ حَصُورًا وَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ (آل‌عمران/۳۹).

فَاجْتَبَاهُ (یونس) رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (قلم/۵۰).

إِذْ قَالَتِ الْمَلآئِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ … وَ مِنَ الصَّالِحِينَ  (آل‌عمران/۴۵-۴۶).

وَ قَطَّعْنَاهُمْ (یهود) فِي الأَرْضِ أُمَمًا مِّنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَ مِنْهُمْ دُونَ ذَلِكَ وَ بَلَوْنَاهُمْ بِالْحَسَنَاتِ وَ السَّيِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ  (اعراف/۱۶۸).

إِنَّ وَلِيِّيَ اللّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ وَ هُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ (اعراف/۱۹۶).

لَيْسُواْ سَوَاء مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَآئِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللّهِ آنَاء اللَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ* يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَ أُوْلَئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ (آل‌عمران/۱۱۳-۱۱۴) وَ [من النصاری] إِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ* وَ مَا لَنَا لاَ نُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ مَا جَاءنَا مِنَ الْحَقِّ وَ نَطْمَعُ أَن يُدْخِلَنَا رَبَّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ* فَأَثَابَهُمُ اللّهُ بِمَا قَالُواْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَ ذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِينَ (مائده/۸۳-۸۵).

إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَ إِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ (النبی) فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَ جِبْرِيلُ وَ صَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ  (تحریم/۴).

وَ [قال نفر من الجن بعد سمع القرآن] أَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَ مِنَّا دُونَ ذَلِكَ كُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا  (جنّ/۱۱).

وَ مِنْهُم (المنافقین) مَّنْ عَاهَدَ اللّهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَ لَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ* فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَ تَوَلَّواْ وَّ هُم مُّعْرِضُونَ (توبه/۷۵-۷۶).