صاعقه

 

صاعقه، آتش ناشی از رعد و برق، این مفهوم از مادّه «ص ع ق» ۸ بار آمده است.

چکیده: خدا صاعقه‌ها را می‌فرستد و با آن هر کس را بخواهد مورد اصابت قرار می‌دهد. قوم ثمود به سبب آن‌چه مرتکب شدند، صاعقه آنها را گرفت. قوم  موسی به سبب ستمشان صاعقه آنها را گرفت. مشرکان به صاعقه‌ای مانند صاعقه عاد و ثمود، هشدار داده شدند.

رعد با حمد خدا و فرشتگان از بیم او، تسبیح مى‏گویند و صاعقه‏ها را مى‏فرستد و با آن هر کس را بخواهد مورد اصابت قرار مى‏دهد، در حالی‌که آنان درباره خدا مجادله مى ‏کنند و او سخت‏ کیفر است (رعد/۱۳).

[قوم ثمود] از فرمان پروردگار خود سرپیچی کردند و در حالی‌که آنها می‌نگریستند، صاعقه آنان را فرا گرفت پس نتوانستند برخیزند و نه یاری بطلبند (ذاریات/۴۴-۴۵). ثمود را هدایت کردیم پس کوری را بر هدایت برگزیدند. به سبب آن‌چه مرتکب می‌شدند، صاعقه عذابِ خفّت‌آور، آنان را فرا گرفت (فصّلت/۱۷).

[ای بنی‌اسرائیل، به یاد آورید] هنگامی که گفتید: ای موسی، تا خدا را آشکارا نبینیم هرگز به تو ایمان نمی‌آوریم پس در حالی‌که می‌نگریستید، صاعقه شما را فرا گرفت سپس شما را پس از مرگتان برانگیختیم، باشد که سپاسگزاری کنید (بقره/۵۵-۵۶).

اهل‌کتاب، از تو می‌خواهند که کتابی از آسمان بر آنان نازل کنی، البتّه از موسی بزرگتر از این را خواستند پس گفتند: خدا را آشکارا به ما نشان بده پس به سزای ستمشان صاعقه آنان را فرا گرفت (نساء/۱۵۳). اگر [مشرکان] روی برتافتند، بگو، شما را از صاعقه‌ای مانند صاعقه عاد و ثمود، هشدار می‌دهم آن‌گاه که فرستادگان از پیش رو و از پشت سرشان به سوی آنها آمدند که جز خدا را نپرستید. گفتند: اگر پروردگار ما می‌خواست، بی‌تردید فرشتگانی می‌فرستاد پس ما به آن‌چه به آن فرستاده شده‌اید، کافر هستیم (فصّلت/۱۳-۱۴).

[از مردم کسانی هستند که می‌گویند: ما به خدا و روز بازپسین ایمان آورده‌ایم ولی آنها مومن نیستند مَثَل آنان] همانند [مَثَل کسانی است که در معرضِ] رگباری از آسمان که در آن تاریکی‌ها و رعد و برقی است، [قرار گرفته‌اند.] از صاعقه‌ها از بیم مرگ، انگشتان خود را در گوش‌های خود می‌نهند ولی خدا بر کافران احاطه دارد. نزدیک است که برق، بینایی آنان را برباید. هر گاه بر آنان روشن شود، در آن (روشنایی) راه می‌روند و چون بر آنان تاریک شود، می‌ایستند. اگر خدا بخواهد بی‌تردید شنوایی و بینایی آنان را می‌بَرد. به‌راستی خدا بر همه چیز توانا است (بقره/۱۹-۲۰).

الصاعقة

 

 

 

 

وَ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلاَئِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ وَ يُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَن يَشَاءُ وَ هُمْ يُجَادِلُونَ فِي اللّهِ وَ هُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ (رعد/۱۳).

 

[قوم ثمود] فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَ هُمْ يَنظُرُونَ* فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَ مَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ (ذاريات/۴۴-۴۵) وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَى عَلَى الْهُدَى فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (فصّلت/۱۷).

 

[یا بنی‌اسرائیل] وَ إِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَ أَنتُمْ تَنظُرُونَ* ثُمَّ بَعَثْنَاكُم مِّن بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (بقره/۵۵-۵۶).

يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِّنَ السَّمَاءِ فَقَدْ سَأَلُواْ مُوسَى أَكْبَرَ مِن ذَلِكَ فَقَالُواْ أَرِنَا اللّهِ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ (نساء/۱۵۳) فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِّثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ* إِذْ جَاءتْهُمُ الرُّسُلُ مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ قَالُوا لَوْ شَاء رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (فصّلت/۱۳-۱۴).

 

 

 

[من الناس من یقول امنا بالله و بالیوم الاخر و ما هم مومنین مثلهم کمثل الذی] كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَ رَعْدٌ وَ بَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصْابِعَهُمْ فِي آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ و اللّهُ مُحِيطٌ بِالْكافِرِينَ* يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاء لَهُم مَّشَوْاْ فِيهِ وَ إِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُواْ وَ لَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (بقره/۱۹-۲۰).