چکیده: ما برای هر یک از شما شریعت و راه روشنی قرار دادیم. برای شما از دین همان را تشریع کرد که به نوح سفارش کرد. تو را بر شریعتی از امر قرار دادیم پس از آن پیروی کن. آیا برای مشرکان معبودانی است که برای آنان از دین چیزی را تشریع کرده‌اند؟

ما این کتاب را به حق بر تو نازل کردیم در حالی‌که تصدیق‌کننده آن‌چه پیش‌ از شما، از کتاب است و نگهبان بر آن است، می‌باشد پس میان آنها به آن‌چه خدا نازل کرده، حکم کن و [با روی گرداندن] از حقّی که به سوی تو آمده، از هوس‌های آنان پیروی نکن. برای هر یک از شما شریعت و راه روشنی قرار دادیم. اگر خدا می‌خواست، شما را امّتی واحد قرار داده بود ولی [چنین نکرد] تا شما را در آن‌چه به شما داده‌، بیازماید پس به کارهای نیک سبقت بگیرید. بازگشت همه شما به سوی خدا است. آن‌گاه شما را به آن‌چه در آن اختلاف می‌کردید، آگاه خواهد کرد (مائده/۴۸). برای شما از دین همان را تشریع کرد که به نوح درباره آن سفارش کرده بود. آن‌چه به سوی تو وحی کردیم و آن‌چه درباره آن به ابراهیم، موسی و عیسی سفارش کردیم که دین را برپا دارید و در آن تفرقه نیاندازید. بر مشرکان آن‌چه به آن دعوتشان می‌کنی، گران است. خدا هر کس را بخواهد به سوی خود برمی‌گزیند و هر کس [به خدا] روی آورد، به سوی خود هدایت می‌کند. آنها اختلاف نکردند مگر پس از آن‌که علم برای آنان آمد آن هم از روی حسدی که میانشان بود. اگر سخنی از پروردگارت بر این نگذشته بود که تا مدّتی معیّن [مهلت داده شوند]، بی‌گمان میان آنان حکم می‌شد. به‌راستی کسانی که بعد از آنان کتاب را به ارث بردند، درباره آن سخت در شک و تردید هستند پس برای این دعوت کن و همان‌گونه که دستور یافته‌ای، استقامت کن و از هوس‌های آنان پیروی نکن. بگو، به هر کتابی که خدا نازل کرد، ایمان آوردم و مأمور شده‌ام میان شما عدالت برپا کنم. خدا پروردگار ما و پروردگار شما است. اعمال ما از آنِ ما و اعمال شما از آنِ شما است. میان ما و شما هیچ جدالی نیست. خدا است که میان ما و میان شما را جمع می‌کند. بازگشت به سوی او است (شوری/۱۳-۱۵).

دلایل روشنی از امرِ [دین]، به آنان (بنی‌اسرائیل) دادیم پس اختلاف نکردند مگر بعد از آن‌که علم برای آنان آمد، [آن هم] به سبب حسدی که بین آنان بود. به یقین پروردگار تو روز قیامت بین آنان، درباره آن‌چه در آن اختلاف می‌کردند، حکم می‌کند سپس تو را بر شریعتی از امر قرار دادیم پس، از آن پیروی کن و از هوس‌های کسانی که نمی‌دانند، پیروی نکن (جاثیه/۱۷-۱۸).

آیا برای آنان شریکانی است که برایشان از دین، چیزی را که خدا به آن اذن نداده، تشریع کرده‌اند. اگر آن سخن قطعی نبود، بی‌گمان میان آنان حکم می‌شد. به‌راستی ستمکاران عذابی دردناک دارند (شوری/۲۱).

دین، مناسک

وَ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَ مُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ وَ لاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ عَمَّا جَاءكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهَاجًا وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (مائده/۴۸) شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَ مَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَ مُوسَى وَ عِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ* وَ مَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَ لَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ* فَلِذَلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَ لَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ وَ قُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتَابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنَا وَ رَبُّكُمْ لَنَا أَعْمَالُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَالُكُمْ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ (شوری/۱۳-۱۵)

وَ آتَيْنَاهُم بَيِّنَاتٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمْ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ* ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَى شَرِيعَةٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَ لَا تَتَّبِعْ أَهْوَاء الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (جاثیه/۱۷-۱۸)

أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء شَرَعُوا لَهُم مِّنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَن بِهِ اللَّهُ وَ لَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (شوری/۲۱)