سِلاح

 

سِلاح، ابزار جنگ، این مفهوم با واژه «اَسلحه» ۴ بار، «رِماح» ۱ بار و آیاتی که این معنا را دارد، آمده است.

چکیده: ای مومنان، برای جهاد سلاح برگیرید و در برابر کافران نیرو و اسب‌های آماده بسیج کنید. در نماز، به هنگام خطر، سلاح با خود داشته باشید.

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، سلاح خود را برگیرید و گروه‌گروه یا همه با هم رهسپار شوید (نساء/۷۱). تا می‌توانید در برابر آنان (کافران) نیرو و اسب‌های آماده بسیج کنید تا با آن، دشمن خدا و دشمن خودتان و دیگر دشمنان، که آنها را نمی‌شناسید و خدا می‌شناسد، بترسانید (انفال/۶۰). هر گاه [زمان خطر] در بین آنها (مومنان) بودى و برای آنها نماز برپا داشتى پس باید گروهى از آنان با تو [به نماز] ایستند و باید سلاح‌های خود را برگیرند و چون سجده کردند، باید پشتِ‏ سر شما قرار گیرند و گروه دیگرى که نماز نگذارده‌اند، با تو نماز گزارند. باید احتیاط را رعایت کنند و سلاح‌های خود را برگیرند. کسانی که کافر شدند، دوست دارند شما از سلاح‌ها و کالاهای خود غافل شوید تا ناگهان بر شما بتازند. اگر از باران در زحمت هستید یا بیمارید، گناهى بر شما نیست که سلاح‌های خود را بر زمین گذارید ولى احتیاط کنید. بى‌گمان خدا براى کافران عذاب خوار کننده‌ای آماده کرده است (نساء/۱۰۲). خدا به شما وعده می‌داد که یکی از آن دو گروه، برای شماست. ولی شما دوست داشتید، [گروه] بی‌سلاح، برای شما باشد. خدا می‌خواست با سخنان خود، حق را پایدار کند و ریشه کافران را بَرکَند تا حق را پایدار کند و باطل را نابود کند هر چند مجرمان خوش نداشته باشند (انفال/۷-۸). شما آنان (مشرکان) را نکشتید بلکه خدا آنان را کشت و چون [ریگ به سوى آنان] افکندى، تو نیفکندى بلکه خدا افکند تا مومنان را با آن به آزمایشى نیکو بیازماید (انفال/۱۷). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا شما را [در حال احرام] به چیزی از صید که در دسترس شما و نیزه‌های شماست، می‌آزماید تا خدا معلوم کند چه کسی در نهان، از او پروا می‌کند پس هر کس بعد از این تجاوز کند، برای او عذابی دردناک خواهد بود (مائده/۹۴).

آیا ندیدى، پروردگارت با فیل‌داران چه کرد؟ آیا نیرنگشان را باطل نکرد؟ بر سر آنها دسته‌دسته پرندگانى را فرستاد که بر آنها سنگ‌هایى از گِل مى ‏افکندند و [خدا] آنان را مانند کاهِ جویده ‏شده گردانید (فیل/۱-۵).

آهن، جنگ، زره

السّلاح

 

 

 

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَكُمْ فَانفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُواْ جَمِيعًا (نساء/۷۱) وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ يَعْلَمُهُمْ(انفال/۶۰) وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاَةَ فَلْتَقُمْ طَآئِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَلْيَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلْيَكُونُواْ مِن وَرَآئِكُمْ وَلْتَأْتِ طَآئِفَةٌ أُخْرَى لَمْ يُصَلُّواْ فَلْيُصَلُّواْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُواْ حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَى أَن تَضَعُواْ أَسْلِحَتَكُمْ وَخُذُواْ حِذْرَكُمْ إِنَّ اللّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (نساء/۱۰۲) وَ إِذْ يَعِدُكُمُ اللّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتِيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَيُرِيدُ اللّهُ أَن يُحِقَّ الحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ* لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (انفال/۷-۸)فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لَكِنَّ اللّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللّهَ رَمَى وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلاء حَسَنًا(انفال/۱۷) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللّهُ بِشَيْءٍ مِّنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ أَيْدِيكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللّهُ مَن يَخَافُهُ بِالْغَيْبِ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ(مائده/۹۴)

 

 

 

 

 

 

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ* أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ* وَ أَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ*تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ* فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولٍ (فیل/۱-۵)