سرزمین مقدس

 

سرزمین مقدس، سرزمین پاک و پاکیزه، این مفهوم با عبارت «وادالمقدّس» ۲ بار و «ارض المقدّس»۱ بار آمده است.

چکیده: خدا به موسی، در سرزمین مقدّسِ طُوی ندا داد.

آیا سرگذشت موسى بر تو رسیده است؟ آن‌گاه که پروردگارش او را در سرزمین مقدّس طُوى ندا داد (نازعات/۱۵-۱۶). پس چون به آن آتش رسید، ندا داده شد که اى موسى، این منم، پروردگار تو، دو کفش خود را بیرون آور که تو در سرزمین مقدّس طُوى هستى (طه/۱۱-۱۲).

[موسی گفت:] اى قوم من، به سرزمین مقدّسى که خدا براى شما مقرّر کرده است، وارد شوید و به عقب خود برنگردید که زیانکار خواهید شد. گفتند: اى موسى، در آنجا مردمى ستمکار هستند تا آنان از آنجا بیرون نروند، ما هرگز وارد آن نمى ‏شویم پس اگر از آنجا بیرون رفتند، ما وارد خواهیم شد. دو مرد از کسانى که [از خدا] مى ‏ترسیدند و خدا به آنان نعمت داده بود، گفتند: از آن دروازه بر آنان وارد شوید که اگر از آن وارد شدید، بی‌گمان پیروز خواهید شد. اگر مومن هستید، به خدا توکل کنید. گفتند: اى موسى، تا آنان در آنجا  هستند ما هرگز به آنجا وارد نمی‌شویم. تو و پروردگارت بروید و جنگ کنید که ما همین جا ‏نشسته‌ایم … [خدا] فرمود: بدون تردید این سرزمین، چهل سال بر آنان حرام شد و در زمین سرگردان خواهند بود پس تو بر گروه نافرمانان، اندوه نخور (مائده/۲۱-۲۶).

سرزمین، سرزمین مبارک

وادالمقدّس

 

 

هَلْ أتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى* إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (نازعات/۱۵-۱۶) فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِي يَا مُوسَى* إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى  (طه/۱۱-۱۲)

 

[قال موسي] يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الأَرْضَ المُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَ لاَ تَرْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِكُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِينَ* قَالُوا يَا مُوسَى إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَ إِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا حَتَّىَ يَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِن يَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ* قَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَ عَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ* قَالُواْ يَا مُوسَى إِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا أَبَدًا مَّا دَامُواْ فِيهَا فَاذْهَبْ أَنتَ وَ رَبُّكَ فَقَاتِلا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ* قَالَ رَبِّ إِنِّي لا أَمْلِكُ إِلاَّ نَفْسِي وَ أَخِي فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ* قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يَتِيهُونَ فِي الأَرْضِ فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ (مائده/۲۱-۲۶)