سبزیجات

 

سبزیجات، گیاهان خوردنی، این مفهوم با واژه «قضبا» ۱ بار و «بَقل» ۱ بار، «فوم» ۱ بار، «بَصَل» ۱ بار، «یَقطین» ۱ بار و  »قثاء» ۱ بار آمده است.

چکیده: به وسیله آب برای شما از زمین سبزی رویاندیم تا استفاده شما و دام‌هایتان باشد. بنی‌اسرائیل از موسی خواستند تا از پروردگار خود بخواهد برای آنان سبزى، خیار، سیر، عدس و پیاز برویاند. هنگامی که یونس از نجات یافت، بر بالای سر او بوته کدویی رویاندیم.

ما آب را به صورت بارشى فرو ریختیم، آن‌گاه زمین را با شکافتنى شکافتیم پس در آن دانه رویانیدیم و انگور و سبزى و … تا استفاده شما و دامهایتان باشد (عبس/۲۵-۳۲).

[ای بنی‌اسرائیل به یاد آورید] آن‌گاه که گفتید: ای موسی، ما هرگز بر یک خوراک صبر نمی‌کنیم. پروردگار خود را بخوان تا از آن چه از زمین می‌رویاند، از سبزى، خیار، سیر (یا گندم)، عدس و پیاز آن براى ما برویاند. گفت: آیا چیزی را پست‌تر است به جای آن چه بهتر است، می‌گیرید؟ به شهر فرود آیید که آن چه خواسته‌اید، برای شماست. مُهر خواری و درماندگی به آنان زده شد و به خشم خدا گرفتار شدند. این به سبب آن بود که آنها به آیات خدا کفر ورزیدند و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. این از آن رو بود که آنان نافرمان بودند و پیوسته تجاوز می‌کردند (بقره/۶۱).

او (یونس) را در حالی که بیمار بود، به خشکی انداختیم و بر بالای او بوته کدویی رویاندیم (صافّات/۱۴۵-۱۴۶).

 

الخضروات

 

 

 

 

 

 

أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا* ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا* فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا* وَ عِنَبًا وَ قَضْبًا*… مَّتَاعًا لَّكُمْ وَ لِأَنْعَامِكُمْ (عبس/۲۵-۳۲)

 

[یا بنی‌اسرائیل] وَ إِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَ قِثَّآئِهَا وَ فُومِهَا وَ عَدَسِهَا وَ بَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُواْ مِصْرًا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْكَنَةُ وَ بَآؤُوْاْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذَلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّ كَانُواْ يَعْتَدُونَ (بقره/۶۱).

 

 

فَنَبَذْنَاهُ (یونس) بِالْعَرَاء وَ هُوَ سَقِيمٌ* وَ أَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ (صافّات/۱۴۵-۱۴۶).