چکیده: از دریاها زیور بیرون می‌آورید. با آبی که از آسمان نازل شده، زمین سرسبز می‌گردد و زیور خود را برمی‌گیرد. به سوی آن‌چه بعضی را برخوردار کردیم و زیور زندگی دنیاست و برای آزمودن آنان می‌باشد، چشم ندوز. کسانی که ایمان آورده و کار شایسته انجام داده‌اند، پیشگامان در کار خیر، نیکان و متّقین در بهشت زینت داده می‌شوند.

اوست (خدا) که دریا را مسخّر گردانید تا از آن گوشت تازه بخورید و زیوری که آن را می‌پوشید، از آن بیرون ‌آورید … باشد که شکرگزار باشید (نحل/۱۴). دو دریا یکسان نیستند. این یکی شیرینِ تشنگى ‏زدا و نوشیدن آن گواراست و آن دیگری شورِِ تلخ‏ مزه است. از هر یک گوشتی تازه می‌خورید و زیوری که آن را بر خود می‌پوشید، بیرون می‌آورید … شاید شکرگزار باشید (فاطر/۱۲). از آنها (دو دریا) مروارید و مرجان بیرون می‌آید (الرّحمن/۲۲).

در حقیقت مَثَل زندگی دنیا، همانند آبی است که از آسمان فرو فرستادیم پس گیاه زمین، از آن‌چه مردم و دام‌ها می‌خورند با آن درآمیخت تا آن‌گاه که زمین زیور خود را برگرفت و زینت یافت و اهل آن پنداشتند بر آن قدرت دارند، شبی یا روزی فرمان ما آمد و آن را چنان درو کردیم که گویی دیروز وجود نداشته است. این‌گونه آیات را برای گروهی که تفکّر می‌کنند به روشنی بیان می‌کنیم (یونس/۲۴). از آسمان آبى فرو فرستاد پس رودخانه ‏هایى به اندازه گنجایش خودشان روان شدند و سیل کفى بلند روى خود برداشت و از آن‌چه برای به دست آوردن زیور یا کالایی در آتش می‌گدازند، نظیر آن کفی برمی‌آید. خدا حق و باطل را چنین مَثَل می‌زند. امّا کف بیرون می‌افتد و از بین می‌رود ولی آن‌چه به مردم سود می‌رساند در زمین می‌ماند. خدا مَثَل‌ها را چنین می‌زند (رعد/۱۷).

زیور- اقوام، [فرعون گفت:] چرا بر او (موسی) دستبندهایى از طلا آویخته نشده یا با او فرشتگانى همراه نیامده ‏اند (زخرف/۵۳)؟ قوم موسی پس از [رفتن] او از زیورهای خود، مجسمه گوساله‌ای برای خود گرفتند که صدای گاو داشت. آیا ندیدند که آن با آنها سخن نمی‌گوید؟ و آنها را به راهی هدایت نمی‌کند؟ آن را [به پرستش] گرفتند و ستمکار بودند (اعراف/۱۴۸). [آنها به موسی] گفتند: ما به اختیار خود با تو خلاف وعده نکردیم ولی از زینت‌آلات قوم، بارهایی سنگین بر دوش داشتیم، آنها را افکندیم و سامری نیز همین‌گونه افکند پس برای آنان، پیکر گوساله‌ای که صدایی داشت، بیرون آورد پس [او و پیروان او] گفتند: این خدای شما و خدای موسی است و [پیمان خدا را] فراموش کرد (طه/۸۷-۸۸).

[ای پیامبر] به سوی آن‌چه بعضی از آنها را از آن برخوردار کردیم و آرایش زندگی دنیاست تا آنها را در آن، بیازماییم، چشم ندوز. روزی پروردگار تو بهتر و پایدارتر است (طه/۱۳۱). [کافران گفتند: هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد تا] یا برای تو خانه‎‌ای از طلا باشد (اسراء/۹۳).

برای او از بندگانش جزئی قرار دادند. … آیا کسی را که در زر و زیور پرورش یافته و در مجادله، بیانش غیر روشن است (زخرف/۱۵-۱۸)؟ اگر نبود که مردم [در انکار خدا] امّتی واحد گردند، بی‌تردید برای خانه‌های آنها که به رحمان کفر می‌ورزیدند، سقف‌ها و نردبان‌هایی از نقره که بر آنها بالا روند و برای خانه‌های آنها نیز درها و تخت‌هایی که بر آنها تکیه زنند و زیورهایی [دیگر نیز قرار می‌دادیم]. همه اینها جز متاع زندگی دنیا نیست. آخرت نزد پروردگارت برای متّقین است (زخرف/۳۳-۳۵).

به‌راستی خدا کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند، در باغ‌هایى که از زیر آن نهرها روان است، درمى‏ آورد. در آنجا با دستبندهایی از طلا و مروارید زینت داده می‌شوند (حج/۲۳). در آن (بهشت) با دستبندهایی از طلا زینت داده می‌شوند (کهف/۳۱). [آنان که در کارهای خیر به اذن خدا پیشگام هستند] در بهشت با دستبندهایی از طلا و مروارید زینت داده می‌شوند (فاطر/۳۳). [نیکان در بهشت] با دستبندهایی از نقره زینت شده‌اند (انسان/۲۱). ظرف‌هایی از نقره‌ و جام‌هایی بلورین پیرامون آنها گردانده می‌شود، جام‌‌هایی از نقره که آنها را چنان که باید اندازه‌گیری کرده‌اند (انسان/۱۵-۱۶). [در بهشت] سینی‌هایی از طلا و جام‌هایی در برابر آنان (متّقین) می‌گردانند (زخرف/۷۱).

زینت

وَ هُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُواْ مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَ تَسْتَخْرِجُواْ مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا … لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (نحل/۱۴) وَ مَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَ هَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَ مِن كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِيًّا وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا … لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (فاطر/۱۲) يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجَانُ (الرّحمن/۲۲)

إِنَّمَا مَثَلُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَ الأَنْعَامُ حَتَّىَ إِذَا أَخَذَتِ الأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَ ازَّيَّنَتْ وَ ظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَآ أَتَاهَا أَمْرُنَا لَيْلًا أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِيدًا كَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالأَمْسِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (یونس/۲۴) أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَّابِيًا وَ مِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاء حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللّهُ الْحَقَّ وَ الْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاء وَ أَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الأَرْضِ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ (رعد/۱۷)

الحلیة – الاقوام، [قال فرعون] فَلَوْلَا أُلْقِيَ عَلَيْهِ (موسی) أَسْوِرَةٌ مِّن ذَهَبٍ أَوْ جَاء مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِينَ (زخرف/۵۳)  وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَى مِن بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلًا جَسَدًا لَّهُ خُوَارٌ أَلَمْ يَرَوْاْ أَنَّهُ لاَ يُكَلِّمُهُمْ وَ لاَ يَهْدِيهِمْ سَبِيلًا اتَّخَذُوهُ وَ كَانُواْ ظَالِمِينَ (اعراف/۱۴۸) قَالُوا [لموسی] مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِّن زِينَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ* فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلًا جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ فَقَالُوا هَذَا إِلَهُكُمْ وَ إِلَهُ مُوسَى فَنَسِيَ (طه/۸۷-۸۸)

وَ لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ أَبْقَى (طه/۱۳۱) [قالوا الکافرون لن نومن لک حتی] أو يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِّن زُخْرُفٍ (اسراء/۹۳)

وَ جَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًاَ …  أوَ مَن يُنَشَّأُ فِي الْحِلْيَةِ وَ هُوَ فِي الْخِصَامِ غَيْرُ مُبِينٍ (زخرف/۱۵-۱۸) وَ لَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فَضَّةٍ وَ مَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ* وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَ سُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِؤُونَ* وَ زُخْرُفًا وَ إِن كُلُّ ذَلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ (زخرف/۳۳-۳۵)

إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ لُؤْلُؤًا حج/۲۳)  يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ (کهف/۳۱) يُحَلَّوْنَ (الذین سابق بالخیرات باذن الله)  فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ لُؤْلُؤًا (فاطر/۳۳) حُلُّوا  (الابرار فی الجنة) أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ (انسان/۲۱) وَ يُطَافُ عَلَيْهِم بِآنِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَ أَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا* قَوَارِيرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا (انسان/۱۵-۱۶) يُطَافُ [فی الجنة]  عَلَيْهِم (المتقین) بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَ أَكْوَابٍ (زخرف/۷۱)