زنده

 

زنده، جاندار، این مفهوم با واژه حی ۸۴ بار و آیاتی که این مفهوم را دارد، آمده است.

چکیده: خدا زنده است. او زنده پاینده است. بر آن زنده‌ای که نمی‌میرد، توکّل کن. خدا زنده می‌کند و می‌میراند. مردگان را زنده می‌کند. زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون می‌آورد. او هر چیز زنده‌ای را از آب پدید آورد. خدا با آب، زمین مرده را زنده می‌کند. زمین را محلّ اجتماع برای مردگان و زندگان قرار داد. زنده و مرده یکسان نیستند. کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند، زنده هستند. در قیامت از دختر زنده به گور سوال می‌شود که به کدام گناه کشته شده است. در آن روز چهره‌هایی برای زنده پاینده، خضوع می‌کنند.

خداست که هیچ معبودی جز او نیست. زنده پاینده است (بقره/۲۵۵؛ آل‌عمران/۲). او زنده است. معبودی جز او نیست پس او را در حالی‌که دین را برای او خالص کرده‌اید، بخوانید (غافر/۶۵). بر آن زنده‌ای که نمی‌میرد، توکل کن و به ستایش او تسبیح بگوی (فرقان/۵۸).

در حقیقت فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آنِ خدا است. زنده می‌کند و می‌میراند و او بر هر چیزی تواناست (حدید/۲). در حقیقت فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آنِ خدا است. زنده می‌کند و می‌میراند. شما جز او سرپرست و یاری ندارید (توبه/۱۱۶). او کسی است که زنده می‌کند و می‌میراند و چون به کاری حکم کند، تنها به آن می‌گوید، باش، پس می‌شود (غافر/۶۸). او کسی است که زنده می‌کند و می‌میراند و اختلاف شب و روز از اوست. پس آیا نمی‌اندیشید (مومنون/۸۰)؟ او زنده می‌کند و می‌میراند و به سوی او بازگردانده می‌شوید (یونس/۵۶). معبودی جز او نیست. او زنده می‌کند و می‌میراند. پروردگارِ شما و پروردگارِ پدرانِ پیشین شما است (دخان/۸). بی‌تردید این ما هستیم که زنده می‌کنیم و می‌میرانیم و ما وارث هستیم (حجر/۲۳). بی‌تردید این ما هستیم که زنده می‌کنیم و می‌میرانیم و بازگشت به سوی ما است (ق/۴۳). ما هستیم که مردگان را زنده می‌کنیم و آن‌چه را از پیش فرستاده‌اند و آثارشان را می‌نویسیم و هر چیز را در راهنمایی آشکار برشمرده‌ایم (یس/۱۲). اوست که مردگان را زنده می‌کند و اوست که بر هر چیز توانا است (حج/۶). اوست که شما را زنده کرد پس شما را می‌میراند سپس شما را زنده می‌کند. به‌راستی انسان سخت ناسپاس است (حج/۶۶). [خدا] زنده را از مرده بیرون می‌آورد و مرده را از زنده بیرون می‌آورد و زمین را بعد از مرگش زنده می‌کند و این‌گونه بیرون آورده می‌شوید (روم/۱۹). به‌راستی خدا شکافنده دانه و هسته‌ها است. زنده را از مرده بیرون می‌آورد و بیرون‌آورنده مرده از زنده است. چنین است خدای شما پس چگونه منحرف می‌شوید (انعام/۹۵)؟ [بگو، خدایا] شب را در روز داخل می‌کنی و روز را در شب داخل می‌کنی و زنده را از مرده بیرون می‌آوری و مرده را از زنده خارج می‌کنی (آل‌عمران/۲۷). چگونه به خدا کافر می‌شوید در حالی‌که مردگانی بودید پس شما را زنده کرد سپس شما را می‌میراند و باز شما را زنده می‌کند، آن‌گاه به سوی او بازگردانده می‌شوید (بقره/۲۸)؟ آیا غیر از او سرپرستانی گرفته‌اند؟ خدا است که سرپرست است. اوست که مردگان را زنده می‌کند و او بر هر چیزی توانا است (شوری/۹). [کسانی که غیر از خدا می‌خوانند] مردگان هستند نه زندگان و نمی‌دانند چه زمانی برانگیخته خواهند شد (نحل/۲۱). خدا همان کسی است که شما را آفرید سپس به شما روزی داد سپس شما را می‌میراند و پس از آن زنده می‌کند. آیا در میان شریکان شما کسی هست که کاری از این [قبیل] کند؟ منزّه است او و والاتر است از آن‌چه [با او] شریک می‌کنند (روم/۴۰). انسان می‌گوید: آیا وقتی مُردم به‌راستی زنده بیرون آورده می‌شوم (مریم/۶۶)؟ آیا [انسان] نطفه‌ای که [در رحم] ریخته می‌شود، نبود؟ سپس خون بسته‌ای شد. [خدا او را] آفرید و درست‌اندام کرد پس دو جنس نر و ماده را از آن پدید آورد. آیا این [خدا] قادر نیست که مردگان را زنده کند (قیامت/۳۷-۴۰)؟ [انسان] برای ما مَثَلی زد و آفرینش خود را فراموش کرد. گفت: چه کسی استخوان‌ها را در حالی‌که پوسیده است، زنده می‌کند؟ بگو، همان کسی که نخستین بار آن را پدید آورد، زنده‌اش می‌کند و او به هر آفرینشی دانا است (یس/۷۸-۷۹) [مشرکان] گفتند: غیر از زندگی دنیای ما، هیچ نیست. می‌میریم و زنده می‌شویم و ما را جز طبیعت هلاک نمی‌کند. آنها به این دانشی ندارند و جز این نیست که گمان می‌کنند. … بگو، خدا است که شما را زنده می‌کند سپس می‌میراند، آن‌گاه شما را به روز قیامت که در آن تردیدی نیست، گرد می‌آورد ولی بیشتر مردم نمی‌دانند (جاثیه/۲۴-۲۶). آیا ندیدند خدایی که آسمان‌ها و زمین را آفریده و در آفریدنِ آنها درمانده نشده است، می‌تواند مردگان را زنده کند؟ آری اوست که بر هر چیزی توانا است (احقاف/۳۳). هر کس از مرد یا زن کار شایسته کند و مومن باشد، بی‌تردید او را با زندگى پاکیزه ‏اى زنده می‌کنیم (نحل/۹۷).

از آسمان آبی پاک‌کننده فرود آوردیم تا با آن، سرزمین مرده را زنده کنیم (فرقان/۴۸-۴۹). خدا کسی است که بادها را می‌فرستد پس ابری را بر می‌انگیزند. ابر را به سوی سرزمینی مرده راندیم و آن زمین را به وسیله آن، پس از مرگش زنده کردیم. رستاخیز این‌چنین است (فاطر/۹). با آن (آبی که از آسمان فرو فرستادیم) سرزمین مرده را زنده کردیم. خروج از [قبرها] چنین است (ق/۱۱). خدا از آسمان، آبی فرود آورد و با آن زمین را پس از مرگش زنده کرد. بی‌تردید در این، برای مردمی که می‌شنوند، نشانه‌ای است (نحل/۶۵). از نشانه‌های او [این] است که برق را برای بیم و امید به شما نشان می‌دهد و از آسمان به تدریج آبی فرو می‌فرستد که به وسیله آن زمین را پس از مرگش زنده می‌کند. بی‌تردید در این، برای گروهی که تعقّل می‌کنند، نشانه‌هایی است (روم/۲۴). به‌راستی در آفرینش آسمان و زمین … و آبی که خدا از آسمان فرو فرستاد و با آن، زمین را پس از مرگش زنده کرد و در آن هر گونه جنبنده‌ای پراکنده کرد. گردانیدن بادها و ابرِ مهار‌شده میان آسمان و زمین، برای گروهی که تعقّل می‌کنند، بی‌گمان نشانه‌هایی است (بقره/۱۶۴). در پیاپی آمدن شب و روز و در آن‌چه خدا از روزی، از آسمان فرود آورده و به وسیله آن، زمین را پس از مرگش زنده کرد و در گرداندن بادها، برای مردمی که تعقّل می‌کنند، نشانه‌هایی است (جاثیه/۵). از نشانه‌های او این است که تو زمین را پژمرده می‌بینی و چون باران بر آن فرو فرستیم به جنبش درآید و گیاه آورد. همان کسی که آن را زنده کرد، بی‌تردید زنده‌کننده مردگان است. در حقیقت او بر هر چیزی توانا است (فصّلت/۳۹). برای آنها زمینِ مرده نشانه است که آن را زنده کردیم و دانه از آن بیرون آوردیم که از آن می‌خورند (یس/۳۳). بدانید که خدا زمین را پس از مرگش زنده می‌کند. به‌راستی ما آیات را برای شما بیان کردیم، شاید بیندیشید (حدید/۱۷). به آثار رحمت خدا بنگر که چگونه زمین را پس از مرگش زنده می‌کند. در حقیقت هم اوست که به‌راستی زنده‌کننده مردگان است و او بر هر چیزی تواناست (روم/۵۰). اگر از آنها (مشرکان) بپرسی چه کسی از آسمان آبی فرو فرستاد و زمین را پس از مرگش به وسیله آن زنده کرد، بی‌تردید خواهند گفت: خدا. بگو، ستایش از آن خدا است بلکه بیشترشان نمی‌اندیشند (عنکبوت/۶۳). آیا کسانی که کافر شدند، ندیدند که … هر چیز زنده‌ای را از آب پدید آوردیم؟ آیا ایمان نمی‌آورند (انبیاء/۳۰)؟

آیا کسی که مرده [دل] بود و زنده‌اش کردیم و برای او نوری قرار دادیم [تا] با آن در میان مردم راه برود مانند کسی است که مَثَل او این است که در تاریکی‌ها است و از آن بیرون آمدنی نیست؟ این‌گونه برای کافران آن‌چه انجام می‌دادند، زینت داده شده است (انعام/۱۲۲). مگر زمین را محلّ اجتماع و فراهم‌آورنده قرار ندادیم؟ چه برای مردگان و برای زنده‌ها (مرسلات/۲۵-۲۶). زنده‌ها و مرده‌ها یکسان نیستند. خدا است که هر کس را بخواهد، شنوا می‌کند و تو کسانی را که در گورها هستند نمی‌توانی شنوا کنی (فاطر/۲۲).

[در آن روز] چهره‌ها برای ِآن زنده پاینده، خضوع می‌کنند (طه/۱۱۱). [کافران، در جهنّم] می‌گویند: پروردگارا، دو بار ما را میراندی و دو بار ما را زنده کردی. به گناهانمان اعتراف کردیم پس آیا راهِ بیرون شدنی هست (غافر/۱۱)؟ آن‌گاه که از دخترِ زنده به گور، پرسیده شود، به کدامین گناه کشته شده است؟ … [در آن روز] هر کس بداند چه حاضر کرده است (تکویر/۸-۱۴).

زنده- اقوام، [اشراف قوم پس از نوح، گفتند:] جز این زندگى دنیوی ما چیزى نیست. مى‏ میریم و زنده می‌شویم و دیگر برانگیخته نخواهیم شد (مومنون/۳۷). ابراهیم گفت: پروردگارا، به من نشان ده چگونه مردگان را زنده می‌کنی؟ فرمود: آیا ایمان نیاوردی؟ گفت: آری ولی برای این‌که دلم آرامش یابد. فرمود: پس چهار پرنده بگیر و آنها را پیش خود، ریزریز کن، پس بر هر کوهی پاره‌ای از آنها را قرار ده، آن‌گاه آنها را بخوان. شتابان به سوی تو می‌آیند. بدان به‌راستی خدا شکست‌ناپذیر حکیم است (بقره/۲۶۰). [ابراهیم گفت:] آن [معبودها] دشمنان من هستند مگر پروردگار جهانیان. همان… کسی که مرا می‌میراند و سپس زنده‌ام می‌کند (شعراء/۷۷-۸۱). آیا ندیدی کسی را که چون خدا به او پادشاهی داده بود با ابراهیم درباره پروردگارش محاجّه می‌کرد؟ آن‌گاه که ابراهیم گفت: پروردگار من کسی است که زنده می‌کند و می‌میراند. گفت: من [هم] زنده می‌کنم و می‌میرانم (بقره/۲۵۸). آیا به آن‌چه در صحیفه‌های موسی آمده، خبر نیافته است؟ و ابراهیم که وفا کرد … و اوست که می‌میراند و زنده می‌کند (نجم/۳۶- ۴۴).

وقتى [موسی] حق را از جانب ما براى آنان (فرعون، هامان و قارون) آورد، گفتند: پسران کسانى را که با او ایمان آورده ‏اند، بکشید و زنانشان را زنده بگذارید (غافر/۲۵). [فرعون] گفت: به‌زودی پسران آنها (موسی و قوم او) را می‌کشیم و زنانشان را زنده نگاه می‌داریم (اعراف/۱۲۷). به‌راستی فرعون در زمین برتری جست و اهل آن را فرقه‌فرقه کرد. گروهی از آنان را به زبونی می‌کشید. پسرانشان را سر می‌برید و زنانشان را زنده می‌گذاشت (قصص/۴). موسی به قوم خود گفت: نعمت خدا را بر خود به یاد آورید آن‌گاه که شما را از فرعونیان نجات داد که شما را سخت شکنجه می‌کردند. پسرانتان را سر می‌بریدند و زنانتان را زنده می‌گذاشتند. در آن از جانب پروردگارتان آزمایشی بزرگ بود (ابراهیم/۶). شما را از فرعونیان نجات دادیم که شما را سخت شکنجه می‌کردند. پسران شما را سر می‌بریدند و زنان شما را زنده می‌گذاشتند. در آن آزمایش بزرگی از جانب پروردگارتان بود (بقره/۴۹). شما را از فرعونیان نجات دادیم که شما را سخت شکنجه می‌کردند. پسران شما را می‌کشتند، زنان شما را زنده می‌گذاشتند و در آن آزمایش بزرگی از جانب پروردگارتان بود (اعراف/۱۴۱). بر فرزندان اسرائیل مقرّر کردیم که هر که کسی را جز به قصاص قتل یا فساد در زمین، بکشد، چنان است که گویی همه مردم را کشته است و آن که، کسی را زنده بدارد، چنان است که گویی تمام مردم را زنده داشته است (مائده/۳۲). [به فرزندان‌ اسرائیل] فرمودیم: با پاره‌ای از آن (گاو) به آن (مقتول) بزنید [تا زنده شود.] این‌گونه خدا مردگان را زنده می‌کند و آیات خود را به شما نشان می‌دهد شاید بیندیشید (بقره/۷۳).

آیا کسانی را که از بیم مرگ از خانه‌های خود خارج شدند و هزاران تن بودند را ندیدی؟ پس خدا به آنان گفت: بمیرید، آن‌گاه آنان را زنده کرد. به‌راستی خدا  نسبت به مردم، صاحبِ فضل است ولی بیشتر مردم سپاسگزاری نمی‌کنند (بقره/۲۴۳).

آن کس که (عُزَیر) به‌ شهری که بر بام‌هایش فرو ریخته بود، عبور کرد، گفت: چگونه خدا [اهل] این را پس از مرگ زنده می‌کند؟ پس خدا او را صد سال میراند آن‌گاه او را برانگیخت. فرمود: چه مدّت درنگ کردی؟ گفت: یک روز یا پاره‌ای از روز را درنگ کردم. فرمود: [نه] بلکه صد سال درنگ کردی پس به خوراک و نوشیدنی خود بنگرکه تغییر نکرده و به درازگوش خود بنگر تا تو را نشانه‌ای برای مردم قرار دهیم و به این استخوان‌ها بنگر، چگونه آنها را به هم پیوند می‌دهیم سپس گوشت بر آن می‌پوشانیم پس هنگامی که برای او آشکار شد، گفت: می‌دانم که خدا بر هر چیزی توانا است (بقره/۲۵۹).

درود بر او (یحیی)، روزی که زاده شد و روزی که می‌میرد و روزی که زنده برانگیخته می‌شود (مریم/۱۵). [عیسی در گهواره گفت: خدا] مرا هر کجا باشم، پربرکت قرار داده و مرا تا زنده‌ام به نماز و زکات سفارش کرده است (مریم/۳۱). درود بر من روزى که زاده شدم و روزى که مى ‏میرم و روزى که زنده برانگیخته مى‏ شوم (مریم/۳۳). [عیسی پسر مریم می‌گوید:] … به اذن خدا مردگان را زنده می‌کنم (آل‌عمران/۴۹).

این [سخن] جز یادآوری و قرآنی روشن نیست تا هر که را زنده است، بیم دهد و سخن [عذاب] برکافران محقّق شود (یس/۶۹-۷۰). بگو، ای مردم، من فرستاده خدا به سوی همه شما هستم. همان که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آنِ او است. هیچ معبودی جز او نیست. زنده می‌کند و می‌میراند پس به‌ خدا و فرستاده او، پیامبر درس ناخوانده‌ای که به خدا و کلمات او ایمان دارد، ایمان آورید و از او پیروی کنید شاید شما هدایت شوید (اعراف/۱۵۸). بگو، …کیست که زنده را از مرده بیرون می‌آورد و مرده را از زنده خارج می‌کند؟ کیست که کارها را تدبیر می‌کند؟ خواهند گفت: خدا، پس بگو، آیا تقوا پیشه نمی‌کنید (یونس/۳۱)؟ آن‌گاه که شما در ناحیه نزدیکترِ بودید و آنان در ناحیه دورتر و کاروان [دشمن] پایین‌تر از شما بودند و اگر با یکدیگر وعده گذاشته بودید بی‌تردید در وعده‌گاه اختلاف می‌کردید ولی [چنین شد] تا خدا کاری را که انجام‌شدنی بود به انجام رساند تا کسی که [باید] هلاک شود با دلیلی روشن هلاک شود و کسی که [باید] زنده شود با دلیلی روشن زنده شود. در حقیقت خدا شنوای دانا است (انفال/۴۲). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، مانند کسانی نباشید که کفر ورزید‌ه‌اند و به برادرانشان هنگامی که به سفر رفته و یا به جنگ رفتند، گفتند: اگر نزد ما بودند، نمی‌مردند و کشته نمی‌شدند تا خدا آن را در دل‌هایشان حسرتی قرار دهد و خدا زنده می‌کند و می‌میراند و خدا به آن‌چه می‌کنید، بینا است (آل‌عمران/۱۵۶). هرگز کسانی را که در راه خدا کشته می‌شوند، مرده نخوانید بلکه زنده‌اند ولی شما نمی‌دانید (بقره/۱۵۴). هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده‌اند را مرده نپندار بلکه زنده‌اند در حالی‌که نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند (آ‌ل‌عمران/۱۶۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون خدا و پیامبر، شما را به چیزی فرا خواندند که شما را زنده می‌کند، آنان را اجابت کنید (انفال/۲۴).

الحی

 

 

 

 

 

 

 

اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ (بقره/۲۵۵؛ آل‌عمران/۲) هُوَ الْحَيُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (غافر/۶۵) وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ (فرقان/۵۸)

 

إِنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (حدید/۲) إِنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ مَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِن وَلِيٍّ وَ لاَ نَصِيرٍ (توبه/۱۱۶) هُوَ الَّذِي يُحْيِي وَ يُمِيتُ فَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (غافر/۶۸) و هُوَ الَّذِي يُحْيِي و يُمِيتُ وَ لَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (مومنون/۸۰) هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (یونس/۵۶) لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (دخان/۸) وَ إنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَ نُمِيتُ وَ نَحْنُ الْوَارِثُونَ (حجر/۲۳) إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَ نُمِيتُ وَ إِلَيْنَا الْمَصِيرُ (ق/۴۳) إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَ نَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَ آثَارَهُمْ وَ كُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ (یس/۱۲) أَنَّهُ يُحْيِي الْمَوْتَى وَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (حج/۶) وَ هُوَ الَّذِي أَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ (حج/۶۶) يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ (روم/۱۹) إِنَّ اللّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوَى يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ مُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ذَلِكُمُ اللّهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ (انعام/۹۵) [قل اللهم] تُولِجُ اللَّيْلَ فِي الْنَّهَارِ وَ تُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ (آل‌عمران/۲۷) كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ كُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (بقره/۲۸) أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَ هُوَ يُحْيِي المَوْتَى وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (شوری/۹) [الذین یدعون من دون الله] أَمْواتٌ غَيْرُ أَحْيَاء وَ مَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (نحل/۲۱) اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَفْعَلُ مِن ذَلِكُم مِّن شَيْءٍ (روم/۴۰) وَ يَقُولُ الْإِنسَانُ أَئِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا (مریم/۶۶) أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى* ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى* فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنثَى* أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَى (قیامت/۳۷-۴۰) وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَ نَسِيَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَ هِيَ رَمِيمٌ* قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (یس/۷۸-۷۹) وَ قَالُوا (المشرکون) مَا هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَ نَحْيَا وَ مَا يُهْلِكُنَا إِلَّا الدَّهْرُ وَ مَا لَهُم بِذَلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّون َ* … قُلِ اللَّهُ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يَجْمَعُكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيبَ فِيهِ وَ لكِنَّ أَكَثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمونَ (جاثیه/۲۴-۲۶) أَ وَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ لَمْ يَعْيَ بِخَلْقِهِنَّ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَى بَلَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (احقاف/۳۳) مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً (نحل/۹۷)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ أَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا* لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا (فرقان/۴۸-۴۹) وَ اللَّهُ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَحْيَيْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا كَذَلِكَ النُّشُورُ (فاطر/۹) وَ أَحْيَيْنَا بِهِ (الماء الذی انزل من السماء) بَلْدَةً مَّيْتًا كَذَلِكَ الْخُرُوجُ (ق/۱۱) وَ اللّهُ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَة ً لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (نحل/۶۵) وَ مِنْ آيَاتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَيُحْيِي بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (روم/۲۴) إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ … وَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِن مَّاء فَأَحْيَا بِهِ الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ بَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَآبَّةٍ وَ تَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَ السَّحَابِ الْمُسَخِّرِ بَيْنَ السَّمَاء وَ الأَرْضِ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (بقره/۱۶۴) وَ اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِن رِّزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ تَصْرِيفِ الرِّيَاحِ آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (جاثیه/۵) وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ إِنَّ الَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (فصّلت/۳۹) وَ آيَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَ أَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ (یس/۳۳) اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (حدید/۱۷) فَانظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَى وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (روم/۵۰) وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (عنکبوت/۶۳) أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا … جَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ (انبیاء/۳۰)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

أَوَ مَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (انعام/۱۲۲) أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا* أَحْيَاء وَ أَمْوَاتًا (مرسلات/۲۵-۲۶) وَ مَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاء وَ لَا الْأَمْوَاتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَن يَشَاءُ وَ مَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِي الْقُبُورِ (فاطر/۲۲)

 

 

[یومئذ] عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّوم (طه/۱۱۱) قَالُوا (الکافرون) رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَى خُرُوجٍ مِّن سَبِيلٍ (غافر۱۱) وَ إِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ* بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ … عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (تکویر/۸-۱۴)

 

الحی- الاقوام، [قال الملاء قوم بعد نوح] إِنْ هِيَ إِلَّاحَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَ نَحْيَا وَ مَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (مومنون/۳۷) وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن قَالَ بَلَى وَلَكِن لِّيَطْمَئِنَّ قَلْبِي قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا وَاعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (بقره/۲۶۰) فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ … وَ الَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (شعراء/۷۷-۸۱) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَآجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَ يُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ (بقره/۲۵۸) أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى* وَ إِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى … وَ أَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَ أَحْيَا (نجم/۳۶-۴۴)

 

 

 

 

 

فَلَمَّا [موسی] جَاءهُم (فرعون، هامان و قارون) بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا اقْتُلُوا أَبْنَاء الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ وَ اسْتَحْيُوا نِسَاءهُمْ (غافر/۲۵) قَالَ [فرعون] سَنُقَتِّلُ أَبْنَاءهُمْ وَ نَسْتَحْيِي نِسَاءهُمْ (اعراف/۱۲۷) إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِّنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءهُمْ وَ يَسْتَحْيِي نِسَاءهُمْ (قصص/۴) وَ إِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ أَنجَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ وَ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَ فِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ (ابراهیم/۶) نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَ فِي ذَلِكُم بَلاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ (بقره/۴۹) أَنجَيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَونَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبْنَاءكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَ فِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ (اعراف/۱۴۱) كَتَبْنَا عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَ مَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا (مائده/۳۲) فَقُلْنَا [بنی‌اسرائیل] اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا كَذَلِكَ يُحْيِي اللّهُ الْمَوْتَى وَ يُرِيكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (بقره/۷۳)

 

 

 

 

 

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُواْ مِن دِيَارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللّهُ مُوتُواْ ثُمَّ أَحْيَاهُمْ إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَشْكُرُونَ (بقره/۲۴۳)

 

الَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَ هِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ يُحْيِي هذهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَ شَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَ انظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَ لِنَجْعَلَكَ آيَةً لِّلنَّاسِ وَ انظُرْ إِلَى العِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (بقره/۲۵۹)

 

 

وَ سَلَامٌ عَلَيْهِ (یحیی) يَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا (مریم/۱۵) [قال عیسی‌بن‌مریم فی‌المهد] جَعَلَنِي [الله] مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ وَ أَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَ الزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا (مریم/۳۱) وَ السَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا (مریم/۳۳) [قال عیسی‌بن‌مریم] … أُحْيِي الْمَوْتَى بِإِذْنِ اللّهِ (آل‌عمران/۴۹)

 

 

إِنْ هُوَ (الکلام) إِلَّا ذِكْرٌ وَ قُرْآنٌ مُّبِينٌ* لِيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ (یس/۶۹-۷۰) قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ النَّبِيِّ الأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ كَلِمَاتِهِ وَ اتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (اعراف/۱۵۸) قُلْ … مَن يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ مَن يُدَبِّرُ الأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللّهُ فَقُلْ أَفَلاَ تَتَّقُونَ (یونس/۳۱) أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَ هُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى وَ الرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَ لَوْ تَوَاعَدتَّمْ لاَخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ وَلَكِن لِّيَقْضِيَ اللّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَ يَحْيَى مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ وَ إِنَّ اللّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ (انفال/۴۲) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ كَفَرُواْ وَ قَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُواْ فِي الأَرْضِ أَوْ كَانُواْ غُزًّى لَّوْ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَ مَا قُتِلُواْ لِيَجْعَلَ اللّهُ ذَلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ وَ اللّهُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (آل‌عمران/۱۵۶) وَ لاَ تَقُولُواْ لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبيلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ (بقره/۱۵۴) وَ لاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ (آل‌عمران/۱۶۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ (انفال/۲۴)