زبان

 

 زبان، ادبیات، این مفهوم از مادّه «ل س ن» ۶ بار و واژه «عربی» ۱۱ بار، «عجمی» ۴ بار و «منطق» ۱ بار آمده است.

چکیده: اختلاف زبان‌ها از نشانه‌های خدا است. هر پیامبری به زبان قوم خود فرستاده شده است. قرآن به زبان عربی نازل شده است.

از نشانه‌های او، آفرینش آسمان‌ها، زمین، اختلاف زبان‌های شما و رنگ‌های شماست. بی‌تردید در این، برای دانشوران نشانه‌هایی است (روم/۲۲).

ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم تا برای آنها بیان کند (ابراهیم/۴). آن (قرآن) را حکمی عربی نازل کردیم (رعد/۳۷). به‌راستی ما آن (کتاب روشنگر) را قرآنی عربی، نازل کردیم شاید تعقّل کنید (یوسف/۲). بی‌تردید ما آن را قرآنی عربی قرار دادیم، شاید تعقّل کنید (زخرف/۳). کتابی است که آیات آن به تفصیل داده شده است، قرآنی عربی برای گروهی که می‌دانند (فصّلت/۳). به‌راستی در این قرآن برای مردم از هر گونه مثلی آوردیم، باشد که آنان پند گیرند. قرآنی عربی، بی‌هیچ کژی. شاید که آنان تقوا پیشه کنند (زمر/۲۷-۲۸). آن را قرآنی عربی نازل کردیم و در آن تهدیدهای گوناگون آوردیم شاید آنان تقوا پیشه کنند یا پندی تازه برای آنان بیاورد (طه/۱۱۳). این کتابی است به زبان عربی، که تصدیق‌کننده [کتاب موسی] است تا کسانی را که ستم کرده‌اند، هشدار دهد و برای نیکوکاران بشارت‌دهنده‌ای باشد (احقاف/۱۲). روح‌الامین آن را بر قلب تو نازل کرد تا از هشداردهندگان باشی. به زبان عربی روشن (شعراء/۱۹۳-۱۹۵). قرآنی عربی به سوی تو وحی کردیم تا [اهل] مکه و کسانی را که پیرامون آن هستند، هشدار دهی و از روز گردآوردن که تردیدی در آن نیست، بترسانی. گروهی در بهشت و گروهی در آتش هستند (شوری/۷). اگر آن را قرآنی غیر عربی قرار داده بودیم، بی‌تردید می‌گفتند: چرا آیه‌های آن روشن بیان نشده است. [کتابی] غیر عربی و [مخاطب آن] عربی (فصّلت/۴۴)؟ اگر آن را بر برخی از غیر عرب‌ها‌ نازل می‌کردیم و [پیامبر] آن را برای آنها می‌خواند به آن ایمان نمی‌آوردند. این‌چنین  آن را در دل‌های مجرمان راه می‌دهیم (شعراء/۱۹۸-۲۰۰). به‌راستی ما می‌دانیم که آنها (مشرکان) می‌گویند: جز این نیست که بشری به او می‌آموزد. زبان کسی که این نسبت را به او می‌دهند، غیر عربی است و این [قرآن] به زبان عربی روشن است (نحل/۱۰۳).

سلیمان از داوود میراث یافت. گفت: ای مردم، ما منطق (زبان) پرندگان را تعلیم یافته‌ایم و از هر چیزی به ما داده شده است. به‌راستی این همان فضل آشکار است (نمل/۱۶).

سخن

 اللّسان

 

 

 

وَ مِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَ لْوَانِكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْعَالِمِينَ (روم/۲۲)

وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ (ابراهیم/۴) أَنزَلْنَاهُ (القرآن) حُكْمًا عَرَبِيًّا (رعد/۳۷) إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (یوسف/۲) إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (زخرف/۳) كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (فصّلت/۳) و َلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ لَّعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ* قُرآنًا عَرَبِيًّا غَيْرَ ذِي عِوَجٍ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (زمر/۲۷-۲۸) أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا وَ صَرَّفْنَا فِيهِ مِنَ الْوَعِيدِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْرًا (طه/۱۱۳) وَ هَذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِيًّا لِّيُنذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ بُشْرَى لِلْمُحْسِنِينَ (احقاف/۱۲) نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ* عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ* بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ (شعراء/۱۹۳-۱۹۵) أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ تُنذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَ فَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ (شوری/۷) وَ لَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِيًّا لَّقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آيَاتُهُ أَأَعْجَمِيٌّ وَ عَرَبِيٌّ (فصّلت/۴۴) وَ لَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ* فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ* كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (شعراء/۱۹۸-۲۰۰) وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ (المشرکون) يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِّسَانُ الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَ هَذَا (القرآن) لِسَانٌ عَرَبِيٌّ مُّبِينٌ (نحل/۱۰۳)

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ وَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ وَقَالَ يَا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنطِقَ الطَّيْرِ وَ أُوتِينَا مِن كُلِّ شَيْءٍ إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ (نمل/۱۶)