چکیده: اگر در سفر بودید و برای نوشتن بدهی خود، نویسنده‌ای نیافتید، گرویی بگیرید و امانت‌گیرنده باید امانت را بازپس دهد.

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هنگامی که در میان خود بدهی‌ای را تا مدّتی معیّن، بر عهده گرفتید، آن را بنویسید … اگر در سفر بودید و نویسنده‌ای نیافتید، گرویی بگیرید پس اگر برخی از شما برخی دیگر را امین دانست پس آن کس که امین شمرده شده است، باید امانت او را پس دهد. باید از خدا که پروردگار اوست، پروا کند و شهادت را کتمان نکنید. هر کس آن را کتمان کند، قلب او گناهکار است. خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، دانا است (بقره/۲۸۲-۲۸۳).

کسانی که ایمان آورده و فرزندانشان در ایمان از آنها پیروی کرده‌اند، فرزندانشان را به آنها ملحق می‌کنیم و از عملشان چیزی نمی‌کاهیم. هر کسی در گرو دستاورد خود است (طور/۲۱). هر نفسی در گرو دستاورد خود است مگر یاران دست راست (مدّثّر/۳۸-۳۹).

امانت

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ … وَ إِن كُنتُمْ عَلَى سَفَرٍ وَ لَمْ تَجِدُواْ كَاتِبًا فَرِهَانٌ مَّقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُم بَعْضًا فَلْيُؤَدِّ الَّذِي اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ وَ لْيَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ تَكْتُمُواْ الشَّهَادَةَ وَ مَن يَكْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَ اللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ (بقره/۲۸۲-۲۸۳)

الَّذِينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ مَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ (طور/۲۱) كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ* إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ (مدّثّر/۳۸-۳۹)