چکیده: خدا برای شما به دین اسلام راضی است. او برای شما به ناسپاسی راضی نیست و سپاسگزاری مورد رضایت اوست. در آخرت از جانب خدا، عذابی سخت، آمرزش و رضایت است. رضایت خدا، بزرگتر است. کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار و کسانی که در نیکوکاری از آنها پیروی کردند، کسانی که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و مخالفان خدا و رسول را دوست ندارند، صادقان و نفس مطمئنه، خدا از آنها راضی و آنها از خدا راضی هستند. متّقین در بهشت، رضایت خدا را دارند. خدا به کسانی که ایمان آورده، هجرت کرده و در راه خدا با مال و جان خود، جهاد کردند، از جانب خود به رضایت، مژده می‌دهد. هر کس از رضای خدا پیروی کند، خدا او را به راه‌های سلامت هدایت می‌کند. پیامبر خدا و کسانی که با او هستند، فضل و رضای خدا را می‌جویند. از میان مردم کسی است که جان خود را برای طلب رضای خدا می‌فروشد. باتقواترین مردم برای طلب رضای خدا، مال خود را می‌دهد. هر کس برای رضای خدا، به صدقه یا معروفی یا سازش میان مردم، فرمان دهد، پاداشی بزرگ دارد. خدا کسی را که به پیامبری راضی باشد، بر غیب خود آگاه می‌کند. شفاعت کسی سودمند است که رحمان از گفته او راضی باشد. خدا اعمال کسانی را که رضای خدا را کراهت داشتند، نابود کرد. او از گروه فاسقان راضی نخواهد شد. (ای پیامبر) خدا را تسبیح گوی تا راضی شوی. خدا به مومنان دینی که مورد رضایت آنهاست، وعده داده است. از اموال یکدیگر با داد و ستدی که با رضایت یکدیگر باشد، استفاده کنید. از ازدواج زنان با همسران سابقشان، در صورت رضایت طرفین، جلوگیری نکنید. گناهی بر پدر و مادر نیست، اگر کودک را با رضایت یکدیگر از شیر بگیرند. برای شهادت دادن، اگر دو مرد نبود، یک مرد و دو زن را که رضایت دارید، انتخاب کنید. کسانی که به زندگی دنیا راضی شدند، جایگاهشان آتش است. در قیامت، چهره‌هایی از کوشش خود راضی هستند. هر کس وزنه اعمالش سنگین باشد و کارنامه‌اش به دست راستش داده شود، در یک زندگی رضایتمندی است. خدا، کسانی را که در راه او مهاجرت کرده و کشته شدند یا مردند به جایگاهی که از آن راضی هستند، داخل می‌کند.

رضایت- خدا، امروز دین شما را بر شما تمام گردانیدم و به دین اسلام برای شما راضی شدم (مائده/۳). اگر کفر ورزید پس بی‌تردید خدا از شما بی‌نیاز است. خدا برای بندگان خود به کفر راضی نیست. اگر سپاس گزارید، به آن برای شما راضی است (زمر/۷).

در آخرت، عذابی سخت و از جانب خدا آمرزش و رضایت است و زندگی دنیا جز کالای فریب نیست (حدید/۲۰). خدا به مردان و زنان باایمان باغ‌هایی که از زیر آن رودها جاری است و در آن جاودانه هستند و سراهایی پاکیزه در بهشت‌هایی جاودان وعده داده است و رضای خدا بزرگتر است. این همان کامیابی بزرگ است (توبه/۷۲). در حقیقت کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، آنانند که بهترین آفریدگان هستند. پاداش آنها نزد پروردگارشان باغ‌های جاودانی است که از زیر آنها رودها جاری است. تا ابد در آن جاودانه هستند. خدا از آنها راضی و آنها از خدا راضی هستند. این برای کسی است که از پروردگار خود بترسد (بیّنه/۷-۸). کسانی که ایمان آورده و هجرت کرده و در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، نزد خدا مقامی هر چه والاتر دارند. اینان همان کامیابان هستند. پروردگارشان آنها را از جانب خود به رحمت، رضایت و باغ‌هایی که در آنها نعمت‌هایی پایدار دارند، مژده می‌دهد تا ابد در آن جاودانه هستند. بی‌تردید پاداشی بزرگ، نزد خدا است (توبه/۲۰-۲۲). پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار و کسانی که با نیکوکاری از آنها پیروی کردند، خدا از آنها راضی و آنان از او راضی هستند. برای آنها باغ‌هایی آماده کرده که از زیر آن رودها جاری است. همیشه در آن جاودانه هستند. این همان کامیابی بزرگ است (توبه/۱۰۰). قومی را نمی‌یابی که به خدا و روز بازپسین ایمان داشته باشند، در حالی‌که کسانی را که با خدا و رسول او مخالفت کرده‌اند، دوست بدارند. هر چند پدران، پسران، برادران یا خویشان آنها باشند. آنها هستند که [خدا] در دل‌هایشان ایمان را نوشته است و آنها را با روحی از جانب خود تایید کرده است. آنان را به باغ‌هایی که از زیر آن رودها جاری است، داخل می‌کند. همیشه در آن جاودانه هستند. خدا از آنها راضی و آنها از از او راضی هستند. اینان حزب خدا هستند. آگاه باش که حزب خدا، همان رستگاران هستند (مجادله/۲۲). خدا فرمود: این، روزی است که صادقان را صدقشان سود دهد. برای آنها باغ‌هایی است که از زیر آن رودها جاری است. همیشه در آن جاودان هستند. خدا از آنها راضی و آنها از او راضی هستند. این کامیابی بزرگ است (مائده/۱۱۹). بگو، آیا شما را به بهتر از اینها [کالاهای دنیوی] خبر دهم؟ برای کسانی که تقوا پیشه کرده‌اند، نزد پروردگارشان باغ‌هایی است که از زیر آن رودها جاری است. در آن جاودانه هستند و همسرانی پاکیزه و رضای خدا را [دارند] (آل‌عمران/۱۵). باتقواترین [مردم] از آن (آتش) دور داشته می‌شود. همان که مال خود را می‌دهد تا پاک شود و برای کسی، نزد او [حق] نعمتی نیست که او را عوض دهد جز طلب خشنودی پروردگار والایش. بی‌تردید به زودی راضی خواهد شد (لیل/۱۷-۲۱). ای نفس مطمئنه، به سوی پروردگارت بازگرد که تو از او راضی و او از تو راضی است پس در بندگان من داخل شو و در بهشت من وارد شو (فجر/۲۷-۳۰).

[انسان] آن‌گاه که به رشد خود و به چهل سالگی برسد، می‌گوید: پروردگارا، بر دلم بیفکن تا نعمتی را که بر من و بر پدر و مادرم ارزانی داشته‌ای، سپاس گویم و شایسته‌ای که تو راضی هستی، انجام دهم (احقاف/۱۵). محمّد، پیامبر خداست و کسانی که با او هستند بر کافران سختگیر و با یکدیگر مهربان هستند. آنان را در رکوع و سجود می‌بینی که فضل و رضای خدا را می‌جویند (فتح/۲۹). از مردم کسی است که جان خود را برای طلب رضای خدا، می‌فروشد (بقره/۲۰۷). مَثَل کسانی که اموال خود را برای طلب رضای خدا و تحکیم خودشان، انفاق می‌کنند، مانند مَثَل باغی بر تپه‌ای است که رگباری بر آن ببارد، پس میوه‌هایش را دوچندان بدهد و اگر رگباری هم به آن نرسد، باران ریزی [برای آن کافی است] (بقره/۲۶۵).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، حرمت شعائر خدا … و زائران بیت‌الحرام را که از پروردگارشان فضل و رضایت می‌جویند، نشکنید (مائده/۲). [فَیء] برای بینوایان مهاجری است که از دیار و اموال خود رانده شدند و فضل و رضای خدا را می‌طلبند و خدا و پیامبر او را یاری می‌کنند. اینان همان راستان هستند (حشر/۸). در بسیاری از نجواهای آنها (مردم) خیری نیست مگر کسی که به صدقه یا معروفی یا سازشی میان مردم، فرمان دهد. هر کس برای طلب رضای خدا چنین کند، به‌زودی به او پاداشی بزرگ خواهیم داد (نساء/۱۱۴). خدا، هر کس را از رضای او پیروی کند، به وسیله آن (قرآن) به راه‌های سلامت، هدایت می‌کند و به اجازه خود آنها را از تاریکی‌ها به سوی نور بیرون می‌برد و به راهی راست هدایت می‌کند (مائده/۱۶).

آن روز، شفاعت بی‌فایده است مگر [شفاعت] آن که رحمان به او اجازه دهد و از گفته او راضی باشد (طه/۱۰۹). چه بسیار فرشتگانی که در آسمان‌ها هستند که شفاعت آنها به کاری نیاید مگر پس از آن‌که خدا برای هر که بخواهد و راضی باشد، اجازه دهد (نجم/۲۶). [فرشتگان] جز برای کسی که [خدا] راضی باشد، شفاعت نمی‌کنند (انبیاء/۲۸).

چگونه هستند آنها (کسانی که پس از آن‌که هدایت بر آنها روشن شد، پشت کردند) وقتی فرشتگان جان آنها را می‌گیرند در حالی‌که بر چهره و پشت آنها می‌زنند؟ این بدان سبب است که آنها از آن‌چه خدا را به خشم آورده، پیروی کرده‌اند و رضای او را کراهت داشتند پس اعمال آنها را نابود کرد (محمّد/۲۷-۲۸).

آیا کسی که بنیاد [کار] خود را بر پایه تقوا و رضای خدا نهاده، بهتر است یا کسی که بنای خود را بر لب پرتگاهی فرو ریختنی نهاده و با آن در آتش جهنّم فرو می‌افتد (توبه/۱۰۹)؟ آیا کسی که رضای خدا را پیروی می‌کند چون کسی است که به خشمی از خدا دچار شده و جایگاه او جهنّم است؟ چه بد بازگشتگاهی است. آنها نزد خدا درجاتی هستند. خدا به آن‌چه می‌کنند، بیناست (آل‌عمران/۱۶۲-۱۶۳).

[بگو، خدا] دانای غیب است. کسی را بر غیب خود آگاه نمی‌کند جز کسی را که به پیامبری راضی باشد که برای او از پیش رو و پشت سر، نگاهبانانی روانه می‌کند تا بداند که بی‌تردید پیام‌های پروردگار خود را رسانده‌اند. [خدا] به آن‌چه نزد آنها است، احاطه دارد و هر چیزى را به عدد شماره کرده است (جنّ/۲۶-۲۸).

[اسماعیل صادق الوعد] خانواده خود را به نماز و زکات فرمان می‌داد و همواره نزد پروردگارش مورد رضایت بود (مریم/۵۵).

[خدا فرمود:] ای موسی، چه چیز تو را پیش از قومت [به وعده‌گاه] به شتاب واداشت؟ گفت: آنها پشت ‌سر من هستند. من، ای پروردگارم، به سوی تو شتافتم تا راضی شوی (طه/۸۳-۸۴).

[سلیمان] گفت: پروردگارا، بر دلم بیفکن تا نعمتی را که بر من و پدر و مادرم ارزانی داشتی سپاس گزارم و شایسته‌ای که تو راضی هستی، انجام دهم (نمل/۱۹).

[زکریّا گفت:] از جانب خود جانشینی به من ببخش که از من ارث برد و از خاندان یعقوب ارث برد و او را ای پروردگار من، مورد رضایت قرار بده (مریم/۵-۶).

رهبانیّتی که [پیروان عیسی] از نزد خود ساختند، ما آن را بر آنها مقرّر نکردیم جز  آن که برای طلب رضای خدا [آن را وضع کردند] امّا چنان‌که حقّ رعایت آن بود، آن را رعایت نکردند (حدید/۲۷).

به‌راستی خدا هنگامی که مومنان زیر آن درخت با تو بیعت می‌کردند، از آنان راضی شد (فتح/۱۸). کسانی که [در جنگ احد] پس از آن‌که زخم برداشته بودند، دعوت خدا و پیامبر را اجابت کردند، برای کسانی از آنان که نیکی کردند و پرهیزگاری نمودند، پاداش بزرگی است … پس با نعمت و فضلی از جانب خدا بازگشتند در حالی‌که هیچ آسیبی به آنها نرسیده بود و رضای خدا را پیروی کردند. خدا دارای فضلی بزرگ است (آل‌عمران/۱۷۲-۱۷۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر برای جهاد در راه من و رضای من بیرون آمده‌اید، دشمن من و دشمن خودتان را به دوستی نگیرید که با آنها اظهار محبّت کنید، در حالی‌که آنها بی‌تردید به آن حقیقت که برای شما آمده است، کافر هستند. پیامبر و شما را بیرون می‌کنند [که] به خدا، پروردگارتان ایمان آورده‌اید (ممتحنه/۱). به راستی خدا هر کس را که خیانتکار گناه‏ پیشه باشد، دوست ندارد. از مردم پنهان می‌کنند و از خدا پنهان نمی‌کنند، در حالی‌که او با آنهاست، هنگامی که شبانگاه به سخنی که خدا راضی نیست، می‌پردازند. خدا به آن‌چه می‌کنید، همواره احاطه دارد (نساء/۱۰۷-۱۰۸).

رضایت- افراد، خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، وعده داده است … که آن دینی را که برای آنها مورد رضایت است، برای آنها استقرار می‌بخشد (نور/۵۵).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اموال یکدیگر را میان خود به ناروا نخورید مگر آن که داد و ستدی با رضایت یکدیگر باشد (نساء/۲۹). زنانی را که مُتعه کرده‌اید، مِهر آنها را به عنوان فریضه‌ای به آنان بدهید. در آن‌چه پس از تعیین مهر، دو طرف رضایت دارید، گناهی بر شما نیست. بی‌تردید خدا همواره دانای حکیم است (نساء/۲۴). چون زنان را طلاق دادید و عدّه خود را به پایان رساندند، آنها را از ازدواج با همسران [سابق] خود، چنان‌چه با رضایت یکدیگر باشد، باز ندارید. هر کس از شما به خدا و روز بازپسین ایمان دارد، به این پند داده می‌شود. این برای شما پاکتر و پاکیزه‌تر است. خدا می‌داند و شما نمی‌دانید (بقره/۲۳۲). مادران، فرزندان خود را دو سال تمام شیر دهند … اگر [پدر و مادر] بخواهند با رضایت و مشورت یکدیگر، از شیر بازگیرند، گناهی بر آن دو نیست (بقره/۲۳۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هنگامی که وامی تا مدتی معین میان شما برقرار شد، آن را بنویسید … دو شاهد از مردانتان را شاهد بگیرید پس اگر دو مرد نبودند، مردی را با دو زن از میان گواهانی که رضایت دارید، [انتخاب کنید] (بقره/۲۸۲).

بر آن‌چه می‌گویند، شکیبا باش و پیش از برآمدن آفتاب و قبل از غروب آن با ستایش، پروردگارت را تسبیح گوی و برخی از ساعات شب و اطراف روز را تسبیح گوی، باشد که راضی شوی (طه/۱۳۰). به‌زودی پروردگارت به تو عطا خواهد کرد، باشد که راضی شوی (ضحی/۵).

ما گردانیدن رویت را در آسمان به خوبی می‌بینیم پس بی‌تردید تو را به قبله‌ای که به آن راضی شوی، برمی‌گردانیم (بقره/۱۴۴). ای پیامبر، چرا برای طلب رضایت همسرانت آن‌چه را خدا حلال کرده، حرام می‌کنی؟ خدا آمرزنده مهربان است (تحریم/۱). نوبت هر کدام از آنها را که می‌خواهی به تأخیر انداز و هر کدام را که می‌خواهی نزد خود جای ده. اگر هر کدام را که ترک کرده‌ای طلب کنی، بر تو گناهی نیست. این نزدیکتر است برای این‌که چشمان آنها روشن شود و اندوهگین نشوند و همگی به آن‌چه به آنها داده‌ای، راضی شوند (احزاب/۵۱). هرگز یهودیان و مسیحیان از تو راضی نمی‌شوند مگر آن‌که از آیین آنها پیروی کنی (بقره/۱۲۰). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شما را چه شده که چون به شما گفته شد، در راه خدا بسیج شوید، به زمین می‌چسبید؟ آیا به جای آخرت به زندگی دنیا راضی شده‌اید؟ متاع زندگی دنیا در برابر آخرت، جز اندکی نیست (توبه/۳۸). بگو، اگر پدران، پسران، برادران، زنان، خویشان، اموالی که گرد آورده‌اید، تجارتی که از کساد آن بیم دارید و خانه‌هایی که به آن راضی هستید، نزد شما از خدا و پیامبر و جهاد در راه او دوست داشتنی‌تر است پس منتظر باشید تا خدا فرمان خود را بیاورد (توبه/۲۴).

چون سوره‌ای نازل شود که به خدا ایمان آورید و همراه پیامبر او جهاد کنید، توانگران آنها از تو اجازه [ترک جهاد] می‌خواهند و می‌گویند: بگذار ما با خانه‌نشینان باشیم. راضی شدند که با خانه‌نشینان باشند. بر دل‌های آنها مهر زده شده است پس آنها نمی‌فهمند (توبه/۸۶-۸۷). ایراد تنها بر کسانی است که با این‌که ثروتمند هستند از تو اجازه [ترک جهاد] می‌خواهند. آنها راضی شدند با خانه‌نشینان باشند. خدا بر دل‌های آنها مهر زده است پس آنها نمی‌دانند (توبه/۹۳). برای شما سوگند می‌خورند تا از آنها راضی شوید پس اگر شما از آنها راضی شوید، بی‌تردید خدا از گروه فاسق راضی نخواهد شد (توبه/۹۶). اگر خدا تو را به سوی طایفه‌ای از آنان  بازگردانید و آنان برای بیرون آمدن [به جنگ دیگری] از تو اجازه خواستند، بگو، هرگز با من خارج نخواهید شد و هرگز همراه من با هیچ دشمنی جنگ نخواهید کرد. بی‌گمان شما اوّلین بار به نشستن راضی شدید پس با خانه‌نشینان بنشینید (توبه/۸۳). [منافقان] برای شما به خدا سوگند می‌خورند تا شما را راضی کنند، در حالی‌که اگر مومن بودند، سزاوارتر بود که خدا و فرستاده او را راضی کنند (توبه/۶۲). برخی از آنان در [تقسیم] صدقات بر تو خرده می‌گیرند پس اگر از آن به آنها داده شود، راضی می‌شوند و اگر از آن به ایشان داده نشود، به ناگاه خشمگین می‌شوند. اگر آنها به آن‌چه خدا و پیامبر او به ایشان داده بود، راضی می‌شدند و می‌گفتند: خدا برای ما کافی است، به‌زودی خدا و پیامبر او از فضل خود به ما می‌دهند و ما مشتاق خدا هستیم، [بهتر بود] (توبه/۵۸-۵۹). چگونه [مشرکان عهدی داشته باشند] در حالی‌که اگر بر شما دست یابند درباره شما نه خویشاوندی را مراعات می‌کنند و نه تعهّدی را؟ با زبان‌های خود شما را راضی می‌کنند حال آن‌که دل‌های آنها امتناع می‌ورزد و بیشتر آنها فاسق هستند (توبه/۸). برای هر پیامبری دشمنی از شیطان‌های جن و انس برگماشتیم. … پس آنها را با آن‌چه به دروغ می‌سازند، واگذار تا دل‌های کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند به آن [سخن] بگراید و به آن راضی باشد و تا این‌که آن‌چه باید به دست آورند، به دست آورند (انعام/۱۱۲-۱۱۳).

کسانی که به دیدار ما امید ندارند و به زندگی دنیا راضی شده‌اند و به آن اطمینان یافته‌اند و کسانی که از آیات ما غافل هستند، آنان به [سزای] آن‌چه به دست می‌آورند، جایگاهشان آتش است (یونس/۷-۸).

آنان که در راه خدا مهاجرت کرده و آن‌گاه کشته شدند یا مردند … آنان را بی‌گمان به جایگاهی که از آن راضی هستند، داخل می‌کند. به‌راستی خدا دانای بردبار است (حج/۵۸-۵۹).

در آن روز چهره‌هایی شاداب و متنعّم هستند. از کوشش خود راضی‌اند. در بهشتی برین هستند (غاشیه/۸-۱۰). هر کس وزنه اعمال او سنگین باشد پس او در زندگی مورد رضایت است (قارعه/۶-۷). کسی که کارنامه‌اش به دست راست او داده شود، می‌گوید: بیایید و کارنامه من را بخوانید. من یقین داشتم که با حساب خود روبرو می‌شوم پس او در یک زندگی مورد رضایت است. در بهشتی برین که میوه‌های آن در دسترس است. بخورید و بیاشامید. گواراتان باد به سبب آن‌چه در روزهای گذشته پیش می‌فرستادید (حاقّه/۱۹-۲۴).

الرضایة- الله، الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ (مائده/۳) إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَ لَا يَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَ إِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ (زمر/۷)

فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانٌ وَ مَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (حدید/۲۰) وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَ مَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (توبه/۷۲) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ* جَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ (بیّنه/۷-۸) الَّذِينَ آمَنُواْ وَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللّهِ وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ* يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُم بِرَحْمَةٍ مِّنْهُ وَ رِضْوَانٍ وَ جَنَّاتٍ لَّهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُّقِيمٌ* خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا إِنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ (توبه/۲۰-۲۲) السَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الأَنصَارِ وَ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُواْ عَنْهُ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (توبه/۱۰۰) لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَ أَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (مجادله/۲۲) قَالَ اللّهُ هَذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (مائده/۱۱۹) قُلْ أَؤُنَبِّئُكُم بِخَيْرٍ مِّن ذَلِكُمْ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَ أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَ رِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ (آل‌عمران/۱۵) سَيُجَنَّبُهَا (النار) الْأَتْقَى* الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى* وَ مَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى* إِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى* وَ لَسَوْفَ يَرْضَى (لیل/۱۷-۲۱) يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً* فَادْخُلِي فِي عِبَادِي* وَ ادْخُلِي جَنَّتِي (فجر/۲۷-۳۰)

[الانسان] إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلَى وَالِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ (احقاف/۱۵) مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ (فتح/۲۹) مِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ (بقره/۲۰۷) مَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَ تَثْبِيتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِن لَّمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ (بقره/۲۶۵)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُحِلُّواْ شَعَآئِرَ اللّهِ … وَ لا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّن رَّبِّهِمْ وَ رِضْوَانًا (مائده/۲) [الفَیء] لِلْفُقَرَاء الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيارِهِمْ وَ أَمْوَالِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانًا وَ يَنصُرُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ (حشر/۸) لاَّ خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاَحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ ابْتَغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا (نساء/۱۱۴) يَهْدِي بِهِ (قرآن) اللّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلاَمِ وَ يُخْرِجُهُم مِّنِ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ يَهْدِيهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (مائده/۱۶)

يَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَ رَضِيَ لَهُ قَوْلًا (طه/۱۰۹) كَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَ يَرْضَى (نجم/۲۶) [الملائکة] لَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَى (انبیاء/۲۸)

فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمْ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبَارَهُمْ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَ كَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ (محمّد/۲۷-۲۸)

أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللّهِ وَ رِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىَ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ (توبه/۱۰۹) أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللّهِ كَمَن بَاء بِسَخْطٍ مِّنَ اللّهِ وَ مَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ* هُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ اللّهِ و اللّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ (آل‌عمران/۱۶۲-۱۶۳)

[قل الله] عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا* إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا* لِيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَ أَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَ أَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا (جن/۲۶-۲۸)

[اسماعیل] يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَ الزَّكَاةِ وَ كَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا (مریم/۵۵)

[قال الله] مَا أَعْجَلَكَ عَن قَوْمِكَ يَا مُوسَى* قَالَ هُمْ أُولَاء عَلَى أَثَرِي وَ عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى (طه/۸۳-۸۴)

قَالَ [سلیمان] رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلَى وَالِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَ أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ (نمل/۱۹)

[قال زکریّا] فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا* يَرِثُنِي وَ يَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَ اجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا (مریم/۵-۶)

رَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا [الذین اتبعوا عیسی] مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاء رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا (حدید/۲۷)

لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ  (فتح/۱۸) الَّذِينَ اسْتَجَابُواْ لِلّهِ وَ الرَّسُولِ مِن بَعْدِ مَآ أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُواْ مِنْهُمْ وَ اتَّقَواْ أَجْرٌ عَظِيمٌ … فَانقَلَبُواْ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَ فَضْلٍ لَّمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَ اتَّبَعُواْ رِضْوَانَ اللّهِ (آل‌عمران/۱۷۲-۱۷۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَ ابْتِغَاء مَرْضَاتِي (ممتحنه/۱) إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا* يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَ لاَ يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللّهِ وَ هُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لاَ يَرْضَى مِنَ الْقَوْلِ (نساء/۱۰۷-۱۰۸)

الرضایة- الافراد، وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ … لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ (نور/۵۵)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ  (نساء/۲۹) فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَ لاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (نساء/۲۴) إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ أَن يَنكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْاْ بَيْنَهُم بِالْمَعْرُوفِ ذَلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ مِنكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكُمْ أَزْكَى لَكُمْ وَ أَطْهَرُ وَ اللّهُ يَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ (بقره/۲۳۲) الْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ … إِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَ تَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا (بقره/۲۳۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ … وَ اسْتَشْهِدُواْ  شَهِيدَيْنِ من رِّجَالِكُمْ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء (بقره/۲۸۲)

فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِهَا وَ مِنْ آنَاء اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَى (طه/۱۳۰) لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى (ضحی/۵)

قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاء فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا (بقره/۱۴۴) يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (تحریم/۱) تُرْجِي مَن تَشَاء مِنْهُنَّ وَ تُؤْوِي إِلَيْكَ مَن تَشَاء وَ مَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَ لَا يَحْزَنَّ وَ يَرْضَيْنَ بِمَا آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ (احزاب/۵۱) لَن تَرْضَى عَنكَ الْيَهُودُ وَ لاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ (بقره/۱۲۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِيلٌ (توبه/۳۸) قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَ أَبْنَآؤُكُمْ وَ إِخْوَانُكُمْ وَ أَزْوَاجُكُمْ وَ عَشِيرَتُكُمْ وَ أَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَ تِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَ مَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ (توبه/۲۴)

إِذَآ أُنزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَ جَاهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُوْلُواْ الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَ قَالُواْ ذَرْنَا نَكُن مَّعَ الْقَاعِدِينَ* رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَ طُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَفْقَهُونَ (توبه/۸۶-۸۷) إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ وَ هُمْ أَغْنِيَاء رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَ طَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ (توبه/۹۳) يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِن تَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يَرْضَى عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ (توبه/۹۶) إِن رَّجَعَكَ اللّهُ إِلَى طَآئِفَةٍ مِّنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخْرُجُواْ مَعِيَ أَبَدًا وَ لَن تُقَاتِلُواْ مَعِيَ عَدُوًّا إِنَّكُمْ رَضِيتُم بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُواْ مَعَ الْخَالِفِينَ (توبه/۸۳) [المنافقون] يَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَ اللّهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَن يُرْضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤْمِنِينَ (توبه/۶۲) مِنْهُم مَّن يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُواْ مِنْهَا رَضُواْ وَ إِن لَّمْ يُعْطَوْاْ مِنهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ* وَ لَوْ أَنَّهُمْ رَضُوْاْ مَا آتَاهُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ قَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ سَيُؤْتِينَا اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَ رَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللّهِ رَاغِبُونَ (توبه/۵۸-۵۹) كَيْفَ [یکون للمشرکین عهدا] وَ إِن يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لاَ يَرْقُبُواْ فِيكُمْ إِلاًّ وَ لاَ ذِمَّةً يُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَ تَأْبَى قُلُوبُهُمْ وَ أَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ (توبه/۸) جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الإِنسِ وَ الْجِنِّ … فَذَرْهُمْ وَ مَا يَفْتَرُونَ* وَ لِتَصْغَى إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَ لِيَرْضَوْهُ وَ لِيَقْتَرِفُواْ مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ (انعام/۱۱۲-۱۱۳)

إنَّ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا وَ رَضُواْ بِالْحَياةِ الدُّنْيَا وَ اطْمَأَنُّواْ بِهَا وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ* أُوْلَئِكَ مَأْوَاهُمُ النُّارُ بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ (یونس/۷-۸)

وَ الَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا …  لَيُدْخِلَنَّهُم مُّدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ (حج/۵۸-۵۹)

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ* لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ* فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (غاشیه/۸-۱۰) مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ* فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ (قارعه/۶-۷) مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ* إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ*  فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ* فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ* قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ* كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ (حاقّه/۱۹-۲۴)