رزق

 

رزق، روزی، این مفهوم از مادّه «ر ز ق» ۱۲۳ بار آمده است.

چکیده: خدا بهترین روزی‌دهندگان است. روزیِ پروردگار بهتر و پایدارتر است. او شما را آفرید سپس به شما روزی داد. خدا جنبندگان و شما را روزی می‌دهد. او از چیزهای پاکیزه به شما روزی می‌دهد. خدا برای شما از آسمان روزی می‌فرستد. او به وسیله آب، برای شما روزی بیرون می‌آورد. در رزقی که خدا نازل می‌کند، نشانه‌هایی است. خدا روزی را برای هر کس از بندگانش که بخواهد گشاده یا تنگ می‌کند. او بعضی از شما را در روزی بر بعضی برتری داده است. او هر کس را بخواهد بی‌حساب روزی می‌دهد. هر کس تقوای الهی پیشه کند، خدا از جایی که حساب آن را نمی‌کند، به او روزی می‌دهد. خدا از جن و انس روزی نمی‌خواهد و نمی‌خواهد که او را روزی دهند. اگر روزی را بر بندگان خود گشاده کند، در زمین سرکشی می‌کنند ولی به اندازه نازل می‌کند. از چیزهای پاکیزه که خدا روزی شما کرده، بخورید و او را شکر کنید و پنهان و آشکار انفاق کنید. توانگر از دارایی خود انفاق کند و هر کس روزی او تنگ باشد نیز انفاق کند. متّقین، مومنان، فروتنان، خردمندان و اهل کتاب مومن از آن‌چه به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند. آن‌چه نزد خداست، برای کسانی که از آن‌چه روزی آنان کرده‌ایم، انفاق می‌کنند، بهتر و پایدارتر است. برای زنان و مردان پاک، برای کسانی که ایمان آورده و در راه خدا هجرت کرده‌ و کسانی که مهاجران را پناه داده و یاری کرده‌اند و برای کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، آمرزش و روزی ارزشمند خواهد بود. آنان که در راه خدا مهاجرت کرده‌، آن‌گاه کشته شده یا مرده‌اند، نزد خدا روزی نیکو دارند. کسانی که توبه کرده، ایمان آورده و کار شایسته انجام داده‌اند، روزیِ آنان در بهشت، صبح و شام هست. مشرکان به جای خدا چیزهایی را می‌پرستند که در آسمان‌ها و زمین اختیار روزی آنان را ندارند.

خدا بهترین روزی‌دهندگان است (جمعه/۱۱). به‌راستی خدا بهترین روزی‌دهندگان است (حج/۵۸؛ مومنون/۷۲؛ سبأ/۳۹). در حقیقت خداست که خود روزی‌بخشِ نیرومند استوار است (ذاریات/۵۸). خدا همان کسی است که شما را آفرید سپس به شما روزی داد (روم/۴۰). خدا به بندگان خود مهربان است. هر کس را بخواهد روزی می‌دهد (شوری/۱۹). خدا هر کس را بخواهد بی‌حساب روزی می‌دهد (بقره/۲۱۲؛ نور/۳۸). [بگو، خدایا] هر که را بخواهی بی‌حساب روزی ‌می‌دهی (آل‌عمران/۲۷). خدا روزی را برای هر کس از بندگانش که بخواهد گشاده یا تنگ می‌کند. خدا به هرچیزی داناست (عنکبوت/۶۲). خدا برای هر کس بخواهد روزی را گشاده یا تنگ می‌‌کند (رعد/۲۶). بگو، بی‌تردید پروردگار من روزی را برای هر کس بخواهد گشاده یا تنگ می‌کند ولی بیشتر مردم نمی‌دانند (سبأ/۳۶). بی‌تردید پروردگارت روزی را برای هر کس بخواهد گشاده یا تنگ می‌کند (اسراء/۳۰). بگو، بی‌تردید پروردگار من روزی را برای هر کس از بندگان خود بخواهد گشاده یا تنگ می‌کند (سبأ/۳۹). کلیدهای آسمان‌ها و زمین از آن اوست. برای هر کس بخواهد، روزی را گشاده یا تنگ می‌کند. به راستی او به هر چیزی داناست (شوری/۱۲). آیا ندیده‌اند (روم/۳۷) و ندانسته‌اند خداست که روزی را برای هر کس که بخواهد گشاده و تنگ می‌گرداند؟ بی‌تردید در این، برای مردمی که ایمان می‌آورند، نشانه‌هایی است (روم/۳۷؛ زمر/۵۲).

هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست مگر این‌که روزی آن بر خداست و [او] قرارگاه و محل مردنش را مى ‏داند. همه در کتابى روشن است (هود/۶). چه بسیار جنبندگانی که نمی‌توانند روزی خود را بردارند. خدا آنها و شما را روزی می‌دهد (عنکبوت/۶۰).

ما به آنها (فرزندان آدم) از چیزهای پاکیزه روزی دادیم (اسراء/۷۰). خدا از چیزهای پاکیزه به شما روزی داد (نحل/۷۲؛ غافر/۶۴). روزی شما و آن‌چه وعده داده می‌شوید، در آسمان است پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که به‌راستی این [سخن] حق است. همان‌‌‌‌‌گونه که شما سخن می‌گویید  (ذاریّات/۲۲-۲۳). ای مردم، نعمت خدا را بر خود یاد کنید. آیا غیر از او آفریدگاری است که شما را از آسمان  و زمین روزی دهد پس چگونه منحرف می‌شوید (فاطر/۳)؟ اوست که نشانه‌های خود را به شما نشان می‌دهد و برای شما از آسمان روزی می‌فرستد و جز آن کس که باز می‌گردد، متذکّر نمی‌شود (غافر/۱۳). خدا همان کسی است که آسمان‌ها و زمین را آفرید و از آسمان آبی فرستاد و با آن برای شما از میوه‌ها روزی بیرون آورد (ابراهیم/۳۲). [پروردگار شما] از آسمان آبی نازل کرد و با آن برای شما از میوه‌ها روزی بیرون آورد پس برای خدا همتایانی قرار ندهید درحالی‌که خود می‌دانید (بقره/۲۲). از آسمان آبی پربرکت نازل کردیم پس با آن باغ‌ها و دانه‌های دروکردنی رویاندیم و درختان تناور خرما که خوشه‌های روی هم چیده‌شده دارند، تا روزی  بندگان باشد (ق/۹-۱۱). [در] پیاپی آمدن شب و روز و رزقی که خدا از آسمان نازل می‌کند و با آن زمین را پس از مرگش  زنده می‌کند و گردش بادها، برای گروهی که می‌اندیشند، نشانه‌هایی است (جاثیه/۵).

خدا بعضی از شما را در روزی بر بعضی برتری داده است (نحل/۷۱). اگر خدا روزی را بر بندگان خود گشاده کند، بی‌تردید در زمین سر به عصیان برمی‌دارند لیکن به اندازه‌ای که بخواهد فرو می‌فرستد. به‌راستی او به بندگان خود آگاه بیناست (شوری/۲۷). ما در آن (زمین) برای شما و هر کس که شما روزی‌دهنده او نیستید، اسباب زندگی قرار دادیم (حجر/۲۰).

جنّ و انس را نیافریدم مگر برای این که مرا بپرستند. از آنان هیچ روزی نمی‌خواهم و نمی‌خواهم که مرا طعام دهند (ذاریات/۵۶-۵۷). از بیم تنگدستی فرزندان خود را نکشید. ما به آنها و شما روزی می‌دهیم (انعام/۱۵۱؛ اسراء/۳۱).

انسان هنگامی که پروردگارش او را می‌آزماید و گرامی‌اش می‌دارد و به او نعمت می‌دهد، می‌گوید: پروردگارم مرا گرامی داشته است امّا چون او را می‌آزماید و روزی او را بر او تنگ می‌کند پس  می‌گوید: پروردگارم مرا خوار کرده است. چنین نیست. بلکه شما یتیم را گرامی نمی‌دارید و یکدیگر را بر طعام دادن به مستمند، ترغیب نمی‌کنید. میراث را یکجا می‌خورید و مال را بسیار دوست می‌دارید. چنین نیست. هنگامی که این زمین به شدّت درهم کوبیده شود و [فرمان] پروردگارت فرارسد و فرشتگان صف به صف بیایند و جهنّم را در آن روز بیاورند. آن روز انسان متذّکر می‌شود ولی این تذکّر چه سودی برای او دارد  (فجر/۱۵-۲۳).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از نعمت‌های پاکیزه‌ای که روزی شما کرده‌ایم، بخورید و خدا را شکر کنید، اگر تنها او را می‌پرستید (بقره/۱۷۲). از آن‌چه خدا روزی شما کرده است، حلال و پاکیزه بخورید و نعمت خدا را شکر گزارید، اگر تنها او را می‌پرستید (نحل/۱۱۴). از آن‌چه خدا روزی شما کرده حلال و پاکیزه بخورید و از آن خدایی که به او ایمان دارید، پروا کنید (مائده/۸۸). از آن‌چه خدا روزی شما کرده بخورید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید. به‌راستی او برای شما دشمنی آشکار است (انعام/۱۴۲). در پهنای آن (زمین) رهسپار شوید و از روزی او (خدا) بخورید (ملک/۱۵).

به بندگان من که ایمان آورده‌اند، بگو، نماز را برپا دارند و از آن‌چه به آنان روزی داده‌ایم، پنهان و آشکار انفاق کنند، پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی باشد و نه دوستی (ابراهیم/۳۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از آن‌چه به شما روزی داده‌ایم انفاق کنید، پیش از آن‌که روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی است و نه دوستی و نه شفاعتی (بقره/۲۵۴). از آن‌‎چه روزی شما کرده‌ایم، انفاق کنید پیش از آن‌که یکی از شما را مرگ فرا رسد پس  بگوید: پروردگارا، چرا تا مدّتی [مرگ] مرا به تأخیر نینداختی تا صدقه دهم و از نیکوکاران باشم (منافقون/۱۰)؟

توانگر باید از دارایی خود، انفاق کند و هر کس روزی او تنگ باشد، باید از آن‌چه خدا به او داده انفاق کند. خدا هیچ کس را جز [به اندازه] آن‌چه به او داده، تکلیف نمی‌کند (طلاق/۷). برای هر امّتی مناسکی قرار دادیم تا نام خدا را بر دام‌های زبان بسته‌ای که روزی آنان کرده‌ایم، یاد کنند (حج/۳۴).

هرگاه خویشاوندان، یتیمان و مستمندان در تقسیم [ارث] حاضر شدند، [چیزی] از آن را روزی آنها کنید و با آنان سخنی پسندیده بگویید (نساء/۸). اموال خود را که خدا آن را وسیله قوام شما قرار داده، به سفیهان ندهید ولی از آن به ایشان روزی دهید و آنان را پوشاک دهید و با آنان سخنی پسندیده بگویید (نساء/۵).

مادران فرزندان خود را دو سال تمام شیر دهند. [این حکم] برای کسی است که بخواهد دوران شیردهی را تکمیل کند. روزی و پوشاک آنان به طور شایسته بر عهده کسی است که فرزند برای او است (بقره/۲۳۳).

[متّقین] نماز بر پا می‌دارند و از آن‌چه به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند (بقره/۳). تنها کسانی به آیات ما ایمان می‌آورند که … از آن چه روزی آنان کرده‌ایم، انفاق می‌کنند. پس هیچ کس نمی‌داند ‌چه روشنی چشمی برای آنان به پاداش کارهایی که می‌کردند، نهفته شده است (سجده/۱۵-۱۷). [مومنان] کسانی هستند که از آن‌چه به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند. [آنان] حقاً مومن هستند. برای آنان نزد پروردگارشان درجات و آمرزش و روزی ارزشمند خواهد بود (انفال/۳-۴). [خردمندان] کسانی هستند که برای طلب خشنودی پروردگار خود شکیبایی می‌کردند. نماز برپا داشتند و از آن‌چه روزی آنان کردیم، نهان و آشکار انفاق کردند و بدی را با نیکی می‌زدایند. برای آنان سرانجام خوشِ سرای باقی است. بهشت‌های عدن، که آنان را با پدران و همسران و فرزندانشان که به صلاح آمده‌اند، در آن داخل می‌شوند. فرشتگان از هر دری بر آنان  وارد می‌شوند [و به آنان می‌گویند:] درود بر شما، به [پاداش] آن‌چه صبر کردید. پس چه نیکو است فرجام آن سرای (رعد/۲۲-۲۴). [فروتنان] کسانی هستند که چون خدا یاد شود، دل‌هاشان به هراس افتد و بر آن‌چه به آنها رسد، شکیبا هستند. بر پادارندگان نمازند و از آن‌چه به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند (حج/۳۵). کسانی که قبل از آن (قرآن) به آنان کتاب داده‌ایم، به آن (قرآن) ایمان می‌آورند و چون بر آنان تلاوت می‌شود، می‌گویند: به آن ایمان آوردیم. به‌راستی آن حق است. از طرف پروردگار ماست. پیش از این هم از تسلیم‌شوندگان بودیم. آنان برای آن‌که صبر کردند و بدی را با نیکی دفع می‌نمایند و از آن‌چه به آنان روزی دادیم، انفاق می‌کنند، دو بار پاداش خواهند یافت (قصص/۵۲-۵۴).

خدا بعضی شما را در روزی، بر بعضی برتری داده است. کسانی که فزونی یافته‌اند، روزی خود را به بردگان خود نمی‌دهند تا مبادا با هم مساوی باشند. آیا باز نعمت خدا را انکار می‌کنند (نحل/۷۱)؟  کسانی که بخل می‌ورزند و مردم را به بخل وامی‌دارند و آن‌چه را خدا از فضل خود به آنان داده است، می‌پوشانند، برای کافران عذابی خوارکننده آماده کرده‌ایم، کسانی که اموال خود را برای نشان دادن به مردم، انفاق می‌کنند  و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارند. هر کس شیطان هم‌نشین او باشد، چه بد هم‌نشینی است. اگر به خدا و روز بازپسین ایمان می‌آوردند و از آن‌چه خدا به آنان روزی داده است، انفاق می‌کردند، چه زیانی برای آنان داشت؟ خدا به حال آنان داناست (نساء/۳۷-۳۹). خدا مَثلی می‌زند: بنده‌ای که مملوک است و هیچ کاری از او برنمی‌آید، آیا با کسی که به او، از جانب خود روزی نیکو داده‌ایم و او از آن در نهان و آشکار انفاق می‌کند، یکسان است؟ سپاس خدای را، بلکه بیشتر آنان نمی‌دانند (نحل/۷۵). خدا برای شما از خودتان مَثلی می‌زند: آیا بردگانتان در آن‌چه به شما روزی داده‌ایم با شما شریکند تا در آن مساوی باشید و همان‌طور که شما از یکدیگر بیم دارید، از آنان بیم داشته باشید؟ این‌گونه آیات خود را برای گروهی که می‌اندیشند، به تفصیل بیان می‌کنیم (روم/۲۸).

در حقیقت کسانی که کتاب خدا را می‌خوانند، نماز برپا می‌دارند و از آن‌چه به آنان روزی داده‌ایم، نهان و آشکار انفاق می‌کنند، به تجارتی امید بسته‌اند که هرگز زوال نمی‌یابد تا پاداش آنان را تمام به آنان بدهد و از فضل خود بر آنان بیفزاید. او آمرزنده حق‌شناس است (فاطر/۲۹-۳۰). آن‌چه نزد خداست، برای کسانی که ایمان آورده‌اند و به پروردگار خود توکّل می‌کنند، بهتر و پایدارتر است … و برای کسانی که پروردگار خود را اجابت کرده‌اند، نماز برپا داشتند و کارشان در میانشان بر مشورت است و از آن‌چه به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند (شوری/۳۶-۳۸).

آنان (زنان و مردان پاک) از آن‌چه درباره آنان می‌گویند، برکنار هستند. آنان آمرزش و روزی ارزشمند دارند (نور/۲۶).

هر کس از خدا پروا کند، خدا برای او راه بیرون‌شدنی قرار می‌دهد و از جایی که حساب آن را نمی‌کند به او روزی می‌دهد (طلاق/۲-۳).

کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، آمرزش و روزی ارزشمند دارند (حج/۵۰؛ سبأ/۴). به کسانی که ایمان آورده‌ و کارهای شایسته کرده‌اند، مژده بده که برای آنان باغ‌هایی خواهد بود که از زیر آنها نهرها روان است. هرگاه میوه‌ای از آن، روزیِ آنان شود، می‌گویند: این همان است که پیش از این روزیِ ما بوده و مانند آن برای آنها آورده می‌شود (بقره/۲۵). کسانی که ایمان آورده و در راه خدا هجرت کرده‌اند و کسانی که [مهاجران را] پناه داده‌اند و یاری کرده‌اند، آنان همان مومنان حقیقی هستند. آنان آمرزش و روزی ارزشمندی دارند (انفال/۷۴). آنان که در راه خدا مهاجرت کرده‌اند، آن‌گاه کشته شده یا مرده‌اند، بی‌تردید خدا به آنان روزی نیکو می‌بخشد. به راستی خدا بهترین روزی‎دهندگان است (حج/۵۸). هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده‌اند، مرده نپندارید، بلکه زنده‌اند و نزد پروردگار خود روزی داده می‌شوند (آل‌عمران/۱۶۹). هر کس به خدا ایمان آورد و کار شایسته کند، او را به باغ‌هایی که از زیر آن نهرها روان است، داخل می‌کند. همیشه در آن جاودانه هستند. به راستی خدا روزی را برای او نیکو کرده است (طلاق/۱۱). [کسانی که توبه کرده، ایمان آورده و کار شایسته انجام داده‌اند، به بهشت داخل می‌شوند] در آن‌جا سخن بیهوده‌ای نمی‌شنوند جز درود. روزیِ آنان صبح و شام برای آنها در آنجاست (مریم/۶۲). هر کس کار شایسته کند، مرد باشد یا زن، در حالی که مومن باشد، پس اینان به بهشت داخل می‌شوند و در آنجا بی‌حساب روزی داده می‌شوند (غافر/۴۰). به‌راستی برای متّقین سرانجامی نیکوست. باغ‌های همیشگی است، در حالی‌که درهای آن برای آنان گشوده است. در آنجا تکیه می‌زنند. میو‌ه‌های فراوان و نوشیدنی در آنجا طلب می‌کنند. نزد آنان دلبرانی فروهشته نگاهِ هم‌سال است. این است آن‌چه برای روز حساب به شما وعده داده می‌شد. [می‌گویند:] در حقیقت این روزی ماست و آن را پایانی نیست (ص/۴۹-۵۴). بندگان مخلص روزیِ معین و میوه‌ها دارند و آنان گرامی‌داشته‌گان هستند. در باغ‌هایی پرنعمت (صافّات/۴۱-۴۳).

اهل دوزخ، اهل بهشت را ندا می‌دهند که از آن آب یا آن‌چه خدا روزی شما کرده بر ما فرو ریزید، می‌گویند: خدا آنها را بر کافران حرام کرده است (اعراف/۵۰).

رزق- اقوام، [ابراهیم به قوم خود گفت:] کسانی که جز خدا می‌خوانید، اختیار روزی شما را ندارند. پس روزی را نزد خدا بجویید و او را بپرستید. برای او سپاس گویید که به سوی او باز‌گردانده می‌شوید (عنکبوت/۱۷). [ابراهیم گفت:] پروردگارا، من [یکی از] فرزندانم را، در درّه‌ای بی‌کشت، نزد خانه محترم تو سکونت دادم. پروردگارا، تا نماز را به پا دارند. پس دل‌های برخی از مردم را به سوی آنان گرایش ده و آنان را از محصولات روزی ده، باشد که سپاسگزاری کنند (ابراهیم/۳۷). هنگامی که ابراهیم گفت: پروردگارا، این [سرزمین] را شهری امن قرار بده و مردم آن را و هر کس از آنان که به خدا و روز بازپسین ایمان بیاورد، از فرآورده‌ها روزی بده. فرمود: هرکس کفر ورزد، اندکی او را برخوردار می‌کنم سپس او را با خواری به سوی آتش می‌کشانم و چه بد سرانجامی است (بقره/۱۲۶). در میان مردم برای حج بانگ برآور تا پیاده و بر هر شتر لاغری از هر راه دوری می‌آیند به سوی تو بیایند تا شاهد منافع خود باشند و نام خدا را در روزهای معلوم برآن‌چه از چارپایان زبان‌بسته‌ای که روزی آنان کرده است، ببرند پس از آنان بخورید و به درمانده بینوا بخورانید (حج/۲۷-۲۸).

[یوسف به دو یار زندانی] گفت: غذایی را که روزی شماست، برای شما نمی‌آورند مگر آن‌که من از تعبیر آن (خواب) به شما خبر دهم پیش از آن‌که [آن غذا] به شما برسد (یوسف/۳۷).

[شعیب] گفت: ای قوم من، به من خبر دهید اگر من از جانب پروردگارم دلیل روشنی داشته باشم و او از سوی خود روزیِ نیکویی به من داده باشد، [آیا باز هم از پرستش او دست بردارم] (هود/۸۸)؟

وقتی موسی برای قوم خود آب خواست، به او گفتیم: با عصای خود بر آن سنگ بزن پس دوازده چشمه جوشید. هر گروهی آبشخور خود را شناخت. [گفتیم:] از روزی خدا بخورید و بیاشامید و در زمین فساد نکنید (بقره/۶۰). وقتی موسی برای قوم خود آب خواست به او وحی کردیم، با عصای خود بر آن سنگ بزن پس دوازده چشمه جوشید. هر گروهی آبشخور خود را شناخت. ابر را بر آنان سایبان کردیم. منّ و سلوی برای آنان فرو فرستادیم. [گفتیم:] از پاکیزه‌های آن‌چه روزی شما  داده‌ایم، بخورید. بر ما ستم نکردند لیکن بر خودشان ستم کردند (اعراف/۱۶۰). ابر را بر شما سایبان کردیم و بر شما  منّ و سلوی فرو فرستادیم و [گفتیم:] از پاکیزه‌های آن‌چه به شما روزی داده‌ایم، بخورید. آنان بر ما ستم نکردند بلکه بر خود ستم کردند (بقره/۵۷).

[ای بنی‌اسرائیل،] از پاکیزه‌های آن‌چه به شما روزی داده‌ایم، بخورید و در آن زیاده‌روی نکنید که خشم من بر شما فرود آید (طه/۸۱).

به‌راستی به بنی‌اسرائیل کتاب، حکم و پیامبری دادیم و از پاکیزه‌ها به آنان روزی دادیم و آنان را بر جهانیان برتری دادیم (جاثیه/۱۶). ما آنان را در جایگاه نیکو منزل دادیم و از چیزهای پاکیزه به آنان روزی بخشیدیم پس اختلاف نکردند مگر پس از آن که علم برای آنان آمد (یونس/۹۳).

کسانی که دیروز آرزو داشتند به جای قارون باشند، صبح می‌گفتند: وای، مثل این که خدا روزی را برای هرکس از بندگان خود که بخواهد گشاده یا تنگ می‌کند (قصص/۸۲).

زکریّا هر بار در محراب بر مریم وارد می‌شد، نزد او رزقی می‌یافت. می‌گفت: ای مریم، این از کجا برای تو آمده است؟ مریم می‌گفت: این از جانب خداست. خدا به هر کس بخواهد بی‌حساب روزی می‌دهد (آل‌عمران/۳۷).

عیسی‌ پسر‌ مریم گفت: خدایا، پروردگارا، از آسمان خوانی بر ما بفرست تا عیدی برای اول و آخر ما باشد و نشانه‌ای از جانب تو و ما را روزی ده که تو بهترین روزی‌دهندگان هستی. خدا فرمود: من آن را بر شما خواهم فرستاد و هر کس از شما پس از آن کفر ورزد، او را عذابی می‌کنم که هیچ یک از جهانیان را عذاب نکرده باشم (مائده/۱۱۴-۱۱۵).

اصحاب کهف [به همدیگر] گفتند: پروردگارتان به آن‌چه مانده‌اید، داناتر است. یکی از خودتان را با این پول به شهر بفرستید تا ببیند کدام یک از غذاهای آن پاکیزه‌تر است پس از آن روزی برای شما بیاورد. باید زیرکی کند و هیچ کس را از شما آگاه نکند (کهف/۱۹).

به‌راستی برای [مردم] سبأ در محل سکونت آنان نشانه‌ای بود. دو باغستان از راست و چپ. [گفتیم:] از روزی پروردگارتان بخورید و او را شکر کنید. شهری است خوش و پروردگاری آمرزنده (سبأ/۱۵).

خدا شهری را مَثَل زده است که امن و امان بود. روزیش از هر سو فراوان می‌رسید پس نعمت‌های خدا را ناسپاسی کردند. خدا هم به [سزای] آن‌چه انجام می‌دادند، طعم گرسنگی و هراس را به آنان چشانید (نحل/۱۱۲).

به سوی آن‌چه گروهی از مردم را از آن برخوردار کردیم و زیور زندگی دنیاست تا در آن، آنان را بیازماییم، چشم ندوز. روزیِ پروردگار تو بهتر و پایدارتر است. کسان خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن شکیبا باش. از تو روزی نمی‌خواهیم. ما خود به تو روزی می‌دهیم. عاقبت برای تقوا است (طه/۱۳۱-۱۳۲). بگو، زیورهایی را که خدا برای بندگان خود پدید آورده و روزی‌های پاکیزه را، چه کسی حرام گردانیده است؟ بگو، این در زندگی دنیا برای کسانی است که ایمان آورده‌اند و روز قیامت خاصّ آنان می‌باشد. این‌گونه آیات را برای گروهی که می‌دانند، به تفصیل بیان می‌کنیم (اعراف/۳۲).

به یاد آورید هنگامی را که شما در زمین گروهی اندک و مستضعف بودید. می‌ترسیدید مردم شما را بربایند پس [خدا] شما را پناه داد و شما را به یاری خود نیرومند گردانید و از چیزهای پاکیزه به شما روزی داد، باشد که سپاسگزاری کنید (انفال/۲۶).

ای همسران پیامبر، هر کس از شما کار زشت آشکاری کند، عذاب او دو چندان است. این کار بر خدا آسان است و هر کس از شما، خدا و فرستاده او را خاضعانه اطاعت کند، پاداش او را دو چندان می‌دهیم و برای او روزی ارزشمند آماده خواهیم کرد (احزاب/۳۰-۳۱).

بگو، کیست که از آسمان‌ها و زمین به شما روزی می‌بخشد (یونس/۳۱، سبأ/۲۴)؟ یا کیست آن که به شما روزی می‌دهد، اگر [خدا] روزی خود را از شما باز دارد (ملک/۲۱)؟ [آیا آن چه شریک می‌پندارند، بهتر است] یا آن که خلق را آغاز می‌کند و سپس بازمی‌گرداند؟ و آن که شما را از آسمان و زمین روزی می‌دهد؟ آیا با خدا، معبودی است؟ بگو اگر راست می‌گویید، برهان خود را بیاورید (نمل/۶۴). [مشرکان] از آن‌چه به آنان روزی دادیم، نصیبی برای [خدایانی] که نمی‌دانند، قرار می‌دهند. به خدا سوگند بی‌تردید از آن‌چه به دروغ می‌بافید، بازخواست می‌شوید (نحل/۵۶). بگو، به من خبر دهید آن‌چه از روزی که خدا برای شما نازل کرده است، بخشی را حرام و [بخشی] را حلال گردانیده‌اید، بگو، آیا خدا به شما اجازه داده یا بر خدا دروغ می‌بندید (یونس/۵۹)؟ کسانی که از روی بی‌خردی و نادانی فرزندان خود را کشتند و آن‌چه را خدا روزی آنان کرده بود، از روی افترا به خدا، حرام کرده‌اند، سخت زیان دیدند. به‌راستی آنان گمراه شده و هدایت نیافته‌اند (انعام/۱۴۰). گفتند: اگر با تو از هدایت پیروی کنیم، از سرزمین خود ربوده خواهیم شد. آیا آنان را در حرمی امن جای ندادیم که محصولات هر چیزی که روزیی از جانب ماست، به سوی آن سرازیر می‌شود؟ ولی بیشتر آنان نمی‌دانند (قصص/۵۷). به جای خدا چیزهایی را می‌پرستند که در آسمان‌ها و زمین، مالک روزی آنان نیستند و توانایی ندارند (نحل/۷۳). چون به آنان گفته شود: از آن‌چه به شما روزی داده، انفاق کنید، کسانی که کافر شده‌اند، می‌گویند: آیا کسی را خوراک دهیم که اگر خدا می‌خواست، به او خوراک می‌داد؟ شما در گمراهی آشکاری هستید (یس/۴۷).

آیا شما این سخن (قرآن) را سَبک می‌گیرید و تنها روزی خود را این قرار می‌دهید که آن را تکذیب می‌کنید (واقعه/۸۱-۸۲)؟

از میوه درختان خرما و انگور، باده مستی‌بخش و روزی نیکو می‌گیرید. بی‌تردید در این برای گروهی که تعقّل می‌کنند، نشانه‌ای است (نحل/۶۷).

الرّزق

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

اللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (جمعه/۱۱) إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (حج/۵۸) هُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (مومنون/۷۲؛ سبأ/۳۹) إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (ذاریات/۵۸) اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ (روم/۴۰) اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ وَ هُوَ الْقَوِيُّ العَزِيزُ (شوری/۱۹) اللّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ (بقره/۲۱۲؛ نور/۳۸) [قل اللهم] تَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ (آل‌عمران/۲۷) اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (عنکبوت/۶۲) اللّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَ يَقَدِرُ (رعد/۲۶) قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (سبأ/۳۶) إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ (اسراء/۳۰) قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ (سبأ/۳۹) لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (شوری/۱۲) أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (روم/۳۷) أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (زمر/۵۲)

 

 

 

 

مَا مِن دَآبَّةٍ فِي الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَ مُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ  (هود/۶)كَأَيِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ يَرْزُقُهَا وَ إِيَّاكُمْ (عنکبوت/۶۰)

 

رَزَقْنَاهُم (بنی آدم) مِّنَ الطَّيِّبَاتِ (اسراء/۷۰) رَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَات (نحل/۷۲؛ غافر/۶۴) فِي السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ* فَوَرَبِّ السَّمَاء وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ (ذاریّات/۲۲-۲۳) يَا أَيُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَيْرُ اللَّهِ يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ (فاطر/۳) هُوَ الَّذِي يُرِيكُمْ آيَاتِهِ وَ يُنَزِّلُ لَكُم مِّنَ السَّمَاءِ رِزْقًا وَ مَا يَتَذَكَّرُ إِلَّا مَن يُنِيبُ (غافر/۱۳) اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ (ابراهیم/۳۲) [ربکم] أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْفَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ (بقره/۲۲) وَ نَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَ حَبَّ الْحَصِيدِ* وَ النَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ* رِزْقًا لِّلْعِبَادِ (ق/۹-۱۱) [فی] اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِن رِّزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ تَصْرِيفِ الرِّيَاحِ آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (جاثیه/۵)

 

 

 

 

 

وَ اللّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ فِي الْرِّزْق (نحل/۷۱) لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَ لَكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا يَشَاءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ (شوری/۲۷) جَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا (ارض) مَعَايِشَ وَ مَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ (حجر/۲۰)

 

مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ* مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَ مَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ (ذاریات/۵۶-۵۷) لاَ تَقْتُلُواْ أَوْلاَدَكُم مِّنْ إمْلاَقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِيَّاهُمْ (انعام/۱۵۱) لاَ تَقْتُلُواْ أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِيَّاكُم (اسراء/۳۱)

فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ* وَ أَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ* كَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ* وَ لَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ* وَ تَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا* وَ تُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا* كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا* وَ جَاء رَبُّكَ وَ الْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا* وَ جِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَ أَنَّى لَهُ الذِّكْرَى (فجر/۱۵-۲۳)

 

 

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَ اشْكُرُواْ لِلّهِ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (بقره/۱۷۲) فَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ حَلالًا طَيِّبًا وَ اشْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (نحل/۱۱۴) كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ حَلاَلًا طَيِّبًا وَ اتَّقُواْ اللّهَ الَّذِيَ أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ (مائده/۸۸) كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ وَ لاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (انعام/۱۴۲) فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا (الارض) وَ كُلُوا مِن رِّزْقِهِ (ملک/۱۵)

 

 

قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ يُقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَ يُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَ لاَ خِلاَلٌ (ابراهیم/۳۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَ لاَ خُلَّةٌ وَ لاَ شَفَاعَةٌ (بقره/۲۵۴) أَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَ أَكُن مِّنَ الصَّالِحِينَ (منافقون/۱۰)

 

 

 

لِيُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ وَ مَن قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا (طلاق/۷) لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ (حج/۳۴)

إِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُوْلُواْ الْقُرْبَى وَ الْيَتَامَى وَ الْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُم مِّنْهُ وَ قُولُواْ لَهُمْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا (نساء/۸) لاَ تُؤْتُواْ السُّفَهَاء أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَ ارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَ اكْسُوهُمْ وَ قُولُواْ لَهُمْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا (نساء/۵)

 

 

الْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَ علَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ كِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ (بقره/۲۳۳)

 

[المتّقون] يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (بقره/۳) إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ … وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ* فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (سجده/۱۵-۱۷) [المومنون] الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ* أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ (انفال/۳-۴) [أولواالالباب] الَّذِينَ صَبَرُواْ ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَ أَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَ عَلاَنِيَةً وَ يَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ* جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ المَلاَئِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ* سَلاَمٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ  (رعد/۲۲-۲۴) [المخبتون] الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ الصَّابِرِينَ عَلَى مَا أَصَابَهُمْ وَ الْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (حج/۳۵) الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ مِن قَبْلِهِ هُم بِهِ يُؤْمِنُونَ* وَ إِذَا يُتْلَى عَلَيْهِمْ قَالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّنَا إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلِهِ مُسْلِمِينَ* أُوْلَئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُم مَّرَّتَيْنِ بِمَا صَبَرُوا وَ يَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (قصص/۵۲-۵۴)

 

 

 

 

 

 

 

اللّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ فِي الْرِّزْقِ فَمَا الَّذِينَ فُضِّلُواْ بِرَآدِّي رِزْقِهِمْ عَلَى مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَاء أَفَبِنِعْمَةِ اللّهِ يَجْحَدُونَ (نحل/۷۱) الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ يَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا* وَ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاء النَّاسِ وَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ لاَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَ مَن يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاء قِرِينًا* وَ مَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُواْ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ وَ أَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقَهُمُ اللّهُ وَ كَانَ اللّهُ بِهِم عَلِيمًا (نساء/۳۷-۳۹) ضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا عَبْدًا مَّمْلُوكًا لاَّ يَقْدِرُ عَلَى شَيْءٍ وَ مَن رَّزَقْنَاهُ مِنَّا رِزْقًا حَسَنًا فَهُوَ يُنفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَ جَهْرًا هَلْ يَسْتَوُونَ الْحَمْدُ لِلّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ (نحل/۷۵) ضَرَبَ لَكُم مَّثَلًا مِنْ أَنفُسِكُمْ هَل لَّكُم مِّن مَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن شُرَكَاء فِي مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنتُمْ فِيهِ سَوَاء تَخَافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنفُسَكُمْ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (روم/۲۸)

 

 

 

 

إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَ عَلَانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَّن تَبُورَ* لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدَهُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ (فاطر/۲۹-۳۰) مَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقَى لِلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ … وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (شوری/۳۶-۳۸)

 

 

 

وَ الطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَ الطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ أُوْلَئِكَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ (نور/۲۶)

وَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا* وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ (طلاق/۲-۳)

فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ (حج/۵۰) الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ (سبأ/۴) بَشِّرِ الَّذِين آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا قَالُواْ هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَ أُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهًا (بقره/۲۵) وَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ الَّذِينَ آوَواْ وّ َنَصَرُواْ أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ (انفال/۷۴) الَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (حج/۵۸) لاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ (آل‌عمران/۱۶۹) مَن يُؤْمِن بِاللَّهِ وَ يَعْمَلْ صَالِحًا يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقًا (طلاق/۱۱) [من تاب و آمن و عمل صالحا یدخلون الجنة] لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَ لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَ عَشِيًّا (مریم/۶۲) مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ (غافر/۴۰) وَ إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ* جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْأَبْوَابُ* مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرَابٍ* وَ عِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ* هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ* إِنَّ هَذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِن نَّفَادٍ (ص/۴۹-۵۴) أُوْلَئِكَ (المخلصون) لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ* فَوَاكِهُ وَ هُم مُّكْرَمُونَ* فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (صافّات/۴۱-۴۳)

 

 

 

 

 

 

 

نَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ (اعراف/۵۰)

الرّزق- الاقوام، [قال ابراهیم لقومه] إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِندَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَ اعْبُدُوهُ وَ اشْكُرُوا لَهُ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (عنکبوت/۱۷) [قال ابراهیم] رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَ ارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ (ابراهیم/۳۷) قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هََذَا بَلَدًا آمِنًا وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ قَالَ وَ مَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (بقره/۱۲۶) وَ أَذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَ عَلَى كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ* لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَ يَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِي أَيَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَكُلُوا مِنْهَا وَ أَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِيرَ (حج/۲۷-۲۸)

 

 

 

 

قَالَ [یوسف یا صاحبی السجن] لاَ يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلاَّ نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَن يَأْتِيكُمَا  (یوسف/۳۷)

 

قَالَ [شعیب] يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىَ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَ رَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا (هود/۸۸)

 

إِذِ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ كُلُواْ وَ اشْرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَ لاَ تَعْثَوْاْ فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ (بقره/۶۰) إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ وَ ظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَامَ وَ أَنزَلْنَا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَ مَا ظَلَمُونَا وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (اعراف/۱۶۰) وَ ظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَ أَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَ مَا ظَلَمُونَا وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (بقره/۵۷)

 

 

[یا بنی اسرائیل] كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَ لَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي (طه/۸۱)

وَ لَقَدْ آتَيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ وَ رَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَ فَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (جاثیه/۱۶) وَ لَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَ رَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُواْ حَتَّى جَاءهُمُ الْعِلْمُ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (یونس/۹۳)

وَ أَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ يَقْدِرُ (قصص/۸۲)

 

كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ (آل‌عمران/۳۷)

 

قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِّأَوَّلِنَا وَ آخِرِنَا وَ آيَةً مِّنكَ وَ ارْزُقْنَا وَ أَنتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ* قَالَ اللّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ فَمَن يَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لاَّ أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِينَ (مائده/۱۱۴-۱۱۵)

 

 

قَالُوا (اصحاب الکهف) رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوا أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمْ هَذِهِ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنظُرْ أَيُّهَا أَزْكَى طَعَامًا فَلْيَأْتِكُم بِرِزْقٍ مِّنْهُ وَ لْيَتَلَطَّفْ وَ لَا يُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَدًا (کهف/۱۹)

لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٍ وَ شِمَالٍ كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَ اشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ (سبأ/۱۵)

 

وَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ فَأَذَاقَهَا اللّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ (نحل/۱۱۲)

 

وَ لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ أَبْقَى* وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْهَا لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُكَ وَ الْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى (طه/۱۳۱-۱۳۲) قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللّهِ الَّتِيَ أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَ الْطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِي لِلَّذِينَ آمَنُواْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (اعراف/۳۲)

 

 

وَ اذْكُرُواْ إِذْ أَنتُمْ قَلِيلٌ مُّسْتَضْعَفُونَ فِي الأَرْضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَ أَيَّدَكُم بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (انفال/۲۶)

 

يَا نِسَاء النَّبِيِّ مَن يَأْتِ مِنكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ وَ كَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا* وَ مَن يَقْنُتْ مِنكُنَّ لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تَعْمَلْ صَالِحًا نُّؤْتِهَا أَجْرَهَا مَرَّتَيْنِ وَ أَعْتَدْنَا لَهَا رِزْقًا كَرِيمًا (احزاب/۳۰-۳۱)

 

قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ (یونس/۳۱؛ سبأ/۲۴) أَمَّنْ هَذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ (ملک/۲۱) [اما یشرکون خیر] أَمَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (نمل/۶۴) [المشرکون] يَجْعَلُونَ لِمَا لاَ يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِّمَّا رَزَقْنَاهُمْ تَاللّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَفْتَرُونَ (نحل/۵۶) قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا أَنزَلَ اللّهُ لَكُم مِّن رِّزْقٍ فَجَعَلْتُم مِّنْهُ حَرَامًا وَ حَلاَلًا قُلْ آللّهُ أَذِنَ لَكُمْ أَمْ عَلَى اللّهِ تَفْتَرُونَ (یونس/۵۹) قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُواْ أَوْلاَدَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ حَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ اللّهُ افْتِرَاء عَلَى اللّهِ قَدْ ضَلُّواْ وَ مَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ (انعام/۱۴۰) قَالُوا إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا أَوَلَمْ نُمَكِّن لَّهُمْ حَرَمًا آمِنًا يُجْبَى إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَيْءٍ رِزْقًا مِن لَّدُنَّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (قصص/۵۷) وَ يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ شَيْئًا وَ لاَ يَسْتَطِيعُونَ (نحل/۷۳) وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمْ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (یس/۴۷)

 

 

 

 

 

 

أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ (القرآن) أَنتُم مُّدْهِنُونَ* وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ (واقعه/۸۱-۸۲)

وَ مِن ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَ الأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَ رِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (نحل/۶۷)

 

 

برچسب‌ها: