چکیده: خدا بسیار رئوف مهربان است. او نسبت به مردم رئوفِ مهربان است.

اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، و این‌که خدا رئوف مهربان است، [هلاک  می‌شدید] (نور/۲۰). آیا ندیده‌ای که خدا آن‌چه در زمین است و کشتی‌ها که در دریا به فرمان او روان هستند را مسخّر شما کرد و آسمان را نگاه می دارد تا بر زمین نیفتد جز به فرمان او. به‌راستی خدا نسبت به مردم رئوف مهربان است (حج/۶۵). [خدا] چهارپایان را آفرید. در آنها برای شما [پوششی] گرم و سودهایی است و از آنها می‌خورید … و بارهای سنگین شما را به شهری می‌برند که جز با مشقّت جانکاه نمی‌توانستید به آن برسید. به‌راستی پروردگار شما بسیار رئوف مهربان است (نحل/۵-۷).

از مردم کسی است که برای طلب خشنودی خدا، جان خود را می‌فروشد. خدا به بندگان خود رئوف مهربان است (بقره/۲۰۷).

آیا کسانی که بدی‌ها مکر می‌کنند، ایمن شده‌اند که خدا آنان را به زمین فرو برد یا از جایی که نمی‌فهمند عذاب به آنان برسد یا آنان را در حال رفت و آمدشان بگیرد در حالی‌که آنان عاجز کننده [خدا] نیستند یا آنان را در حال ترس بگیرد؟ بدون تردید پروردگار شما بسیار رئوفِ مهربان است (نحل/۴۵-۴۷).

او کسی است که بر بنده خود آیاتی روشنگر نازل می‌کند تا شما را از تاریکی‌ها به سوی نور بیرون آورد. به‌راستی خدا به شما رئوفِ مهربان است (حدید/۹). این‌چنین شما را امّتی یگانه قرار دادیم تا بر مردم گواه باشید و این پیامبر نیز بر شما گواه باشد و قبله‌ای را که بر آن بودی، قرار ندادیم مگر برای این‌که کسی را که از پیامبر پیروی می‌کند از کسی که به گذشته خود واپس می‌گراید، معلوم داریم. بدون تردید این امر جز بر کسانی که خدا آنان را هدایت کرده، سخت گران بود. خدا بر آن نیست که ایمان شما را ضایع کند. به‌راستی خدا به مردم رئوف مهربان است (بقره/۱۴۳). به‌یقین خدا بر پیامبر و مهاجران و انصار بازگشت همانان که در آن ساعت دشوار از او پیروى کردند، بعد از آن‌که نزدیک بود دل‌هاى گروهی از آنان منحرف شود پس باز بر آنان بازگشت چرا که او نسبت به آنان رئوفِ مهربان است (توبه/۱۱۷). کسانی که بعد از آنان (مهاجران و انصار) آمدند، می‌گویند: پروردگارا، ما و آن برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند، بیامرز و در قلب‌های ما نسبت به کسانی که ایمان آورده‌اند، کینه‌ای نگذار. پروردگارا، به‌راستی تو رئوفِ مهربان هستی (حشر/۱۰).

روزی که هر کس آنچه از نیک و بد انجام داده است را حاضر می‌بیند، آرزو می‌کند کاش میان او و آن [کار بدش] فاصله‌ای دور بود. خدا شما را از خود می‌ترساند. خدا به بندگان خود رئوف است (آل‌عمران/۳۰).

وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ وَ أَنَّ اللَّه رَؤُوفٌ رَحِيمٌ (نور/۲۰) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي الْأَرْضِ وَ الْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ يُمْسِكُ السَّمَاء أَن تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (حج/۶۵) وَ الأَنْعَامَ خَلَقَهَا لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَ مَنَافِعُ وَ مِنْهَا تَأْكُلُونَ … وَ تَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَّمْ تَكُونُواْ بَالِغِيهِ إِلاَّ بِشِقِّ الأَنفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (نحل/۵-۷)

وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ (بقره/۲۰۷)

أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُواْ السَّيِّئَاتِ أَن يَخْسِفَ اللّهُ بِهِمُ الأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَشْعُرُونَ* أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ* أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَى تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرؤُوفٌ رَّحِيمٌ (نحل/۴۵-۴۷)

هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَ إِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (حديد/۹) وَ كَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَ مَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنتَ عَلَيْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَ إِن كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللّهُ وَ مَا كَانَ اللّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (بقره/۱۴۳) لَقَد تَّابَ الله عَلَى النَّبِيِّ وَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الأَنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (توبه/۱۱۷) وَ الَّذِينَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَ لَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (حشر/۱۰)

يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَ مَا عَمِلَتْ مِن سُوَءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَ بَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَ يُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَ اللّهُ رَؤُوفُ بِالْعِبَادِ (آل‌عمران/۳۰)