دیه، مالی که ضارب یا قاتل باید به شخص آسیب دیده یا وارث بدهد، این مفهوم با واژۀ دیه ۱ بار آمده است.

چکیده: هر كس به خطا كسي را كشت يا محكوم به قصاص شد و بخشيده گرديد، بايد ديه پرداخت كند.

هیچ مومنی روا نيست كه مومنی را بكشد مگر به خطا. هر کس مومنی را به اشتباه کشت باید بندۀ مومنی را آزاد و به خانوادۀ او دیه بپردازد مگر این‌که آنها گذشت کنند. اگر [مقتول] از گروهی است که دشمنان شما هستند و خود او مومن بود، [دیه لازم نیست. قاتل] باید بندۀ مومنی را آزاد کند. اگر [مقتول] از گروهی است که میان شما و میان آنها پیمانی است باید به خانوادۀ او دیه پرداخت کند و بندۀ مومنی را آزاد کند. هر کس [بنده] نیافت باید دو ماه پیاپی به عنوان توبه‌ای از جانب خدا روزه بگیرد. خدا همواره دانای حکیم است (نساء/۹۲). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، دربارۀ کشتگان بر شما قصاص مقرّر شده است: آزاد در برابر آزاد، بنده برابر بنده، زن برابر زن. هر کس از جانب برادرش (ولّی مقتول) چیزی به او بخشيده شود به طور شايسته عمل کند و با احسان [دیه را] به او بپردازد. این تخفیف و رحمتی از پروردگار شماست پس هر کس بعد از آن، از اندازه درگذرد، برای او عذاب دردناکی است (بقره/۱۷۸).