خشم خدا، غضب خدا، این مفهوم از مادۀ «غ ض ب» ۱۹ بار «س خ ط» ۳ بار و با واژۀ آسفونا ۱ بار آمده است.
چکیده: سرکشی کردن، قتل عمد، کفر ، شرک و نفاق باعث خشم خداوند می‌شود. خدا توصیه کرده است که آنان را که مورد خشم خدا قرار گرفته‌اند، به دوستی نگیرید. خشم خدا باعث عذاب عظیم می‌شود.
از خوراکی‌های پاکیزه‌ای که روزی شما کردیم، بخورید و در آن سرکشی نکنید که خشم من بر شما فرود آید. هر کس خشم من بر او فرود آید، قطعاً به هلاکت افتاده است (طه/۸۱). برای کسانی که برای [پذیرش] کفر سینه گشاده‌اند، خشمی از خدا خواهد بود و عذاب عظیم خواهند داشت. زیرا آنان زندگی دنیا را بر آخرت برتری دادند (نحل/۱۰۶،۱۰۷). خدا بر مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک خشم نموده، آنها را لعنت کرده است. جهنّم را برای آنها آماده گردانیده و چه بد سرانجامی است (فتح/۶). هر گاه [در میدان نبرد] به کافران برخورد کردید که [به سوی شما] روی می‌آورند، به آنها پشت نکنید. هر کس در آن هنگام به آنها پشت کند مگر آن‌که [هدف او] کناره‌گیری برای نبردی [مجدد] یا پیوستن به جمعی [دیگر]باشد، قطعاً به خشم خدا گرفتار خواهد شد. جایگاه او جهنّم است و چه بد سرانجامی است (انفال/۱۵-۱۶). کسانی که دربارۀ خدا پس از اجابت [دعوت] او به مجادله می‌پردازند، حجّتِ آنها پیش پروردگارشان باطل است و خشمی برای آنها است. برای آنها عذابی شدید خواهد بود (شوری/۱۶). هر کس عمداً مومنی را بکشد، کیفر او جهنّم است. در آن ماندگار خواهد بود و خدا بر او خشم می‌گیرد. او را لعنت می‌کند. عذابی عظیم برای آنها آماده کرده است (نساء/۹۳). آیا ندیدی کسانی که قومی را که مورد خشم خدا هستند به دوستی گرفته‌اند؟ آنها نه از شما هستند و نه از ایشان. به دروغ سوگند یاد می‌کنند و خود می‌دانند. خدا برای آنان عذابی شدید آماده کرده است. راستی چه بد می‌کردند (مجادله/۱۴،۱۵). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، مردمی را که خدا بر آنها خشم گرفته است، به دوستی نگیرید زیرا آنها از آخرت ناامید هستند، همان‌گونه که کافران از اهل گور قطع امید نموده‌اند (ممتحنه/۱۳). آیا کسی که خشنودی خدا را پیروی می‌کند مانند کسی است که به خشمی از خدا دچار شده است و جایگاه او جهنّم است؟ چه بد بازگشتگاهی است (آل‌عمران/۱۶۲).
خدایا ما را به راه راست هدایت کن. راه کسانی که به آنان نعمت داده‌ای. همانان که نه مورد خشم‌اند و نه گمراه‌هستند (فاتحه/۶-۷).
هود به قوم خود گفت: به راستی (به دلیل اصرار بر شرک) عذاب و خشمی از پروردگارتان بر شما مقرر گردیده است (اعراف/۷۱).
چون فرعون و قوم او ما را به خشم آوردند، از آنان انتقام گرفتیم و همۀ آنان را غرق کردیم (زخرف/۵۵).
مهر خواری و ناداری بر آنها (بنی‌اسرائیل بهانه‌جو) زده شد و به خشم خدا گرفتار آمدند زیرا آنها به نشانه‌های خدا کفر ورزیده بودند و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. این از آن روی بود که سرکشی نموده و از حد درگذرانیده بودند (بقره/۶۱). کسانی که گوساله را [به پرستش] گرفتند، به‌زودی خشمی از پروردگارشان و ذلّتی در زندگی دنیا به آنها خواهد رسید. ما این‌گونه تکذیب‌کنندگان را کیفر می‌دهیم (اعراف/۱۵۲). [موسی به آنها گفت:] آیا این مدّت بر شما طولانی می‌نمود یا خواستید خشمی از پروردگارتان بر شما فرود آید که با وعدۀ من مخالفت کردید (طه/۸۶)؟
بسیاری از آنها (بنی‌اسرائیل) را می‌بینی که با کسانی که کفر ورزیده‌اند، دوستی می‌کنند. راستی چه زشت است آن‌چه برای خود پیش فرستاده‌اند. خدا بر آنها خشم گرفت و در عذاب جاودان هستند (مائده/۸۰). [یهودیان] به بد بهایی خود را فروختند. آن‌چه را خدا نازل کرده بود از سر حسد، انکار کردند که چرا خدا از فضل خود بر هر کس از بندگان خود که بخواهد فرومی‌فرستد. پس به خشمی بر خشم دیگر گرفتار شدند. برای کافران عذابی خفّت‌آور است (بقره/۹۰). کسانی که خدا آنها را لعنت کرده است، بر آنها خشم گرفته است و برخی از آنها را به میمون‌ها و خوک‌ها مسخ نموده است. آنان طاغوت را پرستش کرده‌اند. اینان هستند که از نظر منزلت بدتر و از راه راست گمراه‌تر هستند (مائده/۶۰). [نافرمانان اهل‌کتاب] به خشمی از خدا گرفتار شدند. [مهر] بینوایی بر آنها زده شد. این به آن سبب بود که به آیات خدا کفر می‌ورزیدند و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. این به سزای آن بود که سرکشی کردند و از حد می‌گذرانیدند (آل‌عمران/۱۱۲).
پس چگونه [منافقان] تاب می‌آورند وقتی فرشتگان جان آنها را می‌گیرند و بر چهره و پشت آنها می‌زنند؟ زیرا آنها از آن‌چه خدا را به خشم آورده، پیروی کرده‌اند و خشنودی او را خوش نداشتند پس اعمال آنها را باطل نمود (محمّد/۲۷-۲۸).
کسانی که به زنان خود نسبت زنا می‌دهند و جز خودشان گواهی ندارند … زن بار پنجم، بگوید که خشم خدا بر من باد اگر [شوهرم] از راستگویان باشد (نور/۶-۹).
خشم خدا