تنهایی

تنهایی، منفرد، این مفهوم از مادّۀ‌ «ف ر د» ۵ بار  آمده است.

چکیده: لازم است که آدمیان به تنهایی هم برای خدا قیام کنند و سپس بیندیشند. موجودات روز قیامت همگان به تنهایی بر خدا محشور می‌شوند.

بگو: من فقط به شما یک اندرز می‌دهم که دو به دو و به تنهایی برای خدا بپا خیزید سپس بیندیشید. رفیق شما هیچ گونه دیوانگی ندارد. او فقط بیم دهندۀ  شما در برابر عذاب شدید است (سبأ/۴۶). زکریا را یاد کن. هنگامی که پروردگار خود را خواند و گفت: پروردگارا، مرا تنها نگذار. تو بهترین وارثان هستی (انبیاء/۸۹).

 روز قیامت هر که در آسمان‌ها و زمین است، به سوی او، تنها خواهند آمد (مریم/۹۳،۹۵) همان گونه که شما را نخستین بار آفریدیم، اکنون نیز تنها به سوی ما آمده‌اید (انعام/۹۴). کسی که به آیات ما کافر شد و گفت به من مال و فرزند داده خواهد شد. آنچه می‌گوید از او به ارث می بریم و به سوی ما، تنها خواهد آمد ( مریم/۷۷،۸۰).