تحریف

تحریف، دگرگون کردن کلام خدا، این مفهوم از مادّۀ «ح ر ف» ۴ بار و «ب د ل» ۳ بار و آیاتی که این مفهوم را دارد، آمده است.

چکیده: هر گونه تغییر در کلام خدا، اعم از حذف، اضافه و جابه‌جایی تحریف است.

گروهی از بنی‌اسرائیل سخنان خدا را می‌شنیدند سپس آن را بعد از فهمیدن تحریف می‌کردند و خودشان هم می‌دانستند (بقره/۷۵). خدا برای پیمان شکنی بنی‌اسرائیل آنان را لعنت کرد و دل‌های آنان را سخت گردانید. به طوری که عبارات [کتاب آسمانی] را از جای خود پس و پیش می‌کردند و بخشی از آن‌چه را به آنان یادآور شده بود، از یاد بردند (مائده/۱۳). از میان اهل‌کتاب کسانی هستند که زبان خود را به [خواندن] کتاب [تحریف شده] چنان می‌گردانند که آن را از کتاب [آسمانی] بپندارید درحالی که از کتاب [آسمانی] نیست و می‌گویند آن از نزد خدا است، در صورتی که از نزد خدا نیست. با این که خود می‌دانند، بر خدا دروغ می‌بندند (آل‌عمران/۷۸). یهودیان، بخشی از کتاب را ثبت کرده، آن را آشکار می‌کردند و بسیاری از آن را پنهان می‌کردند (انعام/۹۱). برخی از یهودیان کلمات را از جای خود جا به جا می‌کردند و با پیچاندن زبان خود و از سر طعنه بر دین می‌گفتند: شنیدیم و نپذیرفتیم یا بشنو که هرگز نشنوی و [با تمسخر می‌گویند] راعنا. اگر می‌گفتند، شنیدیم و فرمان بردیم و بشنو و ما را بنگر برای آنان بهتر و استوارتر بود. خدا آنان را برای کفرشان لعنت کرد پس جز اندکی ایمان نمی‌آورند (نساء/۴۶). وقتی به آنان گفته شد به این شهر درآیید … و بگویید: خدایا، گناهان ما را بریز [آن سخن را] به سخن دیگری غیر از آن چه به آنان گفته شده بود، تبدیل کردند. ما نیز برکسانی از آنان که ستم کردند به سزای آن‌که نافرمانی کرده بودند، عذابی از آسمان فرو فرستادیم (بقره/۵۸-۵۹؛ اعراف/۱۶۱-۱۶۲). عبارات کتاب را از جایگاه خود دگرگون می‌کنند و می‌گویند: اگر به شما [حکمی که ما می‌خواهیم از سوی پیامبر] داده شد، بپذیرید و اگر داده نشد، [از او] دوری کنید. هر که را خدا بخواهد به فتنه افکند، از تو در برابر خدا برای او هیچ کاری ساخته نیست. اینها هستند که خدا نخواسته دل‌های آنها را پاک گرداند. در این جهان خواری و در جهان واپسین عذاب بزرگی دارند (مائده/۴۱).

خدا می‌فرماید: ای فرزندان اسرائیل، … آیات مرا به بهای ناچیز نفروشید. تنها از من بترسید. حق را به باطل نیامیزید و حقیقت را با آن‌که خود می‌دانید، کتمان نکنید (بقره/۴۲،۴۱،۴۰). آیات خدا را ارزان نفروشید. کسانی که بنابر آن‌چه خدا فرو فرستاده است داوری نکنند کافر هستند (مائده/۴۴). وای بر آنها که کتاب را با دست‌های خود می‌نویسند سپس می‌گویند: این از جانب خداست تا آن را به بهای ناچیز بفروشند پس وای بر آنها از آنچه به دست خود نوشته‌اند. وای بر آنها از آن‌چه کسب می‌کنند (بقره/۷۹). هر کس نعمت خدا را پس از آن‌که برای او آمد تبدیل کند، خدا سخت کیفر است (بقره/۲۱۱).

کلمات خدا را دگرگون کننده‌ای نیست (کهف/۲۷). به راستی خدا خود این قرآن را نازل کرد و خود نگهبان آن خواهد بود (حجر/۹). گرد‌آوردن و خواندن آن با خداوند است (قیامت/۱۷). در حال و آیندۀ آن باطل راه ندارد. فرو فرستادۀ فرزانۀ ستوده است (فصّلت/۴۲). خدا هیچ کس را بر غیب خود آگاه نمی‌کند جز کسی را که به پیامبری بپسندد. پیش رو و پشت سر او نگهبانانی می‌گمارد تا معلوم دارد که آنان رسالت‌های پروردگار خود را رسانیده‌اند. خداوند آن‌چه نزد آنان است را از همه سو فرا می‌گیرد (جن/۲۶-۲۸). هنگامی که آیات روشن ما بر آنان [مشرکان] خوانده شود، کسانی که امید به دیدار ما ندارند، می‌گویند: قرآنی غیر از این بیاور یا آن را عوض کن. بگو، مرا نرسد که آن را از نزد خود عوض کنم. جز آن‌چه به من وحی می‌شود، پیروی نمی‌کنم. اگر من پروردگارم را نافرمانی کنم، از عذاب روزی بزرگ می‌ترسم (یونس/۱۵).

دروغ بستن به خدا، بدعت، کتمان کردن