برکت، فزونی و پایداری خیر، این مفهوم از ریشۀ بَرَکَ ۳۲ بار آمده است.

چکیده: خدا و نام او پرخیر و برکت است. او بعضی از سرزمین‌ها و برخی انسان‌ها و … را با برکت قرار داده است.

مبارک است خدایی که پروردگار جهانیان است (اعراف/۵۴؛ غافر/۶۴) و بهترین آفرینندگان است (مؤمنون/۱۴). پرخیر و برکت است نام پروردگار شکوهمند و بزرگوارت (الرحمن/۷۸) و فرمانروایی از آنِ اوست (ملک/۱). مبارک است کسی که فرمانرواییِ آسمان‌ها و زمین و آنچه ما بین آن دو است، از آنِ اوست. علمِ قیامت پیش اوست و به سوی او برگردانیده می‌شوید (زخرف/۸۵). پرخیر و برکت است آن‌که در آسمان برج‌هایی نهاد و در آن چراغ و ماهِ نوربخشی قرار داد (فرقان/۶۱). مبارک است کسی که بر بندۀ خود فرقان را نازل کرد تا برای جهانیان هشدار‌دهنده‌ای باشد (فرقان/۱). مبارک است کسی که اگر بخواهد بهتر از باغ و گنجی که کافران گفتند، برای پیامبر قرار می‌دهد (فرقان/۱۰).

قرآن، کتاب و پندی، پرخیر و برکت است (انعام/۱۵۵،۹۲؛ انبیاء/۵۰؛ ص/۲۹) که خداوند آن را در شبی مبارک نازل کرد (دخان/۳). در حقیقت نخستین خانه‌ای که برای مردم نهاده شد، همان است که در مکّه است و مبارک است (آل‌عمران/۹۶). منزّه است آن خدایی که بنده‌اش را شبانگاهی از مسجدالحرام به سوی مسجدالاقصی که پیرامون آن را برکت داد، سیر داد (اسراء/۱).

خدا از آسمان، آبی پربرکت فرود آورد (ق/۹). او در زمین برکت قرار داد (فصّلت/۱۰). درخت زیتون پر برکت است (نور/۳۵). اگر مردم شهرها ایمان آورده و پرهیزگاری می‌کردند، قطعاً خداوند برکاتی از آسمان و زمین بر آنها می‌گشود (اعراف/۹۶).

خدا به نوح می‌فرماید: بگو، پروردگارا، من را در جایی پربرکت فرودآور زیرا تو نیک‌ترین مهمان‌نوازانی (مومنون/۲۹). به او گفته شد: با درودی از ما و برکت‌هایی بر تو و بر گروه‌هایی که با تو هستند، فرود آی (هود/۴۸). خدا ابراهیم و لوط را به سوی سرزمینی که برای جهانیان در آن برکت نهاده بود، رهانید (انبیاء/۷۱). فرشته‌ها به همسر ابراهیم گفتند: برکات خداوند بر شما خاندان باد (هود/۷۳). خداوند به ابراهیم و اسحاق برکت داد (صافّات/۱۱۳). موسی چون به آتش رسید، از جانب راست وادی، در آن جایگاه مبارک، از آن درخت به او ندا آمد (قصص/۳۰). موسی چون نزد آتش آمد، ندا آمد که مبارک است آنکه در آتش و پیرامون آن است (نمل/۸). خدا آن قومی که ناتوان شمرده می‌شدند را وارث شرق و غرب سرزمینی کرد که در آن برکت قرار داده بود (اعراف/۱۳۷). خدا برای سلیمان تندباد را رام کرد که به فرمان او به سوی سرزمینی که در آن برکت نهاده بود، جریان می‌یافت (انبیاء/۸۱). عیسی در گهواره گفت: هر جا که باشم خداوند من را با برکت ساخته است (مریم/۳۱). میان قوم سبا و میان شهرهایی که در آنها برکت نهاده بود، شهر‌های متّصل به هم قرار داد (سبأ/۱۸).

خدا می‌فرماید: ای مومنان، به یکدیگر سلام کنید. درودی از نزد خداوند که مبارک و پاکیزه است (نور/۶۱).

فضل، نعمت