انجام دادن

 

انجام دادن، انجام کار، این مفهوم از مادّه «ف ع ل» ۱۰۸ بار آمده است.

چکیده: خدا هر چه بخواهد انجام می‌دهد و از آن‌چه انجام می‌دهد، بازخواست نمی‌شود. وعده خدا انجام‌شدنی است. او به آن‌چه انجام می‌دهند، دانا و بینا است.. بر شما نگهبانانی گماشته شده که آن‌چه انجام می‌دهید را می‌دانند. فرشتگان، آن‌چه دستور یافته‌اند را انجام می‌دهند. سخت مورد خشم خدا است که چیزی بگویید که انجام ندهید. رکوع و سجده کنید و پروردگار را عبادت کنید و خیر انجام دهید تا رستگار شوید. مومنان انجام‌دهنده زکات هستند. متّقین آگاهانه بر گناهی که انجام داده‌اند، اصرار نمی‌ورزند. هرگز درباره چیزی نگو من فردا آن را انجام می‌دهم مگر این‌که بگویی، اگر خدا بخواهد. خدا روز قیامت آنان را  به آن‌‌چه انجام می‌دادند، آگاه خواهد کرد. کافران آن‌چه را انجام می‌دادند، جزا داده شوند.

[خدا] هر چه بخواهد انجام می‌دهد (بروج/۱۶). بی‌گمان پروردگار تو هر چه بخواهد انجام می‌دهد (هود/۱۰۷). هر کس را خدا خوار کند، برای او گرامی‌دارنده‌ای نیست. به‌راستی خدا هر چه بخواهد انجام می‌دهد (حج/۱۸). بی‌گمان خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، به بهشت‌هایی که از زیر آن نهرها جاری است، داخل می‌کند. بدون تردید خدا هر ‌چه بخواهد انجام می‌دهد (حج/۱۴). خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند در زندگی دنیا و در آخرت با سخن استوار، ثابت قدم می‌دارد و خدا ستمکاران را گمراه می‌کند. خدا هر چه بخواهد انجام می‌دهد (ابراهیم/۲۷). [خدا] از آن‌چه انجام می‌دهد، بازخواست نمی‌شود ولی آنان بازخواست می‌شوند (انبیاء/۲۳). آسمان و زمین و آن‌چه میان آن دو است را برای بازی نیافریدیم. اگر می‌خواستیم سرگرمی بگیریم، بی‌گمان آن را از نزد خود اختیار می‌کردیم. ما انجام‌دهنده [این کار] بودیم (انبیاء/۱۶-۱۷). خدا همان کسى است که شما را آفرید سپس به شما روزى می‌دهد، آن‌گاه شما را مى‏ میراند و پس از آن زنده مى‏ گرداند. آیا از شریکان شما کسى هست که از این [قبیل] انجام دهد؟ او منزّه و برتر است از آن‌چه شریک مى‏ گردانند (روم/۴۰). اگر شکر گزارید و ایمان آورید، خدا با عذاب شما چه [می‌خواهد] انجام دهد؟ خدا حق‌شناس دانا است (نساء/۱۴۷).

آیا ندیده‌ای که هر کس در آسمان‌ها و زمین است و پرندگان در حالی‌که بال گشوده‌اند، خدا را تسبیح می‌کنند؟ همگی نماز و تسبیح خود را می‌دانند. خدا به آن‌چه انجام می‌دهند، دانا است (نور/۴۱). آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، از جنبندگان و فرشتگان برای خدا سجده می‌کنند و آنان استکبار نمی‌ورزند. از پروردگارشان که فوق آنان است، می‌ترسند و آن‌چه را که به آن فرمان یافته‌اند، انجام می‌دهند (نحل/۴۹-۵۰). بر آتش، فرشتگانی خشن و سختگیر هستند که از آن‌چه خدا به آنان امر کرده، سرپیچی نمی‌کنند و آن‌چه دستور یافته‌اند را انجام می‌دهند (تحریم/۶).

بی‌تردید او به آن‌چه انجام می‌دهید، آگاه است (نمل/۸۸). او است که توبه را از بندگان خود می‌پذیرد و از بدی‌ها درمی‌گذرد و هر چه انجام می‌دهید، می‌داند (شوری/۲۵). بی‌گمان بر شما نگهبانانی گماشته شده، نویسندگانی گرامی، آن‌چه انجام می‌دهید، می‌دانند (انفطار/۱۰-۱۲).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، رکوع کنید. سجده کنید. پروردگار خود را عبادت کنید و خیر انجام دهید، باشد که رستگار شوید (حج/۷۷). حج در ماه‌های معیّنی است پس هر کس در آن ماه‌ها حج را بر خود واجب گرداند، آمیزش، نافرمانی و جدال در حج [روا] نیست. هر چه از خیر انجام دهید، خدا آن را می‌داند. توشه برگیرید که بهترین توشه تقوا است. ای خردمندان از من پروا کنید (بقره/۱۹۷). به عهد خدا، آن‌گاه که پیمان بستید، وفا کنید و قسم‌ها را پس از محکم‌کردن آنها در حالی‌که خدا را بر خود ضامن قرار داده‌اید، نشکنید. بی‌گمان خدا آن‌چه را انجام می‌دهید، می‌داند (نحل/۹۱). در بسیاری از رازگویی‌های آنان خیری نیست، جز کسی که به صدقه یا کار نیکو یا اصلاح میان مردم امر کند. هر کس برای کسب رضای خدا چنین انجام دهد، به زودی به او پاداش بزرگی خواهیم داد (نساء/۱۱۴).

به‌راستی مومنان رستگار شده‌اند، همانان که در نمازشان خاشع هستند. کسانی که از بیهوده روی ‌گردانند. آنان که پرداخت کننده زکات هستند (مومنون/۱-۴). [متّقین] کسانی هستند که چون کار زشتی انجام دهند یا بر خود ستم کنند، خدا را یاد می‌کنند و برای گناهان خود آمرزش می‌طلبند و چه کسی جز خدا گناهان را می‌آمرزد؟ و آگاهانه بر کاری که انجام داده‌اند، اصرار نمی‌ورزند (آل‌عمران/۱۳۵). [بندگان رحمان] کسانی هستند که با خدا معبودی دیگر نمی‌خوانند و نفسی را که خدا حرام کرده جز به حق نمی‌کشند و زنا نمی‌کنند. هر کس اینها را انجام دهد، گناه [خود] را خواهد دید (فرقان/۶۸).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چرا چیزی را می‌گویید که انجام نمی‌دهید؟ بزرگ خشمی است نزد خدا که چیزی بگویید و انجام ندهید (صف/۲-۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هنگامی که به قرض تا سرآمدی معین معامله کردید، آن را بنویسید … هنگامی که داد و ستد می‌کنید، شاهد بگیرید. هیچ نویسنده و شاهدی نباید زیان ببینند. اگر [چنین] انجام دادید، بی‌گمان این نافرمانی شما است. از خدا پروا کنید. خدا به شما یاد می‌دهد. خدا به هر چیزی دانا است (بقره/۲۸۲). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اموالتان را میان خود به باطل نخورید جز این‌که تجارتی با رضایت یکدیگر باشد و همدیگر را نکشید. بی‌گمان خدا با شما مهربان است. هر کس به دشمنی و ستم چنین انجام دهد، به‌زودی او را به آتش در می‌آوریم. این بر خدا آسان است (نساء/۲۹-۳۰). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر مومن هستید از خدا پروا کنید و باقی‌مانده ربا را رها کنید. اگر انجام ندهید، پس به جنگی با خدا و فرستاده او اجازه داده‌اید (بقره/۲۷۸-۲۷۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، مبادا اموال شما و فرزندانتان، شما را از یاد خدا غافل کنند. هر کس چنین باشد، آنان همان زیان‎‌کاران هستند (منافقون/۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر فاسقی خبری برای شما آورد، بررسی کنید تا مبادا به نادانی به گروهی آسیب رسانید، آن‌گاه بر آن‌چه انجام داده‌اید، پشیمان شوید (حجرات/۶). هنگامی که زنان را طلاق دادید، پس به پایان مدّت خود رسیدند، آنان را به شایستگی نگاه دارید یا به شایستگی رها کنید. آنان را به قصد آسیب رساندن نگاه ندارید تا تعدّی کنید. هر کس چنین انجام دهد، به خود ستم کرده است (بقره/۲۳۱). مومنان نباید کافران را به جای مومنان دوست و سرپرست بگیرند. هر کس چنین انجام دهد، او را با خدا هیچ چیزی نیست مگر این‌که از آنان به نوعی تقیه کنید. خدا شما را از خود برحذر می‌دارد و بازگشت به سوی خدا است (آل‌عمران/۲۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر برای جهاد در راه من و به دست آوردن رضای من بیرون آمده‌اید، دشمن من و دشمن خود را دوست نگیرید که نسبت به آنها اظهار دوستی کنید، در حالی‌که به آن‌چه از حق که برای شما آمده، کفر ورزیدند و به سبب این‌که به خدا، پروردگارتان ایمان آورده‌اید، پیامبر و شما را بیرون کردند. پنهانی با آنان اظهار دوستی می‌کنید، درحالی که من به آن‌چه پنهان می‌کنید و آن‌چه آشکار می‌کنید، داناتر هستم. بی‌گمان هر کس از شما چنین کاری انجام دهد، راه درست را گم کرده است (ممتحنه/۱). کسانى از شما که مرگشان فرا مى‏ رسد و همسرانى بر جاى مى‏ گذارند [باید] براى همسران خود وصیت کنند که آنان را تا یک سال بهره‏ مند نمایند و بیرون نکنند پس اگر بیرون بروند، در آن‌چه آنان به طور پسندیده درباره خود انجام می‌دهند، گناهى بر شما نیست. خدا شکست‌ناپذیر حکیم است (بقره/۲۴۰). کسانى از شما که مى ‏میرند و همسرانى بر جاى مى‏ گذارند، [همسران] باید چهار ماه و ده روز انتظار بکشند پس هرگاه به پایان مدّت خود رسیدند، در آن‌چه آنان به شایستگی درباره خود انجام می‌دهند، گناهى بر شما نیست. خدا به آن‌چه عمل می‌کنید، آگاه است (بقره/۲۳۴). در کتاب خدا، خویشاوندان، برخی به برخی دیگر [در ارث]، از مومنان و مهاجران سزاوارتر هستند مگر این‌که بخواهید نسبت به دوستان خود نیکی انجام دهید. این در کتاب نوشته شده است (احزاب/۶).

آیا ندیدی که آنان (شاعران) در هر وادیی سرگردان هستند؟ آنان چیزهایی می‌گویند که انجام نمی‌دهند مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده و خدا را بسیار یاد نموده‌اند و پس از آن‌که ستم دیده‌اند، دفاع کرده‌اند (شعراء/۲۲۵-۲۲۷).

انجام دادن- اقوام، اگر خدا می‌خواست کسانی که بعد از آنان (پیامبران) بودند بعد از آن که نشانه‌های روشن برایشان آمد، جنگ نمی‌کردند ولی اختلاف کردند پس برخی از آنان ایمان آوردند و برخی کفر ورزیدند. اگر خدا می‌خواست جنگ نمی‌کردند ولی خدا هر چه بخواهد، انجام می‌دهد (بقره/۲۵۳). آیا ما پیشینیان را هلاک نکردیم؟ سپس به دنبال آنان دیگران را روانه می‌کنیم. ما با مجرمان چنین انجام می‌دهیم (مرسلات/۱۶-۱۸).

آن‌گاه که پروردگار تو از فرزندان آدم، از پشت‌های آنان ذریه آنان را برگرفت و آنان را بر خودشان شاهد گرفت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: آری، شهادت دادیم تا روز قیامت نگویید: ما از آن غافل بودیم یا بگویید که پدران ما پیش از این شرک ورزیدند و ما نسلی بعد از آنان بودیم. آیا ما را به سبب آن‌چه باطل‌‌اندیشان انجام دادند، هلاک می‌کنی (اعراف/۱۷۲-۱۷۳)؟

به نوح وحی شد که از قوم تو جز کسانی که ایمان آورده‌اند، هرگز کسی ایمان نمی‌آورد پس، از آن‌چه انجام می‌دهند، غمگین نباش (هود/۳۶).

هنگامی که [ابراهیم] به پدر و قوم خود گفت: چه می‌پرستید؟ گفتند: بت‌هایی را می‌پرستیم و همواره ملازم عبادت آنها هستیم. گفتند: آیا وقتی آنها را می‌خوانید از شما می‌شنوند یا به شما سود و زیانی می‌رسانند؟ گفتند: بلکه پدران خود را یافتیم که چنین انجام می‌دادند (شعراء/۷۰-۷۴). [ابراهیم] بت‌ها را خرد کرد جز [بت] بزرگی را که داشتند، شاید آنها به سوی او برگردند. گفتند: چه کسی با معبودان ما چنین انجام داده؟ بدون تردید او از ستمکاران است (انبیاء/۵۸-۵۹). گفتند: ای ابراهیم، آیا تو با معبودان ما چنین انجام دادی؟ گفت: بلکه بزرگ آنان، چنین انجام داده است. اگر سخن می‌گویند، از خود آنان بپرسید (انبیاء/۶۲-۶۳). گفتند: اگر می‌خواهید کاری انجام دهید، او (ابراهیم) را بسوزانید و معبودان خود را یاری کنید (انبیاء/۶۸). هنگامی که او (فرزند ابراهیم) همراه او به سن تلاش رسید، [ابراهیم] گفت: ای پسرم، من در خواب می‌بینم که تو را سر می‌برم پس بنگر که نظر تو چیست؟ گفت: ای پدر، آن‌چه فرمان یافته‌ای، انجام بده که اگر خدا بخواهد من را از شکیبایان خواهی یافت (صافّات/۱۰۲). آنان (ابراهیم، اسحاق، یعقوب و لوط) را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما هدایت می‌کردند. به آنان انجام‌دادن کارهای نیک، برپا داشتن نماز و دادن زکات را وحی کردیم. آنان پرستندگان ما بودند (انبیاء/۷۳).

[لوط به میهمانان خود] گفت: اگر می‌خواهید کاری انجام دهید، اینان دختران من هستند (حجر/۷۱).

گوینده‌ای از آنان (برادران یوسف) گفت: یوسف را نکشید. اگر کاری انجام می‌دهید، او را در نهان‌خانه چاه بیفکنید تا برخی از کاروانیان او را برگیرند (یوسف/۱۰). [همسر فرمانروا گفت:] اگر آن‌چه را امر می‌کنم انجام ندهد، بدون تردید او را زندان می‌کنم و از خوارشدگان خواهد بود (یوسف/۳۲). [برادران یوسف] گفتند: او (برادر کوچکشان) را از پدرش خواهیم خواست و ما بدون شک این را انجام خواهیم داد (یوسف/۶۱). [یوسف به برادران خود] گفت: آیا دانستید آن‌گاه که جاهل بودید با یوسف و برادر او چه انجام دادید (یوسف/۸۹)؟

گفتند: ای شعیب، آیا نمازت تو را امر می‌کند که ما آن‌چه را پدرانمان می‌پرستیدند، رها کنیم یا در اموالمان هر چه بخواهیم، انجام ندهیم؟ به‌راستی تو خود بردبار رشدیافته هستی (هود/۸۷).

[فرعون به موسی گفت:] انجام دادی کار خود را که انجام دادی و تو از ناسپاسان بودی. (موسی) گفت: آن را هنگامی انجام دادم که از گمراهان بودم (شعراء/۱۹-۲۰). آیا ندیدی که پروردگارت با عاد چه انجام داد؟ با ارم که دارای ستون‌ها بودند که مانند آن در شهرهای دیگر ساخته نشده است و با ثمود که در آن وادی، سنگ‌ها را می‌بریدند و با فرعون صاحب میخ‌ها؟ همانان که در شهرها طغیان کردند و در آنها فساد کردند پس پروردگارت تازیانه عذاب را بر آنان فرود آورد (فجر/۶-۱۳).

موسی به قوم خود گفت: خدا فرمان می‌دهد تا گاوی را سر ببرید … پس آن‌چه را فرمان یافته‌اید، انجام دهید … پس آن را سر بریدند و نزدیک بود انجام ندهند (بقره/۶۷-۷۱). موسى از میان قوم خود هفتاد مرد را براى میعاد ما برگزید و چون زلزله آنان را فرو گرفت، گفت: پروردگارا، اگر مى‏خواستى آنان و من را پیش از این هلاک می‌کردی. آیا ما را به سبب آن‌چه نادانان ما انجام دادند، هلاک مى ‏کنى (اعراف/۱۵۵)؟ آیا [شما بنی‌اسرائیل] به پاره‏اى از کتاب ایمان مى ‏آورید و به پاره‏اى کفر مى‏ ورزید؟ پس جزاى هر کس از شما که چنین انجام دهد، جز خوارى در زندگى دنیا نیست و روز رستاخیز آنان به سوی سخت‏ ترین عذاب بازگردانده می‌شوند. خدا از آن‌چه مى‏ کنید، غافل نیست. همین کسان هستند که زندگى دنیا را به آخرت خریدند پس نه عذاب آنان تخفیف داده شود و نه آنان یارى می‌شوند (بقره/۸۵-۸۶).

[بنده ما که به او علم و رحمت داده بودیم با موسی] راه افتادند تا سوار کشتى شدند. [بنده ما] آن را سوراخ کرد. [موسى] گفت: آیا کشتى را سوراخ کردى تا سرنشینان آن را غرق کنى؟ بی‌گمان کار ناروایى کردی. گفت: آیا نگفتم که تو هرگز نمى ‏توانى همراه من صبر کنى؟ [موسى] گفت: من را برای آن‌چه فراموش کردم، مؤاخذه نکن و در کارم بر من سخت نگیر … [بنده ما گفت:] من آن را از نزد خود انجام ندادم. این بود تاویل آن‌چه نتوانستى بر آن صبر کنی (کهف/۷۱-۸۲).

در کتاب به بنی‌اسرائیل اعلام کردیم که به یقین دو بار در زمین فساد خواهید کرد و قطعا برتری‌جویی بزرگی خواهید کرد. هنگامی که وعده نخستین آن دو فرا رسد، بندگانی از خود را که سخت جنگاور هستند، بر شما می‌گماریم تا داخل خانه‌ها را جستجو کنند. این وعده‌ای انجام‌شدنی است (اسراء/۴-۵).

آن (حکم) را به سلیمان فهماندیم و به هر یک (داوود و سلیمان) حکمی و علمی دادیم. کوه‌ها و پرندگان را با داوود رام کردیم که با او تسبیح می‌گفتند. ما انجام‌دهنده [این کار] بودیم (انبیاء/۷۹).

[ملکه سبأ] گفت: به‌یقین پادشاهان هنگامی که وارد شهری می‌شوند، آن را تباه می‌کنند و عزیزانِ آن را خوار می‌گردانند و چنین انجام می‌دهند (نمل/۳۴).

[زکریّا] گفت: پروردگارا، چگونه من را فرزندی خواهد بود، در حالی‌که پیر شده‌ام و همسرم نازا است؟ [فرشته] گفت: چنین است، خدا هر چه بخواهد انجام می‌دهد (آل‌عمران/۴۰).

مرگ بر آدم‌سوزان خندق، همان آتش مایه‌دار، آن‌گاه که آنان بالای آن نشسته بودند و خود بر آن‌چه بر مومنان انجام می‌دادند، شاهد بودند (بروج/۴-۷).

کسانی از بنی‌اسرائیل که کفر ورزیدند، بر زبان داوود و عیسی، پسر مریم لعنت شدند، این به سبب آن است که سرکشی کردند و تعدّی می‌کردند. آنان همدیگر را از کار زشتی که انجام می‌دادند، نهی نمی‌کردند. به‌راستی بد بود آن‌چه انجام می‌دادند (مائده/۷۸-۷۹).

غیر از خدا آن‌چه را سود و زیانی به تو نمی‌رساند، نخوان که اگر چنین انجام دهی، در آن صورت از ستمکاران هستی (یونس/۱۰۶). ای پیامبر، آن‌چه از جانب پروردگارت بر تو نازل می‌شود را ابلاغ کن، اگر چنین انجام ندهی، پس رسالت خود را ابلاغ نکرده‌ای. خدا تو را از مردم نگاه می‌دارد (مائده/۶۷). بگو، من نوظهوری از فرستادگان نیستم و نمی‌دانم با من و با شما چه انجام خواهد شد. جز آن‌چه به من وحی می‌شود را پیروی نمی‌کنم (احقاف/۹). هرگز درباره چیزی نگو که من فردا آن را انجام می‌دهم مگر این‌که [بگویی] اگر خدا بخواهد و هنگامی که فراموش کردی، پروردگارت را یاد کن و بگو، امید است پروردگارم من را به چیزی که از این به صواب نزدیکتر است، هدایت کند (کهف/۲۳-۲۴). از تو می‌پرسند: چه چیزی انفاق کنند؟ بگو، هر چه از خیر انفاق کنید، برای پدر و مادر، خویشاوندان، یتیمان، تهی‌دستان و در راه‌ماندگان است. هر چه از خیر انجام دهید، به‌یقین خدا به آن دانا است (بقره/۲۱۵). از تو درباره زنان فتوا می‌خواهند. بگو، خدا درباره آنان به شما فتوا می‌دهد و آن‌چه بر شما در کتاب تلاوت می‌شود، درباره دختران یتیمی که آن‌چه برای آنان مقرّر شده را به آنان نمی‌دهید و رغبت دارید با آنان ازدواج کنید و نیز درباره کودکان ضعیف‌شمرده شده [به شما فتوا می‌دهد] و این‌که درباره یتیمان قسط را برپا دارید. آن‌چه از خیر انجام دهید، بی‌گمان خدا به آن دانا است (نساء/۱۲۷).

کسانی که دین خود را پاره پاره کردند و گروه گروه شدند، تو را با آنان کاری نیست جز این نیست که کار آنان با خدا است سپس به آن‌‌چه انجام می‌دادند، آگاهشان خواهد کرد (انعام/۱۵۹). مردم را از روزى که عذاب بر آنان مى ‏آید، بیم ده پس آنان که ستم کرده ‏اند، مى‏ گویند: پروردگارا، [اجل] ما را تا زمانی نزدیک به تأخیر انداز تا دعوت تو را پاسخ گوییم و از فرستادگان پیروى کنیم. [گفته مى‏ شود:] آیا شما پیش از این سوگند نمى‏ خوردید که شما را فنایى نیست؟ در سراهای کسانی که به خود ستم کردند، ساکن شدید، در حالی‌که برای شما روشن شده بود که با آنان چه انجام دادیم و برای شما مَثَل‌ها زدیم (ابراهیم/۴۴-۴۵). نپندار کسانی که به آن‌چه کرده‌اند، شادمانی می‌کنند و دوست دارند برای آن‌چه انجام نداده‌اند ستوده شوند، پس آنان را رستگار از عذاب نپندار. آنان عذابی دردناک دارند (آل‌عمران/۱۸۸). برای هر پیامبری، این‌گونه (همانند تو) دشمنانی از شیاطین انس و جن قرار دادیم که برای فریب به یکدیگر سخنان آراسته القا می‌کنند. اگر پروردگار تو می‌خواست، آن را انجام نمی‌دادند پس آنان را با آن‌چه می‌بافند، رها کن (انعام/۱۱۲).

هنگامی که زید از آن زن حاجت گرفت، او را به همسری تو درآوردیم تا بر مومنان در مورد [ازدواج با] همسران پسرخواندگانشان آن‌گاه که از آنان حاجتی برگرفته باشند، تنگی نباشد. فرمان خدا انجام‌شدنی است (احزاب/۳۷).

کسانى که ایمان آورده و هجرت کرده ‏اند و در راه خدا با مال و جان خود جهاد نموده‏ اند و کسانى که [مهاجران را] پناه داده‏اند و یارى کرده ‏اند، آنان دوستان و یاران یکدیگر هستند و کسانى که ایمان آورده‏ اند ولى مهاجرت نکرده‏ اند هیچ گونه پیوندی با شما ندارند مگر آن‌که هجرت کنند. اگر در دین از شما یارى جویند، یارى آنان بر شما است مگر بر ضدّ گروهى باشد که میان شما و میان آنان پیمانى است. خدا به آن‌چه می‌کنید، بینا است. کسانى که کفر ورزیدند، یاران و دوستان یکدیگر هستند، اگر این [دستور] را به انجام ندهند، در زمین فتنه و فسادى بزرگ پدید خواهد آمد (انفال/۷۲-۷۳). آیا ترسیدید پیش از نجوایتان صدقه‌هایی تقدیم کنید؟ پس حال که انجام ندادید و خدا هم بر شما بخشید پس نماز برپا دارید، زکات دهید و خدا و فرستاده او را اطاعت کنید. خدا به آن‌چه عمل می‌کنید، دانا است (مجادله/۱۳). [یاد کنید] آن‌گاه که شما در ناحیه نزدیکتر [مدینه] بودید و آنها در ناحیه دورتر و کاروان پایین‌تر از شما بود. اگر با همدیگر وعده گذاشته بودید، بی‌گمان درباره وعده [جنگ] اختلاف می‌کردید ولی [چنین شد] تا خدا کاری که باید انجام شود را به پایان رساند تا هر کس که گمراه شود از روی دلیل گمراه شود و هر کس زنده (هدایت) شود، از روی دلیل زنده شود. به راستی خدا شنوای دانا است (انفال/۴۲). هنگامی که با هم روبه‌رو شدید، آنان را در چشمان شما اندک نشان داد و شما را نیز در چشمان آنان اندک نشان داد تا خدا کاری را که انجام‌شدنی بود، به پایان رساند. کارها به خدا بازگردانده می‌شود (انفال/۴۴).

اگر در آن‌چه بر بنده خود نازل کردیم، در شک هستید پس اگر راست می‌گویید، سوره‌ای مانند آن بیاورید و گواهان خود غیر از خدا را فرا خوانید، پس اگر انجام ندادید، و هرگز نمی‌توانید انجام داد پس، از آتشی که هیزم آن مردم و سنگ‌ها است و برای کافران آماده شده، پروا کنید (بقره/۲۳-۲۴). بگو، چه به آن ایمان آورید یا نیاورید کسانی که پیش از آن علم داده شده‌اند، هنگامی که بر آنان تلاوت می‌شود، سجده‌کنان بر روی می‌افتند و می‌گویند: منزّه است پروردگار ما، بی‌تردید وعده پروردگار ما انجام‌شدنی است (اسراء/۱۰۷-۱۰۸). آیا آنان جز این انتظار دارند که فرشتگان به سویشان بیایند یا فرمان پروردگارت فرا رسد؟ کسانی که پیش از آنان بودند نیز چنین انجام دادند. خدا به آنان ستم نکرد بلکه آنان به خود ستم می‌کردند (نحل/۳۳). بیشتر آنان جز از گمان پیروی نمی‌کنند. به راستی گمان به هیچ وجه از حق بی‌نیاز نمی‌کند. خدا به آن‌چه انجام می‌دهند، دانا است (یونس/۳۶). اگر برخی از آن‌چه را به آنان وعده می‌دهیم، به تو نشان دهیم یا تو را بمیرانیم پس بازگشت آنان به سوی ما است. سپس خدا به آن‌چه انجام می‌دهند، شاهد است (یونس/۴۶). میان آنان و میان آن‌چه می‌خواستند، جدایی می‌افتد، همان‌گونه که از قبل با امثال آنان چنین انجام شد زیرا آنها سخت در شک بودند (سبأ/۵۴).

کسانی که شرک ورزیدند، گفتند: اگر خدا می‌خواست نه ما و نه پدران ما، چیزی را جز او نمی‌پرستیدیم و هیچ چیزی را بدون [اذن] او حرام نمی‌کردیم. کسانی که پیش از اینان بودند نیز چنین انجام دادند (نحل/۳۵). چون کار زشتی انجام دهند، می‌گویند: پدران خود را بر آن یافتیم و خدا ما را به آن فرمان داده است. بگو، بدون تردید خدا به کار زشت فرمان نمی‌دهد. آیا آن‌چه را نمی‌دانید بر خدا می‌گویید (اعراف/۲۸)؟ معبودان آنان برای بسیاری از مشرکان، کشتن فرزندانشان را آراستند تا آنان را هلاک کنند و دینشان را برای آنان مشتبه سازند. اگر خدا می‌خواست، چنین انجام نمی‌دادند پس آنان را با آن‌چه می‌بافند، رها کن (انعام/۱۳۷).

[اهل‌کتاب باایمان] هر کار خیری انجام دهند، هرگز ناسپاسی نبینند. خدا به متّقین دانا است (آل‌عمران/۱۱۵). ای کسانی که کتاب داده شده‌اید، به آن‌چه نازل کردیم که تصدیق‌کننده آن‌چه با شما است، ایمان آورید پیش از آن‌که چهره‌هایی را محو کنیم پس آنان را به پشت سرشان برگردانیم یا آنان را لعنت کنیم همان‌گونه که اصحاب سبت را لعنت کردیم. فرمان خدا انجام‌شدنی است (نساء/۴۷).

اگر بر آنان (منافقان) مقرّر می‌کردیم که خود را بکشید یا از خانه‌هایتان بیرون بروید جز اندکی از آنان آن را انجام نمی‌دادند. اگر آنان آن‌چه را به آن پند داده می‌شدند، انجام می‌دادند، برای آنان بهتر و در تثبیت (آنان) موثرتر بود، در آن صورت از نزد خود پاداشی عظیم به آنان می‌دادیم و آنان را به راهی راست هدایت می‌کردیم (نساء/۶۶-۶۸).

آیا ندیدى پروردگارت با فیلداران چه انجام داد؟ آیا نیرنگشان را تباه نکرد؟ بر آنها دسته‌دسته پرندگانى را فرستاد که سنگ‌هایى از گِل بر آنان مى‏ افکندند و آنان را مانند کاه جویده ‏شده گردانید (فیل/۱-۵)

انجام دادن- قیامت، روزی که آسمان را مانند درهم پیچیدن طومار نوشته‌ها درهم می‌پیچیم و همان‌گونه که آفرینش نخستین را آغاز کردیم، آن را باز می‌گردانیم. این وعده‌ای بر ما است. بدون تردید ما انجام‌دهنده آن هستیم (انبیاء/۱۰۴). آسمان از [هیبت] آن روز می‌شکافد. وعده او انجام‌شدنی است (مزّمّل/۱۸). [آن روز] به هر کس آن‌چه عمل کرده، به تمامی داده می‌شود و او به آن‌چه انجام می‌دادند، داناتر است (زمر/۷۰).

در آن روز چهره‌هایی درهم کشیده است که می‌داند با او کاری کمرشکن انجام خواهد شد (قیامت/۲۴-۲۵). بی‌گمان هم‌مسلکان شما (مجرمان) را هلاک کردیم پس آیا پندگیرند‌ه‌ای هست؟ هر چه انجام داده‌اند، در کارنامه‌ها است و هر کوچک و بزرگى [در آن] نوشته شده است (قمر/۵۱-۵۳). [آن روز گفته شود:] کسانی که ستم کردند و همگنان آنان و آن‌چه غیر از خدا می‌پرستیدند را گرد آورید پس آنان را به راه دوزخ هدایت کنید. آنان را نگاه دارید که بازخواست خواهند شد … به‌راستی آنان در آن روز در عذاب شریک هستند. ما با مجرمان چنین انجام می‌دهیم. وقتی به آنان گفته می‌شد: هیچ معبودی جز خدا نیست، استکبار می‌ورزیدند و می‌گفتند: آیا ما معبودان خود را برای شاعری مجنون رها کنیم (صافّات/۲۲-۳۶)؟ [آن روز کسانی که ایمان آورده‌اند] بر تخت‌ها تکیه زده، می‌نگرند که آیا کافران به آن‌چه انجام می‌دادند، پاداش داده شدند (مطفّفین/۳۵-۳۶)؟

عمل

الفعل

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ (بروج/۱۶) إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ (هود/۱۰۷) وَمَن يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ (حج/۱۸) إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ (حج/۱۴) يُثَبِّتُ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ فِي الآخِرَةِ وَ يُضِلُّ اللّهُ الظَّالِمِينَ وَ يَفْعَلُ اللّهُ مَا يَشَاءُ (ابراهیم/۲۷) لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَ هُمْ يُسْأَلُونَ (انبیاء/۲۳) وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ* لَوْ أَرَدْنَا أَن نَّتَّخِذَ لَهْوًا لَّاتَّخَذْنَاهُ مِن لَّدُنَّا إِن كُنَّا فَاعِلِينَ (انبیاء/۱۶-۱۷) اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَفْعَلُ مِن ذَلِكُم مِّن شَيْءٍ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (روم/۴۰) مَّا يَفْعَلُ اللّهُ بِعَذَابِكُمْ إِن شَكَرْتُمْ وَ آمَنتُمْ وَ كَانَ اللّهُ شَاكِرًا عَلِيمًا (نساء/۱۴۷)

 

 

 

 

 

 

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَ تَسْبِيحَهُ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ (نور/۴۱) وَ لِلّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الأَرْضِ مِن دَآبَّةٍ وَ الْمَلآئِكَةُ وَ هُمْ لاَ يَسْتَكْبِرُونَ* يَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوْقِهِمْ وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ (نحل/۴۹-۵۰) عَلَيْهَا (النار) مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ  (تحریم/۶)

 

 

إِنَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ (نمل/۸۸) وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ يَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ  (شوری/۲۵) وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ* كِرَامًا كَاتِبِينَ* يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (انفطار/۱۰-۱۲)

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ارْكَعُوا وَ اسْجُدُوا وَ اعْبُدُوا رَبَّكُمْ وَ افْعَلُوا الْخَيْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (حج/۷۷) الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَ لاَ فُسُوقَ وَ لاَ جِدَالَ فِي الْحَجِّ وَ مَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللّهُ وَ تَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَ اتَّقُونِ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ (بقره/۱۹۷) وَ أَوْفُواْ بِعَهْدِ اللّهِ إِذَا عَاهَدتُّمْ وَ لاَ تَنقُضُواْ الأَيْمَانَ بَعْدَ تَوْكِيدِهَا وَ قَدْ جَعَلْتُمُ اللّهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلًا إِنَّ اللّهَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ (نحل/۹۱) لاَّ خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاَحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ ابْتَغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا (نساء/۱۱۴)

 

 

 

قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ* الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ* وَ الَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ* وَ الَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ (مومنون/۱-۴) [المتقون] الَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَ مَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَ لَمْ يُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (آل‌عمران/۱۳۵) [عبادالرحمن] الَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَ لَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لَا يَزْنُونَ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ يَلْقَ أَثَامًا (فرقان/۶۸)

 

 

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ* كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ (صف/۲-۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ … وَ أَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَايَعْتُمْ وَ لاَ يُضَآرَّ كَاتِبٌ وَ لاَ شَهِيدٌ وَ إِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَ اتَّقُواْ اللّهَ وَ يُعَلِّمُكُمُ اللّهُ وَ اللّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (بقره/۲۸۲) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ وَ لاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا* وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ عُدْوَانًا وَ ظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا وَ كَانَ ذَلِكَ عَلَى اللّهِ يَسِيرًا (نساء/۲۹-۳۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَ ذَرُواْ مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ* فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ (بقره/۲۷۸-۲۷۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَ لَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (منافقون/۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَيَّنُوا أَن تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ (حجرات/۶) وَ إِذَا طَلَّقْتُمُ النَّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَ لاَ تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لَّتَعْتَدُواْ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ (بقره/۲۳۱) لاَّ يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُوْنِ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللّهِ فِي شَيْءٍ إِلاَّ أَن تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَاةً وَ يُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَ إِلَى اللّهِ الْمَصِيرُ (آل‌عمران/۲۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَ ابْتِغَاء مَرْضَاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَ مَا أَعْلَنتُمْ وَ مَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ (ممتحنه/۱) وَ الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِيَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِي مَا فَعَلْنَ فِيَ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ وَ اللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ  (بقره/۲۴۰) وَ الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْوَاجًا يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ عَشْرًا فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا فَعَلْنَ فِي أَنفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ اللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (بقره/۲۳۴) وَ أُوْلُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِيَائِكُم مَّعْرُوفًا كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا  (احزاب/۶)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ (الشعراء) فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ* وَ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ* إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ ذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَ انتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا (شعراء/۲۲۵-۲۲۷)

 

الفعل- الاقوام، وَ لَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَ مِنْهُم مَّن كَفَرَ وَ لَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَكِنَّ اللّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ (بقره/۲۵۳) أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ* ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ* كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ  (مرسلات/۱۶-۱۸)

 

 

وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتَ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ* أَوْ تَقُولُواْ إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَ كُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ (اعراف/۱۷۲-۱۷۳)

 

 

وَ أُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ  (هود/۳۶)

إِذْ قَالَ (ابراهیم) لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ* قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ* قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ* أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ* قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ (شعراء/۷۰-۷۴) فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا إِلَّا كَبِيرًا لَّهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَيْهِ يَرْجِعُونَ* قَالُوا مَن فَعَلَ هَذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ (انبیاء/۵۸-۵۹) قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَتِنَا يَا إِبْرَاهِيمُ* قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِن كَانُوا يَنطِقُونَ (انبیاء/۶۲-۶۳) قَالُوا حَرِّقُوهُ وَ انصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ (انبیاء/۶۸) فَلَمَّا بَلَغَ (ابن ابراهیم) مَعَهُ (ابراهیم) السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (صافّات/۱۰۲) وَ جَعَلْنَاهُمْ (ابراهیم، اسحاق، یعقوب و لوط) أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَ أَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَ إِقَامَ الصَّلَاةِ وَ إِيتَاء الزَّكَاةِ وَ كَانُوا لَنَا عَابِدِينَ (انبیاء/۷۳)

 

 

 

 

 

قَالَ [لوط لضیفه] هَؤُلاء بَنَاتِي إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ (حجر/۷۱)

 

قَالَ قَآئِلٌ مَّنْهُمْ (اخوة یوسف) لاَ تَقْتُلُواْ يُوسُفَ وَ أَلْقُوهُ فِي غَيَابَةِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ (یوسف/۱۰) [قالت امراة الملک] لَئِن لَّمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَ لَيَكُونًا مِّنَ الصَّاغِرِينَ (یوسف/۳۲) قَالُواْ (اخوة یوسف) سَنُرَاوِدُ عَنْهُ أَبَاهُ وَ إِنَّا لَفَاعِلُونَ (یوسف/۶۱) قَالَ (یوسف لاخوته) هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِيُوسُفَ وَ أَخِيهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ (یوسف/۸۹)

 

 

قَالُواْ يَا شُعَيْبُ أَصَلاَتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِي أَمْوَالِنَا مَا نَشَاء إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ  (هود/۸۷)

 

[قال فرعون لموسی] وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَ أَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ* قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَ أَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (شعراء/۱۹-۲۰) أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ* إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ* الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ* وَ ثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ* وَ فِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ* الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ* فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ* فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (فجر/۶-۱۳)

 

 

قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُواْ بَقَرَةً … فَافْعَلُواْ مَا تُؤْمَرونَ … فَذَبَحُوهَا وَ مَا كَادُواْ يَفْعَلُونَ (بقره/۶۷-۷۱) وَ اخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِّمِيقَاتِنَا فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُم مِّن قَبْلُ وَ إِيَّايَ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاء مِنَّا (اعراف/۱۵۵) أَفَتُؤْمِنُونَ (بنی‌اسرائیل) بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ* أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالآَخِرَةِ فَلاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لاَ هُمْ يُنصَرُونَ (بقره/۸۵-۸۶)

 

 

 

[عبدنا اتیناه علما و رحمة مع موسی] فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا رَكِبَا فِي السَّفِينَةِ خَرَقَهَا قَالَ (موسی) أَخَرَقْتَهَا لِتُغْرِقَ أَهْلَهَا لَقَدْ جِئْتَ شَيْئًا إِمْرًا* قَالَ أَلَمْ أَقُلْ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا* قَالَ لَا تُؤَاخِذْنِي بِمَا نَسِيتُ وَ لَا تُرْهِقْنِي مِنْ أَمْرِي عُسْرًا … [قال عبدنا] مَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِي ذَلِكَ تَأْوِيلُ مَا لَمْ تَسْطِع عَّلَيْهِ صَبْرًا (کهف/۷۱-۸۲)

 

 

وَ قَضَيْنَا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا* فَإِذَا جَاء وَعْدُ أُولاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُوْلِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُواْ خِلاَلَ الدِّيَارِ وَ كَانَ وَعْدًا مَّفْعُولًا (اسراء/۴-۵)

 

فَفَهَّمْنَاهَا (الحکم) سُلَيْمَانَ وَ كُلًّا آتَيْنَا حُكْمًا وَ عِلْمًا وَ سَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَ الطَّيْرَ وَ كُنَّا فَاعِلِينَ (انبیاء/۷۹)

 

قَالَتْ (امراة تملک السبأ) إِنَّ الْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْيَةً أَفْسَدُوهَا وَ جَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً وَ كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ (نمل/۳۴)

 

قَالَ (زکریا) رَبِّ أَنَّىَ يَكُونُ لِي غُلاَمٌ وَ قَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَ امْرَأَتِي عَاقِرٌ قَالَ كَذَلِكَ اللّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ (آل‌عمران/۴۰)

 

قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ* النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ* إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ* وَ هُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ (بروج/۴-۷)

لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّ كَانُواْ يَعْتَدُونَ* كَانُواْ لاَ يَتَنَاهَوْنَ عَن مُّنكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ (مائده/۷۸-۷۹)

 

وَ لاَ تَدْعُ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَنفَعُكَ وَ لاَ يَضُرُّكَ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِينَ (یونس/۱۰۶) يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَ إِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَ اللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ (مائده/۶۷) قُلْ مَا كُنتُ بِدْعًا مِّنْ الرُّسُلِ وَ مَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَ لَا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ (احقاف/۹)  وَ لَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا* إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ وَ اذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَ قُلْ عَسَى أَن يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا (کهف/۲۳-۲۴) يَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَ قُلْ مَا أَنفَقْتُم مِّنْ خَيْرٍ فَلِلْوَالِدَيْنِ وَ الأَقْرَبِينَ وَ الْيَتَامَى وَ الْمَسَاكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ وَ مَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِيمٌ (بقره/۲۱۵) وَ يَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاء قُلِ اللّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَ مَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاء الَّلاتِي لاَ تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَ تَرْغَبُونَ أَن تَنكِحُوهُنَّ وَ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَ أَن تَقُومُواْ لِلْيَتَامَى بِالْقِسْطِ وَ مَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا (نساء/۱۲۷)

 

 

 

 

 

إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمْ وَ كَانُواْ شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ (انعام/۱۵۹) وَ أَنذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَلَمْ تَكُونُواْ أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ* وَ سَكَنتُمْ فِي مَسَاكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ وَ تَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَ ضَرَبْنَا لَكُمُ الأَمْثَالَ (ابراهیم/۴۴-۴۵) لاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَواْ وَّ يُحِبُّونَ أَن يُحْمَدُواْ بِمَا لَمْ يَفْعَلُواْ فَلاَ تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِّنَ الْعَذَابِ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (آل‌عمران/۱۸۸) وَ كَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الإِنسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَ لَوْ شَاء رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ مَا يَفْتَرُونَ (انعام/۱۱۲)

 

 

 

 

 

فَلَمَّا قَضَى زَيْدٌ مِّنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَ كَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا (احزاب/۳۷)

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ الَّذِينَ آوَواْ وَّ نَصَرُواْ أُوْلَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ لَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَيَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُواْ وَ إِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَ اللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ* وَ الَّذينَ كَفَرُواْ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ إِلاَّ تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌ فِي الأَرْضِ وَ فَسَادٌ كَبِيرٌ (انفال/۷۲-۷۳) أَأَشْفَقْتُمْ أَن تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ تَابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَ آتُوا الزَّكَاةَ وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ اللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (مجادله/۱۳) إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَ هُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى وَ الرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَ لَوْ تَوَاعَدتَّمْ لاَخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ وَلَكِن لِّيَقْضِيَ اللّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَ يَحْيَى مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ وَ إِنَّ اللّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ (انفال/۴۲) وَ إِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ فِي أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًا وَ يُقَلِّلُكُمْ فِي أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا وَ إِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ  (انفال/۴۴)

 

 

 

 

 

 

 

وَ إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَ ادْعُواْ شُهَدَاءكُم مِّن دُونِ اللّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ* فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَ لَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ (بقره/۲۳-۲۴) قُلْ آمِنُواْ بِهِ أَوْ لاَ تُؤْمِنُواْ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُواْ الْعِلْمَ مِن قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَى عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ سُجَّدًا* وَ يَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا (اسراء/۱۰۷-۱۰۸) هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَ مَا ظَلَمَهُمُ اللّهُ وَلكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (نحل/۳۳) وَ مَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلاَّ ظَنًّا إَنَّ الظَّنَّ لاَ يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا إِنَّ اللّهَ عَلَيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ (یونس/۳۶) وَ إِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللّهُ شَهِيدٌ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ (یونس/۴۶) وَ حِيلَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ  (سبأ/۵۴)

 

 

 

 

وَ قَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُواْ لَوْ شَاء اللّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ نَّحْنُ وَ لا آبَاؤُنَا وَ لاَ حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ (نحل/۳۵) وَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءنَا وَ اللّهُ أَمَرَنَا بِهَا قُلْ إِنَّ اللّهَ لاَ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء أَتَقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (اعراف/۲۸) وَ كَذَلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلاَدِهِمْ شُرَكَآؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَ لِيَلْبِسُواْ عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ مَا يَفْتَرُونَ (انعام/۱۳۷)

 

 

 

[الذین آمنوا من اهل‌الکتاب] مَا يَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَلَن يُكْفَرُوْهُ وَ اللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ (آل‌عمران/۱۱۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَ كَانَ أَمْرُ اللّهِ مَفْعُولًا (نساء/۴۷)

 

 

وَ لَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ (المنافقون) أَنِ اقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُواْ مِن دِيَارِكُم مَّا فَعَلُوهُ إِلاَّ قَلِيلٌ مِّنْهُمْ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُواْ مَا يُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبِيتًا* وَ إِذًا لَّآتَيْنَاهُم مِّن لَّدُنَّا أَجْرًا عَظِيمًا* وَ لَهَدَيْنَاهُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا (نساء/۶۶-۶۸)

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ* أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ* وَ أَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ* تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ* فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولٍ (فیل/۱-۵)

الفعل- القیامة، يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاء كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ (انبیاء/۱۰۴) السَّمَاء مُنفَطِرٌ بِهِ كَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا (مزّمّل/۱۸) [یومئذ] وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ (زمر/۷۰)

 

 

 

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ* تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (قیامت/۲۴-۲۵) وَ لَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ (المجرمون) فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ* وَ كُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ* وَ كُلُّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ (قمر/۵۱-۵۳) [قیل یومئذ] احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ أَزْوَاجَهُمْ وَ مَا كَانُوا يَعْبُدُونَ* مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ* وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ … فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ* إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ* إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ* وَ يَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ (صافّات/۲۲-۳۶) [الذین امنوا یومئذ] عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ* هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (مطفّفین/۳۵-۳۶)