چکیده: خلق و امر برای خدا است. امر خدا جز یک بار نیست، مانند چشم برهم زدنی. امر خدا هر گاه چیزی را اراده کند، تنها این است که به آن بگوید: باش پس می‌شود. ما روحی از امر خود را به تو وحی کردیم. روح از امر پروردگار است. امر قیامت جز مانند یک چشم برهم زدن نیست.

آگاه باش که خلق و امر از آنِ او است. پربرکت است خدا، پروردگار جهانیان (اعراف/۵۴). به‌راستی ما هر چیزی را به اندازه‌ آفریده‌ایم. امر ما جز یک بار نیست، مانند چشم بر هم زدنی (قمر/۴۹-۵۰). امر خدا هر گاه چیزی را اراده کند، تنها این است که به آن می‌گوید: باش پس می‌شود (یس/۸۲). [خدا] نو پدید آورنده آسمان‌ها و زمین است. چون امری را حکم کند، پس فقط به آن می‌گوید: باش پس می‌شود (بقره/۱۱۷). او کسی است که زنده می‌کند و می‌میراند پس هنگامی که به امری حکم کند، تنها به آن می‌گوید: باش، پس می‌شود (غافر/۶۸).

در شب قدر فرشتگان و روح به اذن پروردگارشان از برای هر امری نازل می‌شوند (قدر/۴). ما روحی از امر خود را به تو وحی کردیم. تو نمی‌‌دانستی کتاب و ایمان چیست، ولی ما آن را نوری قرار دادیم که هر کس از بندگان خود را که بخواهیم با آن هدایت می‌کنیم (شوری/۵۲). از تو درباره روح می‌پرسند، بگو، روح از امر پروردگار من است و به شما از دانش جز اندکی داده نشده است (اسراء/۸۵).

[مریم] گفت: پروردگارا، چگونه برای من فرزندی باشد در حالی‌که بشری من را لمس نکرده است؟ فرمود: چنین است. خدا آن‌چه را بخواهد می‌آفریند. چون امری را حکم کند، فقط به آن می‌گوید: باش پس می‌شود (آل‌عمران/۴۷). این است [ماجراى] عیسى پسر مریم، گفتار درستى که در آن شک مى ‏کنند. خدا را نسزد که فرزندی بگیرد. منزّه است او. چون به امری حکم کند، تنها به آن می‌گوید: باش پس می‌شود (مریم/۳۴-۳۵).

غیب آسمان‌ها و زمین از آنِ خدا است و امر قیامت جز مانند یک چشم برهم زدن یا نزدیک‌تر [از آن] نیست. بی‌گمان خدا بر هر چیزی توانا است (نحل/۷۷).

فرمان

أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَ الأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (اعراف/۵۴) إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ* وَ مَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (قمر/۴۹-۵۰) إِنَّمَا أَمْرُهُ (الله) إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (یس/۸۲) [الله] بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (بقره/۱۱۷) هُوَ الَّذِي يُحْيِي وَ يُمِيتُ فَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (غافر/۶۸)

تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ (قدر/۴) وَ كَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا مَا كُنتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَ لَا الْإِيمَانُ وَلَكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِي بِهِ مَنْ نَّشَاء مِنْ عِبَادِنَا (شوری/۵۲) وَ يَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَ مَا أُوتِيتُم مِّن الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِيلًا (اسراء/۸۵)

قَالَتْ [مریم] رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَ لَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ قَالَ كَذَلِكِ اللّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (آل‌عمران/۴۷) ذَلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ* مَا كَانَ لِلَّهِ أَن يَتَّخِذَ مِن وَلَدٍ سُبْحَانَهُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (مریم/۳۴-۳۵)

وَ لِلّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ مَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلاَّ كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (نحل/۷۷)