چکیده: ابراهیم در بیزاری از شرک و مردم مشرک الگویی نیکوست، جز در مورد آمرزش‌خواهی برای پدر مشرکش خود. رسول خدا الگویی نیکو برای کسانی است که به خدا و روز بازپسین امید دارند.

به یقین براى شما در رسول خدا سرمشقى نیکوست براى کسی که به خدا و روز بازپسین امید دارد و خدا را فراوان یاد مى‏ کند (احزاب/۲۱). بی‌گمان براى شما در ابراهیم و کسانى که با او هستند، سرمشقى نیکوست آن‌گاه که به قوم خود گفتند: ما از شما و از آن‌چه به جاى خدا مى ‏پرستید، بیزاریم. به شما کفر مى ‏ورزیم و میان ما و شما دشمنى و کینه همیشگى پدیدار شده تا وقتى که فقط به خدا ایمان آورید، جز در سخن ابراهیم که به پدر خود [گفت:] بی‌تردید براى تو آمرزش خواهم خواست، با آن‌که در برابر خدا اختیار چیزى را براى تو ندارم. اى پروردگار ما، بر تو اعتماد کردیم و به سوى تو بازگشتیم. فرجام به سوى توست. پروردگارا، ما را وسیله آزمایش براى کسانى که کفر ورزیده ‏اند، قرار نده و بر ما ببخشاى. تو خود تواناى حکیم هستی. به یقین براى شما در آنان سرمشقى نیکوست، براى کسى که به خدا و روز بازپسین امید مى‏ بندد. هر کس روى برتابد، خدا همان بى‏ نیاز ستوده است (ممتحنه/۴-۶).

پیروی کردن، شاهد

لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا (احزاب/۲۱) قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَ الَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَءاؤا مِنكُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَ بَدَا بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَ الْبَغْضَاء أَبَدًا حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَ مَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ رَّبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَ إِلَيْكَ أَنَبْنَا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ* رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا وَ اغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ* لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ مَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (ممتحنه/۴-۶)